1
00:00:00,000 --> 00:00:02,742

2
00:00:02,742 --> 00:00:05,680
>> COLUMNA 1: Hola a todos.

3
00:00:05,680 --> 00:00:07,530
Imos comezar.

4
00:00:07,530 --> 00:00:09,330
Creo que a xente aínda están indo
ser filtrando.

5
00:00:09,330 --> 00:00:12,840
Pero, en interese de tempo, para que poidamos
obter vostedes aquí a tempo,

6
00:00:12,840 --> 00:00:14,110
imos comezar.

7
00:00:14,110 --> 00:00:18,780
Entón Benvido ao CS50 quiz 0 avaliación.

8
00:00:18,780 --> 00:00:23,020
Para aqueles de vostedes que aínda non entendeu
con todo, ten unha pregunta na Mércores.

9
00:00:23,020 --> 00:00:25,700
Woo-hoo.

10
00:00:25,700 --> 00:00:29,780
>> Se aínda non comezou a estudar aínda é
non entenderon que isto existe aínda,

11
00:00:29,780 --> 00:00:34,070
quizzes pasadas e toda a información sobre
seu cuestionario están no cs50.net/quizzes.

12
00:00:34,070 --> 00:00:38,090
Hai algunhas cousas moi boas por alí,
quizzes últimos dos últimos 10

13
00:00:38,090 --> 00:00:43,760
anos, así como información
sobre este quiz e temas

14
00:00:43,760 --> 00:00:46,250
que será cuberta.

15
00:00:46,250 --> 00:00:48,980
Entón, imos comezar.

16
00:00:48,980 --> 00:00:54,240
>> Entón vostedes deben lembrar, o primeiro
día de clase David tiña esas lámpadas por diante.

17
00:00:54,240 --> 00:00:59,650
Entón, basicamente, todo o que pasa
baixo a capa dun ordenador é

18
00:00:59,650 --> 00:01:00,860
feito en binario.

19
00:01:00,860 --> 00:01:04,080
Binario significa o que soa
como, 0 e 1 do.

20
00:01:04,080 --> 00:01:09,290
Ten dous valores
pode ser representada.

21
00:01:09,290 --> 00:01:14,675
>> Así como o primeiro día de sección
cando David acendeu unha luz

22
00:01:14,675 --> 00:01:21,990
lámpada para representar en, ou 1, o noso equipo
entende como binario 0 e

23
00:01:21,990 --> 00:01:24,110
1 de, activado ou desactivado.

24
00:01:24,110 --> 00:01:25,360
Nocións básicas de binario.

25
00:01:25,360 --> 00:01:29,440

26
00:01:29,440 --> 00:01:32,470
Cada lugar é representado
na base de dous.

27
00:01:32,470 --> 00:01:36,260
Entón engade 2 a 0 ao
1 a 2 por todo o camiño cara arriba.

28
00:01:36,260 --> 00:01:41,970
>> Para calcular o binario é
decimal, só tes que seguir esta ecuación

29
00:01:41,970 --> 00:01:42,840
Tipo de cousas.

30
00:01:42,840 --> 00:01:49,510
Se tes un 1 en calquera destes lugares,
vostede multiplicala lo por todo o que

31
00:01:49,510 --> 00:01:53,820
basea-lo está, engadir lo para arriba, e
comeza a decimal.

32
00:01:53,820 --> 00:01:57,930
Entón é así que contar
a 5 en binario.

33
00:01:57,930 --> 00:02:01,400
Así como o que estabamos facendo o
último slide, isto é como se fose

34
00:02:01,400 --> 00:02:02,650
representan de 1 a 5.

35
00:02:02,650 --> 00:02:05,320

36
00:02:05,320 --> 00:02:09,660
>> Do mesmo xeito, así como pode engadir e
restar en decimal é base 10, ou

37
00:02:09,660 --> 00:02:13,040
realmente algunha base, en pode engadir
e restar en binario.

38
00:02:13,040 --> 00:02:18,400
Exactamente o que pode esperar cando
engadir os dous para arriba, se é igual a maior

39
00:02:18,400 --> 00:02:24,220
que 1, leva a 1, facelo un 0,
e facer a suma desta maneira, só

40
00:02:24,220 --> 00:02:29,910
como sería de esperar con regulares
decimal ou calquera outra base.

41
00:02:29,910 --> 00:02:30,970
Legal.

42
00:02:30,970 --> 00:02:35,140
>> Entón, como dixen antes, todo o que
continúa baixo a capa do noso ordenador

43
00:02:35,140 --> 00:02:37,560
faise en 0 e 1 do, ou binario.

44
00:02:37,560 --> 00:02:43,470
Entón, como podemos expresar, por exemplo,
letras ou números ou caracteres?

45
00:02:43,470 --> 00:02:45,560
E a resposta a iso é ASCII.

46
00:02:45,560 --> 00:02:49,380
>> ASCII é un mapeamento entre os caracteres
que normalmente vemos no

47
00:02:49,380 --> 00:02:53,360
Idioma inglés como a, B de,
Cs, subliñado, trazos, e

48
00:02:53,360 --> 00:02:54,910
algo así.

49
00:02:54,910 --> 00:02:57,260
E mapea isto para un valor ASCII.

50
00:02:57,260 --> 00:03:03,080
Un valor ASCII é só un número que
pode ser entendido polo ordenador.

51
00:03:03,080 --> 00:03:07,430
E, así como pode facer a adición e
subtracción con números, pode facer

52
00:03:07,430 --> 00:03:10,890
los con valores ASCII.

53
00:03:10,890 --> 00:03:14,050
>> Polo tanto, neste exemplo, o que
iso vai imprimir?

54
00:03:14,050 --> 00:03:26,790

55
00:03:26,790 --> 00:03:35,480
Si, por iso só un espazo B espazo espazo C
D. Onde meu rato ir?

56
00:03:35,480 --> 00:03:39,200

57
00:03:39,200 --> 00:03:43,380
Teña en conta que pode definir un int a 65.

58
00:03:43,380 --> 00:03:47,080
E cando imprime que utilizando
por cento C, vai interpretar isto como un

59
00:03:47,080 --> 00:03:49,330
carácter e imprimirá A.

60
00:03:49,330 --> 00:03:52,800
>> Do mesmo xeito, pode declarar
lo como un char.

61
00:03:52,800 --> 00:03:56,860
E cando imprimir lo usando cento
C, que vai interpretar isto como

62
00:03:56,860 --> 00:04:05,240
por cento D. E, así como pode engadir un
número, pode engadir personaxes son

63
00:04:05,240 --> 00:04:06,878
Os valores ASCII, neste caso.

64
00:04:06,878 --> 00:04:11,370

65
00:04:11,370 --> 00:04:16,130
>> Entón, algo punteiro para todos.

66
00:04:16,130 --> 00:04:19,610
5, como unha cadea, non
en realidade, ser igual a 5.

67
00:04:19,610 --> 00:04:26,610
Entón, como podemos converter o
corda 5 ao enteiro 5?

68
00:04:26,610 --> 00:04:28,930
Algunha idea?

69
00:04:28,930 --> 00:04:31,630
Si.

70
00:04:31,630 --> 00:04:36,720
>> Entón, se temos 5 como unha cadea,
podemos restar 0.

71
00:04:36,720 --> 00:04:37,820
E iso vai dar 5.

72
00:04:37,820 --> 00:04:41,670
E do mesmo xeito, se temos 5 como un
enteiro, engadir que para a secuencia 0.

73
00:04:41,670 --> 00:04:43,112
E iso nos dá a corda 5.

74
00:04:43,112 --> 00:04:46,350

75
00:04:46,350 --> 00:04:48,350
Legal.

76
00:04:48,350 --> 00:04:52,940
>> Agora, lembre de volta a ensinar un onde
falamos algoritmos.

77
00:04:52,940 --> 00:04:57,260
Entón, como é que imos realmente quere un ordenador
para facer cousas interesantes?

78
00:04:57,260 --> 00:05:00,460
Vostede sabe, só sumar e restar
números e imprimir cousas fóra non é

79
00:05:00,460 --> 00:05:01,730
que emocionante.

80
00:05:01,730 --> 00:05:04,620
Normalmente, queremos que o noso ordenador para
realizar algún tipo de algoritmo.

81
00:05:04,620 --> 00:05:07,820
Algo un pouco máis complexa
que só aritmética simple.

82
00:05:07,820 --> 00:05:11,930
>> Un algoritmo é só un paso a paso conxunto
de instrucións sobre como realizar

83
00:05:11,930 --> 00:05:14,640
un certo task--

84
00:05:14,640 --> 00:05:15,660
Así como unha receita.

85
00:05:15,660 --> 00:05:19,990
Debe lembrar do primeiro día de
clase onde David tiña nos contar un cuarto

86
00:05:19,990 --> 00:05:22,550
de persoas e cantas persoas
no cuarto.

87
00:05:22,550 --> 00:05:24,480
Pode ser usado para conta
unha por unha.

88
00:05:24,480 --> 00:05:25,860
1, 2, 3, 4.

89
00:05:25,860 --> 00:05:28,010
Neste caso, un algoritmo de tempo lineal.

90
00:05:28,010 --> 00:05:31,710
>> Pero David introduciu un algoritmo para
contar as persoas na sala

91
00:05:31,710 --> 00:05:37,340
onde todo o mundo se levanta, di que o seu
número a outra persoa, engadir que

92
00:05:37,340 --> 00:05:39,200
número superior, e unha persoa se senta.

93
00:05:39,200 --> 00:05:40,410
E repetir iso.

94
00:05:40,410 --> 00:05:42,910
Isto é un tipo de algoritmo.

95
00:05:42,910 --> 00:05:47,520
Podemos analizar unha forma eficiente
algoritmo baséase no que é tempo de execución.

96
00:05:47,520 --> 00:05:49,680
Pero imos falar un pouco
máis sobre iso máis tarde.

97
00:05:49,680 --> 00:05:52,740

98
00:05:52,740 --> 00:05:57,090
>> Así, todos os algoritmos tamén pode
ser escritos en pseudocódigo.

99
00:05:57,090 --> 00:06:01,120
Pseudocódigo é só un inglés como
sintaxe utilizada para representar

100
00:06:01,120 --> 00:06:02,420
unha linguaxe de programación.

101
00:06:02,420 --> 00:06:06,070
Por exemplo, se quixésemos pedir un usuario
adiviñar o meu número favorito, nós

102
00:06:06,070 --> 00:06:08,390
pode ter pseudocódigo como tal.

103
00:06:08,390 --> 00:06:09,850
>> Acadar usuarios adiviñar.

104
00:06:09,850 --> 00:06:13,570
Se o palpite está correcto, diga-lles
son correctos, senón dicirlles

105
00:06:13,570 --> 00:06:15,560
eles non están correctos.

106
00:06:15,560 --> 00:06:22,530
Pseudocódigo e é unha forma de facilmente
representando unha idea ou un algoritmo.

107
00:06:22,530 --> 00:06:26,910
Entón agora podemos querer realmente escribir
isto na linguaxe que o ordenador

108
00:06:26,910 --> 00:06:27,980
pode comprender.

109
00:06:27,980 --> 00:06:35,660
Entón, podemos escribir o noso pseudocódigo e
interpretar que o código fonte.

110
00:06:35,660 --> 00:06:41,320
>> Ata agora, o código fonte debe unirse
para unha determinada sintaxe

111
00:06:41,320 --> 00:06:42,490
unha linguaxe de programación.

112
00:06:42,490 --> 00:06:45,430
E ata agora, na CS50, temos
usado principalmente c.

113
00:06:45,430 --> 00:06:48,320
Polo tanto, este pode ser o código fonte para c.

114
00:06:48,320 --> 00:06:51,440
Posteriormente no curso, noite vén
en contacto con outros programas

115
00:06:51,440 --> 00:06:52,480
linguaxes como PHP.

116
00:06:52,480 --> 00:06:57,540
Ou se aínda tomar outras clases, se
pode facer Java, Python, ou mesmo OCML.

117
00:06:57,540 --> 00:07:01,570
Pero na nosa linguaxe de programación C, que é
como podemos escribir o código fonte

118
00:07:01,570 --> 00:07:04,760
o algoritmo que pseudocódigo
Eu só describe anteriormente.

119
00:07:04,760 --> 00:07:08,630

120
00:07:08,630 --> 00:07:11,430
>> Entón como é que o ordenador realmente
entender iso?

121
00:07:11,430 --> 00:07:14,490
Como dixen antes, iso só realmente
entende ceros e uns.

122
00:07:14,490 --> 00:07:17,880
Entón como é que comeza a partir da fonte
código para algo que se pode

123
00:07:17,880 --> 00:07:18,960
comprendidos?

124
00:07:18,960 --> 00:07:22,920
Ben, nós temos algo
chamado compilador.

125
00:07:22,920 --> 00:07:28,450
>> Se se lembrar de volta na maior parte do seu
Serie de exercicios, que tivo algún tipo de programa

126
00:07:28,450 --> 00:07:30,370
escrito nun ficheiro de punto c.

127
00:07:30,370 --> 00:07:32,550
E entón ten que escribir make.

128
00:07:32,550 --> 00:07:35,970
Entón, o que é facer a facer?

129
00:07:35,970 --> 00:07:39,970
>> Podes escribir make para compilar o seu
programa porque someone--

130
00:07:39,970 --> 00:07:42,730
quen escribiu o seu conxunto p;
probablemente David--

131
00:07:42,730 --> 00:07:44,190
creou un ficheiro de make.

132
00:07:44,190 --> 00:07:51,320
E que di facer saber para realizar o seu
compilador, chamado clang, que a vontade

133
00:07:51,320 --> 00:07:55,560
logo compilar o código fonte para obxecto
de código, que é ceros e uns

134
00:07:55,560 --> 00:07:57,720
que o ordenador entende.

135
00:07:57,720 --> 00:08:01,610
Pero un pouco máis tarde, iremos
máis en profundidade sobre compiladores.

136
00:08:01,610 --> 00:08:05,640

137
00:08:05,640 --> 00:08:10,800
>> Entón lembro pset 0, onde-- si,
Ten unha pregunta?

138
00:08:10,800 --> 00:08:11,620
>> Audiencia: [inaudível]?

139
00:08:11,620 --> 00:08:12,490
>> COLUMNA 1: Si.

140
00:08:12,490 --> 00:08:14,960
Eu creo que realmente
debe ser en liña.

141
00:08:14,960 --> 00:08:15,120
Si.

142
00:08:15,120 --> 00:08:16,572
>> Audiencia: É como o [inaudível]?

143
00:08:16,572 --> 00:08:19,476

144
00:08:19,476 --> 00:08:20,830
>> COLUMNA 1: Non é.

145
00:08:20,830 --> 00:08:25,810
O son en cs50.net/quizzes.

146
00:08:25,810 --> 00:08:32,900
>> Audiencia: quizzes Slash, barra de 2013,
reducir 0, e só facer clic

147
00:08:32,900 --> 00:08:35,956
quizzes 2013 e proba 0,
revisar os diapositivas da sección.

148
00:08:35,956 --> 00:08:40,380
>> COLUMNA 1: Si, por iso, se vostedes queren
arrincala la e analiza-la no seu

149
00:08:40,380 --> 00:08:42,740
propio ordenador, todo ben tamén.

150
00:08:42,740 --> 00:08:43,130
Diga iso de novo.

151
00:08:43,130 --> 00:08:44,546
>> Audiencia: [inaudível].

152
00:08:44,546 --> 00:08:48,780
>> COLUMNA 1: Si, [inaudível]
é a variable dummy.

153
00:08:48,780 --> 00:08:49,644
Ah, si?

154
00:08:49,644 --> 00:08:51,372
>> Audiencia: [inaudível]?

155
00:08:51,372 --> 00:08:54,300
>> Palestra 1: Non, folgas
non están no exame.

156
00:08:54,300 --> 00:08:55,950
Sentímolo, a súa pregunta foi, foi
folgas no exame.

157
00:08:55,950 --> 00:08:59,530
E non é.

158
00:08:59,530 --> 00:09:05,780
Entón pset 0, vostedes deben ter todo
aplicado algo usando cero.

159
00:09:05,780 --> 00:09:13,100
E aprendemos algunha programación básica
bloques de construción que utilizan cero.

160
00:09:13,100 --> 00:09:15,590
>> Entón, imos dar un ollo a algúns
destes bloques de construción

161
00:09:15,590 --> 00:09:18,170
que compoñen un programa.

162
00:09:18,170 --> 00:09:20,570
O primeiro é a expresión booleana.

163
00:09:20,570 --> 00:09:24,540
As expresións booleanas son queridos e
0s ou calquera cousa que ten

164
00:09:24,540 --> 00:09:25,700
dous valores posibles.

165
00:09:25,700 --> 00:09:30,320
Neste caso, certas ou falsas,
activado ou desactivado, e si ou non.

166
00:09:30,320 --> 00:09:35,390
Un exemplo de un método simple, moi sinxelo,
programa que emprega un valor booleano

167
00:09:35,390 --> 00:09:39,140
expresión aquí.

168
00:09:39,140 --> 00:09:43,220
>> Entón, para expresións booleanas para
ser útil, temos operadores booleanos.

169
00:09:43,220 --> 00:09:48,920
Estes son os operadores que poden ser utilizados
para comparar os valores determinados.

170
00:09:48,920 --> 00:09:52,820
Entón, temos ou non e igual, menos
ou igual a, ou maior que

171
00:09:52,820 --> 00:09:55,130
igual a, e menos de
ou superior.

172
00:09:55,130 --> 00:09:59,060
Pero estes operadores non son moi útiles
salvo que poidamos combina-los en

173
00:09:59,060 --> 00:10:00,320
condicións.

174
00:10:00,320 --> 00:10:04,370
>> Entón vostedes poden lembrar de cero
e para a súa p define que

175
00:10:04,370 --> 00:10:05,400
tiña condicións.

176
00:10:05,400 --> 00:10:09,710
Son, esencialmente, como garfos
a lóxica do seu programa que

177
00:10:09,710 --> 00:10:12,670
executa consoante
unha condición se responde.

178
00:10:12,670 --> 00:10:18,150
Polo tanto, unha das condicións que tiñamos
usado moitas veces neste curso é o

179
00:10:18,150 --> 00:10:21,470
se, entón, se, e as condicións de outra persoa.

180
00:10:21,470 --> 00:10:24,060
>> Aquí está un exemplo de como
pode usar isto.

181
00:10:24,060 --> 00:10:28,430
Alguén sabe a diferenza entre
só usando if todos

182
00:10:28,430 --> 00:10:32,530
o camiño versos if, else,
se, e outra cousa combinada?

183
00:10:32,530 --> 00:10:33,013
Si?

184
00:10:33,013 --> 00:10:34,263
>> Audiencia: [inaudível].

185
00:10:34,263 --> 00:10:40,741

186
00:10:40,741 --> 00:10:42,160
>> COLUMNA 1: Exactamente.

187
00:10:42,160 --> 00:10:50,210
Entón, se eu tivese se todo o camiño ata este
forma, mesmo se esa condición retorna

188
00:10:50,210 --> 00:10:52,800
realidade, aínda seguirá
probar os dous seguintes.

189
00:10:52,800 --> 00:11:00,120
Considerando que, cun-se máis, outra
declaración, se o que retorna true,

190
00:11:00,120 --> 00:11:02,640
os outros non son examinados.

191
00:11:02,640 --> 00:11:05,955
Calquera dúbida sobre iso?

192
00:11:05,955 --> 00:11:06,890
Legal.

193
00:11:06,890 --> 00:11:12,240
>> Entón usa un else if-de outra persoa
declaración, se sabe que só pode

194
00:11:12,240 --> 00:11:14,470
ser un deses casos.

195
00:11:14,470 --> 00:11:21,550
Entón, nós sabemos, se x é menor que 0, é
definitivamente non será

196
00:11:21,550 --> 00:11:22,890
maior que 0.

197
00:11:22,890 --> 00:11:26,940

198
00:11:26,940 --> 00:11:31,480
>> Logo, outro bloque de construción
que aprendemos son loops.

199
00:11:31,480 --> 00:11:33,310
Temos tres tipos de loops.

200
00:11:33,310 --> 00:11:35,830
Para loops, while,
e facer mentres loops.

201
00:11:35,830 --> 00:11:38,730
E xeralmente, cando se senta para
escribir algo, ten que decidir

202
00:11:38,730 --> 00:11:40,060
cal dos tres quere usar.

203
00:11:40,060 --> 00:11:41,900
Entón, como imos decidir cal deles?

204
00:11:41,900 --> 00:11:44,920

205
00:11:44,920 --> 00:11:48,790
>> Xeralmente usan un loop for, si sabemos
cantas veces queremos facer unha iteración

206
00:11:48,790 --> 00:11:53,650
por algo ou cantas veces
queremos realizar unha tarefa.

207
00:11:53,650 --> 00:11:58,830
Usamos loops while se necesitamos algunha
condición para ser verdade para seguir correndo.

208
00:11:58,830 --> 00:12:03,730
E usamos facer mentres moi semellante ao
tempo, pero queremos que o noso código sexa executado en

209
00:12:03,730 --> 00:12:04,880
polo menos unha vez.

210
00:12:04,880 --> 00:12:09,410
>> Entón facer mentres, o que está no facer a vontade
sempre executado polo menos unha vez.

211
00:12:09,410 --> 00:12:13,120
Considerando que, co tempo, el
pode non funcionar en todos, se o

212
00:12:13,120 --> 00:12:15,490
condición non é satisfeita.

213
00:12:15,490 --> 00:12:16,740
Calquera dúbida con isto?

214
00:12:16,740 --> 00:12:20,480

215
00:12:20,480 --> 00:12:22,860
>> Así, a estrutura dun loop for.

216
00:12:22,860 --> 00:12:23,620
Vós xa deben ter visto iso.

217
00:12:23,620 --> 00:12:25,320
Vostede inicializa-lo.

218
00:12:25,320 --> 00:12:26,600
Ten algún tipo de condición.

219
00:12:26,600 --> 00:12:32,340
Así, por exemplo, podemos arrincar
como para i é igual a 0.

220
00:12:32,340 --> 00:12:34,040
i é menos que 10.

221
00:12:34,040 --> 00:12:35,442
E i ++.

222
00:12:35,442 --> 00:12:39,010
Unha moi simples que nós fixemos.

223
00:12:39,010 --> 00:12:42,210
>> Para un loop while, do mesmo xeito, ten
ter algún tipo de arranque,

224
00:12:42,210 --> 00:12:44,980
algún tipo de condición, e
algún tipo de actualización.

225
00:12:44,980 --> 00:12:51,990
Así, podemos aplicar o noso lazo for tamén
como un loop while usando iso.

226
00:12:51,990 --> 00:12:56,000
E do mesmo xeito con un loop Do While,
poderiamos ter algunha arranque,

227
00:12:56,000 --> 00:12:58,640
realizar algo, actualiza-lo e
a continuación, comprobar a condición.

228
00:12:58,640 --> 00:13:03,500

229
00:13:03,500 --> 00:13:05,140
>> Entón agora funcións.

230
00:13:05,140 --> 00:13:06,460
Poñemos todo xunto.

231
00:13:06,460 --> 00:13:10,140
Podemos querer escribir algúns
tipo de función.

232
00:13:10,140 --> 00:13:12,790
Función comúns que pode
Xa vimos é o principal.

233
00:13:12,790 --> 00:13:13,770
Iniciar é unha función.

234
00:13:13,770 --> 00:13:16,160
Ten un tipo de retorno, int.

235
00:13:16,160 --> 00:13:18,470
Ten un nome de función, a principal.

236
00:13:18,470 --> 00:13:20,810
E ten argumentos, argc e argv.

237
00:13:20,810 --> 00:13:24,040
Entón principal é só unha función.

