1
00:00:00,000 --> 00:00:02,000
[Powered by Google Translate] [Fail I / O]

2
00:00:02,000 --> 00:00:04,000
[Jason Hirschhorn, Universiti Harvard]

3
00:00:04,000 --> 00:00:07,000
[Ini adalah CS50, CS50.TV]

4
00:00:07,000 --> 00:00:11,000
Apabila kita berfikir tentang fail, apa yang datang ke fikiran adalah dokumen Microsoft Word,

5
00:00:11,000 --> 00:00:14,000
imej JPEG, atau sebuah lagu MP3,

6
00:00:14,000 --> 00:00:17,000
dan kita berinteraksi dengan setiap jenis fail dengan cara yang berbeza.

7
00:00:17,000 --> 00:00:20,000
Sebagai contoh, dalam dokumen Word kita menambah teks

8
00:00:20,000 --> 00:00:24,000
manakala dengan imej JPEG kita mungkin timbul keluar tepi atau mengemas warna.

9
00:00:24,000 --> 00:00:28,000
Namun di bawah hood semua fail di komputer kita tidak lebih

10
00:00:28,000 --> 00:00:31,000
daripada urutan panjang sifar dan orang-orang yang.

11
00:00:31,000 --> 00:00:33,000
Ia terpulang kepada permohonan tertentu yang berinteraksi dengan fail

12
00:00:33,000 --> 00:00:38,000
untuk memutuskan bagaimana untuk memproses ini urutan panjang dan membentangkan kepada pengguna.

13
00:00:38,000 --> 00:00:41,000
Dari satu segi, dokumen boleh melihat pada hanya satu bait,

14
00:00:41,000 --> 00:00:45,000
atau 8 sifar dan orang-orang, dan memaparkan aksara ASCII pada skrin.

15
00:00:45,000 --> 00:00:48,000
Sebaliknya, imej bitmap mungkin kelihatan pada 3 bait,

16
00:00:48,000 --> 00:00:50,000
atau 24 sifar dan orang-orang,

17
00:00:50,000 --> 00:00:53,000
dan mentafsir mereka sebagai 3 nombor perenambelasan

18
00:00:53,000 --> 00:00:56,000
yang mewakili nilai untuk merah, hijau, dan biru

19
00:00:56,000 --> 00:00:58,000
dalam satu pixel imej.

20
00:00:58,000 --> 00:01:01,000
Apa sahaja yang mereka mungkin kelihatan seperti di skrin anda, di teras mereka,

21
00:01:01,000 --> 00:01:05,000
fail adalah apa yang lebih daripada urutan sifar dan orang-orang.

22
00:01:05,000 --> 00:01:08,000
Jadi marilah menyelam dalam dan melihat bagaimana kita sebenarnya memanipulasi sifar dan orang-orang ini

23
00:01:08,000 --> 00:01:12,000
apabila ia datang untuk menulis dan membaca dari fail.

24
00:01:12,000 --> 00:01:15,000
>> Saya akan bermula dengan memecahkan ia ke dalam satu proses yang mudah 3-bahagian.

25
00:01:15,000 --> 00:01:19,000
Seterusnya, saya akan menyelam ke dalam dua contoh kod yang menunjukkan ketiga-tiga bahagian.

26
00:01:19,000 --> 00:01:23,000
Akhirnya, saya akan mengkaji semula proses dan beberapa butir-butir yang paling penting.

27
00:01:23,000 --> 00:01:25,000
Seperti dengan sebarang fail yang duduk di desktop anda,

28
00:01:25,000 --> 00:01:28,000
Perkara pertama untuk dilakukan ialah untuk membukanya.

29
00:01:28,000 --> 00:01:31,000
Dalam C yang kita lakukan ini dengan mengisytiharkan penunjuk struct yang dipratentukan

30
00:01:31,000 --> 00:01:33,000
yang mewakili fail pada cakera.

31
00:01:33,000 --> 00:01:38,460
Dalam panggilan fungsi ini, kami juga membuat keputusan sama ada kita mahu menulis atau membaca dari fail.

