1
00:00:00,000 --> 00:00:03,388
>> [Música tocando]

2
00:00:03,388 --> 00:00:05,104

3
00:00:05,104 --> 00:00:06,020
Doug LLOYD: Todo ben.

4
00:00:06,020 --> 00:00:07,680
Traballando con único
variables é moi divertido.

5
00:00:07,680 --> 00:00:09,500
Pero o que se quere traballar
con un gran número de variables,

6
00:00:09,500 --> 00:00:12,760
pero nós non queremos ter unha chea de
nomes diferentes voando arredor do noso código?

7
00:00:12,760 --> 00:00:15,980
Neste caso, son matrices
vai ser realmente útil.

8
00:00:15,980 --> 00:00:19,510
Arrays son datos realmente fundamentais
estrutura para calquera linguaxe de programación

9
00:00:19,510 --> 00:00:20,260
que vai empregar.

10
00:00:20,260 --> 00:00:24,450
E son moi, moi útil,
particularmente, como veremos, no CS 50.

11
00:00:24,450 --> 00:00:27,870
>> Usamos matrices para soster
Os valores de datos do mesmo tipo

12
00:00:27,870 --> 00:00:29,830
en localizacións contiguas de memoria.

13
00:00:29,830 --> 00:00:32,430
É dicir, é unha
forma que podemos agrupar

14
00:00:32,430 --> 00:00:35,430
unha morea de números enteiros xuntos
memoria ou unha morea de personaxes

15
00:00:35,430 --> 00:00:38,270
ou flota na memoria realmente
xuntas e traballo

16
00:00:38,270 --> 00:00:41,930
con eles sen ter que dar a cada
un nome propio, o que pode

17
00:00:41,930 --> 00:00:44,500
obter complicado despois de un pouco de tempo.

18
00:00:44,500 --> 00:00:48,130
>> Agora, un xeito de analogize matrices
é pensar sobre o seu lugar post

19
00:00:48,130 --> 00:00:49,000
oficina por un segundo.

20
00:00:49,000 --> 00:00:51,820
Entón, paso lonxe de programación
e pode pechar os ollos

21
00:00:51,820 --> 00:00:54,120
e vendo na súa mente
súa estación de correos local.

22
00:00:54,120 --> 00:00:57,160
Normalmente, a maioría post
oficinas, hai un gran banco

23
00:00:57,160 --> 00:01:00,490
as caixas de correos na parede.

24
00:01:00,490 --> 00:01:03,510
>> Unha matriz é un bloque xigante
de memoria contiguo,

25
00:01:03,510 --> 00:01:06,120
do mesmo xeito que unha mensaxe
base na súa estación de correos

26
00:01:06,120 --> 00:01:11,230
é un gran espazo no
parede da estación de correos.

27
00:01:11,230 --> 00:01:15,750
Arrays foron divididos en pequenos,
identicamente bloques de tamaño de espazo,

28
00:01:15,750 --> 00:01:19,930
cada un dos cales se chama un elemento, en
Do mesmo xeito que a parede do posto

29
00:01:19,930 --> 00:01:23,840
oficina foi dividida en pequeno,
identicamente bloques de tamaño de espazo,

30
00:01:23,840 --> 00:01:27,560
que chamamos unha caixa de correos.

31
00:01:27,560 --> 00:01:31,650
Cada elemento da matriz pode
almacenar unha certa cantidade de datos,

32
00:01:31,650 --> 00:01:37,540
así como cada caixa de correos é capaz
para manter unha certa cantidade de correo.

33
00:01:37,540 --> 00:01:41,540
>> O que pode ser almacenado en cada elemento de
a matriz é variables do mesmo datos

34
00:01:41,540 --> 00:01:45,300
tipo, como int ou char, só
como na súa caixa de correos,

35
00:01:45,300 --> 00:01:47,300
só se pode caber cousas
dun tipo similar

36
00:01:47,300 --> 00:01:50,430
como cartas ou paquetes pequenos.

37
00:01:50,430 --> 00:01:55,050
Para rematar, podemos acceder cada elemento da
a matriz directamente polo número de índice,

38
00:01:55,050 --> 00:01:59,770
así como podemos acceder nosa estación de correos
caixa por saber o seu número de correo de voz.

