1 00:00:00,000 --> 00:00:00,330 2 00:00:00,330 --> 00:00:03,230 >> ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Μέχρι τώρα, στα προγράμματα έχουμε γραμμένο, έχουμε κηρύξει ως κύρια 3 00:00:03,230 --> 00:00:04,940 int main κενό. 4 00:00:04,940 --> 00:00:07,600 Και όλο αυτό το διάστημα, το κενό έχει απλώς διευκρινίζοντας ότι η 5 00:00:07,600 --> 00:00:10,870 το πρόγραμμα δεν λαμβάνει καμία επιχειρήματα της γραμμής εντολών. 6 00:00:10,870 --> 00:00:14,180 Με άλλα λόγια, όταν ένας χρήστης εκτελεί μια πρόγραμμα, αυτός ή αυτή μπορεί να παράσχει την εντολή 7 00:00:14,180 --> 00:00:18,130 τα επιχειρήματα της γραμμής γράφοντας κι άλλα λέξεις ή φράσεις από το πρόγραμμα του 8 00:00:18,130 --> 00:00:19,420 όνομα στη γραμμή. 9 00:00:19,420 --> 00:00:22,980 >> Λοιπόν, εάν θέλετε το πρόγραμμά σας να λαμβάνουν επιχειρήματα της γραμμής εντολών, ένα ή 10 00:00:22,980 --> 00:00:26,960 περισσότερες από αυτές τις λέξεις, θα πρέπει να αντικαταστήσετε άκυρη με ένα ζευγάρι των επιχειρημάτων. 11 00:00:26,960 --> 00:00:28,630 Οπότε ας το κάνουμε αυτό. 12 00:00:28,630 --> 00:00:32,170 Συμπεριλάβετε CS50.h. 13 00:00:32,170 --> 00:00:35,760 Περιλαμβάνει τις τυποποιημένες io.h. 14 00:00:35,760 --> 00:00:40,830 Int, κύρια, και τώρα, αντί του κενού, Πάω να καθορίσετε ένα int που ονομάζεται 15 00:00:40,830 --> 00:00:45,800 argc, και μια σειρά από χορδές ονομάζεται argv. 16 00:00:45,800 --> 00:00:48,240 >> Τώρα, argc και argv είναι απλά συμβάσεων. 17 00:00:48,240 --> 00:00:50,530 Θα μπορούσαμε να έχουμε καλέσει αυτά τα επιχειρήματα σχεδόν οτιδήποτε θέλουμε. 18 00:00:50,530 --> 00:00:54,050 Αλλά αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι argc είναι int, γιατί εξ ορισμού, είναι 19 00:00:54,050 --> 00:00:57,810 Θα περιέχει τις μετρήσεις επιχείρημα, ο αριθμός των λέξεων στο σύνολο ότι η 20 00:00:57,810 --> 00:00:59,830 χρήστης έχει πληκτρολογήσει στη γραμμή εντολών του. 21 00:00:59,830 --> 00:01:04,310 >> Argv, εν τω μεταξύ, τον φορέα επιχείρημα, είναι πρόκειται να είναι στην πραγματικότητα μια σειρά αποθήκευση 22 00:01:04,310 --> 00:01:08,460 όλες τις λέξεις που ο χρήστης έχει πληκτρολογήσει στη γραμμή εντολών του. 23 00:01:08,460 --> 00:01:10,920 Ας προχωρήσουμε να κάνουμε κάτι τώρα με ένα ή περισσότερα από αυτά 24 00:01:10,920 --> 00:01:12,090 επιχειρήματα της γραμμής εντολών. 25 00:01:12,090 --> 00:01:16,440 Ειδικότερα, ας προχωρήσει και να εκτυπώσετε όποια λέξη ο χρήστης πληκτρολογεί 26 00:01:16,440 --> 00:01:20,380 μετά το όνομα του προγράμματος στην προτροπή. 27 00:01:20,380 --> 00:01:26,940 >> Άνοιγμα βραχίονα κλειστό βραχίονα, εκτύπωση f, s τοις εκατό, backslash n, κόμμα. 28 00:01:26,940 --> 00:01:30,930 Και τώρα πρέπει να πω εκτύπωση στ ό, τι αξία να συνδέσετε σε αυτό το σύμβολο κράτησης θέσης. 29 00:01:30,930 --> 00:01:35,030 Θέλω η πρώτη λέξη που ο χρήστης έχει πληκτρολογήσει το όνομά του προγράμματος. 30 00:01:35,030 --> 00:01:39,550 Και έτσι Πάω να καθορίσετε βραχίονα argv 1, κλειστά 31 00:01:39,550 --> 00:01:41,250 παρένθεση, τελεία. 32 00:01:41,250 --> 00:01:43,710 >> Τώρα, γιατί βραχίονα 1 και όχι κλίμακα 0; 33 00:01:43,710 --> 00:01:47,410 Λοιπόν, αποδεικνύεται, αποθηκεύονται αυτόματα στο argv 0 πρόκειται να είναι η 34 00:01:47,410 --> 00:01:49,040 προγράμματος πραγματικό όνομα. 35 00:01:49,040 --> 00:01:52,600 Έτσι, η πρώτη λέξη που πληκτρολογεί ο χρήστης μετά το όνομα του προγράμματος είναι, από 36 00:01:52,600 --> 00:01:55,410 σύμβαση, θα είναι αποθηκεύονται σε argv 1. 37 00:01:55,410 --> 00:01:58,800 >> Ας δούμε τώρα την κατάρτιση και εκτελέσετε αυτό το πρόγραμμα. 38 00:01:58,800 --> 00:02:08,080 Κάντε argv 0 dot κάθετος argv 0, και τώρα μια λέξη όπως γειά σου, εισάγετε. 39 00:02:08,080 --> 00:02:09,330 Και εκεί το έχετε, γεια σου. 40 00:02:09,330 --> 00:02:11,332