32
00:01:38,460 --> 00:01:41,660
Seterusnya, kita melakukan bacaan sebenar dan penulisan.

33
00:01:41,660 --> 00:01:44,800
Terdapat beberapa fungsi khusus kita boleh gunakan dalam bahagian ini,

34
00:01:44,800 --> 00:01:48,790
dan hampir semua daripada mereka bermula dengan huruf F, yang bermaksud untuk fail.

35
00:01:48,790 --> 00:01:53,560
Lepas, serupa dengan X sedikit merah di sudut atas fail-fail dibuka pada komputer anda,

36
00:01:53,560 --> 00:01:56,680
kita menutup fail dengan panggilan fungsi akhir.

37
00:01:56,680 --> 00:01:59,540
Sekarang bahawa kita mempunyai idea umum apa yang kita hendak lakukan,

38
00:01:59,540 --> 00:02:02,000
mari kita menyelam kepada kod.

39
00:02:02,000 --> 00:02:06,100
>> Dalam direktori ini, kita mempunyai dua C fail dan sama fail boleh laku mereka.

40
00:02:06,100 --> 00:02:09,710
Program mesin taip mengambil satu baris arahan hujah,

41
00:02:09,710 --> 00:02:12,060
nama dokumen itu kita mahu mencipta.

42
00:02:12,060 --> 00:02:16,160
Dalam kes ini, kita akan memanggil ia doc.txt.

43
00:02:16,160 --> 00:02:19,080
Mari kita menjalankan program dan masukkan beberapa baris.

44
00:02:19,080 --> 00:02:23,660
Hi. Nama saya ialah Jason.

45
00:02:23,660 --> 00:02:26,710
Akhirnya, kita akan menaip "berhenti."

46
00:02:26,710 --> 00:02:29,720
Jika kita kini menyenaraikan semua fail dalam direktori ini,

47
00:02:29,720 --> 00:02:33,770
kita lihat bahawa dokumen baru wujud dipanggil doc.txt.

48
00:02:34,190 --> 00:02:36,110
Itulah fail program ini hanya dicipta.

49
00:02:36,110 --> 00:02:40,520
Dan sudah tentu, ia juga adalah tidak lebih daripada urutan yang panjang sifar dan orang-orang yang.

50
00:02:41,100 --> 00:02:43,260
Jika kita membuka fail ini baru,

51
00:02:43,260 --> 00:02:45,870
kita lihat 3 baris kod yang kami memasuki program kami -

52
00:02:46,060 --> 00:02:49,060
Hi. Nama Mei Jason.

53
00:02:49,580 --> 00:02:52,090
Tetapi apa yang sebenarnya berlaku apabila typewriter.c berjalan?

54
00:02:52,810 --> 00:02:55,520
Barisan pertama faedah bagi kami adalah baris 24.

55
00:02:55,560 --> 00:02:58,490
Di baris ini, kita mengisytiharkan penunjuk fail kami.

56
00:02:59,080 --> 00:03:03,140
Fungsi yang mengembalikan penunjuk ini, fopen, mengambil dua hujah.

57
00:03:03,140 --> 00:03:07,440
Yang pertama adalah nama fail termasuk lanjutan fail jika sesuai.

58
00:03:07,440 --> 00:03:10,980
Ingat bahawa lanjutan fail tidak mempengaruhi fail pada tahap terendah.

59
00:03:10,980 --> 00:03:14,640
Kami sentiasa berurusan dengan urutan panjang sifar dan orang-orang yang.

60
00:03:14,640 --> 00:03:19,630
Tetapi ia tidak pengaruh bagaimana fail ditafsirkan dan aplikasi apa yang digunakan untuk membuka mereka.

61
00:03:19,630 --> 00:03:22,290
Hujah kedua fopen adalah surat tunggal

62
00:03:22,290 --> 00:03:25,300
yang berdiri untuk apa yang kita merancang untuk lakukan selepas kita membuka fail.

63
00:03:25,300 --> 00:03:30,630
Terdapat tiga pilihan untuk hujah ini - W, R, dan A.

