1
00:00:00,000 --> 00:00:04,664

2
00:00:04,664 --> 00:00:05,580
Doug LLOYD: Todo ben.

3
00:00:05,580 --> 00:00:08,877
Entón agora imos afrontar unha
tema realmente grande, as funcións.

4
00:00:08,877 --> 00:00:11,460
Ata agora, no curso, todo o
programas que teño escrito

5
00:00:11,460 --> 00:00:12,969
ser escrito no inicio.

6
00:00:12,969 --> 00:00:14,260
Son programas moi sinxelo.

7
00:00:14,260 --> 00:00:16,940
Non é preciso ter todos estes
ramas e cousas a suceder.

8
00:00:16,940 --> 00:00:18,773
Podemos só caber todo
dentro principal e

9
00:00:18,773 --> 00:00:20,407
non queda terriblemente esmagadora.

10
00:00:20,407 --> 00:00:22,990
Pero, como o curso vai sobre e
cando comeza a desenvolver programas

11
00:00:22,990 --> 00:00:26,260
de forma independente, eles probablemente van
comezando a estar moito máis que 10

12
00:00:26,260 --> 00:00:27,200
ou 15 liñas.

13
00:00:27,200 --> 00:00:31,400
Pode que centos ou miles
ou decenas de miles de liñas de código.

14
00:00:31,400 --> 00:00:34,690
E iso realmente non é
que un pensamento tolo.

15
00:00:34,690 --> 00:00:39,720
Polo tanto, probablemente non é unha boa idea
para manter todo dentro do principal.

16
00:00:39,720 --> 00:00:43,240
Pode ser un pouco difícil de atopar
o que está a buscar se fai iso.

17
00:00:43,240 --> 00:00:47,040
>> Felizmente, non obstante C, e practicamente
cada outra linguaxe de programación que

18
00:00:47,040 --> 00:00:50,386
pode traballar, permite
nós escribir funcións.

19
00:00:50,386 --> 00:00:52,260
E eu estou indo só para
tomar un rápido separadamente aquí

20
00:00:52,260 --> 00:00:54,971
mencionar que é funcións
unha área da ciencia da computación.

21
00:00:54,971 --> 00:00:57,970
E vai ver moitos máis deles en
varios puntos ao longo do curso

22
00:00:57,970 --> 00:00:59,290
e se continúa.

23
00:00:59,290 --> 00:01:02,280
Onde hai unha morea de
sinónimos para a mesma palabra.

24
00:01:02,280 --> 00:01:03,390
Entón, nós chamamos as funcións.

25
00:01:03,390 --> 00:01:05,980
Pero tamén pode oín-los
chamada procedementos,

26
00:01:05,980 --> 00:01:09,570
ou métodos, en particular, se xa
feito calquera programación orientada a obxecto

27
00:01:09,570 --> 00:01:11,950
antes-- e non se preocupe
se non ten, non

28
00:01:11,950 --> 00:01:14,280
unha gran pero en deal--
linguaxes orientadas auditoría

29
00:01:14,280 --> 00:01:16,129
son frecuentemente chamados métodos.

30
00:01:16,129 --> 00:01:17,670
Ás veces, son chamados de subrutinas.

31
00:01:17,670 --> 00:01:20,690
Pero realmente se refiren
para a mesma idea de base.

32
00:01:20,690 --> 00:01:22,480
>> Imos ver o que é idea.

33
00:01:22,480 --> 00:01:23,310
¿Que é unha función?

34
00:01:23,310 --> 00:01:26,470
Ben é realmente unha función
nada máis que unha caixa negra.

35
00:01:26,470 --> 00:01:31,430
A caixa negra que ten un conxunto de cero,
ou máis entradas e un única saída.

36
00:01:31,430 --> 00:01:33,420
Así, por exemplo, esta
pode ser unha función.

37
00:01:33,420 --> 00:01:35,510
Esta é unha función chamada func.

38
00:01:35,510 --> 00:01:39,330
E leva tres entradas a, b e c.

39
00:01:39,330 --> 00:01:42,580
E dentro desa caixa negra, que
Non sei exactamente o que fai,

40
00:01:42,580 --> 00:01:45,100
pero procesa as entradas
dalgún xeito e entón

41
00:01:45,100 --> 00:01:48,680
dá unha única saída, neste caso, Z.

42
00:01:48,680 --> 00:01:50,504
Agora, para facelo un pouco
menos abstracta, nós

43
00:01:50,504 --> 00:01:52,420
Podería dicir que quizais nós
teñen unha función chamada

44
00:01:52,420 --> 00:01:58,750
engadir que leva tres entradas a, b, e
C e procesa a saída dalgún xeito

45
00:01:58,750 --> 00:02:01,010
dentro da caixa negra para
producir unha única saída.

46
00:02:01,010 --> 00:02:05,190
Polo tanto, neste caso, se
engadir leva de 3, 6, e 7.

47
00:02:05,190 --> 00:02:07,020
Nalgún lugar no
engadir a función, fariamos

48
00:02:07,020 --> 00:02:09,750
esperar que sexan engadidos en conxunto
para producir a saída, que

49
00:02:09,750 --> 00:02:13,220
é 3 máis 6 máis 7 ou 16.

50
00:02:13,220 --> 00:02:17,940
>> Así mesmo, ten unha función chamada
multi que leva dúas entradas, a e b,

51
00:02:17,940 --> 00:02:21,070
procesa-los de algunha maneira, tales
que a saída da función

52
00:02:21,070 --> 00:02:22,920
é o produto das dúas entradas.

53
00:02:22,920 --> 00:02:25,080
As dúas entradas multiplicados xuntos.

54
00:02:25,080 --> 00:02:29,150
4 e 5 sendo pasado para multi,
algo pasa, a saída esperamos

55
00:02:29,150 --> 00:02:31,090
é 20.

