1
00:00:00,000 --> 00:00:02,000
[Powered by Google Translate] [Seminar] [IOS: Penulisan Apps Seperti Boss]

2
00:00:02,000 --> 00:00:04,000
[Tommy MacWilliam] [Universiti Harvard]

3
00:00:04,000 --> 00:00:08,000
[Ini adalah CS50.] [CS50.TV]

4
00:00:08,000 --> 00:00:12,000
>> Baiklah, semua orang, dialu-alukan untuk IOS: Penulisan Apps seperti Boss.

5
00:00:12,000 --> 00:00:16,000
Seminar ini akan memberi tumpuan kepada menulis aplikasi untuk iPhone

6
00:00:16,000 --> 00:00:19,000
dan seterusnya menulis aplikasi untuk iPad, dan sebagainya kita pada dasarnya akan berjalan melalui

7
00:00:19,000 --> 00:00:23,000
beberapa contoh yang berbeza bagaimana untuk membuat aplikasi, permainan yang mudah seperti Tic Tac Toe,

8
00:00:23,000 --> 00:00:26,000
atau jika anda lebih berminat dalam membuat aplikasi seperti beberapa jenis pembaca berita

9
00:00:26,000 --> 00:00:30,000
atau sesuatu yang berinteraksi dengan Internet saya akan bercakap tentang itu juga.

10
00:00:30,000 --> 00:00:32,000
Berikut adalah agenda ringkas kami.

11
00:00:32,000 --> 00:00:36,000
>> Aplikasi IOS ditulis dalam bahasa yang dipanggil Objektif-C,

12
00:00:36,000 --> 00:00:39,000
dan sebagainya ini adalah sedikit serupa dengan C tetapi tidak benar-benar di semua,

13
00:00:39,000 --> 00:00:41,000
jadi kita akan bercakap sedikit tentang bahasa sendiri

14
00:00:41,000 --> 00:00:45,000
dan kemudian bagaimana untuk membina aplikasi bawah menggunakan aplikasi program ini dipanggil XCode,

15
00:00:45,000 --> 00:00:48,000
yang jika anda telah tidak dimuat turun lagi berasa bebas untuk memulakan muat turun sekarang.

16
00:00:48,000 --> 00:00:50,000
Ia adalah beberapa gigabait.

17
00:00:50,000 --> 00:00:54,000
Ia harus menjadi percuma di App Store, jadi anda perlu untuk mempunyai Mac

18
00:00:54,000 --> 00:00:57,000
ideal menjalankan versi terbaru OS X.

19
00:00:57,000 --> 00:00:59,000
Jika anda tidak, tiada masalah.

20
00:00:59,000 --> 00:01:02,000
Kami mempunyai Mac di pusat sains tersedia untuk kegunaan anda

21
00:01:02,000 --> 00:01:05,000
dengan XCode dipasang, dan jadi berasa bebas untuk menggunakan mereka untuk pembangunan.

22
00:01:05,000 --> 00:01:07,000
Jika anda mahu membuat app tetapi tidak mempunyai Mac, jangan bimbang.

23
00:01:07,000 --> 00:01:09,000
Terdapat banyak sumber kampus untuk itu.

24
00:01:09,000 --> 00:01:15,000
Dan sebagainya maka kita pergi untuk menampung 2 besar contoh aplikasi yang berbeza anda boleh membuat.

25
00:01:15,000 --> 00:01:19,000
Objektif-C adalah teknikal apa yang dipanggil satu set super C.

26
00:01:19,000 --> 00:01:24,000
Ini bermakna bahawa mana-mana kod C juga sah Objektif-C kod.

27
00:01:24,000 --> 00:01:29,000
Itu bermakna bahawa kita jenis saluran yang dirakam pada beberapa ciri-ciri tambahan kepada C.

28
00:01:29,000 --> 00:01:33,000
Sebahagian daripada ciri-ciri ini termasuk tidak mempunyai pernah menulis malloc lagi, Alhamdulillah,

29
00:01:33,000 --> 00:01:36,000
tidak perlu bimbang tentang mereka petunjuk bodoh dan membebaskan mereka dan semua barangan itu

30
00:01:36,000 --> 00:01:40,000
anda membenci tentang C, dan ia jenis pergi dalam Objektif-C-.

31
00:01:40,000 --> 00:01:43,000
>> Sekarang, Objektif-C juga mempunyai standard perpustakaan yang lebih besar,

32
00:01:43,000 --> 00:01:47,000
jadi ada fungsi yang lebih banyak anda mendapat untuk bahagian percuma Objektif-C.

33
00:01:47,000 --> 00:01:50,000
Ingat apabila kita telah menulis PHP kita menyedari bahawa kita pergi dari

34
00:01:50,000 --> 00:01:54,000
bahasa yang terkecil kepada perpustakaan gergasi semua perkara-perkara gila yang boleh anda lakukan.

35
00:01:54,000 --> 00:01:56,000
Perkara yang sama berlaku dalam IOS.

36
00:01:56,000 --> 00:01:59,000
Ada objek untuk perkara-perkara seperti kalendar Buddha, dan benar-benar apa-apa

37
00:01:59,000 --> 00:02:05,000
anda mungkin boleh berfikir mungkin wujud sudah dalam pelaksanaan Objektif-C.

38
00:02:05,000 --> 00:02:08,000
Bahagian objektif Objektif-C rujukan sesuatu

39
00:02:08,000 --> 00:02:11,000
dipanggil Pengaturcaraan Berorientasikan Objek.

40
00:02:11,000 --> 00:02:14,000
Ini adalah jenis konsep baru, tetapi kita telah sebenarnya kebanyakannya belajar

41
00:02:14,000 --> 00:02:17,000
banyak konsep-konsep ini sudah.

42
00:02:17,000 --> 00:02:19,000
Idea di sebalik Pengaturcaraan Berorientasikan Objek adalah bahawa anda akan menstrukturkan

43
00:02:19,000 --> 00:02:23,000
banyak kod anda di sekitar perkara-perkara yang dipanggil kelas,

44
00:02:23,000 --> 00:02:26,000
dan kelas ini benar-benar dimuliakan structs.

45
00:02:26,000 --> 00:02:30,000
Dalam struct satu kita pada dasarnya di sini adalah perkara,

46
00:02:30,000 --> 00:02:32,000
dan perkara ini boleh mempunyai ahli-ahli.

47
00:02:32,000 --> 00:02:35,000
Sebagai contoh, nod dalam senarai dikaitkan boleh mempunyai perkara-perkara lain

48
00:02:35,000 --> 00:02:38,000
seperti nilai, penunjuk kepada nod seterusnya dalam senarai,

49
00:02:38,000 --> 00:02:44,000
dan bersama-sama bahawa penunjuk dan nilai yang terdiri ini contoh salah satu daripada struct satu.

50
00:02:44,000 --> 00:02:47,000
Kelas adalah sangat serupa kecuali

51
00:02:47,000 --> 00:02:50,000
kelas juga boleh mempunyai fungsi di dalam mereka.

52
00:02:50,000 --> 00:02:54,000
Apabila kita mengisytiharkan struct, kita hanya boleh mengatakan n int atau nod * seterusnya.

53
00:02:54,000 --> 00:02:57,000
>> Kini dengan C-Objektif kita sebenarnya boleh meletakkan fungsi

54
00:02:57,000 --> 00:02:59,000
di dalam perkara-perkara.

55
00:02:59,000 --> 00:03:03,000
Satu lagi perkara yang kelas boleh lakukan ialah mereka boleh mewarisi data dari kelas lain.

56
00:03:03,000 --> 00:03:07,000
Sebagai contoh, kita akan melihat sekumpulan terbina dalam kelas Objektif-C.

57
00:03:07,000 --> 00:03:11,000
Salah seorang daripada mereka boleh menjadi kelas yang mewakili pandangan untuk skrin,

58
00:03:11,000 --> 00:03:14,000
dan sebagainya dengan mengatakan saya mahu melaksanakan pandangan saya sendiri

59
00:03:14,000 --> 00:03:18,000
kita pada dasarnya mengatakan seseorang lebih di Apple, orang mungkin benar-benar bagus,

60
00:03:18,000 --> 00:03:21,000
menulis ini kelas bagi saya, dan ia mengendalikan perkara-perkara seperti memaparkan butang

61
00:03:21,000 --> 00:03:25,000
atau menjadikan skrin, dan kita akan benar-benar yg menderita

62
00:03:25,000 --> 00:03:28,000
untuk melaksanakan semua bahawa fungsi diri, dan sebagainya dengan hanya

63
00:03:28,000 --> 00:03:31,000
mewarisi data kita boleh mengatakan segala-galanya yang anda lakukan dalam kelas itu

64
00:03:31,000 --> 00:03:34,000
Saya juga mahu di dalam kelas saya, dan kemudian saya akan melakukan beberapa barangan lain,

65
00:03:34,000 --> 00:03:37,000
iaitu melaksanakan app.

66
00:03:37,000 --> 00:03:40,000
Itulah apa yang pewarisan perkataan bermakna. Kita akan lihat satu contoh yang lebih konkrit.

67
00:03:40,000 --> 00:03:42,000
>> Dan akhirnya, kunci dengan Pengaturcaraan Berorientasikan Objek adalah bahawa

68
00:03:42,000 --> 00:03:45,000
ia membawa kepada pengkapsulan data.

69
00:03:45,000 --> 00:03:48,000
Dalam beberapa masalah kami set kita boleh mempunyai ini besar, pembolehubah global

70
00:03:48,000 --> 00:03:51,000
dan globals di mana-mana, dan itulah bagaimana kita hendak menjejaki negeri.

71
00:03:51,000 --> 00:03:55,000
Dengan kelas kita boleh mula encapsulating maklumat di dalam sesuatu objek.

72
00:03:55,000 --> 00:03:58,000
Jika kita mempunyai satu skrin pada aplikasi kita, kita tidak benar-benar memerlukan untuk mempunyai apa-apa data dari

73
00:03:58,000 --> 00:04:01,000
satu lagi skrin di dalam aplikasi kami bahawa,

74
00:04:01,000 --> 00:04:04,000
dan sebagainya dengan encapsulating perkara dalam kelas ini sebenarnya membawa

75
00:04:04,000 --> 00:04:08,000
kod rekabentuk yang lebih baik, dan ini boleh dilakukan dengan beberapa ciri-ciri tambahan

76
00:04:08,000 --> 00:04:11,000
Objektif-C.

77
00:04:11,000 --> 00:04:15,000
Amaran, sintaks untuk Objektif-C adalah pisang.

78
00:04:15,000 --> 00:04:19,000
Ia adalah seperti apa-apa yang kita telah melihat sebelum ini,

79
00:04:19,000 --> 00:04:22,000
jadi ia adalah sedikit lengkung pembelajaran mendapat digunakan untuk

80
00:04:22,000 --> 00:04:24,000
apa yang palang pintu itu adakah ini bermakna?

81
00:04:24,000 --> 00:04:27,000
Tetapi apabila anda mendapat lalu bahawa pembelajaran keluk awal ia adalah benar-benar, benar-benar licin

82
00:04:27,000 --> 00:04:29,000
untuk mula menulis aplikasi.

83
00:04:29,000 --> 00:04:33,000
>> Untuk mengisytiharkan kelas, katakan di sini adalah kelas saya, ia wujud,

84
00:04:33,000 --> 00:04:35,000
dan mungkin di sini adalah beberapa perkara yang saya akan untuk menentukan kemudian,

85
00:04:35,000 --> 00:04:38,000
Saya akan mengatakan muka @.

86
00:04:38,000 --> 00:04:41,000
Saya akan mengatakan muka @. Saya akan memberi nama kelas saya.

87
00:04:41,000 --> 00:04:43,000
Dan kemudian di tempat lain saya akan mengatakan @ akhir,

88
00:04:43,000 --> 00:04:46,000
dan segala-galanya di antara muka _AT_ dan akhir @

89
00:04:46,000 --> 00:04:48,000
akan menjadi kelas saya.

90
00:04:48,000 --> 00:04:51,000
Itu akan menjadi apa yang di dalam h fail kami.

91
00:04:51,000 --> 00:04:55,000
Sama seperti dalam C h fail. Kami pada dasarnya berkata di sini adalah beberapa perkara yang akan wujud.

92
00:04:55,000 --> 00:04:57,000
Saya tidak semestinya memberitahu anda apa yang mereka lakukan lagi,

93
00:04:57,000 --> 00:04:59,000
tetapi pengkompil perlu tahu bahawa mereka wujud.

94
00:04:59,000 --> 00:05:04,000
Kemudian dalam m kami. Fail kerana m untuk Objektif-C

95
00:05:04,000 --> 00:05:08,000
di mana kita sebenarnya akan menentukan apa kelas ini lakukan.

96
00:05:08,000 --> 00:05:11,000
Sama seperti c fail. Kami, kami menyediakan pelaksanaan bagi fungsi.

97
00:05:11,000 --> 00:05:15,000
Di dalam fail kami. M kita hendak katakan di sini adalah apa yang semua fungsi

98
00:05:15,000 --> 00:05:18,000
di dalam kelas saya apa yang mereka semua lakukan.

99
00:05:18,000 --> 00:05:22,000
Dan akhirnya, di dalam struct satu kita boleh mengatakan di dalam orang-orang pendakap kerinting

100
00:05:22,000 --> 00:05:25,000
int n atau nod * seterusnya,

101
00:05:25,000 --> 00:05:28,000
dan dalam C-Objektif kita akan menggunakan kata kunci @ harta,

102
00:05:28,000 --> 00:05:31,000
dan ini adalah apa yang berlaku untuk menentukan sifat-sifat,

103
00:05:31,000 --> 00:05:36,000
atau fungsi bukan yang merupakan sebahagian daripada kelas saya.

104
00:05:36,000 --> 00:05:40,000
>> Memanggil fungsi dalam Objektif-C juga pisang.

105
00:05:40,000 --> 00:05:43,000
Apabila kita mengisytiharkan fungsi dalam C kita berkata sesuatu seperti int foo

106
00:05:43,000 --> 00:05:46,000
dan terbuka paren dan kemudian memberikannya satu senarai hujah.

107
00:05:46,000 --> 00:05:51,000
Ini adalah apa yang mengisytiharkan kaedah atau fungsi kelihatan seperti dalam C-Objektif.

108
00:05:51,000 --> 00:05:54,000
Jika saya ingin mengisytiharkan fungsi atau kaedah

109
00:05:54,000 --> 00:05:58,000
di mana saya cakapkan kaedah adalah benar-benar hanya fungsi itulah ahli kelas,

110
00:05:58,000 --> 00:06:01,000
jadi jenis ditukar, tetapi tidak benar-benar,

111
00:06:01,000 --> 00:06:03,000
begitu dalam kaedah saya, saya mahu mencipta satu kaedah baru.

112
00:06:03,000 --> 00:06:06,000
Ia akan kembali apa-apa, jadi ia akan menjadi tidak sah jenis.

113
00:06:06,000 --> 00:06:08,000
Ini adalah jenis pulangan fungsi saya.

114
00:06:08,000 --> 00:06:11,000
Sekarang kita mempunyai parens di sini kerana saya tidak tahu.

115
00:06:11,000 --> 00:06:14,000
Seterusnya akan menjadi nama fungsi saya,

116
00:06:14,000 --> 00:06:17,000
dan akhirnya kita mempunyai koma bernoktah sama seperti kita mempunyai dalam C.

117
00:06:17,000 --> 00:06:19,000
Apa yang baru di sini adalah lelaki ini di sini.

118
00:06:19,000 --> 00:06:22,000
Sempang ini sebenarnya adalah perlu, dan apa yang ini mengatakan adalah bahawa

119
00:06:22,000 --> 00:06:26,000
kaedah ini di sini mesti dipanggil pada contoh kelas.

120
00:06:26,000 --> 00:06:29,000
>> Selepas kita mengisytiharkan structs kami, kita mungkin berkata sesuatu seperti

121
00:06:29,000 --> 00:06:32,000
n struct nod, dan yang sebenarnya dicipta

122
00:06:32,000 --> 00:06:35,000
atau instantiated salah mereka structs supaya saya sebenarnya boleh mula bekerja

123
00:06:35,000 --> 00:06:38,000
dengan apa yang di dalamnya, jadi melontarkan ini bermakna bahawa kita perlu

124
00:06:38,000 --> 00:06:41,000
instantiate kelas hanya seperti kita instantiated bahawa struct

125
00:06:41,000 --> 00:06:43,000
sebelum kita boleh memanggil kaedah ini di atasnya.

126
00:06:43,000 --> 00:06:46,000
Jika saya mahu mula menambah hujah untuk kaedah saya

127
00:06:46,000 --> 00:06:48,000
ia mendapat lebih pisang.

128
00:06:48,000 --> 00:06:50,000
Berikut adalah nama kaedah saya.

129
00:06:50,000 --> 00:06:53,000
Kemudian saya akan mempunyai kolon, dan selepas koma ini ia mengatakan di sini datang beberapa hujah.

130
00:06:53,000 --> 00:06:56,000
Kaedah ini mengambil satu hujah.

131
00:06:56,000 --> 00:06:59,000
Jenis hujah adalah int, dan nama hujah bahawa

132
00:06:59,000 --> 00:07:03,000
atau pembolehubah bahawa saya akan mula menggunakan dalam kaedah dipanggil i.

133
00:07:03,000 --> 00:07:05,000
Sekali lagi, ini adalah kaedah. Ia mengambil masa satu hujah.

134
00:07:05,000 --> 00:07:10,000
>> Jika anda ingin mula menambah hujah-hujah yang lebih ia mendapat lebih pisang

135
00:07:10,000 --> 00:07:13,000
bahawa kita telah kolon ini yang mengatakan di sini datang senarai saya hujah.

136
00:07:13,000 --> 00:07:15,000
Hujah pertama ialah integer.