64
00:03:30,630 --> 00:03:34,900
Kami telah memilih w dalam kes ini kerana kita mahu untuk menulis ke fail.

65
00:03:34,900 --> 00:03:38,820
R, seperti yang anda mungkin boleh meneka, adalah untuk membaca fail.

66
00:03:38,820 --> 00:03:41,760
Dan adalah untuk appending ke fail.

67
00:03:41,760 --> 00:03:44,960
Walaupun kedua-dua w dan boleh digunakan untuk menulis kepada fail,

68
00:03:44,960 --> 00:03:47,460
w akan mula menulis dari awal fail

69
00:03:47,460 --> 00:03:50,810
dan berpotensi overwrite sebarang data yang telah sebelum ini telah disimpan.

70
00:03:50,810 --> 00:03:54,070
Secara lalai, fail kita membuka, jika ia tidak sudah wujud,

71
00:03:54,070 --> 00:03:57,180
dicipta dalam direktori semasa kita bekerja.

72
00:03:57,180 --> 00:04:00,540
Walau bagaimanapun, jika kita mahu mengakses atau mencipta fail dalam lokasi yang berbeza,

73
00:04:00,540 --> 00:04:02,650
dalam hujah pertama fopen,

74
00:04:02,650 --> 00:04:05,840
kita boleh menentukan laluan fail di samping nama fail.

75
00:04:05,840 --> 00:04:09,490
Walaupun bahagian pertama proses ini adalah hanya satu baris kod lama,

76
00:04:09,490 --> 00:04:12,350
ia sentiasa amalan yang baik untuk memasukkan satu lagi set garisan

77
00:04:12,350 --> 00:04:15,930
bahawa daftar untuk memastikan bahawa fail telah berjaya dibuka atau dicipta.

78
00:04:15,930 --> 00:04:20,300
Jika fopen mengembalikan null, kita tidak mahu melangkah ke hadapan dengan program kami,

79
00:04:20,300 --> 00:04:23,270
dan ini boleh berlaku jika sistem operasi adalah daripada ingatan

80
00:04:23,270 --> 00:04:27,940
atau jika kita cuba membuka fail dalam direktori yang mana kita tidak mempunyai kebenaran yang betul.

81
00:04:27,940 --> 00:04:31,780
>> Bahagian dua proses berlaku dalam gelung sementara mesin taip.

82
00:04:31,780 --> 00:04:35,000
Kami menggunakan fungsi CS50 perpustakaan untuk mendapatkan input dari pengguna,

83
00:04:35,000 --> 00:04:37,190
dan menganggap mereka tidak mahu untuk berhenti program ini,

84
00:04:37,190 --> 00:04:41,940
kita menggunakan fputs fungsi untuk mengambil tali dan menulis ke fail.

85
00:04:41,940 --> 00:04:46,700
fputs adalah hanya salah satu daripada banyak fungsi yang kita boleh gunakan untuk menulis ke fail.

86
00:04:46,700 --> 00:04:51,920
Lain-lain termasuk fwrite, fputc, dan walaupun fprintf.

87
00:04:51,920 --> 00:04:54,840
Tanpa mengira fungsi tertentu, kita akhirnya menggunakan, walaupun,

88
00:04:54,840 --> 00:04:57,480
mereka semua perlu tahu, melalui hujah-hujah mereka,

89
00:04:57,480 --> 00:04:59,670
sekurang-kurangnya dua perkara -

90
00:04:59,670 --> 00:05:03,140
apa yang perlu ditulis dan di mana ia perlu ditulis untuk.

91
00:05:03,140 --> 00:05:07,240
Dalam kes kami, input adalah rentetan yang perlu ditulis

92
00:05:07,240 --> 00:05:11,290
dan fp adalah penunjuk yang mengarahkan kita ke mana kita menulis.

93
00:05:11,290 --> 00:05:15,330
Dalam program ini, bahagian dua proses agak mudah.

