1
00:00:00,000 --> 00:00:04,664

2
00:00:04,664 --> 00:00:05,580
DOUG LLOYD: Baiklah.

3
00:00:05,580 --> 00:00:08,877
Jadi sekarang mari kita hadapi cabaran
topik yang benar-benar besar, fungsi.

4
00:00:08,877 --> 00:00:11,460
Setakat ini dalam perjalanan, semua
program yang kita telah menulis

5
00:00:11,460 --> 00:00:12,969
telah ditulis dalam utama.

6
00:00:12,969 --> 00:00:14,260
Mereka program agak mudah.

7
00:00:14,260 --> 00:00:16,940
Anda tidak perlu mempunyai semua ini
cawangan dan perkara yang berlaku.

8
00:00:16,940 --> 00:00:18,773
Kami hanya boleh memuatkan semua
dalam utama dan ia

9
00:00:18,773 --> 00:00:20,407
tidak mendapat terlalu hangat.

10
00:00:20,407 --> 00:00:22,990
Tetapi padang itu berterusan dan
yang mana anda mula membangunkan program

11
00:00:22,990 --> 00:00:26,260
secara bebas, mereka mungkin akan
untuk memulakan untuk mendapatkan lebih banyak daripada 10

12
00:00:26,260 --> 00:00:27,200
atau 15 baris.

13
00:00:27,200 --> 00:00:31,400
Anda mungkin mendapat beratus-ratus atau beribu-ribu
atau puluhan ribu baris kod.

14
00:00:31,400 --> 00:00:34,690
Dan ia benar-benar tidak
yang gila pemikiran.

15
00:00:34,690 --> 00:00:39,720
Oleh itu, ia mungkin bukan idea yang baik
untuk memastikan segala-galanya dalam utama.

16
00:00:39,720 --> 00:00:43,240
Ia boleh mendapatkan sedikit sukar untuk mencari
apa yang anda cari jika anda berbuat demikian.

17
00:00:43,240 --> 00:00:47,040
>> Nasib baik, walaupun C, dan cukup banyak
setiap bahasa pengaturcaraan lain yang

18
00:00:47,040 --> 00:00:50,386
mungkin bekerja dengan, membolehkan
kita menulis fungsi.

19
00:00:50,386 --> 00:00:52,260
Dan saya hanya akan
mengambil cepat yang mengetepikan sini

20
00:00:52,260 --> 00:00:54,971
untuk menyebut bahawa fungsi adalah
satu bidang sains komputer.

21
00:00:54,971 --> 00:00:57,970
Dan anda akan melihat banyak lagi daripada mereka pada
pelbagai mata sepanjang perjalanan

22
00:00:57,970 --> 00:00:59,290
dan jika anda meneruskan.

23
00:00:59,290 --> 00:01:02,280
Di mana ada banyak
sinonim untuk perkataan yang sama.

24
00:01:02,280 --> 00:01:03,390
Jadi, kita harap fungsi.

25
00:01:03,390 --> 00:01:05,980
Tetapi anda juga mungkin mendengar mereka
dirujuk sebagai prosedur,

26
00:01:05,980 --> 00:01:09,570
atau kaedah, terutamanya, jika anda telah pernah
melakukan apa-apa pengaturcaraan berorientasikan objek

27
00:01:09,570 --> 00:01:11,950
sebelum itu dan jangan bimbang
jika anda tidak mempunyai, tidak

28
00:01:11,950 --> 00:01:14,280
yang deal-- besar tetapi dalam
bahasa audit berorientasikan

29
00:01:14,280 --> 00:01:16,129
sering dipanggil kaedah.

30
00:01:16,129 --> 00:01:17,670
Kadang-kadang mereka dipanggil subrutin.

31
00:01:17,670 --> 00:01:20,690
Tetapi mereka benar-benar semua merujuk
kepada idea asas yang sama.

32
00:01:20,690 --> 00:01:22,480
>> Mari kita lihat apa idea yang.

33
00:01:22,480 --> 00:01:23,310
Apakah fungsi?

34
00:01:23,310 --> 00:01:26,470
Well fungsi adalah benar-benar
tidak lebih daripada satu kotak hitam.

35
00:01:26,470 --> 00:01:31,430
Kotak hitam yang mempunyai satu set sifar
atau lebih masukan dan satu keluaran.

36
00:01:31,430 --> 00:01:33,420
Jadi, sebagai contoh, ini
mungkin fungsi.

37
00:01:33,420 --> 00:01:35,510
Ini adalah fungsi yang dipanggil func.

38
00:01:35,510 --> 00:01:39,330
Dan ia mengambil masa tiga input a, b, dan c.

39
00:01:39,330 --> 00:01:42,580
Dan di dalam kotak yang hitam, kita
tidak tahu apa yang berlaku,

40
00:01:42,580 --> 00:01:45,100
tetapi ia memproses input
dalam beberapa cara dan kemudian ia

41
00:01:45,100 --> 00:01:48,680
memberikan output tunggal, dalam kes ini, z.

42
00:01:48,680 --> 00:01:50,504
Sekarang untuk membuat ia sedikit
kurang abstrak, kita

43
00:01:50,504 --> 00:01:52,420
boleh mengatakan bahawa mungkin kita
mempunyai fungsi yang dipanggil

44
00:01:52,420 --> 00:01:58,750
menambah yang mengambil tiga input a, b, dan
c dan proses pengeluaran dalam beberapa cara

45
00:01:58,750 --> 00:02:01,010
dalam kotak hitam untuk
menghasilkan output tunggal.

46
00:02:01,010 --> 00:02:05,190
Jadi dalam kes ini, jika
menambah mengambil masa 3, 6, dan 7.

47
00:02:05,190 --> 00:02:07,020
Di suatu tempat di dalam
menambah fungsi, yang kami lakukan

48
00:02:07,020 --> 00:02:09,750
mengharapkan mereka yang akan ditambah bersama-sama
untuk menghasilkan keluaran yang

49
00:02:09,750 --> 00:02:13,220
adalah 3 campur 6 tambah 7 atau 16.

50
00:02:13,220 --> 00:02:17,940
>> Begitu juga, anda mempunyai fungsi yang dipanggil
mult yang mengambil dua input, a dan b,

51
00:02:17,940 --> 00:02:21,070
memproses mereka dalam beberapa cara seperti
output fungsi

52
00:02:21,070 --> 00:02:22,920
adalah hasil daripada kedua-dua input.

53
00:02:22,920 --> 00:02:25,080
Kedua-dua input didarab bersama-sama.

54
00:02:25,080 --> 00:02:29,150
4 dan 5 yang diluluskan ke dalam mult,
sesuatu berlaku, pengeluaran kami menjangka

55
00:02:29,150 --> 00:02:31,090
adalah 20.

