1
00:00:00,000 --> 00:00:02,310
[Powered by Google Translate] [Week 4, Sambungan]

2
00:00:02,310 --> 00:00:04,240
[David J. Malan - Universiti Harvard]

3
00:00:04,240 --> 00:00:07,290
[Ini adalah CS50. - CS50.TV]

4
00:00:07,290 --> 00:00:11,290
>> Ini adalah CS50, dan ini adalah akhir 4 minggu.

5
00:00:11,290 --> 00:00:14,030
Jadi beberapa berita baik dan ada berita buruk.

6
00:00:14,030 --> 00:00:26,240
Tiada kuliah pada hari Isnin, tiada masalah menetapkan minggu depan. [Pelajar bersorak]

7
00:00:26,240 --> 00:00:28,680
Anda tidak akan suka di mana ini akan.

8
00:00:28,680 --> 00:00:31,590
Tetapi kita tidak mempunyai ini bukan Rabu depan,

9
00:00:31,590 --> 00:00:37,740
dan terdapat juga satu sukatan pelajaran 1 Jumaat kuliah Jumaat depan supaya kita boleh tinggal di landasan yang betul.

10
00:00:37,740 --> 00:00:40,580
Tetapi segala-galanya akan difilemkan seperti biasa, jadi tidak perlu bimbang.

11
00:00:40,580 --> 00:00:44,100
>> Dan berkenaan dengan kuiz 0 apa yang kita akan lakukan ke arah hujung minggu

12
00:00:44,100 --> 00:00:47,140
pos di cs50.net laman web kursus penjelasan

13
00:00:47,140 --> 00:00:50,160
apa jenis jangkaan anda perlu mempunyai apabila ia datang kepada kuiz yang pertama.

14
00:00:50,160 --> 00:00:55,100
Secara umum, ia akan menjadi pilihan berganda, benar-palsu, jawapan pendek, pendek pengekodan masalah.

15
00:00:55,100 --> 00:00:57,360
Anda tidak akan dijangka untuk melaksanakan bersamaan

16
00:00:57,360 --> 00:01:00,030
masalah yang anda akan lihat di pset satu, yang mana anda mempunyai sebuah komputer

17
00:01:00,030 --> 00:01:03,240
dan penyahpepijat dan sebagainya, tetapi akan ada kecil pengekodan masalah.

18
00:01:03,240 --> 00:01:06,900
>> Dan sesungguhnya, panduan terbaik untuk mendapatkan rasa apa yang CS50 kuiz adalah seperti

19
00:01:06,900 --> 00:01:09,180
pergi ke cs50.net, pergi ke link Kuiz,

20
00:01:09,180 --> 00:01:11,920
dan anda boleh lihat beberapa tahun yang lalu bernilai kuiz.

21
00:01:11,920 --> 00:01:16,600
Hanya sedar bahawa kurikulum tidak sentiasa sama sejak bertahun-tahun.

22
00:01:16,600 --> 00:01:18,510
Kadang-kadang kita menambah, kadang-kadang tolak,

23
00:01:18,510 --> 00:01:20,670
jadi jika anda melihat beberapa topik di salah satu daripada orang-orang tua kuiz

24
00:01:20,670 --> 00:01:25,380
bahawa anda tidak mempunyai idea apa yang ia bercakap tentang, ia adalah sama ada yang kita tidak menutupinya

25
00:01:25,380 --> 00:01:27,210
atau bahawa kita tidak menutupinya.

26
00:01:27,210 --> 00:01:31,110
Tetapi dalam bentuk ulasan, Ahad ini, Isnin, dan Selasa

27
00:01:31,110 --> 00:01:34,770
serta seluruh kursus-ulasan sesi pada malam Ahad -

28
00:01:34,770 --> 00:01:37,500
masa dan lokasi akan diumumkan pada halaman utama kursus -

29
00:01:37,500 --> 00:01:40,120
anda semua mempunyai peluang untuk mengkaji dengan felo pengajaran kursus

30
00:01:40,120 --> 00:01:44,830
bahan bagi tahun ini, kedua-dua dalam seksyen dan sebagai kelas penuh,

31
00:01:44,830 --> 00:01:48,400
dan mereka akan difilemkan seperti biasa juga.

32
00:01:48,400 --> 00:01:53,380
>> Semua hak. Jadi, tanpa berlengah-lengah lagi, satu komen pada pas / gagal dan menambah / menggugurkan.

33
00:01:53,380 --> 00:01:57,980
Anda mungkin telah melihat nota saya malam tadi, dan ini adalah benar-benar hanya beberapa jaminan tambahan

34
00:01:57,980 --> 00:02:01,250
bahawa jika anda berada di kalangan orang-orang yang kurang selesa atau di suatu tempat di antara

35
00:02:01,250 --> 00:02:04,870
dan anda rasa hanya sedikit di atas kepala anda,

36
00:02:04,870 --> 00:02:08,430
menyedari bahawa memang agak biasa, dan terdapat struktur sokongan yang mencukupi di tempat,

37
00:02:08,430 --> 00:02:13,530
salah satu yang waktu pejabat adalah niat untuk memperbaiki semua lebih setiap malam lepas e-mel saya,

38
00:02:13,530 --> 00:02:16,520
dan menyedari juga bahawa pilihan seperti pas / gagal untuk kelas seperti ini

39
00:02:16,520 --> 00:02:21,540
benar-benar dimaksudkan sebagai mekanisme untuk mengambil kelebihan luar kursus seperti ini,

40
00:02:21,540 --> 00:02:24,200
supaya sekali lagi jika anda menghabiskan masa mereka 10, 15, 20 jam

41
00:02:24,200 --> 00:02:28,160
hanya cuba untuk mendapatkan beberapa pset untuk bekerja dan anda tahu anda 90-95% cara di sana

42
00:02:28,160 --> 00:02:32,100
tetapi anda tidak boleh menemui beberapa pepijat sialan, dalam pas / gagal model yang jenis okay.

43
00:02:32,100 --> 00:02:36,230
>> Idea ini adalah bahawa dengan mekanisme itu maka anda boleh pergi tumpuan pada psets anda yang lain

44
00:02:36,230 --> 00:02:39,530
atau tidur atau apa sahaja ia adalah yang anda mahu memberi tumpuan kepada.

45
00:02:39,530 --> 00:02:43,390
Jadi, menyedari bahawa anda mempunyai sehingga ini Selasa akan datang - teknikal 5th Isnin,

46
00:02:43,390 --> 00:02:50,840
tetapi ia adalah hari cuti, jadi ini hari selasa - untuk beralih dari pas / gagal untuk gred atau sebaliknya.

47
00:02:50,840 --> 00:02:54,450
Dan jika anda benar-benar pada jurang dan ingin menjatuhkan sama sekali,

48
00:02:54,450 --> 00:02:56,440
sila menangkap saya selepas kuliah atau menggugurkan saya nota.

49
00:02:56,440 --> 00:02:59,990
Kami suka untuk sembang sekurang-kurangnya sebelum anda tawaran kata perpisahan.

50
00:02:59,990 --> 00:03:03,470
Semua hak. Jadi kita mula mengambil roda latihan off kali terakhir.

51
00:03:03,470 --> 00:03:06,030
Secara khususnya, kami memberi tumpuan pada tali.

52
00:03:06,030 --> 00:03:09,740
Rentetan adalah sesuatu yang diisytiharkan di perpustakaan CS50,

53
00:03:09,740 --> 00:03:14,340
khusus dalam fail yang dipanggil cs50.h yang kita akan mula kelihatan pada minggu ini dan seterusnya.

54
00:03:14,340 --> 00:03:17,250
Tetapi rentetan adalah benar-benar hanya pemudahan sesuatu

55
00:03:17,250 --> 00:03:20,980
itulah sedikit lebih arcanely digambarkan sebagai * char.

56
00:03:20,980 --> 00:03:24,090
Char kita sudah biasa dengan. Ia hanya watak tunggal.

57
00:03:24,090 --> 00:03:28,010
Tetapi * Isnin ditandakan apa? >> [Pelajar] penunjuk A.

58
00:03:28,010 --> 00:03:31,290
Penunjuk. Dan apa yang penunjuk? >> [Pelajar] address.

59
00:03:31,290 --> 00:03:33,420
>> Ia seperti alamat, lokasi dalam ingatan.

60
00:03:33,420 --> 00:03:35,910
Apa alamat atau lokasi atau memori?

61
00:03:35,910 --> 00:03:40,290
Sekali lagi, kita semua mempunyai komputer riba dengan persembahan atau 2 Gigabyte RAM kemungkinan besar hari ini,

62
00:03:40,290 --> 00:03:44,160
dan ini bermakna anda mempunyai bilion atau 2 bilion bytes bernilai ingatan.

63
00:03:44,160 --> 00:03:46,240
Dan ia tidak benar-benar perkara apa yang secara fizikal kelihatan seperti,

64
00:03:46,240 --> 00:03:51,220
tetapi mengambil iman yang anda boleh bilangannya semua bait individu bahawa komputer riba anda sendiri mempunyai -

65
00:03:51,220 --> 00:03:54,580
ini adalah bait 0, ini adalah bait 1, ini adalah bait 2000000000 -

66
00:03:54,580 --> 00:03:56,100
dan itulah apa yang dilakukan oleh komputer.

67
00:03:56,100 --> 00:04:00,030
Apabila anda memperuntukkan ruang untuk watak tunggal, misalnya,

68
00:04:00,030 --> 00:04:02,480
ia jelas mempunyai hidup di suatu tempat di dalam memori komputer anda,

69
00:04:02,480 --> 00:04:05,860
dan mungkin ia adalah di beberapa bait 12345,

70
00:04:05,860 --> 00:04:08,470
dan itulah tempat di sini di dalam memori komputer anda.

71
00:04:08,470 --> 00:04:12,630
Dan alamat maka watak itu adalah 12345.

72
00:04:12,630 --> 00:04:16,140
>> Kini, 0 minggu melalui kini setakat, kita tidak benar-benar dijaga

73
00:04:16,140 --> 00:04:19,170
di mana dalam perkara-perkara memori disimpan kerana kita biasanya menggunakan simbol,

74
00:04:19,170 --> 00:04:22,540
pembolehubah, dan array untuk benar-benar mendapat sekurang-data kami.

75
00:04:22,540 --> 00:04:24,950
Tetapi seperti Isnin dan semua lebih hari ini, anda kini akan mempunyai

76
00:04:24,950 --> 00:04:27,710
semua keupayaan yang lebih ekspresif dengan program-program bertulis

77
00:04:27,710 --> 00:04:31,330
untuk benar-benar memanipulasi memori komputer tetapi anda lihat patut,

78
00:04:31,330 --> 00:04:33,720
bagi kedua-dua tujuan yang baik dan buruk,

79
00:04:33,720 --> 00:04:39,620
pepijat menjadi hasil yang sangat biasa pada ketika ini dalam pembelajaran barangan ini.

80
00:04:39,620 --> 00:04:42,460
Tetapi apakah ia benar-benar bermakna untuk menjadi * char?

81
00:04:42,460 --> 00:04:46,140
Mari pergi ke hadapan kembali ke - dan kita akan kembali Binky seperti yang dijanjikan hari ini.

82
00:04:46,140 --> 00:04:48,670
Mari kita pergi ke contoh yang mudah di sini.

83
00:04:48,670 --> 00:04:53,060
Biar saya menyelamatkan fail ini sebagai compare.c, dan biarlah saya hanya mendapat beberapa kod template sini

84
00:04:53,060 --> 00:05:00,490
begitu termasuk stdio.h, izinkan saya juga memberi diri saya termasuk cs50.h. Saya akan mengezum masuk di sana.

85
00:05:00,490 --> 00:05:05,850
Biar saya mulakan menulis int utama, utama (tidak sah), dan sekarang saya mahu melakukan sesuatu seperti ini:

86
00:05:05,850 --> 00:05:13,520
printf ("Berikan saya rentetan:") dan kemudian saya akan menggunakan s rentetan mendapat GetString

87
00:05:13,520 --> 00:05:16,750
untuk mendapatkan rentetan daripada pengguna, maka saya akan meminta pengguna untuk satu lagi.

88
00:05:16,750 --> 00:05:21,870
("Berikan saya satu lagi rentetan:") dan saya akan bertanya kepada mereka melalui GetString untuk mendapatkan.

89
00:05:21,870 --> 00:05:27,020
Saya akan memanggilnya t kerana t datang selepas s dan s adalah nama yang bagus untuk rentetan jika ia agak generik.

90
00:05:27,020 --> 00:05:30,030
Jadi GetString, dan sekarang saya hanya mahu melakukan pemeriksaan kewarasan dan saya akan katakan

91
00:05:30,030 --> 00:05:39,770
jika (s == t) dan kemudian saya hanya akan memberitahu pengguna printf ("Anda ditaip perkara yang sama \ n!");

92
00:05:39,770 --> 00:05:45,520
lain saya akan mencetak keluar sesuatu seperti ("Anda ditaip sesuatu yang berbeza! \ n")

93
00:05:45,520 --> 00:05:48,460
atau apa-apa hukuman akan menjadi. Jadi sesuatu seperti itu.

94
00:05:48,460 --> 00:05:52,200
Kemudian seperti biasa, saya akan kembali 0 yang hanya menandakan bahawa tiada perkara buruk berlaku,

95
00:05:52,200 --> 00:05:54,400
dan saya akan pergi ke hadapan dan menyusun dan menjalankan program ini.

96
00:05:54,400 --> 00:05:56,540
>> Tetapi pada hari Isnin kita berlari program ini,

97
00:05:56,540 --> 00:06:00,420
dan sebenarnya diberitahu bahawa HELLO tidak HELLO dan SELAMAT TINGGAL adalah tidak SELAMAT TINGGAL.

98
00:06:00,420 --> 00:06:03,140
Tingkah laku yang kita lihat adalah sedikit lebih seperti ini.

99
00:06:03,140 --> 00:06:11,450
Biar saya pergi ke dalam direktori sumber saya, zoom di sini, dan mari kita lakukan membuat bandingkan.

100
00:06:11,450 --> 00:06:14,570
Disusun okay. Membiarkan saya menjalankan membandingkan. Beri saya rentetan: HELLO.

101
00:06:14,570 --> 00:06:16,300
Berikan saya satu lagi rentetan: HELLO.

102
00:06:16,300 --> 00:06:18,000
Anda menaip sesuatu yang berbeza!

103
00:06:18,000 --> 00:06:22,650
Baiklah, biar saya mencuba sesuatu yang mudah seperti 50, 50. Anda menaip sesuatu yang berbeza!

104
00:06:22,650 --> 00:06:25,740
hi, hi. Jadi jelas, sesuatu yang berlaku di sini.

105
00:06:25,740 --> 00:06:28,440
Tetapi apa yang adalah penjelasan mengapa?

106
00:06:28,440 --> 00:06:33,850
Rupa-rupanya, talian 12 adalah benar-benar berfungsi.

107
00:06:34,300 --> 00:06:39,430
Apakah masalah asas di sini? Yeah. >> [Pelajar] Ia membandingkan alamat.

108
00:06:39,430 --> 00:06:41,850
Ya, sebenarnya. Ia sebenarnya membandingkan alamat

109
00:06:41,850 --> 00:06:44,580
di mana HELLO dan HELLO disimpan.

110
00:06:44,580 --> 00:06:48,290
Ia tidak membandingkan huruf HELLO sekali lagi dan sekali lagi,

111
00:06:48,290 --> 00:06:52,370
kerana apa yang benar-benar berlaku, semua masa ini kita telah menggunakan GetString -

112
00:06:52,370 --> 00:06:56,130
Papan hitam ini sekali lagi memori komputer kita,

113
00:06:56,130 --> 00:07:00,100
dan katakan saya panggil GetString selepas mengisytiharkan s berubah-ubah.

114
00:07:00,100 --> 00:07:01,930
Apakah ingatan saya kelihatan seperti?

115
00:07:01,930 --> 00:07:07,070
Mari kita sewenang-wenangnya mengatakan bahawa s kelihatan seperti ini. Ia adalah persegi.

116
00:07:07,070 --> 00:07:09,040
Dan cukup banyak bila-bila masa saya menarik sekeping memori pada skrin

117
00:07:09,040 --> 00:07:12,860
jika ia adalah 32-bit saya telah menarik dataran seperti ini kerana sesungguhnya di dalam perkakas,

118
00:07:12,860 --> 00:07:17,380
penunjuk, alamat, adalah 32-bit. Ia adalah sama seperti int.

119
00:07:17,380 --> 00:07:19,420
Yang boleh berbeza-beza berdasarkan sistem komputer.

120
00:07:19,420 --> 00:07:24,630
Orang-orang yang samar-samar biasa dengan hakikat bahawa Mac atau PC anda adalah 64-bit,

121
00:07:24,630 --> 00:07:28,120
yang sebenarnya menandakan bahawa komputer anda menggunakan petunjuk 64-bit,

122
00:07:28,120 --> 00:07:33,730
Alamat 64-bit, dan di kalangan upsides bahawa komputer anda

123
00:07:33,730 --> 00:07:35,560
boleh mempunyai RAM lebih daripada tadi.

124
00:07:35,560 --> 00:07:39,240
Cerita panjang pendek, kembali pada hari apabila komputer hanya digunakan 32 bit

125
00:07:39,240 --> 00:07:42,740
untuk mewakili alamat, bilangan terbesar bait anda boleh mewakili

126
00:07:42,740 --> 00:07:46,280
dalam kes itu adalah apa yang jika anda mempunyai 32 bit?

127
00:07:46,280 --> 00:07:49,590
Jadi 4 bilion, kanan, kerana 2 daripada 32 adalah 4 bilion.

128
00:07:49,590 --> 00:07:51,370
Nombor ini telah berulang dalam kursus ini.

129
00:07:51,370 --> 00:07:55,240
>> Jadi jika anda hanya mempunyai 32 bit, bilangan tertinggi anda boleh bergantung kepada adalah kira-kira 4 bilion.

130
00:07:55,240 --> 00:07:58,750
Tetapi itu adalah had asas komputer sehingga beberapa tahun yang lalu

131
00:07:58,750 --> 00:08:01,180
kerana jika anda hanya boleh dikira sebagai tinggi sebagai 4 bilion,

132
00:08:01,180 --> 00:08:05,270
ia tidak kira jika anda membeli 8 gigabait RAM atau lebih 5 gigabait RAM;

133
00:08:05,270 --> 00:08:07,780
anda tidak boleh mengharapkan yang tinggi, jadi ia adalah sia-sia.