238
00:13:24,040 --> 00:13:27,230
>> Outras funcións que podería usar,
printf printf-- é un function--

239
00:13:27,230 --> 00:13:29,330
GetInt, toupper.

240
00:13:29,330 --> 00:13:32,010
Pero estes ocorrer de ser
aplicado por nós

241
00:13:32,010 --> 00:13:33,270
algún tipo de biblioteca.

242
00:13:33,270 --> 00:13:37,400
Se vostedes lembran, incluíndo
esta biblioteca ou a CS50.h

243
00:13:37,400 --> 00:13:38,510
E / S estándar da biblioteca.

244
00:13:38,510 --> 00:13:39,200
Si, cuestionar?

245
00:13:39,200 --> 00:13:41,610
>> Audiencia: É principal só inherente c?

246
00:13:41,610 --> 00:13:44,740
Será que só unha especie de [inaudível]?

247
00:13:44,740 --> 00:13:47,370
>> COLUMNA 1: O tema é
se principal é inherente en c.

248
00:13:47,370 --> 00:13:51,460
E si, as funcións
teñen unha función principal.

249
00:13:51,460 --> 00:13:55,290
É unha especie de necesario para o ordenador
para saber por onde comezar

250
00:13:55,290 --> 00:13:55,993
execución do código.

251
00:13:55,993 --> 00:13:58,108
>> Audiencia: Entón non vai [inaudível]?

252
00:13:58,108 --> 00:13:59,480
>> COLUMNA 1: N º

253
00:13:59,480 --> 00:14:00,760
Algunha pregunta?

254
00:14:00,760 --> 00:14:03,430

255
00:14:03,430 --> 00:14:04,770
Legal.

256
00:14:04,770 --> 00:14:08,050
Entón, así como pode utilizar unha función
que está escrito para ti, tamén se pode

257
00:14:08,050 --> 00:14:10,380
escribir a súa propia función.

258
00:14:10,380 --> 00:14:17,050
Esta é unha función que alguén pode
Escribín para calcular o volume

259
00:14:17,050 --> 00:14:18,395
de q, por exemplo.

260
00:14:18,395 --> 00:14:21,300

261
00:14:21,300 --> 00:14:29,500
Hai un tipo de retorno aquí, neste caso
int, a nosa q nome da función e noso

262
00:14:29,500 --> 00:14:31,360
lista de parámetros.

263
00:14:31,360 --> 00:14:34,550
>> E teña en conta que ten que escribir os datos
tipo do parámetro que quere

264
00:14:34,550 --> 00:14:38,660
ou entón usar a función non fai
saber que tipo de

265
00:14:38,660 --> 00:14:41,650
parámetro que debe ser aceptada.

266
00:14:41,650 --> 00:14:48,110
Entón, neste caso, queremos
un número enteiro como o noso contribución.

267
00:14:48,110 --> 00:14:50,390
Entón, por que poderiamos querer usar funcións?

268
00:14:50,390 --> 00:14:52,800
>> Primeiro de todo, óptimo para organización.

269
00:14:52,800 --> 00:14:56,350
Eles axudan a romper o seu código en
anacos máis organizado e facer

270
00:14:56,350 --> 00:14:57,960
máis fácil de ler.

271
00:14:57,960 --> 00:14:59,760
Simplificación.

272
00:14:59,760 --> 00:15:01,740
Isto é bo para o proxecto.

273
00:15:01,740 --> 00:15:04,570
Cando estás lendo unha peza de código
ea función principal é, en realidade,

274
00:15:04,570 --> 00:15:07,750
moi longo, pode ser máis difícil de
razoar sobre o que está pasando.

275
00:15:07,750 --> 00:15:11,710
Entón, se división la en funcións,
pode ser máis fácil de ler.

276
00:15:11,710 --> 00:15:12,750
E reutiliza-capacidade.

277
00:15:12,750 --> 00:15:16,940
Se ten unha peza de código que está a ser
chamado ou executado varias veces,

278
00:15:16,940 --> 00:15:20,690
no canto de ter que volver escribir este código 10 veces
na súa función principal, que pode

279
00:15:20,690 --> 00:15:21,440
quere reutiliza-lo.

280
00:15:21,440 --> 00:15:25,740
E entón, cada vez que precisa para usá-
peza de código, chamar a función.

281
00:15:25,740 --> 00:15:30,550

282
00:15:30,550 --> 00:15:35,380
>> Entón, agora, se nos lembrar de volta a cero,
nós tamén falou sobre algúns conceptos,

283
00:15:35,380 --> 00:15:37,680
unha das cales é unha rosca.

284
00:15:37,680 --> 00:15:41,120
Tema é o concepto de múltiplo
secuencias de código

285
00:15:41,120 --> 00:15:43,040
executando á vez.

286
00:15:43,040 --> 00:15:47,490
Entón, creo que volta a un día no que David tiña
vostedes contaren o número de

287
00:15:47,490 --> 00:15:48,440
persoas na sala.

288
00:15:48,440 --> 00:15:50,550
>> En esencia, o que estaba a suceder
é sobre todos vostedes foron

289
00:15:50,550 --> 00:15:52,370
executando rutas separados.

290
00:15:52,370 --> 00:15:55,540
E estes temas foron reunindo
para obter algún tipo de resposta.

291
00:15:55,540 --> 00:15:58,890
Do mesmo xeito, en perigo, cando ten
varios sprites, pode

292
00:15:58,890 --> 00:16:01,070
teño un gato e un can.

293
00:16:01,070 --> 00:16:08,770
E eles serían simultaneamente
executando os seus propios scripts.

294
00:16:08,770 --> 00:16:10,020
Isto é un exemplo de segmentación.

295
00:16:10,020 --> 00:16:12,860

296
00:16:12,860 --> 00:16:18,000
>> E o outro concepto que foi
foi introducido en cero eventos.

297
00:16:18,000 --> 00:16:22,550
E os eventos cando varias partes do
seu código de comunicarse uns cos outros.

298
00:16:22,550 --> 00:16:26,840
En principio, esta foi cando usou o
control da transmisión e da Cando

299
00:16:26,840 --> 00:16:29,500
Recibir bloques.

300
00:16:29,500 --> 00:16:35,170
>> E tamén, o Conxunto de problemas 4, vimos
un pouco de eventos tamén.

301
00:16:35,170 --> 00:16:38,250
Vostedes poderían usar
a biblioteca Gevent.

302
00:16:38,250 --> 00:16:42,450
E non era unha función waitForClick
en que estaba esperando

303
00:16:42,450 --> 00:16:44,300
para que o usuario prema.

304
00:16:44,300 --> 00:16:47,870
E o seu clic, neste caso, sería
o evento e esperar por click é o seu

305
00:16:47,870 --> 00:16:49,120
manipulador de eventos.

306
00:16:49,120 --> 00:16:53,690

307
00:16:53,690 --> 00:16:58,630
>> E tamén, ao longo de realizar os seus Serie de exercicios
e traballar en súas Serie de exercicios, ten

308
00:16:58,630 --> 00:17:01,920
pode entrar en contacto con
algúns destes comandos.

309
00:17:01,920 --> 00:17:05,579
Isto é o que escribiu no seu
fiestra de terminal ou o que quere que a fiestra

310
00:17:05,579 --> 00:17:12,119
que aparece na súa edición para g,
esencialmente, navegar no seu ordenador.

311
00:17:12,119 --> 00:17:19,440
>> Así, por exemplo, LS lista o
contido dun directorio.

312
00:17:19,440 --> 00:17:22,510
Fai directorio crea un novo cartafol.

313
00:17:22,510 --> 00:17:24,819
CD, cambie o directorio.

314
00:17:24,819 --> 00:17:28,400
RM, eliminar, eliminar un ficheiro
ou algún directorio.

315
00:17:28,400 --> 00:17:31,050
E, a continuación, eliminar o directorio
elimina un directorio.

316
00:17:31,050 --> 00:17:32,300
>> Audiencia: [inaudível]?

317
00:17:32,300 --> 00:17:36,978

318
00:17:36,978 --> 00:17:38,370
>> COLUMNA 1: Si, con certeza.

319
00:17:38,370 --> 00:17:42,530

320
00:17:42,530 --> 00:17:46,040
Sentímolo, a pregunta era se
suxiro poñer este

321
00:17:46,040 --> 00:17:48,840
sobre a folla de fraude.

322
00:17:48,840 --> 00:17:49,440
Podería axudar.

323
00:17:49,440 --> 00:17:51,490
Se ten espazo, pode poñelas.

324
00:17:51,490 --> 00:17:56,170
Tamén é só xeralmente bo o suficiente
de lembrar, porque cando usalo

325
00:17:56,170 --> 00:17:59,060
pode querer só
ter memorizado.

326
00:17:59,060 --> 00:18:02,750
Isto vai facer a súa vida moito máis fácil.

327
00:18:02,750 --> 00:18:04,000
Será que eu responder a súa pregunta?

328
00:18:04,000 --> 00:18:10,528

329
00:18:10,528 --> 00:18:14,290
>> Entón, agora, nós falamos un pouco
brevemente sobre bibliotecas.

330
00:18:14,290 --> 00:18:18,570
Pero as dúas principais que fomos
usando ata agora no curso son

331
00:18:18,570 --> 00:18:20,860
estándar I / O e CS50.

332
00:18:20,860 --> 00:18:25,410
Que tipo de cousas están incluídas
na biblioteca estándar I / O?

333
00:18:25,410 --> 00:18:28,410
>> Si, ata agora usamos printf.

334
00:18:28,410 --> 00:18:31,150
En CS50, usan GetInt
e GetString.

335
00:18:31,150 --> 00:18:37,200
E a secuencia de tipo de datos tamén acontece
sendo declarado nesta biblioteca CS50.

336
00:18:37,200 --> 00:18:40,250
Imos falar un pouco máis en profundidade sobre
como as bibliotecas funcionan e como

337
00:18:40,250 --> 00:18:41,870
interactuar co resto do seu código.

338
00:18:41,870 --> 00:18:46,220
Pero estas son as dúas principais que
entrar en contacto coa medida en

339
00:18:46,220 --> 00:18:48,430
o curso.

340
00:18:48,430 --> 00:18:50,050
>> Tipos.

341
00:18:50,050 --> 00:18:58,120
Estes son bos para lembrar o que
cada tipo está representado por ou como

342
00:18:58,120 --> 00:19:02,840
moitos bytes cada tipo de requires--

343
00:19:02,840 --> 00:19:04,990
int, 4 bytes; char, un byte.

344
00:19:04,990 --> 00:19:06,550
Float é de 4 bytes.

345
00:19:06,550 --> 00:19:07,782
Que é unha parella?

346
00:19:07,782 --> 00:19:09,032
>> Audiencia: [inaudível].

347
00:19:09,032 --> 00:19:11,398

348
00:19:11,398 --> 00:19:16,240
>> COLUMNA 1: É, polo tanto, un flotador
pero o dobre do tamaño.

349
00:19:16,240 --> 00:19:17,150
Que tal un tempo?

350
00:19:17,150 --> 00:19:18,400
>> Audiencia: [inaudível].

351
00:19:18,400 --> 00:19:21,614

352
00:19:21,614 --> 00:19:24,680
>> COLUMNA 1: Aceptar.

353
00:19:24,680 --> 00:19:25,410
¿Que é un tempo?

354
00:19:25,410 --> 00:19:26,660
>> Audiencia: [inaudível].

355
00:19:26,660 --> 00:19:29,400

356
00:19:29,400 --> 00:19:31,450
>> COLUMNA 1: Si, o dobre dun int.

357
00:19:31,450 --> 00:19:34,240

358
00:19:34,240 --> 00:19:34,705
Si.

359
00:19:34,705 --> 00:19:36,100
>> Audiencia: [inaudível].

360
00:19:36,100 --> 00:19:38,030
>> COLUMNA 1: Long [inaudível].

361
00:19:38,030 --> 00:19:41,860
E despois dun longo tempo é o dobre diso.

362
00:19:41,860 --> 00:19:42,814
>> Audiencia: Non, non.

363
00:19:42,814 --> 00:19:47,107
Unha longa é só un int.

364
00:19:47,107 --> 00:19:50,910
Depende da arquitectura
antes de que o [inaudível]

365
00:19:50,910 --> 00:19:52,922
int e teñen o mesmo tamaño.

366
00:19:52,922 --> 00:19:54,172
[Inaudível].

367
00:19:54,172 --> 00:19:58,841

368
00:19:58,841 --> 00:20:00,920
>> COLUMNA 1: Entón, un longo e
un int son os mesmos.

369
00:20:00,920 --> 00:20:02,943
E despois dun longo tempo
é o dobre do int.

370
00:20:02,943 --> 00:20:03,910
Legal.

371
00:20:03,910 --> 00:20:05,550
E entón, cal é o último tipo?

372
00:20:05,550 --> 00:20:06,510
>> Audiencia: Pointer.

373
00:20:06,510 --> 00:20:10,350
>> COLUMNA 1: Si, por iso, aprendemos
algo sobre punteiros.

374
00:20:10,350 --> 00:20:14,015
E, independentemente do que un punteiro é
apuntando para-- podería ser unha estrela de char

375
00:20:14,015 --> 00:20:15,880
ou un int star--

376
00:20:15,880 --> 00:20:20,530
sempre 4 bytes para un punteiro.

377
00:20:20,530 --> 00:20:21,633
Preguntas sobre iso?

378
00:20:21,633 --> 00:20:22,116
Si?

379
00:20:22,116 --> 00:20:24,531
>> Audiencia: [inaudível]?

380
00:20:24,531 --> 00:20:29,530
>> COLUMNA 1: Entón, un longo e un int son
mesmo neste aparello CS50.

381
00:20:29,530 --> 00:20:32,302
>> Audiencia: O aparello está completamente
intercambiables.

382
00:20:32,302 --> 00:20:33,510
>> COLUMNA 1: Yeah.

383
00:20:33,510 --> 00:20:36,610
Entón, despois dun longo tempo é o dobre dun int.

384
00:20:36,610 --> 00:20:39,250
>> Audiencia: Este é o 32 bits?

385
00:20:39,250 --> 00:20:40,620
>> COLUMNA 1: 32 bits, si.

386
00:20:40,620 --> 00:20:43,572
>> Audiencia: Entón, [inaudível]?

387
00:20:43,572 --> 00:20:46,790
>> COLUMNA 1: Si, se iso non acontecer
explicitamente dicir,

388
00:20:46,790 --> 00:20:47,870
debe asumir algo 32.

389
00:20:47,870 --> 00:20:50,040
>> Audiencia: El diría algo
como asumindo un

390
00:20:50,040 --> 00:20:51,498
Arquitectura como o aparello.

391
00:20:51,498 --> 00:20:58,800

392
00:20:58,800 --> 00:21:01,710
Para 64 bits, as únicas cousas que
cambio son longos e punteiros.

393
00:21:01,710 --> 00:21:05,614
Ambos [inaudível].

394
00:21:05,614 --> 00:21:06,590
>> COLUMNA 1: Si?

395
00:21:06,590 --> 00:21:07,566
>> Audiencia: Pregunta.

396
00:21:07,566 --> 00:21:10,982
Así, nun das probas prácticos,
el pregunta sobre un unsigned int.

397
00:21:10,982 --> 00:21:15,374
Entón, como iso sería determinado
dende un int [inaudível]?

398
00:21:15,374 --> 00:21:18,140
>> COLUMNA 1: Un unsigned
en tamén é 4 bytes.

399
00:21:18,140 --> 00:21:21,172
Pero o que é diferente sobre a sinatura
int e un unsigned int?

400
00:21:21,172 --> 00:21:22,422
>> Audiencia: [inaudível].

401
00:21:22,422 --> 00:21:24,868

402
00:21:24,868 --> 00:21:25,630
>> COLUMNA 1: Certo.

403
00:21:25,630 --> 00:21:27,570
Pódese representar os valores negativos.

404
00:21:27,570 --> 00:21:28,580
Pero como facelo?

405
00:21:28,580 --> 00:21:30,536
>> Audiencia: [inaudível].

406
00:21:30,536 --> 00:21:36,370
>> COLUMNA 1: Si, el salva un
bit para representar o sinal.

407
00:21:36,370 --> 00:21:40,910

408
00:21:40,910 --> 00:21:45,040
A sinatura ten algo que
representa o sinal.

409
00:21:45,040 --> 00:21:48,886
E non asinado só é todos os aspectos positivos.

410
00:21:48,886 --> 00:21:50,365
>> Audiencia: Aceptar.

411
00:21:50,365 --> 00:21:54,230
Entón di que o dúo é
dúas veces o tamaño dun flotador?

412
00:21:54,230 --> 00:21:58,202
>> COLUMNA 1: Dobre é dúas veces
o tamaño dun flotador, si.

413
00:21:58,202 --> 00:22:01,639
>> Audiencia: Como é que un punteiro
para un longo [inaudível]?

414
00:22:01,639 --> 00:22:06,058

415
00:22:06,058 --> 00:22:10,870
>> COLUMNA 1: Entón a pregunta é como é que
o punteiro para unha longa long--

416
00:22:10,870 --> 00:22:13,800
como é que só catro bytes cando
un longo seus 8 bytes.

417
00:22:13,800 --> 00:22:17,310
Entón recorda que é un punteiro,
esencialmente, polo valor moi base.

418
00:22:17,310 --> 00:22:19,046
>> Audiencia: [inaudível].

419
00:22:19,046 --> 00:22:22,670
>> COLUMNA 1: Si, entón un punteiro
é só un lugar de memoria.

420
00:22:22,670 --> 00:22:28,040
Por iso, non importa o que de espazo
ese punteiro está apuntando.

421
00:22:28,040 --> 00:22:32,060
El só precisa de 4 bytes para seguir
de que a localización de memoria.

422
00:22:32,060 --> 00:22:34,760

423
00:22:34,760 --> 00:22:36,010
Algunha pregunta?

424
00:22:36,010 --> 00:22:39,800

425
00:22:39,800 --> 00:22:41,050
Legal.

426
00:22:41,050 --> 00:22:42,920

427
00:22:42,920 --> 00:22:47,460
>> Así, a última cousa que eu teño
é a saída estándar.

428
00:22:47,460 --> 00:22:51,020
Debe usalos miúdo
abondo para que poida lembrar.

429
00:22:51,020 --> 00:22:54,800
Pero iso é cando usamos
printf, por exemplo.

430
00:22:54,800 --> 00:22:59,260
E nós temos estes espazos reservados que
foron chamados códigos de formato.

431
00:22:59,260 --> 00:23:03,910
>> Entón por cento c char, i por cento a int,
e tamén podemos utilizar por cento d.

432
00:23:03,910 --> 00:23:05,130
É o mesmo.

433
00:23:05,130 --> 00:23:08,200
Pero, en xeral, en que CS50
proba a usar por cento i.

434
00:23:08,200 --> 00:23:09,860
Porcentaxe f para float.

435
00:23:09,860 --> 00:23:15,620
Ld por cento por moito tempo e
por cento sa cadea.

436
00:23:15,620 --> 00:23:18,550
>> Do mesmo xeito, temos benvida a empregar algúns
desas secuencias de escape.

437
00:23:18,550 --> 00:23:22,431
Por exemplo, barra invertida n para nova liña.

438
00:23:22,431 --> 00:23:26,910
Este é só para cando está formateo
seu código para imprimir f.

439
00:23:26,910 --> 00:23:27,260
Si?

440
00:23:27,260 --> 00:23:28,906
>> Audiencia: Cal é a porcentaxe de d?

441
00:23:28,906 --> 00:23:31,850
>> COLUMNA 1: Entón a pregunta
é o que é por cento d a?

442
00:23:31,850 --> 00:23:33,270
Porcentaxe d é a Ints.

443
00:23:33,270 --> 00:23:37,392
Porcentaxe d e i por cento son os mesmos.

444
00:23:37,392 --> 00:23:41,130
>> Audiencia: Cal é a diferenza entre
barra invertida n e barra invertida r?

445
00:23:41,130 --> 00:23:45,300
>> COLUMNA 1: Entón a pregunta é, cal é o
diferenza entre o n e a folga

446
00:23:45,300 --> 00:23:48,615
r reacción?

447
00:23:48,615 --> 00:23:50,906
Creo barra invertida r é--

448
00:23:50,906 --> 00:23:54,340
>> Audiencia: Entón barra invertida r só implica
retorna ao comezo da liña

449
00:23:54,340 --> 00:23:56,670
sen realmente ir a unha nova liña.

450
00:23:56,670 --> 00:24:01,000
Entón, se imprimir unha barra invertida r e
volver ao principio da liña

451
00:24:01,000 --> 00:24:04,005
a continuación, imprimir máis cousas, sobrescribir
o material que xa está no

452
00:24:04,005 --> 00:24:04,390
[Inaudível].

453
00:24:04,390 --> 00:24:06,725
Considerando que, en realidade, n vai a unha nova
liña e vai ao [inaudível].

454
00:24:06,725 --> 00:24:10,525

455
00:24:10,525 --> 00:24:13,915
>> COLUMNA 1: Ben, algunha pregunta?

456
00:24:13,915 --> 00:24:15,430
Todo correcto.

457
00:24:15,430 --> 00:24:18,617
Vou entregalo a
Dan, que vai continuar.

458
00:24:18,617 --> 00:24:25,078
>> [Aplausos]

459
00:24:25,078 --> 00:25:08,814

460
00:25:08,814 --> 00:25:09,720
>> DAN: Todo ben.

461
00:25:09,720 --> 00:25:18,590
Entón, eu vou estar falando doutro gran
gama de ideas da clase que son

462
00:25:18,590 --> 00:25:23,220
aproximadamente representante de dúas semanas e
o inicio da terceira semana comezando

463
00:25:23,220 --> 00:25:28,690
con fundición, que é só unha forma de
tratamento dun valor dun determinado tipo, como

464
00:25:28,690 --> 00:25:30,830
un valor de un tipo.

465
00:25:30,830 --> 00:25:34,110
Así, podemos facelo con carácteres para
Ints, Carrozas para Ints e

466
00:25:34,110 --> 00:25:35,360
Longs longos para o dobre.

467
00:25:35,360 --> 00:25:38,170

468
00:25:38,170 --> 00:25:44,500
>> Todas estas cousas poden ser utilizadas como formas
para o tratamento de algún valor numérico

469
00:25:44,500 --> 00:25:48,370
menos de char como algún outro
valor numérico.

470
00:25:48,370 --> 00:25:54,480
Polo tanto, hai algunhas cuestións con este, de
Por suposto, o que pasa cando xoga

471
00:25:54,480 --> 00:25:57,860
cousas como boia para Ints.

472
00:25:57,860 --> 00:26:00,500
Entón, iso é un pouco raro.

473
00:26:00,500 --> 00:26:03,170
Temos un coche que é de 1,31.

474
00:26:03,170 --> 00:26:05,220
Nós multiplicala lo por 10 mil.

475
00:26:05,220 --> 00:26:08,380
E, entón, imprimir lo como un int.

476
00:26:08,380 --> 00:26:09,630
Que esta saída?

477
00:26:09,630 --> 00:26:11,600

478
00:26:11,600 --> 00:26:14,020
10.000 veces 1,31.

479
00:26:14,020 --> 00:26:18,761
Así 13000, que é a estimación?

480
00:26:18,761 --> 00:26:20,685
>> Audiencia: Creo que é 10.000.

481
00:26:20,685 --> 00:26:24,234
>> DAN: Entón, eu estou multiplicándose o por 10.000
antes de que eu estou lanzando-lo.

482
00:26:24,234 --> 00:26:25,202
>> Audiencia: Oh.

483
00:26:25,202 --> 00:26:27,622
Non habería un 9
e algúns números de 0?

484
00:26:27,622 --> 00:26:29,270
>> DAN: Pode ter algúns díxitos estraños.

485
00:26:29,270 --> 00:26:32,410

486
00:26:32,410 --> 00:26:37,670
Tan seguro, que é 1,3 veces 10.000.