56
00:02:31,090 --> 00:02:32,507
Mengapa kita memanggilnya kotak hitam?

57
00:02:32,507 --> 00:02:34,840
Baik jika kita tidak menulis
berfungsi diri kita sendiri, yang

58
00:02:34,840 --> 00:02:36,869
yang telah kami lakukan agak sedikit setakat ini cs50.

59
00:02:36,869 --> 00:02:39,910
Kami telah melihat cetak f, sebagai contoh, yang
adalah fungsi yang kita tidak menulis

60
00:02:39,910 --> 00:02:42,305
diri kita, tetapi kita gunakan sepanjang masa.

61
00:02:42,305 --> 00:02:44,180
Jika kita tidak menulis
Fungsi diri kita sendiri,

62
00:02:44,180 --> 00:02:48,450
kita tidak benar-benar perlu tahu bagaimana ia
sebenarnya dilaksanakan di bawah hood.

63
00:02:48,450 --> 00:02:51,710
>> Jadi, sebagai contoh kotak yang saya hitam
hanya menunjukkan anda untuk pendaraban,

64
00:02:51,710 --> 00:02:53,740
Mult a, b boleh menjadi
defined-- dan ini hanyalah

65
00:02:53,740 --> 00:02:57,902
beberapa pseudocode-- boleh menjadi
ditakrifkan sebagai masa pengeluaran yang b.

66
00:02:57,902 --> 00:02:58,860
Yang masuk akal, betul.

67
00:02:58,860 --> 00:03:01,370
Jika kita mempunyai fungsi yang dipanggil
mult yang mengambil masa dua input.

68
00:03:01,370 --> 00:03:04,750
Kita akan menjangkakan bahawa output akan
menjadi dua input didarab bersama-sama,

69
00:03:04,750 --> 00:03:06,240
kali b.

70
00:03:06,240 --> 00:03:09,170
Tetapi mult juga boleh menjadi
dilaksanakan seperti ini,

71
00:03:09,170 --> 00:03:13,150
kita mempunyai pembolehubah bertentangan dengan
mendapatkan set di dalam mult kepada 0.

72
00:03:13,150 --> 00:03:18,000
Dan kemudian kita mengulangi proses ini
b kali menambah ke kaunter.

73
00:03:18,000 --> 00:03:24,270
Sebagai contoh, jika kita darabkan 3a oleh
5b, kita boleh mengatakan menetapkan kaunter kepada 0,

74
00:03:24,270 --> 00:03:27,700
mengulangi lima kali, menambah 3 ke kaunter.

75
00:03:27,700 --> 00:03:34,490
Oleh itu, kita bermula dari 0 dan maka kita lakukan
ini lima kali 3, 6, 9, 12, 15.

76
00:03:34,490 --> 00:03:37,500
Ia adalah keputusan yang sama. Kami
masih mendapat 3 kali 5 sahaja

77
00:03:37,500 --> 00:03:39,500
pelaksanaan adalah berbeza.

78
00:03:39,500 --> 00:03:41,490
>> Itulah apa yang kita maksudkan
apabila kita mengatakan kotak hitam.

79
00:03:41,490 --> 00:03:44,406
Ia hanya bermakna kita tidak benar-benar mengambil berat
bagaimana ia dilaksanakan di bawah hood

80
00:03:44,406 --> 00:03:46,170
selagi keluaran adalah apa yang kita harapkan.

81
00:03:46,170 --> 00:03:49,045
Malah, itu sebahagian daripada kontrak
menggunakan fungsi, terutamanya

82
00:03:49,045 --> 00:03:50,630
fungsi-fungsi yang lain menulis.

83
00:03:50,630 --> 00:03:53,980
Tingkah laku yang sentiasa akan
menjadi biasa, tidak menentu

84
00:03:53,980 --> 00:03:55,420
berdasarkan nama fungsi.

85
00:03:55,420 --> 00:03:57,500
Dan itulah sebabnya ia benar-benar
penting apabila anda menulis fungsi

86
00:03:57,500 --> 00:04:00,020
atau apabila orang lain menulis
fungsi yang anda boleh gunakan,

87
00:04:00,020 --> 00:04:03,590
bahawa orang-orang fungsi mempunyai
jelas, nama-nama yang agak jelas,

88
00:04:03,590 --> 00:04:04,990
dan didokumentasikan dengan baik.

89
00:04:04,990 --> 00:04:08,560
Yang sudah pasti kes
untuk fungsi seperti cetak f.

90
00:04:08,560 --> 00:04:09,860
>> Jadi mengapa kita menggunakan fungsi-fungsi?

91
00:04:09,860 --> 00:04:14,220
Dan seperti yang saya katakan sebelum ini, jika kita menulis
semua kod kami di dalam perkara-perkara utama

92
00:04:14,220 --> 00:04:17,120
boleh mendapatkan benar-benar rumit
dan benar-benar rumit.

93
00:04:17,120 --> 00:04:19,980
Fungsi membolehkan kita keupayaan
untuk menganjurkan sesuatu dan memecahkan

94
00:04:19,980 --> 00:04:24,540
masalah yang sangat rumit ke dalam
banyak sub bahagian yang lebih terkawal.

95
00:04:24,540 --> 00:04:28,130
Fungsi ini juga membolehkan kita untuk
memudahkan proses pengekodan.

96
00:04:28,130 --> 00:04:33,080
Ia adalah lebih mudah untuk debug 10
fungsi garis berbanding baris 100

97
00:04:33,080 --> 00:04:35,890
fungsi atau fungsi 1000 garis.

98
00:04:35,890 --> 00:04:38,400
Jika kita hanya perlu debug
kepingan kecil pada satu masa,

99
00:04:38,400 --> 00:04:42,110
atau menulis kepingan kecil pada masa itu,
ia membuatkan pengalaman pengaturcaraan

100
00:04:42,110 --> 00:04:43,070
lebih baik.

101
00:04:43,070 --> 00:04:44,910
Percayalah pada yang satu.

102
00:04:44,910 --> 00:04:48,400
>> Akhir sekali, jika kita menulis fungsi kita
boleh menggunakan semula orang-orang pelbagai bahagian.

103
00:04:48,400 --> 00:04:49,880
Fungsi boleh dikitar semula.

104
00:04:49,880 --> 00:04:51,880
Mereka boleh digunakan dalam
satu program atau yang lain.

105
00:04:51,880 --> 00:04:53,713
Anda sudah menulis
majlis itu, semua yang anda

106
00:04:53,713 --> 00:04:56,530
perlu anda lakukan adalah memberitahu program yang
di mana untuk mencari fungsi itu.

