HARRY LEWIS: Jestem Harry Lewis. Jestem profesorem komputerze nauka tutaj na Harvardzie. Przyszedłem na Harvard w 1964, jako student pierwszego roku. I chyba przez trzy lata się podczas wojny w Wietnamie, Byłem tu od wieków. 

Teraz jestem szef licencjackich Program w dziedzinie informatyki. I Uczyłem wiele różne kursy na przestrzeni lat. I chciałbym powiedzieć, trochę o niektórych z ciekawych rzeczy, które przeszli na Harvardzie, z którą mieli jakiś kontakt na przestrzeni lat. 

Oto mój licencjackich praca w roku 1968, które Napisałem dwuwymiarowy język programowania. Jest to płaszczyzna pamięci rdzeń. To są małe magnetyczne, które są pączki nawleczone na przecięciach przewodów. I był to sposób pamięć zostało wykonane przed półprzewodników Technologia stała się opłacalna. 

Jest wcześnie 15 gigabajt iPod, które trzymam w okolicy nie dlatego, że ktoś jest pod wrażeniem się o 15 gigabajtowy iPod, ale ponieważ jest to dysk 70 megabajtów. I poszli w dyskach, które były o wielkości pralki. Więc to było tylko 70 MB pamięci. , Który daje pewne poczucie o tym, jak rzeczy przeskalowane.