1
00:00:07,060 --> 00:00:08,420
[Powered by Google Translate] TOMMY: Dalam video ini, kita akan belajar tentang

2
00:00:08,420 --> 00:00:10,140
mengalihkan dan paip.

3
00:00:10,140 --> 00:00:12,780
Setakat ini, kami telah menggunakan fungsi seperti printf

4
00:00:12,780 --> 00:00:15,590
output data ke terminal dan fungsi seperti GetString

5
00:00:15,590 --> 00:00:17,520
untuk membenarkan pengguna untuk memberi input kepada kami

6
00:00:17,520 --> 00:00:19,490
program menggunakan keyboard.

7
00:00:19,490 --> 00:00:21,880
Mari cepat mengambil melihat pada program yang mendapat garis

8
00:00:21,880 --> 00:00:25,960
input daripada pengguna dan kemudian output.

9
00:00:25,960 --> 00:00:28,990
>> On line 7, kami mendorong pengguna untuk rentetan, dan

10
00:00:28,990 --> 00:00:31,680
kemudian on line 8, kita mencetak kembali keluar.

11
00:00:31,680 --> 00:00:35,220
Mari menyusun dan menjalankan program kami.

12
00:00:35,220 --> 00:00:35,900
Besar.

13
00:00:35,900 --> 00:00:37,620
Rentetan yang kita berikan telah bergema kembali

14
00:00:37,620 --> 00:00:39,170
kepada kami di terminal.

15
00:00:39,170 --> 00:00:42,110
Ini berlaku kerana fungsi printf menulis kepada

16
00:00:42,110 --> 00:00:46,220
aliran dipanggil keluar standard, atau s-t-d keluar.

17
00:00:46,220 --> 00:00:49,230
Apabila sesuatu yang bertulis kepada stdout, ia adalah secara lalai

18
00:00:49,230 --> 00:00:51,110
dipaparkan oleh terminal.

19
00:00:51,110 --> 00:00:53,720
>> Jadi itulah semua baik dan baik, tetapi apa yang jika, bukan sekadar

20
00:00:53,720 --> 00:00:57,700
memaparkan rentetan, kita mahu menyimpannya ke fail?

21
00:00:57,700 --> 00:01:00,470
Sebagai contoh, kita mungkin mahu ingat dengan tepat apa yang kami

22
00:01:00,470 --> 00:01:04,450
program lakukan apabila kita memberikan input tertentu kemudian.

23
00:01:04,450 --> 00:01:07,270
Salah satu pendekatan yang akan melakukan ini dalam program C kami, dengan menggunakan

24
00:01:07,270 --> 00:01:09,680
beberapa fungsi khas untuk menulis kepada fail bahawa kami akan

25
00:01:09,680 --> 00:01:11,270
lihat dalam video lain.

26
00:01:11,270 --> 00:01:13,260
Lebih mudah, walaupun, akan entah bagaimana

27
00:01:13,260 --> 00:01:16,090
redirect stdout ke fail.

28
00:01:16,090 --> 00:01:19,780
Cara itu, apabila printf menulis stdout, kandungannya akan

29
00:01:19,780 --> 00:01:21,720
bertulis kepada fail bukannya

30
00:01:21,720 --> 00:01:23,410
dipaparkan oleh terminal.

31
00:01:23,410 --> 00:01:26,690
Kita boleh berbuat demikian dengan menambah tanda yang lebih besar daripada, diikuti

32
00:01:26,690 --> 00:01:30,820
oleh nama fail, arahan kita gunakan untuk melaksanakan program kami.

33
00:01:30,820 --> 00:01:34,730
>> Jadi, bukan sekadar melaksanakan. / Redirect, kita boleh

34
00:01:34,730 --> 00:01:38,880
berlari. / redirect, diikuti oleh lebih daripada tanda, diikuti oleh

35
00:01:38,880 --> 00:01:41,530
nama fail, seperti file.txt.

36
00:01:41,530 --> 00:01:44,290
Mari kita lihat apa yang berlaku.

37
00:01:44,290 --> 00:01:45,130
OK.