56
00:02:31,090 --> 00:02:32,507
Por que chamalo dunha caixa negra?

57
00:02:32,507 --> 00:02:34,840
Ben, se non estamos escribindo o
Funciona nós mesmos, o que

58
00:02:34,840 --> 00:02:36,869
fixemos un pouco ata agora CS50.

59
00:02:36,869 --> 00:02:39,910
Vimos de impresión f, por exemplo, que
é unha función que non escribimos

60
00:02:39,910 --> 00:02:42,305
nós mesmos, pero usar o tempo.

61
00:02:42,305 --> 00:02:44,180
Se non estamos escribindo
as funcións de nós mesmos,

62
00:02:44,180 --> 00:02:48,450
nós realmente non precisa saber como é
realmente aplicada baixo o capó.

63
00:02:48,450 --> 00:02:51,710
>> Así, por exemplo a caixa negra I
acabo de mostrar á multiplicación,

64
00:02:51,710 --> 00:02:53,740
multi a, b poderían ser
defined-- e este é só

65
00:02:53,740 --> 00:02:57,902
podería ser algún pseudocode--
definida como unha saída veces b.

66
00:02:57,902 --> 00:02:58,860
Isto ten sentido, certo.

67
00:02:58,860 --> 00:03:01,370
Se temos unha función chamada
multi que leva dúas entradas.

68
00:03:01,370 --> 00:03:04,750
Era de esperar que a saída sería
ser as dúas entradas multiplicados xuntos,

69
00:03:04,750 --> 00:03:06,240
un veces b.

70
00:03:06,240 --> 00:03:09,170
Pero tamén podía ser multi
aplicado como este,

71
00:03:09,170 --> 00:03:13,150
temos unha variable de contador para
prepare-se para dentro gráfica a 0.

72
00:03:13,150 --> 00:03:18,000
E, despois, repetir este proceso
b veces engadir ao contador.

73
00:03:18,000 --> 00:03:24,270
Por exemplo, se multiplicarmos por 3a
5B, poderiamos dicir definir contador a 0,

74
00:03:24,270 --> 00:03:27,700
Repita cinco veces, engadir 3 a barra.

75
00:03:27,700 --> 00:03:34,490
Entón, imos comezar a 0 e entón nós facemos
iso cinco veces 3, 6, 9, 12, 15.

76
00:03:34,490 --> 00:03:37,500
É o mesmo resultado. Nós
aínda obter 3 veces só 5

77
00:03:37,500 --> 00:03:39,500
a aplicación é diferente.

78
00:03:39,500 --> 00:03:41,490
>> Iso é o que queremos dicir
cando dicimos que unha caixa negra.

79
00:03:41,490 --> 00:03:44,406
Significa só que realmente non me importa
como é aplicado baixo o capó

80
00:03:44,406 --> 00:03:46,170
sempre que a saída é o que se espera.

81
00:03:46,170 --> 00:03:49,045
En realidade, iso é parte do contrato
do uso de funcións, especialmente

82
00:03:49,045 --> 00:03:50,630
funcións que os outros escriben.

83
00:03:50,630 --> 00:03:53,980
O comportamento é sempre vai
ser típico, imprevisible

84
00:03:53,980 --> 00:03:55,420
a base do nome da función.

85
00:03:55,420 --> 00:03:57,500
E é por iso que é realmente
importante cando escribir funcións

86
00:03:57,500 --> 00:04:00,020
ou cando outras persoas escribir
funcións que pode usar,

87
00:04:00,020 --> 00:04:03,590
os que teñen funcións
nomes claros e relativamente obvias,

88
00:04:03,590 --> 00:04:04,990
e están ben documentados.

89
00:04:04,990 --> 00:04:08,560
Que é certamente o caso
para a función de impresión como f.

90
00:04:08,560 --> 00:04:09,860
>> Entón, por que usar funcións?

91
00:04:09,860 --> 00:04:14,220
Ben, como dixen anteriormente, se escribirmos
todo o noso código dentro das cousas principais

92
00:04:14,220 --> 00:04:17,120
pode ser moi pesado
e realmente complicado.

93
00:04:17,120 --> 00:04:19,980
Funcións connosco permitir que a capacidade
para organizar as cousas e acabar con

94
00:04:19,980 --> 00:04:24,540
un problema moi complicado en
unha morea sub partes máis gerenciáveis.

95
00:04:24,540 --> 00:04:28,130
Funcións tamén nos permiten
simplificar o proceso de codificación.

96
00:04:28,130 --> 00:04:33,080
É moito máis fácil de depurar a 10
función de liña versus unha liña 100

97
00:04:33,080 --> 00:04:35,890
función ou unha función 1000 liña.

98
00:04:35,890 --> 00:04:38,400
Se só temos de depuración
pequenos anacos de cada vez,

99
00:04:38,400 --> 00:04:42,110
ou escribir pequenos anacos no momento,
fai que a experiencia de programación

100
00:04:42,110 --> 00:04:43,070
moito mellor.

101
00:04:43,070 --> 00:04:44,910
Confío en min sobre iso.

102
00:04:44,910 --> 00:04:48,400
>> Para rematar, se escribirmos funcións que
pode reutilizar estas varias partes.

103
00:04:48,400 --> 00:04:49,880
As funcións poden ser reciclados.

104
00:04:49,880 --> 00:04:51,880
Poden ser utilizados en
un ou outro programa.

105
00:04:51,880 --> 00:04:53,713
Xa escribiu
a función, o único que

106
00:04:53,713 --> 00:04:56,530
cómpre facer é dicir que o programa
onde atopar esa función.

107
00:04:56,530 --> 00:04:59,680
Temos benvida a reciclaxe e utilización de
imprimir f hai máis de 40 anos.