487
00:26:37,670 --> 00:26:40,040
Entón é 13.000.

488
00:26:40,040 --> 00:26:41,313
E este weird-- adicional

489
00:26:41,313 --> 00:26:42,160
>> PÚBLICO: 13.100.

490
00:26:42,160 --> 00:26:42,650
>> DAN: 13.100.

491
00:26:42,650 --> 00:26:44,910
Grazas, Rob.

492
00:26:44,910 --> 00:26:46,610
E este weirdness-- adicional

493
00:26:46,610 --> 00:26:48,060
este 9,9--

494
00:26:48,060 --> 00:26:53,860
é simplemente porque este reparto
acabou redondeo onde

495
00:26:53,860 --> 00:26:55,394
non debe ter.

496
00:26:55,394 --> 00:26:55,871
Si.

497
00:26:55,871 --> 00:26:58,256
>> Audiencia: O casting pasa
tras algo máis?

498
00:26:58,256 --> 00:27:03,865
>> DAN: Entón por que eu teño iso por escrito, que
fai iso antes de multiplicación

499
00:27:03,865 --> 00:27:05,230
fai casting.

500
00:27:05,230 --> 00:27:06,140
>> Audiencia: [inaudível].

501
00:27:06,140 --> 00:27:11,350
>> DAN: Creo que sería lanzado en primeiro lugar,
si, o que sería 10.000.

502
00:27:11,350 --> 00:27:12,610
Algo máis?

503
00:27:12,610 --> 00:27:13,330
Legal.

504
00:27:13,330 --> 00:27:16,344
Polo tanto, esta é 13.099.

505
00:27:16,344 --> 00:27:17,840
Por que isto ocorre?

506
00:27:17,840 --> 00:27:18,900
A imprecisión.

507
00:27:18,900 --> 00:27:21,020
>> Coches alegóricos non son perfectos.

508
00:27:21,020 --> 00:27:27,550
Eles só poden representar números a un
número de algarismos significativos.

509
00:27:27,550 --> 00:27:35,120
Entón, se nós imprimir 8 figos sig en
este float, temos unha especie de

510
00:27:35,120 --> 00:27:36,800
número mirando feo.

511
00:27:36,800 --> 00:27:45,580
E iso é porque 1,31 non pode con precisión
ser representados por simple

512
00:27:45,580 --> 00:27:49,000
potencias de dous na máquina.

513
00:27:49,000 --> 00:27:53,530
Por iso, acaba tendo o máis próximo
creo que, o que acaba

514
00:27:53,530 --> 00:27:55,710
ser un pouco baixa.

515
00:27:55,710 --> 00:27:57,730
Ten sentido?

516
00:27:57,730 --> 00:27:59,110
Está ben.

517
00:27:59,110 --> 00:28:05,840
>> Agora cambiou son unha forma diferente de
facendo declaracións condicionais no que todos os

518
00:28:05,840 --> 00:28:09,900
que nos interesa é a única variable.

519
00:28:09,900 --> 00:28:16,570
Polo tanto, neste exemplo concreto, estamos
recibindo un número enteiro do usuario.

520
00:28:16,570 --> 00:28:21,070
E entón, nós estamos mirando para
o que este enteiro é.

521
00:28:21,070 --> 00:28:23,500
Presuntamente, é o número
entre un e catro.

522
00:28:23,500 --> 00:28:24,800
Iso é o que estamos pedindo.

523
00:28:24,800 --> 00:28:28,450
>> Entón fai un cambio de
nome da variable.

524
00:28:28,450 --> 00:28:34,290
A continuación, ten establece os casos de posible
valores que podería ser.

525
00:28:34,290 --> 00:28:37,730
Entón caso dun, digo que é baixa.

526
00:28:37,730 --> 00:28:41,080
E entón rompe para saír
da condición clave para que

527
00:28:41,080 --> 00:28:43,270
non continuar.

528
00:28:43,270 --> 00:28:44,830
>> Na seguinte caso--

529
00:28:44,830 --> 00:28:46,940
así se dous e caso três--

530
00:28:46,940 --> 00:28:51,920
de ser o caso dous só cae para
a primeira liña de código que ve como coa

531
00:28:51,920 --> 00:28:55,400
caso, tres, ata que ve unha pausa.

532
00:28:55,400 --> 00:29:00,430
Polo tanto, a razón que comeza un caso para
só impresión baixo é porque eu

533
00:29:00,430 --> 00:29:01,890
ter esa pausa aquí.

534
00:29:01,890 --> 00:29:05,360
Se eu, por exemplo, ignorou esta break--
se eu xoguei este breakaway--

535
00:29:05,360 --> 00:29:09,740
sería imprimir baixa, e entón sería
imprimir medio, e, a continuación, el ía romper.

536
00:29:09,740 --> 00:29:12,200
>> Entón breaks son unha parte importante
de cambiar as condicións e

537
00:29:12,200 --> 00:29:14,340
eles deben estar alí.

538
00:29:14,340 --> 00:29:20,070
Os casos que non sexan recoñecidos explicitamente
son tratados polo estándar

539
00:29:20,070 --> 00:29:26,645
caso no interruptor e debe ser lanzado.

540
00:29:26,645 --> 00:29:31,363
>> Audiencia: So 1, 2, 3,
e 4 serían n?

541
00:29:31,363 --> 00:29:33,310
>> DAN: Os valores que n pode ser.

542
00:29:33,310 --> 00:29:34,654
Si.

543
00:29:34,654 --> 00:29:35,146
Si?

544
00:29:35,146 --> 00:29:37,606
>> Audiencia: Entón, cando ten
que [inaudível]?

545
00:29:37,606 --> 00:29:44,002

546
00:29:44,002 --> 00:29:46,830
>> DAN: Ía imprimir baixo, e logo
sería imprimir medio, e

547
00:29:46,830 --> 00:29:47,400
logo ía romper.

548
00:29:47,400 --> 00:29:50,244
>> Audiencia: Por que ía imprimir
medio que [inaudível]?

549
00:29:50,244 --> 00:29:54,036

550
00:29:54,036 --> 00:30:00,550
>> DAN: Entón, todo baixo un caso
antes dunha pausa se enmarca.

551
00:30:00,550 --> 00:30:09,390
Así, no caso dunha impresión é caso baixo
un como a presente na secuencia de impresión.

552
00:30:09,390 --> 00:30:09,890
Si?

553
00:30:09,890 --> 00:30:11,140
>> Audiencia: [inaudível]?

554
00:30:11,140 --> 00:30:15,890

555
00:30:15,890 --> 00:30:22,170
>> DAN: Entón ese número é só unha especial
valor que esta variable

556
00:30:22,170 --> 00:30:23,420
pode tomar, non?

557
00:30:23,420 --> 00:30:26,740

558
00:30:26,740 --> 00:30:28,490
Será que isto ten sentido?

559
00:30:28,490 --> 00:30:28,990
Si.

560
00:30:28,990 --> 00:30:31,490
>> Audiencia: [inaudível]?

561
00:30:31,490 --> 00:30:34,130
>> DAN: Si, se dous ía imprimir
medio e, a continuación, romper.

562
00:30:34,130 --> 00:30:35,380
>> Audiencia: [inaudível]?

563
00:30:35,380 --> 00:30:37,954

564
00:30:37,954 --> 00:30:40,050
>> DAN: Creo que calquera?

565
00:30:40,050 --> 00:30:43,855
Que outros tipos de datos
pode pasar?

566
00:30:43,855 --> 00:30:46,320
>> Audiencia: Pode cambiar
sobre calquera tipo de datos.

567
00:30:46,320 --> 00:30:50,905
Pero iso só significa algo máis caracteres
e Ints e cousas así, porque

568
00:30:50,905 --> 00:30:55,600
se está migrando un punteiro
que realmente non ten sentido,

569
00:30:55,600 --> 00:30:59,555
conmutación de cargas, se aínda imos
fai isto, por mor de punto flotante

570
00:30:59,555 --> 00:31:02,840
en precisión, o que realmente non
quero facelo de calquera maneira.

571
00:31:02,840 --> 00:31:07,320
Entón, basicamente, só enteiros e
caracteres e cousas así.

572
00:31:07,320 --> 00:31:12,360
>> DAN: Si, é cando ten explícita
valores que vostede sabe, eu creo, pode ser

573
00:31:12,360 --> 00:31:14,250
que o cambio é realmente útil.

574
00:31:14,250 --> 00:31:17,094

575
00:31:17,094 --> 00:31:18,990
Boa?

576
00:31:18,990 --> 00:31:21,370
Está ben.

577
00:31:21,370 --> 00:31:26,180
>> O ámbito é o intervalo que a declarada
variable estende.

578
00:31:26,180 --> 00:31:32,190
Entón neste pequeno anaco de código que eu teño,
sería cheo de erros.

579
00:31:32,190 --> 00:31:41,450
E a razón é que declarei iso int
i dentro do ámbito deste loop.

580
00:31:41,450 --> 00:31:46,390
E entón eu estou tentando facer referencia que
i fóra dese ámbito de loop.

581
00:31:46,390 --> 00:31:50,330
>> Entón, basicamente, pode pensar sobre o alcance
como calquera cousa que declarar

582
00:31:50,330 --> 00:31:59,750
con dentro dun conxunto de chaves só
existe dentro destas claves.

583
00:31:59,750 --> 00:32:04,990
E se tentar usar esa variable
fóra destas chaves, vostede

584
00:32:04,990 --> 00:32:08,356
obter un erro do compilador.

585
00:32:08,356 --> 00:32:08,812
Si?

586
00:32:08,812 --> 00:32:09,724
>> Audiencia: Entón este non funciona?

587
00:32:09,724 --> 00:32:11,790
>> DAN: Esta función non funciona, si.

588
00:32:11,790 --> 00:32:17,190

589
00:32:17,190 --> 00:32:18,660
Cordas.

590
00:32:18,660 --> 00:32:19,780
Cadea a char *.

591
00:32:19,780 --> 00:32:22,250
Son exactamente o mesmo.

592
00:32:22,250 --> 00:32:25,540
Son só enlaces a caracteres.

593
00:32:25,540 --> 00:32:33,000
E ningún carácter que debe rematar
con barra invertida cero, que é só

594
00:32:33,000 --> 00:32:34,410
unha convención c.

595
00:32:34,410 --> 00:32:36,680
>> El é chamado o terminador nulo.

596
00:32:36,680 --> 00:32:39,050
E NULL--

597
00:32:39,050 --> 00:32:41,670
N maiúscula, capital de U, o capital
L, o capital eu--

598
00:32:41,670 --> 00:32:44,290
non é o mesmo que o
Terminador NULL.

599
00:32:44,290 --> 00:32:46,640
Este é un punteiro.

600
00:32:46,640 --> 00:32:48,280
Este é un personaxe.

601
00:32:48,280 --> 00:32:49,530
Son moi distintas.

602
00:32:49,530 --> 00:32:50,200
Teña en conta que diso.

603
00:32:50,200 --> 00:32:52,320
Será no cuestionario, probabelmente.

604
00:32:52,320 --> 00:32:54,040
Eu non vin o cuestionario.

605
00:32:54,040 --> 00:32:57,880

606
00:32:57,880 --> 00:32:58,840
Si?

607
00:32:58,840 --> 00:33:01,232
>> Audiencia: Entón NULL é, digamos, o punteiro?

608
00:33:01,232 --> 00:33:01,995
>> DAN: Si.

609
00:33:01,995 --> 00:33:05,170
>> Audiencia: Que [inaudível]?

610
00:33:05,170 --> 00:33:10,050
>> DAN: Se, por exemplo, malloc chámase cando
non ten memoria suficiente para obter

611
00:33:10,050 --> 00:33:14,400
o tamaño que está pedindo,
malloc volverá NULL.

612
00:33:14,400 --> 00:33:19,550
É basicamente cando unha función é
debe voltar un punteiro, ten

613
00:33:19,550 --> 00:33:22,600
que comprobar contra NULL porque
NULL é un bom-- moi

614
00:33:22,600 --> 00:33:25,260
é, máis ou menos, o valor de lixo.

615
00:33:25,260 --> 00:33:27,050
É un cero na medida en que os punteiros balde.

616
00:33:27,050 --> 00:33:29,630

617
00:33:29,630 --> 00:33:32,250
>> Sempre que chamar a unha función,
que retorna un punteiro.

618
00:33:32,250 --> 00:33:35,960
Vai querer comprobar-se
Asegúrese de que este punteiro non é NULL

619
00:33:35,960 --> 00:33:37,760
porque NULL é moi común.

620
00:33:37,760 --> 00:33:40,160
É unha especie de retorno lixo.

621
00:33:40,160 --> 00:33:44,902
Entón, se algo non vai ben,
só retornan NULL no lugar.

622
00:33:44,902 --> 00:33:45,898
>> Audiencia: [inaudível]?

623
00:33:45,898 --> 00:33:48,922
>> DAN: Si, e iso é iso.

624
00:33:48,922 --> 00:33:51,750
>> Audiencia: [inaudível]?

625
00:33:51,750 --> 00:33:52,800
>> DAN: Spell-lo como esta.

626
00:33:52,800 --> 00:33:54,150
É o terminador NULL.

627
00:33:54,150 --> 00:33:56,560
É minúscula N-K-L-L se
vostede deletrear-la.

628
00:33:56,560 --> 00:33:59,860
>> Audiencia: E eu só fun
atrás e probou.

629
00:33:59,860 --> 00:34:03,010
E se tentar poñer un punto flotante
valor nun switch, que vai berrar contigo

630
00:34:03,010 --> 00:34:05,916
dicir, indicación require expresión
do tipo enteiro.

631
00:34:05,916 --> 00:34:07,166
>> DAN: Alí vai vostede.

632
00:34:07,166 --> 00:34:09,639

633
00:34:09,639 --> 00:34:12,246
Pero si, o que era a pregunta?

634
00:34:12,246 --> 00:34:13,496
>> Audiencia: [inaudível]?

635
00:34:13,496 --> 00:34:16,150

636
00:34:16,150 --> 00:34:23,679
>> DAN: Entón o capital N, capital de U, o capital
L, L maiúsculo é unha cousa real c.

637
00:34:23,679 --> 00:34:29,719
É o punteiro nulo e
só ser tratado como tal.

638
00:34:29,719 --> 00:34:33,530
Vostede non vai deletrear o
Carácter NULL para ver calquera

639
00:34:33,530 --> 00:34:35,630
outra forma que non esta.

640
00:34:35,630 --> 00:34:36,610
Si?

641
00:34:36,610 --> 00:34:42,490
>> Audiencia: Entón Voltar a char max ou
algo nas notas, sería

642
00:34:42,490 --> 00:34:43,960
encarnan a mesma función
como [inaudível]?

643
00:34:43,960 --> 00:34:50,655

644
00:34:50,655 --> 00:34:54,949
>> Audiencia: Entón está referíndose a
retornando de char máximo de getchar, ou

645
00:34:54,949 --> 00:34:55,444
sexa o que sexa?

646
00:34:55,444 --> 00:34:55,940
>> Audiencia: Yeah.

647
00:34:55,940 --> 00:34:58,620
>> Audiencia: Si, entón o xeneral
prazo para todas esas cousas

648
00:34:58,620 --> 00:34:59,920
son valores sentinela.

649
00:34:59,920 --> 00:35:03,640
Así como volver int max de GetInt
e Charlotte máximo de getchar, é

650
00:35:03,640 --> 00:35:06,010
debería ser así, todo ben, se
esas cousas están volvendo a nós,

651
00:35:06,010 --> 00:35:07,210
algo deu mal.

652
00:35:07,210 --> 00:35:09,950
>> Para punteiros, que só terá lugar a ter
este valor de sentinela que todos

653
00:35:09,950 --> 00:35:10,750
Acepta arriba.

654
00:35:10,750 --> 00:35:13,210
E esta é a cousa que volver
cando as cousas van mal.

655
00:35:13,210 --> 00:35:15,910
Entón Char max é o que estamos a usar
para representar algo

656
00:35:15,910 --> 00:35:18,100
como NULL ou getchar.

657
00:35:18,100 --> 00:35:23,420
>> Audiencia: Entón, se está probando getchar,
podería só poñer NULL?

658
00:35:23,420 --> 00:35:23,910
Tería que facer a diferenza?

659
00:35:23,910 --> 00:35:25,400
>> DAN: Pode non só comprobar NULL.

660
00:35:25,400 --> 00:35:30,130
Vostede tería que comprobar carácter máximo porque o
valor de retorno da función é

661
00:35:30,130 --> 00:35:35,416
un carácter non un punteiro.

662
00:35:35,416 --> 00:35:35,888
Si?

663
00:35:35,888 --> 00:35:38,248
>> Audiencia: Esta pregunta
ao longo da corda.

664
00:35:38,248 --> 00:35:40,136
Isto inclúe o carácter NULL?

665
00:35:40,136 --> 00:35:41,000
>> DAN: N º

666
00:35:41,000 --> 00:35:45,930
E iso é, en realidade, como lonxitude da corda
sabe que deixar porque pasa por

667
00:35:45,930 --> 00:35:49,070
seu conxunto de caracteres ata
el ve un personaxe NULL.

668
00:35:49,070 --> 00:35:51,030
E entón como é, todo
ben, eu son feito.

669
00:35:51,030 --> 00:35:52,130
>> Audiencia: [inaudível] cinco?

670
00:35:52,130 --> 00:35:53,990
>> DAN: Ola sería cinco.

671
00:35:53,990 --> 00:35:55,240
Yep.

672
00:35:55,240 --> 00:35:59,580

673
00:35:59,580 --> 00:36:02,880
Entón matrices son continuas
bloques de memoria.

674
00:36:02,880 --> 00:36:08,480
Teñen acceso instantáneo ao dicir que o
nome da matriz e, a continuación, en crespos

675
00:36:08,480 --> 00:36:16,720
tirantes, calquera que sexa índice que quere ir
para, están indexados desde cero a

676
00:36:16,720 --> 00:36:20,100
a lonxitude de matriz menos 1.

677
00:36:20,100 --> 00:36:23,070
>> E eles están declarados polo tipo de
cousa que está almacenando no

678
00:36:23,070 --> 00:36:29,750
matriz, o nome da matriz, e entón
calquera que sexa o tamaño é de que matriz.

679
00:36:29,750 --> 00:36:36,660
Polo tanto, esta é unha matriz de caracteres
seis que ten eses valores.

680
00:36:36,660 --> 00:36:42,050

681
00:36:42,050 --> 00:36:42,700
Si?

682
00:36:42,700 --> 00:36:43,950
>> Audiencia: [inaudível]?

683
00:36:43,950 --> 00:36:47,980

684
00:36:47,980 --> 00:36:48,460
>> DAN: Yeah.

685
00:36:48,460 --> 00:36:51,340
>> Audiencia: [inaudível]?

686
00:36:51,340 --> 00:36:56,700
>> DAN: Se ten o que está a suceder
para a matriz xa fixo.

687
00:36:56,700 --> 00:37:02,260
Entón, pode especificar que no canto de,
digamos, char, calquera que sexa o nome do seu

688
00:37:02,260 --> 00:37:12,200
matriz é, corchetes baleiros igual crespos
prepare-H comas por comas E L L coma por comas

689
00:37:12,200 --> 00:37:16,290
O comas carácter NULL
e chaveta.

690
00:37:16,290 --> 00:37:18,180
Isto tamén funciona como unha declaración.

691
00:37:18,180 --> 00:37:20,886
>> Audiencia: [inaudível]?

692
00:37:20,886 --> 00:37:23,110
>> DAN: Entón tes que ter
o tamaño xa feito.

693
00:37:23,110 --> 00:37:23,896
>> Audiencia: [inaudível]?

694
00:37:23,896 --> 00:37:25,146
>> DAN: Si.

695
00:37:25,146 --> 00:37:30,114

696
00:37:30,114 --> 00:37:32,420
Todo ben.

697
00:37:32,420 --> 00:37:36,430
Argumentos da liña de comandos son unha forma de
recibindo entrada do usuario como

698
00:37:36,430 --> 00:37:39,380
argumentos para principal.

699
00:37:39,380 --> 00:37:40,600
Iniciar ten dous argumentos.

700
00:37:40,600 --> 00:37:47,680
Número de argumentos que está a ser
pasou ao longo da liña de comandos e un

701
00:37:47,680 --> 00:37:55,340
vector de cadeas ou unha matriz de cadea
de todos os argumentos.

702
00:37:55,340 --> 00:38:07,840
>> Entón, se eu, por exemplo, chamada de función, como
un punto fóra un espazo, espazo 2, tres,

703
00:38:07,840 --> 00:38:10,110
argc sería 4.

704
00:38:10,110 --> 00:38:17,370
E o argv 0 sería un punto fóra.

705
00:38:17,370 --> 00:38:19,130
Argv1 sería 1.

706
00:38:19,130 --> 00:38:23,030
argv2 sería 2. argv3 sería
3, neste caso particular.

707
00:38:23,030 --> 00:38:23,310
Si?

708
00:38:23,310 --> 00:38:25,400
>> Audiencia: [inaudível]?

709
00:38:25,400 --> 00:38:34,010
>> DAN: O último elemento do array
porque a matriz é a lonxitude argc máis

710
00:38:34,010 --> 00:38:41,050
un dos argb, o último elemento
é o punteiro NULL.

711
00:38:41,050 --> 00:38:42,580
É argc máis 1.

712
00:38:42,580 --> 00:38:46,210

713
00:38:46,210 --> 00:38:52,150
Así, no caso de que eu acaba de dicir, el
sería argv 0 é un punto fóra.

714
00:38:52,150 --> 00:38:56,330
argv 1 é 1, 2 é argv2 argv 3 é 3.

715
00:38:56,330 --> 00:39:03,490
argv 4, que é unha grande
argc que sería NULL.

716
00:39:03,490 --> 00:39:04,870
>> E iso é o punteiro NULL.

717
00:39:04,870 --> 00:39:06,590
Si.

718
00:39:06,590 --> 00:39:11,250
E iso é porque cadea é
unha estrela char é un punteiro.

719
00:39:11,250 --> 00:39:14,102
Por iso, ten que ser do mesmo tipo.

720
00:39:14,102 --> 00:39:14,595
Si?

721
00:39:14,595 --> 00:39:16,074
>> Audiencia: Dúas preguntas.

722
00:39:16,074 --> 00:39:21,004
Entón, un, cal é a diferenza entre
isto e GetString outro que un tipo

723
00:39:21,004 --> 00:39:22,483
no mecanismo de usuario?

724
00:39:22,483 --> 00:39:25,934
E dous, é almacenado dentro
súa memoria recente?

725
00:39:25,934 --> 00:39:28,399
Así como, GetString faría
ser [inaudível]?

726
00:39:28,399 --> 00:39:31,357

727
00:39:31,357 --> 00:39:33,650
>> DAN: Onde se garda?

728
00:39:33,650 --> 00:39:34,905
Non sei onde está almacenado.

729
00:39:34,905 --> 00:39:40,000
>> Audiencia: Entón, en realidade, xa sabe como calquera
función que chamalo de argumentos

730
00:39:40,000 --> 00:39:42,170
almacénanse na pila?

731
00:39:42,170 --> 00:39:46,610
Entón argc e argv son argumentos ao main
e están na pila, ou realmente

732
00:39:46,610 --> 00:39:49,131
logo enriba o que pensa como
o inicio da pila.

733
00:39:49,131 --> 00:39:53,490
Cal era a outra parte
de tema?

734
00:39:53,490 --> 00:39:56,821
>> Audiencia: Entón, cal é o [inaudível]?

735
00:39:56,821 --> 00:40:00,990
>> DAN: Si, é só unha forma diferente
de obter a entrada do usuario.