38
00:01:45,130 --> 00:01:48,470
Perhatikan bahawa masa ini, tiada apa yang telah dipaparkan di terminal,

39
00:01:48,470 --> 00:01:50,290
tetapi kita telah tidak diubah suai kandungan kami

40
00:01:50,290 --> 00:01:52,040
Aturcara C pada semua.

41
00:01:52,040 --> 00:01:56,090
Mari kita kini meneliti kandungan direktori ini dengan ls.

42
00:01:56,090 --> 00:01:56,630
>> Semua hak.

43
00:01:56,630 --> 00:02:00,840
Kami kini mempunyai fail baru dalam direktori kami dipanggil file.txt,

44
00:02:00,840 --> 00:02:03,640
yang merupakan nama fail yang kita dibekalkan apabila kita berlari kita

45
00:02:03,640 --> 00:02:05,050
Redirect program.

46
00:02:05,050 --> 00:02:08,020
Mari kita membuka file.txt.

47
00:02:08,020 --> 00:02:11,840
Dan di sini, kita dapat melihat bahawa stdout daripada redirect

48
00:02:11,840 --> 00:02:15,550
ditulis fail dipanggil file.txt.

49
00:02:15,550 --> 00:02:18,470
Jadi mari kita jalankan arahan sebelumnya lagi, tetapi membekalkan

50
00:02:18,470 --> 00:02:20,075
input berbeza kali ini.

51
00:02:25,140 --> 00:02:25,900
Okay.

52
00:02:25,900 --> 00:02:28,205
Mari kita melihat file.txt sekarang.

53
00:02:31,070 --> 00:02:34,580
>> Kita boleh lihat di sini bahawa fail telah ditulis ganti, jadi kita

54
00:02:34,580 --> 00:02:37,120
input asal tidak ada lagi.

55
00:02:37,120 --> 00:02:40,280
Jika kita bukannya mahu untuk melampirkan ke fail ini, meletakkan yang baru

56
00:02:40,280 --> 00:02:43,600
input di bawah kandungan sedia ada fail, kita boleh

57
00:02:43,600 --> 00:02:46,800
menggunakan dua tanda-tanda yang lebih besar daripada bukan hanya satu.

58
00:02:46,800 --> 00:02:48,050
Mari kita cuba.

59
00:02:52,160 --> 00:02:57,910
Sekarang, jika kita membuka file.txt lagi, kita boleh melihat kedua-dua kami

60
00:02:57,910 --> 00:02:59,580
input baris.

61
00:02:59,580 --> 00:03:02,180
Dalam beberapa kes, kita mungkin mahu untuk membuang mana-mana

62
00:03:02,180 --> 00:03:03,850
output program kami.

63
00:03:03,850 --> 00:03:06,450
Bukannya menulis output ke fail dan kemudian memotong

64
00:03:06,450 --> 00:03:09,310
fail apabila kita hendak dilakukan dengan ia, kita boleh menulis kepada khas

65
00:03:09,310 --> 00:03:12,360
file dipanggil / dev / null.

66
00:03:12,360 --> 00:03:15,160
Apabila apa-apa yang ditulis ke / dev/null--

67
00:03:15,160 --> 00:03:16,960
atau hanya devnull bagi pendek -

68
00:03:16,960 --> 00:03:18,950
ia secara automatik dibuang.

69
00:03:18,950 --> 00:03:23,290
Jadi berfikir devnull sebagai lubang hitam untuk data anda.

70
00:03:23,290 --> 00:03:26,070
>> Jadi sekarang kita telah melihat bagaimana tanda yang lebih besar daripada boleh mengarahkan

71
00:03:26,070 --> 00:03:29,610
stdout, mari kita lihat bagaimana kita boleh redirect standard dalam -

72
00:03:29,610 --> 00:03:31,250
atau s-t-d-dalam

73
00:03:31,250 --> 00:03:33,550
analog stdout.

74
00:03:33,550 --> 00:03:36,010
Walaupun fungsi printf suka menulis kepada aliran yang dipanggil

75
00:03:36,010 --> 00:03:40,500
stdout, GetString dan fungsi yang sama yang dibaca dari sungai

76
00:03:40,500 --> 00:03:43,770
dipanggil stdin, yang, secara lalai, ialah aliran

77
00:03:43,770 --> 00:03:46,290
watak-watak yang ditaip pada keyboard.

