1
00:00:00,000 --> 00:00:02,500
[Powered by Google Translate] [Rozdział 5 - bardziej komfortowe]

2
00:00:02,500 --> 00:00:04,690
[Rob Bowden - Harvard University]

3
00:00:04,690 --> 00:00:07,250
[To jest CS50. - CS50.TV]

4
00:00:08,990 --> 00:00:14,250
>> Jak powiedziałem w moim e-mail, istnieje wiele rzeczy, których można używać

5
00:00:14,250 --> 00:00:17,060
inne niż urządzenia faktycznie zrobić zestawy problemów.

6
00:00:17,060 --> 00:00:19,910
Zalecamy to zrobić w urządzeniu, tylko dlatego, możemy łatwiej pomóc

7
00:00:19,910 --> 00:00:22,070
i wiemy, jak to wszystko będzie działać.

8
00:00:22,070 --> 00:00:26,950
Ale jako jeden z przykładów, gdzie można robić rzeczy, jeśli, powiedzmy, że nie mają dostępu

9
00:00:26,950 --> 00:00:31,570
do urządzenia lub chcesz pracować w podziemiach Centrum Nauki -

10
00:00:31,570 --> 00:00:33,090
które w rzeczywistości mają urządzenia również -

11
00:00:33,090 --> 00:00:35,150
jeśli chcesz pracować w dowolnym miejscu.

12
00:00:35,150 --> 00:00:42,370
Jednym z przykładów jest widziałeś / słyszałeś SSH?

13
00:00:44,380 --> 00:00:47,780
SSH jest w zasadzie tak, jak połączyć się z czegoś.

14
00:00:47,780 --> 00:00:51,340
Właściwie teraz jestem SSHed do urządzenia.

15
00:00:51,340 --> 00:00:54,290
Nigdy nie pracować bezpośrednio w urządzeniu.

16
00:00:55,930 --> 00:01:01,060
Oto urządzenie, i jeśli spojrzeć na dół zobaczyć tego adresu IP.

17
00:01:01,060 --> 00:01:03,650
Nigdy nie pracować w samego urządzenia;

18
00:01:03,650 --> 00:01:08,840
I zawsze przyjść do iTerm2 oknie terminala / oknie.

19
00:01:08,840 --> 00:01:15,910
Możesz SSH do tego adresu IP, ssh jharvard@192.168.129.128.

20
00:01:15,910 --> 00:01:20,390
Pamiętam ten numer bardzo łatwo, bo to taki ładny wzór.

21
00:01:20,390 --> 00:01:24,920
Ale że poprosi mnie o hasło, a teraz jestem w urządzeniu.

22
00:01:24,920 --> 00:01:33,060
Zasadniczo, w tym momencie, jeśli terminal otwarty wewnątrz samego urządzenia,

23
00:01:33,060 --> 00:01:36,350
ten interfejs, jednak chcesz go używać, jest dokładnie taka sama

24
00:01:36,350 --> 00:01:40,010
jako interfejsu używam tutaj ale teraz SSHed.

25
00:01:42,240 --> 00:01:44,920
Nie masz do SSH do urządzenia.

26
00:01:44,920 --> 00:01:52,360
Przykładem innego miejsca, w którym mógłby ssh to jestem pewien, masz domyślnie -

27
00:01:52,360 --> 00:01:55,020
Oh. Większe.

28
00:01:55,020 --> 00:02:01,130
Każdy z was powinien mieć przez FAS domyślnych kont na serwerach FAS.

29
00:02:01,130 --> 00:02:06,840
Dla mnie, bym SSH rbowden@nice.fas.harvard.edu.

30
00:02:06,840 --> 00:02:11,610
To będzie prosić, że po raz pierwszy, i że tak.

31
00:02:11,610 --> 00:02:15,840
Moje hasło jest tylko będzie moje hasło FAS.

32
00:02:15,840 --> 00:02:22,650
I tak teraz, jestem SSHed do miłych serwerach, i mogę robić co zechcę tutaj.

33
00:02:22,650 --> 00:02:28,560
Wiele klas może podjąć, jak 124, będą musieli przesyłać rzeczy do tego miejsca

34
00:02:28,560 --> 00:02:30,950
faktycznie przesłać zestawy problemów.

35
00:02:30,950 --> 00:02:34,100
Ale mówisz, że nie masz dostępu do urządzenia.

36
00:02:34,100 --> 00:02:37,910
Potem możesz robić rzeczy, jak tu będzie to powiedzieć -

37
00:02:37,910 --> 00:02:42,160
To jest po prostu nasza sekcja pytań.

38
00:02:42,160 --> 00:02:45,070
Będzie prosić, aby to zrobić w urządzeniu.

39
00:02:45,070 --> 00:02:47,790
Zamiast ja po prostu zrobić to na serwerze.

40
00:02:47,790 --> 00:02:50,560
Idę do rozpakowania tego.

41
00:02:50,560 --> 00:02:55,670
Problem będzie, że jesteś przyzwyczajony do korzystania coś gedit

42
00:02:55,670 --> 00:02:58,160
lub cokolwiek wewnątrz urządzenia.

43
00:02:58,160 --> 00:03:01,830
Nie będziemy mieć, że na serwerze FAS.

44
00:03:01,830 --> 00:03:04,110
To wszystko tylko będzie to tekstowy interfejs.

45
00:03:04,110 --> 00:03:09,180
Więc można albo jedno, spróbuj dowiedzieć się edytor tekstu, że mamy.

46
00:03:09,180 --> 00:03:12,130
Mają Nano.

47
00:03:12,130 --> 00:03:14,990
Nano jest zazwyczaj bardzo proste w użyciu.

48
00:03:14,990 --> 00:03:19,470
Możesz użyć strzałek i wpisz normalnie.

49
00:03:19,470 --> 00:03:21,250
Więc to nie jest trudne.

50
00:03:21,250 --> 00:03:24,720
Jeśli chcesz uzyskać naprawdę fantazyjne można użyć Emacsa,

51
00:03:24,720 --> 00:03:29,850
które prawdopodobnie nie powinno otworzyły bo nawet nie wiem jak zamknąć Emacsa.

52
00:03:29,850 --> 00:03:32,760
Sterowanie X, Control C? Tak.

53
00:03:32,760 --> 00:03:35,310
Albo użyć Vima, która jest ich używam.

54
00:03:35,310 --> 00:03:37,800
I tak są to opcje.

55
00:03:37,800 --> 00:03:43,830
Jeśli nie chcesz tego zrobić, możesz także, jeśli spojrzeć na manual.cs50.net--

56
00:03:43,830 --> 00:03:45,410
Oh.

57
00:03:45,410 --> 00:03:49,920
Na PC można SSH przy użyciu PuTTY,

58
00:03:49,920 --> 00:03:51,940
które będziesz musiał pobrać oddzielnie.

59
00:03:51,940 --> 00:03:55,460
Na komputerze Mac, można po prostu przez Terminal USE lub możesz pobrać iTerm2,

60
00:03:55,460 --> 00:03:58,490
która jest jak miły, Terminal fantazji.

61
00:03:58,490 --> 00:04:03,780
Jeśli pójdziesz do manual.cs50.net zobaczysz link do Notepad + +,

62
00:04:03,780 --> 00:04:07,120
czyli to, co można używać na komputerze.

63
00:04:07,120 --> 00:04:13,340
Pozwala SFTP z Notepad + +, który jest w zasadzie SSH.

64
00:04:13,340 --> 00:04:17,750
Co ta pozwoli Ci zrobić to edytować pliki lokalnie,

65
00:04:17,750 --> 00:04:20,670
, a następnie, gdy chcesz je zapisać, to zaoszczędzić do nice.fas,

66
00:04:20,670 --> 00:04:23,670
gdzie możesz je uruchomić.

67
00:04:23,670 --> 00:04:26,880
A odpowiednik na Mac będzie TextWrangler.

68
00:04:26,880 --> 00:04:28,760
Więc pozwala zrobić to samo.

69
00:04:28,760 --> 00:04:32,800
Pozwala edytować pliki lokalnie i zapisać je do nice.fas,

70
00:04:32,800 --> 00:04:35,730
gdzie możesz je uruchomić.

71
00:04:35,730 --> 00:04:40,400
Więc jeśli kiedykolwiek zatrzymany bez urządzenia, masz te opcje

72
00:04:40,400 --> 00:04:44,230
aby nadal robić swoje zestawy problemów.

73
00:04:44,230 --> 00:04:48,250
Jeden problem ma być to, że nie będziemy mieć CS50 biblioteki

74
00:04:48,250 --> 00:04:51,580
bo nice.fas domyślnie nie mieć.

75
00:04:51,580 --> 00:04:55,970
Możesz pobrać CS50 biblioteki -

76
00:04:55,970 --> 00:04:58,470
Nie sądzę, że muszę, że w tym momencie.

77
00:04:58,470 --> 00:05:03,270
Możesz pobrać CS50 biblioteki i skopiować go do nice.fas,

78
00:05:03,270 --> 00:05:07,450
lub Myślę, że w tym momencie nie używamy go już tak.

79
00:05:07,450 --> 00:05:12,720
Albo jeśli to zrobimy, można na razie zastąpić go

80
00:05:12,720 --> 00:05:18,480
implementacje funkcji w CS50 biblioteki i tak.

81
00:05:18,480 --> 00:05:21,370
Tak, że nie może być o wiele ograniczenia.

82
00:05:21,370 --> 00:05:23,710
I to jest to.

83
00:05:26,460 --> 00:05:29,820
>> Wrócę do urządzenia teraz, zrobimy wszystko, co w urządzeniu.

84
00:05:29,820 --> 00:05:37,510
Patrząc na naszej sekcji pytań, na początku, jak powiedziałem w moim e-mail,

85
00:05:37,510 --> 00:05:43,620
Musimy porozmawiać o jednym krótkim Miałeś oglądać.

86
00:05:43,620 --> 00:05:51,980
Mamy przekierowanie i rur i te trzy pytania.

87
00:05:51,980 --> 00:05:56,070
>> Do których nie działa jak strumień printf pisać domyślnie?

88
00:05:56,070 --> 00:05:59,130
Więc stream. Co to jest stream?

89
00:06:06,520 --> 00:06:15,100
Strumień jest w zasadzie jak to tylko niektóre -

90
00:06:15,100 --> 00:06:21,450
To nie jest nawet źródłem 1s i 0s.

91
00:06:21,450 --> 00:06:24,920
Strumień to prosząc o to standardowe wyjście.

92
00:06:24,920 --> 00:06:27,250
I tak średnia obecnie jest strumień, który podczas pisania do niego,

93
00:06:27,250 --> 00:06:30,940
pojawia się na ekranie.

94
00:06:30,940 --> 00:06:36,860
Standardowe wyjście, przez strumień, oznacza to po prostu napisać 1s i 0s do niego,

95
00:06:36,860 --> 00:06:40,220
, a drugi koniec z standardowej się po prostu z tego strumienia odczytuje.

96
00:06:40,220 --> 00:06:43,540
To jest po prostu ciąg 1s i 0s.

97
00:06:43,540 --> 00:06:45,570
Możesz napisać do strumieni lub możesz przeczytać ze strumieni

98
00:06:45,570 --> 00:06:47,950
w zależności od tego, co faktycznie jest strumień.

99
00:06:47,950 --> 00:06:52,800
Pozostałe dwa strumienie domyślne to standardowe i błąd standardowy.

100
00:06:52,800 --> 00:06:57,540
Standardem jest, gdy robisz getString, to czeka na ciebie, aby rzeczy wejściowego.

101
00:06:57,540 --> 00:07:01,570
Tak więc czekam na Ciebie, to faktycznie czeka na standardzie w,

102
00:07:01,570 --> 00:07:04,880
co jest naprawdę to, co dostajesz po wpisaniu na klawiaturze.

103
00:07:04,880 --> 00:07:07,530
Piszesz w standardzie w.

104
00:07:07,530 --> 00:07:10,050
Błąd standardowy jest w zasadzie odpowiednikiem poza standardowym

105
00:07:10,050 --> 00:07:13,280
ale to, że specjalizuje się w przypadku drukowania na standardowym wyjściu błędów,

106
00:07:13,280 --> 00:07:16,770
masz się drukować tylko komunikaty o błędach, które

107
00:07:16,770 --> 00:07:20,200
więc można odróżnić zwykłe wiadomości wyświetlane na ekranie

108
00:07:20,200 --> 00:07:24,560
wobec komunikatów o błędach, w zależności od tego, czy poszedł do wyczerpania standardowego lub błędu standardowego.

109
00:07:24,560 --> 00:07:28,660
Pliki.

110
00:07:28,660 --> 00:07:32,440
Standardowe wyjście, standard, i standardowy błąd to tylko specjalne strumienie,

111
00:07:32,440 --> 00:07:36,810
ale tak naprawdę każdy plik, gdy użytkownik otworzy plik, staje się strumień bajtów

112
00:07:36,810 --> 00:07:40,740
gdzie można po prostu odczytać z tego strumienia.

113
00:07:40,740 --> 00:07:47,770
Ty, w przeważającej części, można po prostu myśleć o pliku jako strumień bajtów.

114
00:07:47,770 --> 00:07:51,190
Więc co oni strumienie zapisu domyślnie? Standardowe wyjście.

115
00:07:51,190 --> 00:07:56,980
>> Jaka jest różnica pomiędzy> i >>?

116
00:07:58,140 --> 00:08:03,710
Czy ktoś obejrzeć film wcześniej? Okay.

117
00:08:03,710 --> 00:08:10,960
> Będzie jak przekierować do plików,

118
00:08:10,960 --> 00:08:15,240
i >> zamierza także przekierować wyjście do plików,

119
00:08:15,240 --> 00:08:17,820
ale to zamiast zamiar dodać do pliku.

120
00:08:17,820 --> 00:08:23,430
Na przykład, powiedzmy, że zdarza mi się mieć dict tu,

121
00:08:23,430 --> 00:08:27,020
i tylko rzeczy wewnątrz dict jest kot, kot, pies, ryba, pies.

122
00:08:27,020 --> 00:08:31,530
Jedno polecenie, że trzeba w wierszu poleceń jest kot,

123
00:08:31,530 --> 00:08:34,539
który jest właśnie do druku, co jest w pliku.

124
00:08:34,539 --> 00:08:40,679
Więc kiedy mówię dict kota, to będzie drukować kota, kot, pies, ryby, psa. To wszystko, kot robi.

125
00:08:40,679 --> 00:08:46,280
Oznacza to, że drukowane na standardowe wyjście kot, kot, pies, ryby, psa.

126
00:08:46,280 --> 00:08:53,240
Jeśli zamiast tego chcesz przekierowanie do pliku, można użyć> i przekierować ją do tego, co plik.

127
00:08:53,240 --> 00:08:56,460
Zadzwonię do pliku plik.

128
00:08:56,460 --> 00:09:00,320
Tak więc jeśli ls, zobaczę mam nowy plik o nazwie pliku.

129
00:09:00,320 --> 00:09:05,700
I jeśli go otworzyć, to będzie mieć dokładnie to, co kot umieścić w wierszu polecenia.

130
00:09:05,700 --> 00:09:11,040
Więc teraz, jeśli to zrobię to jeszcze raz, a potem to się przekierować wyjście do pliku,

131
00:09:11,040 --> 00:09:13,930
i mam zamiar mieć dokładnie taki sam rzecz.

132
00:09:13,930 --> 00:09:17,910
Więc technicznie, całkowicie zagłuszył to, co mieliśmy.

133
00:09:17,910 --> 00:09:22,970
I zobaczymy, jeśli zmienię dict, wyjąłem psa.

134
00:09:22,970 --> 00:09:29,980
Teraz jeśli kot dict do pliku ponownie, będziemy mieć nową wersję z psem usunięte.