107
00:04:56,530 --> 00:04:59,680
Kami telah mengitar semula dan menggunakan
mencetak f selama lebih 40 tahun.

108
00:04:59,680 --> 00:05:02,150
Tetapi ia hanya ditulis satu masa.

109
00:05:02,150 --> 00:05:04,270
Cukup berguna, betul.

110
00:05:04,270 --> 00:05:04,830
Baiklah.

111
00:05:04,830 --> 00:05:06,040
Jadi fungsi yang besar.

112
00:05:06,040 --> 00:05:06,860
Kita tahu bahawa.

113
00:05:06,860 --> 00:05:08,700
Sekarang mari kita mula menulis mereka.

114
00:05:08,700 --> 00:05:10,830
Mari kita mula mendapat
mereka ke dalam program kami.

115
00:05:10,830 --> 00:05:13,869
Dalam usaha untuk melakukan itu, yang pertama
perkara yang kita lakukan adalah mengisytiharkan fungsi.

116
00:05:13,869 --> 00:05:16,160
Apabila anda mengisytiharkan fungsi
apa yang anda lakukan pada dasarnya

117
00:05:16,160 --> 00:05:18,900
memberitahu pengkompil,
hey, supaya anda tahu,

118
00:05:18,900 --> 00:05:20,850
Saya akan menulis
fungsi di kemudian hari

119
00:05:20,850 --> 00:05:22,987
dan di sini adalah apa yang ia akan kelihatan seperti.

120
00:05:22,987 --> 00:05:24,820
Sebab untuk ini adalah
kerana penyusun boleh

121
00:05:24,820 --> 00:05:27,900
melakukan beberapa perkara pelik jika
mereka melihat satu set simbol-simbol

122
00:05:27,900 --> 00:05:29,560
bahawa mereka tidak biasa dengan.

123
00:05:29,560 --> 00:05:33,000
Oleh itu, kita hanya memberikan pengkompil yang
mengetuai, saya mewujudkan fungsi

124
00:05:33,000 --> 00:05:35,492
dan ia akan melakukan ini.

125
00:05:35,492 --> 00:05:38,450
Pengisytiharan fungsi umumnya jika
anda menganjurkan kod anda dengan cara yang

126
00:05:38,450 --> 00:05:41,872
bahawa orang lain akan dapat
memahami dan menggunakan,

127
00:05:41,872 --> 00:05:44,330
biasanya anda mahu meletakkan semua
pengisytiharan fungsi anda

128
00:05:44,330 --> 00:05:48,220
di bahagian paling atas kod anda, betul-betul
sebelum anda mula menulis utama walaupun.

129
00:05:48,220 --> 00:05:50,770
Dan mudah, ada
bentuk yang sangat standard

130
00:05:50,770 --> 00:05:53,500
bahawa setiap akuan fungsi berikut.

131
00:05:53,500 --> 00:05:56,090
Mereka semua cukup banyak kelihatan seperti ini.

132
00:05:56,090 --> 00:06:01,440
Terdapat tiga bahagian ke fungsi
perisytiharan, jenis pulangan, nama,

133
00:06:01,440 --> 00:06:03,420
dan senarai hujah.

134
00:06:03,420 --> 00:06:07,180
>> Sekarang jenis pulangan adalah apa jenis
pembolehubah output fungsi hati.

135
00:06:07,180 --> 00:06:10,710
Jadi, sebagai contoh, jika kita berfikir kembali
minit yang lalu dengan mendarabkan dua

136
00:06:10,710 --> 00:06:15,690
fungsi nombor, apa yang kita harapkan jika
kita darab integer dengan integer

137
00:06:15,690 --> 00:06:18,502
output akan menjadi
mungkin integer, betul.

138
00:06:18,502 --> 00:06:20,710
Didarab dua integer
bersama-sama, anda akan mendapat integer.

139
00:06:20,710 --> 00:06:24,167
Jadi jenis pulangan yang
fungsi akan menjadi int.

140
00:06:24,167 --> 00:06:26,000
Nama adalah apa yang anda mahu
untuk memanggil fungsi anda.

141
00:06:26,000 --> 00:06:29,330
Ini mungkin yang paling penting
sebahagian daripada akuan majlis itu,

142
00:06:29,330 --> 00:06:30,827
dari segi fungsi.

143
00:06:30,827 --> 00:06:33,160
Tetapi sebenarnya mungkin salah
satu bahagian yang paling penting

144
00:06:33,160 --> 00:06:36,243
akuan fungsi dari segi
mengetahui apa fungsi sebenarnya

145
00:06:36,243 --> 00:06:37,120
tidak.

146
00:06:37,120 --> 00:06:40,474
Jika anda menamakan f fungsi atau g atau
h atau rahsia atau sesuatu seperti itu,

147
00:06:40,474 --> 00:06:42,765
anda mungkin akan mendapat
sedikit tersandung cuba

148
00:06:42,765 --> 00:06:44,650
ingat apa fungsi-fungsi itu lakukan.

149
00:06:44,650 --> 00:06:47,880
Jadi ia adalah penting untuk memberikan anda
nama-nama yang bermakna fungsi ini.

150
00:06:47,880 --> 00:06:51,030
>> Akhir sekali, senarai argumen
senarai dipisahkan oleh koma yang

151
00:06:51,030 --> 00:06:55,260
semua input kepada fungsi anda,
setiap yang mempunyai jenis dan nama.

152
00:06:55,260 --> 00:06:57,840
Jadi bukan sahaja yang anda perlu
menentukan jenis pembolehubah apa

153
00:06:57,840 --> 00:07:00,760
output fungsi hati,
anda juga ingin menentukan

154
00:07:00,760 --> 00:07:07,694
jenis dan jenis pembolehubah yang
fungsi akan menerima sebagai input.

155
00:07:07,694 --> 00:07:08,860
Jadi mari kita buat contoh di sini.

156
00:07:08,860 --> 00:07:10,220
Mari kita melihat dengan
pada satu-satu yang lebih konkrit.

157
00:07:10,220 --> 00:07:13,130
Jadi di sini adalah satu contoh fungsi
pengisytiharan untuk fungsi yang

158
00:07:13,130 --> 00:07:14,925
akan menambah dua integer bersama-sama.

159
00:07:14,925 --> 00:07:17,800
Jumlah bagi dua integer akan
integer juga, kerana kita hanya

160
00:07:17,800 --> 00:07:18,450
dibincangkan.

161
00:07:18,450 --> 00:07:21,610
Dan sebagainya jenis pulangan,
di sini di hijau, akan menjadi int.

162
00:07:21,610 --> 00:07:25,190
Yang hanya memberitahu kita bahawa menambah dua ints
akan, pada akhir hari,

163
00:07:25,190 --> 00:07:28,799
output, atau meludah semula
keluar kepada kami, integer.

