1
00:00:00,000 --> 00:00:00,260

2
00:00:00,260 --> 00:00:02,830
>> COLUMNA 1: Acontece que aínda hai
unha oportunidade para mellorar este

3
00:00:02,830 --> 00:00:04,240
O proxecto de programa.

4
00:00:04,240 --> 00:00:08,860
Anuncio no meu loop for que en cada
iteración, estou comprobando que i é menos

5
00:00:08,860 --> 00:00:10,520
do que a lonxitude da corda de s.

6
00:00:10,520 --> 00:00:13,920
Pero a lonxitude da corda de s é sempre
será o mesmo, porque s propia

7
00:00:13,920 --> 00:00:15,010
non está a cambiar.

8
00:00:15,010 --> 00:00:18,630
E, con todo, cada vez que a través deste lazo
Estou comprobando a lonxitude da corda de s,

9
00:00:18,630 --> 00:00:21,810
a lonxitude da corda de s, a secuencia de
lonxitude de s, o que é bobada.

10
00:00:21,810 --> 00:00:24,580
Porque seguramente debe ter algún
cantidade de tempo para descubrir unha

11
00:00:24,580 --> 00:00:25,450
lonxitude da corda.

12
00:00:25,450 --> 00:00:28,680
E eu estou perdendo ese tempo, pedindo
a mesma pregunta de novo e de novo.

13
00:00:28,680 --> 00:00:32,920
>> Ben, acontece que podemos mellorar este
declarando, por exemplo, unha segunda variable

14
00:00:32,920 --> 00:00:34,470
dentro do meu loop for.

15
00:00:34,470 --> 00:00:38,240
Imos chamalo n - e separa-lo
i, cunha coma como esta -

16
00:00:38,240 --> 00:00:42,000
e establecer n igual ao
lonxitude da corda de s.

17
00:00:42,000 --> 00:00:42,990
Punto e coma.

18
00:00:42,990 --> 00:00:46,350
E agora, imos cambiar a miña condición de
Non compare i contra a cadea

19
00:00:46,350 --> 00:00:49,560
lonxitude de s por si, senón
en vez contra n.

20
00:00:49,560 --> 00:00:52,360
Deste xeito, nós arrincar n
para a lonxitude da corda de s.

21
00:00:52,360 --> 00:00:57,210
Pero en cada iteración do meu ciclo, eu vou
en vez estar comprobando i contra n.

22
00:00:57,210 --> 00:00:59,628