135
00:09:29,980 --> 00:09:32,400
Więc to, że całkowicie przesłania go.

136
00:09:32,400 --> 00:09:36,640
Zamiast tego, jeśli używamy >>, to będzie dołączyć plik.

137
00:09:36,640 --> 00:09:40,860
Teraz, otwierania pliku, widzimy, mamy tylko samo wydrukowane dwukrotnie

138
00:09:40,860 --> 00:09:44,920
dlatego, że był tam kiedyś, to dołączone do oryginału.

139
00:09:44,920 --> 00:09:48,130
Więc to> i >> zrobić.

140
00:09:48,130 --> 00:09:50,580
Czy następny zapytać - To nie o to zapytać.

141
00:09:50,580 --> 00:09:59,050
>> Druga, że ​​mamy jest <, które jeśli> przekierowuje standardowe wyjście,

142
00:09:59,050 --> 00:10:01,970
<Ma być przekierowanie normę w.

143
00:10:01,970 --> 00:10:12,050
Zobaczymy, czy mamy przykład.

144
00:10:14,750 --> 00:10:16,930
Mogę napisać jeden bardzo szybko.

145
00:10:17,870 --> 00:10:25,700
Weźmy dowolny plik, hello.c.

146
00:10:56,060 --> 00:10:59,070
Stosunkowo prosty plik.

147
00:10:59,070 --> 00:11:03,570
Ja tylko się łańcuch, a następnie drukuje "Hello", co ciąg Właśnie weszła było.

148
00:11:03,570 --> 00:11:07,990
Tak aby przywitać i potem. / Hello.

149
00:11:07,990 --> 00:11:10,720
Teraz to co skłoniło mnie, aby wprowadzić coś,

150
00:11:10,720 --> 00:11:15,070
co oznacza, że ​​czeka na rzeczy, które będą wprowadzane do standardu w.

151
00:11:15,070 --> 00:11:20,450
Więc co chcę wprowadzić do standardu w. Po prostu powiedzieć Witaj, Rob!

152
00:11:20,450 --> 00:11:23,310
Wtedy to jest drukowane na standardowe wyjście Witaj, Rob!

153
00:11:23,310 --> 00:11:28,860
Jeśli zrobić. / Hello, a następnie przekierować,

154
00:11:30,740 --> 00:11:34,310
Na razie można tylko przekierowanie z pliku.

155
00:11:34,310 --> 00:11:41,720
Więc jeśli mogę umieścić w jakimś pliku, txt, i umieścić Rob

156
00:11:41,720 --> 00:11:52,300
jeśli uruchomię witam a następnie przekierować do pliku txt. / hello, to się przywitać, Rob! natychmiast.

157
00:11:52,300 --> 00:11:57,160
Gdy po raz pierwszy trafia do getString i czeka na standardzie w,

158
00:11:57,160 --> 00:12:01,730
standard nie jest już czeka na klawiaturze, aby uzyskać dla danych wprowadzonych.

159
00:12:01,730 --> 00:12:05,980
Zamiast tego, mamy przekierowany standard odczytu z pliku txt.

160
00:12:05,980 --> 00:12:10,290
I tak się dzieje do odczytu z pliku txt, który jest po prostu linia Rob,

161
00:12:10,290 --> 00:12:13,380
a potem to się wydrukować Witaj, Rob!

162
00:12:13,380 --> 00:12:18,180
A jeśli chcę, mogę również zrobić. / Hello <txt

163
00:12:18,180 --> 00:12:21,500
a średnia się, że to druk, który jest Hello, Rob!,

164
00:12:21,500 --> 00:12:24,700
Można przekierować, że do własnego pliku.

165
00:12:24,700 --> 00:12:29,790
Ja po prostu zadzwonić do pliku hello - no, nie powiem, bo to plik wykonywalny - txt2.

166
00:12:29,790 --> 00:12:40,150
Teraz txt2 będzie miał wyjście. / Hello <txt, który będzie Witaj, Rob!

167
00:12:41,370 --> 00:12:43,520
>> Questions?

168
00:12:45,900 --> 00:12:49,090
>> Okay. Więc tutaj mamy rurociąg.

169
00:12:49,090 --> 00:12:53,510
Rury są ostatnie urządzenie z przekierowania.

170
00:12:53,510 --> 00:12:58,750
>> Oh. Chyba jedna jednostka przekierowania jest, jeśli zamiast> zrobić 2>

171
00:12:58,750 --> 00:13:01,070
który jest przekierowanie standardowego błędu.

172
00:13:01,070 --> 00:13:06,280
Więc jeśli coś się do błędu standardowego, to nie byłoby się położyć do txt2.

173
00:13:06,280 --> 00:13:12,480
Zauważmy jednak, jeśli mam zrobić 2>, a następnie to nadal drukowanie Witaj, Rob! do linii poleceń

174
00:13:12,480 --> 00:13:18,600
bo jestem tylko przekierowanie standardowego błędu, nie jestem przekierowanie standardu zewnątrz.

175
00:13:18,600 --> 00:13:22,210
Standardowy błąd i obecnie standardem są różne.

176
00:13:24,210 --> 00:13:27,080
Jeśli chciał faktycznie napisać do błędu standardowego,

177
00:13:27,080 --> 00:13:35,080
wtedy będę mógł zmienić się fprintf na stderr.

178
00:13:35,080 --> 00:13:37,850
Więc printf, domyślnie drukuje na wyjście standardowe.

179
00:13:37,850 --> 00:13:41,720
Jeśli chcę wydrukować do błędu standardowego ręcznie, potem użyć fprintf

180
00:13:41,720 --> 00:13:45,010
i określić, co chcę drukować.

181
00:13:45,010 --> 00:13:49,720
Jeżeli zamiast tego zrobiłem fprintf stdout, to jest to w zasadzie odpowiednikiem printf.

182
00:13:49,720 --> 00:13:55,530
Ale fprintf do błędu standardowego.

183
00:13:57,790 --> 00:14:03,650
Więc teraz, jeśli mam przekierować to do txt2, Hello, Rob! wciąż się drukowane w linii poleceń

184
00:14:03,650 --> 00:14:08,270
ponieważ wychodzi na standardowym błąd i jestem tylko przekierowuje standardowe wyjście.

185
00:14:08,270 --> 00:14:16,420
Jeśli teraz przekierować standardowy błąd, teraz nie wydrukowany i txt2 będzie Witaj, Rob!

186
00:14:16,420 --> 00:14:21,910
Więc teraz, możesz drukować swoje rzeczywiste błędy błędu standardowego

187
00:14:21,910 --> 00:14:24,720
i drukować regularne komunikaty out standardowe.

188
00:14:24,720 --> 00:14:31,420
I tak po uruchomieniu programu, można uruchomić ją. / Hello tego typu z 2>

189
00:14:31,420 --> 00:14:33,800
tak, że program będzie działać normalnie,

190
00:14:33,800 --> 00:14:38,400
ale komunikaty o błędach, które cię mogą sprawdzić później w dzienniku błędów,

191
00:14:38,400 --> 00:14:44,500
więc błędów, a następnie szukać później i plik błędy nie będą miały żadnych błędów, które się wydarzyły.

192
00:14:45,200 --> 00:14:47,540
>> Questions?

193
00:14:47,540 --> 00:14:58,070
>> Ostatnia jest pipe, które można myśleć jak biorąc standard się z jednego polecenia

194
00:14:58,070 --> 00:15:01,210
i co to standard w następnej komendy.

195
00:15:01,210 --> 00:15:05,570
Przykładem jest tu echo jest rzeczą wiersza poleceń

196
00:15:05,570 --> 00:15:11,840
, który jest po prostu będzie echo cokolwiek umieścić jako argumentu. I nie będzie umieścić cudzysłów.

197
00:15:11,840 --> 00:15:16,150
Echo bla, bla, bla, jest właśnie do druku bla, bla, bla.

198
00:15:16,150 --> 00:15:20,600
Wcześniej, kiedy powiedział, że musiał włożyć Roba do pliku txt

199
00:15:20,600 --> 00:15:28,830
bo mogę tylko przekierowanie plików txt, zamiast / if echo Roba

200
00:15:28,830 --> 00:15:35,520
a następnie go do rury. / hello, że zrobi ten sam rodzaj rzeczy.

201
00:15:35,520 --> 00:15:39,160
To trwa wyjście tego polecenia, echo Rob,

202
00:15:39,160 --> 00:15:43,610
i używanie go jako wejście do. / hello.

203
00:15:44,790 --> 00:15:49,560
Można myśleć o tym jako pierwszy przekierowanie echa Roba do pliku

204
00:15:49,560 --> 00:15:54,160
a następnie wprowadzić do. / hello tym pliku, który właśnie wyprowadzać.

205
00:15:54,160 --> 00:15:57,850
Ale to wymaga tymczasowego pliku z obrazem.

206
00:16:01,890 --> 00:16:04,460
>> Pytania na temat tego?

207
00:16:04,460 --> 00:16:07,150
>> Następne pytanie będzie dotyczyć tego.

208
00:16:07,150 --> 00:16:15,310
Co rurociąg można użyć, aby znaleźć liczbę unikatowych nazw w pliku o nazwie names.txt?

209
00:16:15,310 --> 00:16:24,160
Polecenia zamierzamy użyć tutaj są wyjątkowe, tak uniq, a następnie wc.

210
00:16:24,160 --> 00:16:28,840
Możesz zrobić uniq mężczyzna rzeczywiście patrzeć na to co, że nie,

211
00:16:28,840 --> 00:16:34,840
i to tylko będzie filtrować sąsiadujące pasujące linie z wejścia.

212
00:16:34,840 --> 00:16:40,690
I człowiek wc będzie wydrukować znak nowej linii, słów i bajtów liczy się dla każdego pliku.

213
00:16:40,690 --> 00:16:43,760
I ostatni zamierzamy użyć jest sortowanie,

214
00:16:43,760 --> 00:16:47,410
który będzie po prostu posortować wiersze pliku txt.

215
00:16:47,410 --> 00:16:58,080
Jeśli zrobię jakiś plik txt, names.txt, i to jest Rob, Tommy, Joseph, Tommy, Joseph, RJ, Rob,

216
00:16:58,080 --> 00:17:03,910
co chcę zrobić tutaj jest znaleźć liczbę unikatowych nazw w tym pliku.

217
00:17:03,910 --> 00:17:08,750
Więc co należy odpowiedź? >> [Uczeń] 4. >> Tak.

218
00:17:08,750 --> 00:17:13,780
Powinno być 4 od Rob, Tommy, Józefa, RJ to jedyne unikalne nazwy w tym pliku.

219
00:17:13,780 --> 00:17:20,180
Pierwszy krok, jeśli po prostu liczą na names.txt słowo,

220
00:17:20,180 --> 00:17:24,290
To jest rzeczywiście mówi mi wszystko.

221
00:17:24,290 --> 00:17:32,560
To jest rzeczywiście druk - Zobaczmy, man wc - newlines, słowa i liczyć bajt.

222
00:17:32,560 --> 00:17:38,270
Gdybym tylko o linii, to może po prostu zrobić wc-l names.txt.

223
00:17:41,730 --> 00:17:44,300
Więc to jest etap 1.

224
00:17:44,300 --> 00:17:50,510
Ale ja nie chcę wc-l names.txt ponieważ names.txt tylko zawiera wszystkie nazwiska,

225
00:17:50,510 --> 00:17:54,170
i chcę, aby odfiltrować nie-niepowtarzalne.

226
00:17:54,170 --> 00:18:01,200
Więc jeśli ja names.txt uniq, że nie za bardzo da mi to, co chcę

227
00:18:01,200 --> 00:18:03,760
ponieważ zduplikowane nazwy są nadal.

228
00:18:03,760 --> 00:18:07,690
Dlaczego tak jest? Dlaczego nie uniq robić to, co chcę?

229
00:18:07,690 --> 00:18:10,500
[Uczeń] duplikaty nie są [niesłyszalne] >> Tak.

230
00:18:10,500 --> 00:18:16,370
Zapamiętaj na stronie man uniq mówi filtr sąsiadujące pasujące linie.

231
00:18:16,370 --> 00:18:19,680
Oni nie są w sąsiedztwie, więc nie będzie filtrować je.

232
00:18:19,680 --> 00:18:31,100
Jeśli sortować je najpierw names.txt sort będzie umieścić wszystkie zduplikowane linie razem.

233
00:18:31,100 --> 00:18:34,450
Więc teraz names.txt sort jest.

234
00:18:34,450 --> 00:18:40,550
Mam zamiar użyć, że wejście do uniq, co jest | uniq.

235
00:18:40,550 --> 00:18:43,390
To daje mi Józefa, RJ, Rob, Tommy,

236
00:18:43,390 --> 00:18:49,260
i chcę, aby użyć jej jako wejście do wc-l,

237
00:18:49,260 --> 00:18:52,740
co da mi 4.

238
00:18:52,740 --> 00:18:56,930
Jak tu jest napisane, co rurociąg można użyć?

239
00:18:56,930 --> 00:19:01,390
Można zrobić wiele rzeczy, jak przy użyciu serię poleceń

240
00:19:01,390 --> 00:19:05,130
gdzie wykorzystać wyjście z jednego polecenia jako wejście do następnego polecenia.

241
00:19:05,130 --> 00:19:08,780
Można zrobić wiele rzeczy, wiele mądrych rzeczy.

242
00:19:08,780 --> 00:19:11,440
>> Questions?

243
00:19:12,910 --> 00:19:14,600
Okay.

244
00:19:14,600 --> 00:19:17,880
To jest to dla rur i przekierowania.

245
00:19:18,370 --> 00:19:24,090
>> Teraz możemy przejść do rzeczy, rzeczywistych rzeczy kodowania.

246
00:19:24,090 --> 00:19:29,100
Wewnątrz to PDF, zobaczysz tego polecenia,

247
00:19:29,100 --> 00:19:32,950
i będziesz chciał uruchomić tą komendę w swoim urządzeniu.

248
00:19:36,240 --> 00:19:42,250
wget jest polecenia dla dopiero się coś z internetu, w zasadzie,

249
00:19:42,250 --> 00:19:45,180
więc wget i to URL.

250
00:19:45,180 --> 00:19:49,110
Jeśli poszedł do tego adresu URL w przeglądarce, by go pobrać ten plik.

251
00:19:49,110 --> 00:19:52,510
I właśnie kliknął na niego, więc to pobrany plik dla mnie.

252
00:19:52,510 --> 00:19:55,650
Ale pisanie wget tej rzeczy wewnątrz terminalu

253
00:19:55,650 --> 00:19:58,620
jest po prostu się go ściągnąć do terminalu.

254
00:19:58,620 --> 00:20:02,750
Mam section5.zip, i będziemy chcieli, aby rozpakować section5.zip,

255
00:20:02,750 --> 00:20:06,520
która będzie Ci folder o nazwie section5,

256
00:20:06,520 --> 00:20:11,550
który będzie miał wszystkie pliki zamierzamy używać dziś w jej wnętrzu.

257
00:20:33,380 --> 00:20:37,710
Jak nazwy tych programów plików sugerują, że są nieco buggy,

258
00:20:37,710 --> 00:20:40,990
więc Twoim zadaniem jest dowiedzieć się, dlaczego przy użyciu gdb.

259
00:20:40,990 --> 00:20:44,560
Czy każdy musi je pobrać / wiedzieć, jak uzyskać ich pobraniu

260
00:20:44,560 --> 00:20:47,480
do swojego urządzenia? Okay.

261
00:20:47,480 --> 00:20:56,400
>> Bieganie ./buggy1, to powie Segmentation fault (core dumped)

262
00:20:56,400 --> 00:21:00,500
które w każdej chwili można uzyskać segfault, to jest złe.

263
00:21:00,500 --> 00:21:03,810
W jakich okolicznościach dostajesz segfault?