39
00:01:59,770 --> 00:02:02,750
Afortunadamente, esta analoxía
axuda a obter a súa cabeza

40
00:02:02,750 --> 00:02:05,540
en torno á idea de matrices por
analogizante para outra cousa

41
00:02:05,540 --> 00:02:08,400
que probablemente está
xa está familiarizado.

42
00:02:08,400 --> 00:02:13,182
>> C, os elementos dunha matriz son
indexados desde 0, non a partir do 1.

43
00:02:13,182 --> 00:02:14,390
E isto é realmente importante.

44
00:02:14,390 --> 00:02:18,530
E, de feito, é por iso que, no CS 50,
e por que os científicos ordenador con frecuencia

45
00:02:18,530 --> 00:02:22,150
contará a partir de 0, é
por mor da variedade de C

46
00:02:22,150 --> 00:02:24,660
indexación, que sempre comeza en 0.

47
00:02:24,660 --> 00:02:28,730
Polo tanto, se unha matriz consiste n elementos,
o primeiro elemento desa matriz

48
00:02:28,730 --> 00:02:32,960
sitúase no índice 0, e
o último elemento da matriz

49
00:02:32,960 --> 00:02:36,610
sitúase no índice n menos 1.

50
00:02:36,610 --> 00:02:43,160
Unha vez máis, se hai elementos da nosa n
array, o último índice é n menos 1.

51
00:02:43,160 --> 00:02:46,820
>> Entón, se a nosa matriz ten 50 elementos, os
primeiro elemento está situado no índice 0,

52
00:02:46,820 --> 00:02:51,060
eo último elemento
sitúase no índice de 49.

53
00:02:51,060 --> 00:02:53,940
Desafortunadamente, é sorte,
dependendo da súa perspectiva,

54
00:02:53,940 --> 00:02:56,170
C é moi branda aquí.

55
00:02:56,170 --> 00:02:59,480
Non vai impedilo de
saír dos límites da súa matriz.

56
00:02:59,480 --> 00:03:03,080
Pode acceder a menos
3 elemento da súa matriz

57
00:03:03,080 --> 00:03:07,400
ou o elemento 59 da súa matriz,
a matriz ten só 50 elementos.

58
00:03:07,400 --> 00:03:11,060
Ela non vai deixar o seu programa de
compilando, pero en tempo de execución,

59
00:03:11,060 --> 00:03:14,350
podes atopar un
fallo de segmento temido

60
00:03:14,350 --> 00:03:17,460
se comezar a acceder a memoria
que está fóra dos límites do que

61
00:03:17,460 --> 00:03:19,260
vostede preguntou ao seu programa para darlle.

62
00:03:19,260 --> 00:03:21,250
Polo tanto, teña coidado.

63
00:03:21,250 --> 00:03:23,120
>> O que fai un array
declaración parece?

64
00:03:23,120 --> 00:03:26,940
Como é que imos codificar unha matriz á existencia
como nós codificar calquera outra variable?

65
00:03:26,940 --> 00:03:31,250
Hai tres partes para unha matriz
declaration-- un tipo, un nome,

66
00:03:31,250 --> 00:03:31,880
e un tamaño.

67
00:03:31,880 --> 00:03:34,088
Isto é moi semellante a un
declaración de variable, que

68
00:03:34,088 --> 00:03:36,970
é só un tipo e un nome,
sendo o elemento de tamaño

69
00:03:36,970 --> 00:03:39,860
o caso especial dunha matriz,
porque estamos recibindo unha morea deles

70
00:03:39,860 --> 00:03:41,830
ó mesmo tempo.

71
00:03:41,830 --> 00:03:45,560
>> Así, o tipo é o tipo de variable que
quero que cada elemento da matriz para ser.

72
00:03:45,560 --> 00:03:47,150
Non quero que un array de enteiros?

73
00:03:47,150 --> 00:03:49,010
A continuación, o tipo de datos debe ser int.

74
00:03:49,010 --> 00:03:51,760
Quere que sexa un
matriz de dúos ou flotadores?

75
00:03:51,760 --> 00:03:54,545
Tipo de datos debe ser o dobre ou flotar.

76
00:03:54,545 --> 00:03:56,420
O nome é o que
quero chamar a súa matriz.

77
00:03:56,420 --> 00:04:00,970
O que quere para nomear este xigante
base de enteiros ou flotadores ou caracteres

78
00:04:00,970 --> 00:04:03,250
ou dobres, ou o que ten?

79
00:04:03,250 --> 00:04:04,700
Que queres chamalo?