134
00:08:07,780 --> 00:08:11,430
Anda hanya boleh mengakses pertama 3 atau 4 gigabait memori komputer anda.

135
00:08:11,430 --> 00:08:14,410
Itu kurang daripada satu isu sekarang, dan anda boleh membeli MacBook Pro dan Dells

136
00:08:14,410 --> 00:08:17,680
dengan 8 gigabait RAM atau lebih hari ini.

137
00:08:17,680 --> 00:08:24,100
Tetapi jika saya memperuntukkan agak hanya dalam program ini penunjuk, penunjuk dipanggil s,

138
00:08:24,100 --> 00:08:28,370
ia mungkin kelihatan seperti ini pada skrin kerana sesungguhnya kita perlu mengupas kembali lapisan ini.

139
00:08:28,370 --> 00:08:33,520
Saya menyimpan rentetan berkata, tetapi seperti hari Isnin, tali adalah benar-benar * char,

140
00:08:33,520 --> 00:08:35,590
alamat beberapa watak.

141
00:08:35,590 --> 00:08:39,280
Jadi mari kita mengambil roda latihan luar walaupun kita akan terus menggunakan GetString sekarang.

142
00:08:39,280 --> 00:08:42,600
Jadi saya telah diisytiharkan s, dan ini adalah sebahagian memori, 32-bit.

143
00:08:42,600 --> 00:08:47,370
Apakah di sini dalam ingatan secara lalai? >> [Sambutan pelajar didengar]

144
00:08:47,370 --> 00:08:50,040
Apa itu? >> [Pelajar] Sampah. Sampah. >> Tepat sekali.

145
00:08:50,040 --> 00:08:54,610
Jika anda pengaturcara tidak meletakkan nilai dalam pembolehubah, yang tahu apa itu?

146
00:08:54,610 --> 00:08:57,990
Kadang-kadang anda mendapatkan bertuah dan ia adalah 0, yang merupakan jenis yang bagus, default nilai bersih,

147
00:08:57,990 --> 00:09:00,310
tetapi seperti yang kita lihat hari Isnin, kadang-kadang ia adalah karut lengkap,

148
00:09:00,310 --> 00:09:04,130
beberapa benar-benar besar nombor positif atau negatif yang datang dari mana?

149
00:09:05,350 --> 00:09:07,010
Yeah. >> [Pelajar] Fungsi sebelum. >> Yeah.

150
00:09:07,010 --> 00:09:10,170
>> Selalunya fungsi yang mendapat dipanggil sebelum ini kerana ingat,

151
00:09:10,170 --> 00:09:13,920
kerana anda memanggil fungsi dalam ingatan, mereka mengambil lebih banyak ruang dan lebih dari bawah ke atas,

152
00:09:13,920 --> 00:09:17,040
dan secepat pulangan fungsi, memori yang mendapat semula

153
00:09:17,040 --> 00:09:20,890
oleh seorang lelaki seterusnya yang mendapat dipanggil, yang menggunakan keping sama anda memori.

154
00:09:20,890 --> 00:09:23,450
Dan jika anda telah sampah kiri sana, nilai sebelumnya,

155
00:09:23,450 --> 00:09:28,190
kita mungkin kesilapan s sebagai mempunyai nilai tertentu apabila benar-benar kita tidak letakkan apa-apa di sana.

156
00:09:28,190 --> 00:09:30,960
Jadi RAM kami pada ketika ini kelihatan seperti ini.

157
00:09:30,960 --> 00:09:36,030
Kini di sebelah kanan garis 7 kita memanggil GetString,

158
00:09:36,030 --> 00:09:40,150
yang kita telah lakukan sekarang untuk minggu, tetapi apa yang GetString benar-benar melakukan?

159
00:09:40,150 --> 00:09:43,350
GetString ditulis oleh kakitangan CS50 adalah sedikit pintar

160
00:09:43,350 --> 00:09:46,500
bahawa sebaik sahaja pengguna mula menaip kunci dan hits Masukkan,

161
00:09:46,500 --> 00:09:50,010
GetString angka keluar berapa banyak ketukan kekunci melakukan melanda pengguna,

162
00:09:50,010 --> 00:09:53,360
berapa banyak watak-watak yang saya perlukan untuk memperuntukkan RAM untuk.

163
00:09:53,360 --> 00:09:55,660
Dan di mana RAM yang datang, siapa tahu?

164
00:09:55,660 --> 00:09:58,930
Ia adalah tempat di gigabait 2 komputer anda atau barang kecil memori.

165
00:09:58,930 --> 00:10:05,200
Tetapi mari kita andaikan bahawa komputer mendapati ruang untuk perkataan HELLO di sini.

166
00:10:05,200 --> 00:10:08,710
Perkataan yang saya taipkan adalah H-E-L-L-O.

167
00:10:08,710 --> 00:10:13,510
Dan jika kita menarik ini sebagai urutan aksara, kita mungkin menarik seperti ini.

168
00:10:13,510 --> 00:10:17,860
Tetapi saya perlu melakukan 1 perkara tambahan. Apa yang dimiliki pada akhir rentetan apa-apa dalam C?

169
00:10:17,860 --> 00:10:20,710
Watak batal, yang kita menulis sebagai \ 0.

170
00:10:20,710 --> 00:10:23,980
Ia teknikal nombor 0, tetapi backslash membuat semua lebih jelas

171
00:10:23,980 --> 00:10:28,150
bahawa ini adalah benar-benar nombor 0, 0 integer;

172
00:10:28,150 --> 00:10:32,440
ia tidak, bagi contoh, 0 quote-unquote bahawa anda mungkin menaip di keyboard.

173
00:10:32,440 --> 00:10:33,940
Jadi ini adalah HELLO.

174
00:10:33,940 --> 00:10:36,350
>> Dan apa yang kita mengatakan pada hari Isnin bahawa fungsi seperti GetString

175
00:10:36,350 --> 00:10:39,580
sebenarnya kembali semua ini minggu?

176
00:10:39,580 --> 00:10:43,960
Ia tidak kembali rentetan per se kerana itu tidak benar-benar mempunyai makna

177
00:10:43,960 --> 00:10:47,710
kerana rentetan tidak wujud. Mereka jenis fabrikasi di perpustakaan CS50.

178
00:10:47,710 --> 00:10:51,300
Apakah benar-benar rentetan, lebih teknikal? >> [Pelajar] Ia adalah watak pertama.

179
00:10:51,300 --> 00:10:55,950
Tepat sekali. Ia agak hanya alamat aksara pertama yang pengguna ditaip masuk

180
00:10:55,950 --> 00:11:02,810
Jadi, jika kata-kata saya HELLO berakhir sehingga ia di 123 bilangan bait dan kemudian di beberapa bait 124,

181
00:11:02,810 --> 00:11:08,320
125, 126, dan sebagainya, jika saya hanya beberapa bait saya dari 0 sehingga,

182
00:11:08,320 --> 00:11:12,650
apa yang benar-benar GetString kembali literal nombor 123.

183
00:11:12,650 --> 00:11:19,270
Jadi apa yang mendapat dimasukkan ke dalam s adalah 123 nombor, bukan huruf H, bukan perkataan HELLO,

184
00:11:19,270 --> 00:11:23,130
cukup sekadar alamat di mana saya boleh mencari huruf pertama HELLO.

185
00:11:23,130 --> 00:11:26,500
Tetapi itu tidak kelihatan seperti cukup. Saya meminta anda untuk rentetan, bukan watak.

186
00:11:26,500 --> 00:11:32,970
Jadi bagaimana kita atau komputer tahu bahawa ello jenis yang datang bersama-sama dengan H?

187
00:11:35,760 --> 00:11:37,460
Apakah jenis perjanjian kita? Yeah.

188
00:11:37,460 --> 00:11:40,100
[Pelajar] Ia terus memberitahu dirinya untuk mencari beberapa lebih aksara. >> Tepat sekali.

189
00:11:40,100 --> 00:11:44,570
>> Ada konvensyen ini manusia-komputer di mana apabila anda berurusan dengan rentetan,

190
00:11:44,570 --> 00:11:49,410
atau dikenali sekarang sebagai bintang char, anda hanya perlu memikirkan

191
00:11:49,410 --> 00:11:54,350
mana akhir rentetan setiap dalam kehidupan adalah dengan benar-benar hanya iterating atasnya dengan bagi gelung,

192
00:11:54,350 --> 00:11:57,820
gelung sementara, apa sahaja, supaya apabila anda mencari hujung tali

193
00:11:57,820 --> 00:12:02,160
kini anda boleh membuat kesimpulan daripada itu, oh, perkataan penuh HELLO.

194
00:12:02,160 --> 00:12:04,820
Orang-orang dengan pengalaman pengaturcaraan terlebih dahulu mungkin tahu di Jawa

195
00:12:04,820 --> 00:12:09,880
anda hanya boleh memanggil panjang dan dalam bahasa lain, anda boleh memanggil panjang atau serupa.

196
00:12:09,880 --> 00:12:14,060
Ini kerana dalam banyak bahasa, terutama perkara-perkara yang dipanggil bahasa berorientasi objek,

197
00:12:14,060 --> 00:12:18,580
panjang sesuatu adalah jenis dalam terkandung sekeping data itu sendiri,

198
00:12:18,580 --> 00:12:24,000
lebih suka kita terkandung ID dan nama dan rumah-rumah di dalam pelajar pada hari Isnin.

199
00:12:24,000 --> 00:12:28,700
Tetapi C adalah tahap yang lebih rendah. Tiada objek atau kelas, jika anda pernah mendengar istilah sebelum.

200
00:12:28,700 --> 00:12:31,490
Apa yang anda perlu benar-benar adalah alamat-alamat ingatan.

201
00:12:31,490 --> 00:12:35,540
Jadi ini adalah sejenis cara lama mewakili menarik struktur data.

202
00:12:35,540 --> 00:12:38,760
Anda mempunyai nilai permulaan seperti alamat watak pertama

203
00:12:38,760 --> 00:12:42,340
dan kemudian hanya beberapa konvensyen sewenang-wenangnya bahawa semua orang bersetuju untuk diikuti.

204
00:12:42,340 --> 00:12:46,420
Jadi bagaimana panjang rentetan dilaksanakan, adakah kami mencadangkan?

205
00:12:46,420 --> 00:12:51,360
Strlen, strlen, yang sesetengah daripada anda kini telah digunakan beberapa kali. Ia agak mudah, bukan?

206
00:12:51,360 --> 00:12:53,060
Ia seperti 2 baris kod.

207
00:12:53,060 --> 00:12:56,140
Ia cukup banyak gelung untuk beberapa jenis, mungkin dengan pembolehubah tempatan tambahan.

208
00:12:56,140 --> 00:13:00,540
Tetapi strlen hanya untuk mengambil penunjuk dan kemudian mula mencari \ 0.

209
00:13:00,540 --> 00:13:05,190
>> Dan sebaik sahaja ia mendapati ia, ia boleh kembali jumlah langkah-langkah yang diambil dalam rentetan itu.

210
00:13:05,190 --> 00:13:07,150
Jadi, kita boleh membuat kesimpulan daripada ini apa yang berlaku di depan.

211
00:13:07,150 --> 00:13:11,850
Katakan kemudian Saya mengaku t seperti yang saya lakukan di baris 10.

212
00:13:11,850 --> 00:13:14,280
Ini adalah beberapa nilai sampah. Siapa tahu pada mulanya?

213
00:13:14,280 --> 00:13:18,490
Tetapi di sebelah kanan garis 10 Saya memanggil GetString lagi.

214
00:13:18,490 --> 00:13:20,050
Siapa tahu di mana ini berakhir?

215
00:13:20,050 --> 00:13:23,830
Mari kita sewenang-wenangnya mengatakan bahawa sistem operasi mendapati bilik untuk cara di sini.

216
00:13:23,830 --> 00:13:28,610
Saya berlaku untuk kebetulan menaip H-E-L-L-O lagi,

217
00:13:28,610 --> 00:13:31,260
dan sebagainya kita boleh menarik jenis yang sama gambar.

218
00:13:31,260 --> 00:13:34,290
Tetapi hakikat bahawa saya telah dilakar semula gambar ini adalah sengaja

219
00:13:34,290 --> 00:13:37,720
kerana itu adalah berbeza HELLO daripada yang satu ini.

220
00:13:37,720 --> 00:13:43,920
Jadi di sini ini mungkin menjadi lokasi 456, ini adalah 457, dan sebagainya.

221
00:13:43,920 --> 00:13:47,170
Jadi apa yang mendapat dimasukkan ke mana tanda tanya sekali?

222
00:13:47,170 --> 00:13:50,190
Dalam kes ini 456.

223
00:13:50,190 --> 00:13:53,540
Kami memilih nombor-nombor sewenang-wenangnya kerana benar-benar selepas hari ini

224
00:13:53,540 --> 00:13:57,110
kita tidak akan peduli begitu banyak tentang apa yang alamat apa-apa.

225
00:13:57,110 --> 00:14:02,690
Semua yang kita mengambil berat tentang adalah bahawa kita boleh memikirkan alamat sekeping beberapa data seperti HELLO.

226
00:14:02,690 --> 00:14:07,100
>> Jadi benar-benar apa yang kebanyakan orang lakukan dalam bidang sains komputer apabila bercakap tentang alamat-alamat ingatan

227
00:14:07,100 --> 00:14:10,210
dan bercakap mengenai petunjuk khusus,

228
00:14:10,210 --> 00:14:14,220
bukannya bersusah payah memikirkan 123 - yang peduli di mana barangan ini sebenarnya adalah,

229
00:14:14,220 --> 00:14:17,440
kita hanya tahu bahawa ia adalah di alamat beberapa berangka -

230
00:14:17,440 --> 00:14:22,180
kita memudahkan dunia dan hanya mengatakan bahawa s menunjuk kepada watak yang

231
00:14:22,180 --> 00:14:25,080
dan t menunjuk kepada watak itu.

232
00:14:25,080 --> 00:14:27,430
Dan hakikat bahawa ia adalah anak panah adalah agak sengaja

233
00:14:27,430 --> 00:14:31,610
kerana harfiah kini s menunjuk di H dan t menunjuk di H lain

234
00:14:31,610 --> 00:14:34,720
kerana pada akhir hari, ia tidak kira apa alamat,

235
00:14:34,720 --> 00:14:40,240
tetapi ia tidak perkara yang kita mempunyai keupayaan untuk meluahkan alamat itu dengan sekeping beberapa kod.

236
00:14:40,240 --> 00:14:42,730
Kita tidak benar-benar dimanipulasi alamat ini sahaja lagi

237
00:14:42,730 --> 00:14:47,770
jadi kita akan melihat di mana kita boleh mencelah dan menyusun melakukan perkara-perkara dengan petunjuk,

238
00:14:47,770 --> 00:14:52,030
tetapi untuk sekarang sejajar 12 literal apakah nilai-nilai yang kita membandingkan

239
00:14:52,030 --> 00:14:55,500
mengikut cerita ini dalam 12 baris?

240
00:14:56,570 --> 00:15:01,290
Kami mengatakan adalah 123 sama sama kepada 456? Dan yang pasti tidak berlaku.

241
00:15:01,290 --> 00:15:05,320
Dan walaupun konsepnya, penunjuk ini pastinya tidak sama seperti ini

242
00:15:05,320 --> 00:15:09,500
kerana anda dipanggil GetString dua kali, dan GetString tidak cuba untuk menjadi super bijak,

243
00:15:09,500 --> 00:15:12,470
ia tidak cuba untuk sedar, oh, anda taip HELLO 5 minit yang lalu;

244
00:15:12,470 --> 00:15:15,090
biarlah saya memberikan anda penunjuk yang sama kerana saya memberikan anda sebelum,

245
00:15:15,090 --> 00:15:18,450
ia hanya memperuntukkan sebahagian memori yang baru setiap kali anda memanggilnya.

246
00:15:18,450 --> 00:15:20,350
>> Jadi bagaimana kita menyelesaikan masalah ini?

247
00:15:20,350 --> 00:15:24,270
Jika tahap yang lebih tinggi, saya mahu membandingkan tali HELLO dan HELLO -

248
00:15:24,270 --> 00:15:28,680
Saya tidak peduli tentang petunjuk - bagaimana saya boleh pergi tentang menjawab soalan,

249
00:15:28,680 --> 00:15:31,980
pengguna menaip perkara yang sama? Apa yang perlu di sini? Yeah.

250
00:15:31,980 --> 00:15:35,200
[Pelajar] Gunakan fungsi. >> Saya boleh menggunakan fungsi keluar dari kotak.

251
00:15:35,200 --> 00:15:38,170
Saya boleh menggunakan fungsi dipanggil strcmp, s-t-r-c-m p,

252
00:15:38,170 --> 00:15:41,190
hanya versi singkatan berkata rentetan bandingkan.

253
00:15:41,190 --> 00:15:45,070
Dan jika kita pergi ke, misalnya, bandingkan 2, yang merupakan antara pemberian hari ini,

254
00:15:45,070 --> 00:15:46,690
Saya lakukan betul-betul itu.

255
00:15:46,690 --> 00:15:51,750
Saya terus segala-galanya yang sama dari baris 1 ke 26 atau jadi,

256
00:15:51,750 --> 00:15:54,360
dan kini melihat bahagian ini telah berubah hanya sedikit.

257
00:15:54,360 --> 00:15:57,690
Mari kita mengabaikan garis 28 untuk seketika dan memberi tumpuan hanya pada yang satu ini.

258
00:15:57,690 --> 00:16:00,410
Apa yang kita katakan Isnin yang membandingkan str tidak?

259
00:16:00,410 --> 00:16:05,200
Ia mengendalikan proses mengambil 2 petunjuk, s dan t dalam kes ini,

260
00:16:05,200 --> 00:16:08,480
jenis hampir meletakkan jari pada mereka 2 huruf,

261
00:16:08,480 --> 00:16:11,530
dan apa yang ia perlu lakukan adalah sesuatu seperti gelung sementara atau untuk gelung,

262
00:16:11,530 --> 00:16:16,050
dan ia mengatakan ini sama? Jika ya, ia menggerakkan jari atau petunjuk ke hadapan.