137
00:07:15,000 --> 00:07:17,000
Sekarang, ini hujah kedua yang menarik.

138
00:07:17,000 --> 00:07:20,000
Pembolehubah bahawa saya akan menggunakan dalam fungsi saya

139
00:07:20,000 --> 00:07:23,000
dipanggil f, jadi dalam fungsi saya, saya boleh mengatakan

140
00:07:23,000 --> 00:07:25,000
f + = 1 atau sesuatu.

141
00:07:25,000 --> 00:07:30,000
Ini perkara di sini pada asasnya utama bagi hujah atau parameter.

142
00:07:30,000 --> 00:07:34,000
Sama seperti kita mempunyai pasangan nilai utama dan sesuatu seperti JSON atau array bersekutu

143
00:07:34,000 --> 00:07:37,000
Objektif-C membuat keputusan untuk mengatakan, okay, hanya supaya ia benar-benar jelas

144
00:07:37,000 --> 00:07:39,000
apabila anda memanggil satu kaedah apa semua parameter ini adalah

145
00:07:39,000 --> 00:07:41,000
Saya sebenarnya pergi untuk menamakan mereka semua.

146
00:07:41,000 --> 00:07:45,000
Apabila anda memanggil kaedah, anda sebenarnya akan mengatakan andFloat,

147
00:07:45,000 --> 00:07:47,000
dan kemudian anda akan lulus ia masuk

148
00:07:47,000 --> 00:07:50,000
>> Menariknya, yang satu ini tidak dinamakan, tetapi semua parameter lain adalah,

149
00:07:50,000 --> 00:07:53,000
jadi jika kita mempunyai hujah ke-3 saya boleh katakan andFloat

150
00:07:53,000 --> 00:07:56,000
dan satu lagi apungan dan sebagainya.

151
00:07:56,000 --> 00:08:01,000
Apabila saya panggil kaedah ini ia adalah pisang kursus,

152
00:08:01,000 --> 00:08:04,000
jadi jika saya mempunyai objek, dan saya ditakrifkan satu kaedah yang dipanggil foo,

153
00:08:04,000 --> 00:08:09,000
dan saya mahu memanggilnya, dan bukannya mengatakan foo terbuka / parens rapat

154
00:08:09,000 --> 00:08:11,000
Saya akan membuka kurungan.

155
00:08:11,000 --> 00:08:13,000
Berikut adalah nama kaedah saya.

156
00:08:13,000 --> 00:08:17,000
Saya akan menutup pendakap, dan ini adalah objek yang saya memanggilnya pada.

157
00:08:17,000 --> 00:08:20,000
Ingat, semua kaedah ini wujud dalam kelas

158
00:08:20,000 --> 00:08:23,000
kerana kelas boleh mempunyai kaedah yang ditakrifkan di dalam mereka.

159
00:08:23,000 --> 00:08:26,000
>> Di sini saya telah sewenang-wenangnya mencipta objek kelas beberapa,

160
00:08:26,000 --> 00:08:28,000
dan ini adalah sintaks untuk berbuat demikian.

161
00:08:28,000 --> 00:08:31,000
Terdapat 2 langkah untuk mewujudkan objek.

162
00:08:31,000 --> 00:08:34,000
Langkah pertama adalah untuk mengatakan saya mahu untuk memperuntukkan ruang.

163
00:08:34,000 --> 00:08:37,000
Ini adalah bersamaan malloc satu. Kami tidak mempunyai untuk mengatakan malloc lagi.

164
00:08:37,000 --> 00:08:42,000
Kami jatuh m, dibuat ia alloc, dan digantikan c.. M.

165
00:08:42,000 --> 00:08:47,000
Selepas kita alloc sesuatu kita perlu untuk memulakan ia.

166
00:08:47,000 --> 00:08:49,000
Pada asasnya apabila anda mencipta objek anda mungkin mahu mempunyai beberapa logik

167
00:08:49,000 --> 00:08:53,000
yang melaksanakan apabila mereka mencipta, jadi anda boleh lulus dalam beberapa nilai-nilai lalai

168
00:08:53,000 --> 00:08:57,000
atau sesuatu seperti itu, dan begitu juga kaedah ini INIT adalah apa yang sebenarnya mencipta objek.

169
00:08:57,000 --> 00:08:59,000
Kami mula memperuntukkan ruang, sama seperti yang kita lakukan dalam C,

170
00:08:59,000 --> 00:09:04,000
dan kemudian kita memulakan, yang mungkin atau mungkin tidak melakukan banyak keseluruhan.

171
00:09:04,000 --> 00:09:07,000
Kemudian kami kembali perkara ini menjadi sebuah o objek.

172
00:09:07,000 --> 00:09:09,000
Terdapat bintang di sini kerana ini adalah teknikal penunjuk,

173
00:09:09,000 --> 00:09:12,000
tetapi jangan bimbang, petunjuk tidak begitu besar berurusan dalam Objektif-C-lagi.

174
00:09:12,000 --> 00:09:15,000
>> Sekarang kita telah instantiated kelas ini dipanggil NSObject,

175
00:09:15,000 --> 00:09:19,000
dan ini hanya kelas rawak bahawa Apple mempunyai.

176
00:09:19,000 --> 00:09:22,000
Kami telah instantiated ini, dan kini saya mempunyai contoh kelas ini

177
00:09:22,000 --> 00:09:25,000
dalam ini o objek, jadi ini bermakna bahawa jika saya ditakrifkan

178
00:09:25,000 --> 00:09:29,000
kaedah ini saya boleh memanggil mereka seperti ini.

179
00:09:29,000 --> 00:09:31,000
Begitu juga, jika saya mahu memanggil kaedah dengan satu hujah,

180
00:09:31,000 --> 00:09:34,000
jadi ini adalah kaedah bar, yang mengambil satu hujah,

181
00:09:34,000 --> 00:09:38,000
dan di sini adalah Baz: kaedah qux, jadi ini mengambil masa 2 hujah.

182
00:09:38,000 --> 00:09:44,000
Ini memanggil satu fungsi pada ini o objek.

183
00:09:44,000 --> 00:09:46,000
Masuk akal?

184
00:09:46,000 --> 00:09:50,000
Sintaks harus masuk akal, tetapi anda jenis mendapatkan digunakan untuk ia.

185
00:09:50,000 --> 00:09:54,000
>> Okay, mari kita bercakap tentang beberapa perkara yang dibina ke dalam Objektif-C

186
00:09:54,000 --> 00:09:56,000
yang tidak semestinya dibina ke C.

187
00:09:56,000 --> 00:09:59,000
Dalam C kita jenis terpaksa berhadapan dengan tali kerana ini barisan watak bodoh,

188
00:09:59,000 --> 00:10:01,000
dan ia mendapat benar-benar menjengkelkan.

189
00:10:01,000 --> 00:10:04,000
Objektif-C mempunyai mereka semua dibina untuk kita, dan ia dibina di

190
00:10:04,000 --> 00:10:06,000
menggunakan kelas ini dipanggil NSString.

191
00:10:06,000 --> 00:10:10,000
Apabila saya mahu untuk mewujudkan NSString kita mempunyai sintaks lebih batin.

192
00:10:10,000 --> 00:10:15,000
Bukannya mengatakan "cs50" kita katakan @ "cs50"

193
00:10:15,000 --> 00:10:17,000
dan ini hanya sintaks untuk mengisytiharkan rentetan dalam Objektif-C-.

194
00:10:17,000 --> 00:10:21,000
Ini adalah amat mudah lupa, jadi jangan.

195
00:10:21,000 --> 00:10:24,000
Kini, apabila saya mempunyai ini, ini adalah rentetan, tetapi notis

196
00:10:24,000 --> 00:10:26,000
ia adalah benar-benar hanya objek.

197
00:10:26,000 --> 00:10:30,000
Saya berkata NSString, yang bermaksud saya telah instantiated kelas

198
00:10:30,000 --> 00:10:32,000
dipanggil NSString, yang mana orang lain menulis untuk saya,

199
00:10:32,000 --> 00:10:35,000
dan mereka sangat baik tentang ia, dan sebagainya sekarang

200
00:10:35,000 --> 00:10:37,000
Saya boleh mula memanggil kaedah di atasnya.

201
00:10:37,000 --> 00:10:40,000
Jika saya panggil kaedah panjang pada objek ini s

202
00:10:40,000 --> 00:10:43,000
ia akan kembali kepada saya panjang rentetan.

203
00:10:43,000 --> 00:10:45,000
Ini adalah seperti strlen di C.

204
00:10:45,000 --> 00:10:47,000
Ini akan kembali 4.

205
00:10:47,000 --> 00:10:51,000
>> Begitu juga, satu lagi kaedah yang saya mungkin mahu mengambil berat tentang adalah characterAtIndex ini.

206
00:10:51,000 --> 00:10:54,000
Ini adalah satu kaedah yang mengatakan bahawa pada rentetan ini s

207
00:10:54,000 --> 00:10:57,000
Saya mahu anda untuk mendapatkan watak 0,

208
00:10:57,000 --> 00:10:59,000
dan sebagainya ini akan kembali kepada saya c aksara,

209
00:10:59,000 --> 00:11:02,000
dan ada sekumpulan keseluruhan lebih kaedah ini bahawa anda boleh Google benar-benar mudah.

210
00:11:02,000 --> 00:11:07,000
Dokumentasi Apple besar, dan kita akan melihat bahawa dalam sedikit.

211
00:11:07,000 --> 00:11:09,000
Mereka adalah rentetan.

212
00:11:09,000 --> 00:11:11,000
Kami juga telah array saiz berubah-ubah yang dibina masuk

213
00:11:11,000 --> 00:11:13,000
Ingat dalam C apabila kita mengisytiharkan array

214
00:11:13,000 --> 00:11:16,000
kita terpaksa untuk mengatakan anda mempunyai 5 elemen, akhir cerita.

215
00:11:16,000 --> 00:11:18,000
Apabila kita mendapat JavaScript dan PHP kita boleh mula

216
00:11:18,000 --> 00:11:20,000
melakukan perkara-perkara seperti menambah unsur-unsur atau bergerak unsur-unsur.

217
00:11:20,000 --> 00:11:22,000
Kita boleh melakukan perkara yang sama dalam Objektif-C-.

218
00:11:22,000 --> 00:11:26,000
Bukannya mewujudkan pelbagai cara C biasa

219
00:11:26,000 --> 00:11:30,000
kita ada lagi satu lagi kelas yang dipanggil NSMutableArray.

220
00:11:30,000 --> 00:11:33,000
Terdapat juga NSArray,

221
00:11:33,000 --> 00:11:35,000
dan ini akan pada dasarnya merangkumi pelbagai beberapa.

222
00:11:35,000 --> 00:11:38,000
Ini berkata, perkara pertama yang saya mahu lakukan adalah saya ingin memperuntukkan

223
00:11:38,000 --> 00:11:41,000
ruang untuk pelbagai baru, dan selepas saya memperuntukkan ia

224
00:11:41,000 --> 00:11:43,000
Saya kemudian perlu untuk memulakan ia.

225
00:11:43,000 --> 00:11:45,000
Sekali lagi, hanya memanggil kedua-2 kaedah.

226
00:11:45,000 --> 00:11:48,000
Sekarang ini bermakna bahawa dalam objek ini

227
00:11:48,000 --> 00:11:50,000
Saya telah pelbagai kosong duduk di sana.

228
00:11:50,000 --> 00:11:54,000
Jika saya mahu menambah sesuatu kepada pelbagai ini, saya boleh memanggil kaedah addObject.

229
00:11:54,000 --> 00:11:59,000
Saya ingin menambah objek kepada pelbagai satu, dan saya ingin menambah rentetan CS50.

230
00:11:59,000 --> 00:12:02,000
Jika saya mahu sebaliknya membuang yang boleh saya katakan saya mahu

231
00:12:02,000 --> 00:12:09,000
membuang objek di tempat pertama pada array atau membantah.

232
00:12:09,000 --> 00:12:11,000
>> Masuk akal?

233
00:12:11,000 --> 00:12:14,000
Okay, anda jenis mendapatkan digunakan untuk perkara ini kurungan persegi.

234
00:12:14,000 --> 00:12:18,000
By the way, dalam banyak perpustakaan Apple anda akan melihat NS ini.

235
00:12:18,000 --> 00:12:21,000
NS sebenarnya bermaksud untuk langkah seterusnya, yang merupakan salah satu daripada Steve Jobs pertama syarikat,

236
00:12:21,000 --> 00:12:24,000
dan itulah di mana dia benar-benar mula menulis banyak kod

237
00:12:24,000 --> 00:12:27,000
sebagai jenis asas untuk Mac OS X dan semua barangan yang lain,

238
00:12:27,000 --> 00:12:32,000
dan sebagainya NS ini adalah jenis warisan ini bagus melaungkan kepada salah satu syarikat awal

239
00:12:32,000 --> 00:12:34,000
kembali apabila Apple pertama kali bermula.

240
00:12:34,000 --> 00:12:36,000
Ia adalah di mana-mana.

241
00:12:36,000 --> 00:12:41,000
Mari kita lihat pada contoh yang lebih menyeluruh Objektif-C.

242
00:12:41,000 --> 00:12:44,000
Di sini saya dalam XCode.

243
00:12:44,000 --> 00:12:47,000
Untuk sampai ke sini, saya mula-mula turun XCode dari App Store,

244
00:12:47,000 --> 00:12:50,000
membuka ia naik, dan kemudian saya pergi di sini untuk fail,

245
00:12:50,000 --> 00:12:54,000
di sini untuk projek baru, dan kemudian.

246
00:12:54,000 --> 00:12:57,000
Selepas saya berbuat demikian saya mempunyai semua pilihan ini apa yang saya mahu untuk mewujudkan,

247
00:12:57,000 --> 00:12:59,000
dan sebagainya kita akan mengambil melihat pilihan ini kemudian,

248
00:12:59,000 --> 00:13:03,000
tetapi hanya untuk contoh ini, kerana kita sebenarnya tidak akan mempunyai app lagi,

249
00:13:03,000 --> 00:13:06,000
Saya datang ke sini, dan saya berkata Command Line Tool,

250
00:13:06,000 --> 00:13:09,000
dan ini merupakan satu aplikasi yang saya boleh dijalankan pada baris arahan

251
00:13:09,000 --> 00:13:12,000
sama seperti kita telah berjalan dari C.

252
00:13:12,000 --> 00:13:16,000
Itulah bagaimana saya mencipta projek ini, dan jadi sekarang saya di sini,

253
00:13:16,000 --> 00:13:20,000
jadi mari kita melihat pertama di fail ini, dan ini harus kelihatan agak biasa.

254
00:13:20,000 --> 00:13:24,000
Saya mempunyai nama int. Ada argc kawan saya, buddy argv lain saya.

255
00:13:24,000 --> 00:13:30,000
Dan supaya kita boleh melihat bahawa ini adalah titik kemasukan bagi permohonan pertama saya Objektif-C.

256
00:13:30,000 --> 00:13:32,000
Di sini kita boleh mengabaikan ini buat masa sekarang.

257
00:13:32,000 --> 00:13:35,000
Ini adalah pada dasarnya beberapa barangan pengurusan memori yang anda tidak akan benar-benar

258
00:13:35,000 --> 00:13:37,000
pernah perlu bimbang tentang.

259
00:13:37,000 --> 00:13:39,000
>> Mari kita lihat pada blok pertama ini di sini.

260
00:13:39,000 --> 00:13:46,000
Ini baris pertama, jika saya katakan Pelajar * alice = [[Pelajar alloc] INIT] apa bahawa melakukan?

261
00:13:46,000 --> 00:13:50,000
Ini pelajar pertama di sini, ini adalah mungkin kelas.

262
00:13:50,000 --> 00:13:54,000
Ini bukan satu kelas bahawa Apple menulis, tetapi ia adalah kelas yang saya tulis.

263
00:13:54,000 --> 00:13:57,000
Perkara pertama yang saya mahu lakukan adalah saya ingin memperuntukkan ruang untuk pelajar baru,

264
00:13:57,000 --> 00:14:00,000
dan kemudian saya mahu untuk memulakan, jadi ini memberikan saya kembali

265
00:14:00,000 --> 00:14:05,000
objek ini pelajar baru, dan saya menyimpan ini dalam pembolehubah dipanggil Alice.

266
00:14:05,000 --> 00:14:07,000
Di manakah kelas itu datang dari?

267
00:14:07,000 --> 00:14:12,000
Nah, di sini pada sebelah kiri ini adalah semua fail yang berbeza di dalam projek saya.

268
00:14:12,000 --> 00:14:16,000
Kita boleh lihat di sini saya mempunyai Student.h dan Student.m satu.

269
00:14:16,000 --> 00:14:20,000
Fail h, ingat, adalah di mana saya mengisytiharkan semua perkara

270
00:14:20,000 --> 00:14:22,000
yang akan wujud dalam kelas.

271
00:14:22,000 --> 00:14:25,000
>> Mari kita lihat pada itu.

272
00:14:25,000 --> 00:14:29,000
Baiklah, di sini kita mempunyai ini antara muka @, dan ini mengatakan bahawa di sini datang

273
00:14:29,000 --> 00:14:33,000
pengisytiharan segala-galanya yang akan wujud dalam kelas saya.

274
00:14:33,000 --> 00:14:36,000
Maka saya mempunyai kolon. Kemudian saya mempunyai perkara ini NSObject.

275
00:14:36,000 --> 00:14:40,000
Kolon Ini menandakan bahawa sedikit harta pusaka yang kita telah membincangkan sedikit awal.

276
00:14:40,000 --> 00:14:43,000
Ini kata segala-galanya NSObject boleh lakukan

277
00:14:43,000 --> 00:14:46,000
mana NSObject adalah kelas ini ditulis oleh orang lain,

278
00:14:46,000 --> 00:14:50,000
segala-galanya NSObject ini boleh dilakukan saya mahu menjadi mampu untuk berbuat demikian.