264
00:21:03,810 --> 00:21:08,210
[Uczeń] dereferencji wskaźnika pustego. >> Tak. Tak, że jeden z przykładów.

265
00:21:08,210 --> 00:21:11,580
Dereferencji pustego wskaźnika masz zamiar dostać segfault.

266
00:21:11,580 --> 00:21:16,720
Co segfault oznacza to jesteś dotykając pamięci nie należy dotykać.

267
00:21:16,720 --> 00:21:21,350
Więc dereferencji pustego wskaźnika dotyka adres 0,

268
00:21:21,350 --> 00:21:28,060
iw zasadzie wszystkie komputery w dzisiejszych czasach, że 0 adres pamięci nie należy dotykać.

269
00:21:28,060 --> 00:21:31,920
Więc dlatego dereferencji wskaźnika null wyniki w segfault.

270
00:21:31,920 --> 00:21:37,210
Gdy zdarzy Ci się nie zainicjować wskaźnik, to ma wartość śmieci,

271
00:21:37,210 --> 00:21:41,520
i tak przy próbie dereference to, najprawdopodobniej jesteś dotykając pamięć

272
00:21:41,520 --> 00:21:43,540
, że jest w środku pustkowia.

273
00:21:43,540 --> 00:21:45,650
Jeśli zdarzy ci się mieć szczęście i wartość śmieci

274
00:21:45,650 --> 00:21:48,440
się wskazywać na gdzieś na stosie czy coś,

275
00:21:48,440 --> 00:21:50,820
następnie po dereference że wskaźnik, które nie zostały zainicjowane,

276
00:21:50,820 --> 00:21:52,730
nic się nie udać.

277
00:21:52,730 --> 00:21:55,480
Ale jeśli jest skierowany do, powiedzmy, gdzieś między stosu i sterty,

278
00:21:55,480 --> 00:21:59,850
czy to wskazuje tylko gdzieś, że nie był używany przez program jeszcze,

279
00:21:59,850 --> 00:22:02,240
to jesteś dotykając pamięci nie należy dotykać i segfault.

280
00:22:02,240 --> 00:22:06,370
Kiedy piszesz funkcji rekurencyjnej i recurses zbyt wiele razy

281
00:22:06,370 --> 00:22:08,720
a stos rośnie zbyt duży i zderza stosu do rzeczy

282
00:22:08,720 --> 00:22:12,270
że nie powinno być kolizji z, jesteś dotykając pamięci nie należy dotykać,

283
00:22:12,270 --> 00:22:14,810
więc segfault.

284
00:22:14,810 --> 00:22:17,010
To, co segfault jest.

285
00:22:17,010 --> 00:22:21,810
>> To również z tego samego powodu, że jeśli ciąg jak -

286
00:22:21,810 --> 00:22:23,930
wróćmy do poprzedniego programu.

287
00:22:23,930 --> 00:22:28,530
W hello.c--jestem po prostu się do czegoś innego.

288
00:22:28,530 --> 00:22:33,770
char * s = "hello world!";

289
00:22:33,770 --> 00:22:42,310
Jeśli używam * s = coś lub s [0] = 'X';

290
00:22:42,310 --> 00:22:47,290
należy więc witam. / hello, dlaczego że segfault?

291
00:22:48,410 --> 00:22:51,250
Dlaczego to segfault?

292
00:22:55,660 --> 00:22:57,890
Czego można się spodziewać się stanie?

293
00:22:57,890 --> 00:23:06,640
Jeżeli zrobiłem printf ("% s \ n", s); co można się spodziewać do druku?

294
00:23:06,640 --> 00:23:09,930
[Uczeń] X hello. >> Tak.

295
00:23:09,930 --> 00:23:15,140
Problem jest, że kiedy zadeklarować ciąg jak to,

296
00:23:15,140 --> 00:23:18,190
s jest wskaźnik, który pójdzie na stos,

297
00:23:18,190 --> 00:23:25,880
i co s wskazuje na to łańcuch, który jest zawarty w pamięci tylko do odczytu.

298
00:23:25,880 --> 00:23:30,560
Więc po prostu nazwą, pamięci tylko do odczytu, należy się pomysł

299
00:23:30,560 --> 00:23:33,010
że jeśli chcesz zmienić to, co znajduje się w pamięci tylko do odczytu,

300
00:23:33,010 --> 00:23:36,670
robisz coś, czego nie powinien robić z pamięcią i segfault.

301
00:23:36,670 --> 00:23:45,360
To jest rzeczywiście wielka różnica między char * s, a char s [].

302
00:23:45,360 --> 00:23:48,790
Więc char s [], teraz ten ciąg ma być położony na stosie,

303
00:23:48,790 --> 00:23:53,960
i stos nie jest tylko do odczytu, co oznacza, że ​​powinno to działać całkiem dobrze.

304
00:23:55,500 --> 00:23:57,370
I to robi.

305
00:23:57,370 --> 00:24:06,250
Pamiętaj, że gdy zrobić char * s = "Hello World!", S sam w sobie jest na stosie

306
00:24:06,250 --> 00:24:10,390
ale s wskazuje gdzieś indziej, i że gdzieś dzieje się tylko do odczytu.

307
00:24:10,390 --> 00:24:15,640
Ale char s [] jest po prostu coś na stosie.

308
00:24:17,560 --> 00:24:21,760
Więc to jest kolejny przykład segfault dzieje.

309
00:24:21,760 --> 00:24:27,820
>> Widzieliśmy, że ./buggy1 spowodowało segfault.

310
00:24:27,820 --> 00:24:31,810
Teoretycznie nie powinno się patrzeć na buggy1.c natychmiast.

311
00:24:31,810 --> 00:24:35,170
Zamiast tego, będziemy patrzeć na to przez gdb.

312
00:24:35,170 --> 00:24:37,750
Zauważ, że gdy pojawi się Segmentation fault (core dumped)

313
00:24:37,750 --> 00:24:40,850
masz ten plik tutaj zwanego rdzenia.

314
00:24:40,850 --> 00:24:45,200
Jeśli ls-l, to widzimy, że rdzeń jest zazwyczaj dość duży plik.

315
00:24:45,200 --> 00:24:51,580
Jest to liczba bajtów pliku, więc wygląda na to, że to 250-coś kilobajtów.

316
00:24:51,580 --> 00:24:56,120
Powodem tego jest, że to, co faktycznie jest zrzutu

317
00:24:56,120 --> 00:25:01,410
jest, gdy twoje awarii programu, stan pamięci programu

318
00:25:01,410 --> 00:25:05,230
tylko zostanie skopiowana i wklejona do tego pliku.

319
00:25:05,230 --> 00:25:07,270
Zostaje skierowana do tego pliku.

320
00:25:07,270 --> 00:25:13,060
Program ten, gdy był uruchomiony, stało się mieć użycie pamięci około 250 kilobajtów,

321
00:25:13,060 --> 00:25:17,040
i tak, że to, co mnie wrzucano do tego pliku.

322
00:25:17,040 --> 00:25:23,630
Możesz teraz spojrzeć na plik jeśli robimy gdb buggy1 rdzeń.

323
00:25:23,630 --> 00:25:30,130
Możemy tylko zrobić gdb buggy1, i że będzie po prostu uruchomić gdb regularnie

324
00:25:30,130 --> 00:25:33,800
używając buggy1 jako pliku wejściowego.

325
00:25:33,800 --> 00:25:38,260
Ale jeśli nie gdb buggy1 rdzeń, to jest to konkretnie zamierza uruchomić gdb

326
00:25:38,260 --> 00:25:40,330
patrząc na ten plik jądra.

327
00:25:40,330 --> 00:25:45,560
I mówisz buggy1 dochodowe gdb wie, że plik pochodzi z rdzenia buggy1 programu.

328
00:25:45,560 --> 00:25:49,580
Więc gdb buggy1 rdzeń będzie natychmiast przynieść nam

329
00:25:49,580 --> 00:25:52,060
w którym program się zakończyć.

330
00:25:57,720 --> 00:26:02,340
Widzimy tutaj Program zakończony sygnałem 11, Segmentation fault.

331
00:26:02,340 --> 00:26:10,110
Zdarzy nam się zobaczyć linię montażu, które prawdopodobnie nie jest bardzo pomocne.

332
00:26:10,110 --> 00:26:15,360
Ale jeśli wpiszesz BT lub prześledzić, że będzie to funkcja

333
00:26:15,360 --> 00:26:19,430
to daje nam listę naszych aktualnych ramek stosu.

334
00:26:19,430 --> 00:26:23,150
Więc backtrace. Wygląda na to, że tylko dwa stosu ramek.

335
00:26:23,150 --> 00:26:26,310
Pierwszy to nasz główny ramki stosu,

336
00:26:26,310 --> 00:26:29,810
a drugi stack frame dla tej funkcji, które przebywają w,

337
00:26:29,810 --> 00:26:34,440
która wygląda jak mamy tylko kod montażowa.

338
00:26:34,440 --> 00:26:38,050
Więc wróćmy do naszej głównej funkcji,

339
00:26:38,050 --> 00:26:42,300
a do tego nie możemy zrobić ramkę 1 i myślę, że możemy również zrobić w dół,

340
00:26:42,300 --> 00:26:45,160
ale prawie nigdy nie zrobić dół - lub w górę. Tak.

341
00:26:45,160 --> 00:26:50,710
W górę iw dół. Up przynosi jedną ramkę stosu, aż cię sprowadza w dół ramki stosu.

342
00:26:50,710 --> 00:26:53,240
Staram się nie używać.

343
00:26:53,240 --> 00:26:59,120
Właśnie specjalnie powiedzieć rama 1, który jest pójść do klatki z etykietą 1.

344
00:26:59,120 --> 00:27:01,750
Rama 1 przyniesie nas do głównej ramki stosu,

345
00:27:01,750 --> 00:27:05,570
i mówi tu wiersz kodu my będziemy na.

346
00:27:05,570 --> 00:27:07,950
Jeśli chcieliśmy jeszcze kilka linijek kodu, możemy powiedzieć, listy,

347
00:27:07,950 --> 00:27:11,280
a to da nam wszystkie linie kodu wokół niego.

348
00:27:11,280 --> 00:27:13,360
Linia my segfaulted co było 6:

349
00:27:13,360 --> 00:27:17,360
if (strcmp ("CS50 rocks", argv [1]) == 0).

350
00:27:17,360 --> 00:27:24,130
Jeśli nie jest to oczywiste, ale można dostać prosto z tu tylko przez myślenie dlaczego segfaulted.

351
00:27:24,130 --> 00:27:28,800
Ale możemy go o jeden krok dalej i powiedzieć: "Dlaczego argv [1] segfault?"

352
00:27:28,800 --> 00:27:38,830
Print niech argv [1], i to wygląda jakby 0x0, co jest wskaźnikiem NULL.

353
00:27:38,830 --> 00:27:44,750
Jesteśmy strcmping CS50 skały i Null, i tak, że zamierza segfault.

354
00:27:44,750 --> 00:27:48,280
I dlaczego jest argv [1] null?

355
00:27:48,640 --> 00:27:51,280
[Uczeń] Ponieważ nie dać mu żadnych argumentów wiersza polecenia.

356
00:27:51,280 --> 00:27:53,390
Tak. Nie dać mu żadnych argumentów wiersza polecenia.

357
00:27:53,390 --> 00:27:58,460
Więc ./buggy1 tylko będzie mieć argv [0] będzie ./buggy1.

358
00:27:58,460 --> 00:28:02,100
To nie będzie mieć argv [1], tak, że zamierza segfault.

359
00:28:02,100 --> 00:28:07,450
Ale jeśli zamiast tego zrobić tylko CS50, to powie Dostajesz D

360
00:28:07,450 --> 00:28:09,950
ponieważ to, co to ma robić.

361
00:28:09,950 --> 00:28:15,240
Patrząc na buggy1.c, to ma się drukować "Dostajesz D" -

362
00:28:15,240 --> 00:28:20,820
Jeśli argv [1] nie jest "CS50 skały", "Dostajesz D", inaczej "Masz!"

363
00:28:20,820 --> 00:28:25,660
Więc jeśli chcemy, musimy to porównanie za prawdziwe,

364
00:28:25,660 --> 00:28:28,710
co oznacza, że ​​porównuje się do 0.

365
00:28:28,710 --> 00:28:31,100
Więc argv [1] musi być "CS50 skały".

366
00:28:31,100 --> 00:28:35,660
Jeśli chcesz to zrobić z wiersza poleceń, należy użyć \ uciec z miejsca.

367
00:28:35,660 --> 00:28:41,690
Więc CS50 \ skały i masz A!

368
00:28:41,690 --> 00:28:44,060
Jeśli tego nie zrobisz ukośnika, dlaczego to nie działa?

369
00:28:44,060 --> 00:28:47,190
[Uczeń] To dwa różne argumenty. >> Tak.

370
00:28:47,190 --> 00:28:52,540
Argv [1] będzie CS50, a argv [2] będzie skał. Okay.

371
00:28:52,540 --> 00:28:56,470
>> Teraz ./buggy2 będzie segfault ponownie.

372
00:28:56,470 --> 00:29:01,880
Zamiast otwierać je swoim pliku rdzenia, po prostu otworzyć buggy2 bezpośrednio,

373
00:29:01,880 --> 00:29:05,000
tak gdb buggy2.

374
00:29:05,000 --> 00:29:09,590
Teraz jeśli tylko uruchomić nasz program, to jest to powie Program otrzymał sygnał SIGSEGV,

375
00:29:09,590 --> 00:29:15,530
który jest segfault sygnał, i to, gdzie to się stało, aby się stało.

376
00:29:15,530 --> 00:29:21,250
Patrząc na backtrace, widzimy, że byliśmy w oh_no funkcyjnego,

377
00:29:21,250 --> 00:29:23,900
który został powołany przez Dinky funkcji, który został nazwany przez Binky funkcyjnego,

378
00:29:23,900 --> 00:29:26,460
który został powołany przez głównego.

379
00:29:26,460 --> 00:29:31,680
Widzimy również argumenty do tych funkcji.

380
00:29:31,680 --> 00:29:34,680
Argument Dinky i Binky był 1.

381
00:29:34,680 --> 00:29:44,390
Jeśli podajemy funkcję oh_no, widzimy, że jest po prostu robi oh_no char ** s = null;

382
00:29:44,390 --> 00:29:47,410
* S = "BOOM";

383
00:29:47,410 --> 00:29:50,330
Dlaczego miałoby to się nie uda?

384
00:29:54,330 --> 00:29:58,380
[Uczeń] Nie można dereference zerowy wskaźnik? >> Tak.

385
00:29:58,380 --> 00:30:06,090
To jest po prostu mówiąc s jest równe NULL, niezależnie czy to dzieje się char **,

386
00:30:06,090 --> 00:30:12,070
które, w zależności od sposobu jego interpretacji, to może być wskaźnik do wskaźnika do łańcucha

387
00:30:12,070 --> 00:30:15,550
lub tablica łańcuchów.

388
00:30:15,550 --> 00:30:21,430
To s jest NULL, więc * s jest dereferencji wskaźnika pustego,

389
00:30:21,430 --> 00:30:24,800
i tak to będzie się zawieszał.

390
00:30:24,800 --> 00:30:27,540
Jest to jeden z najszybszych sposobów można ewentualnie segfault.

391
00:30:27,540 --> 00:30:31,300
To jest po prostu stwierdzenie wskaźnika pustego i natychmiast segfaulting.

392
00:30:31,300 --> 00:30:34,570
To właśnie oh_no robi.

393
00:30:34,570 --> 00:30:43,400
Jeśli idziemy jedną klatkę, a następnie jedziemy do dostać się do funkcji, która wywołała oh_no.

394
00:30:43,400 --> 00:30:44,830
Muszę zrobić to.