108
00:04:59,680 --> 00:05:02,150
Pero ela só foi escrita unha vez.

109
00:05:02,150 --> 00:05:04,270
Moi útil, non.

110
00:05:04,270 --> 00:05:04,830
Todo ben.

111
00:05:04,830 --> 00:05:06,040
Así, as funcións son grandes.

112
00:05:06,040 --> 00:05:06,860
Sabemos diso.

113
00:05:06,860 --> 00:05:08,700
Agora imos comezar a escribilos.

114
00:05:08,700 --> 00:05:10,830
Imos comezar a recibir
Los nos nosos programas.

115
00:05:10,830 --> 00:05:13,869
Co fin de facer iso, o primeiro
cousa que facemos é declarar a función.

116
00:05:13,869 --> 00:05:16,160
Cando declarar unha función
o que está facendo, basicamente,

117
00:05:16,160 --> 00:05:18,900
está dicindo o compilador,
hey, só para ti saber,

118
00:05:18,900 --> 00:05:20,850
Estou indo a ser escrito
unha función máis tarde

119
00:05:20,850 --> 00:05:22,987
e aquí está o que vai ollar como.

120
00:05:22,987 --> 00:05:24,820
A razón para isto é
porque compiladores poida

121
00:05:24,820 --> 00:05:27,900
facer algunhas cousas estrañas, se
ven un conxunto de símbolos

122
00:05:27,900 --> 00:05:29,560
que non está familiarizado.

123
00:05:29,560 --> 00:05:33,000
Entón, nós só dar o compilador un
heads-up, eu estou creando unha función

124
00:05:33,000 --> 00:05:35,492
e só pode facer iso.

125
00:05:35,492 --> 00:05:38,450
Declaracións de función xeralmente se
está organizando o seu código dun xeito

126
00:05:38,450 --> 00:05:41,872
que os outros poderá
comprender e facer uso,

127
00:05:41,872 --> 00:05:44,330
normalmente quere poñer todo
das súas declaracións de función

128
00:05:44,330 --> 00:05:48,220
na parte superior do seu código, dereita
antes de comezar a escribir principal mesmo.

129
00:05:48,220 --> 00:05:50,770
E convenientemente, hai
unha forma moi normal

130
00:05:50,770 --> 00:05:53,500
que cada declaración de función segue.

131
00:05:53,500 --> 00:05:56,090
Todos eles moi ben coma este.

132
00:05:56,090 --> 00:06:01,440
Hai tres partes a unha función
declaración, tipo de retorno, nome,

133
00:06:01,440 --> 00:06:03,420
e lista de argumentos.

134
00:06:03,420 --> 00:06:07,180
>> Agora, o tipo de retorno é o tipo de
variable a saída da función vontade.

135
00:06:07,180 --> 00:06:10,710
Así, por exemplo, se pensamos de volta un
minuto para a multiplicación de dous

136
00:06:10,710 --> 00:06:15,690
números de función, o que esperamos se
multiplicarmos un enteiro por un número enteiro

137
00:06:15,690 --> 00:06:18,502
a saída será
probablemente un enteiro, non.

138
00:06:18,502 --> 00:06:20,710
Multiplicado dous enteiros
xuntos, obtén un número enteiro.

139
00:06:20,710 --> 00:06:24,167
Así, o tipo de retorno que
función sería int.

140
00:06:24,167 --> 00:06:26,000
Nome é o que quere
para chamar a súa función.

141
00:06:26,000 --> 00:06:29,330
Este é probablemente o menos importante
parte da declaración de función,

142
00:06:29,330 --> 00:06:30,827
en termos de funcionalidade.

143
00:06:30,827 --> 00:06:33,160
Pero é, en realidade, probablemente, un
das partes máis importantes

144
00:06:33,160 --> 00:06:36,243
da declaración da función en termos
saber o que a función realmente

145
00:06:36,243 --> 00:06:37,120
fai.

146
00:06:37,120 --> 00:06:40,474
Se nomear súa función f g ou
h ou misterio ou algo parecido,

147
00:06:40,474 --> 00:06:42,765
probablemente vai conseguir
un pouco tropezou tentando

148
00:06:42,765 --> 00:06:44,650
para lembrar o que facer estas funcións.

149
00:06:44,650 --> 00:06:47,880
Por iso, é importante dar o seu
nomes significativos da función.

150
00:06:47,880 --> 00:06:51,030
>> Para rematar, lista de argumentos está
a lista separada por comas

151
00:06:51,030 --> 00:06:55,260
de todas as entradas para a función,
cada un dos cales ten un tipo e un nome.

152
00:06:55,260 --> 00:06:57,840
Polo tanto, non só ten que
especificar o tipo de variable

153
00:06:57,840 --> 00:07:00,760
a saída da función vontade,
tamén quere especificar

154
00:07:00,760 --> 00:07:07,694
que tipo e tipos de variables as
función será aceptar como entradas.

155
00:07:07,694 --> 00:07:08,860
Entón imos facer un exemplo aquí.

156
00:07:08,860 --> 00:07:10,220
Nós só dar un ollo
nunha forma máis concreta.

157
00:07:10,220 --> 00:07:13,130
Entón aquí está un exemplo dunha función
declaración de que unha función

158
00:07:13,130 --> 00:07:14,925
quere engadir dous enteiros xuntos.

159
00:07:14,925 --> 00:07:17,800
A suma dos dous números enteiros vai
ser un enteiro tamén, como acabamos

160
00:07:17,800 --> 00:07:18,450
discutidos.

161
00:07:18,450 --> 00:07:21,610
E así o tipo de retorno,
aquí en verde, sería int.

162
00:07:21,610 --> 00:07:25,190
Isto só nos que engadir dous ints di
vai, ao final do día,

163
00:07:25,190 --> 00:07:28,799
de saída, ou cuspir de volta
para nós, un número enteiro.