263
00:16:16,050 --> 00:16:17,970
Adakah ini yang sama, sama, ini, sama

264
00:16:17,970 --> 00:16:22,710
ini sama, ini sama? Dan aduh, saya pada akhir tali di kedua-dua s dan t.

265
00:16:22,710 --> 00:16:26,780
Saya tidak menemui sebarang percanggahan. Ya, ini adalah rentetan yang sama.

266
00:16:26,780 --> 00:16:31,940
Dan apakah str membandingkan pulangan jika 2 rentetan adalah sama, nampaknya? Sifar.

267
00:16:31,940 --> 00:16:35,900
Jadi 0 adalah baik dalam kes ini kerana jika ia mengembalikan -1 atau +1,

268
00:16:35,900 --> 00:16:40,560
yang bermaksud bahawa s hanya berlaku untuk datang sebelum t abjad atau selepas t.

269
00:16:40,560 --> 00:16:43,760
Dan mengapa yang akan berguna untuk mempunyai fungsi yang memberitahu anda yang rentetan datang sebelum

270
00:16:43,760 --> 00:16:46,720
atau selepas dalam kamus?

271
00:16:46,720 --> 00:16:48,740
[Pelajar] Mencari. >> Mencari dan sorting.

272
00:16:48,740 --> 00:16:51,730
>> Jadi, anda boleh melakukan perkara-perkara seperti carian binari atau apapun gelembung atau bergabung apapun

273
00:16:51,730 --> 00:16:53,230
di mana anda perlu membandingkan perkara.

274
00:16:53,230 --> 00:16:56,420
Setakat ini kita telah jenis memotong beberapa sudut dan hanya bercakap tentang sorting

275
00:16:56,420 --> 00:16:59,430
dalam konteks nombor kerana ia adalah bagus dan mudah untuk bercakap tentang,

276
00:16:59,430 --> 00:17:02,430
tetapi anda pasti boleh membandingkan tali, epal dan pisang,

277
00:17:02,430 --> 00:17:05,349
kerana jika epal dikenali untuk datang sebelum pisang, sama,

278
00:17:05,349 --> 00:17:09,319
anda boleh bergerak rentetan sekitar dalam ingatan seperti Rob lakukan dengan apapun merge dalam video

279
00:17:09,319 --> 00:17:15,880
dan kita lakukan di sini di atas pentas dengan apapun pemilihan, jenis kemasukan, dan apapun gelembung.

280
00:17:15,880 --> 00:17:18,710
Jadi di mana lagi kita boleh mengambil ini? Mari kita cuba ini.

281
00:17:18,710 --> 00:17:23,980
Apapun mari kita lupa bahawa pelajaran untuk seketika dan cuba sekarang dan menyalin 1.c untuk melakukan perkara berikut.

282
00:17:23,980 --> 00:17:26,800
Dalam baris 21 saya mengatakan sesuatu cetak,

283
00:17:26,800 --> 00:17:28,520
maka saya mendapat rentetan daripada pengguna,

284
00:17:28,520 --> 00:17:30,690
maka saya memeriksa ini.

285
00:17:30,690 --> 00:17:33,620
Kami telah tidak benar-benar mendapat ke tabiat ini lagi, tetapi mari kita kini melakukan ini.

286
00:17:33,620 --> 00:17:40,990
Mari kita sebenarnya mengupas kembali lapisan ini. Ini adalah benar-benar char *. Lelaki ini adalah benar-benar char *.

287
00:17:40,990 --> 00:17:45,690
Jadi apakah maknanya untuk memeriksa jika s == NULL?

288
00:17:45,690 --> 00:17:48,380
Ia ternyata bahawa apabila anda memanggil fungsi seperti GetString

289
00:17:48,380 --> 00:17:51,540
atau lebih umumnya hanya meminta komputer untuk memberi anda beberapa memori,

290
00:17:51,540 --> 00:17:53,030
sesuatu yang boleh pergi salah.

291
00:17:53,030 --> 00:17:56,630
Anda boleh menjadi gila dan meminta komputer untuk terabyte memori

292
00:17:56,630 --> 00:18:01,780
dengan meminta trilion bait memori yang hanya tidak wujud dalam komputer,

293
00:18:01,780 --> 00:18:05,130
tetapi fungsi GetString dan lain-lain perlu beberapa cara menjerit pada anda

294
00:18:05,130 --> 00:18:06,820
jika anda telah diminta untuk terlalu banyak.

295
00:18:06,820 --> 00:18:10,450
Dan cara GetString melakukan ini jika anda telah diminta untuk memori yang lebih

296
00:18:10,450 --> 00:18:14,250
daripada yang terdapat dalam komputer, walaupun itulah super, kebarangkalian rendah super

297
00:18:14,250 --> 00:18:17,730
kerana tiada seorang pun daripada kami akan menaip satu trilion watak dan kemudian tekan Enter,

298
00:18:17,730 --> 00:18:21,980
tetapi kebarangkalian rendah walaupun ia mungkin, saya masih mahu untuk memeriksa ia hanya dalam kes,

299
00:18:21,980 --> 00:18:26,120
dan nilai khas yang GetString, jawapan, dan fungsi-fungsi lain pulangan

300
00:18:26,120 --> 00:18:30,630
jika sesuatu yang telah silapnya adalah NULL dalam semua topi.

301
00:18:30,630 --> 00:18:36,520
>> Dan apakah NULL? NULL hanya kebetulan untuk mewakili penunjuk. Ia adalah alamat 0 memori.

302
00:18:36,520 --> 00:18:40,800
Dunia memutuskan bahawa sewenang-wenangnya, jika ini adalah memori komputer saya - anda tahu apa? -

303
00:18:40,800 --> 00:18:46,260
kita pergi untuk mencuri hanya 1 bait memori setiap komputer, dan ini adalah lokasi 0.

304
00:18:46,260 --> 00:18:49,560
Kami akan memberikan ia nama samaran NULL, dan kita akan menjanjikan

305
00:18:49,560 --> 00:18:52,660
bahawa kita sebenarnya tidak akan meletakkan data sebenar di sana

306
00:18:52,660 --> 00:18:56,770
kerana kita hanya sewenang-wenangnya perlu nilai khas, 0, NULL aka,

307
00:18:56,770 --> 00:19:00,230
supaya kita boleh menjerit pada pengguna jika sesuatu berlaku.

308
00:19:00,230 --> 00:19:03,590
Jika tidak, anda mungkin tidak tahu tidak 0 bermakna meletakkan sesuatu di sini

309
00:19:03,590 --> 00:19:05,490
atau adakah ia bermakna sesuatu silapnya?

310
00:19:05,490 --> 00:19:09,190
Kami mempunyai semua bersetuju bahawa tiada apa-apa jua cara NULL telah dipulangkan,

311
00:19:09,190 --> 00:19:11,700
tiada alamat sebenar telah dipulangkan.

312
00:19:11,700 --> 00:19:15,210
Sekarang, di sini saya hanya mengguna pakai konvensyen manusia saya saya kembali 1 daripada utama

313
00:19:15,210 --> 00:19:17,040
jika sesuatu berlaku.

314
00:19:17,040 --> 00:19:20,650
Itu kerana konvensyen pulangan utama adalah untuk kembali 0 jika baik,

315
00:19:20,650 --> 00:19:22,990
1 atau beberapa nilai lain jika buruk.

316
00:19:22,990 --> 00:19:28,200
Tetapi GetString dan apa-apa fungsi yang berurusan pulangan memori NULL jika sesuatu yang buruk.

317
00:19:28,200 --> 00:19:33,480
>> Okay. Jadi malangnya, line 27, super mudah walaupun ia adalah, sepenuhnya gagal untuk menyalin rentetan.

318
00:19:33,480 --> 00:19:35,740
Mengapa? Kita boleh melihat ini seperti berikut.

319
00:19:35,740 --> 00:19:40,120
Saya menuntut dalam 27 baris untuk membuat salinan s dan memanggil ia t.

320
00:19:40,120 --> 00:19:45,790
Jadi, saya tidak meminta pengguna untuk 2 rentetan masa ini, saya hanya mengatakan nilai dalam s

321
00:19:45,790 --> 00:19:47,870
harus diletakkan di t juga.

322
00:19:47,870 --> 00:19:52,890
Jadi sekarang hanya untuk menunjukkan betapa patah ini, sejajar 29 seterusnya apa yang saya lakukan?

323
00:19:52,890 --> 00:19:56,980
Pertama saya memeriksa jika panjang t adalah lebih besar daripada 0.

324
00:19:56,980 --> 00:19:59,330
Terdapat beberapa rentetan sana. Pengguna menaip sesuatu masuk

325
00:19:59,330 --> 00:20:03,410
Apakah garis 32 lakukan, nampaknya?

326
00:20:03,410 --> 00:20:08,910
[Pelajar tindak balas didengar] >> Hak. Anda jenis boleh membuat kesimpulan dari apa yang saya katakan ia melakukan.

327
00:20:08,910 --> 00:20:13,200
Tetapi dari segi teknikal, apa ini lakukan? t [0] mewakili apa?

328
00:20:13,200 --> 00:20:15,140
[Pelajar] Watak 0. >> [Malan] Watak 0.

329
00:20:15,140 --> 00:20:19,620
Atau, lebih seperti manusia, watak pertama dalam t, apa sahaja yang, H mungkin dalam kes ini.

330
00:20:19,620 --> 00:20:24,990
Dan toupper melakukan apa yang ia berkata. Ia capitalizes watak 0 t dan ia mengubah ia.

331
00:20:24,990 --> 00:20:28,430
Jadi ini bermakna mengambil watak 0 t, membuat ia huruf besar,

332
00:20:28,430 --> 00:20:30,320
dan meletakkannya kembali di lokasi yang sama.

333
00:20:30,320 --> 00:20:35,540
Jadi jika saya menaip hello dalam huruf kecil, ini perlu mengubah h huruf kecil untuk H. modal

334
00:20:35,540 --> 00:20:41,400
Tetapi masalahnya ialah bahawa dalam baris 35 dan 36 apa yang saya kira-kira untuk melakukan adalah mencetak untuk kita s dan t.

335
00:20:41,400 --> 00:20:43,120
Dan apa yang firasat anda?

336
00:20:43,120 --> 00:20:47,250
Apa yang saya benar-benar akan melihat jika saya taip dalam hello dalam huruf kecil semua?

337
00:20:47,250 --> 00:20:52,280
Apa yang berlaku untuk mendapatkan dicetak? >> [Sambutan pelajar didengar] >> Apa itu?

338
00:20:52,280 --> 00:20:58,360
[Pelajar] Big H dan selebihnya kecil. >> H besar dan selebihnya kecil yang, s atau t?

339
00:20:58,360 --> 00:21:03,170
[Pelajar] Kedua-dua. >> Kedua-dua. Tepat sekali. Jadi mari kita lihat apa yang berlaku di sini.

340
00:21:03,170 --> 00:21:08,380
>> Biar saya pergi ke hadapan dan menyusun ini. Ini adalah copy1, jadi membuat copy1. Semua hak.

341
00:21:08,380 --> 00:21:14,840
Zum masuk Biar saya pergi ke hadapan dan menjalankan copy1, Masukkan, Katakanlah (wahai Muhammad) sesuatu: hello dalam huruf kecil.

342
00:21:14,840 --> 00:21:19,570
Ia dipermodalkan salinan, tetapi ia nampaknya dipermodalkan asal serta,

343
00:21:19,570 --> 00:21:22,070
kerana apa yang kini berlaku dalam cerita ini?

344
00:21:22,070 --> 00:21:27,030
Dalam baris 27 saya tidak benar-benar seolah-olah menyalin rentetan,

345
00:21:27,030 --> 00:21:30,450
tetapi walaupun anda mungkin telah intuitif berharap bahawa kes itu,

346
00:21:30,450 --> 00:21:33,680
jika anda berfikir tentang gambar ini, apa yang benar-benar telah saya lakukan?

347
00:21:33,680 --> 00:21:35,410
Separuh daripada gambar adalah sama.

348
00:21:35,410 --> 00:21:39,390
Jadi mari kita melancarkan kembali ke masa supaya t tidak lagi wujud dalam cerita.

349
00:21:39,390 --> 00:21:43,160
S boleh wujud dalam cerita, tetapi mari huruf kecil hello masa ini.

350
00:21:43,160 --> 00:21:46,710
Jadi biarlah saya menetapkan apa yang saya sebenarnya ditaip masuk

351
00:21:46,710 --> 00:21:51,280
Dalam kes ini di sini kita mempunyai h-e-l-l-o.

352
00:21:51,280 --> 00:21:58,050
Kami akan menarik sebagai urutan aksara, meletakkan garis pemisah saya di sini dan 0 \ saya.

353
00:21:58,050 --> 00:22:05,980
Jadi ini adalah di mana kita berada secepat baris 1 melalui 24-ish, memberikan atau mengambil, telah dilaksanakan.

354
00:22:05,980 --> 00:22:07,800
Ini adalah gambar ingatan saya.

355
00:22:07,800 --> 00:22:10,800
Apabila saya mendapat kepada 27 baris, apa yang berlaku?

356
00:22:10,800 --> 00:22:14,730
Sama seperti sebelum ini, saya mendapat penunjuk, yang saya akan menarik sebagai dataran ini.

357
00:22:14,730 --> 00:22:19,740
Ia dipanggil t. Dan apa nilai secara lalai? Siapa tahu? Beberapa nilai sampah.

358
00:22:19,740 --> 00:22:22,060
>> Jadi, saya akan abstrak yang jauh sebagai tanda tanya.

359
00:22:22,060 --> 00:22:27,670
Dan secepat sebelah kanan sebanyak 27 baris melaksanakan, apa yang saya meletakkan di dalam t?

360
00:22:27,670 --> 00:22:30,770
Perkara yang sama yang dalam s.

361
00:22:30,770 --> 00:22:34,120
Jadi jika kita untuk seketika mengeluarkan abstraksi ini anak panah dan kita katakan,

362
00:22:34,120 --> 00:22:40,330
oh, ini adalah alamat ingatan beban 123, apabila anda mengatakan t mendapat s, koma bertitik,

363
00:22:40,330 --> 00:22:42,700
anda benar-benar meletakkan 123 di sini.

364
00:22:42,700 --> 00:22:45,200
Sekarang jika kita jenis memudahkan dunia kita sekali lagi dengan gambar,

365
00:22:45,200 --> 00:22:48,750
apa yang anda telah benar-benar dilakukan hanya menambah anak panah lain untuk dunia anda

366
00:22:48,750 --> 00:22:52,910
itu menunjuk dari t kepada rentetan yang tepat sama.

367
00:22:52,910 --> 00:22:59,730
Jadi, apabila di baris 31 dan 32 saya sebenarnya pergi tentang menukar t [0],

368
00:22:59,730 --> 00:23:05,580
apa t [0] nampaknya sinonim dengan sekarang? [0]

369
00:23:05,580 --> 00:23:07,030
Jadi itulah segala yang berlaku.

370
00:23:07,030 --> 00:23:09,900
Dan walaupun jenis ini merasakan sedikit tahap rendah dan batin

371
00:23:09,900 --> 00:23:12,760
dan ini jenis berasa seperti mungkin intuitif ini sepatutnya hanya bekerja -

372
00:23:12,760 --> 00:23:15,410
Saya telah membuat salinan perkara sebelum dan ia hanya bekerja -

373
00:23:15,410 --> 00:23:18,590
jika anda benar-benar berfikir tentang apa yang benar-benar adalah rentetan, ia adalah * char.

374
00:23:18,590 --> 00:23:21,700
Nah, apakah itu? Ia alamat beberapa watak.

375
00:23:21,700 --> 00:23:24,930
Maka mungkin ia lebih masuk akal bahawa apabila anda cuba untuk melakukan sesuatu

376
00:23:24,930 --> 00:23:29,220
super seolah-olah mudah seperti ini, semua yang anda lakukan adalah menyalin alamat memori.

377
00:23:29,220 --> 00:23:32,530
Anda sebenarnya tidak melakukan apa-apa dengan tali sendiri.

378
00:23:32,530 --> 00:23:37,500
Jadi, walaupun anda tidak mempunyai idea bagaimana anda akan menyelesaikan masalah ini dalam kod,

379
00:23:37,500 --> 00:23:45,080
tahap yang tinggi, konsep, apa yang kita perlu lakukan untuk membuat ta salinan benar s, nampaknya?

380
00:23:46,670 --> 00:23:48,820
Yeah. >> [Pelajar] Berikan lokasi baru? >> Tepat sekali.

381
00:23:48,820 --> 00:23:50,800
>> Kita perlu memberi t lokasi baru.

382
00:23:50,800 --> 00:23:55,230
Kita perlu entah bagaimana mewujudkan sebuah dunia di mana kita akan mendapat sebahagian memori yang baru,

383
00:23:55,230 --> 00:24:00,090
yang hanya untuk demi kejelasan itu saya akan menarik hak di bawah satu ini, tetapi ia tidak perlu berada di sana.

384
00:24:00,090 --> 00:24:04,880
Tetapi ia perlu menjadi saiz yang sama, jadi saya akan melukis garisan menegak di tempat yang sama.

385
00:24:04,880 --> 00:24:09,720
Ia adalah baik jika ini adalah semua sampah pada mulanya. Siapa tahu apa yang berada di sana?

386
00:24:09,720 --> 00:24:13,850
Tetapi langkah 1 akan mempunyai akan memberi saya sebagai memori banyak seperti yang saya perlukan

387
00:24:13,850 --> 00:24:18,630
patut salinan hello, kemudian memikirkan bagaimana untuk menyalin h di sini, e di sini,

388
00:24:18,630 --> 00:24:20,390
l di sini dan sebagainya.

389
00:24:20,390 --> 00:24:24,880
Tetapi ini seharusnya berasa sedikit jelas walaupun beberapa butiran masih abstrak.

390
00:24:24,880 --> 00:24:28,690
Untuk menyalin rentetan ini ke dalam ini, ia hanya untuk gelung atau gelung sementara

391
00:24:28,690 --> 00:24:31,580
atau sesuatu yang anda telah menjadi semua lebih akrab.