279
00:14:50,000 --> 00:14:54,000
Dengan berkata: NSObject yang bermakna bahawa Saya pada dasarnya

280
00:14:54,000 --> 00:14:58,000
mewarisi semua fungsi kelas lain.

281
00:14:58,000 --> 00:15:02,000
Itu benar-benar memberi saya sekumpulan keseluruhan kaedah hartanah dan berbeza yang boleh saya gunakan.

282
00:15:02,000 --> 00:15:05,000
Down sini saya mewujudkan 2 hartanah.

283
00:15:05,000 --> 00:15:08,000
Ini bermakna pelajar saya, jika ini adalah struct, ini akan menjadi 2 perkara

284
00:15:08,000 --> 00:15:11,000
dalam struct saya, jadi setiap pelajar mempunyai nama

285
00:15:11,000 --> 00:15:14,000
yang adalah rentetan, dan pelajar juga mempunyai gred,

286
00:15:14,000 --> 00:15:17,000
yang int.

287
00:15:17,000 --> 00:15:23,000
>> Akhirnya, turun di sini saya akan untuk mewujudkan satu kaedah untuk pelajar saya.

288
00:15:23,000 --> 00:15:26,000
Saya dipanggil kaedah saya, initWithName, dan ia mengambil satu hujah,

289
00:15:26,000 --> 00:15:31,000
dan hujah itu adalah rentetan, dan saya memanggilnya menamakan.

290
00:15:31,000 --> 00:15:35,000
Sekarang mari kita melihat bagaimana kita sebenarnya melaksanakan kelas ini.

291
00:15:35,000 --> 00:15:38,000
Di sini, kini saya dalam file m. Saya,

292
00:15:38,000 --> 00:15:40,000
m untuk pelaksanaan, saya rasa.

293
00:15:40,000 --> 00:15:44,000
Saya mempunyai pelaksanaan, akhir saya, dan di sini adalah di mana saya sebenarnya menentukan

294
00:15:44,000 --> 00:15:47,000
apa initWithName tidak.

295
00:15:47,000 --> 00:15:50,000
Saya mempunyai initWithName, nama parameter saya, dan kemudian ini

296
00:15:50,000 --> 00:15:53,000
adalah di mana saya sebenarnya mewujudkan pelajar,

297
00:15:53,000 --> 00:15:56,000
dan sebagainya ini adalah sedikit samar, tetapi ini adalah jenis boilerplate

298
00:15:56,000 --> 00:15:58,000
yang anda mahu termasuk dalam pengeluar anda.

299
00:15:58,000 --> 00:16:02,000
Ini fungsi pengawalan sini, initWithName, adalah sejenis pembina.

300
00:16:02,000 --> 00:16:05,000
Anda pada dasarnya membina objek pelajar baru

301
00:16:05,000 --> 00:16:07,000
dan mungkin menghantar beberapa data di dalamnya.

302
00:16:07,000 --> 00:16:11,000
Perkara pertama yang saya mahu lakukan ialah saya mahu panggil Init pada perkara ini super.

303
00:16:11,000 --> 00:16:15,000
>> Ingatlah bahawa apabila saya kembali di sini di fail h

304
00:16:15,000 --> 00:16:21,000
yang semua NSObject satu mempunyai pelajar juga mempunyai.

305
00:16:21,000 --> 00:16:24,000
Itu bermakna apabila hendak mencipta seorang pelajar apa yang saya juga perlu lakukan ialah

306
00:16:24,000 --> 00:16:28,000
pastikan bahawa NSObject yang saya warisi semua data dari

307
00:16:28,000 --> 00:16:32,000
juga dimulakan dengan betul.

308
00:16:32,000 --> 00:16:36,000
Apa yang saya perlu katakan adalah super ini sebenarnya akan merujuk kepada kelas induk

309
00:16:36,000 --> 00:16:39,000
yang saya warisi dari, jadi saya mahu pastikan saya memulakan

310
00:16:39,000 --> 00:16:43,000
segala-galanya bahawa saya bergantung kepada sebelum saya mula cuba untuk menggunakannya.

311
00:16:43,000 --> 00:16:46,000
Kemudian jika itu dimulakan betul ini adalah hanya seperti mengatakan jika malloc

312
00:16:46,000 --> 00:16:50,000
tidak kembali batal maka saya boleh mula menetapkan beberapa harta.

313
00:16:50,000 --> 00:16:54,000
>> JavaScript dan PHP kami telah kata kunci ini dipanggil ini,

314
00:16:54,000 --> 00:16:58,000
dan ini dirujuk kepada contoh semasa kelas.

315
00:16:58,000 --> 00:17:00,000
Dalam Objektif C-kita panggil diri ini.

316
00:17:00,000 --> 00:17:04,000
Bila saya katakan self.name, ini bermakna bahawa objek

317
00:17:04,000 --> 00:17:07,000
Saya hanya menciptakan apabila saya berkata pelajar alloc Init,

318
00:17:07,000 --> 00:17:09,000
yang akan memberikan saya kembali objek.

319
00:17:09,000 --> 00:17:12,000
Ini bermakna saya mahu untuk menetapkan nama objek itu

320
00:17:12,000 --> 00:17:15,000
apa yang saya sahaja berlalu.

321
00:17:15,000 --> 00:17:18,000
Sama seperti dalam C, kita mengakses ahli dengan titik ini,

322
00:17:18,000 --> 00:17:21,000
jadi self.name kata nama objek pelajar

323
00:17:21,000 --> 00:17:24,000
kini akan menjadi apa sahaja yang anda hanya lulus masuk

324
00:17:24,000 --> 00:17:28,000
Dan begitu akhirnya, saya boleh kembali jadi saya benar-benar mendapatkan kembali sesuatu.

325
00:17:28,000 --> 00:17:30,000
>> Soalan?

326
00:17:30,000 --> 00:17:34,000
Okay, jadi diri ini = super Init,

327
00:17:34,000 --> 00:17:37,000
jika anda tidak benar-benar memahami barangan warisan jangan bimbang.

328
00:17:37,000 --> 00:17:40,000
Hanya tahu bahawa jika anda pernah mahu untuk membuat kaedah INIT anda sendiri hanya

329
00:17:40,000 --> 00:17:42,000
berbuat demikian, dan anda akan baik untuk pergi.

330
00:17:42,000 --> 00:17:44,000
Yeah. >> [Pelajar] Apakah jika min diri?

331
00:17:44,000 --> 00:17:49,000
Ini bermakna apabila kita malloc sesuatu yang kita sentiasa diperiksa jika ia adalah sama dengan null,

332
00:17:49,000 --> 00:17:51,000
dan jika ia adalah batal, maka kita keluar.

333
00:17:51,000 --> 00:17:55,000
Ini adalah perkara yang sama, kerana jika ini pulangan batal, maka kita mungkin akan kesalahan seg

334
00:17:55,000 --> 00:17:57,000
jika kita mula cuba untuk memanipulasi ia.

335
00:17:57,000 --> 00:18:01,000
Itulah kelas pelajar kita.

336
00:18:01,000 --> 00:18:03,000
Ini bermakna kita boleh memulakan pelajar kita dalam salah satu daripada dua cara.

337
00:18:03,000 --> 00:18:08,000
Jika saya katakan alloc pelajar Init Saya tidak menggunakan kaedah itu bahawa saya hanya menulis,

338
00:18:08,000 --> 00:18:11,000
dan sebaliknya saya hanya boleh mengatakan alice.name,

339
00:18:11,000 --> 00:18:14,000
dan sekarang saya akan menetapkan bahawa nama hartanah.

340
00:18:14,000 --> 00:18:17,000
>> Begitu juga, jika saya mahu menggunakan bahawa kaedah initWithName

341
00:18:17,000 --> 00:18:20,000
Saya hanya boleh mengatakan alloc, dan kemudian bukannya mengatakan INIT

342
00:18:20,000 --> 00:18:24,000
Saya akan memanggil bahawa kaedah yang saya hanya dicipta, dan saya akan lulus dalam Bob.

343
00:18:24,000 --> 00:18:30,000
Pada ketika ini, ini Bob objek mempunyai nama yang sama dengan Bob.

344
00:18:30,000 --> 00:18:35,000
Okay, turun di sini saya menggunakan bahawa NSMutableArray bahawa kita melihat awal.

345
00:18:35,000 --> 00:18:38,000
Saya memperuntukkan space.Then Saya Memulakan pelbagai baru.

346
00:18:38,000 --> 00:18:40,000
Saya akan menambah 2 perkara.

347
00:18:40,000 --> 00:18:43,000
Array ini kini memegang objek pelajar.

348
00:18:43,000 --> 00:18:46,000
Perhatikan bahawa mana-mana saya tidak perlu untuk mengatakan ini adalah pelbagai pelajar.

349
00:18:46,000 --> 00:18:48,000
Saya berkata ia adalah pelbagai, tempoh.

350
00:18:48,000 --> 00:18:50,000
Kemudian saya boleh meletakkan apa-apa di dalamnya yang saya mahu.

351
00:18:50,000 --> 00:18:52,000
Di sini saya mempunyai 2 objek.

352
00:18:52,000 --> 00:18:56,000
>> Akhirnya, saya mempunyai objek lain di sini, TF ini.

353
00:18:56,000 --> 00:18:59,000
Lebih sini di TF.h pada dasarnya perkara yang sama.

354
00:18:59,000 --> 00:19:01,000
Saya warisi dari NSObject, dan dengan cara yang,

355
00:19:01,000 --> 00:19:03,000
apabila anda membuat kelas ini semua dilakukan untuk anda,

356
00:19:03,000 --> 00:19:06,000
ini jenis boilerplate muka.

357
00:19:06,000 --> 00:19:08,000
Ia mempunyai harta pelajar.

358
00:19:08,000 --> 00:19:15,000
Saya mempunyai kaedah pasangan di sini yang tidak benar-benar melakukan banyak keseluruhan,

359
00:19:15,000 --> 00:19:18,000
dan sebagainya yang bermakna selepas saya mencipta objek ini TF

360
00:19:18,000 --> 00:19:23,000
Saya boleh memanggil ini gred kaedah di atasnya seperti ini.

361
00:19:23,000 --> 00:19:26,000
Sebarang soalan mengenai sintaks Objektif-C sebelum kita mula bergerak ke beberapa lebih

362
00:19:26,000 --> 00:19:30,000
barangan pembangunan aplikasi menarik?

363
00:19:30,000 --> 00:19:34,000
>> Okay, jadi mari kita sebenarnya membuat aplikasi iPhone.

364
00:19:34,000 --> 00:19:39,000
Kelas teras yang anda akan menggunakan dalam aplikasi iPhone anda dipanggil pengawal pandangan,

365
00:19:39,000 --> 00:19:42,000
dan pengawal pandangan pada dasarnya mewakili skrin tunggal

366
00:19:42,000 --> 00:19:46,000
dalam aplikasi anda, jadi jika saya pada aplikasi muzik, sebagai contoh,

367
00:19:46,000 --> 00:19:50,000
satu pandangan pengawal boleh mewakili pandangan di mana saya melihat semua lagu-lagu di bawah saya.

368
00:19:50,000 --> 00:19:53,000
Satu lagi pengawal pandangan boleh apabila saya klik lagu dan mula bermain

369
00:19:53,000 --> 00:19:55,000
atau kerana saya penggerudian ke dalam artis.

370
00:19:55,000 --> 00:19:59,000
Setiap mereka skrin yang berbeza boleh diwakili sebagai pengawal pandangan yang berbeza,

371
00:19:59,000 --> 00:20:04,000
dan pengawal pandangan adalah benar-benar hanya satu kelas yang mengatakan bagaimana skrin ini berfungsi.

372
00:20:04,000 --> 00:20:07,000
Perkara dalam pengawal pemandangan, kita akan mempunyai sifat,

373
00:20:07,000 --> 00:20:10,000
jadi perkara-perkara seperti butang akan menjadi harta pengawal pandangan kita.

374
00:20:10,000 --> 00:20:13,000
>> Kami juga akan mempunyai kaedah, dan ini adalah pada dasarnya pengendali acara.

375
00:20:13,000 --> 00:20:16,000
Kaedah ini mengatakan apabila anda menekan butang ini

376
00:20:16,000 --> 00:20:19,000
Saya mahu melakukan sesuatu, dan akhirnya, sekali lagi,

377
00:20:19,000 --> 00:20:24,000
kita akan menggunakan kata kunci ini diri untuk mengakses contoh semasa.

378
00:20:24,000 --> 00:20:29,000
Untuk membina antara muka di IOS adalah sebenarnya benar-benar, benar-benar mudah.

379
00:20:29,000 --> 00:20:32,000
Mereka mempunyai ini heret bagus dan drop antara muka dipanggil Interface Builder,

380
00:20:32,000 --> 00:20:37,000
dan 2 konsep yang teras dawai sehingga Objektif-C anda untuk Interface Builder

381
00:20:37,000 --> 00:20:40,000
adalah IBOutlet dan IBAction.

382
00:20:40,000 --> 00:20:44,000
IBOutlet hanya berkata bahawa jika anda mengisytiharkan harta itulah butang,

383
00:20:44,000 --> 00:20:47,000
dan anda mahu cangkuk ia sehingga sesuatu dalam UI sebenar anda,

384
00:20:47,000 --> 00:20:49,000
anda akan mengatakan ia adalah sebuah kedai.

385
00:20:49,000 --> 00:20:51,000
Begitu juga, jika anda mahu untuk mewakili pengendali acara

386
00:20:51,000 --> 00:20:54,000
maka anda akan mengatakan ia adalah suatu tindakan.

387
00:20:54,000 --> 00:20:57,000
>> Untuk benar-benar wayar ini perwakilan grafik

388
00:20:57,000 --> 00:21:00,000
dan kod anda, ia benar-benar, benar-benar mudah.

389
00:21:00,000 --> 00:21:03,000
Jika anda ingin melampirkan IBOutlet satu, semua yang anda perlu lakukan ialah anda mengawal klik,

390
00:21:03,000 --> 00:21:05,000
dan kita akan melihat satu contoh ini benar-benar cepat.

391
00:21:05,000 --> 00:21:07,000
Anda mengawal klik mana ia berkata Pengawal View.

392
00:21:07,000 --> 00:21:09,000
Anda akan mengheret ke muka, atau sebaliknya,

393
00:21:09,000 --> 00:21:13,000
jika anda mahu untuk bertemu pengendali acara anda akan mengheret dari antara muka

394
00:21:13,000 --> 00:21:15,000
dalam arah yang lain.

395
00:21:15,000 --> 00:21:20,000
Mari kita lihat pada contoh IOS benar-benar mudah.

396
00:21:20,000 --> 00:21:23,000
>> Mari kita buat satu projek baru.

397
00:21:23,000 --> 00:21:25,000
Saya akan datang sini untuk Permohonan,

398
00:21:25,000 --> 00:21:28,000
dan saya akan klik Permohonan View Single.

399
00:21:28,000 --> 00:21:31,000
Saya akan klik seterusnya. Saya akan memberikan projek saya nama.

400
00:21:31,000 --> 00:21:33,000
Saya akan memanggilnya Hello.

401
00:21:33,000 --> 00:21:36,000
Menariknya, Apple menganggap anda mewujudkan produk

402
00:21:36,000 --> 00:21:38,000
supaya anda boleh menjual dan mereka boleh membuat wang.

403
00:21:38,000 --> 00:21:41,000
Down di sini saya akan mengatakan bahawa ini adalah satu aplikasi iPhone.

404
00:21:41,000 --> 00:21:44,000
Anda boleh mewujudkan aplikasi iPad, atau jika anda mahu untuk mewujudkan satu aplikasi mereka

405
00:21:44,000 --> 00:21:47,000
yang menyokong kedua-dua peranti anda boleh melakukannya juga.

406
00:21:47,000 --> 00:21:49,000
Ini adalah apa yang anda mahu checkmarks anda untuk kelihatan seperti.

407
00:21:49,000 --> 00:21:51,000
>> Anda mahu menggunakan papan cerita, yang kita akan lihat nanti,

408
00:21:51,000 --> 00:21:54,000
dan anda pasti mahu untuk menggunakan pengiraan rujukan automatik,

409
00:21:54,000 --> 00:21:58,000
yang merupakan ciri baik yang menghalang anda daripada perlu untuk mengatakan malloc dan bebas.

410
00:21:58,000 --> 00:22:03,000
Melainkan jika anda mahu panggil malloc dan bebas, saya akan meninggalkan didaftar ini.

411
00:22:03,000 --> 00:22:07,000
Saya akan klik seterusnya, dan akhirnya, ini akan bertanya kepada saya di mana saya mahu menyimpannya.

412
00:22:07,000 --> 00:22:14,000
Saya melanda akan mencipta, dan di sini kita pergi.

413
00:22:14,000 --> 00:22:16,000
Saya telah mencipta satu projek baru.

414
00:22:16,000 --> 00:22:19,000
Lebih sini di sebelah kiri adalah semua fail yang berada di dalam projek saya,

415
00:22:19,000 --> 00:22:22,000
dan notis bahawa saya mendapat sekumpulan keseluruhan, dan saya tidak berbuat apa-apa.

416
00:22:22,000 --> 00:22:24,000
IOS adalah besar.

417
00:22:24,000 --> 00:22:27,000
>> Sebagai contoh, di sini ViewController.h ini,

418
00:22:27,000 --> 00:22:30,000
ini akan mewakili pengawal pandangan pertama saya,

419
00:22:30,000 --> 00:22:32,000
jadi skrin pertama di dalam aplikasi saya.

420
00:22:32,000 --> 00:22:34,000
Sekarang kita tahu apa ini mengatakan.