164
00:07:28,799 --> 00:07:31,590
Memandangkan apa fungsi ini tidak kita
mahu memberikan nama yang bermakna.

165
00:07:31,590 --> 00:07:33,630
Tambah dua ints kelihatan
sesuai, memandangkan

166
00:07:33,630 --> 00:07:37,574
kami mengambil dua integer sebagai input
dan mudah-mudahan menambah mereka bersama-sama.

167
00:07:37,574 --> 00:07:40,240
Ia mungkin sedikit rumit
nama dan terus-terang fungsi ini

168
00:07:40,240 --> 00:07:42,430
mungkin tidak perlu
kerana kita mempunyai tambahan

169
00:07:42,430 --> 00:07:46,310
operator, jika anda ingat dari kami
perbincangan operator, sebelum ini.

170
00:07:46,310 --> 00:07:49,650
Tetapi mari kita hanya mengatakan dengan demi
Hujah bahawa fungsi ini adalah berguna

171
00:07:49,650 --> 00:07:52,860
dan dengan itu kita akan memanggilnya menambah dua ints.

172
00:07:52,860 --> 00:07:55,230
Akhir sekali, fungsi ini mengambil masa dua input.

173
00:07:55,230 --> 00:07:56,960
Setiap yang integer.

174
00:07:56,960 --> 00:07:59,900
Jadi kita mempunyai koma ini
senarai dipisahkan input.

175
00:07:59,900 --> 00:08:02,830
Sekarang kita umumnya mahu
memberi nama kepada setiap daripada mereka

176
00:08:02,830 --> 00:08:05,070
supaya mereka boleh digunakan
dalam majlis itu.

177
00:08:05,070 --> 00:08:07,180
Nama-nama yang tidak terlalu penting.

178
00:08:07,180 --> 00:08:11,400
>> Dalam kes ini, kita tidak semestinya
mempunyai apa-apa makna yang menyertainya.

179
00:08:11,400 --> 00:08:13,140
Jadi kita hanya boleh memanggil mereka a dan b.

180
00:08:13,140 --> 00:08:14,257
Itu betul-betul halus.

181
00:08:14,257 --> 00:08:16,090
Jika bagaimanapun, anda mendapati
diri anda dalam keadaan

182
00:08:16,090 --> 00:08:19,497
di mana nama-nama pembolehubah
sebenarnya mungkin penting,

183
00:08:19,497 --> 00:08:21,830
anda mungkin mahu untuk memanggil mereka
sesuatu yang lain daripada a dan b

184
00:08:21,830 --> 00:08:24,701
untuk memberi mereka sesuatu yang lebih
simbolik bermakna.

185
00:08:24,701 --> 00:08:27,700
Tetapi dalam kes ini, kita tidak benar-benar
tahu apa-apa lagi mengenai majlis itu.

186
00:08:27,700 --> 00:08:29,320
Kami hanya mahu menambah dua integer.

187
00:08:29,320 --> 00:08:32,429
Oleh itu, kita hanya akan memanggil
mereka bulat a dan b.

188
00:08:32,429 --> 00:08:33,990
Itulah salah satu contoh.

189
00:08:33,990 --> 00:08:36,287
>> Mengapa tidak anda mengambil kedua
untuk berfikir tentang satu ini,

190
00:08:36,287 --> 00:08:38,870
bagaimana anda akan menulis fungsi
pengisytiharan untuk fungsi yang

191
00:08:38,870 --> 00:08:42,940
mendarab dua terapung nombor titik?

192
00:08:42,940 --> 00:08:45,910
Adakah anda ingat apa yang
nombor titik terapung adalah?

193
00:08:45,910 --> 00:08:48,120
Apa yang akan fungsi ini
pengisytiharan kelihatan seperti?

194
00:08:48,120 --> 00:08:53,330
Saya benar-benar mengesyorkan anda menjeda video
sini dan mengambil berapa banyak masa yang anda perlukan.

195
00:08:53,330 --> 00:08:55,521
Fikirkan tentang apa yang ini
pengisytiharan fungsi tersebut?

196
00:08:55,521 --> 00:08:56,770
Apa yang akan jenis pulangan menjadi?

197
00:08:56,770 --> 00:08:58,103
Apa yang akan nama yang bermakna menjadi?

198
00:08:58,103 --> 00:08:59,580
Apa yang akan menjadi input?

199
00:08:59,580 --> 00:09:03,190
Jadi mengapa tidak anda menjeda video di sini
dan menulis-up akuan fungsi

200
00:09:03,190 --> 00:09:07,640
untuk sesuatu fungsi yang akan membiak
dua nombor titik terapung bersama-sama.

201
00:09:07,640 --> 00:09:09,330
Mudah-mudahan anda berhenti video.

202
00:09:09,330 --> 00:09:12,950
>> Oleh itu, mari kita lihat pada contoh
satu pengisytiharan mungkin.

203
00:09:12,950 --> 00:09:17,340
Float mult dua sahih terapung x, apungan y.

204
00:09:17,340 --> 00:09:19,090
Hasil daripada dua
nombor titik terapung,

205
00:09:19,090 --> 00:09:21,710
yang ingat adalah bagaimana kita
mewakili nombor nyata

206
00:09:21,710 --> 00:09:26,770
atau nombor dengan nilai-nilai perpuluhan dalam c,
akan menjadi nombor titik terapung.

207
00:09:26,770 --> 00:09:28,570
Apabila anda mendarab
perpuluhan dengan perpuluhan,

208
00:09:28,570 --> 00:09:30,460
anda mungkin akan mendapat nombor perpuluhan.

209
00:09:30,460 --> 00:09:31,960
Anda mahu memberikan nama yang berkaitan.

210
00:09:31,960 --> 00:09:33,810
Darab dua sahih kelihatan halus.

211
00:09:33,810 --> 00:09:36,620
Tetapi anda benar-benar boleh memanggil ia
mult dua pelampung, atau terapung mult.

212
00:09:36,620 --> 00:09:39,540
Apa-apa seperti itu, selagi ia
memberikan beberapa makna sebenar untuk apa

213
00:09:39,540 --> 00:09:41,469
kotak hitam ini akan lakukan.

214
00:09:41,469 --> 00:09:44,260
Dan sekali lagi, dalam kes ini, kita tidak
seolah-olah mempunyai apa-apa makna yang dilampirkan

215
00:09:44,260 --> 00:09:46,390
kepada nama-nama yang
pembolehubah kita lulus dalam,

216
00:09:46,390 --> 00:09:48,645
jadi kita hanya memanggil mereka x dan y.

217
00:09:48,645 --> 00:09:51,020
Sekarang jika anda memanggil mereka sesuatu
lagi, itu betul-betul halus.