164
00:07:28,799 --> 00:07:31,590
Dado que esta función fai nós
quero darlle un nome significativo.

165
00:07:31,590 --> 00:07:33,630
Fai dous ints parece
axeitada, tendo en conta

166
00:07:33,630 --> 00:07:37,574
estamos levando dous enteiros como insumos
e espero que xuntalas.

167
00:07:37,574 --> 00:07:40,240
Pode ser un pouco de un incómodo
nome e, a verdade, esta función

168
00:07:40,240 --> 00:07:42,430
Probablemente non é necesario
xa que temos a adición

169
00:07:42,430 --> 00:07:46,310
operador, se se lembra da nosa
discusión dos operadores, anteriormente.

170
00:07:46,310 --> 00:07:49,650
Pero imos só dicir que por mor de
argumento de que esta función é útil

171
00:07:49,650 --> 00:07:52,860
e por iso imos chamalo de engadir dous ints.

172
00:07:52,860 --> 00:07:55,230
Para rematar, esta función ten dúas entradas.

173
00:07:55,230 --> 00:07:56,960
Cada un dos cales é un número enteiro.

174
00:07:56,960 --> 00:07:59,900
Entón temos esa coma
lista separada de entradas.

175
00:07:59,900 --> 00:08:02,830
Agora nós xeralmente queren
dar un nome de cada unha delas

176
00:08:02,830 --> 00:08:05,070
de xeito que xa se poden usar
dentro da función.

177
00:08:05,070 --> 00:08:07,180
Os nomes non son terriblemente importante.

178
00:08:07,180 --> 00:08:11,400
>> Neste caso, non necesariamente
ten algún significado a elas asociadas.

179
00:08:11,400 --> 00:08:13,140
Así, podemos só chamar-lles a e b.

180
00:08:13,140 --> 00:08:14,257
Isto é totalmente bo.

181
00:08:14,257 --> 00:08:16,090
Se, con todo, atopa
se nunha situación

182
00:08:16,090 --> 00:08:19,497
onde os nomes das variables
pode ser realmente importante,

183
00:08:19,497 --> 00:08:21,830
pode querer chamalos
algo que non sexa a eb

184
00:08:21,830 --> 00:08:24,701
para darlles algo máis
simbolicamente significativa.

185
00:08:24,701 --> 00:08:27,700
Pero, neste caso, nós realmente non
saber algo sobre a función.

186
00:08:27,700 --> 00:08:29,320
Nós só queremos engadir dous enteiros.

187
00:08:29,320 --> 00:08:32,429
Entón imos chamar
os números enteiros a e b.

188
00:08:32,429 --> 00:08:33,990
Isto é un exemplo.

189
00:08:33,990 --> 00:08:36,287
>> Por que non tomar unha segunda
para pensar sobre este,

190
00:08:36,287 --> 00:08:38,870
como escribir unha función
declaración de que unha función

191
00:08:38,870 --> 00:08:42,940
Multiplica dous números de punto flotante?

192
00:08:42,940 --> 00:08:45,910
Vostede recorda o que un
número de punto flotante é?

193
00:08:45,910 --> 00:08:48,120
O que sería esa función
declaración parece?

194
00:08:48,120 --> 00:08:53,330
En realidade, eu recomendo que deter o vídeo
aquí e levar canto tempo precisa.

195
00:08:53,330 --> 00:08:55,521
Pense sobre o que esta
declaración de función sería?

196
00:08:55,521 --> 00:08:56,770
Cal sería o tipo de retorno que?

197
00:08:56,770 --> 00:08:58,103
O que sería un nome significativo ser?

198
00:08:58,103 --> 00:08:59,580
Cales serían as entradas de ser?

199
00:08:59,580 --> 00:09:03,190
Entón, por que non deixar o vídeo aquí
e escribirlle unha declaración de función

200
00:09:03,190 --> 00:09:07,640
para unha función que multiplicaría
dous números de punto flotante en conxunto.

201
00:09:07,640 --> 00:09:09,330
Esperamos que deixou o vídeo.

202
00:09:09,330 --> 00:09:12,950
>> Entón imos dar un ollo a un exemplo
dunha declaración posible.

203
00:09:12,950 --> 00:09:17,340
Float gráfica dous reais flotan x, y flotador.

204
00:09:17,340 --> 00:09:19,090
O produto de dous
números de punto flotante,

205
00:09:19,090 --> 00:09:21,710
recordar que son coma nós
representan números reais

206
00:09:21,710 --> 00:09:26,770
ou números con valores decimais en c,
vai ser un número de punto flotante.

207
00:09:26,770 --> 00:09:28,570
Cando multiplica un
decimal por un decimal,

208
00:09:28,570 --> 00:09:30,460
probablemente está indo a obter un decimal.

209
00:09:30,460 --> 00:09:31,960
Quere darlle un nome relevante.

210
00:09:31,960 --> 00:09:33,810
Multiplique dous reais parece ben.

211
00:09:33,810 --> 00:09:36,620
Pero podería realmente chamalo
multi dous coches alegóricos, ou flotadores gráfica.

212
00:09:36,620 --> 00:09:39,540
Algo así, sempre que
deu algún significado real ao que

213
00:09:39,540 --> 00:09:41,469
esa caixa negra ía facer.

214
00:09:41,469 --> 00:09:44,260
E unha vez máis, neste caso, non
parece ter calquera significado conectado

215
00:09:44,260 --> 00:09:46,390
para os nomes dos
variables que estamos pasando en,

216
00:09:46,390 --> 00:09:48,645
por iso, só chamalos x e y.

217
00:09:48,645 --> 00:09:51,020
Agora, se chamalos de algo
outra cousa, iso é totalmente bo.