392
00:24:31,580 --> 00:24:35,970
Jadi mari kita cuba ini. Mari saya pergi ke copy2.c.

393
00:24:35,970 --> 00:24:43,270
Di copy2.c kita mempunyai hampir program yang sama kecuali selama 27 baris.

394
00:24:43,270 --> 00:24:47,260
Ia kelihatan agak kompleks, tetapi jika kita asingkan sekeping oleh sekeping,

395
00:24:47,260 --> 00:24:48,950
sebelah kiri adalah sama.

396
00:24:48,950 --> 00:24:52,790
Char * t mencipta perkara ini dalam ingatan, walaupun dengan tanda tanya

397
00:24:52,790 --> 00:24:54,680
kerana kita tidak mempunyai idea apa yang ada secara lalai.

398
00:24:54,680 --> 00:24:57,920
Pada sebelah kanan kita sedang memperkenalkan fungsi baru, malloc,

399
00:24:57,920 --> 00:25:00,640
untuk ingatan memperuntukkan, memberi saya ingatan,

400
00:25:00,640 --> 00:25:06,900
dan ia nampaknya mengambil berapa banyak hujah, berapa banyak perkara di dalam kurungan?

401
00:25:09,660 --> 00:25:12,130
Saya mendengar sungutmu 1 dan 2, tetapi ia adalah hanya 1.

402
00:25:12,130 --> 00:25:15,320
Tiada koma, yang bermakna terdapat hanya 1 perkara di dalam kurungan.

403
00:25:15,320 --> 00:25:17,720
Walaupun terdapat kurungan lain, izinkan saya menyerlahkan

404
00:25:17,720 --> 00:25:21,460
apa yang di dalam kurungan terluar, dan ia adalah ungkapan ini:

405
00:25:21,460 --> 00:25:25,880
(Strlen (s) + 1) * sizeof (char).

406
00:25:25,880 --> 00:25:29,190
Jadi, jika kita benar-benar berfikir ini melalui, ini mengatakan memberikan saya panjang s.

407
00:25:29,190 --> 00:25:34,440
Mengapa saya, walaupun, sambil menambah 1 ke panjang? >> [Sambutan pelajar didengar]

408
00:25:34,440 --> 00:25:40,200
Tepat sekali. Kami perlukan ruang untuk lelaki ini pada ekor, watak keenam yang tidak mempunyai makna Inggeris

409
00:25:40,200 --> 00:25:42,250
tetapi tidak mempunyai makna perancangan khas.

410
00:25:42,250 --> 00:25:46,800
>> Jadi kita memerlukan + 1 untuk itu kerana strlen pulangan jangkaan manusia panjang,

411
00:25:46,800 --> 00:25:50,890
hello atau 5, ia tidak memberi anda watak null tambahan.

412
00:25:50,890 --> 00:25:52,980
Jadi saya manual menambah ini dengan + 1.

413
00:25:52,980 --> 00:25:56,060
Dan kemudian ini, saiz * (char), kita tidak dilihat sebelum ini.

414
00:25:56,060 --> 00:25:57,480
Ini bukan teknikal fungsi.

415
00:25:57,480 --> 00:26:04,150
Ia adalah kata kunci khas yang hanya memberitahu anda apa saiz beberapa jenis data pada komputer

416
00:26:04,150 --> 00:26:06,980
kerana pada hakikatnya, sebahagian daripada kita mempunyai komputer 32-bit.

417
00:26:06,980 --> 00:26:10,900
Saya mempunyai sebuah komputer yang agak lama di rumah, dan ia hanya menggunakan 32 bit untuk mewakili petunjuk.

418
00:26:10,900 --> 00:26:13,900
Dan sebagainya jika saya lakukan saiz jenis data, ia mungkin menjadi 32 bit.

419
00:26:13,900 --> 00:26:18,300
Tetapi jika saya menggunakan komputer baru saya mewah, saya mungkin akan mendapat kembali nilai 64-bit

420
00:26:18,300 --> 00:26:20,510
untuk sesuatu seperti alamat.

421
00:26:20,510 --> 00:26:25,400
Jadi dalam kes ini, hanya untuk selamat super, kami tidak pergi kepada sesuatu kod keras seperti -

422
00:26:25,400 --> 00:26:28,740
baik, apa yang saiz char mengikut kepada apa yang kita telah berkata setakat ini?

423
00:26:28,740 --> 00:26:34,450
Kami telah cukup banyak berkata secara lisan bahawa ia adalah 1 bait, dan itulah cukup banyak benar di seluruh papan.

424
00:26:34,450 --> 00:26:37,000
Tetapi sekali lagi, andaian cenderung menjadi buruk.

425
00:26:37,000 --> 00:26:40,850
Mereka membawa kepada perisian kereta jika orang menggunakan perisian anda dengan cara yang anda tidak berniat.

426
00:26:40,850 --> 00:26:44,750
Jadi abstrak mari ini jauh dan hanya lebih generik mengatakan

427
00:26:44,750 --> 00:26:46,830
Saya perlukan ini ketulan banyak memori

428
00:26:46,830 --> 00:26:50,210
dan setiap sebahagian memori harus bersamaan dengan saiz watak,

429
00:26:50,210 --> 00:26:54,870
yang sebenarnya bersamaan 1 dalam kes ini, tetapi ia adalah cara yang lebih generik menulisnya.

430
00:26:54,870 --> 00:27:00,460
Jadi, jika perkataan hello, berapa banyak bait tidak malloc nampaknya memperuntukkan bagi hello?

431
00:27:00,460 --> 00:27:04,980
[Pelajar] Enam. >> Enam. Tepat seperti yang banyak seperti yang kita mempunyai tanda soal pada skrin.

432
00:27:04,980 --> 00:27:07,800
Dan kemudian mengambil guess kini berdasarkan pemahaman anda GetString

433
00:27:07,800 --> 00:27:12,790
apakah malloc mungkin kembali? >> [Pelajar] address.

434
00:27:12,790 --> 00:27:17,020
Satu alamat apa? Daripada sebahagian pertama memori.

435
00:27:17,020 --> 00:27:20,670
>> Kami tidak mempunyai idea apa yang ada kerana beberapa fungsi lain

436
00:27:20,670 --> 00:27:23,010
mungkin telah menggunakan memori ini sebelumnya.

437
00:27:23,010 --> 00:27:28,380
Tetapi malloc, seperti GetString, mengembalikan alamat bait pertama memori

438
00:27:28,380 --> 00:27:30,540
bahawa ia telah diketepikan untuk anda.

439
00:27:30,540 --> 00:27:38,380
Walau bagaimanapun, apa yang ia tidak berbuat mengisi ruang kosong ini dengan watak null backslash

440
00:27:38,380 --> 00:27:43,030
kerana ia ternyata anda boleh menggunakan malloc untuk memperuntukkan apa-apa: ints, rentetan, tatasusunan,

441
00:27:43,030 --> 00:27:45,700
terapung, struktur pelajar.

442
00:27:45,700 --> 00:27:47,750
Anda boleh menggunakan malloc sepenuhnya generik.

443
00:27:47,750 --> 00:27:51,470
Ia tidak peduli atau perlu tahu apa yang anda memperuntukkan memori untuk.

444
00:27:51,470 --> 00:27:55,810
Jadi ia akan menjadi angkuh untuk malloc meletakkan 0 \

445
00:27:55,810 --> 00:27:58,340
pada akhir Sebahagian setiap memori ia memberi anda

446
00:27:58,340 --> 00:28:02,620
kerana ini \ 0 perkara hanya satu konvensyen untuk rentetan.

447
00:28:02,620 --> 00:28:06,310
Ia tidak digunakan untuk ints, ia tidak digunakan untuk terapung, ia tidak digunakan untuk pelajar.

448
00:28:06,310 --> 00:28:11,730
Dan sebagainya gotcha dengan malloc adalah bahawa beban sepenuhnya kepada anda pengaturcara

449
00:28:11,730 --> 00:28:16,790
ingat berapa banyak bait anda diperuntukkan dan tidak pernah menggunakan untuk gelung

450
00:28:16,790 --> 00:28:21,570
atau gelung sementara dan pergi lepas sempadan sebahagian memori anda telah diberikan.

451
00:28:21,570 --> 00:28:23,540
Letakkan satu lagi cara, secepat anda memperuntukkan memori,

452
00:28:23,540 --> 00:28:28,510
anda tidak boleh meminta sistem operasi, oh, dengan cara itu, bagaimana besar sebahagian memori ini?

453
00:28:28,510 --> 00:28:32,080
Ia terpulang kepada anda untuk ingat jika anda perlu nilai itu.

454
00:28:32,080 --> 00:28:34,330
>> Jadi mari kita lihat bagaimana saya meneruskan untuk menggunakan memori ini.

455
00:28:34,330 --> 00:28:38,430
Dalam baris 28 dan 29 mengapa saya melakukan ini?

456
00:28:39,850 --> 00:28:42,260
Hanya jumlah cek kewarasan.

457
00:28:42,260 --> 00:28:45,110
Hanya dalam kes sesuatu silapnya, saya meminta beberapa jumlah gila memori

458
00:28:45,110 --> 00:28:48,690
atau saya telah banyak perkara yang berjalan pada komputer yang hanya ada memori tidak mencukupi,

459
00:28:48,690 --> 00:28:51,780
sesuatu seperti itu, saya sekurang-kurangnya mahu untuk memeriksa for null.

460
00:28:51,780 --> 00:28:55,260
Pada hakikatnya, kebanyakan komputer akan memberi anda ilusi bahawa setiap program

461
00:28:55,260 --> 00:28:57,080
boleh menggunakan keseluruhan RAM anda,

462
00:28:57,080 --> 00:29:00,740
tetapi walaupun begitu, jika jenis pengguna dalam rentetan beberapa lama gila mungkin kerana mereka seorang lelaki yang buruk

463
00:29:00,740 --> 00:29:03,440
dan mereka sebenarnya cuba untuk crash program anda atau hack ke dalamnya,

464
00:29:03,440 --> 00:29:07,300
anda mahu sekurang-kurangnya menyemak nilai pulangan malloc dan sama ada ia sama batal.

465
00:29:07,300 --> 00:29:11,630
Dan jika ia tidak, mari kita hanya berhenti sekarang kerana saya tidak tahu apa yang perlu dilakukan dalam kes itu.

466
00:29:11,630 --> 00:29:13,950
Bagaimana saya menyalin rentetan? Terdapat beberapa cara untuk melakukan ini.

467
00:29:13,950 --> 00:29:18,850
Terdapat str menyalin fungsi dalam C, tetapi ia adalah sangat mudah bagi kita untuk melakukan ini cara lama.

468
00:29:18,850 --> 00:29:23,110
>> Pertama izinkan saya memikirkan apa yang panjang s.

469
00:29:23,110 --> 00:29:26,930
Saya boleh meletakkan ini di dalam gelung tetapi sebaliknya saya hanya meletakkan ia keluar di sini untuk kejelasan.

470
00:29:26,930 --> 00:29:30,610
Jadi n kini menyimpan panjang rentetan asal, yang nampaknya 5.

471
00:29:30,610 --> 00:29:35,290
Kemudian dalam gelung untuk saya saya iterating dari 0 sehingga n,

472
00:29:35,290 --> 00:29:40,940
dan pada setiap lelaran Saya meletakkan [i] dalam t [i].

473
00:29:40,940 --> 00:29:45,060
Jadi itulah apa yang saya tersirat dengan jari 2 saya menunjuk pada tali sebelum.

474
00:29:45,060 --> 00:29:49,260
Seperti ini untuk gelung lelaran seperti ini, saya akan menyalin h ke sini,

475
00:29:49,260 --> 00:29:52,890
e ke sini, l sini kerana ini adalah s, ini adalah t.

476
00:29:52,890 --> 00:29:58,770
Dan kemudian akhir sekali, dalam 35 baris mengapa saya melakukan ini?

477
00:29:58,770 --> 00:30:03,770
Saya perlu memastikan bahawa saya menamatkan rentetan t.

478
00:30:03,770 --> 00:30:06,170
Dan saya melakukannya dengan cara ini untuk menjadi super jelas.

479
00:30:06,170 --> 00:30:09,510
Tetapi mencadangkan, seseorang, jika anda boleh, cara yang berbeza untuk melakukan ini.

480
00:30:09,510 --> 00:30:13,930
Saya tidak benar-benar memerlukan satu line 35. Ada satu lagi cara untuk melakukan ini.

481
00:30:13,930 --> 00:30:18,880
Yeah. >> [Sambutan pelajar didengar] >> Katakanlah ia kuat.

482
00:30:18,880 --> 00:30:20,960
[Pelajar] Kurang daripada atau sama dengan. >> Tepat sekali.

483
00:30:20,960 --> 00:30:24,450
Kami hanya boleh berkata kurang daripada atau sama dengan n, yang secara umum telah buruk

484
00:30:24,450 --> 00:30:28,190
kerana hampir selalu apabila kita pergi kepada yang bersamaan dengan perkara yang kita sedang mengira

485
00:30:28,190 --> 00:30:30,000
kita pergi langkah 1 terlalu jauh.

486
00:30:30,000 --> 00:30:32,170
Tetapi ingat, berapa banyak bait adakah kita memperuntukkan?

487
00:30:32,170 --> 00:30:37,210
Kami memperuntukkan strlen s, jadi 5 + 1 untuk total 6.

488
00:30:37,210 --> 00:30:39,980
Jadi dalam kes ini, kita boleh melakukan sesuatu seperti ini

489
00:30:39,980 --> 00:30:46,450
supaya kita menyalin bukan hanya hello tetapi juga 0 \ pada akhir sangat.

490
00:30:46,450 --> 00:30:49,860
Selain itu, kita boleh menggunakan fungsi yang dipanggil salinan str, strcpy,

491
00:30:49,860 --> 00:30:51,700
tetapi itu tidak akan menjadi hampir yang banyak keseronokan.

492
00:30:51,700 --> 00:30:54,000
Tetapi itu semua ia tidak di bawah hood.

493
00:30:54,000 --> 00:30:56,050
Kemudian akhir sekali, kita melakukan perkara yang sama seperti sebelum ini.

494
00:30:56,050 --> 00:31:01,620
Saya mengambil kesempatan t dan kemudian saya mendakwa bahawa asal kelihatan seperti ini dan salinan kelihatan seperti itu.

495
00:31:01,620 --> 00:31:08,570
Jadi mari kita cuba ini sekarang. Biar saya pergi di sini. Buat copy2. Kami akan mengezum masuk dan menjalankan copy2.

496
00:31:08,570 --> 00:31:13,840
Saya akan menaip hello dalam huruf kecil, dan sememangnya saya mendapatkan huruf kecil hello seperti yang asal

497
00:31:13,840 --> 00:31:16,930
tetapi modal Hello untuk salinan.

498
00:31:16,930 --> 00:31:20,300
Tetapi saya tidak dilakukan hanya lagi. Saya perlu lakukan 1 perkara terakhir di sini.

499
00:31:20,300 --> 00:31:28,000
46 dan 47 jelas membebaskan memori, tetapi apakah yang sebenarnya bermakna?

500
00:31:28,000 --> 00:31:33,250
Apa yang saya lakukan, adakah anda fikir, dengan memanggil line 46 dan line 47?

501
00:31:33,250 --> 00:31:38,900
Apakah kesan yang ada? Yeah.

502
00:31:38,900 --> 00:31:43,140
[Sambutan pelajar didengar] >> Tepat sekali.

503
00:31:43,140 --> 00:31:46,380
>> Anda hanya memberitahu sistem operasi, hey, terima kasih atas ingatan ini.

504
00:31:46,380 --> 00:31:48,320
Anda kini boleh menggunakan ia untuk orang lain.

505
00:31:48,320 --> 00:31:50,790
Dan di sini adalah satu contoh yang sempurna nilai sampah.

506
00:31:50,790 --> 00:31:55,430
Saya telah hanya digunakan memori ini untuk menulis perkataan hello dalam 2 tempat,

507
00:31:55,430 --> 00:31:57,490
sini, sini, sini, dan di sini.

508
00:31:57,490 --> 00:32:00,910
Jadi ini adalah h-e-l-l-o-\ 0.

509
00:32:00,910 --> 00:32:06,960
Tetapi kemudian saya panggil line 46 dan line 47, dan anda tahu apa yang berlaku di sana dari segi gambar?

510
00:32:06,960 --> 00:32:10,010
Sebenarnya, tunggu, gambar ini adalah yang lama.

511
00:32:10,010 --> 00:32:12,550
Apabila kita membuat salinan, lelaki ini sebenarnya menunjuk sini,

512
00:32:12,550 --> 00:32:16,110
jadi mari kita membuang nombor dan hanya abstrak jauh sebagai anak panah kami lagi.

513
00:32:16,110 --> 00:32:19,370
Apa yang berlaku dalam gambar ini apabila saya panggil bebas?

514
00:32:19,370 --> 00:32:22,750
[Pelajar tindak balas didengar] >> Tidak juga.

515
00:32:22,750 --> 00:32:29,510
Jika saya panggil percuma di s dan t - jenis soalan helah - gambar ini tidak berubah pada semua

516
00:32:29,510 --> 00:32:33,880
kerana memanggil s dan memanggil t hanya memberitahu sistem operasi,

517
00:32:33,880 --> 00:32:39,010
hey, anda boleh menggunakan memori ini lagi, tetapi ia tidak mengubah ini untuk menyeimbangkan

518
00:32:39,010 --> 00:32:41,840
atau beberapa aksara khas, ia tidak menukar ini,

519
00:32:41,840 --> 00:32:47,350
ia tidak mengubah h atau e atau l atau l atau o di tempat sama ada apa-apa lagi.

520
00:32:47,350 --> 00:32:51,610
Dari segi gambar, secepat anda memanggil percuma, tiada perubahan.

521
00:32:51,610 --> 00:32:56,570
Dan di dalamnya terletak asal nilai sampah kerana jika saya kemudian dalam program ini

522
00:32:56,570 --> 00:33:01,010
minta sistem operasi untuk ingatan lebih dengan malloc GetString atau atau sesuatu seperti yang

523
00:33:01,010 --> 00:33:04,900
dan sistem operasi mengatakan, pasti, saya mempunyai 12 bait memori hanya dibebaskan,

524
00:33:04,900 --> 00:33:08,080
menggunakan, apa yang anda akan perlu diserahkan?

