Harry Lewis: UnÃ« jam Harry Lewis. UnÃ« jam njÃ« profesor i kompjuterit shkenca kÃ«tu nÃ« Harvard. UnÃ« kam ardhur nÃ« Harvard nÃ« 1964 si njÃ« studente. Dhe pÃ«rveÃ§ pÃ«r tre vjet off gjatÃ« LuftÃ«s sÃ« Vietnamit, UnÃ« kam qenÃ« kÃ«tu qysh atÃ«here. 

UnÃ« jam tani kryetar i universitare program nÃ« shkenca kompjuterike. Dhe unÃ« kam mÃ«suar shumÃ« kurse tÃ« ndryshme nÃ« vite. Dhe unÃ« do tÃ« doja tÃ« ju them pak rreth disa nga gjÃ«rat interesante qÃ« kanÃ« shkuar mÃ« nÃ« Harvard, i cili unÃ« kanÃ« pasur kontakte gjatÃ« viteve. 

Ja universitare ime Teza nÃ« vitin 1968, e cila I shkroi njÃ« dy-dimensionale gjuhÃ« programimi. Kjo Ã«shtÃ« njÃ« aeroplan kujtim core. KÃ«to janÃ« pak donuts magnetike qÃ« janÃ« i lidhur nÃ« kryqÃ«zimet e telave. Dhe kjo ishte mÃ«nyra e kujtesÃ«s Ã«shtÃ« bÃ«rÃ« para se tÃ« Gjysem perÃ§uesit u bÃ« njÃ« teknologji praktike. 

Ky Ã«shtÃ« njÃ« fillim 15 Gigabyte iPod, qÃ« unÃ« tÃ« mbajÃ« rreth jo sepse dikush Ã«shtÃ« i impresionuar me tÃ« paturit e njÃ« 15 Gigabyte iPod, por pÃ«r shkak se kjo Ã«shtÃ« njÃ« makinÃ« 70 megabyte. Dhe ata shkuan nÃ« disk drives qÃ« ishin lidhje me madhÃ«sinÃ« e makinave larÃ«se. KÃ«shtu qÃ« ishte vetÃ«m 70 megabajt tÃ« memories. Kjo ju jep njÃ« kuptim se si gjÃ«rat kanÃ« shkallÃ«zuar.