218
00:09:51,020 --> 00:09:53,310
Malah, jika anda lakukan
pengakuan ini bukannya

219
00:09:53,310 --> 00:09:55,450
menggunakan beregu sebaliknya
daripada terapung, jika anda masih ingat

220
00:09:55,450 --> 00:09:59,100
yang beregu adalah berbeza
cara untuk lebih tepat

221
00:09:59,100 --> 00:10:02,330
nyatakan nombor nyata atau
terapung pembolehubah mata.

222
00:10:02,330 --> 00:10:03,620
Itu betul-betul halus juga.

223
00:10:03,620 --> 00:10:04,670
Salah seorang daripada mereka akan menjadi baik.

224
00:10:04,670 --> 00:10:06,711
Malah, terdapat beberapa
kombinasi yang berbeza

225
00:10:06,711 --> 00:10:08,410
cara untuk mengisytiharkan fungsi ini.

226
00:10:08,410 --> 00:10:10,884
Tetapi ini adalah dua yang cukup baik.

227
00:10:10,884 --> 00:10:12,550
Kami telah mengisytiharkan fungsi, yang hebat.

228
00:10:12,550 --> 00:10:15,700
Kami telah memberitahu pengkompil apa yang ia
ini, apa yang kita akan lakukan.

229
00:10:15,700 --> 00:10:17,630
Sekarang mari kita benar-benar menulis fungsi itu.

230
00:10:17,630 --> 00:10:20,750
Mari kita memberikan definisi,
supaya di dalam kotak hitam

231
00:10:20,750 --> 00:10:22,840
tingkah laku boleh diramal yang berlaku.

232
00:10:22,840 --> 00:10:26,270
Malah, kita sedang berganda dua sebenar
nombor bersama-sama, atau menambah nombor

233
00:10:26,270 --> 00:10:29,760
bersama-sama, atau melakukan apa sahaja
yang kami ajukan fungsi kita lakukan.

234
00:10:29,760 --> 00:10:32,780
>> Jadi sebenarnya, mari kita cuba dan menentukan
membiak dua sahih yang kita hanya

235
00:10:32,780 --> 00:10:35,350
bercakap tentang kedua yang lalu.

236
00:10:35,350 --> 00:10:38,560
Sekarang awal
definisi fungsi

237
00:10:38,560 --> 00:10:41,720
kelihatan hampir sama
sebagai suatu perisytiharan fungsi.

238
00:10:41,720 --> 00:10:43,170
Saya mempunyai kedua-dua mereka di sini.

239
00:10:43,170 --> 00:10:47,770
Di bahagian atas adalah akuan majlis itu,
jenis, nama, dipisahkan oleh koma hujah

240
00:10:47,770 --> 00:10:49,410
senarai, koma bertitik.

241
00:10:49,410 --> 00:10:53,800
Koma bertitik ini menunjukkan bahawa
iaitu pengisytiharan fungsi.

242
00:10:53,800 --> 00:10:57,060
Permulaan majlis itu
definisi kelihatan hampir sama

243
00:10:57,060 --> 00:11:03,790
yang sama, jenis, nama, dipisahkan oleh koma
senarai hujah, tiada koma bertitik,

244
00:11:03,790 --> 00:11:05,206
membuka pendakap kerinting.

245
00:11:05,206 --> 00:11:07,580
The kerinting terbuka, sama seperti
kita telah lakukan dengan utama,

246
00:11:07,580 --> 00:11:09,540
bermakna bahawa kita sekarang
bermula untuk menentukan

247
00:11:09,540 --> 00:11:14,567
apa yang berlaku di dalam kotak hitam yang
kami telah membuat keputusan untuk memanggil mult dua sahih.

248
00:11:14,567 --> 00:11:15,900
Berikut adalah salah satu cara untuk melaksanakannya.

249
00:11:15,900 --> 00:11:20,370
Kita boleh berkata, kita boleh mengisytiharkan yang baru
ubah jenis apungan dipanggil produk

250
00:11:20,370 --> 00:11:24,020
dan menetapkan pembolehubah yang
dengan nilai x kali y.

251
00:11:24,020 --> 00:11:27,306
Dan kemudian kembali produk.

252
00:11:27,306 --> 00:11:28,430
Apakah pulangan bermakna di sini.

253
00:11:28,430 --> 00:11:31,090
Well pulangan adalah cara
kita menunjukkan bahawa cara

254
00:11:31,090 --> 00:11:33,400
kita lulus output menarik diri.

255
00:11:33,400 --> 00:11:38,160
Jadi kembali sesuatu, adalah sama seperti,
ini adalah keluaran dari kotak hitam.

256
00:11:38,160 --> 00:11:40,732
Jadi itulah bagaimana anda melakukannya.

257
00:11:40,732 --> 00:11:42,190
Berikut adalah satu lagi cara untuk melaksanakannya.

258
00:11:42,190 --> 00:11:45,050
Kami hanya dapat kembali x kali y.

259
00:11:45,050 --> 00:11:45,870
x ialah apungan.

260
00:11:45,870 --> 00:11:46,660
y ialah apungan.

261
00:11:46,660 --> 00:11:48,490
Jadi x kali y juga apungan.

262
00:11:48,490 --> 00:11:50,750
Kita tidak perlu
mencipta pembolehubah lain.

263
00:11:50,750 --> 00:11:56,750
Jadi itulah cara yang berbeza untuk
melaksanakan kotak hitam yang sama yang tepat.

264
00:11:56,750 --> 00:11:58,570
>> Sekarang mengambil seketika,
jeda video sekali lagi,

265
00:11:58,570 --> 00:12:01,680
dan cuba dan menentukan menambah dua ints,
yang merupakan fungsi lain yang kami

266
00:12:01,680 --> 00:12:03,090
bercakap tentang masa yang lalu.

267
00:12:03,090 --> 00:12:06,440
Sekali lagi di sini, saya telah meletakkan fungsi
perisytiharan, dan sebagainya koma bertitik,

268
00:12:06,440 --> 00:12:08,420
dan kerinting terbuka
dan kerinting tertutup

269
00:12:08,420 --> 00:12:12,080
pendakap untuk menunjukkan di mana kita akan memenuhi
dalam kandungan menambah dua ints,

270
00:12:12,080 --> 00:12:15,530
supaya kita menentukan tertentu
tingkah laku dalam kotak hitam.

271
00:12:15,530 --> 00:12:16,380
Jadi jeda video.

272
00:12:16,380 --> 00:12:18,790
Dan mengambil masa sebanyak
anda perlu cuba dan menentukan

273
00:12:18,790 --> 00:12:25,040
yang pelaksanaan menambah dua ints, seperti
yang apabila fungsi output nilai,

274
00:12:25,040 --> 00:12:29,209
ia tidak, sebenarnya, kembali
yang jumlah kedua-dua input.