525
00:33:08,080 --> 00:33:10,830
Anda akan menyerahkan sebahagian memori yang kita biasanya akan menarik

526
00:33:10,830 --> 00:33:13,700
dengan tanda soalan, tetapi apa yang mereka tanda tanya?

527
00:33:13,700 --> 00:33:17,000
Mereka berada h-e-l-l-o, h-e-l-l-o.

528
00:33:17,000 --> 00:33:20,940
Ini adalah nilai sampah baru kami dengan seberapa segera seperti yang anda membebaskan memori yang.

529
00:33:20,940 --> 00:33:22,750
>> Terdapat implikasi dunia sebenar di sini juga.

530
00:33:22,750 --> 00:33:24,720
Ini berlaku untuk melakukan dengan RAM, tetapi komputer anda

531
00:33:24,720 --> 00:33:26,720
sebenarnya melakukan perkara yang sama dengan cakera.

532
00:33:26,720 --> 00:33:30,620
Kami akan bercakap tentang perkara ini khususnya dengan set masalah masa depan yang memberi tumpuan kepada forensik.

533
00:33:30,620 --> 00:33:36,170
Tetapi apa sebenarnya yang berlaku jika anda mempunyai beberapa fail kewangan sensitif pada desktop anda

534
00:33:36,170 --> 00:33:39,600
atau beberapa JPEG lengkap dan anda mengheret ke dalam tong sampah anda,

535
00:33:39,600 --> 00:33:44,390
apa yang berlaku apabila anda mengheret ke dalam tong sampah atau tong kitar semula?

536
00:33:44,390 --> 00:33:47,240
Anda tahu apa yang saya bercakap tentang. [Ketawa]

537
00:33:47,240 --> 00:33:52,370
Apa yang berlaku apabila anda telah mengheret bukti bahawa ke dalam tong kitar semula anda atau sampah boleh?

538
00:33:52,370 --> 00:33:55,920
[Sambutan pelajar didengar]

539
00:33:55,920 --> 00:33:58,000
Nah, jadi berhati-hati. Apa yang berlaku apabila anda berbuat demikian?

540
00:33:58,000 --> 00:34:01,030
Jawapan ringkasnya adalah apa-apa, kan?

541
00:34:01,030 --> 00:34:04,790
Fail lengkap atau sensitif masih hanya duduk di sana tempat dalam cakera keras anda.

542
00:34:04,790 --> 00:34:07,940
Kebanyakan kita sekurang-kurangnya telah belajar cara keras bahawa anda perlu untuk mengosongkan sampah anda

543
00:34:07,940 --> 00:34:10,429
atau tong kitar semula anda untuk benar-benar memadam fail.

544
00:34:10,429 --> 00:34:13,440
Dan sesungguhnya, apabila anda klik kanan atau Kawalan klik pada sampah anda boleh

545
00:34:13,440 --> 00:34:15,580
atau memilih File, Sampah kosong atau apa sahaja

546
00:34:15,580 --> 00:34:21,420
dan anda sebenarnya mengosongkan sampah boleh atau tong kitar semula, apa sebenarnya yang berlaku kemudian kepada gambar ini?

547
00:34:22,810 --> 00:34:25,969
Tidak lebih. Jadi apa-apa yang sebenarnya berlaku pada cakera.

548
00:34:25,969 --> 00:34:30,880
>> Dan jika kita hanya sementara menyimpang dan menulis - I'll hanya menggunakan belakang ini.

549
00:34:30,880 --> 00:34:34,639
Jadi sekarang cerita berubah dari RAM, yang mana program wujud

550
00:34:34,639 --> 00:34:39,250
semasa anda menjalankan mereka, cakera, yang mana mereka disimpan jangka panjang

551
00:34:39,250 --> 00:34:42,920
walaupun apabila kuasa akan keluar, buat masa sekarang - dan kita akan kembali kepada ini pada masa depan -

552
00:34:42,920 --> 00:34:46,380
mari kita hanya berpura-pura bahawa ini mewakili dalam cakera keras komputer anda

553
00:34:46,380 --> 00:34:50,110
kerana kembali pada hari mereka digunakan untuk menjadi cakera bulat, sama seperti cakera liut.

554
00:34:50,110 --> 00:34:55,130
Jadi, jika anda mempunyai beberapa fail Excel sensitif, ia mungkin mengambil masa sehingga ini sebahagian memori

555
00:34:55,130 --> 00:34:59,770
pada cakera komputer anda, dan saya hanya melukis 1s dan 0-an sama sewenang-wenangnya.

556
00:34:59,770 --> 00:35:03,970
Apabila anda menyeret fail seperti itu ke tong sampah anda atau boleh kitar semula bin,

557
00:35:03,970 --> 00:35:07,750
benar-benar tiada apa yang berlaku kerana Apple dan Microsoft telah memutuskan

558
00:35:07,750 --> 00:35:10,450
sampah boleh dan tong kitar semula adalah benar-benar hanya placeholder sementara.

559
00:35:10,450 --> 00:35:14,710
Mungkin akhirnya OS akan mengosongkannya untuk anda, tetapi biasanya, ia tidak berbuat apa-apa,

560
00:35:14,710 --> 00:35:17,090
sekurang-kurangnya sehingga anda benar-benar rendah pada ruang.

561
00:35:17,090 --> 00:35:20,870
>> Walau bagaimanapun, apabila anda pergi ke sampah kosong atau kosong recycle bin,

562
00:35:20,870 --> 00:35:23,460
sama, tiada apa yang berlaku kepada gambar ini.

563
00:35:23,460 --> 00:35:28,590
Semua yang berlaku adalah di tempat lain di komputer anda, terdapat beberapa jenis jadual.

564
00:35:28,590 --> 00:35:35,400
Ia adalah jenis seperti lembaran menipu sedikit yang mengatakan bahawa, katakan, resume.doc,

565
00:35:35,400 --> 00:35:40,920
supaya resume anda dalam fail Microsoft Word yang digunakan untuk hidup di 123 lokasi pada cakera keras anda,

566
00:35:40,920 --> 00:35:43,710
bukan dalam ingatan dan tidak dalam RAM tetapi pada cakera keras anda,

567
00:35:43,710 --> 00:35:49,050
dan kehidupan JPEG lengkap anda pada 456, dan fail Excel anda tinggal di 789 atau mana-mana jua.

568
00:35:49,050 --> 00:35:53,640
Apabila anda padam fail dengan sebenarnya mengosongkan sampah atau tong kitar semula,

569
00:35:53,640 --> 00:35:59,530
gambar ini tidak berubah. 0 dan 1s pada cakera keras anda tidak pergi ke mana-mana.

570
00:35:59,530 --> 00:36:03,930
Tetapi jadual ini, pangkalan data ini sedikit pelbagai, adakah perubahan.

571
00:36:03,930 --> 00:36:08,750
Apabila anda memadam resume anda, ia seolah-olah fail dipadam dalam erti kata lain,

572
00:36:08,750 --> 00:36:12,790
tetapi semua komputer tidak lupa di mana perkara yang tinggal pada pemacu keras anda.

573
00:36:12,790 --> 00:36:17,870
0 dan 1s yang mengarang resume anda atau mana-mana fail-fail lain masih utuh.

574
00:36:17,870 --> 00:36:21,960
>> Jadi, jika anda melakukan ini sengaja, masih ada kebarangkalian bukan sifar

575
00:36:21,960 --> 00:36:25,800
bahawa anda boleh memulihkan data anda menggunakan Norton Utilities atau beberapa perisian komersial

576
00:36:25,800 --> 00:36:29,810
maksud yang dalam kehidupan adalah untuk mencari 0s dan 1s yang telah jenis telah yatim,

577
00:36:29,810 --> 00:36:33,300
lupa di sini tetapi meninggalkan di sini, supaya anda boleh mendapatkan kembali data anda.

578
00:36:33,300 --> 00:36:38,410
Atau penyiasat forensik dengan polis atau FBI sebenarnya akan mengambil cakera keras

579
00:36:38,410 --> 00:36:42,550
dan sebenarnya mencari corak 0 dan 1s yang kelihatan seperti JPEG, kelihatan seperti fail Excel,

580
00:36:42,550 --> 00:36:46,400
dan memulihkan mereka bahawa cara walaupun komputer telah lupa mereka di sana.

581
00:36:46,400 --> 00:36:49,820
Jadi satu-satunya cara untuk benar-benar memadam data, seperti yang kita akan membincangkan di masa hadapan,

582
00:36:49,820 --> 00:36:54,190
adalah untuk gosok atau mengelap fail atau cakera keras oleh -

583
00:36:54,190 --> 00:36:56,540
Anda tidak boleh benar-benar menghilangkan 0s dan 1s

584
00:36:56,540 --> 00:36:59,440
kerana jika tidak, anda akan bermula dengan pemacu keras gigabit

585
00:36:59,440 --> 00:37:02,380
dan anda akan berakhir dengan cakera keras megabait jika anda sentiasa telah memotong,

586
00:37:02,380 --> 00:37:04,380
secara literal, 0 dan 1s.

587
00:37:04,380 --> 00:37:06,310
Jadi apa yang akan anda lakukan jika anda benar-benar mahu untuk menutup trek anda

588
00:37:06,310 --> 00:37:10,510
dan masalah asas adalah bahawa masih ada 0s dan 1s pada cakera?

589
00:37:10,510 --> 00:37:14,930
Saya melihat seseorang gesticulating bahawa anda secara fizikal akan memecahkan peranti. Yang akan bekerja.

590
00:37:14,930 --> 00:37:19,600
[Ketawa] Tetapi jika itulah jenis penyelesaian yang mahal, apa yang akan menjadi lebih munasabah?

591
00:37:19,600 --> 00:37:23,270
Yeah. >> [Pelajar] Overwrite mereka. >> Overwrite mereka dengan apa? >> [Pelajar] Data-data lain.

592
00:37:23,270 --> 00:37:29,070
Data lain. Anda hanya boleh menimpa cakera anda dengan 0s atau 1s atau semua 0s, 1s semua.

593
00:37:29,070 --> 00:37:31,230
>> Dan itulah sesungguhnya apa yang sesetengah perisian tidak.

594
00:37:31,230 --> 00:37:33,570
Anda boleh membeli perisian atau bahkan mendapatkan perisian percuma,

595
00:37:33,570 --> 00:37:36,610
dan juga dibina dalam Mac OS hari ini, kurang jadi dalam Windows,

596
00:37:36,610 --> 00:37:38,660
adalah keupayaan untuk selamat memadam.

597
00:37:38,660 --> 00:37:41,960
Sebenarnya, jika anda mahu kepada semua rumah run hari ini jika anda mempunyai Mac dan melakukan ini,

598
00:37:41,960 --> 00:37:45,740
jika anda telah mendapat beberapa perkara dalam tong sampah anda boleh, anda boleh melakukan Kosongkan Sampah yang selamat,

599
00:37:45,740 --> 00:37:47,610
yang tidak tepat.

600
00:37:47,610 --> 00:37:53,350
Bukannya hanya memadam fail di sini, ia tidak memadam sini 0 dan 1s,

601
00:37:53,350 --> 00:38:01,240
sebaliknya, ia hanya menukar mereka semua, misalnya, kepada 0 dan dot, dot, dot.

602
00:38:01,240 --> 00:38:05,330
Jadi salah psets masa depan anda sebenarnya akan untuk memulihkan data dengan sengaja -

603
00:38:05,330 --> 00:38:08,430
gambar-gambar yang kita telah diambil orang, tempat, dan perkara-perkara di kampus

604
00:38:08,430 --> 00:38:12,810
yang kita akan membuat imej forensik kad memori kamera digital,

605
00:38:12,810 --> 00:38:17,120
yang merupakan idea yang sama yang tepat - dan anda akan perlu dicabar untuk mencari sebenarnya

606
00:38:17,120 --> 00:38:20,160
corak yang mewakili JPEG pada cakera keras anda,

607
00:38:20,160 --> 00:38:23,610
banyak seperti bekas pelajar yang emelnya saya membaca beberapa minggu yang lalu

608
00:38:23,610 --> 00:38:25,860
untuk memulihkan gambar kakaknya.

609
00:38:25,860 --> 00:38:30,300
Mengapa tidak kita mengambil 5-minit rehat di sini, dan kami akan berkumpul semula dengan lebih pada ingatan.

610
00:38:33,030 --> 00:38:38,610
Jadi di sini adalah di mana perkara mendapatkan sedikit minda-lentur, tetapi ini adalah satu langkah yang sangat kuat

611
00:38:38,610 --> 00:38:40,480
ke arah memahami ini semua lebih.

612
00:38:40,480 --> 00:38:42,900
Berikut adalah program yang dipanggil pointers.c.

613
00:38:42,900 --> 00:38:45,430
Ia adalah antara contoh kod hari ini.

614
00:38:45,430 --> 00:38:51,280
Perhatikan bahawa dalam beberapa baris pertama, 19 melalui 22, semua yang kita lakukan adalah sesuatu seperti GetString

615
00:38:51,280 --> 00:38:54,460
dan kembali alamat, menyimpan ia dalam s.

616
00:38:54,460 --> 00:38:58,380
Seterusnya untuk walaupun 3 pset jika anda mahu tetapi pset 4 dan pada

617
00:38:58,380 --> 00:39:01,030
di mana anda boleh mula mengambil ini roda latihan luar diri,

618
00:39:01,030 --> 00:39:04,030
tidak ada sebab untuk berpura-pura bahawa rentetan wujud lagi.

619
00:39:04,030 --> 00:39:07,030
Ia sudah tentu okay hanya mula berkata * char.

620
00:39:07,030 --> 00:39:12,610
>> Sebagai mengetepikan, dalam rujukan dalam talian dan di dalam buku-buku anda sering boleh melihat bintang di sebelah pembolehubah.

621
00:39:12,610 --> 00:39:15,600
Anda juga mungkin melihat ruang di sekitar kedua-dua belah.

622
00:39:15,600 --> 00:39:17,680
Semua mereka berfungsi betul.

623
00:39:17,680 --> 00:39:21,180
Buat masa sekarang, walaupun, kita akan menyeragamkan pada pendekatan ini untuk membuat super jelas

624
00:39:21,180 --> 00:39:24,000
bahawa * char adalah seperti mengatakan penunjuk watak.

625
00:39:24,000 --> 00:39:25,680
Itu adalah jenis data.

626
00:39:25,680 --> 00:39:28,730
Dan kemudian nama pembolehubah adalah s dalam kes ini.

627
00:39:28,730 --> 00:39:31,180
Jadi kita telah mendapat rentetan dan kita telah dipanggil ia s.

628
00:39:31,180 --> 00:39:35,180
Dan kemudian turun di sini melihat bahawa saya lakukan sebenarnya sedikit tipu muslihat.

629
00:39:35,180 --> 00:39:39,080
Ini dipanggil penunjuk aritmetik, yang merupakan jenis mudah super.

630
00:39:39,080 --> 00:39:41,790
Ia hanya bermakna tambah dan tolak nombor untuk petunjuk.

631
00:39:41,790 --> 00:39:43,660
Tetapi ini sebenarnya berfungsi.

632
00:39:43,660 --> 00:39:49,170
Program ini nampaknya mencetak watak 1 rentetan s per baris seperti yang hasil akhir -

633
00:39:49,170 --> 00:39:54,920
Hanya supaya kita boleh merosakkan mana ini akan, membuat petunjuk, menjalankan petunjuk, izinkan saya zum masuk

634
00:39:54,920 --> 00:39:58,940
Sekarang mari saya jenis dalam sesuatu seperti HELLO dan jenis Masukkan

635
00:39:58,940 --> 00:40:01,080
dan ia mencetak 1 aksara per baris.

636
00:40:01,080 --> 00:40:04,730
Sehingga saat lalu, kita akan melakukan ini dengan notasi kurungan persegi.

637
00:40:04,730 --> 00:40:09,760
Kita akan mempunyai untuk gelung dan kita akan lakukan printf s [i] dan kita akan melakukannya lagi dan lagi dan lagi

638
00:40:09,760 --> 00:40:11,950
dengan n backslash pada akhir setiap baris.

639
00:40:11,950 --> 00:40:16,800
Tetapi program ini adalah berbeza. Program ini menggunakan, secara literal, aritmetik.

640
00:40:16,800 --> 00:40:18,860
Jadi apa yang berlaku di sini?

641
00:40:18,860 --> 00:40:24,720
Pertama sekali, sebelum gelung ini walaupun melaksanakan, apa, hanya perlu jelas, adalah s sebenarnya?

642
00:40:24,720 --> 00:40:27,270
S adalah? >> [Pelajar] address. >> Satu alamat.

643
00:40:27,270 --> 00:40:32,980
>> Dan ia alamat, dalam kes-hello, watak pertama dalam perkataan itu, yang merupakan h.

644
00:40:32,980 --> 00:40:37,370
Jadi s adalah, dalam contoh ini tertentu, alamat h.

645
00:40:37,370 --> 00:40:41,850
Jadi, apakah ia bermakna untuk melakukan s + i?

646
00:40:41,850 --> 00:40:46,280
Well, i bermula pada 0 dalam hal ini untuk gelung. Kami telah melakukan yang banyak kali.

647
00:40:46,280 --> 00:40:49,760
Saya akan pergi sehingga panjang tali, nampaknya.

648
00:40:49,760 --> 00:40:53,950
Jadi pada lelaran pertama gelung ini, i adalah jelas 0.

649
00:40:53,950 --> 00:41:01,740
Jadi ungkapan ini mengatakan s + i - bukan, s +0- yang jelas hanya s.

650
00:41:01,740 --> 00:41:04,320
Jadi apakah * s di sini?

651
00:41:04,320 --> 00:41:08,530
Sekarang kita sedang menggunakan bintang dengan cara yang sedikit berbeza.

652
00:41:08,530 --> 00:41:13,080
Biar saya pergi ke hadapan dan menghilangkan t kerana kita sudah selesai bercakap tentang t dan salinan s.

653
00:41:13,080 --> 00:41:15,540
Sekarang kita hanya mahu untuk memberitahu cerita yang melibatkan s.

