1 00:00:00,000 --> 00:00:00,340 2 00:00:00,340 --> 00:00:02,690 >> DAVID Malan: Supoña que quere escribir un programa que solicita ao usuario 3 00:00:02,690 --> 00:00:05,100 para unha secuencia e despois capitalizar esa cadea. 4 00:00:05,100 --> 00:00:09,000 Ben, imos comezar con algúns familiares código de declarar unha cadea chamada s e 5 00:00:09,000 --> 00:00:11,380 atribuíndolle o retorno valor de getstring. 6 00:00:11,380 --> 00:00:14,910 E imos agora avanzar iterado as personaxes desta cadea. 7 00:00:14,910 --> 00:00:16,000 Ben, como facelo? 8 00:00:16,000 --> 00:00:19,350 Acontece que unha cadea é só un secuencia de caracteres, pero máis 9 00:00:19,350 --> 00:00:23,320 correctamente, unha cadea é un array de caracteres, o que significa que podemos utilizar 10 00:00:23,320 --> 00:00:27,590 notación corchete de índices para unha corda e obter polo individuo 11 00:00:27,590 --> 00:00:28,680 caracteres. 12 00:00:28,680 --> 00:00:30,980 >> Noutras palabras, podemos faga o seguinte. 13 00:00:30,980 --> 00:00:36,730 Para int, i recibe 0, e queda n, dicir, a lonxitude do s, usando 14 00:00:36,730 --> 00:00:37,530 nosa función [? trasfega?] 15 00:00:37,530 --> 00:00:38,630 [? liña,?] 16 00:00:38,630 --> 00:00:40,450 i é inferior a n i + +. 17 00:00:40,450 --> 00:00:45,290 Noutras palabras, con este ciclo, podemos pode iterado sobre as n letras 18 00:00:45,290 --> 00:00:46,670 na cadea s. 19 00:00:46,670 --> 00:00:51,680 E dentro deste loop, vou comprobar si o carácter i-th en s 20 00:00:51,680 --> 00:00:57,630 maior que ou igual a un minúsculas, e o carácter i-th é inferior ou 21 00:00:57,630 --> 00:01:02,370 igual a un c minúscula, entón eu quero proceder a capitalizar esa letra. 22 00:01:02,370 --> 00:01:08,030 Noutras palabras, quero imprimir% c como un espazo reservado e substituto 23 00:01:08,030 --> 00:01:11,120 soporte de i que espazo reservado s. 24 00:01:11,120 --> 00:01:14,390 >> Pero, entón, eu teño converter s soporte i en maiúsculas. 25 00:01:14,390 --> 00:01:18,930 Para iso, podo simplemente restar todo o que é a diferenza entre 26 00:01:18,930 --> 00:01:24,120 minúsculas e un capital de A. Ben, eu Realmente me lembro de que o capital é unha 27 00:01:24,120 --> 00:01:27,160 65 en ASCII, e minúsculas é un 97. 28 00:01:27,160 --> 00:01:29,210 Así, a diferenza é técnicamente 32. 29 00:01:29,210 --> 00:01:31,620 Entón, eu podería só código ríxido de 32 aquí. 30 00:01:31,620 --> 00:01:33,870 Pero eu podería non necesariamente Teña en conta que eses números. 31 00:01:33,870 --> 00:01:37,250 >> E ademais, o que se varían segundo ordenador? 32 00:01:37,250 --> 00:01:38,520 O máis probable é que non son. 33 00:01:38,520 --> 00:01:42,460 Pero o punto é que eu aínda podo xeneralizar esa expresión aritmética 34 00:01:42,460 --> 00:01:46,550 como só o que é a diferenza entre un pequeno e un A maiúsculo 35 00:01:46,550 --> 00:01:50,880 é o que quero para restar fóra de esta letra minúscula particular. 36 00:01:50,880 --> 00:01:54,500 >> Agora, se esta carta especial non é minúscula, eu simplemente 37 00:01:54,500 --> 00:01:56,620 quere imprimir lo. 38 00:01:56,620 --> 00:02:01,110 printf,% c como o meu espazo reservado, s soporte i. 39 00:02:01,110 --> 00:02:05,150 Na parte inferior do programa, imos simplemente imprimir nova liña para que a miña 40 00:02:05,150 --> 00:02:07,520 prompt aparece nun novo liña propia. 41 00:02:07,520 --> 00:02:11,540 >> Imos agora compilar este programa co make capitalize0. 42 00:02:11,540 --> 00:02:13,900 Imos executa-lo con capitalize0. 43 00:02:13,900 --> 00:02:17,190 E imos escribir unha palabra como Ola en todas as letras minúsculas. 44 00:02:17,190 --> 00:02:19,960 Volten OLA en maiúsculas como se esperaba. 45 00:02:19,960 --> 00:02:25,210 Pero imos tratar máis unha proba, esta vez co meu propio nome, D-A-V-I-D, pero con 46 00:02:25,210 --> 00:02:28,170 o primeiro D capitalizar, só no caso errei algo 47 00:02:28,170 --> 00:02:29,430 con ese primeiro carácter. 48 00:02:29,430 --> 00:02:34,250 Enter e D-A-V-I-D en maiúsculas é impreso ben. 49 00:02:34,250 --> 00:02:36,873