80
00:04:04,700 --> 00:04:06,110
Bastante auto-explicativo.

81
00:04:06,110 --> 00:04:08,610
>> Para rematar, o tamaño, o que vai
dentro corchetes,

82
00:04:08,610 --> 00:04:12,180
é cantos elementos faría
como a matriz para conter.

83
00:04:12,180 --> 00:04:13,530
Cantos enteiros que quere?

84
00:04:13,530 --> 00:04:15,570
Cantos Carrozas que quere?

85
00:04:15,570 --> 00:04:19,070
>> Así, por exemplo, int notas dos alumnos 40.

86
00:04:19,070 --> 00:04:26,020
Este declara un array chamado Student
graos, que consta de 40 números enteiros.

87
00:04:26,020 --> 00:04:28,180
Bastante auto-explicativo, eu espero.

88
00:04:28,180 --> 00:04:29,330
Aquí está outro exemplo.

89
00:04:29,330 --> 00:04:31,560
Dobre prezos de menú 8.

90
00:04:31,560 --> 00:04:34,610
Isto xera unha matriz chamada
Menú prezos, que consiste

91
00:04:34,610 --> 00:04:38,300
de espazo na memoria por oito dobres.

92
00:04:38,300 --> 00:04:42,000

93
00:04:42,000 --> 00:04:45,750
>> Se pensar en cada elemento
dunha matriz de tipo de datos tipo,

94
00:04:45,750 --> 00:04:49,860
Así, por exemplo, un único elemento de
unha matriz de tipo int, do mesmo xeito que

95
00:04:49,860 --> 00:04:52,770
podería pensar de calquera outro
variable do tipo int,

96
00:04:52,770 --> 00:04:56,440
todas as operacións que familiares
discutidos anteriormente nas Operacións

97
00:04:56,440 --> 00:04:58,270
vídeo vai ter sentido.

98
00:04:58,270 --> 00:05:01,620
Entón, aquí, podemos declarar unha matriz
de Booleans chamados Truthtable,

99
00:05:01,620 --> 00:05:05,590
que consiste en sala para 10 Booleans.

100
00:05:05,590 --> 00:05:09,650
>> E entón, así como nós só podería atribuír
un valor a calquera outra variable do tipo

101
00:05:09,650 --> 00:05:13,470
Booleano, poderiamos dicir algo
como paréntese Truthtable

102
00:05:13,470 --> 00:05:18,040
2, que é como nós indicamos,
cal elemento da táboa de verdade?

103
00:05:18,040 --> 00:05:20,350
O terceiro elemento do
táboa verdade, pois lembre,

104
00:05:20,350 --> 00:05:21,800
estamos contando a partir de 0.

105
00:05:21,800 --> 00:05:25,690
Entón é así que indican a
terceiro elemento da táboa de verdade.

106
00:05:25,690 --> 00:05:28,680
Truthtable 2 é igual a false,
así como nós podería declare--

107
00:05:28,680 --> 00:05:33,560
ou poderiamos atribuír, en vez diso, calquera
Variable do tipo booleano para ser falsa.

108
00:05:33,560 --> 00:05:35,050
>> Tamén podemos usalo correctamente.

109
00:05:35,050 --> 00:05:39,000
if (7 == truthtable
certo), o que quere dicir,

110
00:05:39,000 --> 00:05:42,370
O oitavo elemento
de Truthtable é certo,

111
00:05:42,370 --> 00:05:46,760
quizais queremos imprimir unha mensaxe
para o usuario, printf ("TRUE! N");.

112
00:05:46,760 --> 00:05:50,290
Isto nos leva a dicir Truthtable
10 é igual a verdade, non?

113
00:05:50,290 --> 00:05:53,590
Ben, podo, pero é bastante
perigoso, pois lembre,

114
00:05:53,590 --> 00:05:56,260
temos un array de 10 Booleans.

115
00:05:56,260 --> 00:06:02,340
Así, o índice máis elevado que o
compilador nos deu é 9.

116
00:06:02,340 --> 00:06:06,010
>> Este programa pode compilar, pero
se algunha outra cousa na memoria

117
00:06:06,010 --> 00:06:09,110
existe onde iríamos
esperar Truthtable 10 para ir,

118
00:06:09,110 --> 00:06:13,980
nós podería sufrir un fallo de segmento. Nós
pode fuxir con el, pero, en xeral,

119
00:06:13,980 --> 00:06:14,710
moi perigoso.