654
00:41:15,540 --> 00:41:20,090
Dan sebagainya pada masa ini, setelah rentetan jenis, dunia kita kelihatan agak seperti ia lakukan sebelum

655
00:41:20,090 --> 00:41:26,630
dengan hanya s menyimpan alamat h dan lebih amnya menunjuk pada tali hello.

656
00:41:26,630 --> 00:41:33,170
Jika sekarang saya lakukan satu garis seperti * (s + i), mari kita mencuba ini.

657
00:41:33,170 --> 00:41:40,140
Jadi * (s + i). Biar saya memudahkan ini kerana ini adalah 0, jadi ini adalah * (s +0).

658
00:41:40,140 --> 00:41:43,790
Well, tunggu satu minit. Memudahkan lagi. Ini adalah * (s).

659
00:41:43,790 --> 00:41:47,020
Nah, sekarang kurungan adalah jenis bodoh, jadi sekarang mari kita hanya melakukan * s.

660
00:41:47,020 --> 00:41:50,540
Jadi, dalam lelaran pertama gelung ini, bahawa garis itu diserlahkan, 26,

661
00:41:50,540 --> 00:41:53,650
adalah cukup banyak bersamaan dengan percetakan ini.

662
00:41:53,650 --> 00:41:56,040
Apakah jenis data * s?

663
00:41:56,040 --> 00:42:00,770
Dalam konteks ini, kerana bintang yang berlaku akan datang kepada s sendiri,

664
00:42:00,770 --> 00:42:04,930
tetapi lebih khusus, kerana kita tidak lagi mengisytiharkan s,

665
00:42:04,930 --> 00:42:09,730
kita tidak mewujudkan pemboleh ubah lagi, tidak ada menyebut * char di baris 26,

666
00:42:09,730 --> 00:42:14,280
tidak ada menyebut tentang rentetan kata kunci, kami hanya menggunakan pembolehubah yang dipanggil s,

667
00:42:14,280 --> 00:42:19,650
ia ternyata kini bintang mempunyai sedikit berbeza dan, diakui, mengelirukan makna.

668
00:42:19,650 --> 00:42:26,590
* S di sini bermakna pergi ke alamat di s dan cetak apa yang ada di sana.

669
00:42:26,590 --> 00:42:33,750
Jadi s di sini, * s - jenis seperti pelongsor dan Tangga, ikut anak panah - di sini.

670
00:42:33,750 --> 00:42:35,850
Jadi ini adalah * s.

671
00:42:35,850 --> 00:42:39,060
>> Jadi apa yang mendapat dicetak pada lelaran pertama gelung yang di baris 26?

672
00:42:39,060 --> 00:42:42,170
Saya mencetak% c, yang merupakan placeholder untuk watak,

673
00:42:42,170 --> 00:42:48,520
maka \ n bagi barisan baru. * (S + i) di mana i ialah 0 hanya ini.

674
00:42:48,520 --> 00:42:53,670
Jadi apa char saya letakkan untuk c%? H.

675
00:42:53,670 --> 00:42:56,900
Dalam lelaran berikutnya gelung - anda mungkin boleh melihat di mana ini akan -

676
00:42:56,900 --> 00:43:01,350
lelaran seterusnya i adalah jelas 1, jadi ini bermakna +1 ku,

677
00:43:01,350 --> 00:43:05,580
dan kemudian sekarang saya perlu kurungan kerana kini bintang itu perlu untuk mengatakan

678
00:43:05,580 --> 00:43:08,620
pergi kepada alamat ingatan +1 ku.

679
00:43:08,620 --> 00:43:14,170
Apakah s? Mari kita melancarkan kembali dalam masa dan mengatakan anak panah ini kini sebenarnya tidak melakukan sebarang nikmat.

680
00:43:14,170 --> 00:43:18,450
Biarkan lebih khusus mengatakan bahawa ini menyimpan nombor 123

681
00:43:18,450 --> 00:43:25,110
kerana permulaan rentetan ini hello, ini adalah alamat 123, ini adalah 124, dan sebagainya.

682
00:43:25,110 --> 00:43:30,550
Maka pada lelaran kedua apabila saya cakapkan +1 ku, bahawa seperti mengatakan 123 +1,

683
00:43:30,550 --> 00:43:35,340
atau dikenali sebagai 124, jadi apa char mendapat dicetak pada lelaran kedua?

684
00:43:35,340 --> 00:43:37,850
E pada alamat ingatan 124.

685
00:43:37,850 --> 00:43:44,440
Kemudian + lagi, 125, 126, 127, dan gelung ini bersyukur berhenti sebelum kita sampai ke sini

686
00:43:44,440 --> 00:43:49,040
kerana saya menggunakan strlen untuk memastikan bahawa saya tidak mengira terlalu tinggi.

687
00:43:49,040 --> 00:43:50,810
Jadi yang juga adalah ia.

688
00:43:50,810 --> 00:43:55,000
Sekali lagi, ini adalah hanya seolah-olah kita telah dilakukan seminggu yang lalu.

689
00:43:55,000 --> 00:43:59,200
Izinkan saya menulis pada baris bawah walaupun kita tidak mahu melakukan kedua-duanya.

690
00:43:59,200 --> 00:44:02,500
Ini adalah sama sekarang ini.

691
00:44:02,500 --> 00:44:08,310
>> Jadi walaupun s adalah rentetan, seperti yang kita telah memanggil ia selama beberapa minggu, s adalah benar-benar * char.

692
00:44:08,310 --> 00:44:13,270
Jadi, jika kita mahu menjadi super dubur, ia adalah benar-benar yang betul untuk menulis watak tertentu

693
00:44:13,270 --> 00:44:17,490
pada lokasi engan menggunakan alamat-alamat angka dan ini pengendali bintang,

694
00:44:17,490 --> 00:44:20,470
tetapi terus terang, ini adalah pembersih yang hanya begitu banyak. Jadi ini tidak buruk.

695
00:44:20,470 --> 00:44:26,720
Tiada sebab untuk berhenti melakukan baris 27 di sini, tetapi 26 adalah fungsi yang sama,

696
00:44:26,720 --> 00:44:31,570
dan ia berfungsi sama untuk betul-betul sebab-sebab yang kita telah membincangkan setakat.

697
00:44:31,570 --> 00:44:33,650
Dan akhir sekali, 29 adalah amalan yang hanya baik.

698
00:44:33,650 --> 00:44:38,420
Panggilan percuma s bermakna bahawa kini anda memberi kembali memori bahawa GetString memberikan anda

699
00:44:38,420 --> 00:44:41,630
kerana sekali lagi, seperti yang saya disebutkan Isnin, GetString untuk minggu

700
00:44:41,630 --> 00:44:44,180
telah memperkenalkan bug ke dalam kod anda.

701
00:44:44,180 --> 00:44:46,490
Kod untuk minggu anda mempunyai kebocoran memori

702
00:44:46,490 --> 00:44:49,970
di mana anda telah meminta GetString untuk memori tetapi anda tidak pernah memberikan ia kembali.

703
00:44:49,970 --> 00:44:53,410
Dan yang sengaja dipilih oleh kami pedagogically

704
00:44:53,410 --> 00:44:55,880
kerana ia hanya terlalu banyak untuk berfikir tentang awal.

705
00:44:55,880 --> 00:44:57,710
Tetapi sekarang kita memerlukan lebih simetri.

706
00:44:57,710 --> 00:45:00,830
Jika anda bertanya kepada komputer untuk ingatan, seperti kes GetString,

707
00:45:00,830 --> 00:45:02,820
seperti kes itu nampaknya malloc,

708
00:45:02,820 --> 00:45:07,970
anda mesti sekarang terus pset 4 juga bebas apa-apa memori itu.

709
00:45:07,970 --> 00:45:11,650
Notis ini adalah berbeza daripada mengatakan n int.

710
00:45:11,650 --> 00:45:15,040
Anda tidak perlu untuk membebaskan ini kerana anda tidak memanggil GetString

711
00:45:15,040 --> 00:45:16,890
dan anda tidak memanggil malloc.

712
00:45:16,890 --> 00:45:20,610
>> Dan walaupun anda dipanggil GetInt kerana akhirnya kita akan melihat,

713
00:45:20,610 --> 00:45:25,520
GetInt tidak memperuntukkan memori untuk anda kerana anda sebenarnya boleh lulus sekitar integer

714
00:45:25,520 --> 00:45:29,430
dan terapung dan aksara hanya cara yang kita telah lakukan untuk minggu.

715
00:45:29,430 --> 00:45:33,960
Rentetan, walaupun, adalah istimewa kerana benar-benar mereka dinamika aksara berganda.

716
00:45:33,960 --> 00:45:37,450
Jadi mereka hanya berbeza dari aksara dan terapung dan ints dan sebagainya.

717
00:45:37,450 --> 00:45:39,980
Tetapi kita akan kembali yang lama.

718
00:45:39,980 --> 00:45:44,920
Sebarang pertanyaan kemudian pada permulaan ini petunjuk? Yeah.

719
00:45:44,920 --> 00:45:49,690
[Soalan pelajar didengar]

720
00:45:49,690 --> 00:45:51,440
Ah, soalan yang sangat baik.

721
00:45:51,440 --> 00:45:55,790
Salah satu perkara yang beberapa C sebenarnya tidak untuk anda, yang mudah,

722
00:45:55,790 --> 00:46:00,110
ia angka untuk anda apa saiz jenis data

723
00:46:00,110 --> 00:46:03,060
dan kemudian tidak bahawa jenis penggandaan untuk anda.

724
00:46:03,060 --> 00:46:06,610
Ini adalah tidak relevan dalam kes aksara kerana hampir selalu char 1 bait,

725
00:46:06,610 --> 00:46:08,150
jadi ini hanya berfungsi.

726
00:46:08,150 --> 00:46:11,220
Tetapi demi perbincangan, jika anda sebenarnya percetakan integer

727
00:46:11,220 --> 00:46:15,500
dan anda telah cuba untuk mencetak beberapa nilai yang telah menunjuk pada integer,

728
00:46:15,500 --> 00:46:20,720
anda sama tidak akan perlu untuk melakukan + 4 * i hanya kerana int 4 bait.

729
00:46:20,720 --> 00:46:25,780
Aritmetik pointer bermakna bahawa C dan pengkompil melakukan semua bahawa matematik untuk anda.

730
00:46:25,780 --> 00:46:29,190
Semua yang anda perlu mengambil berat tentang pengiraan dalam jenis rasa manusia. Yeah.

731
00:46:29,190 --> 00:46:35,200
[Pelajar] Jika anda mengisytiharkan rentetan di dalam gelung, adakah anda mempunyai untuk membebaskan kemudian?

732
00:46:35,200 --> 00:46:36,760
Soalan yang baik.

733
00:46:36,760 --> 00:46:41,390
>> Jika anda mengisytiharkan dalam rentetan bagi gelung, adakah anda perlu untuk membebaskan kemudian?

734
00:46:41,390 --> 00:46:47,520
Anda hanya perlu memori bebas yang anda memperuntukkan dengan GetString atau dengan malloc.

735
00:46:47,520 --> 00:46:53,110
Jadi jika anda hanya mengatakan sesuatu seperti - izinkan saya meletakkan pendakap kerinting sekarang supaya semua kod berkaitan.

736
00:46:53,110 --> 00:46:58,580
Jika anda melakukan sesuatu, walaupun buggily, seperti ini, char * t = s,

737
00:46:58,580 --> 00:47:03,450
anda tidak perlu t percuma kerana t tidak melibatkan apa-apa sebutan malloc atau GetString.

738
00:47:03,450 --> 00:47:08,960
Jika sebaliknya anda lakukan ini, GetString, maka ya, anda akan perlu t percuma.

739
00:47:08,960 --> 00:47:14,350
Dan pada hakikatnya, satunya peluang anda untuk berbuat demikian adalah sekarang dalam gelung ini, isu yang sama skop

740
00:47:14,350 --> 00:47:16,060
bahawa kita telah dibincangkan pada masa lalu.

741
00:47:16,060 --> 00:47:18,830
Jika tidak, anda akan memperuntukkan memori, memperuntukkan memori, memperuntukkan memori,

742
00:47:18,830 --> 00:47:21,230
dan di akhir program ini kerana anda berada di luar gelung itu,

743
00:47:21,230 --> 00:47:24,240
t tidak wujud, tetapi anda tidak pernah memberitahu sistem operasi

744
00:47:24,240 --> 00:47:26,750
bahawa anda tidak memerlukan memori yang lagi.

745
00:47:26,750 --> 00:47:30,430
Dan tidak lama lagi, bagi pset 4 atau 5 kita akan melengkapkan anda dengan program yang dipanggil Valgrind,

746
00:47:30,430 --> 00:47:34,160
yang sama dalam semangat untuk GDB bahawa ia mendapat agak antara muka batin,

747
00:47:34,160 --> 00:47:35,750
tetapi tujuan dalam hidup adalah untuk membantu anda.

748
00:47:35,750 --> 00:47:39,380
Dan Valgrind merupakan satu program yang pada masa depan akan mencari program anda

749
00:47:39,380 --> 00:47:42,550
mencari kebocoran memori, sama ada dari GetString atau malloc,

750
00:47:42,550 --> 00:47:47,800
yang kita akan mula menggunakan semua lebih kerana kita berhenti menggunakan perpustakaan CS50 sebagai banyak.

751
00:47:47,800 --> 00:47:53,030
Kami akhirnya kini mempunyai jenis perbendaharaan kata dan jenis model mental dalam teori

752
00:47:53,030 --> 00:47:55,170
dengan yang untuk menyelesaikan program ini patah.

753
00:47:55,170 --> 00:47:59,410
>> Jadi dalam program ini patah, swap berfungsi dalam swap,

754
00:47:59,410 --> 00:48:05,280
tetapi ia tidak pernah benar-benar bekerja di utama kerana utama diluluskan dalam x dan y, ingat,

755
00:48:05,280 --> 00:48:07,260
dan mereka telah diluluskan oleh nilai-nilai, jadi untuk bercakap.

756
00:48:07,260 --> 00:48:09,330
Salinan daripada mereka telah diberikan untuk menukar.

757
00:48:09,330 --> 00:48:12,520
Menjelang akhir swap, a dan b itu memang telah ditukar,

758
00:48:12,520 --> 00:48:16,120
tetapi sudah tentu x dan y, seperti yang kita dibincangkan pada hari Isnin, tidak pernah.

759
00:48:16,120 --> 00:48:19,940
Jadi saya mencadangkan hijau di sini bahawa ini adalah sebenarnya penyelesaian di sini.

760
00:48:19,940 --> 00:48:22,640
Dan sebenarnya, biarlah saya bergerak bintang saya hanya untuk menjadi konsisten

761
00:48:22,640 --> 00:48:24,440
walaupun, sekali lagi, fungsi ini tidak mengapa.

762
00:48:24,440 --> 00:48:28,730
Pada minggu-minggu akan datang, kami akan menjelaskan bila dan mengapa ia perkara.

763
00:48:28,730 --> 00:48:30,600
Jadi hijau kini adalah penyelesaian.

764
00:48:30,600 --> 00:48:33,700
Terus terang, ia kelihatan banyak keseluruhan Messier kerana saya mempunyai semua bintang-bintang ini.

765
00:48:33,700 --> 00:48:35,380
Izinkan saya menunjukkan satu perkara.

766
00:48:35,380 --> 00:48:40,040
Top line di sini di mana ia mengatakan int * dan int * b

767
00:48:40,040 --> 00:48:42,820
asasnya melakukan perkara yang sama kerana ia sentiasa mempunyai.

768
00:48:42,820 --> 00:48:47,070
Ia mengisytiharkan 2 hujah atau parameter untuk menukar,

769
00:48:47,070 --> 00:48:49,940
di mana yang pertama adalah penunjuk int dipanggil,

770
00:48:49,940 --> 00:48:53,100
kedua yang merupakan penunjuk int dipanggil b.

771
00:48:53,100 --> 00:48:55,770
Satu-satunya perkara yang baru pada ketika ini adalah hakikat bahawa terdapat bintang di sana.

772
00:48:55,770 --> 00:48:59,340
>> Apa maksudnya? Tidak int, b tidak adalah satu int.

773
00:48:59,340 --> 00:49:04,100
Adalah alamat int dan b adalah alamat int yang berbeza.

774
00:49:04,100 --> 00:49:06,980
Turun di sini, ini adalah di mana saya mengakui C mendapat mengelirukan.

775
00:49:06,980 --> 00:49:09,790
Sekarang kita sedang menggunakan bintang, tetapi ia mempunyai makna yang berbeza dalam konteks ini.

776
00:49:09,790 --> 00:49:13,150
Kerana kita tidak mengisytiharkan petunjuk seperti kita di sini,

777
00:49:13,150 --> 00:49:15,500
di sini kita dereferencing perkara.

778
00:49:15,500 --> 00:49:21,520
Jadi secara teknikal, bintang dalam konteks ini baris pertama, kedua, dan ketiga di dalam swap

779
00:49:21,520 --> 00:49:24,560
pengendali dereference, yang hanya bermakna pergi ke sana.

780
00:49:24,560 --> 00:49:27,400
Jadi hanya jari saya diikuti anak panah untuk h,

781
00:49:27,400 --> 00:49:31,100
* Cara pergi ke alamat tersebut dan mencari saya int yang ada.

782
00:49:31,100 --> 00:49:34,250
* Cara b pergi ke alamat dan lulus saya apa yang ada.

783
00:49:34,250 --> 00:49:40,730
Jadi mari kita melukis gambar dari Isnin kini menggunakan timbunan bingkai,

784
00:49:40,730 --> 00:49:43,130
satu bawah yang akan menjadi utama,

785
00:49:43,130 --> 00:49:47,600
satu atas yang akan menjadi swap,

786
00:49:47,600 --> 00:49:50,880
supaya dunia kita kelihatan, sama seperti hari Isnin, seperti ini.

787
00:49:50,880 --> 00:49:53,620
Berikut adalah sebahagian memori yang utama akan menggunakan.

788
00:49:53,620 --> 00:49:56,520
>> Ingat dari hari Isnin bahawa program ini hanya mempunyai 2 pembolehubah,

789
00:49:56,520 --> 00:50:01,930
yang dipanggil x dan satu dipanggil y, dan saya telah meletakkan nombor 1 dan 2 di sana.