218
00:09:51,020 --> 00:09:53,310
En realidade, se fixo
esta declaración en vez

219
00:09:53,310 --> 00:09:55,450
usando no canto de dúos
de Carrozas, se recorda

220
00:09:55,450 --> 00:09:59,100
dobres que son unha diferente
xeito a máis precisamente

221
00:09:59,100 --> 00:10:02,330
especificar números reais ou
flotante variables de punto.

222
00:10:02,330 --> 00:10:03,620
Isto é totalmente ben tamén.

223
00:10:03,620 --> 00:10:04,670
Ou un deses sería óptimo.

224
00:10:04,670 --> 00:10:06,711
En realidade, hai varios
combinacións diferentes

225
00:10:06,711 --> 00:10:08,410
de formas de declarar esta función.

226
00:10:08,410 --> 00:10:10,884
Pero estes son dous moi bos.

227
00:10:10,884 --> 00:10:12,550
Temos declarada unha función, iso é gran.

228
00:10:12,550 --> 00:10:15,700
Dixemos que o compilador
é, o que imos facer.

229
00:10:15,700 --> 00:10:17,630
Agora imos realmente escribir esa función.

230
00:10:17,630 --> 00:10:20,750
Imos darlle unha definición,
de xeito que dentro da caixa negra

231
00:10:20,750 --> 00:10:22,840
comportamento previsible está pasando.

232
00:10:22,840 --> 00:10:26,270
En realidade, estamos multiplicando dous reais
números, ou engadindo números

233
00:10:26,270 --> 00:10:29,760
xuntos, ou facendo o que quere que sexa
que pedimos a nosa función facer.

234
00:10:29,760 --> 00:10:32,780
>> Entón, en realidade, imos tentar definir
multiplicar dous reais que acabamos

235
00:10:32,780 --> 00:10:35,350
falou sobre un segundo atrás.

236
00:10:35,350 --> 00:10:38,560
Agora, o inicio
a definición de función

237
00:10:38,560 --> 00:10:41,720
parece case exactamente o mesmo
como unha declaración de función.

238
00:10:41,720 --> 00:10:43,170
Eu teño os dous aquí.

239
00:10:43,170 --> 00:10:47,770
Na parte superior está a declaración de función,
tipo, nome, argumento separados por comas

240
00:10:47,770 --> 00:10:49,410
lista, punto e coma.

241
00:10:49,410 --> 00:10:53,800
A coma indica que
que é unha declaración de función.

242
00:10:53,800 --> 00:10:57,060
O inicio da función
definición parece case exactamente

243
00:10:57,060 --> 00:11:03,790
o mesmo, tipo, nome, separados por comas
lista de argumentos, sen punto e coma,

244
00:11:03,790 --> 00:11:05,206
abrir chaveta.

245
00:11:05,206 --> 00:11:07,580
A clave de apertura, así como
temos está a facer co principal,

246
00:11:07,580 --> 00:11:09,540
significa que estamos agora
empezando a definir

247
00:11:09,540 --> 00:11:14,567
o que ocorre no interior da caixa negra que
decidimos chamar gráfica dous reais.

248
00:11:14,567 --> 00:11:15,900
Aquí está un xeito de implementar lo.

249
00:11:15,900 --> 00:11:20,370
Poderiamos dicir, poderiamos declarar unha nova
variable do tipo float chamado produto

250
00:11:20,370 --> 00:11:24,020
e asignar esa variable
ao valor x veces y.

251
00:11:24,020 --> 00:11:27,306
E, a continuación, devolver o produto.

252
00:11:27,306 --> 00:11:28,430
Que significa retorno aquí.

253
00:11:28,430 --> 00:11:31,090
Ben retorno é o camiño
que indican que é así

254
00:11:31,090 --> 00:11:33,400
estamos pasando a saída de volta para fóra.

255
00:11:33,400 --> 00:11:38,160
Así retornar algo, é o mesmo que,
esta é a saída da caixa negra.

256
00:11:38,160 --> 00:11:40,732
Entón, iso é como facelo.

257
00:11:40,732 --> 00:11:42,190
Aquí está outra forma de implementar lo.

258
00:11:42,190 --> 00:11:45,050
Poderíamos só retornar x veces y.

259
00:11:45,050 --> 00:11:45,870
x é un float.

260
00:11:45,870 --> 00:11:46,660
y é un float.

261
00:11:46,660 --> 00:11:48,490
Entón x veces y tamén é un float.

262
00:11:48,490 --> 00:11:50,750
Nós nin sequera precisa
crear outra variable.

263
00:11:50,750 --> 00:11:56,750
Entón esta é unha forma diferente de
aplicar a mesma caixa negra exacta.

264
00:11:56,750 --> 00:11:58,570
>> Agora tome un momento,
deter o vídeo de novo,

265
00:11:58,570 --> 00:12:01,680
e tentar definir engadir dous ints,
que é a outra función que

266
00:12:01,680 --> 00:12:03,090
falou un momento atrás.

267
00:12:03,090 --> 00:12:06,440
Unha vez aquí, engada a función
declaración, e así o punto e coma,

268
00:12:06,440 --> 00:12:08,420
e unha chaveta aberta
e un rizado pechado

269
00:12:08,420 --> 00:12:12,080
cinta para indicar onde imos encher
no contido de engadir dous ints,

270
00:12:12,080 --> 00:12:15,530
de xeito que se define o particular
comportamento dentro da caixa negra.

271
00:12:15,530 --> 00:12:16,380
Entón, deter o vídeo.

272
00:12:16,380 --> 00:12:18,790
E aproveitar o máximo de tempo
precisa probar e axustar

273
00:12:18,790 --> 00:12:25,040
unha implementación de engadir dous ints, tales
que cando da función xera un valor,

274
00:12:25,040 --> 00:12:29,209
isto ocorre, en realidade, de retorno
a suma das dúas entradas.