421
00:22:34,000 --> 00:22:36,000
Kami mengatakan saya memanggil ini ViewController kelas,

422
00:22:36,000 --> 00:22:40,000
dan ViewController tidak semua bahawa seorang UIViewController tidak,

423
00:22:40,000 --> 00:22:43,000
dan ini, sekali lagi, adalah beberapa kelas bahawa Apple menulis bahawa tidak banyak barangan berguna untuk kita

424
00:22:43,000 --> 00:22:46,000
suka memaparkan skrin.

425
00:22:46,000 --> 00:22:50,000
Berikut adalah di mana saya benar-benar boleh mula menentukan apa pengawal pandangan saya tidak,

426
00:22:50,000 --> 00:22:52,000
dan ia ternyata bahawa saya benar-benar tidak perlu mana-mana ini.

427
00:22:52,000 --> 00:22:55,000
Ini adalah kod boilerplate bahawa Apple memberikan saya secara percuma.

428
00:22:55,000 --> 00:22:59,000
Saya tidak memerlukan bahawa baris pertama, atau saya tidak mempunyai kelas,

429
00:22:59,000 --> 00:23:02,000
supaya kita boleh menghilangkan itu dan menghilangkan ini.

430
00:23:02,000 --> 00:23:05,000
Okay, jadi ini adalah skrin kosong saya.

431
00:23:05,000 --> 00:23:08,000
>> Sekarang mari itu klik pada MainStoryboard.storyboard ini,

432
00:23:08,000 --> 00:23:11,000
dan ini adalah di mana ia bermula untuk mendapatkan menarik.

433
00:23:11,000 --> 00:23:14,000
Ini merupakan skrin pertama pada apl saya.

434
00:23:14,000 --> 00:23:17,000
Jika saya ingin menambah butang, dalam HTML Saya terpaksa mewujudkan tag butang.

435
00:23:17,000 --> 00:23:20,000
Dalam Android anda mempunyai untuk mencipta tag butang,

436
00:23:20,000 --> 00:23:23,000
tetapi dalam IOS jika saya hanya datang ke sini ke kanan bawah

437
00:23:23,000 --> 00:23:27,000
dan jika saya klik pada satu ini 3 di sini di mana ia mengatakan Objek,

438
00:23:27,000 --> 00:23:31,000
dan saya boleh tatal ke bawah, atau saya boleh mula mencari butang.

439
00:23:31,000 --> 00:23:35,000
Dan melihat, butang, jadi jika saya sebenarnya seret dan menggugurkan hak ini di sana,

440
00:23:35,000 --> 00:23:38,000
Saya baru sahaja menambah butang ke skrin ini di aplikasi saya.

441
00:23:38,000 --> 00:23:41,000
Jika saya mahu menukar teks, saya boleh klik dua kali,

442
00:23:41,000 --> 00:23:47,000
mengatakan sesuatu yang menarik seperti "Tekan Me."

443
00:23:47,000 --> 00:23:51,000
Okay, sekarang jika saya menjalankan aplikasi ini, jadi kami menyusun,

444
00:23:51,000 --> 00:23:54,000
jadi untuk menjalankannya saya klik butang play di sebelah kiri atas, dan terdapat aplikasi saya.

445
00:23:54,000 --> 00:23:58,000
Saya tidak berbuat apa-apa, dan saya mendapat iPhone manis mencari aplikasi.

446
00:23:58,000 --> 00:24:01,000
Jika saya mahu berhenti, anda boleh klik butang henti

447
00:24:01,000 --> 00:24:03,000
kerana ia lebih menyeronokkan.

448
00:24:03,000 --> 00:24:07,000
>> Mari kita mengatakan bahawa saya benar-benar mahu sesuatu yang berlaku apabila saya menekan butang ini.

449
00:24:07,000 --> 00:24:09,000
Untuk melakukan bahawa apa yang saya perlu lakukan ialah saya perlu untuk mewujudkan

450
00:24:09,000 --> 00:24:13,000
acara pengendali baru atau sesuatu tindakan.

451
00:24:13,000 --> 00:24:16,000
Ini bermakna bahawa saya perlu untuk mewujudkan beberapa kaedah yang saya mahu dipanggil

452
00:24:16,000 --> 00:24:18,000
apabila saya menekan butang, jadi mari kita mewujudkan satu kaedah baru.

453
00:24:18,000 --> 00:24:20,000
Saya dalam ViewController.h.

454
00:24:20,000 --> 00:24:22,000
Saya perlu mengatakan bahawa kaedah wujud.

455
00:24:22,000 --> 00:24:26,000
Saya memerlukan sempang pertama kerana saya akan memanggil ini pada pengawal pandangan.

456
00:24:26,000 --> 00:24:28,000
Saya perlukan untuk memberi jenis ini.

457
00:24:28,000 --> 00:24:31,000
Jenis ini akan menjadi bahawa perkara IBAction yang kita lihat sebelum ini.

458
00:24:31,000 --> 00:24:35,000
Ini merupakan pengendali acara, jadi ia akan kembali IBAction,

459
00:24:35,000 --> 00:24:38,000
dan ini adalah petunjuk untuk XCode untuk mengatakan bahawa

460
00:24:38,000 --> 00:24:40,000
ini adalah sesuatu yang saya mahu untuk wayar sesuatu untuk.

461
00:24:40,000 --> 00:24:45,000
Saya boleh memberikan nama, seperti buttonPressed, koma bernoktah.

462
00:24:45,000 --> 00:24:48,000
>> Sekarang saya telah diisytiharkan sebagai kaedah baru di dalam kelas saya.

463
00:24:48,000 --> 00:24:50,000
Saya telah berkata kaedah ini telah wujud.

464
00:24:50,000 --> 00:24:53,000
Sekarang mari itu datang ke ViewController.m,

465
00:24:53,000 --> 00:24:56,000
dan katakan apa kaedah ini boleh dilakukan.

466
00:24:56,000 --> 00:25:03,000
Jika saya mula menaip, sebagai contoh, (tidak sah) buttonPressed

467
00:25:03,000 --> 00:25:06,000
notis XCode adalah benar-benar bagus dan autocompletes bagi saya.

468
00:25:06,000 --> 00:25:09,000
Itu benar-benar indah.

469
00:25:09,000 --> 00:25:12,000
Notis di sini bahawa di dalam fail. M Saya juga boleh mengatakan tidak sah,

470
00:25:12,000 --> 00:25:15,000
dan ini adalah kerana IBAction bahawa sebenarnya bukanlah jenis.

471
00:25:15,000 --> 00:25:19,000
Ia sebenarnya hashtag ditakrifkan tempat untuk menjadi tidak sah,

472
00:25:19,000 --> 00:25:22,000
dan sekali lagi, ini adalah hanya petunjuk untuk XCode yang mengatakan

473
00:25:22,000 --> 00:25:25,000
Saya mahu ini menjadi pengendali acara, dan kita akan melihat mengapa hanya dalam kedua.

474
00:25:25,000 --> 00:25:28,000
Apabila butang ini ditekan saya akan melakukan sesuatu yang menjengkelkan

475
00:25:28,000 --> 00:25:30,000
suka memaparkan popup.

476
00:25:30,000 --> 00:25:35,000
>> Untuk melakukan bahawa saya boleh membuat contoh baru kelas ini dipanggil UIAlertView,

477
00:25:35,000 --> 00:25:39,000
dan ini adalah kelas bahawa Apple menulis itu akan memaparkan popup menjengkelkan.

478
00:25:39,000 --> 00:25:43,000
Kami akan memanggil ini amaran timbul, dan saya mempunyai 2 langkah, ingat, untuk mewujudkan objek ini.

479
00:25:43,000 --> 00:25:46,000
Perkara pertama yang saya perlu lakukan ialah memperuntukkan ruang.

480
00:25:46,000 --> 00:25:48,000
Saya mahu UIAlertView.

481
00:25:48,000 --> 00:25:51,000
Saya ingin memperuntukkan ruang. Itulah kaedah pertama saya.

482
00:25:51,000 --> 00:25:53,000
Kaedah seterusnya saya adalah saya mahu untuk memulakan,

483
00:25:53,000 --> 00:25:58,000
dan jadi saya mempunyai ini besar, kaedah lama dipanggil initWithTitle.

484
00:25:58,000 --> 00:26:01,000
Itu pada asasnya akan mengawal apa yang timbul ini berkata.

485
00:26:01,000 --> 00:26:04,000
Gelaran timbul saya boleh hello.

486
00:26:04,000 --> 00:26:08,000
Mesej ini timbul boleh menjadi "Ini adalah IOS."

487
00:26:08,000 --> 00:26:10,000
Perkara Perwakilan, saya tidak tahu apa yang.

488
00:26:10,000 --> 00:26:13,000
Mari kita mengatakan ia tidak.

489
00:26:13,000 --> 00:26:18,000
Sekarang butang yang akan muncul boleh mengatakan sesuatu seperti "Ia pasti adalah,"

490
00:26:18,000 --> 00:26:24,000
dan saya tidak benar-benar mahu mana-mana butang lain, jadi mari kita memadamkannya dan tutup kurungan.

491
00:26:24,000 --> 00:26:27,000
>> Okay, saya mencipta salah satu tambahan. Terdapat kita pergi.

492
00:26:27,000 --> 00:26:30,000
Ini adalah bagaimana saya boleh mewujudkan timbul baru.

493
00:26:30,000 --> 00:26:35,000
Jika saya mahu sebenarnya menunjukkan yang timbul, saya mahu untuk memanggil kaedah menunjukkan.

494
00:26:35,000 --> 00:26:38,000
Untuk melakukan yang boleh saya katakan amaran dan menunjukkan,

495
00:26:38,000 --> 00:26:40,000
dan sekali lagi, autoselesai adalah super nice.

496
00:26:40,000 --> 00:26:42,000
Jika saya terlupa apa yang adalah, jika saya hanya ditaip dalam s,

497
00:26:42,000 --> 00:26:45,000
Saya boleh menatal di sini untuk mengetahui apa yang ia adalah,

498
00:26:45,000 --> 00:26:48,000
dan ia menapis baik.

499
00:26:48,000 --> 00:26:52,000
Sekarang saya mencipta ini timbul baru.

500
00:26:52,000 --> 00:26:55,000
Kita akan kembali apa perwakilan bermakna kemudian,

501
00:26:55,000 --> 00:26:58,000
dan sekarang saya ingin mengatakan saya mahu kaedah ini akan dipecat

502
00:26:58,000 --> 00:27:01,000
apabila saya tekan butang, jadi saya akan datang kembali ke papan cerita saya,

503
00:27:01,000 --> 00:27:04,000
dan saya mahu sekarang melampirkan IBAction ini.

504
00:27:04,000 --> 00:27:06,000
Perkara pertama yang anda mahu lakukan adalah klik butang.

505
00:27:06,000 --> 00:27:08,000
Apabila saya tekan butang ini saya ingin sesuatu untuk berlaku.

506
00:27:08,000 --> 00:27:10,000
Saya tidak akan tahan kawalan.

507
00:27:10,000 --> 00:27:13,000
Saya akan klik dan seret dari butang

508
00:27:13,000 --> 00:27:15,000
di sini di mana ia berkata Pengawal View.

509
00:27:15,000 --> 00:27:17,000
Kita boleh melihat bahawa ia baik menyala.

510
00:27:17,000 --> 00:27:22,000
>> Jika saya biarkan pergi dengan tetikus saya, saya kini mempunyai ini timbul di sini di mana saya mempunyai beberapa pilihan.

511
00:27:22,000 --> 00:27:24,000
Salah satu daripadanya adalah peristiwa-peristiwa yang saya boleh mendaftar.

512
00:27:24,000 --> 00:27:28,000
Ini semua adalah kaedah saya diisytiharkan dalam fail h saya sebagai IBActions.

513
00:27:28,000 --> 00:27:31,000
Ini adalah bagaimana XCode tahu apa yang sepatutnya muncul dalam senarai ini sedikit,

514
00:27:31,000 --> 00:27:33,000
supaya hanya petunjuk.

515
00:27:33,000 --> 00:27:37,000
Jika saya klik pada butang ditekan, saya kini berdaftar pengendali acara.

516
00:27:37,000 --> 00:27:41,000
Di JavaScript kita terpaksa untuk mengatakan saya mempunyai beberapa kod yang berdaftar pengendali acara.

517
00:27:41,000 --> 00:27:43,000
Dalam Objektif C-ia adalah benar-benar yang mudah.

518
00:27:43,000 --> 00:27:46,000
Jika saya menjalankan ini lagi

519
00:27:46,000 --> 00:27:49,000
sekarang apabila saya menekan butang pengendali acara saya akan api,

520
00:27:49,000 --> 00:27:51,000
dan saya akan untuk mendapatkan ini timbul.

521
00:27:51,000 --> 00:27:54,000
Super, super mudah di sana.

522
00:27:54,000 --> 00:27:57,000
>> Jika anda pernah mahu untuk melihat semua peristiwa-peristiwa yang berlaku yang hendak didaftarkan

523
00:27:57,000 --> 00:28:00,000
pada komponen jika saya klik pada butang ini

524
00:28:00,000 --> 00:28:02,000
dan saya datang ke sini untuk sebelah kanan

525
00:28:02,000 --> 00:28:05,000
pertama anda boleh lihat di sini saya boleh melakukan perkara-perkara seperti jenis butang,

526
00:28:05,000 --> 00:28:08,000
jadi jika anda mahu satu mereka saya atau butang kenalan add

527
00:28:08,000 --> 00:28:10,000
atau apa sahaja.

528
00:28:10,000 --> 00:28:13,000
Jika saya mahu lihat semua peristiwa yang pada butang ini

529
00:28:13,000 --> 00:28:16,000
jika saya datang sepanjang jalan di sini untuk sebelah kanan

530
00:28:16,000 --> 00:28:19,000
kita boleh lihat di sini pada peristiwa Saya mempunyai semua peristiwa-peristiwa yang berbeza.

531
00:28:19,000 --> 00:28:23,000
Saya boleh menekan butang, apabila saya melepaskan butang, apabila saya menggandakan paip atau apa sahaja,

532
00:28:23,000 --> 00:28:26,000
dan satu saya hanya berdaftar adalah acara ini dipanggil Touch Up Inside,

533
00:28:26,000 --> 00:28:29,000
dan ini mengatakan bahawa sebaik sahaja jari saya datang dari butang

534
00:28:29,000 --> 00:28:32,000
bahawa acara akan kebakaran, dan itulah apa yang hanya berlaku.

535
00:28:32,000 --> 00:28:36,000
Ini adalah jenis lalai acara butang ditekan.

536
00:28:36,000 --> 00:28:39,000
>> Sebarang soalan setakat ini?

537
00:28:39,000 --> 00:28:43,000
Okay, itu adalah bagaimana kita boleh memulakan wayar sehingga perkara dalam kod kami

538
00:28:43,000 --> 00:28:46,000
kepada perkara-perkara di dalam antara muka kita.

539
00:28:46,000 --> 00:28:49,000
Ingat perkara pertama yang kami terpaksa lakukan adalah untuk mencari kod,

540
00:28:49,000 --> 00:28:54,000
dan kemudian kita berwayar antara muka untuk kod,

541
00:28:54,000 --> 00:28:57,000
dan terdapat aplikasi pertama kami.

542
00:28:57,000 --> 00:29:00,000
Okay, itu benar-benar sejuk, dan kami mencipta butang ini.

543
00:29:00,000 --> 00:29:03,000
Bagaimana jika kita tidak mahu mempunyai untuk mewujudkan sekumpulan hartanah

544
00:29:03,000 --> 00:29:05,000
mewakili butang ini?

545
00:29:05,000 --> 00:29:08,000
Sebagai contoh, dalam Tic Tac Toe saya mempunyai 9 butang,

546
00:29:08,000 --> 00:29:11,000
dan ia akan menjadi super, super menjengkelkan untuk mempunyai untuk drag dan drop 9 kali

547
00:29:11,000 --> 00:29:14,000
atau jika saya terpaksa membuat Tic Tac Toe dengan 81 dan bukannya daripada 9

548
00:29:14,000 --> 00:29:17,000
dan saya terpaksa untuk seret dan lepaskan 81 kali, dan itulah tempang.

549
00:29:17,000 --> 00:29:20,000
Apa yang kita boleh lakukan dan bukannya adalah sama seperti HTML

550
00:29:20,000 --> 00:29:23,000
apabila kita mempunyai perkara-perkara seperti ID dan nama-nama dan kita boleh mencari perkara-perkara

551
00:29:23,000 --> 00:29:27,000
oleh ID mereka, terdapat tanggapan serupa dalam IOS dipanggil tags.

552
00:29:27,000 --> 00:29:31,000
>> Tag hanya pengecam unik berangka bagi komponen.

553
00:29:31,000 --> 00:29:34,000
Jika saya katakan ini mempunyai tag 0, sebagai contoh,

554
00:29:34,000 --> 00:29:38,000
jika saya membuat butang dan memberikan tag 0, dan kita akan melihat bagaimana untuk melakukannya dalam hanya sesaat,

555
00:29:38,000 --> 00:29:41,000
jika saya mahu mendapatkan butang yang saya hanya boleh katakan saya mahu panggil

556
00:29:41,000 --> 00:29:45,000
, viewWithTag kaedah pada objek di sini

557
00:29:45,000 --> 00:29:48,000
self.view, yang mewakili skrin semasa, sebagai contoh.

558
00:29:48,000 --> 00:29:53,000
Jika saya panggil bahawa kaedah viewWithTag, saya akan tarik balik butang dengan tag 0.

559
00:29:53,000 --> 00:29:58,000
Mari kita melihat ini dengan bangunan Tic Tac Toe.

560
00:29:58,000 --> 00:30:01,000
Pertama, ini adalah papan cerita saya.