395
00:30:44,830 --> 00:30:48,610
Jeśli nie wprowadzić polecenie i po prostu naciśnij Enter ponownie,

396
00:30:48,610 --> 00:30:52,350
będzie po prostu powtórzyć poprzednie polecenie, że uciekł.

397
00:30:52,350 --> 00:30:56,610
Jesteśmy w 1 ramy.

398
00:30:56,610 --> 00:31:04,650
Wymienienie tej ramki, widzimy tutaj jest nasza funkcja.

399
00:31:04,650 --> 00:31:08,520
Można trafić listę ponownie, lub możesz zrobić listę 20 i będzie zawierać więcej.

400
00:31:08,520 --> 00:31:13,640
Przemiły funkcja mówi, że jeśli i jest 1, a następnie przejść do funkcji oh_no,

401
00:31:13,640 --> 00:31:15,960
jeszcze pójść do Slinky funkcji.

402
00:31:15,960 --> 00:31:18,700
I wiem, że jest 1, bo stało się tutaj, aby zobaczyć

403
00:31:18,700 --> 00:31:22,560
że przemiły została wywołana z argumentem 1.

404
00:31:22,560 --> 00:31:27,560
Można też po prostu są drukowane i będę to powiedzieć, że jest 1.

405
00:31:27,560 --> 00:31:33,770
Jesteśmy obecnie w Dinky, a jeśli idziemy inną ramkę, wiemy, będziemy w końcu w Binky.

406
00:31:33,770 --> 00:31:36,600
Up. Teraz jesteśmy w Binky.

407
00:31:36,600 --> 00:31:41,340
Wymieniając tę ​​funkcję - listy z przed pół przerwała mi -

408
00:31:41,340 --> 00:31:52,670
Zaczęło się tak, jakbym to 0, a następnie będziemy nazywać oh_no, inaczej nazwać przemiły.

409
00:31:52,670 --> 00:31:57,000
Wiemy, byłem 1, więc wezwał przemiły.

410
00:31:57,000 --> 00:32:05,030
A teraz wracamy do głównego, a głównym jest tylko będzie int i = rand ()% 3;

411
00:32:05,030 --> 00:32:08,790
To jest po prostu dać ci losowy numer, który jest albo 0, 1 lub 2.

412
00:32:08,790 --> 00:32:12,780
To się nazywają Binky z tym numerem, a powróci 0.

413
00:32:12,780 --> 00:32:16,700
Patrząc na to,

414
00:32:16,700 --> 00:32:19,880
spacerach z programu ręcznie bez uruchamiania go natychmiast

415
00:32:19,880 --> 00:32:25,400
należy ustawić punkt przerwy w głównych, co oznacza, że ​​podczas uruchamiania programu

416
00:32:25,400 --> 00:32:31,020
Twój program uruchamia się, dopóki nie natrafi na punkt przerwania.

417
00:32:31,020 --> 00:32:35,450
Tak więc uruchomienie programu, to będzie działać i wtedy uderzył w głównej funkcji i przestanie działać.

418
00:32:35,450 --> 00:32:44,700
Teraz jesteśmy w środku główny i krok lub następny przyniesie nas do następnego wiersza kodu.

419
00:32:44,700 --> 00:32:47,050
Możesz zrobić krok lub następnego.

420
00:32:47,050 --> 00:32:51,800
Uderzając obok, teraz został ustawiony na rand ()% 3, więc możemy drukować wartość zmiennej,

421
00:32:51,800 --> 00:32:55,280
i powie I jest 1.

422
00:32:55,280 --> 00:32:58,110
Teraz to ma znaczenie, czy używamy następnego lub krok.

423
00:32:58,110 --> 00:33:01,000
Myślę, że chodziło w poprzednim, ale chcemy wykorzystać następny.

424
00:33:01,000 --> 00:33:06,000
Jeśli używamy krok, wychodzimy do funkcji, co oznacza, spojrzeć na coś rzeczywistego

425
00:33:06,000 --> 00:33:07,940
że dzieje się wewnątrz Binky.

426
00:33:07,940 --> 00:33:10,510
Jeśli używamy obok, to znaczy iść na funkcję

427
00:33:10,510 --> 00:33:14,070
i po prostu przejść do następnego wiersza kodu w naszej głównej funkcji.

428
00:33:14,070 --> 00:33:17,900
Tutaj na tej linii, byłem w którym powiedział, rand ()% 3;

429
00:33:17,900 --> 00:33:21,320
jeśli zrobiłem krok, byłoby to do wdrażania rand

430
00:33:21,320 --> 00:33:25,110
i spojrzeć na to, co się tam dzieje, i mogłem przejść przez funkcję rand.

431
00:33:25,110 --> 00:33:26,920
Ale nie dbam o funkcji rand.

432
00:33:26,920 --> 00:33:30,190
Chcę tylko, aby przejść do następnego wiersza kodu w głównym, więc używam dalej.

433
00:33:30,190 --> 00:33:35,800
Ale teraz dbam o Binky funkcji, więc chcę wkraczać do tego.

434
00:33:35,800 --> 00:33:37,730
Teraz jestem w Binky.

435
00:33:37,730 --> 00:33:42,040
Pierwsza linia kodu powie if (i == 0), to krok,

436
00:33:42,040 --> 00:33:44,930
widzimy, skończymy na Dinky.

437
00:33:44,930 --> 00:33:51,620
Jeśli my, lista rzeczy, widzimy, że jest to sprawdzone i = 0.

438
00:33:51,620 --> 00:33:55,470
i nie jest równa 0, więc udaliśmy się do innego stanu,

439
00:33:55,470 --> 00:33:59,540
który będzie wywołać przemiły (i).

440
00:33:59,540 --> 00:34:04,030
Możesz się mylić.

441
00:34:04,030 --> 00:34:07,380
Jeśli patrzeć tylko na tych liniach bezpośrednio, można by pomyśleć, if (i == 0),

442
00:34:07,380 --> 00:34:10,800
ok, to ja się o krok, a teraz jestem w Dinky (i),

443
00:34:10,800 --> 00:34:14,120
można by pomyśleć, że musi oznaczać i = 0 lub coś.

444
00:34:14,120 --> 00:34:18,980
Nie, to po prostu oznacza, że ​​wie, może przykleić bezpośrednio do Dinky linii (i).

445
00:34:18,980 --> 00:34:23,300
Bo nie jest 0, następny krok nie skończy się na inny.

446
00:34:23,300 --> 00:34:26,239
Else nie linia to się zatrzyma jest.

447
00:34:26,239 --> 00:34:31,570
To po prostu się przejść do następnej linii może rzeczywiście wykonać, który jest przemiły (i).

448
00:34:31,570 --> 00:34:36,090
Wkraczającego Dinky (i), zobaczymy, czy (i == 1).

449
00:34:36,090 --> 00:34:42,670
Wiemy, i = 1, więc gdy wychodzimy, wiemy, mamy zamiar skończyć w oh_no

450
00:34:42,670 --> 00:34:46,489
bo = 1 nazywa oh_no funkcji, które można wejść do,

451
00:34:46,489 --> 00:34:52,969
który będzie ustawiony char ** s = NULL i natychmiast "boom".

452
00:34:54,270 --> 00:34:59,690
I wtedy rzeczywiście patrząc na realizację buggy2,

453
00:34:59,690 --> 00:35:04,590
to, i jest tylko coraz losowy numer - 0, 1, lub 2 - wywołanie Binky,

454
00:35:04,590 --> 00:35:10,610
co jeśli i jest 0 wywołuje oh_no, w przeciwnym wypadku zwraca przemiły, który pojawia się tutaj.

455
00:35:10,610 --> 00:35:18,100
Jeśli i jest 1, call oh_no, inaczej nazwać Slinky, który zbliża się tu,

456
00:35:18,100 --> 00:35:20,460
jeśli i jest 2, zadzwoń oh_no.

457
00:35:20,460 --> 00:35:24,720
Ja nawet nie myślę, że jest sposób -

458
00:35:24,720 --> 00:35:30,030
Czy ktoś widział sposób dokonywania to program, który nie będzie się wysypać?

459
00:35:30,030 --> 00:35:37,530
Bo chyba jestem brakuje czegoś, jeżeli i jest 0, będziesz natychmiast segfault,

460
00:35:37,530 --> 00:35:41,250
jeszcze udać się do funkcji, która jest 1 jeśli i wy segfault,

461
00:35:41,250 --> 00:35:44,540
jeszcze udać się do funkcji, gdzie jeśli i jest 2 Państwo segfault.

462
00:35:44,540 --> 00:35:46,810
Więc nie ma znaczenia, co robisz, segfault.

463
00:35:46,810 --> 00:35:52,380
>> Chyba jeden sposób mocowania byłoby zamiast robić char ** s = null,

464
00:35:52,380 --> 00:35:55,610
można przydzielić miejsca na ten ciąg znaków.

465
00:35:55,610 --> 00:36:04,230
Moglibyśmy zrobić malloc (sizeof) - sizeof co?

466
00:36:09,910 --> 00:36:15,190
[Uczeń] (char) * 5? >> Czy to wydaje się słuszne?

467
00:36:15,190 --> 00:36:21,060
Jestem zakładając, że to zadziała, jeśli faktycznie zabrakło, ale to nie to co szukam.

468
00:36:24,400 --> 00:36:32,940
Zobacz na typu S. Dodajmy int *, więc int * x.

469
00:36:32,940 --> 00:36:35,600
Chciałbym zrobić malloc (sizeof (int)).

470
00:36:35,600 --> 00:36:40,490
Albo gdybym chciał tablicy 5, chciałbym zrobić (sizeof (int) * 5);

471
00:36:40,490 --> 00:36:44,210
Co jeśli mam int **?

472
00:36:46,260 --> 00:36:49,140
Co bym malloc?

473
00:36:49,140 --> 00:36:53,510
[Uczeń] Wielkość wskaźnika. >> Tak. (Sizeof (int *));

474
00:36:53,510 --> 00:36:56,960
To samo tutaj.

475
00:36:56,960 --> 00:37:01,280
Chcę (sizeof (char *));

476
00:37:06,170 --> 00:37:12,840
To będzie przydzielić miejsce dla wskaźnika, który wskazuje na "boom".

477
00:37:12,840 --> 00:37:15,330
I nie trzeba przydzielić miejsce dla "boom" sam

478
00:37:15,330 --> 00:37:17,210
bo to jest w zasadzie odpowiednikiem tego, co powiedziałem wcześniej

479
00:37:17,210 --> 00:37:20,870
char * x = "BOOM".

480
00:37:20,870 --> 00:37:27,950
"Boom" już istnieje. Dzieje się tak, aby występować w obszarze tylko do odczytu z pamięci.

481
00:37:27,950 --> 00:37:35,200
Ale to już istnieje, co oznacza, że ​​ten wiersz kodu, jeśli s jest char **,

482
00:37:35,200 --> 00:37:43,900
następnie * s jest char * i jesteś ustawienie tego char * wskazać na "boom".

483
00:37:43,900 --> 00:37:50,040
Gdybym chciał skopiować "boom" w S, to musiałbym przeznaczyć przestrzeń dla tych.

484
00:37:55,170 --> 00:38:03,900
Zrobię * s = malloc (sizeof (char) * 5);

485
00:38:03,900 --> 00:38:06,210
Dlaczego 5?

486
00:38:06,210 --> 00:38:10,860
Dlaczego nie 4? To wygląda jak "boom" jest 4 znaków. >> [Uczeń] znak null.

487
00:38:10,860 --> 00:38:14,580
Tak. Wszystkie Twoje ciągi będą potrzebne znak null.

488
00:38:14,580 --> 00:38:23,590
Teraz można zrobić coś jak strcat - Co to jest funkcja kopiowania ciąg?

489
00:38:23,590 --> 00:38:28,520
[Uczeń] CPY? >> Strcpy.

490
00:38:28,520 --> 00:38:32,700
strcpy człowiek.

491
00:38:36,120 --> 00:38:39,590
Więc strcpy lub strncpy.

492
00:38:39,590 --> 00:38:43,410
strncpy jest nieco bezpieczniejsze, ponieważ można dokładnie określić, ile znaków,

493
00:38:43,410 --> 00:38:46,190
ale tutaj to nie ma znaczenia, bo wiemy.

494
00:38:46,190 --> 00:38:50,340
Więc strcpy i patrzeć w argumentach.

495
00:38:50,340 --> 00:38:53,100
Pierwszy argument jest nasz cel.

496
00:38:53,100 --> 00:38:56,770
Drugi argument jest nasze źródło.

497
00:38:56,770 --> 00:39:10,310
Mamy zamiar skopiować do naszego docelowego * s wskaźnik "BOOM".

498
00:39:10,310 --> 00:39:19,820
Dlaczego warto to zrobić z strcpy zamiast po prostu to, co mieliśmy przed

499
00:39:19,820 --> 00:39:22,800
z * s = "BOOM"?

500
00:39:22,800 --> 00:39:28,630
Jest powód, możesz to zrobić, ale co to jest powód?

501
00:39:28,630 --> 00:39:31,940
[Uczeń] Jeśli chcesz coś zmienić w "boom". >> Tak.

502
00:39:31,940 --> 00:39:37,950
Teraz mogę zrobić coś jak s [0] = 'X';

503
00:39:37,950 --> 00:39:48,190
bo s wskazuje na stertę i że przestrzeń na stercie, że s jest skierowana do

504
00:39:48,190 --> 00:39:52,320
jest wskaźnikiem do więcej miejsca na stercie, który jest przechowywanie "boom".

505
00:39:52,320 --> 00:39:55,150
Więc to kopia "boom" jest przechowywana w stercie.

506
00:39:55,150 --> 00:39:58,780
Jest technicznie dwa egzemplarze "boom" w naszym programie.

507
00:39:58,780 --> 00:40:03,500
Jest pierwszym, który jest po prostu podane przez "Boom" stałej strun

508
00:40:03,500 --> 00:40:09,250
i drugi egzemplarz "boom", strcpy stworzył kopię "boom".

509
00:40:09,250 --> 00:40:13,100
Ale kopia "boom" jest przechowywana na stercie, a sterty jesteś wolny, aby zmienić.

510
00:40:13,100 --> 00:40:17,250
Kupa nie jest tylko do odczytu, więc to oznacza, że ​​s [0]

511
00:40:17,250 --> 00:40:20,500
będzie pozwalają zmienić wartość "boom".

512
00:40:20,500 --> 00:40:23,130
To będzie pozwalają zmienić te znaki.

513
00:40:23,130 --> 00:40:26,640
>> Questions?

514
00:40:27,740 --> 00:40:29,290
Okay.

515
00:40:29,290 --> 00:40:35,500
>> Przechodząc do buggy3, niech gdb buggy3.

516
00:40:35,500 --> 00:40:39,840
Po prostu uruchom go i widzimy mamy segfault.

517
00:40:39,840 --> 00:40:46,550
Jeśli backtrace, istnieją tylko dwie funkcje.

518
00:40:46,550 --> 00:40:52,970
Jeśli udamy się do naszej głównej funkcji, widzimy, że segfaulted na tej linii.

519
00:40:52,970 --> 00:41:00,180
Więc patrząc na tej linii, for (int wiersz = 0; fgets to rzeczy nie jest równa NULL;

520
00:41:00,180 --> 00:41:03,770
linia + +).

521
00:41:03,770 --> 00:41:08,010
Nasza poprzednia ramka nazwano _IO_fgets.

522
00:41:08,010 --> 00:41:10,720
Zobaczysz, że wiele z wbudowanych funkcji w języku C,

523
00:41:10,720 --> 00:41:15,350
że gdy pojawi się wysypać, nie będzie naprawdę zagadkowe nazwy funkcji

524
00:41:15,350 --> 00:41:18,090
podobnych _IO_fgets.