78
00:03:46,290 --> 00:03:50,010
Kita boleh mengalihkan stdin menggunakan kurang daripada tanda, diikuti

79
00:03:50,010 --> 00:03:51,370
mengikut nama fail.

80
00:03:51,370 --> 00:03:54,000
Sekarang, bukannya mendorong pengguna untuk input pada

81
00:03:54,000 --> 00:03:57,870
terminal, program akan membuka fail kita dinyatakan dan menggunakan

82
00:03:57,870 --> 00:03:59,790
garisan itu sebagai input.

83
00:03:59,790 --> 00:04:02,620
>> Mari kita lihat apa yang berlaku.

84
00:04:02,620 --> 00:04:03,280
Besar.

85
00:04:03,280 --> 00:04:07,590
Barisan pertama file.txt telah dicetak ke terminal

86
00:04:07,590 --> 00:04:10,160
kerana kita sedang memanggil GetString sekali.

87
00:04:10,160 --> 00:04:13,170
Jika kita mempunyai panggilan lain ke GetString dalam program kami,

88
00:04:13,170 --> 00:04:16,149
Barisan seterusnya file.txt akan telah digunakan sebagai

89
00:04:16,149 --> 00:04:17,990
input kepada panggilan itu.

90
00:04:17,990 --> 00:04:21,050
Sekali lagi, kita tidak diubah suai aturcara C kita pada semua.

91
00:04:21,050 --> 00:04:23,620
Kami hanya mengubah bagaimana kita jalankan ia.

92
00:04:23,620 --> 00:04:27,080
Dan juga ingat, kita tidak diarahkan stdout masa ini,

93
00:04:27,080 --> 00:04:28,970
jadi output program masih

94
00:04:28,970 --> 00:04:31,040
dipaparkan di terminal.

95
00:04:31,040 --> 00:04:33,500
Kita boleh, sudah tentu, mengarahkan kedua-dua stdin

96
00:04:33,500 --> 00:04:37,320
dan stdout seperti ini.

97
00:04:37,320 --> 00:04:43,550
Sekarang, file2.txt mengandungi barisan pertama file.txt.

98
00:04:43,550 --> 00:04:46,140
>> Jadi, menggunakan operator, kita telah dapat membaca dan

99
00:04:46,140 --> 00:04:48,130
menulis dari fail teks.

100
00:04:48,130 --> 00:04:51,890
Sekarang, mari kita lihat bagaimana kita boleh menggunakan output satu program sebagai

101
00:04:51,890 --> 00:04:54,710
input untuk program lain.

102
00:04:54,710 --> 00:04:56,650
Jadi di sini adalah satu lagi program C mudah saya

103
00:04:56,650 --> 00:05:00,190
di sini dipanggil hello.c.

104
00:05:00,190 --> 00:05:02,617
Seperti yang anda boleh lihat, ini hanya output "Hi

105
00:05:02,617 --> 00:05:04,430
sana! "kepada pengguna.

106
00:05:04,430 --> 00:05:08,890
Jika saya mahu redirect untuk digunakan sebagai input output hello -

107
00:05:08,890 --> 00:05:10,190
satu lagi program -

108
00:05:10,190 --> 00:05:13,920
Saya pertama boleh redirect stdout-hello kepada fail yang dipanggil

109
00:05:13,920 --> 00:05:18,960
input.txt, maka mengalihkan stdin redirect yang sama

110
00:05:18,960 --> 00:05:21,190
fail - input.txt.

111
00:05:21,190 --> 00:05:26,730
Jadi saya boleh lakukan. / Hello> input.txt.

112
00:05:26,730 --> 00:05:28,810
Tekan Enter untuk melaksanakan ini.

113
00:05:28,810 --> 00:05:31,910
Diikuti oleh. / Mengalihkan <

114
00:05:31,910 --> 00:05:35,270
input.txt, dan melaksanakan bahawa.

115
00:05:35,270 --> 00:05:38,290
Jadi kita boleh memendekkan sedikit ini dengan semicolon, yang membolehkan

116
00:05:38,290 --> 00:05:41,360
kita untuk menjalankan dua atau lebih arahan pada baris yang sama.