736
00:40:00,990 --> 00:40:06,030
Isto de algo máis eficiente e
é máis útil para scripts porque

737
00:40:06,030 --> 00:40:10,070
pode só pasar argumentos para o seu principal
función, en vez de ter que esperar

738
00:40:10,070 --> 00:40:13,400
para os usuarios, se non ten calquera usuarios.

739
00:40:13,400 --> 00:40:16,280
>> Audiencia: E si, obter cordas
sería [inaudível].

740
00:40:16,280 --> 00:40:17,922
Sería almacenar o material que precisa.

741
00:40:17,922 --> 00:40:18,834
>> DAN: Si?

742
00:40:18,834 --> 00:40:21,114
>> Audiencia: [inaudível]?

743
00:40:21,114 --> 00:40:27,545
>> DAN: Si, argv 0 inclúe sempre o
dot barra de chamadas de función.

744
00:40:27,545 --> 00:40:28,042
Si?

745
00:40:28,042 --> 00:40:29,292
>> Audiencia: [inaudível]?

746
00:40:29,292 --> 00:40:33,509

747
00:40:33,509 --> 00:40:37,310
>> DAN: Si, cada un dos argumentos son
rematou en carácter NULL porque

748
00:40:37,310 --> 00:40:38,310
son cadeas.

749
00:40:38,310 --> 00:40:40,892
>> Audiencia: [inaudível]?

750
00:40:40,892 --> 00:40:44,116
>> DAN: Si, argv argc é un punteiro NULL.

751
00:40:44,116 --> 00:40:45,112
>> Audiencia: [inaudível]?

752
00:40:45,112 --> 00:40:47,104
>> DAN: Oh yeah.

753
00:40:47,104 --> 00:40:48,100
Si, desculpe.

754
00:40:48,100 --> 00:40:49,594
>> Audiencia: Entón, [inaudível]?

755
00:40:49,594 --> 00:41:08,518

756
00:41:08,518 --> 00:41:16,340
>> DAN: Entón a pregunta é se tivese o
liña de comandos dot cortar un punto fóra 1, 2,

757
00:41:16,340 --> 00:41:20,410
sería o número de liña de comandos
argumentos ser dous ou sería tres?

758
00:41:20,410 --> 00:41:24,420

759
00:41:24,420 --> 00:41:28,240
>> Audiencia: Eu creo que iso non acontece
realmente importa.

760
00:41:28,240 --> 00:41:31,370
Costume dicir, oh, non pasou
calquera argumentos de liña de ordes cando,

761
00:41:31,370 --> 00:41:32,730
Obviamente, chamou a función.

762
00:41:32,730 --> 00:41:37,950
Entón, eu tenden a eliminar vocalmente o
función a partir da liña de comandos

763
00:41:37,950 --> 00:41:40,350
argumentos, aínda que sexa
incluídas na argv.

764
00:41:40,350 --> 00:41:42,600
>> DAN: Pero se fose o test--

765
00:41:42,600 --> 00:41:46,550
yeah-- e tamén se dixo algo
argc como é igual a 3,

766
00:41:46,550 --> 00:41:48,512
está en posición segura.

767
00:41:48,512 --> 00:41:49,416
Si?

768
00:41:49,416 --> 00:41:50,666
>> Audiencia: [inaudível]?

769
00:41:50,666 --> 00:42:00,990

770
00:42:00,990 --> 00:42:09,510
>> DAN: Coido que, se en vez de chamar ese
en argc e argv cordas soportes

771
00:42:09,510 --> 00:42:14,350
pero mantivo os mesmos tipos e só chama
-lles algo diferente, como un

772
00:42:14,350 --> 00:42:16,640
e b, será que aínda funciona?

773
00:42:16,640 --> 00:42:18,790
E seguiría a traballar,
vostede só--

774
00:42:18,790 --> 00:42:21,520
en vez de usar argc--
pode usar a e b.

775
00:42:21,520 --> 00:42:24,436

776
00:42:24,436 --> 00:42:25,408
Si?

777
00:42:25,408 --> 00:42:26,658
>> Audiencia: [inaudível]?

778
00:42:26,658 --> 00:42:34,642

779
00:42:34,642 --> 00:42:38,850
>> DAN: Entón a pregunta é GetString é
indo para almacenar memoria no heap

780
00:42:38,850 --> 00:42:42,280
porque GetString é char *.

781
00:42:42,280 --> 00:42:47,530
El almacena a memoria na pila porque
chama-se agora dentro da malloc real

782
00:42:47,530 --> 00:42:49,258
implantación de GetString.

783
00:42:49,258 --> 00:42:53,210

784
00:42:53,210 --> 00:42:55,090
OK, seguindo adiante.

785
00:42:55,090 --> 00:42:55,950
>> Seguridade.

786
00:42:55,950 --> 00:43:01,090
Así, para ser verdadeiramente seguro, confía en ningún
unha e non permitir o acceso a calquera

787
00:43:01,090 --> 00:43:04,540
de información, polo que
todo o mundo constrúe as súas propias máquinas,

788
00:43:04,540 --> 00:43:09,580
seus propios sistemas operativos, todo o seu
programas a partir de cero, e, obviamente,

789
00:43:09,580 --> 00:43:13,410
non chamar a calquera outra máquina
a través da internet.

790
00:43:13,410 --> 00:43:17,350
Así, os ordenadores son inseguros.

791
00:43:17,350 --> 00:43:19,200
Eles realmente son.

792
00:43:19,200 --> 00:43:20,940
Temos que confiar en outras persoas.

793
00:43:20,940 --> 00:43:26,500
>> E a idea de seguridade é que é
tentativa de limitar a cantidade de

794
00:43:26,500 --> 00:43:27,540
confianza que necesitas.

795
00:43:27,540 --> 00:43:32,080
E un dos medios de facelo
é a través de cifrado.

796
00:43:32,080 --> 00:43:34,950
A criptografía é, esencialmente,
temos segredos.

797
00:43:34,950 --> 00:43:38,880
>> Ás veces temos que pasar nosos segredos
Xunto con, digamos, a internet ou

798
00:43:38,880 --> 00:43:39,980
outras cousas.

799
00:43:39,980 --> 00:43:43,180
E nós non queremos que a xente
coñecer eses segredos.

800
00:43:43,180 --> 00:43:50,100
Entón, nós transferir nosos segredo para unha forma
que esperamos que ninguén pode descubrir.

801
00:43:50,100 --> 00:43:51,600
>> Entón, nós used--

802
00:43:51,600 --> 00:43:54,340
a través do curso deste class--

803
00:43:54,340 --> 00:44:00,750
cousas como cifra de César e
[Inaudível], que son moi, moi

804
00:44:00,750 --> 00:44:03,200
formas inseguras de cifrar as cousas.

805
00:44:03,200 --> 00:44:07,930
Son fáciles de descubrir o que eles
son e cales son os seus segredos son.

806
00:44:07,930 --> 00:44:12,130
O mundo real usa moito máis
esquemas de cifrado complicados.

807
00:44:12,130 --> 00:44:13,880
E nós non imos entrar en
moito máis que iso.

808
00:44:13,880 --> 00:44:18,280

809
00:44:18,280 --> 00:44:19,430
>> Debugging.

810
00:44:19,430 --> 00:44:20,785
GDB é o mellor.

811
00:44:20,785 --> 00:44:24,014

812
00:44:24,014 --> 00:44:25,810
Vou mencionar de novo.

813
00:44:25,810 --> 00:44:30,920
Use GDB o tempo
xa que ten un problema.

814
00:44:30,920 --> 00:44:36,030
As ordes que son útiles en GDB son
romper, o que quere pasar unha liña

815
00:44:36,030 --> 00:44:41,330
número, un nome de función, esencialmente
onde o seu código queres parar,

816
00:44:41,330 --> 00:44:45,600
e ser capaz de asumir o control.

817
00:44:45,600 --> 00:44:54,140
>> Imprimir leva unha variable e imprime
sexa alí o que é variable en que

818
00:44:54,140 --> 00:44:55,990
momento da súa execución.

819
00:44:55,990 --> 00:45:00,130
Logo move súa execución
ao longo dunha única etapa.

820
00:45:00,130 --> 00:45:05,050
E paso pasos dentro dunha función
na súa execución.

821
00:45:05,050 --> 00:45:10,480
>> Outras cousas están a funcionar, que é como
realmente realizar o seu código.

822
00:45:10,480 --> 00:45:16,630
Continúe toma todas as medidas necesarias
para chegar ao seguinte punto de parada.

823
00:45:16,630 --> 00:45:18,300
E hai moitos, moitos outros.

824
00:45:18,300 --> 00:45:19,040
Procura-los.

825
00:45:19,040 --> 00:45:19,901
Son óptimos.

826
00:45:19,901 --> 00:45:20,863
Si?

827
00:45:20,863 --> 00:45:22,113
>> Audiencia: [inaudível]?

828
00:45:22,113 --> 00:45:26,635

829
00:45:26,635 --> 00:45:28,200
>> DAN: Si, o que é un depurador.

830
00:45:28,200 --> 00:45:34,230
Así, un depurador é un programa que
permite depurar o programa.

831
00:45:34,230 --> 00:45:39,931
Non é un programa que atopa erros para
Vostede, con todo, que sería óptimo.

832
00:45:39,931 --> 00:45:43,020

833
00:45:43,020 --> 00:45:46,040
>> E para rematar, para min, é investigación.

834
00:45:46,040 --> 00:45:51,470
Así, os tipos de investigación que falamos
sobre esta clase son a investigación lineal,

835
00:45:51,470 --> 00:45:55,960
que é exactamente iso que ollar a través de cada
elemento do espazo de procura, un

836
00:45:55,960 --> 00:46:00,410
elemento de cada vez, ata atopar o que
está a buscar ou ata alcanzar

837
00:46:00,410 --> 00:46:03,350
o final do seu espazo de procura no que
apuntar-lle dicir que non podería atopar

838
00:46:03,350 --> 00:46:06,360
o elemento que busca.

839
00:46:06,360 --> 00:46:13,450
E isto leva tempo a mellor constante,
que é de 1 0 e, no peor lineal

840
00:46:13,450 --> 00:46:16,070
tempo, que é de 0 n.

841
00:46:16,070 --> 00:46:19,250
>> Busca binaria, que debe
elementos sórdidos.

842
00:46:19,250 --> 00:46:24,230
Vai para o medio dos seus elementos,
ver se o elemento que está a buscar

843
00:46:24,230 --> 00:46:30,120
é maior ou menor que o elemento
que está no medio.

844
00:46:30,120 --> 00:46:36,510
El é máis grande, di que o fondo
da súa investigación o espazo é seu

845
00:46:36,510 --> 00:46:41,550
localización actual, o medio
e reiniciar o proceso.

846
00:46:41,550 --> 00:46:46,150
De ser menor, parece dicir
o-- que si, o que foi?

847
00:46:46,150 --> 00:46:47,400
>> Audiencia: [inaudível]?

848
00:46:47,400 --> 00:46:51,000

849
00:46:51,000 --> 00:46:54,260
>> DAN: Si.

850
00:46:54,260 --> 00:46:58,360
Calquera tipo de especie que foi ensinado en
a clase é un xogo xusto para a proba.

851
00:46:58,360 --> 00:47:01,504

852
00:47:01,504 --> 00:47:04,920
>> [Risas]

853
00:47:04,920 --> 00:47:10,260
>> DAN: E o feito de non ter tido
para facelo por un conxunto de problemas, é xusto

854
00:47:10,260 --> 00:47:12,420
xogo para a proba.

855
00:47:12,420 --> 00:47:15,186
>> Audiencia: Podemos pasar por iso como para--

856
00:47:15,186 --> 00:47:17,052
>> DAN: Será ir máis.

857
00:47:17,052 --> 00:47:20,496
>> COLUMNA 2: O código real para
[Inaudível] é en study.cs50.net.

858
00:47:20,496 --> 00:47:25,910

859
00:47:25,910 --> 00:47:32,680
Entón, se ollar para o problema práctica
na páxina merge sort de

860
00:47:32,680 --> 00:47:35,880
study.cs50.net, existe o código
para a posta en marcha de merge sort.

861
00:47:35,880 --> 00:47:38,550
Entón non ten que aplicar
it yourself esta noite.

862
00:47:38,550 --> 00:47:42,090
Pero asegúrese de comprende-lo, en vez
que só memorización.

863
00:47:42,090 --> 00:47:45,035
>> Audiencia: [inaudível]?

864
00:47:45,035 --> 00:47:49,720
>> COLUMNA 2: A páxina merge sort en
study.cs50.net, non é unha práctica

865
00:47:49,720 --> 00:47:53,570
problema que, se fai clic no
problema, ao final hai unha

866
00:47:53,570 --> 00:47:56,280
solución, que é a fusión
implantación de clasificación.

867
00:47:56,280 --> 00:47:58,510
Pero asegúrese de comprende-lo
no canto de só lembra-la

868
00:47:58,510 --> 00:47:59,760
ou copia-lo para abaixo.

869
00:47:59,760 --> 00:48:02,870

870
00:48:02,870 --> 00:48:06,340
>> Audiencia: E un perfectamente válido
problema ao exame sería

871
00:48:06,340 --> 00:48:07,990
algo así como aquí está unha lista.

872
00:48:07,990 --> 00:48:12,100
Que esa lista queda despois
un paso de seleccións de tipo ou de

873
00:48:12,100 --> 00:48:13,330
tipo de inserción ou o que quere.

874
00:48:13,330 --> 00:48:14,940
Unha iteración completa da lista.

875
00:48:14,940 --> 00:48:18,530
Así, mesmo se non acabar precisando
código para el, ten que entendelo lo

876
00:48:18,530 --> 00:48:20,440
abondo para saber como vai
sendo modificar esa matriz.

877
00:48:20,440 --> 00:48:24,144

878
00:48:24,144 --> 00:48:25,394
>> DAN: Isto é todo para min.

879
00:48:25,394 --> 00:48:30,604

880
00:48:30,604 --> 00:48:32,588
>> [Aplausos]

881
00:48:32,588 --> 00:49:06,316

882
00:49:06,316 --> 00:49:07,410
>> LUCAS: Hola a todos.

883
00:49:07,410 --> 00:49:08,390
O meu nome é Lucas.

884
00:49:08,390 --> 00:49:16,840
Vou falar recursão, todo
tipo que aprendemos, e un

885
00:49:16,840 --> 00:49:18,050
pouco de todo punteiros.

886
00:49:18,050 --> 00:49:18,740
Ok?

887
00:49:18,740 --> 00:49:20,340
Entón, primeiro de todo, a recursividade.

888
00:49:20,340 --> 00:49:22,951
Que significa dicir que
unha función é recursiva?

889
00:49:22,951 --> 00:49:24,675
>> Audiencia: Chama-se.

890
00:49:24,675 --> 00:49:26,500
>> LUCAS: OK, chama a si mesmo, si.

891
00:49:26,500 --> 00:49:27,700
Así como esta imaxe, por exemplo.

892
00:49:27,700 --> 00:49:30,280
É coma se a imaxe dentro
dunha imaxe e así por diante.

893
00:49:30,280 --> 00:49:35,740
Así, por exemplo, pode have-- como Dan
que estaba a falar de busca binaria.

894
00:49:35,740 --> 00:49:41,840
Unha forma en que procura binaria é
recursiva é o feito de que é

895
00:49:41,840 --> 00:49:43,130
intentando atopar un número.

896
00:49:43,130 --> 00:49:44,250
Entón vai para o medio.

897
00:49:44,250 --> 00:49:47,130
E despois que comproba as cifras alí
na parte esquerda e no dereito.

898
00:49:47,130 --> 00:49:49,650
>> E entón se descubrir o número é
será á esquerda, que é a mesma

899
00:49:49,650 --> 00:49:53,340
cousa como facer a busca de novo, pero
só na parte esquerda da lista.

900
00:49:53,340 --> 00:49:57,350
Entón é así que soa
como é recursiva.

901
00:49:57,350 --> 00:50:01,870
Entón é por iso que vostedes teñen recursiva
solución para merge sort.

902
00:50:01,870 --> 00:50:04,270
>> OK, entón aquí está un exemplo.

903
00:50:04,270 --> 00:50:07,280
Entón, digamos que quero escoller
todos os números de 1 a n.

904
00:50:07,280 --> 00:50:13,790
Eu pode entender que a suma de n
número é n máis n menos 1 ata 1.

905
00:50:13,790 --> 00:50:17,810
Pero entón, se eu ollar para n menos 1 máis
n menos 2 máis 1, que é o mesmo

906
00:50:17,810 --> 00:50:20,680
cousa como números sumando
ata n menos 1.

907
00:50:20,680 --> 00:50:25,890
Entón eu podo dicir a suma dun importe igual
n é igual a, máis a suma de n menos 1.

908
00:50:25,890 --> 00:50:28,010
Será que isto ten sentido?

909
00:50:28,010 --> 00:50:32,630
>> E eu tamén tería algo máis
chamou o caso base, que é o

910
00:50:32,630 --> 00:50:37,440
a suma dos números anteriores
a cero sería cero.

911
00:50:37,440 --> 00:50:42,770
Entón, así que eu chegar ao número
cero, eu deixar de contar.

912
00:50:42,770 --> 00:50:45,330
Será que isto ten sentido?

913
00:50:45,330 --> 00:50:48,120
>> Entón aquí está un exemplo de como
Podo aplicar iso.

914
00:50:48,120 --> 00:50:49,860
Entón, eu teño esa función en algúns.

915
00:50:49,860 --> 00:50:51,700
Isto leva un enteiro n.

916
00:50:51,700 --> 00:50:56,300
Entón aquí eu primeiro comprobar se n é
inferior ou igual a cero.

917
00:50:56,300 --> 00:51:00,310
Entón, se non é superior a cero, I
volver cero, que é o noso caso base.

918
00:51:00,310 --> 00:51:05,690
Se non, eu só podo volver n máis
a suma dos números de

919
00:51:05,690 --> 00:51:07,190
un a n menos un.

920
00:51:07,190 --> 00:51:09,360
Ten sentido?

921
00:51:09,360 --> 00:51:10,100
Está ben.

922
00:51:10,100 --> 00:51:11,610
>> Entón aquí está o que parece.

923
00:51:11,610 --> 00:51:15,260
Ten suma de dúas iguais
2 máis a suma de 1.

924
00:51:15,260 --> 00:51:18,930
E algúns de 1 é 1 máis o
suma de 0, que é 0.

925
00:51:18,930 --> 00:51:20,216
Ten sentido?

926
00:51:20,216 --> 00:51:25,342
Entón, se miramos a pila de seu
programa, este é o que parece.

927
00:51:25,342 --> 00:51:26,820
>> En primeiro lugar, temos a función principal.

928
00:51:26,820 --> 00:51:30,320
E, a continuación, a función principal
chamado suma 2.

929
00:51:30,320 --> 00:51:36,690
E, a continuación, suma dous vai dicir, oh, suma
2 é igual a 2, máis a suma de un.

930
00:51:36,690 --> 00:51:39,460
Así que engadir suma de 1 a pila.

931
00:51:39,460 --> 00:51:43,860
E a suma de 1 vai chamar suma de
0, o que tamén será engadida

932
00:51:43,860 --> 00:51:44,630
á pila.

933
00:51:44,630 --> 00:51:49,240
E, a continuación, cada un destes son os que
enriba do outro ten que volver

934
00:51:49,240 --> 00:51:52,020
antes que os outros poden continuar.

935
00:51:52,020 --> 00:51:56,240
>> Así, por exemplo, aquí, suma de 0,
en primeiro lugar, vai voltar 0.

936
00:51:56,240 --> 00:51:58,320
E a continuación, escolla contía de 1.

937
00:51:58,320 --> 00:52:00,850
Logo, suma de 1 vai
volver 1 a suma de 2.

938
00:52:00,850 --> 00:52:03,900
E, finalmente, suma de dous vai
para volver 3 a principal.

939
00:52:03,900 --> 00:52:05,320
Será que isto ten sentido?

940
00:52:05,320 --> 00:52:09,496
>> É moi importante entender como
a pila funciona e tentar

941
00:52:09,496 --> 00:52:11,980
ver se ten sentido.

942
00:52:11,980 --> 00:52:13,260
OK, entón a clasificación.

943
00:52:13,260 --> 00:52:16,170
Entón, por que é importante a clasificación,
en primeiro lugar?

944
00:52:16,170 --> 00:52:18,260
Por que temos que preocuparnos?

945
00:52:18,260 --> 00:52:20,310
Calquera?

946
00:52:20,310 --> 00:52:20,695
Déame un exemplo?

947
00:52:20,695 --> 00:52:21,040
Si?

948
00:52:21,040 --> 00:52:22,968
>> Audiencia: [inaudível].

949
00:52:22,968 --> 00:52:24,700
>> LUCAS: Si, OK.

950
00:52:24,700 --> 00:52:26,090
Entón, pode buscar de forma máis eficiente.

951
00:52:26,090 --> 00:52:28,580
Isto é un bo camiño.

952
00:52:28,580 --> 00:52:32,462
Así, por exemplo, temos unha morea de
cousas, en realidade, na nosa vida que

953
00:52:32,462 --> 00:52:32,920
son clasificadas.

954
00:52:32,920 --> 00:52:34,830
Por exemplo, os dicionarios.

955
00:52:34,830 --> 00:52:39,210
>> É moi importante ter todo o
palabras algún tipo de orde que

956
00:52:39,210 --> 00:52:41,970
pode acceder facilmente.

957
00:52:41,970 --> 00:52:43,280
Entón, iso é o que estaba dicindo.

958
00:52:43,280 --> 00:52:45,530
Podes buscar de forma máis eficiente.

959
00:52:45,530 --> 00:52:48,740
Debería quão difícil sería ter un
dicionario en que as palabras están en

960
00:52:48,740 --> 00:52:49,500
orde aleatoria.

961
00:52:49,500 --> 00:52:53,120
Terá de se ver, moi bonito,
cada palabra, ata atopar o

962
00:52:53,120 --> 00:52:54,720
palabra que está a procurar.

963
00:52:54,720 --> 00:52:58,710
>> Se está usando o Facebook tamén, cando
está mirando para os seus amigos, está

964
00:52:58,710 --> 00:53:03,540
vai ver que Facebook poñer o seu
amigo máis próximo é encima das

965
00:53:03,540 --> 00:53:05,470
que non fale moito.

966
00:53:05,470 --> 00:53:08,080
Se percorrer todo o camiño ata o fondo do
súa lista de amigos, vai ver

967
00:53:08,080 --> 00:53:11,250
persoas que probablemente nin sequera
Lembre que vostede é amigos con.

968
00:53:11,250 --> 00:53:14,590
E iso é porque os tipos Facebook
seus amigos en base a como

969
00:53:14,590 --> 00:53:16,472
está preto deles.

970
00:53:16,472 --> 00:53:17,930
>> Así, organizar os datos.

971
00:53:17,930 --> 00:53:18,450
Tamén Galiza.

972
00:53:18,450 --> 00:53:21,400
Entón ve que todo Pokémons
teñen números.

973
00:53:21,400 --> 00:53:27,210
E iso é como un sinxelo
forma de acceso aos datos.

974
00:53:27,210 --> 00:53:29,050
>> Audiencia: Acceder Galiza.

975
00:53:29,050 --> 00:53:29,890
>> LUCAS: É.

976
00:53:29,890 --> 00:53:32,395
>> Audiencia: [inaudível].

977
00:53:32,395 --> 00:53:33,460
>> LUCAS: Yep.

978
00:53:33,460 --> 00:53:35,140
OK, entón a selección de clasificación.

979
00:53:35,140 --> 00:53:41,610
Ordenar Selección vai seleccionar o
menor valor indiferenciados dunha lista cada

980
00:53:41,610 --> 00:53:43,300
tempo en cada iteración.

981
00:53:43,300 --> 00:53:46,800
É unha especie de como o tipo que fai
na súa cabeza cando estás

982
00:53:46,800 --> 00:53:48,430
ordenar unha lista na man.