94
00:05:15,330 --> 00:05:17,360
Kami hanya mengambil rentetan daripada pengguna

95
00:05:17,360 --> 00:05:22,120
dan menambah ia secara langsung ke fail kami dengan sedikit-ke-tiada input validasi atau pemeriksaan keselamatan.

96
00:05:22,120 --> 00:05:26,160
Selalunya, bagaimanapun, dua bahagian akan mengambil sebahagian besar kod anda.

97
00:05:26,160 --> 00:05:30,580
Akhirnya, sebahagian ketiga adalah mengenai 58 baris, di mana kita menutup fail.

98
00:05:30,580 --> 00:05:34,860
Sini kita panggil fclose dan lulus penunjuk fail asal kita.

99
00:05:34,860 --> 00:05:39,500
Dalam baris berikutnya, kita kembali sifar, menandakan berakhirnya program kami.

100
00:05:39,500 --> 00:05:42,630
Dan, ya, bahagian ketiga adalah semudah itu.

101
00:05:42,630 --> 00:05:45,260
>> Mari kita bergerak untuk membaca dari fail.

102
00:05:45,260 --> 00:05:48,220
Kembali dalam direktori kami, kami mempunyai fail yang dipanggil printer.c.

103
00:05:48,220 --> 00:05:50,910
Mari kita jalankan ia dengan fail kita hanya mencipta -

104
00:05:50,910 --> 00:05:53,350
doc.txt.

105
00:05:53,350 --> 00:05:58,150
Program ini, seperti namanya, hanya akan mencetak kandungan fail tersebut diserahkan kepadanya.

106
00:05:58,150 --> 00:06:00,230
Dan ada kita mempunyai.

107
00:06:00,230 --> 00:06:03,780
Baris kod kita telah ditaip awal dan disimpan dalam doc.txt.

108
00:06:03,780 --> 00:06:06,980
Hi. Nama saya ialah Jason.

109
00:06:06,980 --> 00:06:09,120
Jika kita menyelam ke printer.c,

110
00:06:09,120 --> 00:06:13,570
kita lihat bahawa banyak kod kelihatan serupa dengan apa yang kita hanya berjalan melalui typewriter.c.

111
00:06:13,570 --> 00:06:16,720
Sesungguhnya baris 22, di mana kita membuka fail,

112
00:06:16,720 --> 00:06:19,220
dan baris 39, di mana kita menutup fail,

113
00:06:19,220 --> 00:06:23,890
kedua-duanya adalah hampir sama dengan typewriter.c, menjimatkan untuk perdebatan fopen kedua.

114
00:06:23,890 --> 00:06:26,510
Kali ini kita membaca dari fail,

115
00:06:26,510 --> 00:06:29,040
jadi kami telah memilih r bukannya w.

116
00:06:29,040 --> 00:06:31,950
Oleh itu, marilah kita memberi tumpuan kepada bahagian kedua proses.

117
00:06:31,950 --> 00:06:36,060
Dalam baris 35, sebagai syarat kedua dalam gelung 4,

118
00:06:36,060 --> 00:06:38,590
kita membuat panggilan fgets,

119
00:06:38,590 --> 00:06:42,190
fungsi sahabat fputs dari sebelum.

120
00:06:42,190 --> 00:06:44,660
Kali ini kita mempunyai tiga hujah.

121
00:06:44,660 --> 00:06:48,810
Yang pertama ialah penunjuk kepada pelbagai watak di mana tali akan disimpan.

122
00:06:48,810 --> 00:06:52,670
Yang kedua adalah bilangan maksimum aksara untuk dibaca.

123
00:06:52,670 --> 00:06:56,010
Dan ketiga ialah penunjuk kepada fail yang kita sedang bekerja.

124
00:06:56,010 --> 00:07:00,780
Anda akan melihat bahawa untuk gelung berakhir apabila fgets mengembalikan null.

125
00:07:00,780 --> 00:07:02,940
Terdapat dua sebab yang ini mungkin telah berlaku.

126
00:07:02,940 --> 00:07:05,380
Pertama, ralat mungkin telah berlaku.