275
00:12:29,209 --> 00:12:32,000
Jadi seperti contoh sebelum ini,
terdapat beberapa cara yang berbeza

276
00:12:32,000 --> 00:12:34,210
bahawa anda boleh melaksanakan menambah dua ints.

277
00:12:34,210 --> 00:12:35,130
Berikut adalah satu.

278
00:12:35,130 --> 00:12:37,172
Di sini dalam oren saya telah
hanya mempunyai beberapa comments--

279
00:12:37,172 --> 00:12:38,880
Saya baru sahaja menambah beberapa
komen untuk menunjukkan

280
00:12:38,880 --> 00:12:41,400
apa yang berlaku pada setiap baris kod.

281
00:12:41,400 --> 00:12:45,430
Jadi saya mengisytiharkan pembolehubah
dipanggil jumlah jenis int.

282
00:12:45,430 --> 00:12:47,279
Aku berkata jumlah sama tambah b.

283
00:12:47,279 --> 00:12:50,070
Itulah di mana kita sebenarnya melakukan
kerja menambah dan b bersama-sama.

284
00:12:50,070 --> 00:12:51,850
Dan saya kembali jumlah.

285
00:12:51,850 --> 00:12:56,460
Dan yang masuk akal kerana
jumlah adalah pembolehubah jenis int.

286
00:12:56,460 --> 00:13:00,180
Dan apa yang data jenis ini
fungsi memberitahu saya ia akan output?

287
00:13:00,180 --> 00:13:00,680
Int.

288
00:13:00,680 --> 00:13:03,072
Jadi, saya kembali sejumlah wang, yang
adalah pembolehubah integer.

289
00:13:03,072 --> 00:13:06,030
Dan yang masuk akal memandangkan apa yang kita ada
diisytiharkan dan ditakrifkan fungsi kami

290
00:13:06,030 --> 00:13:07,320
yang perlu dilakukan.

291
00:13:07,320 --> 00:13:09,700
>> Kini anda juga boleh menentukan
fungsi dengan cara ini,

292
00:13:09,700 --> 00:13:15,260
int jumlah sama tambah b-- skip yang
pertama step-- dan kemudian, kembali jumlah.

293
00:13:15,260 --> 00:13:17,760
Sekarang, anda boleh mempunyai juga
dilaksanakan dengan cara ini,

294
00:13:17,760 --> 00:13:19,180
yang Saya sangat tidak mengesyorkan.

295
00:13:19,180 --> 00:13:22,540
Ini adalah gaya buruk bagi satu
perkara dan reka bentuk yang benar-benar buruk,

296
00:13:22,540 --> 00:13:24,420
tetapi ia tidak, sebenarnya, kerja.

297
00:13:24,420 --> 00:13:30,199
Jika anda mengambil kod ini, yang merupakan int
menambah buruk penambah dot c, dan menggunakannya.

298
00:13:30,199 --> 00:13:31,990
Ia sebenarnya tidak menambah
dua integer bersama-sama.

299
00:13:31,990 --> 00:13:37,632
Ia adalah satu pelaksanaan yang sangat miskin
tingkah laku tertentu.

300
00:13:37,632 --> 00:13:38,340
Tetapi ia bekerja.

301
00:13:38,340 --> 00:13:41,200
Ia hanya di sini untuk menggambarkan
titik bahawa kita tidak benar-benar

302
00:13:41,200 --> 00:13:44,530
peduli apa yang berlaku di dalam
kotak hitam, selagi

303
00:13:44,530 --> 00:13:46,510
kerana ia mempunyai output yang kita harapkan.

304
00:13:46,510 --> 00:13:48,870
Ini adalah kotak hitam direka dengan buruk.

305
00:13:48,870 --> 00:13:53,801
Tetapi pada akhir hari, ia
output masih hasil tambah + b.

306
00:13:53,801 --> 00:13:54,300
Baiklah.

307
00:13:54,300 --> 00:13:56,320
Oleh itu, kita telah diisytiharkan fungsi.

308
00:13:56,320 --> 00:13:57,490
Dan kita telah ditakrifkan fungsi.

309
00:13:57,490 --> 00:13:58,540
Jadi, itu benar-benar baik.

310
00:13:58,540 --> 00:14:03,020
Sekarang mari kita mulakan untuk menggunakan fungsi-fungsi
bahawa kita telah diisytiharkan dan kami telah ditakrifkan.

311
00:14:03,020 --> 00:14:05,960
Untuk memanggil function-- ia sebenarnya
cantik easy-- semua yang perlu anda lakukan

312
00:14:05,960 --> 00:14:09,070
adalah lulus hujah-hujah yang sesuai,
hujah-hujah jenis data

313
00:14:09,070 --> 00:14:11,600
bahawa ia menjangka, dan
kemudian memberikan pulangan

314
00:14:11,600 --> 00:14:15,190
nilai fungsi yang
dan alasan this-- me--

315
00:14:15,190 --> 00:14:19,390
memberikan nilai pulangan fungsi yang
kepada sesuatu jenis yang betul.

316
00:14:19,390 --> 00:14:22,410
>> Jadi mari kita lihat
ini dalam amalan dalam fail

317
00:14:22,410 --> 00:14:27,730
dipanggil penambah 1 dot c, yang
Saya ada dalam IDE cs50 saya.

318
00:14:27,730 --> 00:14:31,042
Jadi di sini adalah penambah 1 dot c.

319
00:14:31,042 --> 00:14:33,500
Pada mulanya anda melihat saya mempunyai
saya termasuk, pound termasuk,

320
00:14:33,500 --> 00:14:35,460
standard IO, dan cs50 dot h.

321
00:14:35,460 --> 00:14:37,700
Dan kemudian saya mempunyai akuan fungsi saya.

322
00:14:37,700 --> 00:14:39,570
Ini adalah di mana saya
memberitahu pengkompil Saya

323
00:14:39,570 --> 00:14:42,850
akan menulis
fungsi dipanggil menambah dua ints.

324
00:14:42,850 --> 00:14:45,780
Ia akan output
integer jenis pembolehubah.

325
00:14:45,780 --> 00:14:47,360
Itulah yang bahagian ini adalah di sini.

326
00:14:47,360 --> 00:14:51,950
Dan kemudian saya mempunyai dua input kepadanya yang
dan b, setiap yang integer.

327
00:14:51,950 --> 00:14:58,250
Dalam utama, saya meminta pengguna untuk
input dengan berkata, berilah integer.