561
00:30:01,000 --> 00:30:05,000
Saya telah mencipta ini 10 butang UI.

562
00:30:05,000 --> 00:30:07,000
Notis mereka semua saiz yang sama.

563
00:30:07,000 --> 00:30:11,000
Jika saya klik salah satu daripada ini dan saya kembali di sini di sebelah ini betul

564
00:30:11,000 --> 00:30:15,000
anda akan melihat saya diselaraskan font di sini, jadi saya membuat font sedikit lebih besar,

565
00:30:15,000 --> 00:30:19,000
tetapi apa yang saya juga tidak saya menetapkan tag ini.

566
00:30:19,000 --> 00:30:23,000
Saya berkata bahawa ini mempunyai tag 1, dan itulah kiri atas.

567
00:30:23,000 --> 00:30:26,000
>> Sekarang, jika saya klik butang lain, seperti satu ini kedua di sini,

568
00:30:26,000 --> 00:30:29,000
sekarang anda akan melihat bahawa tag saya ialah 2.

569
00:30:29,000 --> 00:30:32,000
Setiap butang ini hanya mempunyai tag yang unik,

570
00:30:32,000 --> 00:30:35,000
dan sebagainya ini kemudian bagaimana saya akan mula berinteraksi

571
00:30:35,000 --> 00:30:38,000
dengan aplikasi saya.

572
00:30:38,000 --> 00:30:40,000
Ini adalah semua dalam satu pandangan pengawal,

573
00:30:40,000 --> 00:30:42,000
tetapi di sini ialah apa yang kita ada.

574
00:30:42,000 --> 00:30:44,000
Kami mempunyai 3 harta di sini.

575
00:30:44,000 --> 00:30:49,000
Yang pertama dan yang terakhir akan mewakili negeri lembaga saya.

576
00:30:49,000 --> 00:30:53,000
Pada asasnya ini pertama adalah pelbagai yang mewakili mana Xs dan Os.

577
00:30:53,000 --> 00:30:57,000
Ini satu lagi di sini memberitahu kita yang seterusnya ia.

578
00:30:57,000 --> 00:31:01,000
Anda akan melihat bahawa saya juga mempunyai perkara-perkara ini di sini.

579
00:31:01,000 --> 00:31:05,000
Sebelum ini apabila kita mengisytiharkan hartanah kita memberikan mereka nama dan jenis.

580
00:31:05,000 --> 00:31:08,000
Kita juga boleh memberikan mereka beberapa maklumat tambahan di sini.

581
00:31:08,000 --> 00:31:11,000
Ini pertama berkata nonatomic, dan apa ini mengatakan

582
00:31:11,000 --> 00:31:16,000
pada dasarnya hanya satu perkara yang pernah akan cuba untuk mengakses pembolehubah ini pada satu-satu masa.

583
00:31:16,000 --> 00:31:19,000
Anda boleh melakukan aplikasi yang lebih kompleks yang multi-threaded,

584
00:31:19,000 --> 00:31:22,000
dan sebagainya kembali Gores kita mempunyai benang yang berbeza,

585
00:31:22,000 --> 00:31:25,000
dan sprites berbeza boleh melakukan perkara-perkara yang berbeza pada masa yang sama.

586
00:31:25,000 --> 00:31:29,000
>> Jika itu tidak berlaku, yang ia tidak dalam apa-apa yang kita akan melihat,

587
00:31:29,000 --> 00:31:33,000
jika kita katakan nonatomic ia sebenarnya akan membuat perkara yang sedikit lebih cepat.

588
00:31:33,000 --> 00:31:37,000
Kami juga mempunyai perkara ini dipanggil serahak, kuat atau lemah.

589
00:31:37,000 --> 00:31:40,000
Ini menetapkan hanya mengatakan bahawa ini adalah jenis standard.

590
00:31:40,000 --> 00:31:43,000
Ini bukanlah satu objek atau penunjuk kerana ini adalah hanya bool,

591
00:31:43,000 --> 00:31:46,000
begitu bool dibina ke dalam C-Objektif.

592
00:31:46,000 --> 00:31:49,000
Ini mengatakan jangan cuba untuk melakukan apa-apa yang mewah dengan petunjuk sini.

593
00:31:49,000 --> 00:31:51,000
Ia scaler tetap lama.

594
00:31:51,000 --> 00:31:54,000
Kuat dan lemah, lemah ini mengatakan yang sebenarnya

595
00:31:54,000 --> 00:31:57,000
Saya mahu ini menunjuk kepada sesuatu dalam pengawal pandangan.

596
00:31:57,000 --> 00:32:00,000
Saya tidak akan sebenarnya memperuntukkan atau Init ini diri saya.

597
00:32:00,000 --> 00:32:04,000
Pembina muka, apabila saya menjalankan aplikasi, akan untuk mengendalikan semua pengawalan bahawa.

598
00:32:04,000 --> 00:32:07,000
Jika saya katakan lemah, yang mengatakan bahawa orang lain akan mewujudkan ini.

599
00:32:07,000 --> 00:32:09,000
Jika saya katakan kuat, ini mengatakan bahawa saya akan menjadi salah satu

600
00:32:09,000 --> 00:32:12,000
itu mewujudkan objek ini lembaga,

601
00:32:12,000 --> 00:32:14,000
dan sebagainya di sini saya mempunyai beberapa lebih kaedah di sini,

602
00:32:14,000 --> 00:32:18,000
sebagai contoh, tindakan apabila butang permainan baru ditekan,

603
00:32:18,000 --> 00:32:20,000
suatu tindakan bagi apabila mana-mana butang lain ditekan,

604
00:32:20,000 --> 00:32:23,000
dan sebagainya.

605
00:32:23,000 --> 00:32:26,000
>> Kami tidak akan masuk ke dalam terlalu banyak logik daripada Tic Tac Toe,

606
00:32:26,000 --> 00:32:30,000
walaupun ia adalah sangat menarik, tetapi mari kita lihat pada

607
00:32:30,000 --> 00:32:33,000
beberapa perkara yang kita boleh lakukan di dalam IOS.

608
00:32:33,000 --> 00:32:35,000
Ini kaedah permainan baru akan akan dipecat

609
00:32:35,000 --> 00:32:37,000
apabila saya tekan butang permainan baru.

610
00:32:37,000 --> 00:32:41,000
Untuk cangkuk bahawa sehingga saya hanya datang ke papan cerita saya.

611
00:32:41,000 --> 00:32:43,000
Saya klik pada permainan baru.

612
00:32:43,000 --> 00:32:47,000
Jika saya datang ke sini ke kanan, saya dapat melihat bahawa

613
00:32:47,000 --> 00:32:50,000
Touch Up Inside berwayar kepada kaedah newGame.

614
00:32:50,000 --> 00:32:53,000
Itulah sebabnya ini akan mendapatkan dipecat.

615
00:32:53,000 --> 00:32:56,000
Kaedah newGame akan melakukan beberapa set up.

616
00:32:56,000 --> 00:32:59,000
Ia akan berkata saya mahu anda untuk membersihkan negeri lembaga.

617
00:32:59,000 --> 00:33:01,000
Ini adalah satu kaedah yang baik pada yg mungkin berubah array.

618
00:33:01,000 --> 00:33:03,000
Ini akan mengatakan ia kini giliran X,

619
00:33:03,000 --> 00:33:07,000
dan sekarang saya akan mengambil kesempatan daripada perkara ini viewWithTag.

620
00:33:07,000 --> 00:33:11,000
>> Saya tahu bahawa butang saya mempunyai tag 1-9,

621
00:33:11,000 --> 00:33:13,000
dan itulah sesuatu yang saya sewenang-wenangnya dipilih.

622
00:33:13,000 --> 00:33:15,000
Jika saya mahu untuk menetapkan teks setiap butang kosong

623
00:33:15,000 --> 00:33:17,000
kerana saya hanya memulakan permainan baru dan saya tidak mahu apa-apa

624
00:33:17,000 --> 00:33:20,000
Xs atau Os akan dibiarkan lebih yang boleh saya lakukan ini.

625
00:33:20,000 --> 00:33:24,000
Saya boleh katakan saya mahu pandangan dengan tag, 1, 2, 3, 4 et cetera.

626
00:33:24,000 --> 00:33:27,000
Ini akan tarik butang yang berbeza setiap kali.

627
00:33:27,000 --> 00:33:30,000
Di sini saya akan untuk membuang ia UIButton.

628
00:33:30,000 --> 00:33:33,000
Sama seperti kita boleh membuang ints terapung dan sebaliknya

629
00:33:33,000 --> 00:33:37,000
ini mengatakan bahawa saya mahu untuk membuang ini untuk UIButton.

630
00:33:37,000 --> 00:33:40,000
Ini bermakna jenis ini akan menjadi * UIButton

631
00:33:40,000 --> 00:33:43,000
kerana petunjuk, tetapi jangan bimbang, mereka tidak menakutkan lagi.

632
00:33:43,000 --> 00:33:47,000
>> Apabila saya mempunyai butang ini saya akan memanggil kaedah di atasnya.

633
00:33:47,000 --> 00:33:50,000
Kaedah ini dipanggil setTitle forState, dan sebagainya ini mengatakan

634
00:33:50,000 --> 00:33:53,000
Saya mahu untuk menetapkan teks butang untuk menjadi rentetan kosong,

635
00:33:53,000 --> 00:33:57,000
dan saya mahu ia menjadi rentetan kosong apabila ia tidak ditekan.

636
00:33:57,000 --> 00:34:01,000
Jika saya menggunakan kaedah ini, saya boleh menukar teks butang

637
00:34:01,000 --> 00:34:04,000
secepat seseorang menekan, tetapi kita mahu mengatakan apabila butang hanya duduk di sana

638
00:34:04,000 --> 00:34:07,000
Saya mahu teks untuk menjadi kosong.

639
00:34:07,000 --> 00:34:10,000
Akhirnya, kita pergi untuk memulakan lembaga saya,

640
00:34:10,000 --> 00:34:12,000
dan saya akan mengatakan bahawa segala-galanya kini pada 0,

641
00:34:12,000 --> 00:34:15,000
supaya lembaga ini ahli-ahli tidak berubah adalah pelbagai yg mungkin berubah,

642
00:34:15,000 --> 00:34:21,000
yang bermakna saya boleh memanggil kaedah addObject dan hanya dalam 0 ia.

643
00:34:21,000 --> 00:34:23,000
Itulah apa yang berlaku apabila saya mencipta permainan baru.

644
00:34:23,000 --> 00:34:25,000
>> Mari kita melihat satu lagi.

645
00:34:25,000 --> 00:34:28,000
Kaedah ini di sini adalah IBAction itu akan ditekan

646
00:34:28,000 --> 00:34:31,000
setiap kali salah mereka dataran ditekan.

647
00:34:31,000 --> 00:34:33,000
Sekarang kita mempunyai beberapa Tic Tac Toe logik di sini.

648
00:34:33,000 --> 00:34:36,000
Kita memikirkan yang sebaliknya ia adalah,

649
00:34:36,000 --> 00:34:39,000
dan berdasarkan itu kita sama ada menetapkan X atau O,

650
00:34:39,000 --> 00:34:43,000
tetapi kita dapati bahawa kita sedang menggunakan semula ini pengendali acara yang sama

651
00:34:43,000 --> 00:34:45,000
bagi setiap satu dari orang-orang butang.

652
00:34:45,000 --> 00:34:49,000
Ini bermakna bahawa saya tidak mempunyai kaedah untuk butang kiri atas,

653
00:34:49,000 --> 00:34:52,000
kaedah yang berbeza untuk butang kanan bawah, walaupun saya boleh berbuat demikian.

654
00:34:52,000 --> 00:34:54,000
Itu tidak akan benar-benar menjadi reka bentuk yang baik.

655
00:34:54,000 --> 00:34:57,000
Apa yang saya lakukan di sini ialah saya sebenarnya akan menentukan

656
00:34:57,000 --> 00:35:00,000
apa tag butang yang telah ditekan.

657
00:35:00,000 --> 00:35:04,000
Anda dapati bahawa kaedah ini bermain mengambil satu hujah.

658
00:35:04,000 --> 00:35:07,000
Ia dipanggil penghantar, dan apa penghantar penghantar akan

659
00:35:07,000 --> 00:35:10,000
mewakili apa yang telah diambil tindakan ke atas.

660
00:35:10,000 --> 00:35:15,000
Jika saya tekan butang, pengirim ini akan menjadi yang UIButton

661
00:35:15,000 --> 00:35:18,000
bahawa saya sebenarnya ditekan, supaya bermakna bahawa UIButton

662
00:35:18,000 --> 00:35:20,000
mempunyai tag kerana saya mencipta tag.

663
00:35:20,000 --> 00:35:23,000
>> Jika saya ingin mendapatkan di tag saya hanya boleh mengatakan

664
00:35:23,000 --> 00:35:26,000
Saya mahu tag penghantar,

665
00:35:26,000 --> 00:35:28,000
dan sekali lagi, saya hanya casted untuk UIButton.

666
00:35:28,000 --> 00:35:32,000
Saya kebetulan tahu bahawa pengirim akan UIButton.

667
00:35:32,000 --> 00:35:34,000
Ia tidak selalunya perlu untuk menjadi UIButton.

668
00:35:34,000 --> 00:35:36,000
Saya boleh, sebagai contoh, mendaftar pengendali acara yang sama

669
00:35:36,000 --> 00:35:38,000
 untuk satu untuk butang, satu untuk gelangsar.

670
00:35:38,000 --> 00:35:40,000
Dalam kes ini, saya tahu mereka semua butang, jadi saya akan katakan

671
00:35:40,000 --> 00:35:43,000
Saya mahu ini menjadi butang, dan kemudian saya boleh mendapatkan tag,

672
00:35:43,000 --> 00:35:48,000
dan dari tag sekarang saya tahu di mana saya di dalam lembaga.

673
00:35:48,000 --> 00:35:51,000
Kemudian saya hanya boleh menetapkan sama ada X atau O, boleh flip giliran,

674
00:35:51,000 --> 00:35:54,000
periksa yang telah memenangi, dan sebagainya.

675
00:35:54,000 --> 00:35:59,000
>> Sebarang pertanyaan mengenai perkara ini setakat ini?

676
00:35:59,000 --> 00:36:02,000
Okay, semua kod yang kami posted talian kita tidak mahu masuk ke dalam terlalu banyak

677
00:36:02,000 --> 00:36:06,000
logik Tic Tac Toe, tetapi kini anda boleh melihat yang benar-benar

678
00:36:06,000 --> 00:36:09,000
semua yang kita lakukan adalah kita menggelung lebih array ini,

679
00:36:09,000 --> 00:36:13,000
jadi kami mempunyai beberapa untuk gelung sini, dan kami hanya membandingkan untuk melihat

680
00:36:13,000 --> 00:36:18,000
adakah kita mempunyai perlawanan dalam semua baris, perlawanan dalam lajur atau apa-apa seperti itu.

681
00:36:18,000 --> 00:36:21,000
Untuk benar-benar menjalankan aplikasi ini, jika saya ketuk pada salah satu butang ini

682
00:36:21,000 --> 00:36:24,000
bahawa kaedah bermain dipecat, supaya bermakna saya hanya menetapkan

683
00:36:24,000 --> 00:36:31,000
butang untuk menjadi X, jadi sekarang butang ini akan O, dan sebagainya,

684
00:36:31,000 --> 00:36:35,000
dan supaya bagaimana kita sedang mula untuk berinteraksi dengan aplikasi halaman ini tunggal.

685
00:36:35,000 --> 00:36:38,000
>> Kami akan hantar kod, jadi berasa bebas untuk meneliti bahawa,

686
00:36:38,000 --> 00:36:43,000
tetapi mari kita kini bercakap tentang beberapa aplikasi yang lebih daripada sekadar satu halaman.

687
00:36:43,000 --> 00:36:47,000
Seperti yang menarik sebagai Tic Tac Toe, banyak aplikasi dalam IOS

688
00:36:47,000 --> 00:36:50,000
adalah jenis gerudi ini ke bawah perkara dengan skrin berganda.

689
00:36:50,000 --> 00:36:54,000
Konsep pertama yang kita akan perlu untuk bercakap tentang protokol,

690
00:36:54,000 --> 00:36:57,000
dan protokol adalah hanya satu set kaedah

691
00:36:57,000 --> 00:36:59,000
bahawa anda boleh berjanji untuk menentukan.

692
00:36:59,000 --> 00:37:02,000
Jika saya membuat ini protokol baru dengan 2 kaedah, yang satu ini pertama,

693
00:37:02,000 --> 00:37:05,000
jika jenis pulangan adalah tidak sah, saya memanggilnya foo.

694
00:37:05,000 --> 00:37:07,000
Ia tidak mengambil hujah. Saya mempunyai kaedah lain.

695
00:37:07,000 --> 00:37:11,000
Ia akan kembali int. Saya memanggilnya bar, dan ia mengambil satu hujah.

696
00:37:11,000 --> 00:37:14,000
Semua protokol ini yang dipanggil SomeProtocol di sini,

697
00:37:14,000 --> 00:37:19,000
ini adalah satu set perkara yang seseorang boleh melaksanakan.

698
00:37:19,000 --> 00:37:22,000
Saya telah tidak di dalam protokol ini berkata apa foo tidak.

699
00:37:22,000 --> 00:37:26,000
Sebaliknya, saya hanya mengatakan anda boleh menentukan foo jika anda mahu.

700
00:37:26,000 --> 00:37:30,000
Jika saya mewujudkan pengawal pandangan atau mewujudkan kelas

701
00:37:30,000 --> 00:37:33,000
Saya boleh di dalam janji kelas untuk melaksanakan

702
00:37:33,000 --> 00:37:40,000
beberapa kaedah ini, jadi sebagai contoh, jika mengatakan <SomeProtocol>

703
00:37:40,000 --> 00:37:43,000
ini sekarang mengatakan saya membuat janji kepada anda bahawa di dalam

704
00:37:43,000 --> 00:37:50,000
ini kelas pengawal pandangan saya akan mempunyai definisi bagi kedua-dua foo dan bar.