983
00:53:48,430 --> 00:53:51,990
>> Basicamente, todo o que fai é mirar
ao número máis baixo.

984
00:53:51,990 --> 00:53:54,280
Vostede poñelas na lista de clasificación.

985
00:53:54,280 --> 00:53:56,230
E entón mira para o
preto menor número.

986
00:53:56,230 --> 00:54:00,080
E entón continuar facendo
que e así por diante.

987
00:54:00,080 --> 00:54:04,600
>> Así, a selección tipo é basicamente
seleccionar cada vez menor

988
00:54:04,600 --> 00:54:05,750
valor indiferenciados.

989
00:54:05,750 --> 00:54:10,840
Poñer ao final da clasificados
parte da lista.

990
00:54:10,840 --> 00:54:12,370
E continuar facendo isto.

991
00:54:12,370 --> 00:54:15,890
Entón, imos ver rapidamente o que
este parece.

992
00:54:15,890 --> 00:54:19,340
Entón aquí está o clasificado
e lista de indiferenciados.

993
00:54:19,340 --> 00:54:23,350
>> Así, para a ordenada de lista,
é inicialmente baleiro.

994
00:54:23,350 --> 00:54:26,760
E entón eu estou indo para seleccionar o
menor número aquí, que é 2.

995
00:54:26,760 --> 00:54:30,650
Entón eu recibín o número 2 e engada
na parte da fronte da lista.

996
00:54:30,650 --> 00:54:34,910
E entón eu ollo á seguinte menor
elemento, o cal é de 3.

997
00:54:34,910 --> 00:54:37,050
Entón, eu poñelas ao final
da lista ordenada.

998
00:54:37,050 --> 00:54:38,140
E entón eu continuar facendo isto.

999
00:54:38,140 --> 00:54:40,040
Creo 4 e poñelas ao final.

1000
00:54:40,040 --> 00:54:41,360
Atopar 5 e poñelas ao final.

1001
00:54:41,360 --> 00:54:44,830
>> E mira como todos aqueles momentos en que
Eu digo que poñelas a finais é,

1002
00:54:44,830 --> 00:54:46,850
basicamente, intercambiar dous valores.

1003
00:54:46,850 --> 00:54:48,100
Ok?

1004
00:54:48,100 --> 00:54:50,140

1005
00:54:50,140 --> 00:54:52,825
E entón o último, só
ter máis dun elemento.

1006
00:54:52,825 --> 00:54:55,870
Entón, el xa está clasificada.

1007
00:54:55,870 --> 00:54:57,800
>> OK, entón ordenación por inserción.

1008
00:54:57,800 --> 00:55:03,180
Inclusión tipo que vai ter tamén
esa cousa de ter un ordenado e

1009
00:55:03,180 --> 00:55:04,690
unha lista non ordenada.

1010
00:55:04,690 --> 00:55:14,540
O único é que cada vez que
está engadindo un elemento á clasificadas

1011
00:55:14,540 --> 00:55:18,170
lista, é só escoller o elemento que
está diante da lista de indiferenciados.

1012
00:55:18,170 --> 00:55:20,880
E entón vai atopar o que
posición que debe ser clasificada en

1013
00:55:20,880 --> 00:55:22,300
parte da lista.

1014
00:55:22,300 --> 00:55:25,840
>> Veremos que isto é así
iso fai máis sentido.

1015
00:55:25,840 --> 00:55:29,360
Así, inicialmente, por exemplo, eu estou tentando
para introducir o número tres do

1016
00:55:29,360 --> 00:55:30,680
parte clasificada na lista.

1017
00:55:30,680 --> 00:55:31,800
Así, a lista non ten nada.

1018
00:55:31,800 --> 00:55:34,160
Entón, podo só poñer o número 3.

1019
00:55:34,160 --> 00:55:37,480
>> Agora, quero engadir o número 5 para
a parte da lista ordenada.

1020
00:55:37,480 --> 00:55:38,900
Entón eu ollar para o número 5.

1021
00:55:38,900 --> 00:55:40,450
Entendo que é maior que 3.

1022
00:55:40,450 --> 00:55:41,980
Entón, sei que ten que ser despois de 3.

1023
00:55:41,980 --> 00:55:44,100
Entón eu coloque 3 e 5.

1024
00:55:44,100 --> 00:55:45,940
>> Entón eu quero introducir o número 2.

1025
00:55:45,940 --> 00:55:51,630
Entendo que o número 2 é, en realidade,
durar, entón o 3 eo 5.

1026
00:55:51,630 --> 00:55:54,580
Entón, realmente teño que poñer todo o
xeito ao principio da lista.

1027
00:55:54,580 --> 00:55:59,030
Entón eu teño que, tipo, cambiar toda a
elementos da lista ordenada para que eu poida

1028
00:55:59,030 --> 00:56:01,970
abrir espazo para o número 2.

1029
00:56:01,970 --> 00:56:03,160
>> Entón eu vexo o número 6.

1030
00:56:03,160 --> 00:56:05,450
Vexo que debe ser despois de 5.

1031
00:56:05,450 --> 00:56:06,240
Entón, eu poñer-lo alí.

1032
00:56:06,240 --> 00:56:07,965
E, finalmente, eu ollar para o número 4.

1033
00:56:07,965 --> 00:56:11,030
E notei que debería
situarse entre 3 e 5.

1034
00:56:11,030 --> 00:56:14,870
E entón eu poñelas alí e cambio
todos os outros elementos.

1035
00:56:14,870 --> 00:56:16,120
Ten sentido?

1036
00:56:16,120 --> 00:56:17,880

1037
00:56:17,880 --> 00:56:19,150
>> Bubble Sort.

1038
00:56:19,150 --> 00:56:25,730
Entón bubble sort é basicamente o que está
vai fazer-- chamamos iso de burbulla

1039
00:56:25,730 --> 00:56:30,113
tipo, porque atravesa o lista--
é realmente mellor se eu só amosar

1040
00:56:30,113 --> 00:56:32,300
desexa isso--

1041
00:56:32,300 --> 00:56:35,030
e está indo para comparar
números adxacentes.

1042
00:56:35,030 --> 00:56:38,410
E vai cambiar a súa
posicións se eles non están

1043
00:56:38,410 --> 00:56:39,190
na orde correcta.

1044
00:56:39,190 --> 00:56:42,570
>> Entón, basicamente, o que vai
pasar é aquí, por exemplo,

1045
00:56:42,570 --> 00:56:44,160
ten 8 e 6.

1046
00:56:44,160 --> 00:56:47,270
Vostede sabe que a orde de clasificación será
realmente ser 6 e 5, non?

1047
00:56:47,270 --> 00:56:49,540
Entón vai para cambiar as ordes.

1048
00:56:49,540 --> 00:56:51,370
Entón eu vexo 8 e 4 aquí.

1049
00:56:51,370 --> 00:56:52,250
E fago o mesmo.

1050
00:56:52,250 --> 00:56:53,400
Eu cambiar de novo.

1051
00:56:53,400 --> 00:56:55,070
E, finalmente, 2 e 8.

1052
00:56:55,070 --> 00:56:56,670
Eu tamén trocalos.

1053
00:56:56,670 --> 00:57:01,690
>> Chámase Bubble Ordenar por tras
cada unha destas interaccións, en realidade,

1054
00:57:01,690 --> 00:57:05,910
o maior número na lista queda todo
o camiño para a fin da lista.

1055
00:57:05,910 --> 00:57:06,940
Será que isto ten sentido?

1056
00:57:06,940 --> 00:57:11,880
Porque mantén intercambio-lo
e movendo-o para a dereita.

1057
00:57:11,880 --> 00:57:14,440
>> OK, entón esta é a segunda iteración.

1058
00:57:14,440 --> 00:57:17,200
Iso sería o mesmo.

1059
00:57:17,200 --> 00:57:20,190
Vou facer un intercambio e
logo o último.

1060
00:57:20,190 --> 00:57:23,290
Eu que non hai trocos
ea lista é ordenada.

1061
00:57:23,290 --> 00:57:27,460
Así, en Bubble Sort, nós basicamente manter
atravesar a lista e cambiar

1062
00:57:27,460 --> 00:57:32,310
cousas ata que eu entender que eu non fixen
calquera swaps facendo a iteración, que

1063
00:57:32,310 --> 00:57:34,270
significa que a lista xa está clasificado.

1064
00:57:34,270 --> 00:57:35,520
Ten sentido?

1065
00:57:35,520 --> 00:57:38,400

1066
00:57:38,400 --> 00:57:40,870
>> Imos falar un pouco
sobre o tempo de execución.

1067
00:57:40,870 --> 00:57:45,165
Polo tanto, vostedes lembran Big
O, Omega, e Theta?

1068
00:57:45,165 --> 00:57:49,290

1069
00:57:49,290 --> 00:57:50,990
Si?

1070
00:57:50,990 --> 00:57:53,070
OK, o que é Big O, en primeiro lugar?

1071
00:57:53,070 --> 00:57:54,315
>> Audiencia: [inaudível].

1072
00:57:54,315 --> 00:57:59,070
>> LUCAS: Si, é chamado de peor caso
tempo de execución, o que só significa que é

1073
00:57:59,070 --> 00:58:03,470
o que espera que o programa
para aproveitar a correr.

1074
00:58:03,470 --> 00:58:04,910
Como, en termos de--

1075
00:58:04,910 --> 00:58:06,660
neste caso-- n.

1076
00:58:06,660 --> 00:58:09,150
Número de elementos na
lista, no peor caso.

1077
00:58:09,150 --> 00:58:12,520
Como, no peor caso posible.

1078
00:58:12,520 --> 00:58:17,100
>> Así, por Bubble Sort, por exemplo,
temos Big O de n cadrado.

1079
00:58:17,100 --> 00:58:20,580
Por que temos que?

1080
00:58:20,580 --> 00:58:24,716
¿Por que Bubble Ordenar Big O n cadrado?

1081
00:58:24,716 --> 00:58:27,614
>> Audiencia: [inaudível].

1082
00:58:27,614 --> 00:58:35,670
>> LUCAS: Si, entón o peor caso será
que eu vou ter que facer n iteracións.

1083
00:58:35,670 --> 00:58:39,260
Así, cada unha das iteracións vai
traia o maior elemento para o extremo

1084
00:58:39,260 --> 00:58:40,290
da lista.

1085
00:58:40,290 --> 00:58:44,230
Entón, o peor caso é que eu teño
para facer esa cousa n veces.

1086
00:58:44,230 --> 00:58:48,550
E para cada unha desas veces, eu teño que
facer n swaps porque teño que comparar

1087
00:58:48,550 --> 00:58:49,870
cada un de dous elementos.

1088
00:58:49,870 --> 00:58:53,730
Entón é por iso que é n ao cadrado
porque é n veces n.

1089
00:58:53,730 --> 00:59:00,120
>> A continuación, a selección especie tamén é n cadrado
porque, para cada iteración, eu teño que

1090
00:59:00,120 --> 00:59:02,650
ollar para cada elemento
na lista.

1091
00:59:02,650 --> 00:59:04,980
E despois atopar o menor,
o que significa que eu teño que

1092
00:59:04,980 --> 00:59:06,130
ollar a través de n elementos.

1093
00:59:06,130 --> 00:59:11,750
E eu teño que facelo n veces por
Teño que seleccionar todos os elementos n.

1094
00:59:11,750 --> 00:59:18,273
>> Un tipo de inserción é tamén n cadrado
porque o peor escenario será

1095
00:59:18,273 --> 00:59:20,950
ser, un, teño que introducir
n números, non?

1096
00:59:20,950 --> 00:59:22,765
Entón, eu xa sei que vou
ter n iteracións.

1097
00:59:22,765 --> 00:59:25,466

1098
00:59:25,466 --> 00:59:29,840
Pero para cada un destes números, se tivese
a mirar para todos os números en

1099
00:59:29,840 --> 00:59:34,380
a lista ordenada e poñer-lo todo o camiño
na parte dianteira, que será n cadrada

1100
00:59:34,380 --> 00:59:36,230
que vai ser n veces n novo.

1101
00:59:36,230 --> 00:59:38,280
Ten sentido?

1102
00:59:38,280 --> 00:59:41,512
E sobre omega?

1103
00:59:41,512 --> 00:59:42,886
>> Audiencia: [inaudível].

1104
00:59:42,886 --> 00:59:44,620
>> LUCAS: É o mellor escenario.

1105
00:59:44,620 --> 00:59:48,810
Entón, é como, en unha morea de veces para
clasificación, o mellor escenario é

1106
00:59:48,810 --> 00:59:50,660
cando a lista xa está clasificado.

1107
00:59:50,660 --> 00:59:52,670
Entón, o que realmente non ten
para facer calquera cousa.

1108
00:59:52,670 --> 00:59:56,290
Bubble Sort ten o mellor
escenario de n.

1109
00:59:56,290 --> 00:59:58,820
Vostedes saben por que?

1110
00:59:58,820 --> 01:00:00,620
>> Audiencia: [inaudível].

1111
01:00:00,620 --> 01:00:05,640
>> LUCAS: Si, se manter o control de
se ración de datos tivo calquera swaps ou

1112
01:00:05,640 --> 01:00:10,533
non, se ten algo como definido para
verdadeiro se hai unha iteración, se o

1113
01:00:10,533 --> 01:00:15,140
lista xa está clasificado, basicamente,
o que vai ocorrer é que eu vou

1114
01:00:15,140 --> 01:00:17,890
tentar cambiar cada dous
elementos adxacentes.

1115
01:00:17,890 --> 01:00:19,920
Vou ver iso
non hai trocos.

1116
01:00:19,920 --> 01:00:21,230
E eu só retornar inmediatamente.

1117
01:00:21,230 --> 01:00:24,240
>> Entón, isto significa que eu tiña que
percorrer a lista xa.

1118
01:00:24,240 --> 01:00:28,990
Entón é n porque eu ollo
a n elementos.

1119
01:00:28,990 --> 01:00:30,930
Por selección tipo n Square?

1120
01:00:30,930 --> 01:00:35,150

1121
01:00:35,150 --> 01:00:45,520
>> Si, aínda que a lista é ordenada, para
cada iteración da selección tipo, eu

1122
01:00:45,520 --> 01:00:47,590
Ten que seleccionar o elemento mínimo.

1123
01:00:47,590 --> 01:00:49,980
Entón isto significa que eu teño que mirar para fóra
en todos os elementos do indiferenciados

1124
01:00:49,980 --> 01:00:53,350
lista e atopar o mínimo
para cada iteración.

1125
01:00:53,350 --> 01:00:54,600
Será que isto ten sentido?

1126
01:00:54,600 --> 01:00:56,880

1127
01:00:56,880 --> 01:01:04,690
>> E a espada de inserción é n porque o
caso que eu estou tentando introducir o

1128
01:01:04,690 --> 01:01:09,320
números e os números, cando
tentar inserir-los, eu vexo que

1129
01:01:09,320 --> 01:01:10,510
están no seu lugar.

1130
01:01:10,510 --> 01:01:15,120
Eu non teño que ir comprobar todos os outros
números na lista de indiferenciados.

1131
01:01:15,120 --> 01:01:17,170
Entón é por iso que será n.

1132
01:01:17,170 --> 01:01:19,480
Ten sentido?

1133
01:01:19,480 --> 01:01:21,035
E o que é teta?

1134
01:01:21,035 --> 01:01:23,410
>> Audiencia: [inaudível].

1135
01:01:23,410 --> 01:01:24,380
>> LUCAS: Que, arrepentido?

1136
01:01:24,380 --> 01:01:24,960
Diga iso de novo.

1137
01:01:24,960 --> 01:01:25,666
>> Audiencia: [inaudível].

1138
01:01:25,666 --> 01:01:26,490
>> LUCAS: Exactamente.

1139
01:01:26,490 --> 01:01:31,280
Así pode ver que só a selección
almacenado en merge sort ten tetas.

1140
01:01:31,280 --> 01:01:39,920
E iso é porque ten só theta
se ambos Big O e Omega son os mesmos.

1141
01:01:39,920 --> 01:01:41,520
Está ben.

1142
01:01:41,520 --> 01:01:44,210
E, finalmente, merge sort é no rexistro n.

1143
01:01:44,210 --> 01:01:48,910
>> E entón, como Dan estaba dicindo, merge sort
é tipo como do mesmo xeito que

1144
01:01:48,910 --> 01:01:50,320
fai a procura binaria.

1145
01:01:50,320 --> 01:01:53,530
Entón comeza a lista.

1146
01:01:53,530 --> 01:01:55,170
E vai cortar á metade.

1147
01:01:55,170 --> 01:02:00,580
E entón corte-los
en metades menores.

1148
01:02:00,580 --> 01:02:01,730
E entón fundín-los.

1149
01:02:01,730 --> 01:02:02,960
Vostedes lembrar que, non?

1150
01:02:02,960 --> 01:02:04,960
OK, como el dicía.

1151
01:02:04,960 --> 01:02:08,330
>> OK, punteiros.

1152
01:02:08,330 --> 01:02:11,078
Entón, o que é un punteiro?

1153
01:02:11,078 --> 01:02:12,050
>> Audiencia: [inaudível].

1154
01:02:12,050 --> 01:02:12,820
>> LUCAS: Un enderezo.

1155
01:02:12,820 --> 01:02:13,720
Está ben.

1156
01:02:13,720 --> 01:02:18,530
Sei que David mostra un grupo de
videos de Binky e cousas que ligan

1157
01:02:18,530 --> 01:02:19,080
entre si.

1158
01:02:19,080 --> 01:02:22,960
Pero eu gusto de pensar punteiros
como só unha dirección.

1159
01:02:22,960 --> 01:02:26,110
Polo tanto, é unha variable que está a suceder
para almacenar un enderezo.

1160
01:02:26,110 --> 01:02:31,940
>> Entón é só esa variable especial
que é catro bytes de longo.

1161
01:02:31,940 --> 01:02:36,550
Lembre, este punteiro para calquera cousa é
sempre catro bytes de lonxitude para o noso 32-bit

1162
01:02:36,550 --> 01:02:39,370
máquina de xeito que o caso
o aparello.

1163
01:02:39,370 --> 01:02:41,920

1164
01:02:41,920 --> 01:02:47,050
E só ten a localización
dunha variable dentro do mesmo.

1165
01:02:47,050 --> 01:02:50,240
>> OK, entón non hai esa memoria, basicamente.

1166
01:02:50,240 --> 01:02:57,420
Así, cada bloque de memoria, de feito, ten un
etiqueta, o cal é a dirección do

1167
01:02:57,420 --> 01:02:58,890
memoria slotty.

1168
01:02:58,890 --> 01:03:02,370
Entón isto significa que eu podo ter
un punteiro que apunta

1169
01:03:02,370 --> 01:03:03,380
calquera destes enderezos.

1170
01:03:03,380 --> 01:03:09,930
Así, a razón pola que imos usar punteiros é
se eu teño que lembrar a súa localización

1171
01:03:09,930 --> 01:03:12,300
que unha variable específica é unha memoria.

1172
01:03:12,300 --> 01:03:16,560
>> E vostedes recorda que un dos
casos foi se eu tivera unha función

1173
01:03:16,560 --> 01:03:20,820
se eu tivera realmente quero que
intercambio para reais, realmente

1174
01:03:20,820 --> 01:03:22,110
ten que enviar un punteiro.

1175
01:03:22,110 --> 01:03:23,460
Non é a variable.

1176
01:03:23,460 --> 01:03:25,200
Vostedes se lembra diso?

1177
01:03:25,200 --> 01:03:26,450
O between-- diferenza

1178
01:03:26,450 --> 01:03:33,350

1179
01:03:33,350 --> 01:03:34,120
cal é o nome?

1180
01:03:34,120 --> 01:03:36,010
Chamada polo valor e chamando
por referencia, non?

1181
01:03:36,010 --> 01:03:36,840
>> OK, si.

1182
01:03:36,840 --> 01:03:38,330
Entón chame por valor.

1183
01:03:38,330 --> 01:03:43,570
Cando acaba de enviar unha variable para
funcionar só está enviando un valor.

1184
01:03:43,570 --> 01:03:45,610
Entón, en realidade está enviando
unha copia da variable.

1185
01:03:45,610 --> 01:03:49,720
E o programa non podería me importar menos
sobre si mesma variable, en realidade,

1186
01:03:49,720 --> 01:03:51,650
fai unha copia.

1187
01:03:51,650 --> 01:03:56,330
>> E chamando por referencia significa que
De feito, estou enviando unha copia do

1188
01:03:56,330 --> 01:03:57,550
punteiro para esa variable.

1189
01:03:57,550 --> 01:04:00,970
Entón, isto significa que eu estou enviando a
localización desta variable.

1190
01:04:00,970 --> 01:04:04,440
Entón, sinto que teño a localización do
variable, cando chamar a función

1191
01:04:04,440 --> 01:04:09,700
con punteiros, eu son capaz de realmente
cambiar os datos que estaban no inicio.

1192
01:04:09,700 --> 01:04:12,050
Ten sentido?

1193
01:04:12,050 --> 01:04:17,560
>> Aínda que, o punteiro é unha copia, a
punteiro aínda ten a dirección real de

1194
01:04:17,560 --> 01:04:20,090
a variable que quero cambiar.

1195
01:04:20,090 --> 01:04:21,920
Ten sentido?

1196
01:04:21,920 --> 01:04:24,290
>> Así, a creación de punteiros.

1197
01:04:24,290 --> 01:04:28,410
Lembre, o punteiro sempre
do tipo que está apuntando

1198
01:04:28,410 --> 01:04:29,890
ao e, a continuación, unha estrela.

1199
01:04:29,890 --> 01:04:31,030
E entón pon o nome.

1200
01:04:31,030 --> 01:04:35,765
Entón recorda que sempre que ten
calquera que sexa estrela, é como un punteiro para

1201
01:04:35,765 --> 01:04:38,990
que calquera que sexa variable
tipo que tiña.

1202
01:04:38,990 --> 01:04:42,850
>> Entón, aquí en estrela, por exemplo, é
un punteiro e dun número enteiro.

1203
01:04:42,850 --> 01:04:47,680
E despois de char estrela é un punteiro
estrela carbón animal e así por diante.

1204
01:04:47,680 --> 01:04:47,960
Si?

1205
01:04:47,960 --> 01:04:52,710
>> Audiencia: E se temos unha
punteiro para n para protagonizar x.

1206
01:04:52,710 --> 01:04:55,255
Sei que crea un punteiro para x.

1207
01:04:55,255 --> 01:04:59,432
Será que tamén declarar x un número enteiro?

1208
01:04:59,432 --> 01:05:05,170
>> LUCAS: OK, entón cando di n estrela x,
non está creando un punteiro para unha

1209
01:05:05,170 --> 01:05:06,000
x variable.

1210
01:05:06,000 --> 01:05:08,170
Está creando un punteiro chamado x.

1211
01:05:08,170 --> 01:05:09,396
>> Audiencia: [inaudível].

1212
01:05:09,396 --> 01:05:14,250
>> LUCAS: Entón, cando digo n estrela x, eu son
dicindo, hey, na memoria, vou

1213
01:05:14,250 --> 01:05:16,390
conseguir unha destas tres caixas.

1214
01:05:16,390 --> 01:05:20,750
E eu vou dicir que isto
será x, que é

1215
01:05:20,750 --> 01:05:22,000
Vai ser un punteiro.

1216
01:05:22,000 --> 01:05:26,860

1217
01:05:26,860 --> 01:05:30,640
E unha cousa interesante sobre punteiros
é que nós dicimos que teñen

1218
01:05:30,640 --> 01:05:32,620
4 bytes para unha máquina de 32 bits.

1219
01:05:32,620 --> 01:05:36,320
E a razón para iso é porque
4 bytes son 32 bits.

1220
01:05:36,320 --> 01:05:40,490
>> E máquinas que son de 64 bits, en realidade,
teñen enderezos punteiros

1221
01:05:40,490 --> 01:05:43,480
que son de 64 bits.