525
00:41:18,090 --> 00:41:21,770
Ale to będzie się odnosić do tego zaproszenia fgets.

526
00:41:21,770 --> 00:41:25,850
Gdzieś tutaj, jesteśmy segfaulting.

527
00:41:25,850 --> 00:41:30,340
Jeśli spojrzymy na argumenty do fgets, możemy wydrukować bufor.

528
00:41:30,340 --> 00:41:41,180
Miejmy wydrukować jako - Och, nie.

529
00:41:48,980 --> 00:41:51,900
Wydruku nie będzie działać dokładnie tak, jak chcemy.

530
00:41:55,460 --> 00:41:58,000
Spójrzmy na bieżącym programie.

531
00:42:02,200 --> 00:42:09,640
Bufor jest tablica znaków. Jest to tablica znaków z 128 znaków.

532
00:42:09,640 --> 00:42:14,980
Więc kiedy mówię, bufor wydruku, to będzie wydrukować te 128 znaków,

533
00:42:14,980 --> 00:42:18,300
co chyba jest to, co ma.

534
00:42:18,300 --> 00:42:21,390
Co szukałem to wydrukować adres bufora,

535
00:42:21,390 --> 00:42:23,680
ale to naprawdę nie ma mi powiedzieć wiele.

536
00:42:23,680 --> 00:42:30,770
Tak więc, gdy zdarza mi się powiedzieć tutaj bufor x, to pokazuje mi 0xbffff090,

537
00:42:30,770 --> 00:42:38,690
które, jeśli pamiętasz z wcześniejszych lub pewnym momencie Oxbffff bywa stos-owski region.

538
00:42:38,690 --> 00:42:46,020
Stos zmierza gdzieś zacząć tuż pod 0xc000.

539
00:42:46,020 --> 00:42:51,890
Po prostu widząc ten adres, wiem, że bufor dzieje się na stosie.

540
00:42:51,890 --> 00:43:04,500
Restartowanie mój program, uruchom, w górę, buforować widzieliśmy, był to ciąg znaków

541
00:43:04,500 --> 00:43:06,530
które są prawie bez znaczenia.

542
00:43:06,530 --> 00:43:12,270
Następnie wydrukować plik, co robi plik wyglądał?

543
00:43:15,120 --> 00:43:17,310
[Uczeń] Null. >> Tak.

544
00:43:17,310 --> 00:43:22,610
Plik jest z FILE * typu, więc jest to wskaźnik,

545
00:43:22,610 --> 00:43:26,610
a wartość tego wskaźnika jest null.

546
00:43:26,610 --> 00:43:33,240
Więc fgets będzie spróbować odczytać z tego wskaźnika w sposób pośredni,

547
00:43:33,240 --> 00:43:37,320
ale w celu uzyskania dostępu do tego wskaźnika, musi dereference go.

548
00:43:37,320 --> 00:43:40,550
Lub, w celu uzyskania dostępu do tego, co należy wskazując, to dereferences IT.

549
00:43:40,550 --> 00:43:43,810
Więc to dereferencji wskaźnika pustego i to naruszenia ochrony pamięci.

550
00:43:46,600 --> 00:43:48,730
Mógłbym wznowił go tam.

551
00:43:48,730 --> 00:43:52,170
Jeśli łamiemy na nasz główny punkt i uruchomić,

552
00:43:52,170 --> 00:43:57,320
Pierwsza linia kodu jest char * filename = "nonexistent.txt";

553
00:43:57,320 --> 00:44:00,870
To powinno dać dość dużą wskazówkę, dlaczego ten program się nie powiedzie.

554
00:44:00,870 --> 00:44:06,080
Wpisując obok prowadzi mnie do następnej linii, gdzie otworzyć ten plik,

555
00:44:06,080 --> 00:44:11,140
, a następnie od razu dostać się do naszej linii, gdzie po I uderzył obok, to się wysypać.

556
00:44:11,140 --> 00:44:16,880
Czy ktoś chce wyrzucić powód dlaczego możemy być segfaulting?

557
00:44:16,880 --> 00:44:19,130
[Uczeń] Plik nie istnieje. >> Tak.

558
00:44:19,130 --> 00:44:22,250
To ma być podpowiedź

559
00:44:22,250 --> 00:44:29,570
że gdy otwieramy plik trzeba sprawdzić, że plik rzeczywiście istnieje.

560
00:44:29,570 --> 00:44:31,510
Więc, "nonexistent.txt";

561
00:44:31,510 --> 00:44:34,700
Kiedy filename fopen do czytania, to wtedy trzeba powiedzieć,

562
00:44:34,700 --> 00:44:45,870
if (plik == NULL) i powiedzieć, printf ("Plik nie istnieje!"

563
00:44:45,870 --> 00:44:56,340
lub - jeszcze lepiej - filename); return 1;

564
00:44:56,340 --> 00:45:00,300
Więc teraz sprawdzić, czy to jest NULL

565
00:45:00,300 --> 00:45:03,930
zanim rzeczywiście trwają i próbuje odczytać z tego pliku.

566
00:45:03,930 --> 00:45:08,800
Możemy przerobić go po prostu zobaczyć, że to działa.

567
00:45:11,020 --> 00:45:14,970
I ma obejmować nowy wiersz.

568
00:45:21,090 --> 00:45:25,290
Więc teraz nonexistent.txt nie istnieje.

569
00:45:26,890 --> 00:45:30,040
Zawsze należy sprawdzić tego typu rzeczy.

570
00:45:30,040 --> 00:45:33,870
Należy zawsze sprawdzić, czy fopen zwraca wartość NULL.

571
00:45:33,870 --> 00:45:38,170
Zawsze należy sprawdzić, aby upewnić się, że malloc nie zwraca NULL,

572
00:45:38,170 --> 00:45:41,410
albo masz segfault.

573
00:45:42,200 --> 00:45:45,930
>> Teraz buggy4.c.

574
00:45:49,190 --> 00:45:58,440
Uruchomiony. Zgaduję, to czeka na wejście lub zapętlenie ewentualnie nieskończonym.

575
00:45:58,440 --> 00:46:01,870
Tak, to jest nieskończone zapętlenie.

576
00:46:01,870 --> 00:46:05,560
Więc buggy4. Wygląda na to, że jesteśmy nieskończone zapętlenie.

577
00:46:05,560 --> 00:46:12,590
Możemy przełamać w main, uruchomić nasz program.

578
00:46:12,590 --> 00:46:20,180
W gdb, dopóki skrót używasz jest jednoznaczna

579
00:46:20,180 --> 00:46:23,420
lub specjalne skróty, które świadczą dla Ciebie,

580
00:46:23,420 --> 00:46:29,020
następnie można użyć n użyć następny zamiast wpisywać się obok przez całą drogę.

581
00:46:29,020 --> 00:46:33,730
I teraz, kiedy został trafiony n raz, można po prostu naciśnij Enter, aby nie poddawać się następny

582
00:46:33,730 --> 00:46:36,640
zamiast trafić n Enter, n Wpisz, n Enter.

583
00:46:36,640 --> 00:46:44,630
Wygląda na to, że jestem w jakiejś pętli for, która jest ustawiona tablica [i] do 0.

584
00:46:44,630 --> 00:46:50,510
Wygląda na to, nigdy nie jestem wyrwanie się z tego dla pętli.

585
00:46:50,510 --> 00:46:54,780
Jeśli mogę wydrukować i, więc jest o 2, potem pójdę dalej.

586
00:46:54,780 --> 00:46:59,250
Będę print i, i jest 3, potem pójdę dalej.

587
00:46:59,250 --> 00:47:05,360
Będę drukować I i I jest 3. Następnie wydrukować i, i jest 4.

588
00:47:05,360 --> 00:47:14,520
Właściwie print sizeof (tablica), więc rozmiar tablicy jest 20.

589
00:47:16,310 --> 00:47:32,870
Ale wygląda na to jest jakaś specjalna komenda gdb aby jechać aż coś się wydarzy.

590
00:47:32,870 --> 00:47:37,620
To jak ustawienie warunku na wartość zmiennej. Ale nie pamiętam, co to jest.

591
00:47:37,620 --> 00:47:44,100
Jeśli więc nie poddawać się -

592
00:47:44,100 --> 00:47:47,120
Co pan mówi? Czego się wychować?

593
00:47:47,120 --> 00:47:50,500
[Uczeń] Nie wyświetla dodam - >> Tak. Więc wyświetlić mogę pomóc.

594
00:47:50,500 --> 00:47:54,530
Jeśli po prostu wyświetlić i, będzie można umieścić tutaj co wartość i jest

595
00:47:54,530 --> 00:47:56,470
więc nie trzeba go wydrukować za każdym razem.

596
00:47:56,470 --> 00:48:02,930
Jeśli tylko poddawać się Następnie patrz 0, 1, 2, 3, 4, 5, 0, 1, 2, 3, 4, 5, 0, 1, 2, 3, 4, 5.

597
00:48:02,930 --> 00:48:08,530
Coś się bardzo źle, a ja jest resetowane do 0.

598
00:48:13,330 --> 00:48:22,220
Patrząc na buggy4.c widzimy wszystko co się dzieje to int tablica [5];

599
00:48:22,220 --> 00:48:26,200
for (i = 0; i <= sizeof (tablica); i + +)

600
00:48:26,200 --> 00:48:28,550
tablica [i] = 0;

601
00:48:28,550 --> 00:48:31,390
Co widzimy, że to źle?

602
00:48:31,390 --> 00:48:39,480
Jako podpowiedź, gdy robiła gdb buggy4 - Złammy main, run -

603
00:48:39,480 --> 00:48:45,980
Zrobiłem print sizeof (tablica), by zobaczyć, co jest warunkiem, gdzie powinien wreszcie wyrwać.

604
00:48:47,690 --> 00:48:51,100
Gdzie ja jestem? Czy mogę uruchomić?

605
00:48:51,100 --> 00:48:54,280
I nie zadeklarował jeszcze.

606
00:48:54,280 --> 00:48:58,680
Więc drukować sizeof (array) i to jest 20,

607
00:48:58,680 --> 00:49:06,690
który ma ponieważ moja tablica ma rozmiar 5 i to z 5 liczb całkowitych,

608
00:49:06,690 --> 00:49:12,410
więc cała sprawa powinna być 5 * sizeof (int) bajtów, gdzie sizeof (int) jest raczej 4.

609
00:49:12,410 --> 00:49:14,780
Więc sizeof (array) jest 20.

610
00:49:14,780 --> 00:49:17,420
Jakie powinny być?

611
00:49:17,420 --> 00:49:21,720
[Uczeń] podzielone przez sizeof (int). >> Tak, / sizeof (int).

612
00:49:21,720 --> 00:49:30,630
Wygląda na to, że nadal jest problem. Myślę, że to powinno być po prostu <

613
00:49:30,630 --> 00:49:36,960
ponieważ jest to prawie zawsze <nigdy i <=.

614
00:49:36,960 --> 00:49:44,860
Teraz pomyślmy o tym, dlaczego to było rzeczywiście zepsute.

615
00:49:44,860 --> 00:49:53,370
Czy ktoś domyśla się dlaczego i zresetować do 0 poprzez każdej iteracji pętli?

616
00:50:01,300 --> 00:50:09,350
Jedyne wewnątrz tutaj się dzieje jest to, że tablica [i] jest ustawiony na 0.

617
00:50:09,350 --> 00:50:15,350
Tak jakoś, ta linia kodu jest przyczyną naszego int i być ustawiony na 0.

618
00:50:16,730 --> 00:50:23,130
[Student] Czy to możliwe, ponieważ jest nadpisanie pamięci tej części I

619
00:50:23,130 --> 00:50:27,970
kiedy myśli, że to kolejny element z tablicy? >> [Bowden] Tak.

620
00:50:27,970 --> 00:50:33,880
Kiedy jesteśmy poza koniec naszej tablicy,

621
00:50:33,880 --> 00:50:39,870
jakoś, że przestrzeń, że jesteśmy nadrzędnego jest nadrzędne wartości i.

622
00:50:39,870 --> 00:50:48,030
I tak, jeśli spojrzymy na buggy4, złamać główny, bieg,

623
00:50:48,030 --> 00:50:53,120
niech wydrukować adres i.

624
00:50:53,120 --> 00:50:57,280
Wygląda na to, że to bffff124.

625
00:50:57,280 --> 00:51:03,930
Teraz drukowanie adresu tablicy [0]. 110.

626
00:51:03,930 --> 00:51:06,290
Co o [1]? 114.

627
00:51:06,290 --> 00:51:07,920
[2], 118.

628
00:51:07,920 --> 00:51:14,530
11c, 120. tablica [5] jest bfff124.

629
00:51:14,530 --> 00:51:26,990
Więc tablica [5] ma taki sam adres jak ja, co oznacza, że ​​tablica [5] i.

630
00:51:26,990 --> 00:51:30,720
Jeśli mają taki sam adres, są one tak samo.

631
00:51:30,720 --> 00:51:38,410
Więc kiedy możemy ustawić tablicę [5] do 0, więc ustawienie I do 0.

632
00:51:38,410 --> 00:51:46,070
A jeśli myślisz o tym w warunkach stosu,

633
00:51:46,070 --> 00:51:55,590
int i jest zadeklarowany pierwszy, co oznacza, że ​​ma trochę miejsca na stosie.

634
00:51:55,590 --> 00:52:04,730
Następnie tablica [5] jest rozdzielona, ​​tak to 20 bajty są alokowane na stosie.

635
00:52:04,730 --> 00:52:08,400
Więc zostanie przyznane pierwsze, to te 20 bajtów uzyskać przydzielone.

636
00:52:08,400 --> 00:52:11,400
Więc dzieje się tuż przed tablicy,

637
00:52:11,400 --> 00:52:19,230
i ze względu na sposób, jak powiedziałem w zeszłym tygodniu, gdy jest to technicznie stos rośnie w dół,

638
00:52:19,230 --> 00:52:28,520
kiedy indeks do tablicy, mamy zagwarantowane, że 0-sza pozycji w tablicy

639
00:52:28,520 --> 00:52:31,970
zawsze dzieje się przed pierwszą pozycję w tablicy.

640
00:52:31,970 --> 00:52:35,900
Jest to rodzaj jak narysowałem to w zeszłym tygodniu.

641
00:52:35,900 --> 00:52:42,210
Zauważ, że na dole mamy adres 0 i na górze mamy Max adresów.

642
00:52:42,210 --> 00:52:44,880
Stos jest zawsze rośnie w dół.

643
00:52:48,100 --> 00:52:53,500
Załóżmy, że mamy przeznaczyć i.

644
00:52:53,500 --> 00:52:59,680
Przydzielamy całkowitą i, co oznacza po prostu powiedzieć, tu całkowita i dostaje przydzielone.

645
00:52:59,680 --> 00:53:06,420
Następnie przydziela naszej tablicy 5 całkowite, co oznacza, że, pod

646
00:53:06,420 --> 00:53:11,230
ponieważ stos rośnie w dół, te 5 całkowitymi się przydzielone.

647
00:53:11,230 --> 00:53:15,900
Ale ze względu na to, jak działają zespoły, mamy gwarancję, że pierwsza pozycja w tablicy

648
00:53:15,900 --> 00:53:22,260
Adres zawsze mniejsza niż drugiej rzeczy w tablicy.

649
00:53:22,260 --> 00:53:28,270
Więc 0 pozycji tablicy zawsze ma się wydarzyć najpierw w pamięci,

650
00:53:28,270 --> 00:53:30,700
natomiast pozycja tablica 1 musi się zdarzyć, że po

651
00:53:30,700 --> 00:53:33,310
i położenie tablicy 2 ma nastąpić po tym,

652
00:53:33,310 --> 00:53:37,900
co oznacza, że ​​pozycja 0 tablica by się stało, gdzieś tutaj,

653
00:53:37,900 --> 00:53:40,690
Pozycja tablicy 1 powyżej, że stałoby się

654
00:53:40,690 --> 00:53:45,530
ponieważ przesuwa się w górę oznacza wyższe adresy ponieważ maksymalna adres jest tutaj.