705
00:37:50,000 --> 00:37:52,000
>> Mengapa yang berguna?

706
00:37:52,000 --> 00:37:55,000
Banyak komponen di dalam IOS mengambil kesempatan ini

707
00:37:55,000 --> 00:37:58,000
corak reka bentuk yang dipanggil delegasi, dan apa delegasi mengatakan

708
00:37:58,000 --> 00:38:01,000
yang, sebagai contoh, jika saya mempunyai kotak teks

709
00:38:01,000 --> 00:38:04,000
dan terdapat beberapa peristiwa yang boleh didaftarkan di dalam kotak teks saya,

710
00:38:04,000 --> 00:38:07,000
bukannya mewujudkan peristiwa berasingan apa yang saya boleh lakukan yang boleh saya katakan

711
00:38:07,000 --> 00:38:10,000
mewakilkan kotak teks ini akan menjadi objek beberapa.

712
00:38:10,000 --> 00:38:13,000
Apabila saya mengatakan bahawa ini adalah perwakilan sekarang ini bermakna bahawa

713
00:38:13,000 --> 00:38:16,000
apabila beberapa acara telah dipecat dalam kotak teks

714
00:38:16,000 --> 00:38:18,000
bukannya perlu mendaftar atau apa-apa seperti itu

715
00:38:18,000 --> 00:38:21,000
ia hanya akan memanggil kaedah pada perwakilan.

716
00:38:21,000 --> 00:38:24,000
Sebagai contoh, di dalam kotak teks saya, saya mempunyai kaedah untuk apabila saya menekan

717
00:38:24,000 --> 00:38:27,000
yang dilakukan butang di sebelah kanan bawah,

718
00:38:27,000 --> 00:38:30,000
dan sebagainya dan bukannya mendaftar pengendali acara apa yang saya boleh katakan

719
00:38:30,000 --> 00:38:34,000
kotak teks, di sini adalah satu objek yang saya mahu anda untuk memanggil kaedah

720
00:38:34,000 --> 00:38:37,000
setiap kali seseorang menekan butang yang dilakukan,

721
00:38:37,000 --> 00:38:40,000
dan itu bererti bahawa objek yang mempunyai untuk melaksanakan beberapa protokol

722
00:38:40,000 --> 00:38:45,000
yang mengatakan bahawa saya berjanji untuk menentukan bahawa butang tindakan yang dilakukan,

723
00:38:45,000 --> 00:38:47,000
kerana jika ia tidak mentakrifkan kaedah itu dan anda tekan Selesai,

724
00:38:47,000 --> 00:38:49,000
maka ia akan menjadi mengelirukan.

725
00:38:49,000 --> 00:38:55,000
>> Mari kita lihat pada contoh.

726
00:38:55,000 --> 00:38:58,000
Di sini saya hanya mempunyai satu kotak teks,

727
00:38:58,000 --> 00:39:04,000
dan salah satu sifat kotak teks ini di sini di sebelah ini betul adalah perwakilan.

728
00:39:04,000 --> 00:39:06,000
Ini adalah harta tanah kelas.

729
00:39:06,000 --> 00:39:09,000
Apa yang saya lakukan di sini adalah saya mengawal diklik, dan saya diheret dari tempat ini di sini

730
00:39:09,000 --> 00:39:13,000
pengawal pandangan, dan yang mengatakan kini mewakilkan kotak teks ini

731
00:39:13,000 --> 00:39:18,000
akan menjadi pengawal pandangan.

732
00:39:18,000 --> 00:39:20,000
Ini bermakna bahawa apabila beberapa tindakan berlaku, dan bukannya mendaftar

733
00:39:20,000 --> 00:39:25,000
pengendali acara berasingan saya mahu anda untuk menghantar mereka untuk mewakilkan.

734
00:39:25,000 --> 00:39:28,000
Sekarang mari kita lihat pada pengawal pandangan saya.

735
00:39:28,000 --> 00:39:32,000
Dalam fail h Saya telah membuat janji.

736
00:39:32,000 --> 00:39:36,000
Saya telah berjanji untuk melaksanakan beberapa kaedah di dalam protokol ini

737
00:39:36,000 --> 00:39:38,000
dipanggil UITextFieldDelegate, dan sekali lagi,

738
00:39:38,000 --> 00:39:42,000
ini adalah hanya beberapa senarai beberapa perkara yang saya boleh memilih untuk melaksanakan.

739
00:39:42,000 --> 00:39:46,000
>> Jika saya datang ke sini dalam fail saya. M, saya telah melaksanakan satu kaedah itu.

740
00:39:46,000 --> 00:39:49,000
Saya telah dipanggil ia textFieldShouldReturn

741
00:39:49,000 --> 00:39:52,000
kerana itulah apa yang ia dipanggil dalam protokol.

742
00:39:52,000 --> 00:39:57,000
Dan sekarang apabila saya menekan butang dalam dilakukan medan teks yang

743
00:39:57,000 --> 00:40:00,000
ini adalah apa yang berlaku untuk mendapatkan dipanggil, jadi saya tidak mendaftarkan sebuah pengendali acara.

744
00:40:00,000 --> 00:40:03,000
Saya disambungkan perwakilan, dan apabila acara ini dipecat

745
00:40:03,000 --> 00:40:08,000
ini adalah kaedah yang akan mendapat dipanggil, jadi jika saya datang ke sini untuk storyboard saya dan jalankan ia-

746
00:40:08,000 --> 00:40:11,000
manakala yang memuatkan kita boleh lihat apa yang ini tidak.

747
00:40:11,000 --> 00:40:13,000
Pada skrin saya Saya mempunyai 2 perkara.

748
00:40:13,000 --> 00:40:16,000
Saya mempunyai medan teks ini, dan saya mempunyai label ini.

749
00:40:16,000 --> 00:40:19,000
Saya hanya mengatakan saya mahu teks label ini

750
00:40:19,000 --> 00:40:23,000
untuk menjadi sama dengan apa yang pengguna ditaip dalam medan teks.

751
00:40:23,000 --> 00:40:26,000
Ini sejajar seterusnya di sini adalah hanya satu kaedah yang saya memanggil

752
00:40:26,000 --> 00:40:29,000
pada medan teks mengatakan saya mahu anda untuk menyembunyikan keyboard.

753
00:40:29,000 --> 00:40:33,000
Ini hanya kaedah sewenang-wenangnya bahawa Apple telah memilih.

754
00:40:33,000 --> 00:40:38,000
>> Sekali lagi, sebelum saya melakukan apa-apa saya terpaksa wayar segala-galanya, jadi saya pertama kali datang ke sini.

755
00:40:38,000 --> 00:40:42,000
Dari pengawal pandangan saya seret ke atas kotak teks.

756
00:40:42,000 --> 00:40:46,000
Saya lepaskan, dan saya boleh lihat di sini bahawa saya boleh membuat ini harta medan teks

757
00:40:46,000 --> 00:40:49,000
sejak di sini dalam pengawal pandangan saya telah ditakrifkan harta

758
00:40:49,000 --> 00:40:52,000
yang satu IBOutlet medan teks.

759
00:40:52,000 --> 00:40:55,000
Ini mengatakan bahawa saya boleh wayar harta tanah ini sehingga

760
00:40:55,000 --> 00:40:59,000
ke medan teks dalam UI saya.

761
00:40:59,000 --> 00:41:03,000
Sekarang apabila saya klik ini saya boleh mula menaip.

762
00:41:03,000 --> 00:41:06,000
Sekarang, jika saya klik butang yang dilakukan ini akan api

763
00:41:06,000 --> 00:41:08,000
acara bahawa saya kini boleh bertindak balas terhadap.

764
00:41:08,000 --> 00:41:10,000
No event pengendali.

765
00:41:10,000 --> 00:41:13,000
Itulah bagaimana saya hanya menyahut butang yang dilakukan.

766
00:41:13,000 --> 00:41:15,000
Masuk akal?

767
00:41:15,000 --> 00:41:20,000
>> Ini bukan satu corak reka bentuk yang anda mungkin tidak pernah mendapati diri anda

768
00:41:20,000 --> 00:41:23,000
mewujudkan protokol anda sendiri, tetapi hanya tahu bahawa beberapa

769
00:41:23,000 --> 00:41:27,000
IOS komponen yang berlainan mendaftar peristiwa dalam cara yang berbeza.

770
00:41:27,000 --> 00:41:29,000
Butang, sebagai contoh, menggunakan mereka IBActions.

771
00:41:29,000 --> 00:41:32,000
Medan teks, di sisi lain, akan menggunakan perwakilan.

772
00:41:32,000 --> 00:41:36,000
Kita boleh lihat dan anda boleh melihat semua dalam yang up dokumentasi.

773
00:41:36,000 --> 00:41:41,000
By the way, ada sebenarnya satu tan barangan UI dibina ke dalam IOS untuk anda,

774
00:41:41,000 --> 00:41:46,000
demikian bagi contoh, cara saya dibuat yang dikatakan dilakukan di sebelah kanan bawah

775
00:41:46,000 --> 00:41:48,000
saya memilih bidang ini teks.

776
00:41:48,000 --> 00:41:50,000
Saya datang ke sini.

777
00:41:50,000 --> 00:41:53,000
Saya menatal ke bawah sedikit untuk kembali kunci,

778
00:41:53,000 --> 00:41:56,000
dan saya benar-benar boleh membuat ini sekumpulan keseluruhan perkara, seperti jika saya mahu bahawa untuk mengatakan

779
00:41:56,000 --> 00:42:00,000
kecemasan memanggil sebaliknya saya boleh berbuat demikian, yang benar-benar rawak,

780
00:42:00,000 --> 00:42:02,000
dan saya tidak tahu mengapa ada panggilan kecemasan butang terbina dalam,

781
00:42:02,000 --> 00:42:06,000
tetapi di sana, ia berkata panggilan kecemasan dalam huruf benar-benar kecil.

782
00:42:06,000 --> 00:42:08,000
Terdapat anda pergi.

783
00:42:08,000 --> 00:42:12,000
>> Pasti menerokai semua pilihan-pilihan yang berbeza dalam IOS.

784
00:42:12,000 --> 00:42:14,000
Sebarang pertanyaan pada perwakilan?

785
00:42:14,000 --> 00:42:18,000
Sekali lagi, hanya corak reka bentuk yang menarik yang anda harus sedar.

786
00:42:18,000 --> 00:42:22,000
Baiklah, mari kita seterusnya, lihat pemandangan meja.

787
00:42:22,000 --> 00:42:26,000
Satu paparan jadual pada asasnya bahawa senarai barangan yang adalah seluruh tempat dalam IOS.

788
00:42:26,000 --> 00:42:29,000
Apabila anda Melibas melalui semua kenalan anda, anda sedang melihat

789
00:42:29,000 --> 00:42:34,000
halaman menetapkan, dan yang jenis senarai perkara dipanggil pandangan jadual.

790
00:42:34,000 --> 00:42:37,000
Melaksanakan paparan jadual di IOS adalah agak mudah.

791
00:42:37,000 --> 00:42:41,000
Sebaliknya membuat kelas yang turun dari yang UIViewController

792
00:42:41,000 --> 00:42:44,000
seperti yang kita telah dilakukan sebelum kita hanya perlu untuk mengatakan bukannya

793
00:42:44,000 --> 00:42:46,000
segala UIViewController tidak saya mahu lakukan,

794
00:42:46,000 --> 00:42:50,000
Saya katakan segala UITableViewController adakah saya mahu lakukan,

795
00:42:50,000 --> 00:42:54,000
supaya hanya menambah beberapa perkara tambahan yang benar-benar dilakukan untuk kita.

796
00:42:54,000 --> 00:42:58,000
Yang perlu kita lakukan sangat sedikit pada dasarnya mengisi tempat kosong dalam jadual.

797
00:42:58,000 --> 00:43:02,000
>> Dalam usaha untuk memaparkan jadual yang saya perlukan untuk menjawab beberapa soalan.

798
00:43:02,000 --> 00:43:06,000
Soalan pertama yang saya perlukan untuk menjawab ialah berapa banyak bahagian dalam jadual?

799
00:43:06,000 --> 00:43:08,000
Apabila anda Melibas melalui aplikasi kenalan anda, anda akan melihat bahawa ia adalah jenis

800
00:43:08,000 --> 00:43:12,000
dianjurkan oleh Seperti, maka anda mempunyai Bs, dan anda mempunyai bahawa header sub sedikit.

801
00:43:12,000 --> 00:43:14,000
Setiap daripada mereka dipanggil seksyen.

802
00:43:14,000 --> 00:43:16,000
Anda mungkin atau tidak mungkin perlu ini.

803
00:43:16,000 --> 00:43:19,000
Perkara pertama yang anda perlu lakukan adalah melaksanakan kaedah

804
00:43:19,000 --> 00:43:22,000
dipanggil tableView: numberOfSectionsInTableView.

805
00:43:22,000 --> 00:43:25,000
Yang hanya kembali berapa banyak bahagian yang anda mempunyai,

806
00:43:25,000 --> 00:43:29,000
jadi ini boleh mengatakan kembali satu jika anda mempunyai satu jadual pandangan yang besar.

807
00:43:29,000 --> 00:43:33,000
Persoalan seterusnya yang IOS perlu tahu berapa banyak baris adakah anda mempunyai?

808
00:43:33,000 --> 00:43:36,000
Sebagai contoh, anda Melibas melalui paparan jadual.

809
00:43:36,000 --> 00:43:39,000
Anda mempunyai beberapa lagu-lagu yang tetap anda melihat atau nombor tetap kenalan.

810
00:43:39,000 --> 00:43:41,000
Jika anda saya, sudah tentu, tidak begitu banyak,

811
00:43:41,000 --> 00:43:44,000
dan supaya bagaimana IOS tahu berapa banyak sel-sel untuk memaparkan.

812
00:43:44,000 --> 00:43:46,000
>> Sekali lagi, ini boleh mengatakan sesuatu seperti 3 pulangan.

813
00:43:46,000 --> 00:43:49,000
Paparan jadual saya mempunyai 3 baris.

814
00:43:49,000 --> 00:43:52,000
Akhirnya, IOS perlu tahu apa yang setiap sel kelihatan seperti,

815
00:43:52,000 --> 00:43:54,000
jadi apa yang ia sebenarnya akan lakukan ialah memanggil kaedah ini turun sini,

816
00:43:54,000 --> 00:43:57,000
ini tableView: cellForRowAtIndexPath.

817
00:43:57,000 --> 00:44:01,000
Ia akan memanggil kaedah ini pada setiap sel tunggal di dalam jadual anda.

818
00:44:01,000 --> 00:44:03,000
Bagaimana ia tahu berapa kali untuk memanggil ia?

819
00:44:03,000 --> 00:44:06,000
Nah, anda memberitahu ia di dalam bilangan baris dalam seksyen.

820
00:44:06,000 --> 00:44:08,000
Kami akan memanggil ini pada setiap sel-sel kita,

821
00:44:08,000 --> 00:44:11,000
dan di dalam ini adalah di mana anda sebenarnya boleh melakukan perkara-perkara seperti

822
00:44:11,000 --> 00:44:16,000
menetapkan teks atau memberitahu anda apa yang sedikit butang biru di sebelah kanan tidak.

823
00:44:16,000 --> 00:44:19,000
Corak untuk mendapatkan sel-sel ini, kita akan menggunakan kaedah ini

824
00:44:19,000 --> 00:44:22,000
dipanggil dequeueReusableCellWithIdentifier.

825
00:44:22,000 --> 00:44:29,000
>> Objektif-C adalah sebenarnya sangat terkenal untuk panjang nama kaedah mereka yang tidak masuk akal,

826
00:44:29,000 --> 00:44:32,000
dan ini adalah benar-benar kes baik dalam contoh titik.

827
00:44:32,000 --> 00:44:37,000
Apa kaedah ini tidak adalah ini hanya mengatakan saya mahu anda memberi saya sel.

828
00:44:37,000 --> 00:44:39,000
Hanya satu perkara yang IOS.

829
00:44:39,000 --> 00:44:41,000
Jika anda mempunyai sesuatu seperti 100.000 lagu pada iPod anda

830
00:44:41,000 --> 00:44:45,000
apa yang IOS tidak mahu lakukan ialah memperuntukkan 100.000 sel-sel,

831
00:44:45,000 --> 00:44:48,000
kerana jika anda berada di bahagian atas senarai anda, adakah anda benar-benar perlu untuk memperuntukkan memori

832
00:44:48,000 --> 00:44:51,000
untuk sel itulah 99.000 baris ke bawah?

833
00:44:51,000 --> 00:44:55,000
Tidak, kerana seperti yang anda menatal anda boleh jenis memperuntukkan seperti yang anda pergi bersama-sama.

834
00:44:55,000 --> 00:44:57,000
Ini dilakukan untuk anda.

835
00:44:57,000 --> 00:44:59,000
Anda tidak perlu bimbang tentang semua barangan prestasi yang bodoh.

836
00:44:59,000 --> 00:45:02,000
Apa yang anda katakan anda memanggil kaedah ini dequeueReusableCellWithIdentifier,

837
00:45:02,000 --> 00:45:06,000
dan ini berkata, okay, jika anda perlu untuk saya akan mewujudkan sel yang baru untuk anda.

838
00:45:06,000 --> 00:45:09,000
>> Tetapi jika anda berada di bawah meja dan anda sudah diperuntukkan sesetengah sel

839
00:45:09,000 --> 00:45:12,000
di atas meja yang anda benar-benar tidak akan memerlukan bila-bila masa tidak lama lagi

840
00:45:12,000 --> 00:45:15,000
Saya akan memberi anda salah satu daripada mereka kembali bukannya memperuntukkan satu yang baru,

841
00:45:15,000 --> 00:45:17,000
dan sebagainya ini adalah satu kebimbangan prestasi bagus.