328
00:14:58,250 --> 00:15:01,040
Dan mereka digesa untuk lupa
int, yang merupakan fungsi yang

329
00:15:01,040 --> 00:15:03,240
termasuk dalam perpustakaan CS50.

330
00:15:03,240 --> 00:15:07,660
Dan itu akan disimpan dalam
x, pembolehubah integer.

331
00:15:07,660 --> 00:15:09,886
>> Kemudian kami meminta mereka untuk integer lain.

332
00:15:09,886 --> 00:15:13,070
Kita mendapat integer lain
dan menyimpan bahawa dalam y.

333
00:15:13,070 --> 00:15:17,990
Dan kemudian, di sini pada baris 28, adalah
di mana kita membuat panggilan fungsi kami.

334
00:15:17,990 --> 00:15:23,770
Kami katakan, setaraf z int
menambah 2 ints x koma y.

335
00:15:23,770 --> 00:15:25,980
Adakah anda melihat mengapa ini masuk akal?

336
00:15:25,980 --> 00:15:29,710
x ialah pembolehubah jenis integer dan
y adalah pembolehubah jenis integer.

337
00:15:29,710 --> 00:15:31,220
Jadi itulah yang baik.

338
00:15:31,220 --> 00:15:34,570
Yang masuk akal dengan apa fungsi kami
pengisytiharan di talian 17 kelihatan seperti.

339
00:15:34,570 --> 00:15:38,300
Yang dipisahkan oleh koma senarai input
menjangka dua integer, a dan b.

340
00:15:38,300 --> 00:15:40,300
Dalam kes itu, kita boleh memanggil
mereka apa sahaja yang kita mahu.

341
00:15:40,300 --> 00:15:42,300
Ia hanya menjangka dua integer.

342
00:15:42,300 --> 00:15:44,930
Dan x ialah integer dan y ialah integer.

343
00:15:44,930 --> 00:15:45,640
Yang bekerja.

344
00:15:45,640 --> 00:15:48,680
>> Dan kita tahu fungsi yang akan
untuk output bilangan bulat juga.

345
00:15:48,680 --> 00:15:51,290
Dan supaya kita menyimpan
output fungsi,

346
00:15:51,290 --> 00:15:56,050
menambah dua ints, dalam jenis integer
berubah-ubah, yang kita panggil z.

347
00:15:56,050 --> 00:16:01,980
Dan kemudian kita boleh berkata, jumlah
peratus i dan i adalah peratus peratus i.

348
00:16:01,980 --> 00:16:06,210
x, y dan z masing-masing
mengisi mereka peratus i-kanak.

349
00:16:06,210 --> 00:16:08,334
Apa yang dimaksudkan dengan
menambah dua ints kelihatan seperti?

350
00:16:08,334 --> 00:16:09,125
Ia agak mudah.

351
00:16:09,125 --> 00:16:11,270
Ia adalah salah satu yang kami
hanya melihat kedua yang lalu,

352
00:16:11,270 --> 00:16:14,390
jumlah int sama sejumlah + b kembali.

353
00:16:14,390 --> 00:16:15,420
Ini berfungsi?

354
00:16:15,420 --> 00:16:17,270
Mari kita menyimpan fail.

355
00:16:17,270 --> 00:16:22,080
Dan kemudian turun di sini di terminal saya
Saya akan membuat penambah 1,

356
00:16:22,080 --> 00:16:23,000
dan saya mengosongkan skrin saya.

357
00:16:23,000 --> 00:16:25,791
Saya akan zum masuk kerana saya tahu
ia sedikit sukar untuk melihat.

358
00:16:25,791 --> 00:16:31,520

359
00:16:31,520 --> 00:16:33,770
>> Oleh itu, kita menyusun program ini sebagai penambah 1.

360
00:16:33,770 --> 00:16:37,910
Oleh itu, kita boleh lakukan dot mengurangkan penambah 1.

361
00:16:37,910 --> 00:16:40,060
Berikan saya integer, 10.

362
00:16:40,060 --> 00:16:42,380
Berikan saya integer lain, 20.

363
00:16:42,380 --> 00:16:45,200
Jumlah 10 dan 20 adalah 30.

364
00:16:45,200 --> 00:16:47,615
Oleh itu, kita panggilan fungsi yang berjaya.

365
00:16:47,615 --> 00:16:55,820
Anda boleh menjalankan fungsi lagi, negatif
10, 17 jumlah negatif 10 dan 17 adalah 7.

366
00:16:55,820 --> 00:16:57,120
Fungsi ini berfungsi.

367
00:16:57,120 --> 00:16:59,240
Ia mempunyai tingkah laku
yang kita mengharapkan ia.

368
00:16:59,240 --> 00:17:03,610
Dan dengan itu kita telah membuat yang berjaya
fungsi, definisi, perisytiharan,

369
00:17:03,610 --> 00:17:07,288
dan panggilan fungsi yang berjaya.

370
00:17:07,288 --> 00:17:09,079
Pasangan pelbagai
mata tentang fungsi

371
00:17:09,079 --> 00:17:10,611
sebelum kita membuat kesimpulan seksyen ini.

372
00:17:10,611 --> 00:17:12,319
Ingat dari kami
perbincangan mengenai jenis data,

373
00:17:12,319 --> 00:17:16,109
sebelum ini, yang berfungsi
kadang-kadang boleh mengambil input.

374
00:17:16,109 --> 00:17:17,930
Jika itu berlaku, kita
mengisytiharkan fungsi

375
00:17:17,930 --> 00:17:19,788
sebagai mempunyai senarai hujah tidak sah.

376
00:17:19,788 --> 00:17:21,579
Adakah anda masih ingat apa yang
fungsi yang paling biasa

377
00:17:21,579 --> 00:17:25,036
kita lihat setakat ini yang mengambil
senarai hujah tidak sah itu?

378
00:17:25,036 --> 00:17:27,300
Ia adalah utama.

379
00:17:27,300 --> 00:17:30,850
Ingat juga fungsi yang kadang-kadang
sebenarnya tidak mempunyai output.

380
00:17:30,850 --> 00:17:34,210
Dalam kes itu, kita mengisytiharkan fungsi
sebagai mempunyai jenis pulangan tidak sah.

381
00:17:34,210 --> 00:17:37,880
Mari kita membuat kesimpulan seksyen ini oleh
menangani masalah amalan.

382
00:17:37,880 --> 00:17:39,900
>> Jadi di sini adalah masalah diletakkan.

383
00:17:39,900 --> 00:17:43,630
Saya mahu anda untuk menulis fungsi
digelar Segi tiga yang sah.