120
00:06:14,710 --> 00:06:19,759
Entón, o que eu estou facendo aquí é legal C,
pero non necesariamente a mellor xogada.

121
00:06:19,759 --> 00:06:22,300
Agora, cando declarar e
iniciar unha matriz á vez,

122
00:06:22,300 --> 00:06:23,960
hai realmente unha fermosa
sintaxe especial que

123
00:06:23,960 --> 00:06:26,250
pode usar para cubrir a matriz
cos seus valores iniciais.

124
00:06:26,250 --> 00:06:30,130
Pode estar abondo para
declarar unha matriz de tamaño 100,

125
00:06:30,130 --> 00:06:33,430
e, a continuación, teño que dicir, o elemento 0
é igual a este; elemento 1 é igual a este;

126
00:06:33,430 --> 00:06:34,850
elemento 2 é igual a iso.

127
00:06:34,850 --> 00:06:36,370
Cal é o punto, non?

128
00:06:36,370 --> 00:06:39,470
>> Se é unha pequena matriz,
podería facer algo coma isto.

129
00:06:39,470 --> 00:06:44,360
Bool truthtable 3 é igual aberta
chaveta e logo coma

130
00:06:44,360 --> 00:06:48,060
separar a lista de elementos
que quere poñer na matriz.

131
00:06:48,060 --> 00:06:50,520
A continuación, pecha rizado coma cinta.

132
00:06:50,520 --> 00:06:53,910
Isto crea unha matriz de
tamaño tres chamado Truthtable,

133
00:06:53,910 --> 00:06:56,090
con elementos falso, é verdadeiro, e certo.

134
00:06:56,090 --> 00:06:59,270
E, de feito, a instanciação
sintaxe que teño aquí é

135
00:06:59,270 --> 00:07:03,350
exactamente o mesmo que o que fai
sintaxe elemento individual abaixo.

136
00:07:03,350 --> 00:07:09,380
Estas dúas formas de codificación faría
producir a mesma matriz exacta.

137
00:07:09,380 --> 00:07:11,740
>> Do mesmo xeito, poderíamos facer unha iteración
ao longo de todos os elementos

138
00:07:11,740 --> 00:07:15,400
dunha matriz usando un lazo, o cal, en
realidade, é un moi encarecidamente

139
00:07:15,400 --> 00:07:16,790
at-home exercicio.

140
00:07:16,790 --> 00:07:20,720
Como crear unha matriz
100 de números enteiros, onde

141
00:07:20,720 --> 00:07:23,477
cada elemento da matriz é o seu índice?

142
00:07:23,477 --> 00:07:26,560
Así, por exemplo, temos unha gama de 100
números enteiros, e no primeiro elemento,

143
00:07:26,560 --> 00:07:27,790
queremos poñer 0.

144
00:07:27,790 --> 00:07:29,810
No segundo elemento, queremos poñer un.

145
00:07:29,810 --> 00:07:33,319
No terceiro elemento, queremos
para poñer 2; e así por diante e así por diante.

146
00:07:33,319 --> 00:07:35,360
Isto é realmente un bo
at-home exercicio para facelo.

147
00:07:35,360 --> 00:07:38,190

148
00:07:38,190 --> 00:07:40,220
>> Aquí, non se parece
como moi cambiou.

149
00:07:40,220 --> 00:07:44,170
Pero teña en conta que entre o
corchetes, esta vez,

150
00:07:44,170 --> 00:07:45,830
Realmente omitido o número.

151
00:07:45,830 --> 00:07:48,000
Se está usando este moi
instanciação especial

152
00:07:48,000 --> 00:07:50,380
para crear unha sintaxe
array, o que realmente non facer

153
00:07:50,380 --> 00:07:53,491
necesidade de indicar o tamaño
da matriz de antemán.

154
00:07:53,491 --> 00:07:55,740
O compilador é intelixente dabondo
saber que, en realidade,

155
00:07:55,740 --> 00:07:58,980
Queres unha matriz de tamaño 3,
porque poñer tres elementos

156
00:07:58,980 --> 00:08:00,640
á dereita do signo igual.

157
00:08:00,640 --> 00:08:04,140
Se colocara catro, tería
lle deu unha táboa de verdade de tamaño catro;

158
00:08:04,140 --> 00:08:06,270
e así por diante e así por diante.