842
00:45:17,000 --> 00:45:21,000
Anda tidak perlu untuk memperuntukkan sel-sel sendiri.

843
00:45:21,000 --> 00:45:23,000
Itu akan memberi anda kembali sel.

844
00:45:23,000 --> 00:45:25,000
Ia akan kembali kepada anda objek bimbit.

845
00:45:25,000 --> 00:45:28,000
Sebaik sahaja anda mempunyai objek sel anda boleh melakukan barangan.

846
00:45:28,000 --> 00:45:32,000
Anda boleh menetapkan teks sel dengan harta ini dipanggil teks label.

847
00:45:32,000 --> 00:45:36,000
Anda boleh menambah bahawa anak panah di sebelah kanan atau beberapa perkara lain yang rawak

848
00:45:36,000 --> 00:45:41,000
dengan harta ini selain dipanggil accessoryType, dan sebagainya dan sebagainya.

849
00:45:41,000 --> 00:45:46,000
>> Mari kita melihat sebenarnya melaksanakan paparan jadual sekarang.

850
00:45:46,000 --> 00:45:49,000
Apabila saya mencipta projek ini

851
00:45:49,000 --> 00:45:53,000
bukannya mengatakan permohonan pandangan tunggal saya sebenarnya datang ke sini

852
00:45:53,000 --> 00:45:57,000
permohonan tuan-detail, dan sebagainya pada dasarnya ini sepadan dengan aplikasi mel

853
00:45:57,000 --> 00:46:01,000
pada iPad dengan paparan jadual di sebelah kiri dan kemudian kandungan di sebelah kanan.

854
00:46:01,000 --> 00:46:07,000
Pada iPod atau iPhone ini akan sesuai untuk paparan jadual tunggal.

855
00:46:07,000 --> 00:46:10,000
Itulah di mana saya mendapat kod permulaan saya.

856
00:46:10,000 --> 00:46:13,000
>> Mari kita mula-mula mengambil melihat papan cerita.

857
00:46:13,000 --> 00:46:15,000
Semua ini telah dilakukan bagi saya, pada dasarnya diwujudkan.

858
00:46:15,000 --> 00:46:18,000
Ini bar navigasi menunjukkan kepada saya apa contoh sel boleh kelihatan seperti,

859
00:46:18,000 --> 00:46:22,000
dan saya dua kali ganda boleh klik ini, menukar tajuk.

860
00:46:22,000 --> 00:46:25,000
Sebarang kemusykilan UI lain saya boleh mengendalikan di sana.

861
00:46:25,000 --> 00:46:27,000
Fail pengepala kelihatan benar-benar mudah.

862
00:46:27,000 --> 00:46:30,000
Bukannya mengatakan ini adalah UIViewController kita sedang mengatakan ini adalah satu

863
00:46:30,000 --> 00:46:35,000
TableViewController, jadi kita tahu bahawa kita mahu untuk memanggil semua orang-orang kaedah jadual.

864
00:46:35,000 --> 00:46:38,000
Seterusnya saya ingin untuk mencipta harta yang akan mewakili

865
00:46:38,000 --> 00:46:40,000
perkara di dalam jadual saya.

866
00:46:40,000 --> 00:46:43,000
Jadual ini akan sewenang-wenangnya memaparkan

867
00:46:43,000 --> 00:46:46,000
senarai buah-buahan, dan jadi saya perlu untuk mewujudkan beberapa pelbagai

868
00:46:46,000 --> 00:46:49,000
di mana saya boleh memasukkan buah-buahan.

869
00:46:49,000 --> 00:46:52,000
Dalam fail pelaksanaan saya perkara pertama yang saya mahu lakukan

870
00:46:52,000 --> 00:46:55,000
ialah saya mahu memastikan saya memulakan array ini.

871
00:46:55,000 --> 00:46:58,000
>> Saya berkata alloc INIT, mencipta pelbagai buah-buahan saya,

872
00:46:58,000 --> 00:47:03,000
dan saya menambah 4 perkara, salah satu yang lebih kontroversi daripada 3 yang lain.

873
00:47:03,000 --> 00:47:06,000
Dan kini saya mempunyai pelbagai saiz 4.

874
00:47:06,000 --> 00:47:08,000
Kami berjabat ia di CS50.

875
00:47:08,000 --> 00:47:11,000
Saya kini mempunyai pelbagai saiz 4.

876
00:47:11,000 --> 00:47:13,000
Sekarang saya akan mula menjawab soalan-soalan ini, dan sebenarnya,

877
00:47:13,000 --> 00:47:16,000
apabila saya mencipta aplikasi ini semua ini telah dilakukan bagi saya.

878
00:47:16,000 --> 00:47:19,000
Saya tidak mempunyai untuk menaip beberapa seksyen dalam paparan jadual.

879
00:47:19,000 --> 00:47:22,000
Ia sudah ada, dan saya mengisi tempat kosong.

880
00:47:22,000 --> 00:47:24,000
Berapa bab yang saya miliki?

881
00:47:24,000 --> 00:47:26,000
Satu. Semua dilakukan.

882
00:47:26,000 --> 00:47:28,000
Berapa banyak baris yang saya miliki?

883
00:47:28,000 --> 00:47:31,000
Well, saya mempunyai satu baris bagi setiap buah-buahan, supaya kiraan ini

884
00:47:31,000 --> 00:47:34,000
adalah harta pelbagai mana-mana yang mengatakan bagaimana besar adalah ia?

885
00:47:34,000 --> 00:47:36,000
Itulah berapa banyak baris saya mempunyai.

886
00:47:36,000 --> 00:47:42,000
Akhir sekali, saya perlu mengatakan apakah setiap sel kelihatan seperti?

887
00:47:42,000 --> 00:47:46,000
Saya akan untuk mengatakan dequeueReusableCellWithIdentifier.

888
00:47:46,000 --> 00:47:48,000
>> Sekali lagi, ini telah ditulis untuk saya.

889
00:47:48,000 --> 00:47:51,000
Saya tidak perlu melakukan ini diri saya sendiri, dan saya ingin mendapatkan kembali

890
00:47:51,000 --> 00:47:54,000
sel ini di lokasi ini.

891
00:47:54,000 --> 00:47:57,000
Ingatlah bahawa kita sedang memanggil kaedah ini sama pada setiap sel tunggal,

892
00:47:57,000 --> 00:48:01,000
dan ini hujah di sini, hujah ini indexPath,

893
00:48:01,000 --> 00:48:03,000
mengatakan apa yang berturut-turut saya masuk

894
00:48:03,000 --> 00:48:05,000
Jika saya katakan indexPath.row ke sini

895
00:48:05,000 --> 00:48:09,000
ini akan menjadi 0, maka ia akan menjadi 1, maka ia akan menjadi 2, dan ini adalah supaya saya tahu

896
00:48:09,000 --> 00:48:11,000
apa sel Saya kini memaparkan.

897
00:48:11,000 --> 00:48:15,000
Saya mahu untuk menetapkan teks sel menggunakan harta textLabel

898
00:48:15,000 --> 00:48:19,000
untuk pergi ke dalam pelbagai buah-buahan saya dan mendapatkan

899
00:48:19,000 --> 00:48:21,000
objek yang sepadan untuk setiap baris.

900
00:48:21,000 --> 00:48:24,000
Jika ini adalah rentetan, saya kini menetapkan

901
00:48:24,000 --> 00:48:28,000
harta teks kepada rentetan.

902
00:48:28,000 --> 00:48:30,000
Saya boleh melakukan satu perkara lain.

903
00:48:30,000 --> 00:48:32,000
Saya juga boleh mendaftarkan suatu pengendali acara pada setiap sel-sel,

904
00:48:32,000 --> 00:48:35,000
jadi apabila saya ketuk setiap sel-sel

905
00:48:35,000 --> 00:48:39,000
ini didSelectRowAtIndexPath, ini akan dipanggil bagi saya,

906
00:48:39,000 --> 00:48:42,000
demikian hanya dengan menentukan ini, saya kini boleh mengendalikan apa yang berlaku

907
00:48:42,000 --> 00:48:46,000
apabila anda mengetuk sel, dan sekali lagi, kita lulus di mana sel telah ditoreh

908
00:48:46,000 --> 00:48:50,000
supaya kita boleh menggunakan semula ini pengendali acara yang sama untuk semua sel-sel kita.

909
00:48:50,000 --> 00:48:53,000
>> Sekali lagi, ini adalah sesuatu IOS lakukan untuk saya.

910
00:48:53,000 --> 00:48:55,000
Mari kita memaparkan popup menjengkelkan lain

911
00:48:55,000 --> 00:48:59,000
yang hanya mengatakan anda memilih sesuatu yang mana sesuatu yang

912
00:48:59,000 --> 00:49:04,000
akan menjadi objek baris.

913
00:49:04,000 --> 00:49:10,000
Apabila saya menjalankan ini, saya akan mempunyai pandangan ini jadual bagus

914
00:49:10,000 --> 00:49:14,000
dengan satu baris untuk setiap buah-buahan ini, dan jika saya ketik salah

915
00:49:14,000 --> 00:49:16,000
ia memberitahu saya apa yang berlaku.

916
00:49:16,000 --> 00:49:21,000
Masuk akal?

917
00:49:21,000 --> 00:49:24,000
Mari kita membina sedikit lebih kompleks app,

918
00:49:24,000 --> 00:49:28,000
seberapa banyak klik anda memilih tomato.

919
00:49:28,000 --> 00:49:31,000
Bahagian baik tentang Lakaran papan cerita yang

920
00:49:31,000 --> 00:49:35,000
ia bukan sahaja akan membantu kita skrin reka bentuk individu,

921
00:49:35,000 --> 00:49:38,000
ia juga akan membantu kita mengikat bersama-sama aplikasi keseluruhan kami,

922
00:49:38,000 --> 00:49:42,000
jadi aplikasi yang terakhir kita akan bangunan ini sukan baik pembaca berita,

923
00:49:42,000 --> 00:49:45,000
dan sebagainya ia akan mempunyai skrin berganda, dan jadi saya sebenarnya boleh mewakili

924
00:49:45,000 --> 00:49:48,000
setiap skrin berganda di papan cerita,

925
00:49:48,000 --> 00:49:52,000
dan saya boleh mengezum keluar dan melihat aplikasi saya dari tahap yang tinggi.

926
00:49:52,000 --> 00:49:55,000
>> Dalam usaha untuk mewujudkan dalam elemen baru papan cerita saya

927
00:49:55,000 --> 00:49:59,000
ia adalah benar-benar mudah di dalam Pembina Interface.

928
00:49:59,000 --> 00:50:01,000
Jika saya ingin menambah satu lagi skrin ini, sebagai contoh,

929
00:50:01,000 --> 00:50:06,000
Saya mula-mula boleh mengezum keluar dengan zum secubit bahawa Apple suka begitu banyak,

930
00:50:06,000 --> 00:50:09,000
dan turun di sini sebelum saya mencari butang

931
00:50:09,000 --> 00:50:12,000
dan saya seret dan lepaskan butang

932
00:50:12,000 --> 00:50:15,000
jika saya ingin membuat skrin baru saya sebenarnya boleh hanya seret dan lepaskan

933
00:50:15,000 --> 00:50:19,000
pengawal pandangan keseluruhan, jadi jika saya memilih ini, tarik ia ke sini,

934
00:50:19,000 --> 00:50:23,000
hey, ada skrin yang lain, dan sebagainya kini menggunakan fail ini storyboard yang sama

935
00:50:23,000 --> 00:50:26,000
Saya boleh mempunyai semua skrin di dalam app saya, dan saya boleh zum keluar

936
00:50:26,000 --> 00:50:28,000
dan melihat bagaimana mereka berinteraksi.

937
00:50:28,000 --> 00:50:32,000
Ini tidak akan berinteraksi lagi.

938
00:50:32,000 --> 00:50:36,000
Cara di mana ini 2 skrin berinteraksi anda mentakrifkan hubungan.

939
00:50:36,000 --> 00:50:39,000
Anda pada asasnya boleh mengatakan skrin ini, apabila anda menekan butang ini,

940
00:50:39,000 --> 00:50:42,000
Saya mahu anda untuk slaid ke skrin baru ini.

941
00:50:42,000 --> 00:50:44,000
Ini bermakna terdapat jenis ini hubungan antara

942
00:50:44,000 --> 00:50:46,000
 skrin pertama dan skrin kedua.

943
00:50:46,000 --> 00:50:49,000
Anda akan mempunyai asasnya merupakan anak panah dari butang itu ke skrin kedua

944
00:50:49,000 --> 00:50:53,000
mengatakan bahawa apabila anda menekan butang ini yang mana saya mahu pergi.

945
00:50:53,000 --> 00:50:57,000
Sama seperti kita kawalan diklik dan diseret untuk menentukan cawangan mereka

946
00:50:57,000 --> 00:51:01,000
kita akan melakukan perkara yang sama untuk menentukan segues ini.

947
00:51:01,000 --> 00:51:05,000
>> Kami akan melihat contoh untuk itu, dan sebelum kita sebenarnya peralihan

948
00:51:05,000 --> 00:51:08,000
dari satu skrin ke satu IOS adalah baik cukup untuk memanggil kaedah ini

949
00:51:08,000 --> 00:51:11,000
dipanggil prepareForSegue, dan ini adalah di mana kita boleh bermula

950
00:51:11,000 --> 00:51:14,000
menghantar data dari satu aplikasi yang lain.

951
00:51:14,000 --> 00:51:17,000
Dalam contoh ini kita berada kira-kira untuk melihat ia pada dasarnya akan membolehkan kita

952
00:51:17,000 --> 00:51:20,000
untuk menapis pasukan besbol oleh liga dan bahagian.

953
00:51:20,000 --> 00:51:23,000
Apabila saya memilih liga, sebagai contoh, saya mahu peralihan

954
00:51:23,000 --> 00:51:25,000
ke skrin seterusnya saya di mana saya boleh memaparkan semua bahagian

955
00:51:25,000 --> 00:51:27,000
dalam liga itu atau semua pasukan yang berbeza.

956
00:51:27,000 --> 00:51:31,000
Saya perlu untuk menghantar ke skrin bahawa pasukan apa yang anda harus memaparkan.

957
00:51:31,000 --> 00:51:35,000
Untuk melakukan bahawa saya akan mengambil kesempatan kaedah ini di sini.

958
00:51:35,000 --> 00:51:39,000
>> Akhirnya, hanya satu titik rawak pada IOS.

959
00:51:39,000 --> 00:51:41,000
Jika anda mahu menyimpan data ada perkara ini dipanggil data teras,

960
00:51:41,000 --> 00:51:44,000
yang sebenarnya adalah jenis rumit untuk bekerja dengan.

961
00:51:44,000 --> 00:51:47,000
Anda juga boleh menggunakan SQL untuk menyimpan data,

962
00:51:47,000 --> 00:51:51,000
yang, sekali lagi, adalah baik tetapi jenis pada sebelah lebih rumit untuk bekerja dengan,

963
00:51:51,000 --> 00:51:55,000
tetapi IOS juga menyokong perkara-perkara yang benar-benar sejuk dipanggil senarai harta,

964
00:51:55,000 --> 00:52:00,000
dan senarai hartanah adalah hanya fail yang mewakili pasangan nilai utama.

965
00:52:00,000 --> 00:52:03,000
Anda menentukan senarai kunci, dan anda mengatakan kunci ini akan menjadi array.

966
00:52:03,000 --> 00:52:06,000
Kekunci ini akan menjadi rentetan, dan pada dasarnya apa-apa yang boleh anda lakukan

967
00:52:06,000 --> 00:52:10,000
di JSON anda boleh lakukan di dalam senarai harta,

968
00:52:10,000 --> 00:52:14,000
dan sebagainya ini benar-benar baik membolehkan kita untuk bekerja dengan beberapa data.

969
00:52:14,000 --> 00:52:18,000
Sebagai contoh, saya mempunyai ini Teams.plist yang saya buat.

970
00:52:18,000 --> 00:52:22,000
Saya telah mencipta fail plist baru, dan saya boleh mengesan.

971
00:52:22,000 --> 00:52:26,000
Ini adalah kamus, ini adalah kamus, ini adalah rentetan,

972
00:52:26,000 --> 00:52:30,000
dan sebagainya ini adalah perwakilan bagus grafik dokumen JSON

973
00:52:30,000 --> 00:52:33,000
atau hanya satu set pasangan nilai utama,

974
00:52:33,000 --> 00:52:37,000
dan sebagainya ini adalah data yang saya akan bekerja dengan dalam aplikasi saya.

975
00:52:37,000 --> 00:52:40,000
>> Mari kita mula-mula datang ke sini. Kami mempunyai banyak fail sekarang.

976
00:52:40,000 --> 00:52:44,000
Tetapi mari kita mula-mula datang ke sini untuk papan cerita.

977
00:52:44,000 --> 00:52:48,000
Storyboard sini jika saya boleh mengezum keluar-

978
00:52:48,000 --> 00:52:51,000
kita kini boleh melihat bahawa ini adalah aliran aplikasi saya.

979
00:52:51,000 --> 00:52:53,000
Saya pertama kali akan bermula pada skrin ini.