790
00:50:01,930 --> 00:50:06,580
Sekarang apabila saya panggil swap seperti yang saya lakukan pada hari Isnin,

791
00:50:06,580 --> 00:50:11,000
sebelum ini apabila saya menggunakan versi merah program ini, yang kelihatan seperti ini,

792
00:50:11,000 --> 00:50:17,470
Saya mendapat 2 parameter, a dan b, dan apa yang kita menulis di sini dan di sini?

793
00:50:17,470 --> 00:50:21,160
Hanya 1 dan 2, secara literal salinan x dan y.

794
00:50:21,160 --> 00:50:23,070
Hari ini kita mengubah itu.

795
00:50:23,070 --> 00:50:28,510
Hari ini bukannya lulus dalam ints a dan b kita pergi untuk lulus dalam 2 alamat.

796
00:50:28,510 --> 00:50:34,290
Alamat tersebut berlaku untuk menunjukkan ints, tetapi alamat tidak ints diri.

797
00:50:34,290 --> 00:50:37,330
Mereka adalah alamat. Ia seperti alamat pos sebaliknya.

798
00:50:37,330 --> 00:50:40,580
Jadi sekarang kita hanya perlu memberi diri saya sedikit lebih terperinci pada skrin.

799
00:50:40,580 --> 00:50:43,250
Ini adalah memori komputer saya kerana ia telah sepanjang hari.

800
00:50:43,250 --> 00:50:45,120
Sekarang kita perlu beberapa skim penomboran sewenang-wenangnya.

801
00:50:45,120 --> 00:50:50,580
Jadi mari kita hanya mengatakan, hanya secara kebetulan, bahawa ini adalah alamat ingatan 123, 124.

802
00:50:50,580 --> 00:50:55,660
Mari kita hanya mengatakan ini ialah 125, ini adalah 126, dan sebagainya, tetapi yang benar-benar sewenang-wenangnya.

803
00:50:55,660 --> 00:50:58,590
Kita hanya perlu beberapa skim penomboran dalam ingatan saya.

804
00:50:58,590 --> 00:51:04,030
Jadi sekarang apabila saya benar-benar lulus dalam x dan y, saya tidak akan lulus dalam x dan y;

805
00:51:04,030 --> 00:51:08,400
Saya akan lulus dalam alamat pos, jadi untuk bercakap, x dan y

806
00:51:08,400 --> 00:51:11,870
supaya apa yang mendapat disimpan di sini dan di sini tidak adalah 1 dan 2,

807
00:51:11,870 --> 00:51:16,030
tetapi jika anda boleh melihat teks kecil saya, apa yang mendapat diluluskan di sini dan di sini?

808
00:51:16,030 --> 00:51:23,340
[Sambutan pelajar didengar] >> Tepat sekali. 123 mendapat diletakkan di sini dan 124 mendapat diletakkan di sini.

809
00:51:23,340 --> 00:51:28,910
>> Sekarang, kerana saya menggunakan bintang dalam cara ini garis yang pertama di sini di atas,

810
00:51:28,910 --> 00:51:34,340
program saya hanya tahu bahawa 123 dan 124, walaupun mereka jelas integer

811
00:51:34,340 --> 00:51:40,160
bahawa mana-mana manusia boleh notis, mereka harus ditafsirkan sebagai alamat, alamat berangka.

812
00:51:40,160 --> 00:51:43,250
Mereka tidak berada di dalam dan diri mereka sendiri ints, mereka alamat,

813
00:51:43,250 --> 00:51:46,120
dan itulah kerana saya telah jelas meletakkan bintang di sana.

814
00:51:46,120 --> 00:51:51,360
Jadi sekarang dalam baris pertama, kedua, dan ketiga saya kod sebenar apa yang berlaku di sini?

815
00:51:51,360 --> 00:51:53,380
Mari kita lukiskan rehat gambar.

816
00:51:53,380 --> 00:51:56,980
Tmp adalah sama seperti ia adalah pada hari Isnin. Tiada apa-apa yang istimewa tentang tmp.

817
00:51:56,980 --> 00:52:03,060
Ia adalah hanya 32 bit tempatan berubah-ubah, dan di dalam yang saya nampaknya menyimpan nilai a *.

818
00:52:03,060 --> 00:52:08,580
Sekarang, jika saya hanya berkata tmp = a, apa yang saya akan meletakkan di sini? >> [Pelajar] 123.

819
00:52:08,580 --> 00:52:10,370
123. Tetapi itu bukan apa yang saya lakukan.

820
00:52:10,370 --> 00:52:13,670
Saya katakan tmp = * a. Cara Bintang pergi ke sana.

821
00:52:13,670 --> 00:52:19,370
Jadi di sini adalah, 123. Bagaimana saya pergi ke sana? Berpura-pura seperti ada anak panah.

822
00:52:19,370 --> 00:52:24,460
Nah, ada ia adalah, 1. Jadi apa yang mendapat disimpan di tmp, nampaknya? Hanya 1.

823
00:52:24,460 --> 00:52:29,620
Jadi dalam erti kata lain, tmp *, * satu cara pergi ke alamat yang kini dalam,

824
00:52:29,620 --> 00:52:31,320
yang nampaknya 123.

825
00:52:31,320 --> 00:52:33,910
>> Okay, di sini kita adalah di 123 lokasi, saya melihat nombor 1,

826
00:52:33,910 --> 00:52:35,670
jadi saya akan meletakkan nombor 1 di sana.

827
00:52:35,670 --> 00:52:39,020
Sekarang apa yang saya lakukan dalam 2 baris, * = * b?

828
00:52:39,020 --> 00:52:44,570
Ini adalah sedikit lebih terlibat kerana kini apa yang dikatakan? Ia adalah 123.

829
00:52:44,570 --> 00:52:50,220
So * adalah di mana? Tepat di mana saya sebelum ini. Jadi pergi ke sana. Okay.

830
00:52:50,220 --> 00:52:53,420
Sekarang, akhirnya, dan akhirnya ini akan mula masuk akal, mudah-mudahan,

831
00:52:53,420 --> 00:53:00,280
* B bermakna apa yang di b? 124. Jadi saya perlu pergi ke sana, yang terletak 2.

832
00:53:00,280 --> 00:53:03,430
Jadi, apa yang saya meletakkan di mana?

833
00:53:03,430 --> 00:53:10,100
2 masuk ke sini kerana * b masuk ke dalam * satu. Jadi, saya akan berbuat demikian.

834
00:53:10,100 --> 00:53:13,120
Dan anda sudah boleh melihat, mungkin, bahawa kita lebih dekat

835
00:53:13,120 --> 00:53:17,710
untuk menyelesaikan ini bodoh, masalah yang mudah dengan betul untuk kali pertama

836
00:53:17,710 --> 00:53:20,920
kerana sekarang kita masih mempunyai ingatan apa x,

837
00:53:20,920 --> 00:53:23,230
kami mempunyai 2 salinan, diakui, y,

838
00:53:23,230 --> 00:53:25,850
tetapi baris 3 sekarang kata * b.

839
00:53:25,850 --> 00:53:31,080
Jadi di sini adalah b. * B cara pergi ke sana. Jadi di mana lokasi 124?

840
00:53:31,080 --> 00:53:35,560
Ia nampaknya di sini. Jadi apa yang saya letakkan di sini? Jelas sekali, tmp.

841
00:53:35,560 --> 00:53:39,600
Jadi sekarang saya melakukan ini. Jadi saya mempunyai 1 di sini dan 2 di sini.

842
00:53:39,600 --> 00:53:43,560
Dan kini apa tentang semua ini, 123, 124, dan 1?

843
00:53:43,560 --> 00:53:47,910
Secepat pulangan swap, ingatan ini adalah sebagai baik sebagai hilang

844
00:53:47,910 --> 00:53:51,070
kerana secepat pulangan swap, sistem operasi

845
00:53:51,070 --> 00:53:54,190
adalah bebas untuk menggunakan memori yang sekali lagi pada masa depan.

846
00:53:54,190 --> 00:53:58,870
Hanya ingatan utama di bawah timbunan ini kononnya melekat sekitar.

847
00:53:58,870 --> 00:54:01,470
>> Dan supaya kita akhirnya mempunyai kini versi bekerja.

848
00:54:01,470 --> 00:54:06,310
Biar saya pergi ke swap.c, dan notis berikut.

849
00:54:06,310 --> 00:54:11,280
Pada bahagian atas program saya telah berubah prototaip saya untuk menjadi int * dan int * b.

850
00:54:11,280 --> 00:54:15,000
Jadi, perkara yang hanya saya berubah untuk pergi dari merah, yang buruk, hijau, yang baik,

851
00:54:15,000 --> 00:54:17,350
saya tambah bintang ini hari ini.

852
00:54:17,350 --> 00:54:21,520
Tetapi kemudian turun di sini di swap sendiri saya terpaksa untuk menyalin, paste apa yang hanya pada slaid.

853
00:54:21,520 --> 00:54:24,140
Saya mempunyai bintang di sini, bintang di sini - yang sepadan prototaip -

854
00:54:24,140 --> 00:54:27,930
dan kemudian semua perkara ini kini mempunyai bintang kecuali tmp

855
00:54:27,930 --> 00:54:30,680
kerana penggunaan pembolehubah sementara, tiada apa-apa yang baru di sana.

856
00:54:30,680 --> 00:54:33,040
Saya hanya perlu penyimpanan sementara untuk int.

857
00:54:33,040 --> 00:54:34,820
Jadi kita tidak memerlukan bintang di sana.

858
00:54:34,820 --> 00:54:39,310
Kita hanya perlu bintang supaya kita boleh menyeberang ini jenis sempadan sewenang-wenangnya

859
00:54:39,310 --> 00:54:42,900
antara 2 bingkai dalam ingatan komputer saya.

860
00:54:42,900 --> 00:54:45,630
Tetapi satu perkara yang lepas telah berubah, dan anda mungkin telah celah ia sudah.

861
00:54:45,630 --> 00:54:48,810
Apa barisan lain jelas berbeza sekarang? >> [Pelajar] & x.

862
00:54:48,810 --> 00:54:53,270
>> Ya, jadi 25 adalah barisan terakhir kod saya perlu menukar untuk ini untuk bekerja.

863
00:54:53,270 --> 00:54:58,360
Seminggu yang lalu dan walaupun pada hari Isnin line 25 kelihatan seperti ini, menukar x dan y,

864
00:54:58,360 --> 00:55:02,020
dan ini hanya dipecahkan kerana jika anda mengatakan swap (x, y)

865
00:55:02,020 --> 00:55:05,660
anda memberi salinan x dan y untuk menukar, maka ia melakukan perkara,

866
00:55:05,660 --> 00:55:09,080
tetapi anda sebenarnya tidak pernah berubah-ubah x dan y sendiri.

867
00:55:09,080 --> 00:55:12,880
Jadi, walaupun anda tidak pernah melihat watak ini sebelum dengan #: glib dalam kod,

868
00:55:12,880 --> 00:55:15,860
hanya mengambil tekaan. Apakah #: glib lakukan, nampaknya?

869
00:55:15,860 --> 00:55:17,890
[Pelajar] Mengambil alamat. >> Mengambil alamat.

870
00:55:17,890 --> 00:55:21,160
Jadi #: glib mengatakan memberikan saya alamat x.

871
00:55:21,160 --> 00:55:25,590
Siapa tahu di mana ia? Ia berlaku untuk menjadi 123. Saya tidak peduli. Hanya memberikan saya alamat x.

872
00:55:25,590 --> 00:55:28,340
& Y bermakna memberi saya alamat y.

873
00:55:28,340 --> 00:55:34,450
Dan pada ketika itu cerita ini adalah sempurna konsisten dengan gambar kita menarik seketika lalu.

874
00:55:34,450 --> 00:55:38,310
>> Jadi saya akan mengakui petunjuk, sudah tentu bagi saya apabila saya mula belajar ini,

875
00:55:38,310 --> 00:55:40,570
pasti salah satu perkara yang paling sukar untuk membalut fikiran saya sekitar.

876
00:55:40,570 --> 00:55:43,760
Tetapi sedar, terutamanya seperti yang kita terus bermain dengan jenis-jenis perkara,

877
00:55:43,760 --> 00:55:48,030
jika anda memecahkan ia turun untuk menyusun ini super mudah intelektual tidak menarik masalah

878
00:55:48,030 --> 00:55:52,270
hanya nombor bergerak di sekitar, jawapannya kepada banyak kekeliruan dengan petunjuk

879
00:55:52,270 --> 00:55:56,590
benar-benar boleh diperolehi daripada mekanik ini sangat asas.

880
00:55:56,590 --> 00:55:59,070
Berikut adalah alamat. Pergi ke sana dengan bintang.

881
00:55:59,070 --> 00:56:03,830
Atau sebaliknya, di sini #: glib. Memikirkan apa yang sebenarnya adalah alamat.

882
00:56:03,830 --> 00:56:06,270
Semua hak.

883
00:56:06,270 --> 00:56:09,000
Jadi di mana semua ingatan ini datang dari?

884
00:56:09,000 --> 00:56:12,360
Kami telah menarik gambar ini beberapa kali, dan saya terus menjanjikan kita akan kembali kepadanya,

885
00:56:12,360 --> 00:56:14,920
tetapi di sini adalah perwakilan memori komputer anda

886
00:56:14,920 --> 00:56:17,420
yang sedikit lebih dilabelkan daripada papan hitam kami di sini adalah.

887
00:56:17,420 --> 00:56:21,590
Segmen teks di atas mewakili apa yang berkenaan dengan program anda?

888
00:56:21,590 --> 00:56:26,090
[Sambutan pelajar didengar] >> Maaf? Katakanlah lagi.

889
00:56:26,090 --> 00:56:28,660
[Pelajar] Program sebenar. >> Program sebenar.

890
00:56:28,660 --> 00:56:32,430
>> Jadi dilafaz 0s dan 1s bahawa anda telah disusun selepas menulis kod C dan kemudian berjalan

891
00:56:32,430 --> 00:56:35,910
dan menjana hujung 0s dan 1s sehingga mendapat terletak di sana dalam ingatan

892
00:56:35,910 --> 00:56:38,570
kerana apabila anda klik dua kali ikon pada Mac atau PC anda

893
00:56:38,570 --> 00:56:43,010
atau menjalankan arahan seperti mario pada segera anda, 0s dan 1s daripada cakera

894
00:56:43,010 --> 00:56:45,700
dimuatkan ke dalam memori supaya komputer boleh memanipulasi mereka

895
00:56:45,700 --> 00:56:47,540
dan melaksanakan mereka dengan lebih cepat.

896
00:56:47,540 --> 00:56:50,880
Jadi dimulakan data dan data yang tidak diisytiharkan, kita tidak akan bercakap banyak tentang mereka,

897
00:56:50,880 --> 00:56:52,420
tetapi mereka hanya pembolehubah global.

898
00:56:52,420 --> 00:56:54,710
Dimulakan bermakna pembolehubah global yang anda berikan nilai kepada;

899
00:56:54,710 --> 00:56:59,300
tidak diisytiharkan bermakna pembolehubah global bahawa anda tidak lagi memberi nilai kepada.

900
00:56:59,300 --> 00:57:01,900
Kemudian terdapat pembolehubah persekitaran yang saya benar-benar akan melambai tangan saya pada,

901
00:57:01,900 --> 00:57:04,860
tetapi mereka berada di sana dan yang menyimpan perkara-perkara seperti nama pengguna anda

902
00:57:04,860 --> 00:57:08,090
dan jenis lain butiran tahap yang lebih rendah.

903
00:57:08,090 --> 00:57:12,880
Tetapi keping juiciest susun atur memori anda adalah perkara ini dipanggil timbunan dan longgokan itu.

904
00:57:12,880 --> 00:57:17,470
Timbunan sekali lagi, perlu jelas, adalah memori yang digunakan apabila fungsi dipanggil,

905
00:57:17,470 --> 00:57:19,710
apabila terdapat pembolehubah tempatan

906
00:57:19,710 --> 00:57:22,120
dan apabila terdapat parameter yang diluluskan sekitar.

907
00:57:22,120 --> 00:57:24,490
Semua yang berlaku dalam timbunan.

908
00:57:24,490 --> 00:57:29,570
Timbunan itu kita tidak bercakap tentang, tetapi mengambil tekaan yang menggunakan timbunan.

909
00:57:31,120 --> 00:57:32,690
Hanya sebahagian memori yang berbeza.

910
00:57:32,690 --> 00:57:36,620
Ia berlaku untuk diambil di sini di atas, tetapi itulah konvensyen bergambar sewenang-wenangnya.

911
00:57:36,620 --> 00:57:41,670
Siapa yang nampaknya telah menggunakan memori dari timbunan itu selama beberapa minggu?

912
00:57:41,670 --> 00:57:44,830
Ia teknikal anda tetapi secara tidak langsung. >> [Pelajar] GetString.

913
00:57:44,830 --> 00:57:47,950
GetString dan malloc. Jadi di sini adalah perbezaan asas.

914
00:57:47,950 --> 00:57:51,300
>> Anda tahu untuk beberapa minggu lalu bahawa jika anda memerlukan ingatan, hanya mengisytiharkan pembolehubah.

915
00:57:51,300 --> 00:57:54,560
Jika anda memerlukan banyak memori, mengisytiharkan pelbagai kanan di dalam fungsi anda.

916
00:57:54,560 --> 00:57:59,620
Tetapi masalah kita telah disimpan menghadapi adalah jika anda mengisytiharkan pembolehubah tempatan dalam fungsi,

917
00:57:59,620 --> 00:58:05,340
secepat pulangan fungsi, apa yang berlaku kepada memori dan pembolehubah-pembolehubah?

918
00:58:05,340 --> 00:58:09,620
Hanya apapun ia tidak lagi milik anda, bukan? Ia hanya hilang jenis konsep.

919
00:58:09,620 --> 00:58:13,950
Ia masih fizikal di sana, jelas, tetapi ia tidak lagi hak anda untuk menggunakan.

920
00:58:13,950 --> 00:58:17,160
Ini adalah jelas bermasalah jika anda mahu menulis fungsi dalam kehidupan

921
00:58:17,160 --> 00:58:20,440
yang sebenarnya memperuntukkan memori dan tidak memberikan kembali segera.