1222
01:05:43,480 --> 01:05:49,820
Por iso, só significa que a dimensión da
enderezos na máquina é diferente.

1223
01:05:49,820 --> 01:05:52,270
>> Entón referenciando e Dereferencing.

1224
01:05:52,270 --> 01:05:54,310
Existen dous operadores que
Vostedes deben lembrar.

1225
01:05:54,310 --> 01:05:55,450
A primeira é comercial.

1226
01:05:55,450 --> 01:05:56,810
A segunda é estrela.

1227
01:05:56,810 --> 01:06:05,060
Non sexa confuso con esta estrela e este
estrela, porque recorda que, en

1228
01:06:05,060 --> 01:06:06,950
Neste caso, ten n estrela.

1229
01:06:06,950 --> 01:06:08,700
>> É como unha cousa toda en conxunto.

1230
01:06:08,700 --> 01:06:10,720
Non hai espazo estrela n.

1231
01:06:10,720 --> 01:06:12,070
Entón, isto significa que el é o tipo.

1232
01:06:12,070 --> 01:06:14,870
Lembre, que cando ten
a estrela variable, está

1233
01:06:14,870 --> 01:06:16,230
falando sobre o tipo.

1234
01:06:16,230 --> 01:06:20,540
>> Cando ten só estrelas e, a continuación, o
nome da variable, isto quere dicir que

1235
01:06:20,540 --> 01:06:24,100
está dereferencing o punteiro, que
significa que está mirando para o

1236
01:06:24,100 --> 01:06:28,290
punteiro, atopar a dirección é
apuntando, indo a ese enderezo,

1237
01:06:28,290 --> 01:06:30,850
e mirando para sempre
ten alí.

1238
01:06:30,850 --> 01:06:34,310
Entón, digo aos meus alumnos que cando ten
estrela, ten que pensar que é

1239
01:06:34,310 --> 01:06:36,850
a abreviatura de contido.

1240
01:06:36,850 --> 01:06:39,770
>> Entón se ten un punteiro e
facer punteiro estrela, é o

1241
01:06:39,770 --> 01:06:41,720
o contido do punteiro.

1242
01:06:41,720 --> 01:06:44,580
Entón vai para o que está a apuntar cara
e mirar para o contido constante.

1243
01:06:44,580 --> 01:06:47,730
E o comercial é a mesma
cousa como enderezo.

1244
01:06:47,730 --> 01:06:52,560
>> Entón, se eu teño unha variable a-- como, imos
dicir que eu fixen un int igual 3--

1245
01:06:52,560 --> 01:06:56,900
se eu queira atopar a dirección de que
unha memoria variable, eu só podo facer

1246
01:06:56,900 --> 01:06:58,240
comercial Unha.

1247
01:06:58,240 --> 01:07:00,280
Por iso, é o enderezo de un.

1248
01:07:00,280 --> 01:07:01,530
Ten sentido?

1249
01:07:01,530 --> 01:07:03,790

1250
01:07:03,790 --> 01:07:05,040
>> Entón, aquí está un exemplo.

1251
01:07:05,040 --> 01:07:08,370

1252
01:07:08,370 --> 01:07:11,530
Isto falta int b e c int.

1253
01:07:11,530 --> 01:07:16,520
Entón int un é igual a 3 significa que
Eu estou indo a ir á memoria.

1254
01:07:16,520 --> 01:07:19,870
E eu vou atopar un slot
e poñer o número 3 aquí.

1255
01:07:19,870 --> 01:07:22,200
>> E, a continuación, int b é igual a 4.

1256
01:07:22,200 --> 01:07:23,100
Vou facer o mesmo.

1257
01:07:23,100 --> 01:07:25,840
Ir á memoria e poñer un número
4 nunha das caixas.

1258
01:07:25,840 --> 01:07:27,100
E int é igual a 5.

1259
01:07:27,100 --> 01:07:29,740
Atopa outra caixa e poñer un número 5.

1260
01:07:29,740 --> 01:07:36,160
>> Entón o que é esta liña está facendo?
n estrela pa igual a un comercial.

1261
01:07:36,160 --> 01:07:37,800
Entón, en primeiro lugar, n estrela aa.

1262
01:07:37,800 --> 01:07:39,050
O que está facendo?

1263
01:07:39,050 --> 01:07:40,930

1264
01:07:40,930 --> 01:07:42,298
>> Audiencia: [inaudível].

1265
01:07:42,298 --> 01:07:47,890
>> LUCAS: Si, por iso n estrela pa, en primeiro lugar,
declara un punteiro chamado pa.

1266
01:07:47,890 --> 01:07:53,720
E el está atribuíndo o valor de
punteiro que pode ser o seu enderezo de un.

1267
01:07:53,720 --> 01:07:55,790
Entón comercial Unha.

1268
01:07:55,790 --> 01:07:58,510
Entón, se eu fai estrela pb,
o que é unha estrela pb?

1269
01:07:58,510 --> 01:08:02,418

1270
01:08:02,418 --> 01:08:03,150
>> Oh, desculpe.

1271
01:08:03,150 --> 01:08:06,330
Isto tamén está en falta. n estrela pb.

1272
01:08:06,330 --> 01:08:07,905
Quero dicir estrela PC.

1273
01:08:07,905 --> 01:08:11,200
Eu sinto moito.

1274
01:08:11,200 --> 01:08:11,940
É o mesmo.

1275
01:08:11,940 --> 01:08:16,408
Pero agora eu son bo aire creando un punteiro
para B e, a continuación, un punteiro para c.

1276
01:08:16,408 --> 01:08:16,886
Si?

1277
01:08:16,886 --> 01:08:18,136
>> Audiencia: [inaudível]?

1278
01:08:18,136 --> 01:08:25,490

1279
01:08:25,490 --> 01:08:26,670
>> LUCAS: Si.

1280
01:08:26,670 --> 01:08:32,630
Entón, se vai para a memoria e vai para
a caixa que é designador para aa,

1281
01:08:32,630 --> 01:08:37,149
está realmente indo a
vexa a dirección dun.

1282
01:08:37,149 --> 01:08:38,399
Ok?

1283
01:08:38,399 --> 01:08:42,970

1284
01:08:42,970 --> 01:08:43,300
Si?

1285
01:08:43,300 --> 01:08:45,605
>> Audiencia: [inaudível]?

1286
01:08:45,605 --> 01:08:49,260
>> LUCAS: Si, punteiro é un enderezo.

1287
01:08:49,260 --> 01:08:50,120
Nunca se esqueza diso.

1288
01:08:50,120 --> 01:08:52,800
É como o máis importante
parte sobre punteiros.

1289
01:08:52,800 --> 01:08:56,180
Hai almacenar e dirección
a algunha variable.

1290
01:08:56,180 --> 01:08:56,890
Algo máis?

1291
01:08:56,890 --> 01:08:58,370
Algunha pregunta?

1292
01:08:58,370 --> 01:08:59,189
Está ben.

1293
01:08:59,189 --> 01:09:00,399
>> Entón Punteiros e matrices.

1294
01:09:00,399 --> 01:09:08,189
Lembre que cando fago int matriz 3,
Basicamente, o que eu estou facendo é que eu son, tipo

1295
01:09:08,189 --> 01:09:12,779
de, declarando nun punteiro.

1296
01:09:12,779 --> 01:09:18,960
Entón matriz é tipo como un punteiro para un
lugar específico na memoria en que eu

1297
01:09:18,960 --> 01:09:21,999
alocados tres slots para enteiros.

1298
01:09:21,999 --> 01:09:23,430
Será que isto ten sentido?

1299
01:09:23,430 --> 01:09:30,250
>> Entón, cando fago int matriz 3, o que eu son
facendo basicamente é a creación de tres

1300
01:09:30,250 --> 01:09:31,479
slots de memoria.

1301
01:09:31,479 --> 01:09:33,899
Entón, eu só atopar tres slots de memoria.

1302
01:09:33,899 --> 01:09:38,810
Entón, se eu fai iso, entón, un conxunto de estrelas,
basicamente, o contido do array,

1303
01:09:38,810 --> 01:09:46,180
o que significa que eu eliminar o punteiro, vou
para aquel lugar que está apuntando para,

1304
01:09:46,180 --> 01:09:47,939
e engada o número un.

1305
01:09:47,939 --> 01:09:53,729
>> E despois, se eu fai matriz estrela máis 1,
iso é o mesmo que facer matriz

1306
01:09:53,729 --> 01:09:59,690
corchetes un, o que significa só que eu vaia
o lugar que está apuntando.

1307
01:09:59,690 --> 01:10:03,000
E entón a un marcas
me desprazar unha posición.

1308
01:10:03,000 --> 01:10:06,510
Entón eu vou a esta posición, de feito,
e poñer o número dous.

1309
01:10:06,510 --> 01:10:10,900
>> E entón, finalmente, cando fago
matriz dous máis, eu vou para onde

1310
01:10:10,900 --> 01:10:11,825
enlace de matriz en.

1311
01:10:11,825 --> 01:10:14,690
E entón eu paso para os bloques de memoria.

1312
01:10:14,690 --> 01:10:16,240
E entón eu coloque o número tres aquí.

1313
01:10:16,240 --> 01:10:16,600
Si?

1314
01:10:16,600 --> 01:10:21,400
>> Audiencia: array Así estrela é simplemente
dicindo que o primeiro punto.

1315
01:10:21,400 --> 01:10:25,090
E pode engadir un, só porque
estamos realmente só

1316
01:10:25,090 --> 01:10:27,295
referenciar que primeiro enderezo.

1317
01:10:27,295 --> 01:10:28,545
>> LUCAS: É.

1318
01:10:28,545 --> 01:10:32,720

1319
01:10:32,720 --> 01:10:36,020
Por que, por exemplo, dicir matriz
0, array 1 e matriz de 2?

1320
01:10:36,020 --> 01:10:38,970

1321
01:10:38,970 --> 01:10:42,790
Eu digo, por que fai 0,
1, 2, 3, no canto de 1, 2, 3?

1322
01:10:42,790 --> 01:10:46,550
Unha das razóns é, un, ordenador
programadores prefiren comezar

1323
01:10:46,550 --> 01:10:47,750
contando desde 0.

1324
01:10:47,750 --> 01:10:52,370
Dous é porque cando fai matriz 0,
é o mesmo que facer matriz

1325
01:10:52,370 --> 01:10:56,330
plus 0, o que significa que eu vaia
esa posición, e non

1326
01:10:56,330 --> 01:10:59,320
ignorar calquera bloques de memoria.

1327
01:10:59,320 --> 01:11:01,750
Así que non mover todos os bloques de memoria.

1328
01:11:01,750 --> 01:11:02,015
Si?

1329
01:11:02,015 --> 01:11:03,265
>> Audiencia: [inaudível]?

1330
01:11:03,265 --> 01:11:05,928

1331
01:11:05,928 --> 01:11:12,670
>> LUCAS: Entón está pregunta o que é
a diferenza entre facer

1332
01:11:12,670 --> 01:11:14,000
este é facendo malloc.

1333
01:11:14,000 --> 01:11:17,550
Unha das diferenzas é que
int matriz 3 é a creación dun

1334
01:11:17,550 --> 01:11:19,260
matriz na pila.

1335
01:11:19,260 --> 01:11:23,080
E cando fago malloc, que
crea na pila.

1336
01:11:23,080 --> 01:11:25,250
Será que isto ten sentido?

1337
01:11:25,250 --> 01:11:28,870
>> Entón como é que malloc realmente funciona?

1338
01:11:28,870 --> 01:11:32,245
Entón, por que aínda que empregar malloc?

1339
01:11:32,245 --> 01:11:35,730

1340
01:11:35,730 --> 01:11:39,700
O seu tipo de compilador descobre todo
as variables que declarou.

1341
01:11:39,700 --> 01:11:44,040
E crea espazo para todos
deles na pila.

1342
01:11:44,040 --> 01:11:47,180
Así, as súas variables van
estar nalgún lugar na pila.

1343
01:11:47,180 --> 01:11:49,460
Entón aquí está as variables de ambiente.

1344
01:11:49,460 --> 01:11:53,850
>> Entón, basicamente, o espazo para as variables
en memoria é alocada en

1345
01:11:53,850 --> 01:11:55,080
tempo de compilación.

1346
01:11:55,080 --> 01:11:58,790
Entón, isto significa que o seu ordenador ten
saber todas estas variables

1347
01:11:58,790 --> 01:11:59,790
antemán.

1348
01:11:59,790 --> 01:12:02,500
Non ten que saber que o valor que
está indo a poñer neles.

1349
01:12:02,500 --> 01:12:05,490
Pero hai que saber como
cantidade de memoria que necesitas.

1350
01:12:05,490 --> 01:12:09,380
>> Pero agora imos dicir que, por exemplo,
está creando unha matriz ou tomar un

1351
01:12:09,380 --> 01:12:13,430
cadea que está tomando
desde o sitio web.

1352
01:12:13,430 --> 01:12:17,300
Non sabe canto tempo a corda
será, por exemplo.

1353
01:12:17,300 --> 01:12:20,600
Entón non sabe exactamente cantos
bloques de memoria que reservar, non?

1354
01:12:20,600 --> 01:12:24,120
>> Por iso, non fai moito sentido para
quere dicir poñer 100 caracteres.

1355
01:12:24,120 --> 01:12:26,420
E entón o que se o usuario escribe 150?

1356
01:12:26,420 --> 01:12:27,670
Vai ser parafuso.

1357
01:12:27,670 --> 01:12:30,160

1358
01:12:30,160 --> 01:12:34,620
>> Entón, basicamente, non pode estar seguro de como
cantidade de memoria que precisa reservar

1359
01:12:34,620 --> 01:12:35,960
cando compilar o programa.

1360
01:12:35,960 --> 01:12:38,240
Só sabe que, en tempo de execución.

1361
01:12:38,240 --> 01:12:39,950
É por iso que ten a pila.

1362
01:12:39,950 --> 01:12:47,610
Así, a pila terá memoria
que está alocando durante o

1363
01:12:47,610 --> 01:12:50,810
duración do programa en execución.

1364
01:12:50,810 --> 01:12:55,780
>> Entón, basicamente, cando fai malloc, o que
está facendo é a distribución de memoria en

1365
01:12:55,780 --> 01:13:00,160
tempo de execución, o que significa que está
decidir nese momento que

1366
01:13:00,160 --> 01:13:02,670
debe ter esa memoria.

1367
01:13:02,670 --> 01:13:04,210
Entón é iso, cando está asignación.

1368
01:13:04,210 --> 01:13:06,430
Será que isto ten sentido?

1369
01:13:06,430 --> 01:13:11,690
>> Entón lembre, a pila ten variables
que son creados en tempo de compilación.

1370
01:13:11,690 --> 01:13:14,560
E entón, o monte ten variables
que son creados como vai

1371
01:13:14,560 --> 01:13:15,600
con malloc, por exemplo.

1372
01:13:15,600 --> 01:13:16,850
>> Audiencia: [inaudível]?

1373
01:13:16,850 --> 01:13:19,179

1374
01:13:19,179 --> 01:13:24,340
>> LUCAS: Entón é GetString
vai chamar malloc.

1375
01:13:24,340 --> 01:13:26,710
Déixeme falar malloc, e
Vou explicar GetString.

1376
01:13:26,710 --> 01:13:32,000
Entón malloc é o mesmo
como distribución de memoria.

1377
01:13:32,000 --> 01:13:34,600
Por iso, vai reservar
memoria no heap.

1378
01:13:34,600 --> 01:13:40,010
E que vai voltar un punteiro para
onde esta memoria foi alocada no.

1379
01:13:40,010 --> 01:13:43,090
>> Entón, cando fazer--

1380
01:13:43,090 --> 01:13:44,910
aquí para example--

1381
01:13:44,910 --> 01:13:45,830
n punteiro estrela.

1382
01:13:45,830 --> 01:13:50,520
E entón punteiro igual malloc
tamaño de 10 polgadas veces.

1383
01:13:50,520 --> 01:13:52,110
Estou creando un punteiro.

1384
01:13:52,110 --> 01:13:59,020
E entón eu estou atribuíndo este punteiro para
o valor do enlace que malloc

1385
01:13:59,020 --> 01:13:59,680
está me dando.

1386
01:13:59,680 --> 01:14:04,150
>> Entón eu estou pedindo malloc pode reservar
espazo para 10 enteiros.

1387
01:14:04,150 --> 01:14:05,390
Iso é o que está dicindo.

1388
01:14:05,390 --> 01:14:09,020
E malloc me dá de volta a
punteiro para aquel lugar.

1389
01:14:09,020 --> 01:14:11,460
Ten sentido?

1390
01:14:11,460 --> 01:14:12,270
Está ben.

1391
01:14:12,270 --> 01:14:17,940
Eu E GetString é basicamente facer un
chamar a malloc para podelo reservar

1392
01:14:17,940 --> 01:14:21,680
memoria durante a execución.

1393
01:14:21,680 --> 01:14:26,460
>> Teña en conta que sempre comprobar a nulidade
porque malloc devolverá nulo

1394
01:14:26,460 --> 01:14:28,200
se non é posible reservar memoria.

1395
01:14:28,200 --> 01:14:31,660
Imos dicir que pedir un ridículo
cantidade de memoria.

1396
01:14:31,660 --> 01:14:33,950
O seu ordenador non será
poder reservar moito.

1397
01:14:33,950 --> 01:14:36,410
>> Entón malloc é só ir
para volver null.

1398
01:14:36,410 --> 01:14:42,210
Entón lembre sempre comprobar se o
punteiro que ten de malloc é

1399
01:14:42,210 --> 01:14:45,640
nulo ou non, porque, de ser, pode
ser referencia un punteiro e

1400
01:14:45,640 --> 01:14:48,340
provocando fallos laterais.

1401
01:14:48,340 --> 01:14:50,930
E, finalmente, non se esqueza
súa memoria libre.

1402
01:14:50,930 --> 01:14:57,800

1403
01:14:57,800 --> 01:15:00,560
>> Malloc é a creación de memoria no heap.

1404
01:15:00,560 --> 01:15:03,436
E ten que liberar a memoria
antes de que o programa termine.

1405
01:15:03,436 --> 01:15:05,370
OK, iso é todo para min.

1406
01:15:05,370 --> 01:15:07,900
Sentímolo, Rob.

1407
01:15:07,900 --> 01:15:07,950
Grazas.

1408
01:15:07,950 --> 01:15:09,878
>> [Aplausos]

1409
01:15:09,878 --> 01:15:12,679
>> LUCAS: Todas as últimas preguntas
antes de Rob vén?

1410
01:15:12,679 --> 01:15:13,138
Non?

1411
01:15:13,138 --> 01:15:13,597
Si?

1412
01:15:13,597 --> 01:15:15,892
>> Audiencia: Non vin
este en liña.

1413
01:15:15,892 --> 01:15:17,269
Cargou-o aínda?

1414
01:15:17,269 --> 01:15:19,106
>> LUCAS: Creo que Dave é
cargalo en breve.

1415
01:15:19,106 --> 01:15:19,880
>> Dave: Vai ser lanzado.

1416
01:15:19,880 --> 01:15:20,310
>> LUCAS: El vai estar en liña.

1417
01:15:20,310 --> 01:15:21,175
>> Audiencia: É-se.

1418
01:15:21,175 --> 01:15:22,090
>> LUCAS: É-se?

1419
01:15:22,090 --> 01:15:23,157
Está ben.

1420
01:15:23,157 --> 01:15:23,644
Si?

1421
01:15:23,644 --> 01:15:27,053
>> Audiencia: [inaudível]?

1422
01:15:27,053 --> 01:15:30,285
>> LUCAS: Si, ten que liberar todo o
memoria que é colocado na pila.

1423
01:15:30,285 --> 01:15:31,535
>> Audiencia: [inaudível]?

1424
01:15:31,535 --> 01:15:34,518

1425
01:15:34,518 --> 01:15:36,160
>> LUCAS: Si.

1426
01:15:36,160 --> 01:15:39,980
Cada vez que ten un malloc cultura,
ten que ter unha cultura libre

1427
01:15:39,980 --> 01:15:42,640
despois que deixar de usar esta variable.

1428
01:15:42,640 --> 01:15:44,800
Entón malloc e free son
sempre xuntos.

1429
01:15:44,800 --> 01:15:45,410
Os seus mellores amigos.

1430
01:15:45,410 --> 01:15:46,720
Si.

1431
01:15:46,720 --> 01:15:47,970
Rob?

1432
01:15:47,970 --> 01:15:55,595

1433
01:15:55,595 --> 01:15:56,850
>> ROB: Vou rapidamente.

1434
01:15:56,850 --> 01:16:00,466
E tamén o video será colocado.

1435
01:16:00,466 --> 01:16:01,716
Eu teño o micrófono conectado.

1436
01:16:01,716 --> 01:16:24,060

1437
01:16:24,060 --> 01:16:26,230
>> OK, entón semana de cinco cousas.

1438
01:16:26,230 --> 01:16:27,970
O primeiro que temos é a pila.

1439
01:16:27,970 --> 01:16:33,390
Entón recorda que só hai unha pila
cadro por chamada de función activa.

1440
01:16:33,390 --> 01:16:34,710
Vexamos isto en un segundo.

1441
01:16:34,710 --> 01:16:37,850
E tamén me acordo do que realmente pasa
en cada cadro de pila van ser

1442
01:16:37,850 --> 01:16:41,880
as variables locais das nosas funcións,
os argumentos que se pasan para o noso

1443
01:16:41,880 --> 01:16:43,880
funcións, xunto con un par
outras cousas que realmente non

1444
01:16:43,880 --> 01:16:45,260
se preocupe.

1445
01:16:45,260 --> 01:16:50,950
>> Entón aquí está un exemplo de programa que,
aviso, a principal é o retorno printfing

1446
01:16:50,950 --> 01:16:52,830
valor de foo 4.

1447
01:16:52,830 --> 01:16:57,930
foo só vai volver
valor de bar 4 comas 6.

1448
01:16:57,930 --> 01:17:02,380
E bar vai establecer algúns locais
n variable igual a 4 veces 6.

1449
01:17:02,380 --> 01:17:03,920
E a continuación, regresar n.

1450
01:17:03,920 --> 01:17:09,130
>> Entón, imos ollar para a pila todo
a iteración actual do programa.

1451
01:17:09,130 --> 01:17:10,500
Polo tanto, hai o fondo da nosa stack.

1452
01:17:10,500 --> 01:17:12,620
Teña en conta que de que a pila crecendo.

1453
01:17:12,620 --> 01:17:15,370
Así, na parte inferior da nosa pila,
ten un cadro de pila para o principal.

1454
01:17:15,370 --> 01:17:17,000
Cando o programa comeza, principal
sempre estará no

1455
01:17:17,000 --> 01:17:18,560
inferior da nosa pila.

1456
01:17:18,560 --> 01:17:20,880
>> E o que está dentro do noso
apilar marco para principal?

1457
01:17:20,880 --> 01:17:23,810
Así, aínda que non existan locais
variables a principal, como dixen antes,

1458
01:17:23,810 --> 01:17:29,670
temos argc e RGV ocupando espazo
dentro do cadro principal de pila.

1459
01:17:29,670 --> 01:17:33,260
Entón principal agora vai
chamando a función foo.

1460
01:17:33,260 --> 01:17:35,125
E isto significa que foo vai
obter o seu propio cadro de pila.

1461
01:17:35,125 --> 01:17:36,970
>> Polo tanto, agora estamos dentro
a función foo.

1462
01:17:36,970 --> 01:17:38,610
E o que precisa para ir en
cadro de pila do foo?

1463
01:17:38,610 --> 01:17:41,100
Ben, foo ten un argumento n.

1464
01:17:41,100 --> 01:17:45,440
E n é igual a 4, pois iso é o que
principal é pasar como argumento de foo.

