1
00:00:00,000 --> 00:00:00,340

2
00:00:00,340 --> 00:00:01,548
>> HARRY LEWIS: Jestem Harry Lewis.

3
00:00:01,548 --> 00:00:04,250
Jestem profesorem komputerze
nauka tutaj na Harvardzie.

4
00:00:04,250 --> 00:00:08,570
Przyszedłem na Harvard w
1964, jako student pierwszego roku.

5
00:00:08,570 --> 00:00:12,230
I chyba przez trzy lata
się podczas wojny w Wietnamie,

6
00:00:12,230 --> 00:00:14,030
Byłem tu od wieków.

7
00:00:14,030 --> 00:00:18,060
>> Teraz jestem szef licencjackich
Program w dziedzinie informatyki.

8
00:00:18,060 --> 00:00:21,720
I Uczyłem wiele
różne kursy na przestrzeni lat.

9
00:00:21,720 --> 00:00:24,060
I chciałbym powiedzieć,
trochę o niektórych

10
00:00:24,060 --> 00:00:28,720
z ciekawych rzeczy, które
przeszli na Harvardzie, z którą

11
00:00:28,720 --> 00:00:31,250
mieli jakiś kontakt na przestrzeni lat.

12
00:00:31,250 --> 00:00:36,260
>> Oto mój licencjackich
praca w roku 1968, które

13
00:00:36,260 --> 00:00:39,810
Napisałem dwuwymiarowy
język programowania.

14
00:00:39,810 --> 00:00:43,640
Jest to płaszczyzna pamięci rdzeń.

15
00:00:43,640 --> 00:00:46,170
To są małe
magnetyczne, które są pączki

16
00:00:46,170 --> 00:00:48,280
nawleczone na przecięciach przewodów.

17
00:00:48,280 --> 00:00:53,520
I był to sposób pamięć
zostało wykonane przed półprzewodników

18
00:00:53,520 --> 00:00:56,760
Technologia stała się opłacalna.

19
00:00:56,760 --> 00:01:02,100
>> Jest wcześnie 15 gigabajt
iPod, które trzymam w okolicy

20
00:01:02,100 --> 00:01:05,400
nie dlatego, że ktoś jest pod wrażeniem
się o 15 gigabajtowy iPod,

21
00:01:05,400 --> 00:01:09,640
ale ponieważ jest to dysk 70 megabajtów.

22
00:01:09,640 --> 00:01:15,010
I poszli w dyskach, które były
o wielkości pralki.

23
00:01:15,010 --> 00:01:16,870
Więc to było tylko 70 MB pamięci.

24
00:01:16,870 --> 00:01:20,160
, Który daje pewne poczucie
o tym, jak rzeczy przeskalowane.