127
00:07:05,380 --> 00:07:10,740
Kedua, dan lebih berkemungkinan, akhir fail dicapai dan tiada lagi watak membaca.

128
00:07:10,740 --> 00:07:14,040
Dalam kes anda tertanya-tanya, dua fungsi memang wujud yang membolehkan kita untuk memberitahu

129
00:07:14,040 --> 00:07:17,160
sebab yang adalah punca bagi penunjuk batal ini tertentu.

130
00:07:17,160 --> 00:07:21,090
Dan, tidak menghairankan, kerana mereka mempunyai kaitan dengan bekerja dengan fail,

131
00:07:21,090 --> 00:07:26,940
kedua-dua fungsi ferror dan permulaan feof fungsi dengan huruf f.

132
00:07:26,940 --> 00:07:32,130
>> Akhirnya, sebelum kita membuat kesimpulan, satu nota ringkas tentang akhir fungsi fail,

133
00:07:32,130 --> 00:07:36,690
yang, seperti yang hanya disebut, ditulis sebagai feof.

134
00:07:36,690 --> 00:07:41,550
Selalunya anda akan mendapati diri anda menggunakan manakala untuk gelung progresif membaca cara anda melalui fail.

135
00:07:41,550 --> 00:07:45,790
Oleh itu, anda akan memerlukan satu cara untuk menamatkan gelung ini selepas anda mencapai akhir fail-fail ini.

136
00:07:45,790 --> 00:07:50,510
Memanggil feof pada penunjuk fail anda dan memeriksa untuk melihat jika ia benar

137
00:07:50,510 --> 00:07:52,310
akan berbuat demikian.

138
00:07:52,310 --> 00:07:59,820
Oleh itu, gelung sementara dengan keadaan (! Feof (fp)) mungkin kelihatan seperti penyelesaian yang sempurna yang sesuai.

139
00:07:59,820 --> 00:08:03,770
Walau bagaimanapun, katakan kita mempunyai satu baris kiri dalam fail teks kami.

140
00:08:03,770 --> 00:08:07,130
Kami akan memasukkan gelung sementara kita dan semuanya akan berjalan lancar seperti yang dirancang.

141
00:08:07,130 --> 00:08:12,750
Pada pusingan seterusnya melalui, program kami akan memeriksa untuk melihat jika feof fp adalah benar,

142
00:08:12,750 --> 00:08:15,430
tetapi - dan ini adalah titik penting untuk memahami di sini -

143
00:08:15,430 --> 00:08:17,770
ia tidak akan menjadi benar hanya lagi.

144
00:08:17,770 --> 00:08:21,110
Itu kerana tujuan feof tidak adalah untuk menyemak

145
00:08:21,110 --> 00:08:24,400
jika panggilan seterusnya kepada fungsi membaca akan melanda akhir fail,

146
00:08:24,400 --> 00:08:28,190
tetapi untuk memeriksa sama ada atau tidak akhir fail telah tercapai.

147
00:08:28,190 --> 00:08:30,140
Dalam kes contoh ini,

148
00:08:30,140 --> 00:08:32,780
membaca baris terakhir fail kami pergi dengan sempurna dengan lancar,

149
00:08:32,780 --> 00:08:36,210
tetapi program ini tidak lagi tahu bahawa kita telah melanda akhir fail kami.

150
00:08:36,210 --> 00:08:40,549
Ia bukan sehingga ia tidak salah membaca tambahan bahawa ia kaunter akhir fail.

151
00:08:40,549 --> 00:08:43,210
Oleh itu, satu keadaan yang betul akan menjadi berikut:

152
00:08:43,210 --> 00:08:49,330
fgets dan hujah tiga - output, saiz output, dan fp -

153
00:08:49,330 --> 00:08:52,570
dan semua yang tidak sama untuk menyeimbangkan.

154
00:08:52,570 --> 00:08:55,260
Ini adalah pendekatan kita mengambil dalam printer.c,

155
00:08:55,260 --> 00:08:57,890
dan dalam kes ini, selepas keluar gelung,

156
00:08:57,890 --> 00:09:04,290
anda boleh memanggil feof atau ferror untuk memaklumkan pengguna kepada pertimbangan khusus untuk keluar gelung ini.

