1
00:00:00,000 --> 00:00:02,000
[Powered by Google Translate] [Command-Line Hujah]

2
00:00:02,000 --> 00:00:04,000
[Christopher Bartholomew - Universiti Harvard]

3
00:00:04,000 --> 00:00:07,000
[Ini adalah CS50 - CS50.TV]

4
00:00:07,000 --> 00:00:11,000
Satu ciri yang berguna untuk program adalah untuk menerima input pengguna.

5
00:00:11,000 --> 00:00:15,000
Setakat ini, kita telah diterokai beberapa fungsi dalam perpustakaan CS50

6
00:00:15,000 --> 00:00:18,000
untuk menerima input pengguna, seperti "mendapatkan tali,"

7
00:00:18,000 --> 00:00:23,000
yang meminta pengguna, manakala permohonan itu sedang berjalan, untuk rentetan.

8
00:00:23,000 --> 00:00:28,000
>> Walau bagaimanapun, terdapat kes-kes di mana anda mahu untuk menyediakan input program anda

9
00:00:28,000 --> 00:00:30,000
sebelum ia sebenarnya berjalan.

10
00:00:30,000 --> 00:00:34,000
Cara ini, anda tidak perlu untuk meminta maklumat tambahan daripada pengguna anda

11
00:00:34,000 --> 00:00:38,000
semasa melaksanakan satu tugas yang mudah.

12
00:00:38,000 --> 00:00:42,000
Mengambil, sebagai contoh, mv atau perintah bergerak dalam UNIX.

13
00:00:42,000 --> 00:00:49,000
Arahan ini membolehkan pengguna untuk memindahkan fail dari satu lokasi ke lokasi yang lain.

14
00:00:49,000 --> 00:00:55,000
Menurut halaman manual, mv menerima dua hujah baris arahan:

15
00:00:55,000 --> 00:01:00,000
fail yang sedang bergerak dan lokasi fail sedang berpindah ke.

16
00:01:00,000 --> 00:01:06,000
Jadi, contoh ini mempunyai arahan dengan dua hujah.

17
00:01:06,000 --> 00:01:14,000
Jadi bagaimana kita memberitahu program C kami untuk menggunakan hujah-hujah baris arahan?

18
00:01:14,000 --> 00:01:20,000
>> Nah, ternyata bahawa utama, yang kita gunakan dalam semua program C, mempunyai rahsia.

19
00:01:20,000 --> 00:01:26,000
Main menerima dua parameter: argc dan argv.

20
00:01:26,000 --> 00:01:28,000
Mari kita pergi lebih syarat-syarat ini.

21
00:01:28,000 --> 00:01:33,000
>> Parameter pertama, argc, yang bermaksud kiraan hujah,

22
00:01:33,000 --> 00:01:36,000
mempunyai jenis data integer.

23
00:01:36,000 --> 00:01:42,000
Parameter argc mengandungi beberapa hujah, termasuk arahan.

24
00:01:42,000 --> 00:01:47,000
Dalam arahan langkah kita, walaupun kita hanya mempunyai dua hujah yang dipaparkan,

25
00:01:47,000 --> 00:01:50,000
nilai argc akan 3.

26
00:01:50,000 --> 00:01:56,000
Parameter kedua, argv, yang bermaksud hujah vektor,

27
00:01:56,000 --> 00:02:01,000
adalah pelbagai petunjuk char yang menunjukkan rentetan.

28
00:02:01,000 --> 00:02:06,000
>> Ini bermakna bahawa setiap elemen di argv, bermula dari sifar,

29
00:02:06,000 --> 00:02:09,000
mengandungi arahan dan hujah.

30
00:02:09,000 --> 00:02:16,000
Sebagai contoh, argv [0], yang saya akan rujuk sebagai argv sifar,

31
00:02:16,000 --> 00:02:20,000
akan sentiasa mengandungi arahan yang sedang berjalan -

32
00:02:20,000 --> 00:02:22,000
dalam kes ini, mv.