117
00:05:41,360 --> 00:05:47,920
Jadi yang boleh saya katakan. / Hello> input.txt, koma bernoktah,

118
00:05:47,920 --> 00:05:50,580
/ Redirect input.txt <.

119
00:05:53,850 --> 00:05:56,740
>> Jadi kerja-kerja ini, tetapi ia masih berasa agak kaku.

120
00:05:56,740 --> 00:05:59,530
Maksud saya, adakah kita benar-benar memerlukan fail ini perantara teks yang

121
00:05:59,530 --> 00:06:02,520
tidak lagi perlu selepas redirect berjalan?

122
00:06:02,520 --> 00:06:05,780
Nasib baik, kita boleh mengelakkan fail teks tambahan ini menggunakan apa yang

123
00:06:05,780 --> 00:06:07,220
dipanggil paip.

124
00:06:07,220 --> 00:06:13,740
Jika saya katakan, / hello |. / Redirect, maka stdout

125
00:06:13,740 --> 00:06:15,310
program di sebelah kiri -

126
00:06:15,310 --> 00:06:16,740
dalam kes ini, hello -

127
00:06:16,740 --> 00:06:18,970
akan digunakan sebagai input standard untuk

128
00:06:18,970 --> 00:06:20,370
program di sebelah kanan.

129
00:06:20,370 --> 00:06:24,850
Dalam kes ini, redirect. Jadi mari kita berjalan ini.

130
00:06:24,850 --> 00:06:25,930
>> Terdapat kita pergi.

131
00:06:25,930 --> 00:06:30,080
Kita dapat melihat bahawa output hello digunakan sebagai input

132
00:06:30,080 --> 00:06:31,520
untuk redirect.

133
00:06:31,520 --> 00:06:34,890
Dengan arahan stringing bersama-sama menggunakan paip, kita membentuk apa

134
00:06:34,890 --> 00:06:38,120
dipanggil saluran paip, sejak output dasarnya bergerak

135
00:06:38,120 --> 00:06:40,590
melalui urutan arahan.

136
00:06:40,590 --> 00:06:43,570
Menggunakan paip, yang boleh kita lakukan beberapa barangan sejuk tanpa perlu

137
00:06:43,570 --> 00:06:45,870
menulis apa-apa kod pada semua.

138
00:06:45,870 --> 00:06:48,760
Sebagai contoh, katakan kita mahu tahu berapa banyak fail

139
00:06:48,760 --> 00:06:50,630
di dalam direktori ini.

140
00:06:50,630 --> 00:06:55,200
Menggunakan paip, kita boleh menggabungkan arahan ls dengan tandas -

141
00:06:55,200 --> 00:06:56,460
atau Wordcount -

142
00:06:56,460 --> 00:06:57,850
arahan.

143
00:06:57,850 --> 00:07:02,230
Ls akan output setiap fail dalam direktori untuk stdout, dan

144
00:07:02,230 --> 00:07:08,040
wc akan memberitahu kita berapa banyak baris diberikan melalui stdin.

145
00:07:08,040 --> 00:07:12,440
Jadi, jika kita katakan ls | wc-l -

146
00:07:12,440 --> 00:07:16,800
membekalkan l bendera ke tandas untuk memberitahu ia untuk mengira baris -

147
00:07:16,800 --> 00:07:19,260
kita boleh melihat dengan tepat berapa banyak fail

148
00:07:19,260 --> 00:07:21,940
dalam direktori semasa.

149
00:07:21,940 --> 00:07:24,570
>> Jadi mari kita lihat pada satu lagi contoh.

150
00:07:24,570 --> 00:07:27,740
Saya ada di sini fail yang dipanggil students.txt,

151
00:07:27,740 --> 00:07:29,600
dengan senarai nama.

152
00:07:29,600 --> 00:07:32,730
Walau bagaimanapun, nama-nama ini tidak berada dalam mana-mana perintah yang ia semua, dan ia kelihatan

153
00:07:32,730 --> 00:07:34,850
seperti beberapa nama diulangi.

154
00:07:34,850 --> 00:07:38,510
Apa yang kita mahu adalah senarai nama-nama yang unik dalam abjad

155
00:07:38,510 --> 00:07:42,550
perintah, disimpan untuk fail yang dipanggil final.txt.