157
00:09:04,290 --> 00:09:08,100
>> Menulis dan membaca dari fail adalah, yang paling asas,

158
00:09:08,100 --> 00:09:10,150
3-bahagian proses yang mudah.

159
00:09:10,150 --> 00:09:12,530
Pertama, kita membuka fail tersebut.

160
00:09:12,530 --> 00:09:16,740
Kedua, kita meletakkan beberapa perkara ke dalam fail kami atau mengambil beberapa perkara daripada itu.

161
00:09:16,740 --> 00:09:19,200
Ketiga, kita menutup fail.

162
00:09:19,200 --> 00:09:21,170
Bahagian pertama dan terakhir mudah.

163
00:09:21,170 --> 00:09:23,920
Bahagian tengah adalah mana barangan rumit terletak.

164
00:09:23,920 --> 00:09:27,760
Dan walaupun di bawah hood kita sentiasa berurusan dengan urutan panjang sifar dan orang-orang,

165
00:09:27,760 --> 00:09:30,710
ia tidak membantu apabila pengekodan untuk menambah lapisan abstraksi

166
00:09:30,710 --> 00:09:35,350
yang bertukar urutan ke dalam sesuatu yang lebih hampir menyerupai apa yang kita digunakan untuk melihat.

167
00:09:35,350 --> 00:09:39,570
Sebagai contoh, jika kita sedang bekerja dengan fail bitmap 24-bit,

168
00:09:39,570 --> 00:09:43,290
kita mungkin akan membaca atau menulis tiga bait pada satu-satu masa.

169
00:09:43,290 --> 00:09:46,450
Di mana, ia akan masuk akal untuk menentukan dan sewajarnya menamakan

170
00:09:46,450 --> 00:09:48,980
struct yang 3 bytes besar.

171
00:09:48,980 --> 00:09:51,410
>> Walaupun bekerja dengan fail mungkin kelihatan rumit,

172
00:09:51,410 --> 00:09:54,530
menggunakan mereka membolehkan kita untuk melakukan sesuatu yang benar-benar luar biasa.

173
00:09:54,530 --> 00:09:58,880
Kita boleh mengubah keadaan dunia luar program kami,

174
00:09:58,880 --> 00:10:01,730
kita boleh mencipta sesuatu yang tinggal di luar kehidupan program kami,

175
00:10:01,730 --> 00:10:07,190
atau kita juga boleh mengubah sesuatu yang telah diwujudkan sebelum program kami mula berjalan.

176
00:10:07,190 --> 00:10:11,210
Berinteraksi dengan fail adalah sebahagian yang benar-benar kuat pengaturcaraan C.

177
00:10:11,210 --> 00:10:15,300
dan saya teruja untuk melihat apa yang anda akan buat dengan dalam kod akan datang.

178
00:10:15,300 --> 00:10:19,770
Nama saya Jason Hirschhorn. Ini adalah CS50.

179
00:10:19,770 --> 00:10:21,770
[CS50.TV]

180
00:10:21,770 --> 00:10:25,940
>> [Ketawa]

181
00:10:25,940 --> 00:10:29,330
Okay. Satu mengambil. Di sini kita pergi.

182
00:10:49,000 --> 00:10:52,140
Apabila kita berfikir tentang fail - >> Oh, tunggu. Maaf.

183
00:10:52,140 --> 00:10:56,800
[Ketawa] Okay.

184
00:11:06,620 --> 00:11:09,970
Hey there.

185
00:11:13,670 --> 00:11:16,310
Apabila kita berfikir tentang fail -

186
00:11:17,610 --> 00:11:20,710
Apabila anda berfikir fail - Okay. Beritahu saya apabila anda sudah bersedia.

187
00:11:20,710 --> 00:11:22,520
Oh, hebat.

188
00:11:22,520 --> 00:11:26,180
Walaupun membaca dari teleprompter mungkin kelihatan - tidak. Saya buruk.