159
00:08:06,270 --> 00:08:09,380
>> As matrices non está limitado a unha única
dimensión, o que é moi legal.

160
00:08:09,380 --> 00:08:12,000
Pode realmente ter tantos
especificadores secundarios como quere.

161
00:08:12,000 --> 00:08:16,470
Así, por exemplo, se quere crear
unha placa para o xogo Batalla Naval, que,

162
00:08:16,470 --> 00:08:20,910
se xa xogou, é un xogo que é
xogado con cravetas na 10 por 10 reixa,

163
00:08:20,910 --> 00:08:22,450
pode crear unha matriz como este.

164
00:08:22,450 --> 00:08:26,030
Pódese dicir bool
paréntese buque de guerra 10

165
00:08:26,030 --> 00:08:29,590
cadrado pechado paréntese
soporte 10 pechou paréntese.

166
00:08:29,590 --> 00:08:32,710
>> E entón, pode optar por
interpretar isto na súa mente como un 10

167
00:08:32,710 --> 00:08:35,576
por 10 reixa de células.

168
00:08:35,576 --> 00:08:37,409
Agora, en realidade, na memoria,
realmente fai só

169
00:08:37,409 --> 00:08:42,440
seguen a ser un elemento 100,
matriz dimensional única.

170
00:08:42,440 --> 00:08:46,070
E iso, en realidade, vale para se
teñen tres dimensións ou catro ou cinco.

171
00:08:46,070 --> 00:08:49,420
Realmente só se multiplica
todo o indices--

172
00:08:49,420 --> 00:08:51,130
ou a totalidade do tamaño
specifiers-- xuntos,

173
00:08:51,130 --> 00:08:53,480
e é só incorporarse un unidimensional
matriz dese tamaño.

174
00:08:53,480 --> 00:08:57,090
>> Pero en termos de organización e
visualización e percepción humana,

175
00:08:57,090 --> 00:08:59,240
pode ser moito máis doado
traballando cunha reixa

176
00:08:59,240 --> 00:09:02,980
se está a traballar nun xogo
como Tic-tac-dedo do pé ou Battleship,

177
00:09:02,980 --> 00:09:05,179
ou algo así.

178
00:09:05,179 --> 00:09:06,970
É unha gran abstracción,
en vez de ter

179
00:09:06,970 --> 00:09:09,340
para pensar nun Tic-tac-dedo do pé
tarxeta como unha liña de nove

180
00:09:09,340 --> 00:09:13,810
cadrados ou un taboleiro de batalla
como unha liña de 100 prazas.

181
00:09:13,810 --> 00:09:16,010
A 10 por 10 reixa ou tres
por tres reixa pode ser

182
00:09:16,010 --> 00:09:17,225
moito máis fácil de entender.

183
00:09:17,225 --> 00:09:19,820

184
00:09:19,820 --> 00:09:22,280
>> Agora, algo realmente
importante sobre matrices.

185
00:09:22,280 --> 00:09:25,950
Podemos tratar cada individuo
elemento da matriz como unha variable.

186
00:09:25,950 --> 00:09:27,700
Vimos que antes
cando estabamos atribuíndo

187
00:09:27,700 --> 00:09:32,240
o valor True a certos Booleans
ou probando os en condicionais.

188
00:09:32,240 --> 00:09:35,960
Pero non podemos tratar todo
si matrices como variables.

189
00:09:35,960 --> 00:09:41,760
Non podemos, por exemplo, asignarlle unha matriz
a outra matriz usando a asignación

190
00:09:41,760 --> 00:09:42,930
operador.

191
00:09:42,930 --> 00:09:44,640
Non é legal C.

192
00:09:44,640 --> 00:09:47,920
>> Se queremos, por que example--
estariamos facendo nese exemplo

193
00:09:47,920 --> 00:09:50,200
sería copiar unha variedade a outra.

194
00:09:50,200 --> 00:09:53,810
Se queremos facelo, nós, en realidade,
Debe usar un loop para copiar

195
00:09:53,810 --> 00:09:56,550
cada elemento individual unha de cada vez.

196
00:09:56,550 --> 00:09:58,700
Sei que é un pouco lento.

197
00:09:58,700 --> 00:10:04,022
>> Así, por exemplo, se tivésemos estes parella
de liñas de código, isto funcionaría?

198
00:10:04,022 --> 00:10:05,230
Ben, non, non, non?