275
00:12:29,209 --> 00:12:32,000
Así como no exemplo anterior,
hai moitas maneiras diferentes

276
00:12:32,000 --> 00:12:34,210
que podería aplicar engadir dous ints.

277
00:12:34,210 --> 00:12:35,130
Aquí está un.

278
00:12:35,130 --> 00:12:37,172
En aquí en laranxa teño
só tiña uns comments--

279
00:12:37,172 --> 00:12:38,880
Eu só engade algúns
Comentarios para indicar

280
00:12:38,880 --> 00:12:41,400
o que está a suceder en cada liña de código.

281
00:12:41,400 --> 00:12:45,430
Entón eu declarar unha variable
chamada suma do tipo int.

282
00:12:45,430 --> 00:12:47,279
Digo suma é igual a máis b.

283
00:12:47,279 --> 00:12:50,070
É alí onde está realmente facendo
a adición dun traballo e B en conxunto.

284
00:12:50,070 --> 00:12:51,850
E eu volver suma.

285
00:12:51,850 --> 00:12:56,460
E iso ten sentido, porque
suma é unha variable de tipo int.

286
00:12:56,460 --> 00:13:00,180
E cal é o tipo de datos que este
función dime que vai para a saída?

287
00:13:00,180 --> 00:13:00,680
Int.

288
00:13:00,680 --> 00:13:03,072
Entón, eu estou volvendo suma, que
é unha variable enteira.

289
00:13:03,072 --> 00:13:06,030
E iso ten sentido, xa que temos
declarada e definida a nosa función

290
00:13:06,030 --> 00:13:07,320
facer.

291
00:13:07,320 --> 00:13:09,700
>> Agora tamén podes configurar
a función deste xeito,

292
00:13:09,700 --> 00:13:15,260
int suma é igual a un plus B-- saltar esa
step-- primeiro e, a continuación, voltar suma.

293
00:13:15,260 --> 00:13:17,760
Agora pode que tamén
aplicou-lo deste xeito,

294
00:13:17,760 --> 00:13:19,180
que moi non recomendo.

295
00:13:19,180 --> 00:13:22,540
Isto é malo para un estilo
cousa moi mala e deseño,

296
00:13:22,540 --> 00:13:24,420
pero fai, de feito, o traballo.

297
00:13:24,420 --> 00:13:30,199
Se tomar este código, que é int
engadir malo víbora punto c, e usalo.

298
00:13:30,199 --> 00:13:31,990
Realmente non engadir
dous enteiros xuntos.

299
00:13:31,990 --> 00:13:37,632
É unha aplicación moi pobre
deste comportamento particular.

300
00:13:37,632 --> 00:13:38,340
Pero non funciona.

301
00:13:38,340 --> 00:13:41,200
É só para ilustrar
o punto que realmente non

302
00:13:41,200 --> 00:13:44,530
importa o que pasa dentro
a caixa negra, sempre

303
00:13:44,530 --> 00:13:46,510
xa que ten a saída que esperamos.

304
00:13:46,510 --> 00:13:48,870
Esta é unha caixa negra mal deseñado.

305
00:13:48,870 --> 00:13:53,801
Pero ao final do día, fai
saída aínda a suma de máis b.

306
00:13:53,801 --> 00:13:54,300
Todo ben.

307
00:13:54,300 --> 00:13:56,320
Entón, nós temos funcións declarou.

308
00:13:56,320 --> 00:13:57,490
E nós función definida.

309
00:13:57,490 --> 00:13:58,540
Entón, iso é moi bo.

310
00:13:58,540 --> 00:14:03,020
Agora imos comezar a usar as funcións
que xa declarou e definimos.

311
00:14:03,020 --> 00:14:05,960
Para chamar a un function-- é realmente
moi easy-- todo o que tes que facer

312
00:14:05,960 --> 00:14:09,070
é pasalo argumentos adecuados,
argumentos do tipo de datos

313
00:14:09,070 --> 00:14:11,600
que espera, e
a continuación, asignar o retorno

314
00:14:11,600 --> 00:14:15,190
valor desa función
e isto-- escusa me--

315
00:14:15,190 --> 00:14:19,390
asignar o valor de retorno desa función
a algo do tipo correcto.

316
00:14:19,390 --> 00:14:22,410
>> Entón imos dar un ollo
iso na práctica nun ficheiro

317
00:14:22,410 --> 00:14:27,730
chamado víbora 1 punto c, que
Eu teño no meu CS50 IDE.

318
00:14:27,730 --> 00:14:31,042
Entón aquí está víbora 1 punto c.

319
00:14:31,042 --> 00:14:33,500
A principios vedes que eu teño
miña inclúe, libra inclúen,

320
00:14:33,500 --> 00:14:35,460
IO estándar, e CS50 dot h.

321
00:14:35,460 --> 00:14:37,700
E entón eu teño a miña declaración de función.

322
00:14:37,700 --> 00:14:39,570
Este é o lugar onde eu estou
dicindo que eu son o compilador

323
00:14:39,570 --> 00:14:42,850
vai estar escribindo un
función chamada engadir dous ints.

324
00:14:42,850 --> 00:14:45,780
Vai unha saída
variable do tipo integer.

325
00:14:45,780 --> 00:14:47,360
Iso é o que esta parte é aquí mesmo.

326
00:14:47,360 --> 00:14:51,950
E entón eu teño dúas entradas para que unha
e b, cada un dos cales é un número enteiro.

327
00:14:51,950 --> 00:14:58,250
Dentro do principal, eu preguntar ao usuario
entrada dicindo, me dar un enteiro.

328
00:14:58,250 --> 00:15:01,040
E son solicitados para esquecer
int, que é unha función que

329
00:15:01,040 --> 00:15:03,240
está incluído na biblioteca CS50.