922
00:58:20,440 --> 00:58:24,180
Kes di titik: tujuan GetString dalam kehidupan adalah untuk tidak mempunyai idea terlebih dahulu

923
00:58:24,180 --> 00:58:26,390
betapa besar rentetan saya akan menaip di keyboard,

924
00:58:26,390 --> 00:58:30,390
tetapi ia mendapat untuk dapat memperuntukkan memori untuk memegang Daud atau hello

925
00:58:30,390 --> 00:58:32,860
atau keseluruhan esei bahawa pengguna mungkin telah ditaip masuk

926
00:58:32,860 --> 00:58:35,280
Jadi GetString telah menggunakan malloc.

927
00:58:35,280 --> 00:58:38,910
Malloc itu mesti menggunakan bukan timbunan;

928
00:58:38,910 --> 00:58:40,770
sebaliknya ia menggunakan perkara ini dipanggil timbunan itu.

929
00:58:40,770 --> 00:58:44,430
Ada apa-apa yang berbeza tentang memori. Ia bukan cepat atau perlahan atau apa-apa seperti itu.

930
00:58:44,430 --> 00:58:46,570
Ia hanya fizikal di lokasi yang berbeza.

931
00:58:46,570 --> 00:58:50,120
>> Tetapi pemerintahan adalah bahawa memori yang diperuntukkan pada timbunan

932
00:58:50,120 --> 00:58:56,180
tidak akan diambil dari anda sehingga anda memanggil - mengambil tekaan bebas.

933
00:58:56,180 --> 00:59:00,510
Sebaliknya, ingatan-mana anda bertanya pada timbunan dengan hanya mengisytiharkan array

934
00:59:00,510 --> 00:59:03,320
atau mengisytiharkan pembolehubah seperti yang kita telah lakukan untuk minggu,

935
00:59:03,320 --> 00:59:05,640
bahawa secara lalai berakhir pada timbunan.

936
00:59:05,640 --> 00:59:09,550
Dan bahawa kerja-kerja yang besar 90% daripada masa itu, tetapi pada masa-masa yang jarang

937
00:59:09,550 --> 00:59:12,470
di mana anda mahu untuk memperuntukkan memori dan menyimpan di sekeliling,

938
00:59:12,470 --> 00:59:14,730
maka anda perlu menggunakan fungsi seperti malloc.

939
00:59:14,730 --> 00:59:19,370
Atau kita telah menggunakan fungsi seperti GetString, yang seterusnya menggunakan malloc.

940
00:59:19,370 --> 00:59:23,300
Mari kita lihat di mana ini mungkin memecahkan dan kemudian mengambil mengintip di Binky.

941
00:59:23,300 --> 00:59:25,820
Kita akan kembali itu di masa depan.

942
00:59:25,820 --> 00:59:29,270
Berikut adalah program super mudah bahawa dalam 2 baris pertama melakukan apa?

943
00:59:29,270 --> 00:59:33,460
Dalam bahasa Inggeris, apa yang ini 2 baris pertama kod lakukan dalam utama?

944
00:59:33,460 --> 00:59:35,600
[Sambutan pelajar didengar]

945
00:59:35,600 --> 00:59:37,880
Berhati-hati. Ia tidak memberi saya alamat x atau y.

946
00:59:37,880 --> 00:59:41,840
[Pelajar] Memberi petunjuk kepada ints. Baik >>. Berikan saya 2 petunjuk untuk integer.

947
00:59:41,840 --> 00:59:45,130
Dalam erti kata lain, memberi saya 2 ketulan ingatan bahawa saya menyimpan lukisan hari ini,

948
00:59:45,130 --> 00:59:46,950
walaupun saya terpadam sekarang, sebagai dataran.

949
00:59:46,950 --> 00:59:50,000
Berikan saya 2 ketulan memori, satu dipanggil x, satu dipanggil y -

950
00:59:50,000 --> 00:59:54,320
sebelum saya memanggil mereka s dan t - dan apakah jenis Sebahagian bahawa memori?

951
00:59:54,320 --> 00:59:57,160
Ia akan menyimpan alamat.

952
00:59:57,160 --> 00:59:59,110
Ia adalah * int jenis.

953
00:59:59,110 --> 01:00:01,630
>> Jadi alamat int akhirnya akan hidup dalam x,

954
01:00:01,630 --> 01:00:03,860
alamat int akhirnya akan hidup dalam y,

955
01:00:03,860 --> 01:00:08,460
tetapi pada mulanya, apa yang di dalam x dan y? Siapa tahu? Sampah nilai.

956
01:00:08,460 --> 01:00:10,180
Ia mempunyai tiada kaitan dengan penunjuk.

957
01:00:10,180 --> 01:00:12,720
Jika kita tidak meletakkan sesuatu di sana, siapa tahu apa sebenarnya ada?

958
01:00:12,720 --> 01:00:18,950
Sekarang, x. Apa yang berlaku di sini? Ini adalah legit kini kerana x penunjuk. Ia merupakan satu * int.

959
01:00:18,950 --> 01:00:21,870
Jadi ini bermakna saya boleh meletakkan di x alamat Sebahagian beberapa memori.

960
01:00:21,870 --> 01:00:25,120
Apakah malloc kembali? Sempurna, ia kembali alamat,

961
01:00:25,120 --> 01:00:28,510
alamat bait pertama dalam sebahagian keseluruhan ingatan.

962
01:00:28,510 --> 01:00:31,140
Berapa banyak bait ini nampaknya memperuntukkan, misalnya, dalam perkakas?

963
01:00:31,140 --> 01:00:33,510
Apakah saiz int? 4.

964
01:00:33,510 --> 01:00:36,600
Jika anda berfikir kembali ke 1 minggu, ia bukan super penting untuk sentiasa ingat bahawa,

965
01:00:36,600 --> 01:00:38,870
tetapi dalam kes ini ia adalah berguna untuk mengetahui, 4 bait.

966
01:00:38,870 --> 01:00:41,770
Jadi ini memperuntukkan pada 4 bytes timbunan

967
01:00:41,770 --> 01:00:46,110
dan ia kembali alamat yang pertama kepada saya dengan sewenang-wenangnya.

968
01:00:46,110 --> 01:00:47,700
Kini, apa yang x buat?

969
01:00:47,700 --> 01:00:52,200
A * x = 42 adalah melakukan apa?

970
01:00:52,200 --> 01:00:57,150
Jika pada ketika ini dalam cerita kita mempunyai x, yang kelihatan seperti ini dengan nilai sampah beberapa,

971
01:00:57,150 --> 01:01:04,120
ini kini y dengan nilai sampah beberapa, sekarang dalam 3 baris saya telah diperuntukkan 4 bait.

972
01:01:04,120 --> 01:01:06,950
Gambar ini pada dasarnya kelihatan seperti ini.

973
01:01:06,950 --> 01:01:12,010
Atau lebih khusus, jika ini adalah alamat sewenang-wenangnya 123, ini adalah apa cerita kita kini kelihatan seperti.

974
01:01:12,010 --> 01:01:23,940
* X = 42 sekarang bermakna apa? Ini bermakna pergi hingga 123 alamat dan meletakkan nombor 42 di sana.

975
01:01:23,940 --> 01:01:26,220
Saya tidak perlu untuk menarik garis-garis kerana kita tidak melakukan rentetan.

976
01:01:26,220 --> 01:01:29,480
>> Saya sepatutnya hanya ditulis seperti ini, dan hanya kerana demonstrasi itu,

977
01:01:29,480 --> 01:01:33,240
42 sebagai sejenis int mengambil banyak ruang, 4 bait.

978
01:01:33,240 --> 01:01:35,960
Jadi itulah apa yang berlaku di sana, tetapi ada masalah sekarang.

979
01:01:35,960 --> 01:01:40,580
* Y = 13. Apa yang akan berlaku di sini?

980
01:01:40,580 --> 01:01:46,470
Masalahnya ialah y * di dunia dipermudahkan kita hanya bermakna pergi ke alamat dalam y.

981
01:01:46,470 --> 01:01:48,590
Apakah dalam y? Ia adalah beberapa nilai sampah.

982
01:01:48,590 --> 01:01:53,150
Jadi mari kita andaikan bahawa nilai sampah adalah 5551212, sesuatu yang gila seperti itu.

983
01:01:53,150 --> 01:01:56,750
* Cara y pergi untuk menangani 5551212.

984
01:01:56,750 --> 01:02:00,450
Itu suka di sini. Ia tidak wujud, misalnya.

985
01:02:00,450 --> 01:02:05,310
Jadi * y mendapat 13 cara saya cuba untuk menarik 13 di sini. Ia tidak wujud.

986
01:02:05,310 --> 01:02:08,790
Saya telah melebihi segmen papan hitam. Apa yang saya dapat?

987
01:02:08,790 --> 01:02:14,930
Bahawa mesej kesalahan segmentasi samar kerana saya cuba untuk meletakkan dalam ingatan

988
01:02:14,930 --> 01:02:19,470
nilai seperti 13 di tempat yang tidak wujud.

989
01:02:19,470 --> 01:02:23,900
Selebihnya program mungkin bekerja okay, tetapi sehingga titik bahawa ia tidak.

990
01:02:23,900 --> 01:02:25,350
Jadi mari kita cuba untuk memberitahu cerita ini.

991
01:02:25,350 --> 01:02:27,830
Kita akan kembali kepada bahawa apabila kita telah bercakap tentang hex.

992
01:02:27,830 --> 01:02:30,290
Mari kita kembali kepada ini dan menyimpulkan dengan perkara ini dipanggil Binky,

993
01:02:30,290 --> 01:02:33,710
yang ingat adalah seorang profesor Stanford duduk di rumah bermain dengan claymation,

994
01:02:33,710 --> 01:02:36,380
untuk menceritakan kisah tepat program yang sama.

995
01:02:36,380 --> 01:02:40,580
Ia hanya kira-kira 3 minit. Di sini kita mempunyai Binky.

996
01:02:40,580 --> 01:02:45,030
[Penceramah lelaki pada video] Hei Binky, bangun. Ia adalah masa untuk berseronok penunjuk.

997
01:02:45,030 --> 01:02:50,080
[Binky] Apa itu? Belajar mengenai petunjuk? Oh, gula-gula!

998
01:02:50,080 --> 01:02:53,700
[Pembesar suara lelaki] Nah, untuk memulakan, saya rasa kita akan memerlukan petunjuk pasangan.

999
01:02:53,700 --> 01:02:57,890
>> [Binky] Okay. Kod ini memperuntukkan 2 petunjuk yang boleh menunjukkan kepada integer.

1000
01:02:57,890 --> 01:03:02,220
[Penceramah lelaki] Okay. Well, saya melihat 2 petunjuk, tetapi mereka seolah-olah tidak akan menunjuk kepada apa-apa.

1001
01:03:02,220 --> 01:03:05,550
[Binky] Itu betul. Pada mulanya, petunjuk tidak menunjukkan apa-apa.

1002
01:03:05,550 --> 01:03:09,270
Perkara-perkara yang mereka menunjukkan dipanggil pointees, dan menetapkan mereka sehingga adalah satu langkah yang berasingan.

1003
01:03:09,270 --> 01:03:12,330
[Pembesar suara lelaki] Oh, betul, betul. Saya tahu bahawa. The pointees berasingan.

1004
01:03:12,330 --> 01:03:15,630
Er, jadi bagaimana anda memperuntukkan pointee?

1005
01:03:15,630 --> 01:03:21,510
[Binky] Okay. Kod ini memperuntukkan pointee integer baru, dan bahagian ini menetapkan x untuk menunjukkan ia.

1006
01:03:21,510 --> 01:03:23,500
[Penceramah lelaki] Hei, yang kelihatan lebih baik.

1007
01:03:23,500 --> 01:03:26,030
Jadi membuat ia melakukan sesuatu. >> [Binky] Okay.

1008
01:03:26,030 --> 01:03:30,300
Saya akan dereference x penunjuk untuk menyimpan nombor 42 ke pointee.

1009
01:03:30,300 --> 01:03:34,410
Untuk silap mata ini, saya akan memerlukan tongkat sakti saya dereferencing.

1010
01:03:34,410 --> 01:03:38,610
[Penceramah lelaki] tongkat sakti anda dereferencing? Itu yang besar.

1011
01:03:38,610 --> 01:03:44,230
[Binky] Ini adalah apa yang kelihatan seperti kod. Saya hanya akan menubuhkan nombor dan ... [Pop bunyi]

1012
01:03:44,230 --> 01:03:46,100
[Penceramah lelaki] Hey melihat, ada ia pergi.

1013
01:03:46,100 --> 01:03:50,990
Jadi melakukan satu dereference pada x mengikuti anak panah untuk mengakses pointee itu,

1014
01:03:50,990 --> 01:03:53,230
dalam kes ini untuk menyimpan 42 di sana.

1015
01:03:53,230 --> 01:03:57,630
Hei, cuba menggunakan ia untuk menyimpan nombor 13 melalui penunjuk lain, y.

1016
01:03:57,630 --> 01:04:03,250
[Binky] Okay. Saya hanya akan pergi ke sini untuk y dan mendapatkan nombor 13 menubuhkan

1017
01:04:03,250 --> 01:04:08,360
dan kemudian mengambil tongkat dereferencing dan hanya ... [Bunyi dengung] Wah!

1018
01:04:08,360 --> 01:04:10,980
[Penceramah lelaki] Oh hey, yang tidak bekerja.

1019
01:04:10,980 --> 01:04:14,870
>> Katakanlah, Binky, saya tidak fikir dereferencing y adalah idea yang baik

1020
01:04:14,870 --> 01:04:17,880
kerana menubuhkan pointee adalah satu langkah yang berasingan

1021
01:04:17,880 --> 01:04:19,850
dan saya tidak fikir kita pernah melakukannya.

1022
01:04:19,850 --> 01:04:21,770
[Binky] Hmm, titik yang baik.

1023
01:04:21,770 --> 01:04:26,640
[Penceramah lelaki] Yeah. Kami memperuntukkan y penunjuk tetapi kita tidak pernah menetapkan ia untuk menunjukkan pointee satu.

1024
01:04:26,640 --> 01:04:28,780
[Binky] Hmm, sangat taat.

1025
01:04:28,780 --> 01:04:30,690
[Pembesar suara lelaki] Hei, anda mencari yang baik di sana, Binky.

1026
01:04:30,690 --> 01:04:34,160
Anda boleh menetapkan ia supaya mata y kepada pointee sama seperti x? >> [Binky] Pasti.

1027
01:04:34,160 --> 01:04:37,100
Saya akan menggunakan tongkat sakti saya tugasan penunjuk.

1028
01:04:37,100 --> 01:04:39,070
[Pembesar suara lelaki] Adakah yang akan menjadi masalah seperti sebelum ini?

1029
01:04:39,070 --> 01:04:40,840
[Binky] Tidak, ini tidak menyentuh pointees.

1030
01:04:40,840 --> 01:04:44,780
Ia hanya perubahan satu penunjuk untuk menunjukkan perkara yang sama seperti lain. [Pop bunyi]

1031
01:04:44,780 --> 01:04:48,570
[Penceramah lelaki] Oh, saya lihat. Sekarang y mata ke tempat yang sama sebagai x.

1032
01:04:48,570 --> 01:04:51,140
Jadi tunggu. Sekarang y ditetapkan. Ia mempunyai pointee.

1033
01:04:51,140 --> 01:04:54,520
Jadi, anda boleh cuba tongkat dereferencing sekali lagi untuk menghantar lebih 13.

1034
01:04:54,520 --> 01:04:58,130
[Binky] Eh, okay. Sini pergi. [Pop bunyi]

1035
01:04:58,130 --> 01:05:01,250
[Penceramah lelaki] Hei, melihat bahawa. Sekarang dereferencing kerja pada y.

1036
01:05:01,250 --> 01:05:05,200
Dan kerana penunjuk berkongsi bahawa salah pointee, kedua-dua mereka melihat 13.

1037
01:05:05,200 --> 01:05:06,910
[Binky] Yeah, perkongsian. Apa sahaja.

1038
01:05:06,910 --> 01:05:08,880
>> Jadi, kita akan pergi untuk menukar tempat sekarang?

1039
01:05:08,880 --> 01:05:11,420
[Penceramah lelaki] Oh melihat, kita berada di luar masa. >> [Binky] Tetapi -

1040
01:05:11,420 --> 01:05:13,880
[Penceramah lelaki] Hanya ingat 3 peraturan penunjuk.

1041
01:05:13,880 --> 01:05:18,630
Nombor 1, struktur asas adalah bahawa anda mempunyai penunjuk dan ia menunjuk ke pointee satu.

1042
01:05:18,630 --> 01:05:23,120
Tetapi penunjuk dan pointee adalah berasingan, dan kesilapan biasa adalah untuk menubuhkan penunjuk

1043
01:05:23,120 --> 01:05:25,680
tetapi lupa untuk memberikan pointee.

1044
01:05:25,680 --> 01:05:29,580
Nombor 2, dereferencing pointer bermula pada penunjuk dan mengikuti anak panah ke atas

1045
01:05:29,580 --> 01:05:31,060
untuk mengakses pointee.

1046
01:05:31,060 --> 01:05:34,340
Seperti yang kita semua tahu, ini hanya berfungsi jika terdapat pointee,

1047
01:05:34,340 --> 01:05:36,460
yang jenis mendapat kembali untuk memerintah nombor 1.

1048
01:05:36,460 --> 01:05:39,870
Nombor 3, tugasan penunjuk mengambil satu penunjuk dan perubahan

1049
01:05:39,870 --> 01:05:42,390
untuk menunjukkan pointee sama seperti penunjuk lain.

1050
01:05:42,390 --> 01:05:45,890
Jadi selepas tugasan, 2 penunjuk akan menunjukkan kepada pointee yang sama.

1051
01:05:45,890 --> 01:05:47,800
Kadang-kadang yang dipanggil perkongsian.

1052
01:05:47,800 --> 01:05:50,910
>> Dan itu semua ada ia benar-benar. Selamat tinggal sekarang.

1053
01:05:50,910 --> 01:05:55,840
Ini adalah Binky. Ini adalah CS50. Kami akan melihat anda minggu depan. [Tepukan]

1054
01:05:55,840 --> 01:05:59,000
>> [CS50.TV]