156
00:07:42,550 --> 00:07:45,210
Kita boleh, sudah tentu, menulis program C untuk melakukan ini untuk kita.

157
00:07:45,210 --> 00:07:46,560
Tetapi ia akan mendapat tidak perlu

158
00:07:46,560 --> 00:07:48,560
kompleks agak cepat.

159
00:07:48,560 --> 00:07:51,740
Mari kita sebaliknya menggunakan paip dan beberapa terbina dalam alat untuk menyelesaikan

160
00:07:51,740 --> 00:07:53,300
masalah ini.

161
00:07:53,300 --> 00:07:57,760
>> Perkara pertama yang perlu kita lakukan adalah membaca students.txt fail.

162
00:07:57,760 --> 00:08:00,530
Arahan kucing akan berbuat demikian.

163
00:08:00,530 --> 00:08:03,230
Ia akan membaca fail yang dinyatakan dan menulis

164
00:08:03,230 --> 00:08:05,750
kandungannya ke stdout.

165
00:08:05,750 --> 00:08:07,570
Selepas kita telah membaca fail teks, kami akan

166
00:08:07,570 --> 00:08:09,490
mahu menyusun nama.

167
00:08:09,490 --> 00:08:12,510
Arahan apapun boleh mengendalikan ini untuk kita.

168
00:08:12,510 --> 00:08:16,830
Susun akan keluar barisan yang dibekalkan melalui stdin kepada stdout

169
00:08:16,830 --> 00:08:19,310
dalam perintah disusun.

170
00:08:19,310 --> 00:08:23,450
Dalam usaha untuk membekalkan kandungan students.txt

171
00:08:23,450 --> 00:08:29,600
stdin apapun, kita boleh menggunakan paip untuk menggabungkan kucing dan apapun.

172
00:08:29,600 --> 00:08:34,440
Jadi saya boleh melaksanakan kucing students.txt | menyusun dan

173
00:08:34,440 --> 00:08:35,640
tekan Enter.

174
00:08:35,640 --> 00:08:39,309
Dan sekarang, kita lihat kandungan students.txt

175
00:08:39,309 --> 00:08:40,909
abjad.

176
00:08:40,909 --> 00:08:42,860
>> Jadi mari kita menambah arahan lain -

177
00:08:42,860 --> 00:08:44,730
uniq, atau unik -

178
00:08:44,730 --> 00:08:46,230
kepada talian paip kita.

179
00:08:46,230 --> 00:08:49,810
Seperti yang anda sangka, uniq, apabila dibekalkan jujukan disusun

180
00:08:49,810 --> 00:08:53,650
baris melalui stdin, akan mengeluarkan garis unik.

181
00:08:53,650 --> 00:08:56,910
Jadi sekarang kita mempunyai students.txt kucing

182
00:08:56,910 --> 00:09:00,040
| Apapun | uniq.

183
00:09:00,040 --> 00:09:03,330
Akhirnya, kita dapat menjimatkan output perancangan untuk

184
00:09:03,330 --> 00:09:09,090
fail melalui kucing students.txt | apapun | uniq

185
00:09:09,090 --> 00:09:12,440
> Final.txt.

186
00:09:12,440 --> 00:09:16,260
Jadi, jika kita membuka final.txt, kita mempunyai apa yang kita

187
00:09:16,260 --> 00:09:17,270
mencari:

188
00:09:17,270 --> 00:09:20,180
senarai nama yang unik dalam susunan abjad,

189
00:09:20,180 --> 00:09:22,150
disimpan ke fail teks.

190
00:09:22,150 --> 00:09:26,020
By the way, kita juga boleh berkata apapun <

191
00:09:26,020 --> 00:09:32,290
students.txt | uniq> final.txt untuk melakukan dengan tepat

192
00:09:32,290 --> 00:09:35,400
perkara yang sama, menggunakan setiap pengendali yang kita lihat dalam

193
00:09:35,400 --> 00:09:36,580
video ini.

194
00:09:36,580 --> 00:09:39,540
>> Nama saya adalah Tommy, dan ini adalah CS50.