655
00:53:45,530 --> 00:53:50,490
Więc tablica [0] tu, tablica [1] tu, tablica [2] tu, tablica [3] tutaj.

656
00:53:50,490 --> 00:53:55,620
Zauważ, jak zanim przydzielono liczbę całkowitą i całą drogę aż tutaj,

657
00:53:55,620 --> 00:54:01,040
jak iść dalej i dalej w naszej tablicy, jesteśmy coraz bliżej do naszej całkowitej i.

658
00:54:01,040 --> 00:54:07,640
Tak się składa, że ​​tablica [5], który jest o jedną pozycję poza naszą tablicę,

659
00:54:07,640 --> 00:54:13,010
jest dokładnie tam, gdzie całkowita Zdarzyło mi się być przydzielone.

660
00:54:13,010 --> 00:54:16,920
Więc to jest punkt, w którym my będziemy uderzając miejsca na stosie

661
00:54:16,920 --> 00:54:21,680
, która została przeznaczona na całkowitą i, i ruszamy, że do 0.

662
00:54:21,680 --> 00:54:26,160
>> To, w jaki sposób działa. Questions? Tak.

663
00:54:26,160 --> 00:54:30,710
[Uczeń] Nieważne. Okay.

664
00:54:30,710 --> 00:54:33,090
[Uczeń] Jak uniknąć tych rodzaju błędów?

665
00:54:33,090 --> 00:54:41,190
Są swego rodzaju błędów? Nie stosować C jako języka programowania.

666
00:54:41,190 --> 00:54:45,840
Używać języka, który ma granice tablicy kontroli.

667
00:54:45,840 --> 00:54:55,900
Tak długo, jak jesteś ostrożny, wystarczy, aby uniknąć mijając granice swojej tablicy.

668
00:54:55,900 --> 00:54:58,300
[Uczeń] Więc kiedy poszliśmy przeszłości granice swojej tablicy -

669
00:54:58,300 --> 00:55:01,840
[Bowden] To miejsce, gdzie wszystko zaczyna nie tak. >> [Uczeń] Oh, w porządku.

670
00:55:01,840 --> 00:55:05,730
Jak długo pozostać w pamięci przydzielonej dla Twojej tablicy, jesteś w porządku.

671
00:55:05,730 --> 00:55:12,400
Ale C nie wykonuje sprawdzanie błędów. Jeśli zrobić tablicę [1000], to chętnie tylko zmodyfikować, co się dzieje -

672
00:55:12,400 --> 00:55:16,500
Przechodzi do początku tablicy, a następnie idzie od pozycji 1000 i ustawia się na 0.

673
00:55:16,500 --> 00:55:20,000
To nie robi żadnej kontroli, tak och, to rzeczywiście nie ma 1000 rzeczy w nim.

674
00:55:20,000 --> 00:55:22,750
1000 jest poza co mam się zmieniać,

675
00:55:22,750 --> 00:55:26,940
mając na uwadze, Java czy coś dostaniesz tablicę z indeksu bounds

676
00:55:26,940 --> 00:55:29,820
lub indeks z wyjątkiem bounds.

677
00:55:29,820 --> 00:55:33,950
Dlatego wiele języków wyższych poziomów te rzeczy

678
00:55:33,950 --> 00:55:37,340
gdzie jeśli wykracza poza granice tablicy, nie uda

679
00:55:37,340 --> 00:55:40,070
tak, że nie można zmienić rzeczy spod Ciebie

680
00:55:40,070 --> 00:55:42,590
a potem wszystko pójdzie znacznie gorzej niż tylko coraz wyjątek

681
00:55:42,590 --> 00:55:44,940
mówiąc, że wyszedł poza koniec tablicy.

682
00:55:44,940 --> 00:55:50,970
[Uczeń] I tak powinno właśnie zmienił <= po prostu <? >> [Bowden] Tak.

683
00:55:50,970 --> 00:55:54,800
Powinien on być <sizeof (tablica) / sizeof (int);

684
00:55:54,800 --> 00:55:59,560
od sizeof (array) jest 20, ale chcemy tylko 5. >> [Uczeń] Racja.

685
00:55:59,560 --> 00:56:04,060
Więcej pytań? Okay.

686
00:56:04,060 --> 00:56:07,380
>> [Uczeń] Mam pytanie. >> Tak.

687
00:56:07,380 --> 00:56:16,440
[Uczeń] Co to jest rzeczywista zmiennej tablicy?

688
00:56:16,440 --> 00:56:20,000
[Bowden] Jak to, co jest tablica?

689
00:56:20,000 --> 00:56:24,930
Tablica sama w sobie jest symbolem.

690
00:56:24,930 --> 00:56:31,490
To jest po prostu adres rozpoczęcia 20 bajtów, które odwołują.

691
00:56:31,490 --> 00:56:38,070
Można traktować ją jako wskaźnik, ale jest stałym wskaźnikiem.

692
00:56:38,070 --> 00:56:44,140
Jak tylko robi się skompilowany, zmienna tablica już nie istnieje.

693
00:56:44,140 --> 00:56:48,210
[Uczeń] Więc jak to znaleźć rozmiar tablicy?

694
00:56:48,210 --> 00:56:54,130
Wielkość odnosi się do tablicy wielkości tego bloku, że symbol oznacza.

695
00:56:54,130 --> 00:57:01,240
Kiedy zrobić coś jak printf ("% p \ n", tablica);

696
00:57:01,240 --> 00:57:05,140
niech go uruchomić.

697
00:57:12,960 --> 00:57:15,530
Co ja zrobiłem źle?

698
00:57:15,530 --> 00:57:19,220
Array 'array' zgłaszać tutaj.

699
00:57:20,820 --> 00:57:23,200
O, tutaj.

700
00:57:23,200 --> 00:57:31,250
Clang jest mądry, a zdarza się, aby zauważyć, że oświadczyłem tablicę jako 5 elementów

701
00:57:31,250 --> 00:57:34,540
ale jestem do pozycji 1000 indeksowania.

702
00:57:34,540 --> 00:57:38,450
Może to zrobić, ponieważ są to tylko stałe.

703
00:57:38,450 --> 00:57:43,370
Można tylko iść tak daleko w zauważając, że będę poza granice tablicy.

704
00:57:43,370 --> 00:57:46,880
Zauważmy jednak, wcześniej, kiedy mieliśmy i są błędne,

705
00:57:46,880 --> 00:57:51,040
Nie można ewentualnie określić ile wartości mogłem podjąć,

706
00:57:51,040 --> 00:57:55,540
tak, że nie można ustalić, że był poza koniec tablicy.

707
00:57:55,540 --> 00:57:59,430
To tylko Clang będąc zdolny.

708
00:57:59,430 --> 00:58:03,340
>> Ale teraz zrobić buggy4. Co jeszcze robię źle?

709
00:58:03,340 --> 00:58:05,970
Pośrednio deklarowania funkcji biblioteki "printf".

710
00:58:05,970 --> 00:58:14,960
Będę chciał # include.

711
00:58:14,960 --> 00:58:18,710
Okay. Teraz pracuje buggy4.

712
00:58:18,710 --> 00:58:24,840
Drukowanie wartości tablicy jak ja tutaj, drukowania go jako wskaźnik

713
00:58:24,840 --> 00:58:30,060
coś drukuje, który wygląda tak - bfb8805c - co jakiś adres

714
00:58:30,060 --> 00:58:33,450
To w tym regionie stack-owski.

715
00:58:33,450 --> 00:58:41,820
Array sama jest jak wskaźnik, ale to nie jest rzeczywisty wskaźnik,

716
00:58:41,820 --> 00:58:45,410
od zwykłego wskaźnika możemy zmienić.

717
00:58:45,410 --> 00:58:54,700
Tablica to tylko niektóre stały. Do 20 bloków pamięci zaczynają się 0xbfb8805c adresowej.

718
00:58:54,700 --> 00:59:09,020
Więc bfb8805c poprzez ten adres +20- lub Chyba -20 -

719
00:59:09,020 --> 00:59:17,400
to wszystko z pamięci przeznaczonej na tej tablicy.

720
00:59:17,400 --> 00:59:20,350
Tablica, zmienna nie jest przechowywane w dowolnym miejscu.

721
00:59:20,350 --> 00:59:27,660
Kiedy jesteś kompilacji, kompilator - wave ręka na to -

722
00:59:27,660 --> 00:59:33,060
ale kompilator po prostu użyć, gdy wie, tablica jest.

723
00:59:33,060 --> 00:59:36,090
To, że nie wie, gdzie tablica zostanie uruchomiony,

724
00:59:36,090 --> 00:59:40,910
i tak zawsze może po prostu robić rzeczy w zakresie offsetu od tego początku.

725
00:59:40,910 --> 00:59:43,960
Nie potrzebujemy zmiennej samodzielnie reprezentować tablicę.

726
00:59:43,960 --> 00:59:53,730
Ale kiedy coś jak int * = p tablicy, teraz p jest wskaźnikiem, który wskazuje na tej tablicy

727
00:59:53,730 --> 00:59:57,830
a teraz p faktycznie istnieje na stosie.

728
00:59:57,830 --> 01:00:01,950
Jestem wolny, aby zmienić p. Mogę zrobić, p = malloc.

729
01:00:01,950 --> 01:00:06,500
Więc początkowo wskazał na tablicy, a teraz wskazuje do pewnego miejsca na stercie.

730
01:00:06,500 --> 01:00:09,620
Nie mogę Array = malloc.

731
01:00:09,620 --> 01:00:13,710
Jeśli Clang jest mądry, to krzycz na mnie tuż nietoperza.

732
01:00:17,000 --> 01:00:21,430
Faktycznie, jestem pewien, że gcc zrobi to zbyt.

733
01:00:21,430 --> 01:00:25,010
Więc typ array 'int [5] "nie jest przypisane.

734
01:00:25,010 --> 01:00:28,040
Nie można przypisać coś do typu tablicy

735
01:00:28,040 --> 01:00:30,500
ponieważ tablica jest po prostu stałą.

736
01:00:30,500 --> 01:00:34,760
Jest to symbol, który referencje te 20 bajtów. I nie można go zmienić.

737
01:00:34,760 --> 01:00:37,690
>> [Uczeń] A gdzie jest rozmiar tablicy przechowywane?

738
01:00:37,690 --> 01:00:40,670
[Bowden] To nie jest nigdzie zapisane. To kiedy jest kompilacją.

739
01:00:40,670 --> 01:00:46,310
Więc gdzie jest rozmiar tablicy przechowywane?

740
01:00:46,310 --> 01:00:51,870
Można używać tylko sizeof (array) wewnątrz funkcji, która tablica jest zadeklarował.

741
01:00:51,870 --> 01:01:03,150
Więc jeśli mogę zrobić kilka funkcji, Foo, i ja (int tablica [])

742
01:01:03,150 --> 01:01:10,450
printf ("% d \ n", sizeof (array));

743
01:01:10,450 --> 01:01:21,330
a następnie w dół tu wywołać foo (tablica);

744
01:01:21,330 --> 01:01:24,840
wewnątrz tej funkcji - niech go uruchomić.

745
01:01:34,200 --> 01:01:36,840
To jest mądry Clang ponownie.

746
01:01:36,840 --> 01:01:43,890
To mówi mi, że parametr funkcji sizeof na tablicy

747
01:01:43,890 --> 01:01:46,690
zwróci rozmiar 'int *'.

748
01:01:46,690 --> 01:01:55,150
To byłby błąd, jeśli to nie jest to, co chciałem się stać.

749
01:01:55,150 --> 01:01:58,960
Miejmy faktycznie wyłączyć Werror.

750
01:02:14,950 --> 01:02:17,590
Ostrzeżenie. Ostrzeżenia są w porządku.

751
01:02:17,590 --> 01:02:19,960
Będzie nadal kompilacji ile ma ostrzeżenia.

752
01:02:19,960 --> 01:02:22,910
. / A.out będzie drukować 4.

753
01:02:22,910 --> 01:02:28,650
Ostrzeżenie, że został wygenerowany, wyraźnie wskazuje, co poszło źle.

754
01:02:28,650 --> 01:02:34,120
Ten int tablica jest po prostu będzie drukować sizeof (int *).

755
01:02:34,120 --> 01:02:39,790
Nawet jeśli mogę umieścić tablicę [5] tu, to jeszcze po prostu się do wydrukowania sizeof (int *).

756
01:02:39,790 --> 01:02:47,440
Więc jak najszybciej przekazać go do funkcji, rozróżnienie między tablicami i wskaźnikami

757
01:02:47,440 --> 01:02:49,670
nie istnieje.

758
01:02:49,670 --> 01:02:52,640
To dzieje się tablica, która została zadeklarowana na stos,

759
01:02:52,640 --> 01:02:58,300
ale jak tylko przekazać te wartości, które 0xbf bla, bla, bla do tej funkcji,

760
01:02:58,300 --> 01:03:03,350
wówczas wskaźnik wskazuje na tej tablicy na stosie.

761
01:03:03,350 --> 01:03:08,310
To znaczy, że sizeof zastosowanie tylko do funkcji, która została zadeklarowana tablica,

762
01:03:08,310 --> 01:03:11,230
co oznacza, że ​​podczas kompilacji z tej funkcji,

763
01:03:11,230 --> 01:03:17,330
kiedy Clang przechodzi tej funkcji, widzi tablicy jest int tablica wielkości 5.

764
01:03:17,330 --> 01:03:20,640
Więc widzi sizeof (tablica). Dobrze, że to 20.

765
01:03:20,640 --> 01:03:26,440
To właściwie jak sizeof zasadniczo działa w prawie wszystkich przypadkach.

766
01:03:26,440 --> 01:03:31,150
Sizeof nie jest funkcją, to jest operator.

767
01:03:31,150 --> 01:03:33,570
Nie nazywamy sizeof funkcję.

768
01:03:33,570 --> 01:03:38,280
Sizeof (int), kompilator będzie tylko tłumaczenie, że do 4.

769
01:03:41,480 --> 01:03:43,700
Masz? Okay.

770
01:03:43,700 --> 01:03:47,520
>> [Uczeń] Więc jaka jest różnica między sizeof (array) w głównym, w foo?

771
01:03:47,520 --> 01:03:52,840
To dlatego mówimy sizeof (tablica), co ma * typu int,

772
01:03:52,840 --> 01:03:57,120
natomiast macierz tu nie jest z typu int *, to int tablica.

773
01:03:57,120 --> 01:04:04,540
>> [Uczeń] Więc jeśli miał parametr w tablicy [] zamiast int tablicy *,

774
01:04:04,540 --> 01:04:09,230
by to oznaczało, że można jeszcze zmienić tablicę, bo teraz to jest wskaźnik?

775
01:04:09,230 --> 01:04:14,250
[Bowden] Podoba Ci się? >> [Uczeń] Tak. Można zmienić tablicę w funkcji teraz?

776
01:04:14,250 --> 01:04:18,420
[Bowden] Można zmienić tablicę w obu przypadkach.

777
01:04:18,420 --> 01:04:23,130
W obu tych przypadkach, jesteś wolny, aby powiedzieć, tablica [4] = 0.

778
01:04:23,130 --> 01:04:26,590
[Uczeń] Ale można zrobić punkt tablicy na coś innego?

779
01:04:26,590 --> 01:04:30,230
[Bowden] Oh. Tak. W każdym przypadku - >> [uczeń] Tak.

780
01:04:30,230 --> 01:04:38,410
[Bowden] rozróżnienie tablicy [] i int array *, nie ma.