330
00:15:03,240 --> 00:15:07,660
E iso está almacenado
x, unha variable enteira.

331
00:15:07,660 --> 00:15:09,886
>> A continuación, leva-los a outro número enteiro.

332
00:15:09,886 --> 00:15:13,070
Estivemos con outro enteiro
e almacenar que en y.

333
00:15:13,070 --> 00:15:17,990
E entón, aquí na liña 28, é
onde facemos a nosa chamada de función.

334
00:15:17,990 --> 00:15:23,770
Estamos dicindo, iguais int z
engadir 2 ints x coma y.

335
00:15:23,770 --> 00:15:25,980
Entender por que isto ten sentido?

336
00:15:25,980 --> 00:15:29,710
x é unha variable de tipo enteiro e
y é unha variable de tipo enteiro.

337
00:15:29,710 --> 00:15:31,220
Entón, iso é bo.

338
00:15:31,220 --> 00:15:34,570
Isto ten sentido co que a nosa función
declaración na liña 17 parece.

339
00:15:34,570 --> 00:15:38,300
A lista de entrada separadas por comas
espera dous números enteiros, a e b.

340
00:15:38,300 --> 00:15:40,300
Nese caso, podemos chamá-
eles o que queremos.

341
00:15:40,300 --> 00:15:42,300
El só espera dous números enteiros.

342
00:15:42,300 --> 00:15:44,930
E X é un número enteiro e y é un número enteiro.

343
00:15:44,930 --> 00:15:45,640
Isto funciona.

344
00:15:45,640 --> 00:15:48,680
>> E sabemos que a función está pasando
para producir un enteiros ben.

345
00:15:48,680 --> 00:15:51,290
E así estamos almacenando o
saída da función,

346
00:15:51,290 --> 00:15:56,050
engadir dous ints, nun tipo enteiro
variable, que estamos chamando z.

347
00:15:56,050 --> 00:16:01,980
E entón podemos dicir, a suma de
i por cento por cento e é por cento i i.

348
00:16:01,980 --> 00:16:06,210
x, y e z, respectivamente,
enche os i de por cento.

349
00:16:06,210 --> 00:16:08,334
Cal é a definición de
engadir dous ints parece?

350
00:16:08,334 --> 00:16:09,125
É moi sinxelo.

351
00:16:09,125 --> 00:16:11,270
É un dos nós
só vin un segundo atrás,

352
00:16:11,270 --> 00:16:14,390
int suma é igual a un importe incrementado b retorno.

353
00:16:14,390 --> 00:16:15,420
Será que este traballo?

354
00:16:15,420 --> 00:16:17,270
Imos gardar o ficheiro.

355
00:16:17,270 --> 00:16:22,080
E, a continuación, para abaixo aquí no meu terminal
Vou facer unha víbora,

356
00:16:22,080 --> 00:16:23,000
e eu limpar miña pantalla.

357
00:16:23,000 --> 00:16:25,791
Eu estou indo a aumentar o zoom, porque sei
é un pouco difícil de ver.

358
00:16:25,791 --> 00:16:31,520

359
00:16:31,520 --> 00:16:33,770
>> Entón, nós compilar este programa como unha víbora.

360
00:16:33,770 --> 00:16:37,910
Entón o que podemos facer dot barra víbora 1.

361
00:16:37,910 --> 00:16:40,060
Dáme un número enteiro, 10.

362
00:16:40,060 --> 00:16:42,380
Déame outro enteiro, 20.

363
00:16:42,380 --> 00:16:45,200
A suma de 10 e 20 é de 30.

364
00:16:45,200 --> 00:16:47,615
Por iso, fixemos unha chamada de función exitosa.

365
00:16:47,615 --> 00:16:55,820
Pode realizar a función de novo, negativo
10, 17 suma negativa de 10 e 17 é de 7.

366
00:16:55,820 --> 00:16:57,120
Esta función funciona.

367
00:16:57,120 --> 00:16:59,240
Ten o comportamento
que esperamos que el.

368
00:16:59,240 --> 00:17:03,610
E así fixemos unha exitosa
función, definición, declaración,

369
00:17:03,610 --> 00:17:07,288
e unha chamada de función exitosa.

370
00:17:07,288 --> 00:17:09,079
Parella variado
puntos sobre funcións

371
00:17:09,079 --> 00:17:10,611
antes de completar esta sección.

372
00:17:10,611 --> 00:17:12,319
Recordar da nosa
discusión de tipos de datos,

373
00:17:12,319 --> 00:17:16,109
anteriormente, que funciona
ás veces pode levar hai entradas.

374
00:17:16,109 --> 00:17:17,930
En tal caso,
declarar a función

375
00:17:17,930 --> 00:17:19,788
como tendo unha lista de argumentos baleiro.

376
00:17:19,788 --> 00:17:21,579
Vostede recorda o que o
máis función común

377
00:17:21,579 --> 00:17:25,036
vimos ata agora que leva
unha lista de argumentos é nulo?

378
00:17:25,036 --> 00:17:27,300
É principal.

379
00:17:27,300 --> 00:17:30,850
Lembre tamén que a función ás veces
realmente non ten unha saída.

380
00:17:30,850 --> 00:17:34,210
Nese caso, declaramos a función
como tendo un tipo de retorno void.

381
00:17:34,210 --> 00:17:37,880
Imos completar esta sección
afrontar un problema práctica.

382
00:17:37,880 --> 00:17:39,900
>> Entón aquí está o problema colocado para fóra.

383
00:17:39,900 --> 00:17:43,630
Quero que escribir unha función
chamado triángulo válido.