980
00:52:53,000 --> 00:52:55,000
Saya akan untuk menggerudi ke skrin ini,

981
00:52:55,000 --> 00:52:58,000
dan saya akan untuk menggerudi ke skrin ini, dan kita boleh lihat di sini bahawa jika saya jenis

982
00:52:58,000 --> 00:53:04,000
menggerakkan satu ini di sekeliling kita telah panah ini pergi dari sini ke sini,

983
00:53:04,000 --> 00:53:08,000
dan cara saya menentukan arrow bahawa jika saya mengezum masuk sedikit,

984
00:53:08,000 --> 00:53:12,000
dan jika saya datang ke pengawal pandangan ini,

985
00:53:12,000 --> 00:53:16,000
dan di sini adalah sel, dan saya ingin mengatakan bahawa apabila anda mengetuk sel

986
00:53:16,000 --> 00:53:18,000
Saya mahu anda untuk slaid ke skrin yang lain.

987
00:53:18,000 --> 00:53:21,000
Saya hanya boleh tahan kawalan,

988
00:53:21,000 --> 00:53:26,000
tatal atas sedikit, tahan kawalan, seret sel ini lebih dan melepaskan.

989
00:53:26,000 --> 00:53:30,000
>> Dan di sini kita katakan apa peralihan yang anda mahu gunakan?

990
00:53:30,000 --> 00:53:32,000
Adakah anda mahu menggunakan bahawa perkara slaid yang dipanggil menolak?

991
00:53:32,000 --> 00:53:34,000
Adakah anda mahu slaid dari bawah?

992
00:53:34,000 --> 00:53:36,000
Itu dipanggil ragaman.

993
00:53:36,000 --> 00:53:40,000
Dan sekali saya klik salah satu daripada ini, ia akan menarik anak panah ini untuk saya,

994
00:53:40,000 --> 00:53:44,000
dan ini bermakna bahawa saya telah benar-benar dikendalikan apa yang berlaku apabila saya tekan butang ini grafik.

995
00:53:44,000 --> 00:53:48,000
Saya tidak menulis apa-apa kod sebenarnya slaid dari satu skrin untuk satu depan.

996
00:53:48,000 --> 00:53:51,000
Saya ditakrifkan ini visual dalam Pembina Interface.

997
00:53:51,000 --> 00:53:55,000
Jika saya klik pada anak panah ini, kita boleh melihat bahawa saya memberikan perkara ini nama.

998
00:53:55,000 --> 00:53:59,000
Saya memanggilnya showDivisions, dan ini adalah supaya saya dapat tahu

999
00:53:59,000 --> 00:54:03,000
apa peralihan adalah kira-kira untuk berlaku, dan kita akan melihat mengapa hanya dalam sec.

1000
00:54:03,000 --> 00:54:06,000
Itulah bagaimana saya telah berwayar sehingga skrin yang berbeza dalam apl saya.

1001
00:54:06,000 --> 00:54:09,000
Jika ini adalah butang, sebagai contoh, bukannya paparan jadual,

1002
00:54:09,000 --> 00:54:11,000
Saya dapat mengawal klik pada butang, seret ke skrin seterusnya,

1003
00:54:11,000 --> 00:54:16,000
dan itulah bagaimana saya boleh melakukan navigasi yang cara.

1004
00:54:16,000 --> 00:54:19,000
>> Benar-benar cepat, jika kita datang ke MasterViewController,

1005
00:54:19,000 --> 00:54:22,000
sekali lagi, kita hanya akan menentukan senarai perkara

1006
00:54:22,000 --> 00:54:26,000
yang akan dipaparkan dalam paparan jadual.

1007
00:54:26,000 --> 00:54:29,000
Di sini saya cakapkan Saya mahu anda mengambil fail plist,

1008
00:54:29,000 --> 00:54:32,000
dan saya mahu anda untuk memuatkan ke dalam kamus,

1009
00:54:32,000 --> 00:54:35,000
dan sekali anda mempunyai kamus yang, saya akan menjawab soalan-soalan yang sama sekali lagi.

1010
00:54:35,000 --> 00:54:37,000
Berikut adalah beberapa bahagian.

1011
00:54:37,000 --> 00:54:41,000
Satu, terdapat satu baris untuk setiap liga, dan teks setiap sel

1012
00:54:41,000 --> 00:54:46,000
harus sama ada yang pertama, liga pertama, liga kedua, dan sebagainya.

1013
00:54:46,000 --> 00:54:51,000
Akhir sekali, saya akan menggunakan kaedah ini bahawa kita hanya saw dipanggil prepareForSegue,

1014
00:54:51,000 --> 00:54:54,000
dan ini adalah kaedah yang akan dipecat apabila saya klik

1015
00:54:54,000 --> 00:54:57,000
pada salah satu dari orang-orang baris dan oleh itu mengaktifkan peralihan itu

1016
00:54:57,000 --> 00:54:59,000
bahawa saya telah menubuhkan dengan anak panah.

1017
00:54:59,000 --> 00:55:02,000
Ini mengatakan bahawa saya boleh mempunyai pelbagai

1018
00:55:02,000 --> 00:55:05,000
hubungan dari satu skrin yang lain.

1019
00:55:05,000 --> 00:55:08,000
Jika saya mempunyai 2 butang dan setiap butang akan membawa anda ke skrin yang berbeza

1020
00:55:08,000 --> 00:55:10,000
Saya akan mempunyai 2 segues, 1 untuk setiap butang.

1021
00:55:10,000 --> 00:55:14,000
Tetapi prepareForSegue ini, sekali lagi, akan diguna semula

1022
00:55:14,000 --> 00:55:17,000
bagi setiap hubungan yang berbeza, jadi ini bermakna bahawa saya perlu cara

1023
00:55:17,000 --> 00:55:21,000
mengenal pasti jika anda menekan butang pertama atau anda tekan butang kedua.

1024
00:55:21,000 --> 00:55:25,000
>> Ingat apabila saya memberikan yang segue nama ini showDivisions,

1025
00:55:25,000 --> 00:55:29,000
itulah bagaimana saya kini tahu bahawa ini adalah segue yang telah diaktifkan.

1026
00:55:29,000 --> 00:55:32,000
Apa yang saya mahu lakukan adalah saya mahu katakan

1027
00:55:32,000 --> 00:55:35,000
Saya mahu mengetahui apa yang saya hanya melanda,

1028
00:55:35,000 --> 00:55:38,000
dan sebagainya untuk mendapatkan bahawa, saya boleh katakan saya mahu indexPath bagi baris dipilih,

1029
00:55:38,000 --> 00:55:42,000
ingat indexPath hanya mengatakan di mana saya hanya klik,

1030
00:55:42,000 --> 00:55:47,000
dan kemudian saya ingin mengatakan saya mahu mengetahui di mana saya akan.

1031
00:55:47,000 --> 00:55:50,000
DestinationViewController ini, itulah harta segue itu.

1032
00:55:50,000 --> 00:55:53,000
Itulah skrin saya akan,

1033
00:55:53,000 --> 00:55:56,000
jadi saya tahu bahawa skrin saya akan dipanggil DivisionsViewController

1034
00:55:56,000 --> 00:55:59,000
kerana saya mencipta kelas itu,

1035
00:55:59,000 --> 00:56:02,000
dan jadi sekarang jika saya katakan d.divisions

1036
00:56:02,000 --> 00:56:06,000
Saya kini menetapkan harta pengawal pandangan saya kira-kira untuk pergi ke.

1037
00:56:06,000 --> 00:56:10,000
Ini adalah bagaimana saya menghantar data dari satu skrin ke skrin yang lain.

1038
00:56:10,000 --> 00:56:13,000
>> Hanya melihat DivisionsViewController ini

1039
00:56:13,000 --> 00:56:16,000
anda boleh lihat di sini bahawa dalam fail h

1040
00:56:16,000 --> 00:56:20,000
ada adalah bahawa bahagian harta, dan itulah apa yang saya pada dasarnya populating,

1041
00:56:20,000 --> 00:56:25,000
jadi itulah bagaimana saya tahu bahawa saya memaparkan bahagian yang sepadan dengan

1042
00:56:25,000 --> 00:56:28,000
liga yang saya klik, dan sekali lagi,

1043
00:56:28,000 --> 00:56:31,000
paparan jadual sebenar kelihatan hampir sama, hanya menjawab mereka

1044
00:56:31,000 --> 00:56:34,000
3 soalan mudah serta mengenal pasti

1045
00:56:34,000 --> 00:56:37,000
apa yang berlaku apabila anda bergerak ke skrin seterusnya.

1046
00:56:37,000 --> 00:56:40,000
Hanya beberapa perkara lain di sini.

1047
00:56:40,000 --> 00:56:43,000
Anda notis di bahagian atas di sini bahawa bukannya mengatakan # include

1048
00:56:43,000 --> 00:56:45,000
Saya kini mengatakan # mengimport.

1049
00:56:45,000 --> 00:56:47,000
Ini adalah hanya satu perkara Objektif-C.

1050
00:56:47,000 --> 00:56:52,000
Import adalah pada dasarnya versi yang lebih bagus daripada termasuk,

1051
00:56:52,000 --> 00:56:57,000
dan sebagai contoh, kita perlu tahu apa kelas ini,

1052
00:56:57,000 --> 00:57:00,000
jadi saya tidak boleh hanya berkata DivisionsViewController.

1053
00:57:00,000 --> 00:57:05,000
Jika kita tidak hashtag dalam standardio.c fail c.

1054
00:57:05,000 --> 00:57:07,000
pengkompil tidak mempunyai idea apa yang printf adalah.

1055
00:57:07,000 --> 00:57:12,000
Begitu juga, jika saya tidak mengimport DivisionsViewController

1056
00:57:12,000 --> 00:57:16,000
pengkompil benar-benar tidak mempunyai idea apa DivisionsViewController adalah.

1057
00:57:16,000 --> 00:57:19,000
Hanya pastikan bahawa dalam m fail yang berbeza anda. Anda pastikan untuk mengimport

1058
00:57:19,000 --> 00:57:25,000
h sepadan. fail supaya pengkompil tahu apa yang berlaku.

1059
00:57:25,000 --> 00:57:31,000
>> Akhir sekali, apakah Apple akhirnya tidak memaparkan beberapa data menggunakan pandangan web,

1060
00:57:31,000 --> 00:57:35,000
dan sebagainya pandangan web adalah objek di mana anda boleh membenamkan

1061
00:57:35,000 --> 00:57:37,000
pelayar web yang sedikit di dalam aplikasi anda.

1062
00:57:37,000 --> 00:57:40,000
Semua yang anda perlu lakukan adalah membekalkan URL ke pelayar web anda,

1063
00:57:40,000 --> 00:57:43,000
jadi saya mahu untuk pergi ke mlb.mlb.com,

1064
00:57:43,000 --> 00:57:46,000
dan ini adalah bagaimana saya boleh mengakses halaman rumah bagi setiap pasukan,

1065
00:57:46,000 --> 00:57:49,000
dan demikian oleh lulus dalam URL ini

1066
00:57:49,000 --> 00:57:52,000
pandangan web boleh memaparkan ini untuk saya, dan saya boleh melayari sekitar,

1067
00:57:52,000 --> 00:58:01,000
dan simulator adalah digunakan oleh yang satu.

1068
00:58:01,000 --> 00:58:03,000
Sekarang ini datang dari plist saya.

1069
00:58:03,000 --> 00:58:07,000
Jika saya klik ini ini juga datang dari plist saya, dan gelongsor ini telah dikendalikan

1070
00:58:07,000 --> 00:58:09,000
dengan menentukan mereka segues.

1071
00:58:09,000 --> 00:58:12,000
Saya klik ini dan satu lagi,

1072
00:58:12,000 --> 00:58:15,000
dan kini di sini adalah UIWebView saya, jadi hanya seperti yang

1073
00:58:15,000 --> 00:58:19,000
di sini adalah laman web untuk URL yang saya hanya tertanam,

1074
00:58:19,000 --> 00:58:21,000
dan saya tidak perlu untuk mengendalikan apa-apa gila.

1075
00:58:21,000 --> 00:58:24,000
Ini adalah bagaimana untuk memaparkan laman web.

1076
00:58:24,000 --> 00:58:27,000
Perkara seperti butang ini kembali di sini juga diberikan kepada saya

1077
00:58:27,000 --> 00:58:33,000
benar-benar secara percuma kerana saya telah ditakrifkan perhubungan ini menggunakan segues.

1078
00:58:33,000 --> 00:58:37,000
>> Apa-apa soalan? Yeah.

1079
00:58:37,000 --> 00:58:40,000
[Pelajar] Jadi apabila anda menggunakan alloc, anda tidak perlu kepada apa-apa yang percuma?

1080
00:58:40,000 --> 00:58:43,000
Tepat sekali, apabila anda memanggil alloc dan INIT anda tidak perlu untuk membebaskan.

1081
00:58:43,000 --> 00:58:46,000
IOS akan untuk mengendalikan semua itu untuk anda.

1082
00:58:46,000 --> 00:58:51,000
Ia adalah indah, dan anda tidak melanggar mana-mana kaedah. Yeah.

1083
00:58:51,000 --> 00:58:54,000
[Pelajar] Jika anda untuk memasukkan lebih banyak pasukan yang boleh dimuatkan pada skrin,

1084
00:58:54,000 --> 00:58:58,000
ia secara automatik akan mempunyai pilihan tatal, atau adalah sesuatu yang anda perlu menambah?

1085
00:58:58,000 --> 00:59:01,000
Tepat sekali, jika saya mempunyai lebih banyak pasukan, sebagai contoh, ia secara automatik akan mengendalikan

1086
00:59:01,000 --> 00:59:04,000
menatal bagi saya, dan semua prestasi kebimbangan

1087
00:59:04,000 --> 00:59:08,000
dengan meja besar juga dikendalikan sepenuhnya bagi saya.

1088
00:59:08,000 --> 00:59:11,000
>> Soalan-soalan lain?

1089
00:59:11,000 --> 00:59:13,000
Semua kod ini akan diberikan.

1090
00:59:13,000 --> 00:59:16,000
Kami jenis glossed lebih sedikit butir-butir yang lebih kecil,

1091
00:59:16,000 --> 00:59:19,000
tetapi perkara-perkara seperti menetapkan beberapa harta untuk paparan web

1092
00:59:19,000 --> 00:59:22,000
hanya perkara-perkara yang anda boleh mendapatkan dengan melayari dokumentasi Apple,

1093
00:59:22,000 --> 00:59:24,000
yang benar-benar, benar-benar baik dibentangkan.

1094
00:59:24,000 --> 00:59:27,000
Mereka mempunyai banyak aplikasi sampel dan contoh kelaziman

1095
00:59:27,000 --> 00:59:34,000
API yang berbeza, jadi pastinya meneliti mereka jika anda boleh.

1096
00:59:34,000 --> 00:59:36,000
Hanya beberapa pautan membantu anda mungkin mahu mengambil melihat.

1097
00:59:36,000 --> 00:59:38,000
Ini adalah beberapa panduan dokumentasi berguna.

1098
00:59:38,000 --> 00:59:41,000
URL adalah besar, jadi mereka dipendekkan.

1099
00:59:41,000 --> 00:59:44,000
Ini pertama adalah keseluruhan perpustakaan dokumentasi.

1100
00:59:44,000 --> 00:59:46,000
Terdapat bar carian sedikit, jadi jika anda mula menaip butang

1101
00:59:46,000 --> 00:59:50,000
ia akan mula memberikan anda semua maklumat tentang semua perkara yang anda boleh lakukan dengan butang.

1102
00:59:50,000 --> 00:59:53,000
Saya juga telah dimasukkan Lihat Jadual Pengaturcaraan Panduan.

1103
00:59:53,000 --> 00:59:56,000
Ia mengendalikan pemandangan meja di lebih terperinci,

1104
00:59:56,000 --> 01:00:00,000
bagaimana untuk melakukan perkara-perkara seperti dinamik menambah sel-sel atau sel-sel edit atau membuang mereka.

1105
01:00:00,000 --> 01:00:02,000
>> Terdapat banyak aplikasi sampel daripada Apple yang akan menunjukkan anda bagaimana untuk berbuat demikian,

1106
01:00:02,000 --> 01:00:05,000
dan akhirnya, ini yang terakhir adalah Garis Panduan Muka Manusia,

1107
01:00:05,000 --> 01:00:09,000
dan ini adalah pada dasarnya beberapa perbincangan komponen UI,

1108
01:00:09,000 --> 01:00:12,000
perkara-perkara seperti tidak membuat butang yang 4 piksel oleh 4 piksel.

1109
01:00:12,000 --> 01:00:15,000
Itulah idea yang buruk, dan perkara-perkara lain bahawa Apple mahu anda lakukan

1110
01:00:15,000 --> 01:00:18,000
untuk menggalakkan reka bentuk yang baik.

1111
01:00:18,000 --> 01:00:23,000
>> Sebarang soalan terakhir sebelum kita selesaikan?

1112
01:00:23,000 --> 01:00:27,000
Semua hak, pasti berasa bebas-Sign In Register New akan mempunyai label khas pada Bincangkan.

1113
01:00:27,000 --> 01:00:30,000
Kami akan mempunyai IOS satu, jadi pasti berasa bebas untuk menggunakan bahawa.

1114
01:00:30,000 --> 01:00:34,000
Jika anda mahu bekerja dengan rakan sekelas anda pada projek-projek

1115
01:00:34,000 --> 01:00:37,000
atau membantu memikirkan beberapa perkara IOS rawak

1116
01:00:37,000 --> 01:00:40,000
berasa bebas untuk menghantar e-mel kepada saya, dan pastinya meneliti semua talian kod kerana

1117
01:00:40,000 --> 01:00:43,000
hanya dalam kepentingan masa kita jenis glossed lebih lebih

1118
01:00:43,000 --> 01:00:45,000
berbutir halus butiran perkara.

1119
01:00:45,000 --> 01:00:47,000
Tetapi jika tidak, maka nasib baik pada projek IOS anda, dan saya berharap kita mempunyai

1120
01:00:47,000 --> 01:00:53,000
kemasukan besar aplikasi di App Store.

1121
01:00:53,000 --> 01:00:56,000
[CS50.TV]