781
01:04:38,410 --> 01:04:42,570
Możesz również zdobyć tablicę wielowymiarową tutaj

782
01:04:42,570 --> 01:04:47,050
dla niektórych wygodnej składni, ale to wciąż tylko wskaźnik.

783
01:04:47,050 --> 01:04:56,400
Oznacza to, że jestem wolny, aby zrobić tablicę = malloc (sizeof (int)), a teraz wskaż gdzie indziej.

784
01:04:56,400 --> 01:04:59,610
Ale tak jak jak to działa zawsze i na zawsze,

785
01:04:59,610 --> 01:05:03,210
Zmiana tej tablicy robiąc to wskazywać na coś innego

786
01:05:03,210 --> 01:05:07,570
nie zmienia tej tablicy w dół, bo to kopia argumentu

787
01:05:07,570 --> 01:05:10,780
nie wskaźnik do tego argumentu jest.

788
01:05:10,780 --> 01:05:16,070
I rzeczywiście, tak jak więcej wskazaniem, że jest to dokładnie to samo -

789
01:05:16,070 --> 01:05:21,100
już widziałem co wydruki tablicy drukowania -

790
01:05:21,100 --> 01:05:31,410
co, jeśli drukujemy adres tablicy lub adresu na adres tablicy

791
01:05:31,410 --> 01:05:36,290
do jednej z tych?

792
01:05:41,770 --> 01:05:45,220
Zignorujmy ten.

793
01:05:48,140 --> 01:05:51,660
Okay. To jest w porządku. Jest to teraz działa. / A.out.

794
01:05:51,660 --> 01:06:00,220
Array druku, drukowanie adres tablicy, to samo.

795
01:06:00,220 --> 01:06:02,870
Array po prostu nie istnieje.

796
01:06:02,870 --> 01:06:08,190
Ona wie, podczas drukowania tablicy, drukuje się symbol, który odnosi się do tych 20 bajtów.

797
01:06:08,190 --> 01:06:11,940
Drukowanie adres tablicy, dobrze, tablica nie istnieje.

798
01:06:11,940 --> 01:06:17,200
To nie ma adresu, więc to po prostu drukuje adres tych 20 bajtów.

799
01:06:20,820 --> 01:06:28,150
Tak szybko, jak skompilować w dół, podobnie jak w skompilowanego buggy4. / A.out,

800
01:06:28,150 --> 01:06:30,340
tablica nie istnieje.

801
01:06:30,340 --> 01:06:33,640
Wskaźniki istnieje. Tablice nie.

802
01:06:34,300 --> 01:06:38,060
Bloki pamięci reprezentujący tablicę nadal istnieją,

803
01:06:38,060 --> 01:06:43,270
ale zmienna tablicowa i zmienne tego typu nie istnieją.

804
01:06:46,260 --> 01:06:50,270
Są jak głównych różnic między tablicami i wskaźnikami

805
01:06:50,270 --> 01:06:55,590
są jak najszybciej dokonać wywołania funkcji, nie ma różnicy.

806
01:06:55,590 --> 01:07:00,460
Ale wewnątrz funkcji, która jest zadeklarowana sama tablica, sizeof działa inaczej

807
01:07:00,460 --> 01:07:05,190
drukuje się od wielkości bloków zamiast wielkości typu

808
01:07:05,190 --> 01:07:08,950
i nie można go zmienić, ponieważ jest to symbol.

809
01:07:08,950 --> 01:07:14,370
Drukowanie rzeczy i adres rzeczy wypisuje to samo.

810
01:07:14,370 --> 01:07:18,480
I to jest dość dużo.

811
01:07:18,480 --> 01:07:20,820
[Uczeń] Można powiedzieć, że jeszcze raz?

812
01:07:21,170 --> 01:07:24,170
I może coś przeoczyć.

813
01:07:24,170 --> 01:07:29,260
Array Drukowanie i adres tablicy wypisuje to samo,

814
01:07:29,260 --> 01:07:33,180
natomiast w przypadku drukowania wskaźnik stosunku adresem wskaźnika,

815
01:07:33,180 --> 01:07:36,010
jedno drukuje adres czego wskazując,

816
01:07:36,010 --> 01:07:40,360
Inne drukuje adresu wskaźnika na stosie.

817
01:07:40,360 --> 01:07:47,040
Można zmienić wskaźnik, nie można zmienić symbol tablicy.

818
01:07:47,740 --> 01:07:53,270
I wskaźnik sizeof będzie drukować wielkości tego typu wskaźnika.

819
01:07:53,270 --> 01:07:57,470
Więc int * p sizeof (p) będzie drukować 4,

820
01:07:57,470 --> 01:08:04,110
ale int tablica [5] print sizeof (array) będzie drukować 20.

821
01:08:04,110 --> 01:08:07,480
[Uczeń] Więc int tablica [5] będzie drukować 20? >> Tak.

822
01:08:07,480 --> 01:08:13,300
Dlatego wewnątrz buggy4 gdy kiedyś sizeof (tablica)

823
01:08:13,300 --> 01:08:16,660
to robi i <20, która nie jest, co chcieliśmy.

824
01:08:16,660 --> 01:08:20,880
Chcemy i <5. >> [Uczeń] Dobra.

825
01:08:20,880 --> 01:08:25,569
[Bowden], a następnie jak najszybciej rozpocząć przechodzącą w funkcji,

826
01:08:25,569 --> 01:08:34,340
gdybyśmy zrobili int * p = array;

827
01:08:34,340 --> 01:08:39,779
wewnątrz tej funkcji, możemy w zasadzie używać p oraz tablicę w dokładnie tych samych sposobów,

828
01:08:39,779 --> 01:08:43,710
oprócz problemu sizeof i problemu zmienia.

829
01:08:43,710 --> 01:08:49,810
Ale p [0] = 1; jest taka sama, jak mówi tablicy [0] = 1;

830
01:08:49,810 --> 01:08:55,600
I tak szybko, jak to mówimy foo (tablica) lub foo (p);

831
01:08:55,600 --> 01:08:59,760
wewnątrz foo funkcji, to jest dwa razy, to samo.

832
01:08:59,760 --> 01:09:03,350
Nie ma żadnej różnicy między tymi połączeniami.

833
01:09:07,029 --> 01:09:11,080
>> Wszyscy dobrze na tym? Okay.

834
01:09:14,620 --> 01:09:17,950
Mamy 10 minut.

835
01:09:17,950 --> 01:09:28,319
>> Postaramy się uzyskać w ramach tego programu Typer hakerów

836
01:09:28,319 --> 01:09:32,350
Ta strona, która ukazała się w zeszłym roku, czy coś.

837
01:09:34,149 --> 01:09:41,100
To jest po prostu być jak wpisać losowo i wypisze -

838
01:09:41,100 --> 01:09:46,729
Cokolwiek plik zdarza załadowany jest tym, co wygląda jak piszesz.

839
01:09:46,729 --> 01:09:52,069
To wygląda jak jakiś kod systemu operacyjnego.

840
01:09:53,760 --> 01:09:56,890
To, co chcemy realizować.

841
01:10:08,560 --> 01:10:11,690
Powinieneś mieć pliku wykonywalnego o nazwie hacker_typer

842
01:10:11,690 --> 01:10:14,350
że bierze w jednym argumentem, plik "typu hacker".

843
01:10:14,350 --> 01:10:16,480
Bieganie wykonywalny należy wyczyścić ekran

844
01:10:16,480 --> 01:10:20,850
a następnie wydrukować jeden znak z pliku przekazanego-w każdej chwili, gdy użytkownik naciśnie klawisz.

845
01:10:20,850 --> 01:10:24,990
Więc cokolwiek klawisz nacisnąć, należy wyrzucić i zamiast drukować znak z pliku

846
01:10:24,990 --> 01:10:27,810
to argument.

847
01:10:29,880 --> 01:10:34,350
Ja dość dużo powiedzieć, co te rzeczy Będziemy wiedzieć są.

848
01:10:34,350 --> 01:10:36,440
Ale chcemy, aby sprawdzić biblioteki termios.

849
01:10:36,440 --> 01:10:44,840
Nigdy nie używałem tej biblioteki w całym moim życiu, a więc ma bardzo minimalne cele.

850
01:10:44,840 --> 01:10:48,610
Ale to będzie biblioteka możemy użyć, aby wyrzucić charakter trafisz

851
01:10:48,610 --> 01:10:52,390
gdy piszesz do standardu w.

852
01:10:56,970 --> 01:11:05,840
Więc hacker_typer.c, a my będziemy chcieli # include.

853
01:11:05,840 --> 01:11:12,870
Patrząc na stronie podręcznika termios - jestem zgadywania w terminalu OS lub coś -

854
01:11:12,870 --> 01:11:16,240
I nie wiem, jak go odczytać.

855
01:11:16,240 --> 01:11:21,040
Patrząc na to, to mówi, aby objąć te 2 pliki, więc zrobimy to.

856
01:11:37,620 --> 01:11:46,820
>> Pierwszą rzeczą po pierwsze, chcemy podjąć w jednym argumentem, który plik należy otworzyć.

857
01:11:46,820 --> 01:11:52,420
Więc co chcę zrobić? Jak mogę sprawdzić, mam jeden argument?

858
01:11:52,420 --> 01:11:56,480
[Uczeń] Jeśli argc wynosi go. >> [Bowden] Tak.

859
01:11:56,480 --> 01:12:21,250
So if (argc = 2!) Printf ("Użycie:% s [file otworzyć]").

860
01:12:21,250 --> 01:12:32,750
Więc teraz, jeśli to uruchomić bez podania argumentu - oh, potrzebuję nową linię -

861
01:12:32,750 --> 01:12:36,240
zobaczysz mówi usage:. / hacker_typer,

862
01:12:36,240 --> 01:12:39,770
a następnie drugi argument powinien być plik chcę otworzyć.

863
01:12:58,430 --> 01:13:01,260
Co mam teraz zrobić?

864
01:13:01,260 --> 01:13:08,490
Chcę, aby odczytać z tego pliku. Jak czytać z pliku?

865
01:13:08,490 --> 01:13:11,920
[Uczeń] go otworzyć pierwszy. >> Tak.

866
01:13:11,920 --> 01:13:15,010
Więc fopen. Co fopen wyglądać?

867
01:13:15,010 --> 01:13:22,980
[Uczeń] Filename. >> [Bowden] Filename będzie argv [1].

868
01:13:22,980 --> 01:13:26,110
[Uczeń], a następnie to, co chcesz z tym zrobić, więc - >> [Bowden] Tak.

869
01:13:26,110 --> 01:13:28,740
Więc jeśli nie pamiętam, po prostu może zrobić fopen man,

870
01:13:28,740 --> 01:13:32,960
gdzie będzie const char * path, gdzie ścieżka jest nazwa pliku,

871
01:13:32,960 --> 01:13:34,970
const char * mode.

872
01:13:34,970 --> 01:13:38,660
Jeśli zdarzy się, nie pamiętam, co jest tryb, potem można szukać trybie.

873
01:13:38,660 --> 01:13:44,660
Wewnątrz stron podręcznika, znak ukośnika, co można użyć, aby szukać rzeczy.

874
01:13:44,660 --> 01:13:49,790
Więc wpisać / tryb wyszukiwania trybie.

875
01:13:49,790 --> 01:13:57,130
N i N są tym, co można wykorzystać, aby przejść przez mecze wyszukiwania.

876
01:13:57,130 --> 01:13:59,800
Tutaj mówi Argument mode wskazuje na łańcuch

877
01:13:59,800 --> 01:14:01,930
początku z jedną z następujących sekwencji.

878
01:14:01,930 --> 01:14:06,480
Więc r, Otwórz plik tekstowy do czytania. To, co chcemy zrobić.

879
01:14:08,930 --> 01:14:13,210
Do czytania, a ja chcę, aby zapisać, że.

880
01:14:13,210 --> 01:14:18,720
Rzeczą będzie plik *. Teraz to, co chcę zrobić?

881
01:14:18,720 --> 01:14:21,200
Daj mi sekundę.

882
01:14:28,140 --> 01:14:30,430
Okay. Teraz to, co chcę zrobić?

883
01:14:30,430 --> 01:14:32,940
[Student] Sprawdź, czy jest NULL. >> [Bowden] Tak.

884
01:14:32,940 --> 01:14:38,690
Za każdym razem, otworzyć plik, upewnij się, że jesteś z powodzeniem mógł go otworzyć.

885
01:14:58,930 --> 01:15:10,460
>> Teraz chcę zrobić to termios rzeczy tam, gdzie chcę, aby najpierw przeczytać moje aktualne ustawienia

886
01:15:10,460 --> 01:15:14,050
i uratować tych, w coś, to chcę, aby zmienić ustawienia

887
01:15:14,050 --> 01:15:19,420
wyrzucić dowolny znak i typ,

888
01:15:19,420 --> 01:15:22,520
a chcę zaktualizować te ustawienia.

889
01:15:22,520 --> 01:15:27,250
, A następnie na koniec programu, chcę wrócić do moich oryginalnych ustawień.

890
01:15:27,250 --> 01:15:32,080
Więc struct będzie z termios typu, i będę chciał dwa z nich.

891
01:15:32,080 --> 01:15:35,600
Pierwszy z nich będzie moje current_settings,

892
01:15:35,600 --> 01:15:42,010
i wtedy będziesz w moich hacker_settings.

893
01:15:42,010 --> 01:15:48,070
Po pierwsze, mam zamiar chcesz zapisać swoje bieżące ustawienia,

894
01:15:48,070 --> 01:15:53,790
potem zamierzam chcesz zaktualizować hacker_settings,

895
01:15:53,790 --> 01:16:01,570
a następnie drogą na końcu mojego programu, chcę wrócić do bieżących ustawień.

896
01:16:01,570 --> 01:16:08,660
Więc zapis aktualnych ustawień, sposób w jaki działa, mamy termios man.

897
01:16:08,660 --> 01:16:15,810
Widzimy, że mamy to, int int tcsetattr tcgetattr.

898
01:16:15,810 --> 01:16:22,960
I przechodzą w struct termios przez jego wskaźnik.

899
01:16:22,960 --> 01:16:30,640
Sposób to będzie wyglądać to - I've już zapomniał, co funkcja została wywołana.

900
01:16:30,640 --> 01:16:34,930
Skopiować i wkleić.

901
01:16:39,150 --> 01:16:45,500
Więc tcgetattr, to chcę przekazać w struct że jestem zapisywania informacji w,

902
01:16:45,500 --> 01:16:49,650
który będzie current_settings,

903
01:16:49,650 --> 01:16:59,120
i pierwszy argument jest deskryptor pliku dla rzeczy chcę zapisać atrybuty.

904
01:16:59,120 --> 01:17:04,360
Co deskryptor jest to jak każdym czasie otwierania pliku, pobiera deskryptor pliku.

905
01:17:04,360 --> 01:17:14,560
Kiedy fopen argv [1], to dostaje deskryptor pliku którego się odnosisz

906
01:17:14,560 --> 01:17:16,730
kiedy się chce czytać lub pisać.

907
01:17:16,730 --> 01:17:19,220
To nie deskryptor chcę użyć tutaj.

908
01:17:19,220 --> 01:17:21,940
Istnieją trzy deskryptory plikowe masz domyślnie,

909
01:17:21,940 --> 01:17:24,310
które są standardem, standard, i błąd standardowy.

910
01:17:24,310 --> 01:17:29,960
Domyślnie, myślę, że to standard w to 0, obecnie średnia to 1, błąd standardowy jest 2.

911
01:17:29,960 --> 01:17:33,980
Więc co chcę zmienić ustawienia?

912
01:17:33,980 --> 01:17:37,370
Chcę zmienić ustawienia, gdy uderzę znak,

913
01:17:37,370 --> 01:17:41,590
Chcę rzucić ten znak od zamiast wysyłać je na ekranie.