384
00:17:43,630 --> 00:17:47,410
Que esta función debe facer
é tomar tres números reais

385
00:17:47,410 --> 00:17:51,930
que representan as lonxitudes dos tres
lados dun triángulo como os seus parámetros,

386
00:17:51,930 --> 00:17:54,550
ou os seus argumentos, ou a súa
Insumos outro conxunto de sinónimos

387
00:17:54,550 --> 00:17:57,340
que se pode atopar.

388
00:17:57,340 --> 00:18:01,120
Esta función debe
quere saída de verdadeiro ou falso

389
00:18:01,120 --> 00:18:04,960
dependendo se estes tres lonxitudes
son capaces de facer un triángulo.

390
00:18:04,960 --> 00:18:09,930
Vostede recorda do tipo de datos que
nós usado para indicar verdadeiro ou falso?

391
00:18:09,930 --> 00:18:11,436
Agora, como aplicar iso?

392
00:18:11,436 --> 00:18:13,810
Ben sei que hai unha parella
de normas relativas triángulos

393
00:18:13,810 --> 00:18:15,480
que son realmente útiles para saber.

394
00:18:15,480 --> 00:18:18,292
Un triángulo só pode ter
lados con lonxitude positivo.

395
00:18:18,292 --> 00:18:19,000
Isto ten sentido.

396
00:18:19,000 --> 00:18:21,432
Probablemente está dicindo, duh.

397
00:18:21,432 --> 00:18:23,390
A outra cousa a notar
con todo, é que a suma

398
00:18:23,390 --> 00:18:25,484
das lonxitudes de calquera
dous lados do triángulo

399
00:18:25,484 --> 00:18:27,650
ten que ser maior que o
lonxitude do terceiro lado.

400
00:18:27,650 --> 00:18:28,690
Isto é realmente verdade.

401
00:18:28,690 --> 00:18:34,150
Non podes ter un triángulo de lados 1,
2 e 4, por exemplo, por 1 máis 2

402
00:18:34,150 --> 00:18:36,270
non é maior que 4.

403
00:18:36,270 --> 00:18:38,870
Polo tanto, estas son as regras que
determinar se ou non a tres

404
00:18:38,870 --> 00:18:42,740
entradas poden concebivelmente formar un triángulo.

405
00:18:42,740 --> 00:18:46,360
Entón, tome un par de minutos
e declarar e, a continuación, definir

406
00:18:46,360 --> 00:18:49,810
esta función chamada válido
triángulo, de tal xeito que se realmente

407
00:18:49,810 --> 00:18:51,650
ten o comportamento especificado aquí.

408
00:18:51,650 --> 00:18:57,030
>> Ha imprimir verdadeira se eses tres lados
son capaces de que entende un triángulo,

409
00:18:57,030 --> 00:19:01,950
e falso se non
Listo para ver como fixo?

410
00:19:01,950 --> 00:19:04,650
Aquí está unha implementación
triángulo de válido.

411
00:19:04,650 --> 00:19:05,770
Non é o único.

412
00:19:05,770 --> 00:19:07,770
O seu pode variar un pouco.

413
00:19:07,770 --> 00:19:11,040
Pero iso se fai, de feito, teñen
o comportamento que esperamos.

414
00:19:11,040 --> 00:19:14,450
Declaramos a nosa función no
arriba, bool triángulo válido

415
00:19:14,450 --> 00:19:16,630
flotar x flotador flotador y z.

416
00:19:16,630 --> 00:19:18,930
Entón, de novo, esta función
leva tres números reais

417
00:19:18,930 --> 00:19:22,280
como os seus argumentos, flotante
variables de valor punto,

418
00:19:22,280 --> 00:19:26,510
e emite un verdadeiro ou falso
valor, que é un valor booleano, recall.

419
00:19:26,510 --> 00:19:28,660
É por iso que o tipo de retorno é bool.

420
00:19:28,660 --> 00:19:30,016
A continuación, definir a función.

421
00:19:30,016 --> 00:19:33,140
O primeiro que facemos é verificar para asegurarse
que todas as partes son positivos.

422
00:19:33,140 --> 00:19:37,010
Se X é superior
a 0, ou, se y é igual a 0,

423
00:19:37,010 --> 00:19:41,050
ou, se Z é inferior ou igual a 0,
que non pode posiblemente ser un triángulo.

424
00:19:41,050 --> 00:19:42,380
Eles non teñen lados positivos.

425
00:19:42,380 --> 00:19:45,790
E así podemos volver
false nesa situación.

426
00:19:45,790 --> 00:19:49,010
A continuación, imos comprobar para asegurarse
que cada par de entradas

427
00:19:49,010 --> 00:19:51,830
é maior que a terceira.

428
00:19:51,830 --> 00:19:54,530
>> Así, se x máis y é menos
que ou igual a Z,

429
00:19:54,530 --> 00:19:57,060
ou, se x máis z é menos
que ou igual a Y,

430
00:19:57,060 --> 00:20:01,730
ou, se y máis z é menor que ou igual a
X, que tampouco pode ser un triángulo válido.

431
00:20:01,730 --> 00:20:03,800
Entón, nós return false novo.

432
00:20:03,800 --> 00:20:06,900
Supoñendo que nós pasamos tanto dos controis
aínda que, entón podemos volver true.

433
00:20:06,900 --> 00:20:09,440
Porque estes tres lados
son capaces de returning--

434
00:20:09,440 --> 00:20:11,647
de crear un triángulo válido.

435
00:20:11,647 --> 00:20:12,230
E é iso.

436
00:20:12,230 --> 00:20:13,830
Xa declarada e definida.

437
00:20:13,830 --> 00:20:17,330
E pode ser capaz de agora
utilizar e chamar esa función.

438
00:20:17,330 --> 00:20:19,470
Excelente traballo.

439
00:20:19,470 --> 00:20:20,650
Eu son Doug Lloyd.

440
00:20:20,650 --> 00:20:22,820
Este é CS50.

441
00:20:22,820 --> 00:20:24,340