199
00:10:05,230 --> 00:10:07,860
Porque estamos tentando
para asignar a comida bar.

200
00:10:07,860 --> 00:10:09,860
Isto non vai funcionar,
porque é unha matriz,

201
00:10:09,860 --> 00:10:13,130
e nós acabamos de describir
que iso non é legal C.

202
00:10:13,130 --> 00:10:15,580
>> Pola contra, se queremos
por favor copie o contido da comida

203
00:10:15,580 --> 00:10:18,070
en bar, que é o que
nós estamos intentando facer aquí,

204
00:10:18,070 --> 00:10:19,970
necesitariamos dunha sintaxe como esta.

205
00:10:19,970 --> 00:10:24,170
Temos un loop que
de J é igual a 0 ata 5,

206
00:10:24,170 --> 00:10:28,390
e nós incrementar J en cada iteración
o loop e elementos asignar así.

207
00:10:28,390 --> 00:10:33,360
Isto ía producir barra tamén
sendo un, dous, tres, catro, cinco,

208
00:10:33,360 --> 00:10:36,730
pero hai que facelo neste exacto
forma lenta elemento por elemento,

209
00:10:36,730 --> 00:10:40,009
no canto de só
copiando a matriz enteira.

210
00:10:40,009 --> 00:10:42,050
Noutra programación
linguas, máis modernos,

211
00:10:42,050 --> 00:10:45,610
pode, de feito, facer exactamente
que é igual a sintaxe simple.

212
00:10:45,610 --> 00:10:49,620
Pero C, por desgraza, estamos
Non ten permiso para facelo.

213
00:10:49,620 --> 00:10:52,026
>> Agora, hai outra
cousa que quero mencionar

214
00:10:52,026 --> 00:10:54,650
sobre matrices que poden ser un pouco
pouco complicado a primeira vez que

215
00:10:54,650 --> 00:10:55,990
traballar con eles.

216
00:10:55,990 --> 00:10:59,860
Discutir nun vídeo
sobre o ámbito de variables,

217
00:10:59,860 --> 00:11:04,940
que a maioría das variables en C, cando chamar
Los en funcións, pásase por valor.

218
00:11:04,940 --> 00:11:08,620
Vostede recorda o que significa
para pasar por algo de valor?

219
00:11:08,620 --> 00:11:12,570
Isto significa que nós estamos facendo unha copia do
variable que está a ser pasado.

220
00:11:12,570 --> 00:11:16,290
A función de receptor, a función
que está a recibir a variable,

221
00:11:16,290 --> 00:11:17,730
non recibe a propia variable.

222
00:11:17,730 --> 00:11:20,850
Recibe o seu propio local,
copia do mesmo para traballar.

223
00:11:20,850 --> 00:11:24,070
>> Arrays, por suposto, facer
non seguir esta regra.

224
00:11:24,070 --> 00:11:27,600
Pola contra, o que chamamos este
está pasando por referencia.

225
00:11:27,600 --> 00:11:31,360
O destinatario da chamada, en realidade,
non recibe a matriz.

226
00:11:31,360 --> 00:11:34,207
Non recibe seu
propia copia local do mesmo.

227
00:11:34,207 --> 00:11:36,040
E se pensar sobre
el, iso ten sentido.

228
00:11:36,040 --> 00:11:39,750
Se matrices son realmente grande,
leva moito tempo e esforzo

229
00:11:39,750 --> 00:11:44,470
para facer unha copia dunha matriz de
100 ou 1.000 ou 10.000 elementos,

230
00:11:44,470 --> 00:11:48,290
que non paga a pena para un
funcionar para recibir unha copia do mesmo,

231
00:11:48,290 --> 00:11:51,037
facer algún traballo con el, e, a continuación,
só pode facer coa copia;

232
00:11:51,037 --> 00:11:53,120
que non debe ter
Lo colgado en torno de máis.

233
00:11:53,120 --> 00:11:54,710
>> Como os arrays son algúns
voluminosos e pesados,

234
00:11:54,710 --> 00:11:56,001
nós só paso-los por referencia.

235
00:11:56,001 --> 00:12:01,210
Nós só confiar en que a función
para non romper nada.

236
00:12:01,210 --> 00:12:03,010
Entón, realmente obter a matriz.

237
00:12:03,010 --> 00:12:05,290
Ela non recibe a súa propia copia local do mesmo.