1465
01:17:45,440 --> 01:17:48,490
>> Entón agora foo vai chamar bar.

1466
01:17:48,490 --> 01:17:52,070
Que é bar terá dentro
de seu 'cadro de pila?

1467
01:17:52,070 --> 01:17:55,610
Ten igual a 4 x y igual a seis.

1468
01:17:55,610 --> 01:17:58,540
Iso non é todo o que nós imos ter
no cadro de pila porque bar

1469
01:17:58,540 --> 01:18:00,580
ten tamén unha variable local n.

1470
01:18:00,580 --> 01:18:03,370
E n imos definir igual a 24.

1471
01:18:03,370 --> 01:18:05,750
>> Entón agora bar volverá n.

1472
01:18:05,750 --> 01:18:09,300
Entón bar está retornando 24 a
o foo cadro de pila.

1473
01:18:09,300 --> 01:18:12,560
E por agora barra de retorno, que
significa que estamos estourando o cadro de pila

1474
01:18:12,560 --> 01:18:14,250
fóra da barra do conxunto.

1475
01:18:14,250 --> 01:18:18,430
Así, toda a memoria que bar fora
usando agora fóra da pila.

1476
01:18:18,430 --> 01:18:21,550
>> Agora, foo tamén
para volver 24 a principal.

1477
01:18:21,550 --> 01:18:25,470
Polo tanto, agora que foo está retornando, a memoria
foo que estaba usando na súa '

1478
01:18:25,470 --> 01:18:27,550
cadro de pila tamén está desaparecido.

1479
01:18:27,550 --> 01:18:29,660
E agora, o principal vai chamar printf.

1480
01:18:29,660 --> 01:18:31,660
Entón printf é só unha outra función.

1481
01:18:31,660 --> 01:18:35,320
Cando chamamos printf, que será
outro cadro de pila para o printf

1482
01:18:35,320 --> 01:18:36,470
chamada de función.

1483
01:18:36,470 --> 01:18:37,990
>> O que estamos pasando printf?

1484
01:18:37,990 --> 01:18:40,090
Iso é o que está indo a ir
no seu cadro de pila.

1485
01:18:40,090 --> 01:18:44,970
Como mínimo, estamos pasando
que por cento i barra invertida n e

1486
01:18:44,970 --> 01:18:47,180
argumento 24.

1487
01:18:47,180 --> 01:18:50,370
Podería ter máis na súa estrutura de pila
se printf pasa a estar a usar un

1488
01:18:50,370 --> 01:18:51,200
variables locais.

1489
01:18:51,200 --> 01:18:51,920
Non sabemos.

1490
01:18:51,920 --> 01:18:53,810
>> Pero todo o que acontece no printf do
apilar cadro.

1491
01:18:53,810 --> 01:18:55,740
Vai executar o printf.

1492
01:18:55,740 --> 01:18:56,830
Entón printf está feito.

1493
01:18:56,830 --> 01:18:57,820
El pode voltar.

1494
01:18:57,820 --> 01:18:58,960
Por último, o principal está feito.

1495
01:18:58,960 --> 01:18:59,860
Iniciar volverá.

1496
01:18:59,860 --> 01:19:02,020
E entón o noso programa está feito.

1497
01:19:02,020 --> 01:19:02,480
Si?

1498
01:19:02,480 --> 01:19:04,505
>> Audiencia: Está vendo [inaudível]

1499
01:19:04,505 --> 01:19:05,900
argumentos [inaudível]

1500
01:19:05,900 --> 01:19:06,830
parámetros?

1501
01:19:06,830 --> 01:19:09,970
>> ROB: Entón hai unha diferenza sutil
entre argumentos e parámetros.

1502
01:19:09,970 --> 01:19:14,400
E realmente, o falar común, as persoas tenden
só para mestura-los o tempo.

1503
01:19:14,400 --> 01:19:17,550
Pero parámetros son os formais
nome das cousas.

1504
01:19:17,550 --> 01:19:20,180
>> Entón argc e argv son o
parámetros para principal.

1505
01:19:20,180 --> 01:19:23,440
Os argumentos son o que realmente
pasar como eses parámetros.

1506
01:19:23,440 --> 01:19:28,340
Entón alí cando chamar foo de 4, 4
é o argumento que estou pasando.

1507
01:19:28,340 --> 01:19:31,460
E o parámetro n, dentro
foo, asume o valor 4

1508
01:19:31,460 --> 01:19:32,880
desde 4 foi o argumento.

1509
01:19:32,880 --> 01:19:35,826
>> Audiencia: [inaudível]?

1510
01:19:35,826 --> 01:19:37,880
>> ROB: n é unha variable local para untar.

1511
01:19:37,880 --> 01:19:41,420

1512
01:19:41,420 --> 01:19:44,960
n aínda é lugar para foo, pero
é un parámetro para foo.

1513
01:19:44,960 --> 01:19:48,190
Non é unha variable local.

1514
01:19:48,190 --> 01:19:48,546
Si?

1515
01:19:48,546 --> 01:19:51,180
>> Audiencia: [inaudível]?

1516
01:19:51,180 --> 01:19:55,400
>> ROB: foo bar é só chamar e
retornando Whatever Bar retorno.

1517
01:19:55,400 --> 01:19:56,786
>> Audiencia: [inaudível]?

1518
01:19:56,786 --> 01:19:59,591
>> ROB: Si, só para ver múltiple
apilar cadros.

1519
01:19:59,591 --> 01:20:00,082
Si?

1520
01:20:00,082 --> 01:20:03,519
>> Audiencia: Por foo chamouse
antes printf?

1521
01:20:03,519 --> 01:20:05,920
>> ROB: Por que foo chamado antes printf?

1522
01:20:05,920 --> 01:20:10,740
Entón, eu podería, en vez diso, fixo algo
como int x é igual a foo de 4

1523
01:20:10,740 --> 01:20:12,980
e logo, impreso x.

1524
01:20:12,980 --> 01:20:17,900
Pero en vez diso, eu combinei a función
chamar argumento de printf.

1525
01:20:17,900 --> 01:20:23,670
>> Pero teña en conta que non podemos, de feito,
realizar a chamada a printf ata nós

1526
01:20:23,670 --> 01:20:25,610
descubrir o que foo de 4 é.

1527
01:20:25,610 --> 01:20:27,480
Entón nós imos avaliar iso.

1528
01:20:27,480 --> 01:20:32,504
E só unha vez feito isto
para volver e avaliar iso.

1529
01:20:32,504 --> 01:20:32,990
Si?

1530
01:20:32,990 --> 01:20:37,364
>> Audiencia: Xa que tanto bar [inaudível]

1531
01:20:37,364 --> 01:20:41,738
valor, por que non ten [inaudível]?

1532
01:20:41,738 --> 01:20:44,400
>> ROB: Deben ser totalmente int.

1533
01:20:44,400 --> 01:20:46,260
Isto non foi capturado máis
varios pases.

1534
01:20:46,260 --> 01:20:49,010
Así debe ser int bar e int
foo xa que ambos

1535
01:20:49,010 --> 01:20:50,460
están retornando enteiros.

1536
01:20:50,460 --> 01:20:54,214
Baleiro é só no caso de que non van
para voltar os valores reais.

1537
01:20:54,214 --> 01:20:54,692
Si?

1538
01:20:54,692 --> 01:20:58,038
>> Audiencia: Se tivese unha liña enriba
o retorno, [inaudível]?

1539
01:20:58,038 --> 01:21:01,862

1540
01:21:01,862 --> 01:21:03,730
>> ROB: A liña de enriba do retorno?

1541
01:21:03,730 --> 01:21:04,410
>> Audiencia: Yeah.

1542
01:21:04,410 --> 01:21:10,780
Como se fixo printf e [inaudível]
sería imprimir dúas veces?

1543
01:21:10,780 --> 01:21:12,992
>> ROB: Entón, dentro foo?

1544
01:21:12,992 --> 01:21:15,945
Se tivésemos un printf aquí?

1545
01:21:15,945 --> 01:21:16,750
>> Audiencia: Yeah.

1546
01:21:16,750 --> 01:21:19,510
>> ROB: Entón, se nós tivésemos un dereito printf
aquí, sería imprimir unha vez.

1547
01:21:19,510 --> 01:21:23,400
Xa que estamos chamando foo xa dereito
aquí, entón imos acertar o printf.

1548
01:21:23,400 --> 01:21:24,620
Entón imos chamarlle bar.

1549
01:21:24,620 --> 01:21:25,710
E entón foo vai volver.

1550
01:21:25,710 --> 01:21:26,275
E é iso.

1551
01:21:26,275 --> 01:21:30,985
Nós só atopar sempre
printf unha vez.

1552
01:21:30,985 --> 01:21:31,482
Si?

1553
01:21:31,482 --> 01:21:32,973
>> Audiencia: [inaudível]

1554
01:21:32,973 --> 01:21:37,950
printf chamar foo porque estamos en primeiro lugar
chamando printf e despois imos pasar

1555
01:21:37,950 --> 01:21:38,580
os argumentos.

1556
01:21:38,580 --> 01:21:40,960
>> ROB: Entón, en teoría, non é
printf chamar foo?

1557
01:21:40,960 --> 01:21:42,220
Entón, non.

1558
01:21:42,220 --> 01:21:47,360
Só a fin de que c vai
realizar estas cousas é, antes que pudermos

1559
01:21:47,360 --> 01:21:49,800
chamar unha función, todo argumentos
para a función que

1560
01:21:49,800 --> 01:21:51,600
ser completamente avaliada.

1561
01:21:51,600 --> 01:21:53,540
Entón é iso totalmente avaliado?

1562
01:21:53,540 --> 01:21:54,610
Si, é só un fío.

1563
01:21:54,610 --> 01:21:55,480
É só un valor.

1564
01:21:55,480 --> 01:21:57,200
>> Entón temos que completamente
avaliar iso.

1565
01:21:57,200 --> 01:21:59,720
Unha vez feito isto, agora todo
seus argumentos son avaliados.

1566
01:21:59,720 --> 01:22:01,982
E agora podemos facer a
chamar para printf.

1567
01:22:01,982 --> 01:22:02,478
Si?

1568
01:22:02,478 --> 01:22:03,966
>> Audiencia: Unha pregunta.

1569
01:22:03,966 --> 01:22:06,942
Se vostede ten unha función void, debe
ten retorno punto e coma?

1570
01:22:06,942 --> 01:22:09,910
>> ROB: Non fai un punto e coma retorno
se ten unha función void.

1571
01:22:09,910 --> 01:22:13,370

1572
01:22:13,370 --> 01:22:14,780
Está ben.

1573
01:22:14,780 --> 01:22:15,830
Entón, agora algunhas cousas heap.

1574
01:22:15,830 --> 01:22:19,640
Entón pila é como imos tratar
co manexo de memoria dinámica.

1575
01:22:19,640 --> 01:22:23,100
E iso contrasta directamente co
pila que poderiamos chamar de automático

1576
01:22:23,100 --> 01:22:24,100
xestión de memoria.

1577
01:22:24,100 --> 01:22:27,140
>> Entón na pila, nunca ten
para xestionar o xeito no que as variables locais

1578
01:22:27,140 --> 01:22:30,400
están sendo empurrados e bateu fóra todo
estes cadros de pila e todas esas cousas.

1579
01:22:30,400 --> 01:22:31,070
Non ten que se preocupar con iso.

1580
01:22:31,070 --> 01:22:32,070
É automático.

1581
01:22:32,070 --> 01:22:36,990
Así, a pila é manual.

1582
01:22:36,990 --> 01:22:38,070
E o [inaudível]

1583
01:22:38,070 --> 01:22:41,260
vén destas funcións
malloc e free.

1584
01:22:41,260 --> 01:22:43,550
>> Entón aquí está outro programa.

1585
01:22:43,550 --> 01:22:47,145
Todo o que estamos facendo é mallocing
un enteiro.

1586
01:22:47,145 --> 01:22:49,360
Estamos almacenando o en estrela x.

1587
01:22:49,360 --> 01:22:52,520
Por suposto, debemos comprobar
a ver se x é nulo.

1588
01:22:52,520 --> 01:22:56,400
Entón imos só definir o que
x está a apuntar cara a 50.

1589
01:22:56,400 --> 01:23:00,350

1590
01:23:00,350 --> 01:23:03,260
Imprimir o que está a apuntar cara x,
print x, e despois libre x.

1591
01:23:03,260 --> 01:23:08,920
>> Entón, como é que isto realmente vai mirar
se miramos a nosa pila e pila?

1592
01:23:08,920 --> 01:23:10,950
Entón, imos comezar de novo.

1593
01:23:10,950 --> 01:23:12,580
A parte inferior da nosa pila como antes.

1594
01:23:12,580 --> 01:23:15,930
Lembre que che amontoar directamente
oponse a pila de?

1595
01:23:15,930 --> 01:23:18,850
Entón, nós imos ter o
parte superior da nosa pila alí enriba.

1596
01:23:18,850 --> 01:23:22,590
>> Así, o fondo da pila a temos
noso cadro de pila para o principal.

1597
01:23:22,590 --> 01:23:28,000
Ten o espazo para argc, argv, e nós
Agora temos unha variable x local, que

1598
01:23:28,000 --> 01:23:30,030
é unha estrela int.

1599
01:23:30,030 --> 01:23:32,240
Entón, imos facer unha iteración
a través deste programa.

1600
01:23:32,240 --> 01:23:34,420
O primeiro que temos é
unha chamada para malloc.

1601
01:23:34,420 --> 01:23:36,250
>> Entón, nós estamos facendo unha chamada a malloc.

1602
01:23:36,250 --> 01:23:37,100
Malloc é unha función.

1603
01:23:37,100 --> 01:23:38,770
Vai chegar un cadro de pila.

1604
01:23:38,770 --> 01:23:40,180
O que estamos pasando para malloc?

1605
01:23:40,180 --> 01:23:41,610
Isto vai entrar
do cadro de pila.

1606
01:23:41,610 --> 01:23:45,130
Estamos pasando tamaño n, que é 4.

1607
01:23:45,130 --> 01:23:49,700
Entón, que é pasado para malloc.

1608
01:23:49,700 --> 01:23:50,910
>> Que malloc facer?

1609
01:23:50,910 --> 01:23:53,820
El agarra connosco algún espazo no heap.

1610
01:23:53,820 --> 01:23:55,320
Entón, nós estamos indo a ir á pila.

1611
01:23:55,320 --> 01:23:57,990
E nós imos coller
4 bytes do conxunto.

1612
01:23:57,990 --> 01:24:01,500
Entón imos dar este
un enderezo arbitrarios.

1613
01:24:01,500 --> 01:24:06,680
0x123 Basta finxir que é un
dirección que está na pila.

1614
01:24:06,680 --> 01:24:12,300
>> Entón, o que en realidade está dentro dese
rexión de memoria na páxina Ox123?

1615
01:24:12,300 --> 01:24:13,080
Garbage.

1616
01:24:13,080 --> 01:24:15,270
Entón, nós non memorizou nada nel.

1617
01:24:15,270 --> 01:24:18,830
Así, tanto como sabemos,
Podería ser calquera cousa.

1618
01:24:18,830 --> 01:24:20,560
Non debe asumir que é cero.

1619
01:24:20,560 --> 01:24:23,870
É máis probable que non sexa cero.

1620
01:24:23,870 --> 01:24:26,260
>> Retorno Entón agora malloc.

1621
01:24:26,260 --> 01:24:28,020
E o que facemos cando malloc retorna?

1622
01:24:28,020 --> 01:24:29,800
Montar o que retorna.

1623
01:24:29,800 --> 01:24:32,290
Montar x iguais ao que
está volvendo.

1624
01:24:32,290 --> 01:24:33,690
Entón o que é o regreso?

1625
01:24:33,690 --> 01:24:38,150
Está volvendo 0x123 xa que é a
dirección do bloque de memoria que

1626
01:24:38,150 --> 01:24:40,850
só asignado no heap.

1627
01:24:40,850 --> 01:24:47,160
>> Entón retorne 0x123 x agora será definido
igual a 0x123 que, pictoricamente,

1628
01:24:47,160 --> 01:24:52,940
nós frecuentemente deseñar como x tendo un real
frecha que apunta para ese bloque.

1629
01:24:52,940 --> 01:24:55,820
Pero x é só almacenar ese enderezo.

1630
01:24:55,820 --> 01:24:58,670
Entón, agora temos que comprobar se x é nulo.

1631
01:24:58,670 --> 01:24:59,120
Non é nulo.

1632
01:24:59,120 --> 01:25:02,170
Finximos que malloc que conseguiu.

1633
01:25:02,170 --> 01:25:04,950
>> Entón, agora estrela x é igual a 50.

1634
01:25:04,950 --> 01:25:08,450
Así estrela recorda que significa
ir a este enderezo.

1635
01:25:08,450 --> 01:25:12,700
Entón 0x123 Imos
ir a este enderezo.

1636
01:25:12,700 --> 01:25:14,660
Entón, iso nos leva ata alí.

1637
01:25:14,660 --> 01:25:16,310
O que estamos facendo nese enderezo?

1638
01:25:16,310 --> 01:25:19,020
Estamos almacenando 50.

1639
01:25:19,020 --> 01:25:22,500
>> Así, tras esta liña, que é o que
as cousas están indo opinión.

1640
01:25:22,500 --> 01:25:24,640
Entón, agora non é máis
lixo alí enriba.

1641
01:25:24,640 --> 01:25:28,910
Agora sabemos que o 50 é no que
enderezo particular porque

1642
01:25:28,910 --> 01:25:32,410
nós configuralo para iso.

1643
01:25:32,410 --> 01:25:32,790
Ok?

1644
01:25:32,790 --> 01:25:34,370
Entón agora imos imprimir f.

1645
01:25:34,370 --> 01:25:38,490
>> Entón, primeiro imos para imprimir estrela x.

1646
01:25:38,490 --> 01:25:39,640
Entón, cal é estrela x?

1647
01:25:39,640 --> 01:25:44,300
Unha vez máis, a estrela x significa ir á
que x está a apuntar.

1648
01:25:44,300 --> 01:25:47,140
Entón x é almacenar 0x123 Vaia iso.

1649
01:25:47,140 --> 01:25:48,490
Estivemos con 50.

1650
01:25:48,490 --> 01:25:50,540
Así que imprimir f.

1651
01:25:50,540 --> 01:25:54,900
E iso significa que vai imprimir 50.

1652
01:25:54,900 --> 01:25:56,850
E despois que retorna.

1653
01:25:56,850 --> 01:25:58,340
>> E despois temos o segundo printf.

1654
01:25:58,340 --> 01:25:59,370
Agora estamos por cento p.

1655
01:25:59,370 --> 01:26:01,680
Se aínda non viu, esta é
só como imprimir un punteiro.

1656
01:26:01,680 --> 01:26:04,960
Polo tanto, temos por cento i, cento
f, e todos aqueles xa.

1657
01:26:04,960 --> 01:26:07,160
Entón por cento p, imprimir un punteiro.

1658
01:26:07,160 --> 01:26:08,920
>> Entón x é un punteiro.

1659
01:26:08,920 --> 01:26:13,440
Entón, se nós estamos indo para imprimir x si,
estamos imprimindo o que en realidade está dentro

1660
01:26:13,440 --> 01:26:19,220
x, o cal é 0x123 Así, o primeiro
print f vai imprimir 50.

1661
01:26:19,220 --> 01:26:23,620
A segunda impresión f vai
para imprimir 0x123 Si?

1662
01:26:23,620 --> 01:26:27,460
>> Audiencia: Vostede usa por cento
x para imprimir un enlace?

1663
01:26:27,460 --> 01:26:31,200
>> ROB: Entón usa por cento
x para imprimir un enlace?

1664
01:26:31,200 --> 01:26:38,350
Entón pode, pero por cento x é xusto,
xeral, pois, como se ten algún

1665
01:26:38,350 --> 01:26:40,325
enteiro e que quere imprimir
lo como un hexadecimal.

1666
01:26:40,325 --> 01:26:43,250

1667
01:26:43,250 --> 01:26:44,880
Isto é só como facelo.

1668
01:26:44,880 --> 01:26:47,160
>> Considerando que, por cento d faría
imprimir como decimal.

1669
01:26:47,160 --> 01:26:50,310
É aí onde comezan por cento
d. i é só enteiro.

1670
01:26:50,310 --> 01:26:52,690
por cento p é especialmente
para punteiros.

1671
01:26:52,690 --> 01:26:54,060
>> Entón x é un punteiro.

1672
01:26:54,060 --> 01:26:56,360
Queremos usar por cento p.

1673
01:26:56,360 --> 01:26:57,937
Pero por cento x podería traballar.

1674
01:26:57,937 --> 01:26:58,414
Si?

1675
01:26:58,414 --> 01:26:59,664
>> Audiencia: [inaudível]?

1676
01:26:59,664 --> 01:27:04,138

1677
01:27:04,138 --> 01:27:05,388
>> ROB: Yeah.

1678
01:27:05,388 --> 01:27:07,870

1679
01:27:07,870 --> 01:27:13,440
Polo menos para este call-- entón eu
non inclúe-lo aquí.

1680
01:27:13,440 --> 01:27:19,850
Pero estes dous argumentos son necesariamente
dentro deste marco de pila

1681
01:27:19,850 --> 01:27:23,040
xunto con calquera variables locais
printf pasa a ser utilizado.

1682
01:27:23,040 --> 01:27:27,020
E, a continuación, a próxima chamada a printf agora
dentro printf cadro de pila é

1683
01:27:27,020 --> 01:27:33,960
por cento p barra invertida n e calquera que sexa o
valor de x é, cal é 0x123.

1684
01:27:33,960 --> 01:27:34,425
Si?

1685
01:27:34,425 --> 01:27:35,675
>> Audiencia: [inaudível]?

1686
01:27:35,675 --> 01:27:38,145

1687
01:27:38,145 --> 01:27:40,880
>> ROB: El vai imprimir algo
que se parece con isto.

1688
01:27:40,880 --> 01:27:41,846
>> Audiencia: [inaudível].

1689
01:27:41,846 --> 01:27:44,510
>> ROB: Entón el imprime-lo en forma de enderezo.

1690
01:27:44,510 --> 01:27:47,003
Parece que un enderezo.

1691
01:27:47,003 --> 01:27:47,494
Si?

1692
01:27:47,494 --> 01:27:49,458
>> Audiencia: [inaudível]?

1693
01:27:49,458 --> 01:27:51,075
>> ROB: Por que é o que?

1694
01:27:51,075 --> 01:27:52,920
>> Audiencia: [inaudível]?

1695
01:27:52,920 --> 01:27:55,240
>> ROB: Por que este punteiro 4 bytes?

1696
01:27:55,240 --> 01:27:58,500
Polo tanto, hai unha morea
de 0 fronte a este.

1697
01:27:58,500 --> 01:28:03,740
Entón, é realmente 0x0000000123.

1698
01:28:03,740 --> 01:28:06,510
Nun sistema de 64 bits, non habería
unha morea de máis ceros.

1699
01:28:06,510 --> 01:28:11,410

1700
01:28:11,410 --> 01:28:11,900
Si?

1701
01:28:11,900 --> 01:28:13,150
>> Audiencia: [inaudível].

1702
01:28:13,150 --> 01:28:17,290

1703
01:28:17,290 --> 01:28:21,130
>> ROB: Entón o primeiro printf
vai print--

1704
01:28:21,130 --> 01:28:21,980
>> Audiencia: [inaudível].

1705
01:28:21,980 --> 01:28:24,420
>> ROB: Si, está indo para imprimir
que x está a apuntar.

1706
01:28:24,420 --> 01:28:27,030

1707
01:28:27,030 --> 01:28:29,070
Estrela di o que é iso
cousa a apuntar.

1708
01:28:29,070 --> 01:28:30,300
Agarre-o.