914
01:17:41,590 --> 01:17:45,960
Co stream - standard, standardowe wyjście lub błędu standardowego -

915
01:17:45,960 --> 01:17:52,050
reaguje na rzeczy, po wpisaniu na klawiaturze? >> [Uczeń] Standard widok >> Tak.

916
01:17:52,050 --> 01:17:56,450
Więc można albo zrobić 0 lub mogę stdin.

917
01:17:56,450 --> 01:17:59,380
Otrzymuję current_settings wzorca w.

918
01:17:59,380 --> 01:18:01,720
>> Teraz chcę, aby zaktualizować te ustawienia,

919
01:18:01,720 --> 01:18:07,200
więc najpierw ja skopiować do hacker_settings co moi current_settings są.

920
01:18:07,200 --> 01:18:10,430
A jak praca elemencie jest to po prostu skopiować.

921
01:18:10,430 --> 01:18:14,510
Spowoduje to skopiowanie wszystkich polach, jak można by oczekiwać.

922
01:18:14,510 --> 01:18:17,410
>> Teraz chcę zaktualizować niektóre pola.

923
01:18:17,410 --> 01:18:21,670
Patrząc na termios, trzeba by przeczytać wiele tego

924
01:18:21,670 --> 01:18:24,110
po prostu zobaczyć, co chcesz szukać,

925
01:18:24,110 --> 01:18:28,210
ale flagi Będziesz chcesz szukać to echo,

926
01:18:28,210 --> 01:18:33,110
tak ECHO znaków wejściowych Echo.

927
01:18:33,110 --> 01:18:37,710
Najpierw chcę ustawić - I've już zapomniał, co pola.

928
01:18:45,040 --> 01:18:47,900
To co struct wygląda.

929
01:18:47,900 --> 01:18:51,060
Więc tryby wprowadzania myślę, że chcemy zmienić.

930
01:18:51,060 --> 01:18:54,210
Przyjrzymy się w roztworze, aby upewnić się, że to, co chcemy zmienić.

931
01:19:04,060 --> 01:19:12,610
Chcemy zmienić lFlag w celu uniknięcia konieczności przejrzeć wszystkie te.

932
01:19:12,610 --> 01:19:14,670
Chcemy zmienić lokalne tryby.

933
01:19:14,670 --> 01:19:17,710
Trzeba by przeczytać cały ten rzeczy zrozumieć, gdzie wszystko należy

934
01:19:17,710 --> 01:19:19,320
że chcemy zmienić.

935
01:19:19,320 --> 01:19:24,120
Ale to jest w środku lokalnych trybach, gdzie mamy zamiar to zmienić.

936
01:19:27,080 --> 01:19:33,110
Więc hacker_settings.cc_lmode jest to, co się nazywa.

937
01:19:39,630 --> 01:19:43,020
c_lflag.

938
01:19:49,060 --> 01:19:52,280
To jest, gdy mamy do bitowe operatorów.

939
01:19:52,280 --> 01:19:54,860
Jesteśmy trochę z opóźnieniem, ale pojedziemy przez to bardzo szybko.

940
01:19:54,860 --> 01:19:56,600
To jest, gdy mamy do operatory bitowe,

941
01:19:56,600 --> 01:19:59,950
gdzie myślę, że jeden raz dawno temu, że przy każdym uruchomieniu czynienia z flagami,

942
01:19:59,950 --> 01:20:03,370
zamierzasz używać operatory bitowe dużo.

943
01:20:03,370 --> 01:20:08,240
Każdy bit odpowiada flaga jakiegoś zachowania.

944
01:20:08,240 --> 01:20:14,090
Więc tutaj, ta flaga ma kilka różnych rzeczy, gdzie wszystkie z nich oznacza coś innego.

945
01:20:14,090 --> 01:20:18,690
Ale to, co chcę zrobić, to wyłączyć bit odpowiadający ECHO.

946
01:20:18,690 --> 01:20:25,440
Tak, aby to wyłączyć zrobić & = ¬ ECHO.

947
01:20:25,440 --> 01:20:30,110
Właściwie myślę, że to jest jak techo czy coś. Idę sprawdzić ponownie.

948
01:20:30,110 --> 01:20:34,050
Mogę termios go. To tylko echo.

949
01:20:34,050 --> 01:20:38,440
ECHO będzie pojedynczy bit.

950
01:20:38,440 --> 01:20:44,230
¬ ECHO będzie oznaczać wszystkie bity są ustawione na 1, co oznacza, że ​​wszystkie flagi są ustawione na true

951
01:20:44,230 --> 01:20:47,140
wyjątkiem bitu ECHO.

952
01:20:47,140 --> 01:20:53,830
Kończąc moje lokalnych flag z tym, to znaczy, wszystkie flagi, które są aktualnie ustawione na true

953
01:20:53,830 --> 01:20:56,520
wciąż będą ustawione na true.

954
01:20:56,520 --> 01:21:03,240
Jeśli moja flaga ECHO jest ustawiony na true, to jest koniecznie ustawić na false na flagę ECHO.

955
01:21:03,240 --> 01:21:07,170
Tak więc ta linia kodu po prostu wyłącza flagę ECHO.

956
01:21:07,170 --> 01:21:16,270
Pozostałe linie kodu, po prostu skopiuj je w interesie czasie, a następnie je wyjaśnić.

957
01:21:27,810 --> 01:21:30,180
W roztworze, mówi 0.

958
01:21:30,180 --> 01:21:33,880
To chyba lepiej, aby wyraźnie powiedzieć, stdin.

959
01:21:33,880 --> 01:21:42,100
>> Zauważ, że ja również robi echo | ICANON tutaj.

960
01:21:42,100 --> 01:21:46,650
ICANON odnosi się do czegoś, co oznacza oddzielną kanoniczny tryb.

961
01:21:46,650 --> 01:21:50,280
Co oznacza tryb kanoniczny zazwyczaj gdy piszesz z wiersza poleceń,

962
01:21:50,280 --> 01:21:54,670
standard nie przetwarza niczego aż trafisz linią.

963
01:21:54,670 --> 01:21:58,230
Więc kiedy się getString, wpisać kilka rzeczy, a potem trafisz linią.

964
01:21:58,230 --> 01:22:00,590
To jest, gdy jest wysłany do standardu w.

965
01:22:00,590 --> 01:22:02,680
To jest domyślna.

966
01:22:02,680 --> 01:22:05,830
Kiedy wyłączyć kanoniczny tryb, teraz każdy pojedynczy znak naciśnięciu

967
01:22:05,830 --> 01:22:10,910
jest to, co zostaje przetworzone, które jest zazwyczaj trochę zły, bo to wolno przetwarzać te rzeczy,

968
01:22:10,910 --> 01:22:14,330
dlatego dobrze jest go do bufora całych linii.

969
01:22:14,330 --> 01:22:16,810
Ale chcę, każdy znak do przetworzenia

970
01:22:16,810 --> 01:22:18,810
ponieważ nie ma to czekaj na mnie uderzyć newline

971
01:22:18,810 --> 01:22:21,280
przed przetwarza wszystkie znaki byłem pisania.

972
01:22:21,280 --> 01:22:24,760
To wyłącza kanoniczny tryb.

973
01:22:24,760 --> 01:22:31,320
Te rzeczy po prostu oznacza, podczas gdy w rzeczywistości przetwarza znaki.

974
01:22:31,320 --> 01:22:35,830
Oznacza to, przetwarzać je natychmiast, jak tylko piszę je, je przetwarzać.

975
01:22:35,830 --> 01:22:42,510
I jest to funkcja, która jest aktualizacją moje ustawienia do standardowych w,

976
01:22:42,510 --> 01:22:45,480
i środki TCSA zrobić to właśnie teraz.

977
01:22:45,480 --> 01:22:50,310
Inne opcje znajdują się czekać, aż wszystko, co jest obecnie w strumieniu jest przetwarzane.

978
01:22:50,310 --> 01:22:52,030
To naprawdę nie ma znaczenia.

979
01:22:52,030 --> 01:22:56,920
Wystarczy teraz zmienić moje ustawienia się, co jest obecnie w hacker_typer_settings.

980
01:22:56,920 --> 01:23:02,210
Chyba nazwał go hacker_settings, więc zmieńmy to.

981
01:23:09,610 --> 01:23:13,500
Zmień wszystko hacker_settings.

982
01:23:13,500 --> 01:23:16,870
>> Teraz na koniec naszego programu będziemy chcesz przywrócić

983
01:23:16,870 --> 01:23:20,210
tego, co jest obecnie wewnątrz normal_settings,

984
01:23:20,210 --> 01:23:26,560
który będzie po prostu wyglądać i normal_settings.

985
01:23:26,560 --> 01:23:30,650
Zauważ, że nie zmieniły się któryś z moich normal_settings od pierwotnie coraz to.

986
01:23:30,650 --> 01:23:34,520
Wtedy po prostu zmienić ich z powrotem, I przekazać je na końcu.

987
01:23:34,520 --> 01:23:38,390
To było aktualizacji. Okay.

988
01:23:38,390 --> 01:23:43,900
>> Teraz wewnątrz tutaj ja po prostu wyjaśnić kod w interesie czasie.

989
01:23:43,900 --> 01:23:46,350
To nie jest dużo kodu jest.

990
01:23:50,770 --> 01:24:03,750
Widzimy czytamy znak z pliku. Nazwaliśmy go f.

991
01:24:03,750 --> 01:24:07,850
Teraz możesz człowiek fgetc, ale jak fgetc zadziała

992
01:24:07,850 --> 01:24:11,910
jest po prostu to się zwracają znak, że po prostu czytać lub EOF,

993
01:24:11,910 --> 01:24:15,680
, co odpowiada w końcu lub jakiegoś happeningu pliku błędów.

994
01:24:15,680 --> 01:24:19,900
Jesteśmy zapętlenie, nadal odczytać pojedynczy znak z pliku,

995
01:24:19,900 --> 01:24:22,420
dopóki nie zabraknie znaków czytać.

996
01:24:22,420 --> 01:24:26,650
A gdy to robimy, że mamy czekać na pojedynczy znak ze standardowego w.

997
01:24:26,650 --> 01:24:29,090
Za każdym razem, wpiszesz coś w linii poleceń,

998
01:24:29,090 --> 01:24:32,820
że czyta się w postać z normą w.

999
01:24:32,820 --> 01:24:38,330
Następnie putchar właśnie zamiar umieścić char czytamy tutaj z pliku na wyjście standardowe.

1000
01:24:38,330 --> 01:24:42,890
Możesz człowiek putchar, ale to tylko wprowadzenie do standardu obecnie, to drukowanie ten znak.

1001
01:24:42,890 --> 01:24:51,600
Można też po prostu zrobić printf ("% c", c); sam pomysł.

1002
01:24:53,330 --> 01:24:56,670
Że zrobi większość naszej pracy.

1003
01:24:56,670 --> 01:25:00,300
>> Ostatnią rzeczą jaką będziesz chciał zrobić to właśnie fclose nasz plik.

1004
01:25:00,300 --> 01:25:03,310
Jeśli nie fclose, to jest wyciek pamięci.

1005
01:25:03,310 --> 01:25:06,680
Chcemy fclose plik pierwotnie otwarte i myślę, że to jest to.

1006
01:25:06,680 --> 01:25:13,810
Jeśli zrobimy, że ja już mam problemy.

1007
01:25:13,810 --> 01:25:17,260
Zobaczmy.

1008
01:25:17,260 --> 01:25:19,960
Jakie to narzekać?

1009
01:25:19,960 --> 01:25:30,220
Oczekiwano "int", ale argument jest typu "struct _IO_FILE * '.

1010
01:25:36,850 --> 01:25:39,370
Zobaczymy, czy to działa.

1011
01:25:45,210 --> 01:25:53,540
Dozwolone tylko w C99. Augh. Dobrze, aby hacker_typer.

1012
01:25:53,540 --> 01:25:57,760
Teraz mamy więcej przydatnych opisów.

1013
01:25:57,760 --> 01:25:59,900
Tak więc korzystać z nielegalnej identyfikator "normal_settings".

1014
01:25:59,900 --> 01:26:04,170
I nie nazywać normal_settings. Nazwałem to current_settings.

1015
01:26:04,170 --> 01:26:12,090
Więc zmieńmy wszystko.

1016
01:26:17,920 --> 01:26:21,710
Teraz przechodząc argument.

1017
01:26:26,290 --> 01:26:29,500
Zrobię to 0 do teraz.

1018
01:26:29,500 --> 01:26:36,720
Okay. . / Hacker_typer cp.c.

1019
01:26:36,720 --> 01:26:39,590
Też nie wyczyszczenie ekranu na początku.

1020
01:26:39,590 --> 01:26:42,960
Ale można spojrzeć do ostatniego zestawu problemów, aby zobaczyć, w jaki sposób wyczyścić ekran.

1021
01:26:42,960 --> 01:26:45,160
To tylko niektóre znaki drukowania

1022
01:26:45,160 --> 01:26:47,210
podczas gdy to robi to, co chcę zrobić.

1023
01:26:47,210 --> 01:26:48,900
Okay.

1024
01:26:48,900 --> 01:26:55,280
I myśląc o tym, dlaczego to musiał być 0 zamiast standardowego wejścia,

1025
01:26:55,280 --> 01:27:00,560
które należy # define 0,

1026
01:27:00,560 --> 01:27:03,890
narzeka, że ​​jest to -

1027
01:27:13,150 --> 01:27:19,360
Wcześniej, kiedy powiedziałem, że nie deskryptorów ale masz również swój plik *,

1028
01:27:19,360 --> 01:27:23,210
deskryptor pliku jest tylko jedna liczba całkowita,

1029
01:27:23,210 --> 01:27:26,970
natomiast * FILE ma całą masę rzeczy z nim związane.

1030
01:27:26,970 --> 01:27:30,380
Powodem trzeba powiedzieć 0 zamiast z stdin

1031
01:27:30,380 --> 01:27:37,480
jest to, że jest stdin * FILE, który wskazuje na tym co jest odsyłania deskryptor 0.

1032
01:27:37,480 --> 01:27:45,070
Więc nawet tutaj, gdy zrobić fopen (argv [1], Dostaję * plik z powrotem.

1033
01:27:45,070 --> 01:27:51,180
Ale gdzieś w tym FILE * jest rzeczą odpowiada deskryptor pliku dla tego pliku.

1034
01:27:51,180 --> 01:27:57,430
Jeśli spojrzeć na stronie man otwarte, więc myślę, że trzeba zrobić człowiek 3 open - nope -

1035
01:27:57,430 --> 01:27:59,380
man 2 open - tak.

1036
01:27:59,380 --> 01:28:06,250
Jeśli spojrzeć na strony dla otwarty, jest jak fopen niższym poziomie

1037
01:28:06,250 --> 01:28:09,350
i to wraca rzeczywistego deskryptora pliku.

1038
01:28:09,350 --> 01:28:12,050
fopen robi kilka rzeczy na górze otwarte,

1039
01:28:12,050 --> 01:28:17,640
który zamiast wrócić tylko, że deskryptor zwraca cały plik * wskaźnik

1040
01:28:17,640 --> 01:28:20,590
wewnątrz której nasza mała deskryptor.

1041
01:28:20,590 --> 01:28:25,020
Więc standard odnosi się do rzeczy * FILE,

1042
01:28:25,020 --> 01:28:29,120
natomiast 0 oznacza tylko normy deskryptora pliku w sobie.

1043
01:28:29,120 --> 01:28:32,160
>> Questions?

1044
01:28:32,160 --> 01:28:35,930
[Śmiech] Blew przez to.

1045
01:28:35,930 --> 01:28:39,140
Dobrze. Skończyliśmy. [Śmieje się]

1046
01:28:39,140 --> 01:28:42,000
>> [CS50.TV]