238
00:12:05,290 --> 00:12:07,170
>> Entón, o que iso significa,
a continuación, cando o receptor

239
00:12:07,170 --> 00:12:08,970
manipula elementos do array?

240
00:12:08,970 --> 00:12:10,780
Que pasa?

241
00:12:10,780 --> 00:12:13,210
De momento, imos encubrir
sobre por que exactamente esta

242
00:12:13,210 --> 00:12:15,320
ocorre, por que matrices
pásase por referencia

243
00:12:15,320 --> 00:12:17,810
e todo o demais é pasado por valor.

244
00:12:17,810 --> 00:12:20,470
Pero eu prometer a vostede, nós iremos
volver e darlle a resposta

245
00:12:20,470 --> 00:12:23,750
para iso nun vídeo máis tarde.

246
00:12:23,750 --> 00:12:28,110
>> Aquí está máis un exercicio para ti
antes de finalizar as cousas en arrays.

247
00:12:28,110 --> 00:12:31,400
O monte de código aquí, iso é
non particularmente bo estilo,

248
00:12:31,400 --> 00:12:33,400
só vou facer esa excepción.

249
00:12:33,400 --> 00:12:36,660
Hai comentarios aquí,
o que é moi mala forma.

250
00:12:36,660 --> 00:12:39,750
Pero é só porque eu quería ser
capaz de caber todo na pantalla.

251
00:12:39,750 --> 00:12:44,360
>> Na parte superior, podes ver que eu teño
dúas declaracións de funcións para matriz set

252
00:12:44,360 --> 00:12:45,820
e establecer int.

253
00:12:45,820 --> 00:12:49,680
Set matriz aparentemente recibe un array
de catro números enteiros como a súa entrada.

254
00:12:49,680 --> 00:12:52,767
E conxunto int aparentemente leva
un único enteiro como a súa entrada.

255
00:12:52,767 --> 00:12:54,350
Pero ambos non teñen unha saída.

256
00:12:54,350 --> 00:12:57,689
A saída, o retorno
escriba, de cada un é nula.

257
00:12:57,689 --> 00:12:59,480
Na principal, temos unha
par de liñas de código.

258
00:12:59,480 --> 00:13:02,730
Declaramos unha variable enteira
A chamada e asignar-lle o valor 10.

259
00:13:02,730 --> 00:13:07,080
Nós declarar unha matriz de catro números enteiros
chamado B e asignar os elementos 0, 1,

260
00:13:07,080 --> 00:13:08,730
2, e 3, respectivamente.

261
00:13:08,730 --> 00:13:12,190
Entón, temos unha chamada para definir
int e unha chamada para definir matriz.

262
00:13:12,190 --> 00:13:15,910
Os axustes de conxunto de matriz e conxunto
int están alí en baixo, na parte inferior.

263
00:13:15,910 --> 00:13:17,640
>> E así, unha vez máis, pídolle a pregunta.

264
00:13:17,640 --> 00:13:20,770
O que queda impreso
aquí a finais principal?

265
00:13:20,770 --> 00:13:23,020
Hai unha col impresión. Eu son
imprimindo dous enteiros.

266
00:13:23,020 --> 00:13:28,010
Estou imprimindo o contido da e
o contido de soporte B cadrado 0.

267
00:13:28,010 --> 00:13:29,880
Deter o vídeo aquí e tomar un minuto.

268
00:13:29,880 --> 00:13:35,482
Pode descubrir o que esta
función imprimirá a finais?

269
00:13:35,482 --> 00:13:38,190
Esperemos que, se se lembra o
distinción entre pasaxe por valor

270
00:13:38,190 --> 00:13:41,680
e paso por referencia, este
problema non era moi complicado para ti.

271
00:13:41,680 --> 00:13:44,130
E a resposta que faría
atopei é esta.

272
00:13:44,130 --> 00:13:47,660
Se vostede non está realmente seguro de como a
por que ese é o caso, teña un segundo,

273
00:13:47,660 --> 00:13:50,620
volver, revisar o que eu era só
discutir sobre o paso de matrices

274
00:13:50,620 --> 00:13:53,450
por referencia, contra o paso
outras variables por valor,

275
00:13:53,450 --> 00:13:56,680
e esperanza, que vai facer
un pouco máis de sentido.

276
00:13:56,680 --> 00:13:59,760
>> Eu son Doug Lloyd, e este é CS50.

277
00:13:59,760 --> 00:14:01,467