1709
01:28:30,300 --> 01:28:31,455
Entón que é o que está a apuntar?

1710
01:28:31,455 --> 01:28:31,850
50.

1711
01:28:31,850 --> 01:28:32,410
Agarre-o.

1712
01:28:32,410 --> 01:28:33,390
Iso é o que imos imprimir.

1713
01:28:33,390 --> 01:28:37,020
Considerando que, o próximo, estamos
só imprimir x si.

1714
01:28:37,020 --> 01:28:38,850
O que está dentro de f?

1715
01:28:38,850 --> 01:28:43,710
0x123.

1716
01:28:43,710 --> 01:28:44,500
Está ben.

1717
01:28:44,500 --> 01:28:46,620
>> E entón, finalmente, temos o libre.

1718
01:28:46,620 --> 01:28:48,040
O que estamos pasando para liberar?

1719
01:28:48,040 --> 01:28:49,470
Estamos pasando x.

1720
01:28:49,470 --> 01:28:52,380
Naquela época, eu realmente exhibido
lo no cadro de pila.

1721
01:28:52,380 --> 01:28:56,370
>> Entón, nós estamos pasando o valor
0x123 liberar.

1722
01:28:56,370 --> 01:28:59,070
Entón, agora libre sabe, todo ben,
Teño que ir ata a pila

1723
01:28:59,070 --> 01:29:00,050
e sen que a memoria.

1724
01:29:00,050 --> 01:29:03,920
Xa non está a usar o
está no enderezo 0x123.

1725
01:29:03,920 --> 01:29:07,010
>> Tan libre lanzará
que desde o heap.

1726
01:29:07,010 --> 01:29:09,490
Agora a nosa pila está baleira de novo.

1727
01:29:09,490 --> 01:29:11,120
Non temos perdas de memoria.

1728
01:29:11,120 --> 01:29:12,940
Agora libre vai volver.

1729
01:29:12,940 --> 01:29:16,130
Teña en conta que x é aínda 0x123.

1730
01:29:16,130 --> 01:29:18,240
Pero iso agora non é válido memoria.

1731
01:29:18,240 --> 01:29:21,220

1732
01:29:21,220 --> 01:29:23,986
Non hai máis desreferenciava x.

1733
01:29:23,986 --> 01:29:24,440
Si?

1734
01:29:24,440 --> 01:29:27,240
>> Audiencia: É voltar 0 redundante?

1735
01:29:27,240 --> 01:29:28,290
>> ROB: É returen 0 redundante?

1736
01:29:28,290 --> 01:29:31,110
Si.

1737
01:29:31,110 --> 01:29:33,950
Acabamos de poñer que alí porque
temos un retorno dun ao aire.

1738
01:29:33,950 --> 01:29:36,830
Entón, é como si, permite
inclúen o regreso 0.

1739
01:29:36,830 --> 01:29:37,310
Si?

1740
01:29:37,310 --> 01:29:38,560
>> Audiencia: [inaudível]?

1741
01:29:38,560 --> 01:29:42,110

1742
01:29:42,110 --> 01:29:45,580
>> ROB: Entón, despois x libres, o que pasa se
tratamos cancelar o punteiro?

1743
01:29:45,580 --> 01:29:47,240
É posible que nada dea mal.

1744
01:29:47,240 --> 01:29:49,330
É posible que aínda recibirá 50.

1745
01:29:49,330 --> 01:29:53,590
>> É posible, tamén, que esa memoria é
agora está a ser usado para outra cousa.

1746
01:29:53,590 --> 01:29:57,140
Polo tanto, é un comportamento indefinido.

1747
01:29:57,140 --> 01:30:00,772
E indefinida significa nada
pode pasar.

1748
01:30:00,772 --> 01:30:01,250
Si?

1749
01:30:01,250 --> 01:30:02,500
>> Audiencia: [inaudível]?

1750
01:30:02,500 --> 01:30:07,942

1751
01:30:07,942 --> 01:30:10,830
>> ROB: Non, por iso, se asignar
x para outra cousa.

1752
01:30:10,830 --> 01:30:15,870
Entón, aquí dixemos x é igual a
algo malloc else--

1753
01:30:15,870 --> 01:30:17,100
tamaño malloc event--

1754
01:30:17,100 --> 01:30:20,180
entón que bloque orixinal
de memoria non é liberar.

1755
01:30:20,180 --> 01:30:21,490
E perdemos oficialmente.

1756
01:30:21,490 --> 01:30:23,150
Isto é unha perda de memoria.

1757
01:30:23,150 --> 01:30:25,090
Perdemos as referencias
para este bloque de memoria.

1758
01:30:25,090 --> 01:30:26,827
Entón non hai ningunha maneira que podemos nunca liberalo la.

1759
01:30:26,827 --> 01:30:32,074

1760
01:30:32,074 --> 01:30:36,630
OK, entón, a continuación, regresar 0 significa feito.

1761
01:30:36,630 --> 01:30:37,900
>> Todos estourido ben, entón pila.

1762
01:30:37,900 --> 01:30:39,320
Cal é a idea aquí?

1763
01:30:39,320 --> 01:30:41,210
Entón lembre, pila está indo para abaixo.

1764
01:30:41,210 --> 01:30:43,480
Stack está subindo.

1765
01:30:43,480 --> 01:30:48,000
Polo tanto, este foi o exemplo da charla,
Creo que, onde principal só vai

1766
01:30:48,000 --> 01:30:51,380
chamar esta función foo, que vai
a chamarse de recursivamente unha e

1767
01:30:51,380 --> 01:30:52,320
unha vez máis.

1768
01:30:52,320 --> 01:30:55,370
>> Entón apilar cadros van
funcionan exactamente do mesmo.

1769
01:30:55,370 --> 01:30:58,130
Entón, imos comezar con principal
como o cadro de pila inferior.

1770
01:30:58,130 --> 01:31:02,000
Entón principal vai chamar foo, que
está indo para obter un cadro de pila.

1771
01:31:02,000 --> 01:31:04,260
>> Entón foo vai chamar foo
de novo, o que se ve

1772
01:31:04,260 --> 01:31:05,500
outro cadro de pila.

1773
01:31:05,500 --> 01:31:08,270
E entón, de novo, e de novo, e de novo,
e de novo, ata que, finalmente, corremos

1774
01:31:08,270 --> 01:31:09,190
no heap.

1775
01:31:09,190 --> 01:31:11,990
Entón é así que chegamos
un estourido de pila.

1776
01:31:11,990 --> 01:31:14,910
E, neste punto, SEG culpa.

1777
01:31:14,910 --> 01:31:17,335
Ou realmente seg falla antes
neste punto, pero si.

1778
01:31:17,335 --> 01:31:19,660
>> Audiencia: É núcleo despexar o
aínda que culpa seg?

1779
01:31:19,660 --> 01:31:26,140
>> ROB: Entón verás segmentación
núcleo culpa despexado.

1780
01:31:26,140 --> 01:31:28,760
Gañou un dump de memoria cando
vostede SEG culpa.

1781
01:31:28,760 --> 01:31:32,580
E é como unha reserva de todos os
contido da memoria actual

1782
01:31:32,580 --> 01:31:36,670
que pode tentar identificarse
por que o seg criticado.

1783
01:31:36,670 --> 01:31:37,135
Si?

1784
01:31:37,135 --> 01:31:38,385
>> Audiencia: [inaudível]?

1785
01:31:38,385 --> 01:31:40,855

1786
01:31:40,855 --> 01:31:45,460
>> ROB: Entón un medio fallo de segmentación
hai un estourido de pila.

1787
01:31:45,460 --> 01:31:47,060
Entón, non necesariamente.

1788
01:31:47,060 --> 01:31:49,880
O fallo de segmentación significa que está
memoria tocar dun xeito

1789
01:31:49,880 --> 01:31:50,880
non debe ser.

1790
01:31:50,880 --> 01:31:54,750
Polo tanto, unha forma de isto acontecer é que, cando
ti estourido de pila, comezan a tocar

1791
01:31:54,750 --> 01:31:58,736
memoria dunha forma que non debería ser.

1792
01:31:58,736 --> 01:31:59,208
Si?

1793
01:31:59,208 --> 01:32:00,458
>> Audiencia: [inaudível]?

1794
01:32:00,458 --> 01:32:03,456

1795
01:32:03,456 --> 01:32:05,830
>> ROB: Entón, dentro dun loop infinito.

1796
01:32:05,830 --> 01:32:08,770
Tipo, iso é como un infinito recursiva
loop e entón temos outro

1797
01:32:08,770 --> 01:32:09,770
cadro de pila de cada vez.

1798
01:32:09,770 --> 01:32:13,540
Pero só dentro dun estándar
infinito mentres um--

1799
01:32:13,540 --> 01:32:16,390
ben, non imos nin imprimir F--

1800
01:32:16,390 --> 01:32:17,040
facer algo.

1801
01:32:17,040 --> 01:32:18,390
Calquera que sexa.

1802
01:32:18,390 --> 01:32:20,610
>> Non imos estar recibindo
outro cadro de pila.

1803
01:32:20,610 --> 01:32:22,530
Nós só estamos indo a perder looping
sobre esta única instrución.

1804
01:32:22,530 --> 01:32:23,920
A pila non está crecendo.

1805
01:32:23,920 --> 01:32:27,290
É o feito de que cada recursiva
chamada está nos dando un cadro de pila.

1806
01:32:27,290 --> 01:32:31,231
É por iso que temos un estourido de pila.

1807
01:32:31,231 --> 01:32:31,728
Si?

1808
01:32:31,728 --> 01:32:38,189
>> Audiencia: Entón, se dixo para obter o
while e despois [inaudível]?

1809
01:32:38,189 --> 01:32:42,000
>> ROB: Entón, se dentro do loop while
había un printf, aínda

1810
01:32:42,000 --> 01:32:42,790
culpa non seg.

1811
01:32:42,790 --> 01:32:46,090
Eu só non quero confundir as cousas.

1812
01:32:46,090 --> 01:32:46,610
Sería circuíto.

1813
01:32:46,610 --> 01:32:48,225
Desexa obter unha única pila
enmarcar a printf.

1814
01:32:48,225 --> 01:32:49,580
>> Entón printf volvería.

1815
01:32:49,580 --> 01:32:50,280
Entón ciclo de novo.

1816
01:32:50,280 --> 01:32:51,460
Desexa obter unha única pila
enmarcar a printf.

1817
01:32:51,460 --> 01:32:52,850
Iria volver.

1818
01:32:52,850 --> 01:32:54,060
Cadro único pila.

1819
01:32:54,060 --> 01:33:00,215
Entón non está a recibir este infinito
empilhado pila de cadros.

1820
01:33:00,215 --> 01:33:03,185
>> Audiencia: [inaudível]?

1821
01:33:03,185 --> 01:33:04,040
>> ROB: Si.

1822
01:33:04,040 --> 01:33:09,360
Entón ese estourido de pila ocorre
porque ningún deles

1823
01:33:09,360 --> 01:33:11,600
chamadas a foo están volvendo.

1824
01:33:11,600 --> 01:33:15,250
Entón, se volvemos, entón teriamos
comezar a perder cadros de pila.

1825
01:33:15,250 --> 01:33:17,870
E entón nós non estourido de pila.

1826
01:33:17,870 --> 01:33:20,070
E é por iso que precisa de un caso base
para as súas funcións persoais.

1827
01:33:20,070 --> 01:33:22,992

1828
01:33:22,992 --> 01:33:23,479
Si?

1829
01:33:23,479 --> 01:33:27,375
>> Audiencia: É o tamaño potencial ea
pila para a pila a mesma para

1830
01:33:27,375 --> 01:33:29,880
todos os programas?

1831
01:33:29,880 --> 01:33:31,910
>> ROB: Aproximadamente.

1832
01:33:31,910 --> 01:33:35,090
É o tamaño do potencial da pila e
a pila a mesma para todos os programas?

1833
01:33:35,090 --> 01:33:37,180
Preto.

1834
01:33:37,180 --> 01:33:40,080
Hai uns randomização para
en que a pila e inicia

1835
01:33:40,080 --> 01:33:42,400
onde a pila comeza.

1836
01:33:42,400 --> 01:33:45,870
Se ocorrer de ter unha chea de
variables globais e as cousas, que pode

1837
01:33:45,870 --> 01:33:49,520
sacar dalgún espazo
para a súa heap.

1838
01:33:49,520 --> 01:33:54,060
>> Nun sistema de 64 bits, ten practicamente
ten memoria infinita.

1839
01:33:54,060 --> 01:33:55,820
Hai tanta cousa.

1840
01:33:55,820 --> 01:33:59,250
Entre 32 bits e 64 bits, que
é unha diferenza significativa.

1841
01:33:59,250 --> 01:34:02,350
>> Vai ser moito máis
pila e heap space nun 64 bits

1842
01:34:02,350 --> 01:34:05,810
sistema, xa non é só
enderezos que poden usar.

1843
01:34:05,810 --> 01:34:09,360
Pero nun sistema individual, será
ser máis ou menos a mesma cantidade de pila

1844
01:34:09,360 --> 01:34:10,785
e espazo de pila.

1845
01:34:10,785 --> 01:34:13,635

1846
01:34:13,635 --> 01:34:15,530
Todo correcto.

1847
01:34:15,530 --> 01:34:18,220
>> Así último é a compilación.

1848
01:34:18,220 --> 01:34:19,810
Entón ten que saber este proceso.

1849
01:34:19,810 --> 01:34:22,240
Existen catro grandes etapas.

1850
01:34:22,240 --> 01:34:24,400
Así, o primeiro que se
ser fácil de lembrar.

1851
01:34:24,400 --> 01:34:25,085
Vista procesamento.

1852
01:34:25,085 --> 01:34:28,390
Ela ten o prefixo pre nel.

1853
01:34:28,390 --> 01:34:32,080
Por iso, vén antes de todo.

1854
01:34:32,080 --> 01:34:34,000
>> A cousa a lembrar o hash.

1855
01:34:34,000 --> 01:34:37,250
Entón haxix define e haxix inclúe
en todo isto.

1856
01:34:37,250 --> 01:34:39,560
Estas son todas pre-procesador
directivas.

1857
01:34:39,560 --> 01:34:42,030
Estas son as cousas que os
pre-procesador coida.

1858
01:34:42,030 --> 01:34:43,680
>> Entón, o que un pre-procesador de facer?

1859
01:34:43,680 --> 01:34:44,850
É unha cousa realmente idiota.

1860
01:34:44,850 --> 01:34:49,380
Todo o que é capaz de son todo isto
copia e Cortar e Pegar operacións.

1861
01:34:49,380 --> 01:34:51,790
>> Así, de hash inclúe estándar i0 punto h.

1862
01:34:51,790 --> 01:34:52,990
Que está facendo?

1863
01:34:52,990 --> 01:34:56,610
Está agarrando o estándar i0 dot h
arquivo e pegalo a arriba

1864
01:34:56,610 --> 01:34:58,960
onde queira que el di de hash inclúe
estándar dot h i0.

1865
01:34:58,960 --> 01:35:02,480
>> E calquera hash de definir que temos
ver, que é o que está facendo?

1866
01:35:02,480 --> 01:35:06,730
A súa copia o valor que a suma
definido defínese como e colando que

1867
01:35:06,730 --> 01:35:08,500
onde queira que está a usar o valor.

1868
01:35:08,500 --> 01:35:13,400
Así, o pre-procesador só fai realmente
operacións baseadas en texto sen formato.

1869
01:35:13,400 --> 01:35:15,870
El non fai nada intelixente.

1870
01:35:15,870 --> 01:35:18,920
Entón, todo o demais é
máis complicado.

1871
01:35:18,920 --> 01:35:22,970
>> Polo tanto, agora que é pre-procesador
feito, nós realmente compilar.

1872
01:35:22,970 --> 01:35:24,320
Entón, o que a compilación significa?

1873
01:35:24,320 --> 01:35:27,310
Estamos indo de código c
ao código de montaxe.

1874
01:35:27,310 --> 01:35:27,570
Si?

1875
01:35:27,570 --> 01:35:28,820
>> Audiencia: [inaudível]?

1876
01:35:28,820 --> 01:35:32,390

1877
01:35:32,390 --> 01:35:34,220
>> ROB: Si, nós pegamos iso.

1878
01:35:34,220 --> 01:35:36,880

1879
01:35:36,880 --> 01:35:38,660
Entón compilar.

1880
01:35:38,660 --> 01:35:40,310
Estamos indo de C para montaxe.

1881
01:35:40,310 --> 01:35:42,470
Polo tanto, esta é un cambio de linguaxe real.

1882
01:35:42,470 --> 01:35:45,240
Compilar-se significa ir de
unha linguaxe de alto nivel para

1883
01:35:45,240 --> 01:35:47,340
nunha linguaxe de nivel inferior.

1884
01:35:47,340 --> 01:35:50,720
>> E c é unha linguaxe de alto nivel
en comparación coa montaxe.

1885
01:35:50,720 --> 01:35:52,320
Que é montaxe?

1886
01:35:52,320 --> 01:35:56,440
As súas instrucións que, moi
moito, feito para o seu CPU.

1887
01:35:56,440 --> 01:35:59,130
Pero o equipo aínda non
Non entendo montaxe.

1888
01:35:59,130 --> 01:36:01,570
El só entende ceros e uns.

1889
01:36:01,570 --> 01:36:06,160
Entón, o seguinte paso é a montaxe, que
lévanos a estas instrucións que

1890
01:36:06,160 --> 01:36:08,760
súa CPU comprende e realmente
traduce a eles, para

1891
01:36:08,760 --> 01:36:10,820
os uns e ceros.

1892
01:36:10,820 --> 01:36:13,570
>> Entón C para montaxe de binario.

1893
01:36:13,570 --> 01:36:15,870
Pero eu non teño un executable aínda.

1894
01:36:15,870 --> 01:36:19,550
Entón, creo que a biblioteca CS50.

1895
01:36:19,550 --> 01:36:23,070
Nós fornecen-lle con un binario para
esta biblioteca CS50, que ten GetString

1896
01:36:23,070 --> 01:36:24,400
e GetInt e todo iso.

1897
01:36:24,400 --> 01:36:25,700
>> Pero o CS50 library--

1898
01:36:25,700 --> 01:36:27,650
e de itself-- non é executable.

1899
01:36:27,650 --> 01:36:29,570
Non ten unha función principal.

1900
01:36:29,570 --> 01:36:32,230
É só unha morea de binario
que pode usar.

1901
01:36:32,230 --> 01:36:41,730
Entón conexión é así que reunir todos
destes ficheiros binarios distintos

1902
01:36:41,730 --> 01:36:43,110
nun arquivo executable real.

1903
01:36:43,110 --> 01:36:45,900
Un que podes escribir
dot cortar un punto fóra.

1904
01:36:45,900 --> 01:36:51,660
>> Entón, iso é como o ficheiro que
escribiu, - calquera que sexa o seu programa é--

1905
01:36:51,660 --> 01:36:53,620
Ceaser punto c.

1906
01:36:53,620 --> 01:36:55,100
Pero agora compilouse
ata binario.

1907
01:36:55,100 --> 01:36:56,480
Así, o punto de Ceaser.

1908
01:36:56,480 --> 01:36:59,620
E esta é a nosa CS50 bibliotecas binario.

1909
01:36:59,620 --> 01:37:02,284
E eles están sendo combinadas
nun único executable.

1910
01:37:02,284 --> 01:37:02,758
Si?

1911
01:37:02,758 --> 01:37:04,008
>> Audiencia: [inaudível]?

1912
01:37:04,008 --> 01:37:08,800

1913
01:37:08,800 --> 01:37:12,710
>> ROB: Entón primeiro inclúen, lembre,
o hash incluír en realidade é un

1914
01:37:12,710 --> 01:37:13,810
paso de pre-procesador.

1915
01:37:13,810 --> 01:37:14,750
Pero iso é separado.

1916
01:37:14,750 --> 01:37:20,730
Se non está a usar todas as funcións que
están fóra do seu arquivo único, a continuación,

1917
01:37:20,730 --> 01:37:26,100
Non, non precisa de conexión nada
pois ten todo.

1918
01:37:26,100 --> 01:37:30,310
>> Dito isto, printf está a ser vinculado en.

1919
01:37:30,310 --> 01:37:32,820
Se nunca usar printf, iso é algo
que ten que ser conectado en

1920
01:37:32,820 --> 01:37:35,740
porque non escribiu isto.

1921
01:37:35,740 --> 01:37:39,530
E, de feito, printf automaticamente
ligada en.

1922
01:37:39,530 --> 01:37:42,760
Vostede sabe como na liña de comandos ou cando
insire make, ve que ten

1923
01:37:42,760 --> 01:37:46,690
trazo l CS50, que ten conexión
na biblioteca CS50?

1924
01:37:46,690 --> 01:37:49,070
Printf, e cousas así, vai
para ser conectado automaticamente.

1925
01:37:49,070 --> 01:37:51,730

1926
01:37:51,730 --> 01:37:53,930
Calquera outra dúbida sobre algo?

1927
01:37:53,930 --> 01:37:56,280
>> Audiencia: [inaudível]?

1928
01:37:56,280 --> 01:37:58,300
>> ROB: Vinculación?

1929
01:37:58,300 --> 01:38:03,450
Temos unha morea de
diferentes arquivos binarios.

1930
01:38:03,450 --> 01:38:06,410
Este é o exemplo canónica
que usan é a biblioteca CS50.

1931
01:38:06,410 --> 01:38:09,960
Nós compilamos e dado a ti o
binaria para esta biblioteca CS50.

1932
01:38:09,960 --> 01:38:12,410
>> Quere usar GetString
no seu programa.

1933
01:38:12,410 --> 01:38:14,750
Entón, vai usar GetString.

1934
01:38:14,750 --> 01:38:19,700
Pero sen o meu código binario para
GetString, cando compilar o código

1935
01:38:19,700 --> 01:38:23,140
abaixo, non pode realmente realizar o seu
programa porque GetString cadea é

1936
01:38:23,140 --> 01:38:25,080
aínda non totalmente definido.

1937
01:38:25,080 --> 01:38:29,220
>> É só cando conectar o meu binario
que contén GetString que agora, todo

1938
01:38:29,220 --> 01:38:31,130
ben, eu podo realmente
realizar GetString.

1939
01:38:31,130 --> 01:38:32,330
O meu arquivo está completo.

1940
01:38:32,330 --> 01:38:34,208
E podo realizar iso.

1941
01:38:34,208 --> 01:38:34,697
Si?

1942
01:38:34,697 --> 01:38:37,631
>> Audiencia: Fai ligando converter
o binario ao executábel?

1943
01:38:37,631 --> 01:38:42,032
Así, mesmo se non ten outra
bibliotecas, non sería aínda

1944
01:38:42,032 --> 01:38:44,477
necesario para traducir
o [inaudível]?

1945
01:38:44,477 --> 01:38:48,640
>> ROB: Entón un executable
aínda é en binario.

1946
01:38:48,640 --> 01:38:51,750
É só combinar un todo
banda de binarios.

1947
01:38:51,750 --> 01:38:55,124

1948
01:38:55,124 --> 01:38:56,591
>> Audiencia: Moitas grazas.

1949
01:38:56,591 --> 01:38:58,560
>> ROB: Non hai ningún problema.

1950
01:38:58,560 --> 01:38:59,540
Algunha pregunta?

1951
01:38:59,540 --> 01:39:02,001
Se non, está todo preparado.

1952
01:39:02,001 --> 01:39:02,690
Todo correcto.

1953
01:39:02,690 --> 01:39:02,990
Grazas.

1954
01:39:02,990 --> 01:39:03,590
>> [Aplausos]

1955
01:39:03,590 --> 01:39:04,490
>> Audiencia: Grazas.

1956
01:39:04,490 --> 01:39:05,740
>> ROB: Yeah.

1957
01:39:05,740 --> 01:39:06,582