384
00:17:43,630 --> 00:17:47,410
Apa fungsi ini perlu dilakukan
yang mengambil masa tiga nombor nyata

385
00:17:47,410 --> 00:17:51,930
yang mewakili panjang tiga
belah segi tiga sebagai parameternya,

386
00:17:51,930 --> 00:17:54,550
atau hujah, atau mana-
inputs-- satu lagi set sinonim

387
00:17:54,550 --> 00:17:57,340
yang mungkin anda hadapi.

388
00:17:57,340 --> 00:18:01,120
Fungsi ini perlu
sama ada output benar atau palsu

389
00:18:01,120 --> 00:18:04,960
bergantung kepada sama ada ketiga-tiga panjang
mampu membuat segi tiga.

390
00:18:04,960 --> 00:18:09,930
Adakah anda masih ingat jenis data yang
kita digunakan untuk menunjukkan benar atau salah?

391
00:18:09,930 --> 00:18:11,436
Sekarang bagaimana anda melaksanakan ini?

392
00:18:11,436 --> 00:18:13,810
Juga tahu ada pasangan
peraturan mengenai segi tiga

393
00:18:13,810 --> 00:18:15,480
yang sebenarnya berguna untuk mengetahui.

394
00:18:15,480 --> 00:18:18,292
Segitiga A boleh mempunyai
pihak dengan panjang yang positif.

395
00:18:18,292 --> 00:18:19,000
Yang masuk akal.

396
00:18:19,000 --> 00:18:21,432
Anda mungkin berkata, duh.

397
00:18:21,432 --> 00:18:23,390
Perkara lain yang perlu diambil perhatian
walaupun, adalah bahawa jumlah wang yang

398
00:18:23,390 --> 00:18:25,484
daripada panjang mana-mana
kedua-dua pihak segitiga

399
00:18:25,484 --> 00:18:27,650
telah menjadi lebih besar daripada
panjang sisi ketiga.

400
00:18:27,650 --> 00:18:28,690
Itulah sebenarnya benar.

401
00:18:28,690 --> 00:18:34,150
Anda tidak boleh mempunyai segi tiga sisi 1,
2 dan 4, sebagai contoh, kerana 1 + 2

402
00:18:34,150 --> 00:18:36,270
tidak lebih besar daripada 4.

403
00:18:36,270 --> 00:18:38,870
Jadi mereka adalah peraturan yang
menentukan sama ada tiga

404
00:18:38,870 --> 00:18:42,740
input difikirkan boleh membentuk segi tiga.

405
00:18:42,740 --> 00:18:46,360
Oleh itu, mengambil beberapa minit
dan mengisytiharkan dan kemudian menentukan

406
00:18:46,360 --> 00:18:49,810
fungsi ini dipanggil sah
segitiga, supaya ia benar-benar

407
00:18:49,810 --> 00:18:51,650
mempunyai tingkah laku yang dinyatakan di sini.

408
00:18:51,650 --> 00:18:57,030
>> Ia akan mengeluarkan kenyataan jika ketiga-tiga pihak
mampu terdiri daripada segi tiga,

409
00:18:57,030 --> 00:19:01,950
dan palsu jika tidak,
Bersedia untuk melihat bagaimana anda lakukan?

410
00:19:01,950 --> 00:19:04,650
Berikut adalah satu pelaksanaan
segi tiga yang sah.

411
00:19:04,650 --> 00:19:05,770
Ia bukan satu-satunya.

412
00:19:05,770 --> 00:19:07,770
Anda mungkin berbeza sedikit.

413
00:19:07,770 --> 00:19:11,040
Tetapi yang satu ini tidak, sebenarnya, mempunyai
tingkah laku yang kita harapkan.

414
00:19:11,040 --> 00:19:14,450
Kami mengisytiharkan fungsi kami di
paling atas, bool segi tiga yang sah

415
00:19:14,450 --> 00:19:16,630
terapung apung x y apungan z.

416
00:19:16,630 --> 00:19:18,930
Jadi sekali lagi, fungsi ini
mengambil masa tiga nombor nyata

417
00:19:18,930 --> 00:19:22,280
sebagai hujah, terapung
pembolehubah nilai mata,

418
00:19:22,280 --> 00:19:26,510
dan output yang benar atau palsu
nilai, yang merupakan Boolean, ingat.

419
00:19:26,510 --> 00:19:28,660
Jadi itulah sebabnya jenis pulangan adalah bool.

420
00:19:28,660 --> 00:19:30,016
Kemudian kita menentukan fungsi.

421
00:19:30,016 --> 00:19:33,140
Perkara pertama yang kami lakukan adalah periksa untuk memastikan
bahawa semua pihak adalah positif.

422
00:19:33,140 --> 00:19:37,010
Jika x kurang daripada atau sama
kepada 0, atau jika y = 0,

423
00:19:37,010 --> 00:19:41,050
atau jika z adalah kurang daripada atau sama dengan 0,
yang tidak mungkin menjadi segi tiga.

424
00:19:41,050 --> 00:19:42,380
Mereka tidak mempunyai sisi positif.

425
00:19:42,380 --> 00:19:45,790
Dan supaya kita boleh kembali
palsu dalam keadaan itu.

426
00:19:45,790 --> 00:19:49,010
Seterusnya, kami periksa untuk memastikan
bahawa setiap pasangan input

427
00:19:49,010 --> 00:19:51,830
adalah lebih besar daripada yang ketiga.

428
00:19:51,830 --> 00:19:54,530
>> Jadi, jika x campur y kurang
daripada atau sama dengan z,

429
00:19:54,530 --> 00:19:57,060
atau jika x tambah z adalah kurang
daripada atau sama dengan y,

430
00:19:57,060 --> 00:20:01,730
atau jika y tambah z adalah kurang daripada atau sama dengan
x, yang juga tidak boleh menjadi segi tiga yang sah.

431
00:20:01,730 --> 00:20:03,800
Oleh itu, kita kembali palsu lagi.

432
00:20:03,800 --> 00:20:06,900
Dengan andaian kita lulus kedua-cek
walaupun, maka kita boleh kembali benar.

433
00:20:06,900 --> 00:20:09,440
Oleh kerana ketiga-tiga pihak
mampu returning--

434
00:20:09,440 --> 00:20:11,647
mewujudkan segi tiga yang sah.

435
00:20:11,647 --> 00:20:12,230
Dan itu sahaja.

436
00:20:12,230 --> 00:20:13,830
Anda kini telah diisytiharkan dan ditakrifkan.

437
00:20:13,830 --> 00:20:17,330
Dan anda mungkin boleh kini
digunakan dan memanggil fungsi ini.

438
00:20:17,330 --> 00:20:19,470
Bagus.

439
00:20:19,470 --> 00:20:20,650
Saya Doug Lloyd.

440
00:20:20,650 --> 00:20:22,820
Ini adalah cs50.

441
00:20:22,820 --> 00:20:24,340