33
00:02:22,000 --> 00:02:28,000
argv [1] akan mengandungi hujah pertama, file.txt,

34
00:02:28,000 --> 00:02:37,000
dan argv [2] akan mengandungi hujah kedua, ~ / cs50 /.

35
00:02:37,000 --> 00:02:42,000
Hujah terakhir argv sentiasa akan batal.

36
00:02:42,000 --> 00:02:46,000
Jadi mari kita melaksanakan ini hujah baris arahan.

37
00:02:46,000 --> 00:02:53,000
Dalam latihan sebelumnya, kita diletakkan tidak sah, bermakna apa-apa, sebagai parameter utama.

38
00:02:53,000 --> 00:02:57,000
Walau bagaimanapun, dalam usaha untuk kita menggunakan hujah baris arahan,

39
00:02:57,000 --> 00:03:12,000
kita perlu membuang dalam terbatal dan tempat utama int argc, char * argv [].

40
00:03:12,000 --> 00:03:17,000
Sekarang, untuk mengakses keseluruhan elemen dari argv, yang hujah-hujah anda,

41
00:03:17,000 --> 00:03:21,000
anda hanya boleh melelar, atau gelung, melalui pelbagai seperti ini.

42
00:03:21,000 --> 00:03:27,000
Jadi, di dalam badan utama, kita akan pergi ke hadapan dan taip untuk gelung:

43
00:03:27,000 --> 00:03:37,000
(int i = 0; i <argc; i + +).

44
00:03:37,000 --> 00:03:41,000
>> Kita tidak perlu bersedia kerinting di sini kerana kita hanya melaksanakan satu baris kod

45
00:03:41,000 --> 00:03:44,000
dalam badan gelung ini.

46
00:03:44,000 --> 00:03:47,000
Kami akan pergi ke hadapan dan memukul tab sekali,

47
00:03:47,000 --> 00:03:57,000
kemudian taipkan printf ("argv [% d], untuk mewakili nilai integer,

48
00:03:57,000 --> 00:04:06,000
% s, tali, maka aksara baris baru.

49
00:04:06,000 --> 00:04:12,000
Kemudian kami menyediakan printf i bagi lelaran semasa gelung

50
00:04:12,000 --> 00:04:18,000
dan argv [i] untuk perwakilan rentetan hujah baris arahan semasa.

51
00:04:18,000 --> 00:04:25,000
Apabila kita berjalan dengan dua hujah, kita akan melihat hujah-hujah yang dipaparkan di terminal.

52
00:04:34,000 --> 00:04:38,000
Sebelum ini kita berkata bahawa argv mengadakan pelbagai petunjuk char.

53
00:04:38,000 --> 00:04:45,000
>> Jadi, jika ini berlaku, bagaimana kita kemudian mengakses watak individu dalam hujah masing-masing?

54
00:04:45,000 --> 00:04:51,000
Sebagai contoh, apakah jika saya mahu mencari watak tertentu dalam hujah pertama?

55
00:04:51,000 --> 00:04:55,000
Nah, jawapannya ialah bahawa kita perlu memohon gelung bersarang

56
00:04:55,000 --> 00:04:59,000
yang kemudiannya akan melelar melalui setiap unsur dalam rentetan hujah.

57
00:04:59,000 --> 00:05:02,000
Ini adalah bagaimana anda melakukannya.

58
00:05:02,000 --> 00:05:10,000
>> Pertama, kita pergi untuk membuat salinan example2.c.

59
00:05:10,000 --> 00:05:13,000
Kemudian, di dalam pertama untuk gelung,

60
00:05:13,000 --> 00:05:15,000
kita akan menambah tambahan untuk gelung.

61
00:05:15,000 --> 00:05:28,000
Jadi untuk (int j = 0, n = strlen (argv [i]),

62
00:05:28,000 --> 00:05:32,000
yang kemudian memberikan kita panjang hujah semasa,

63
00:05:32,000 --> 00:05:39,000
; J <n; j + +)

64
00:05:39,000 --> 00:05:43,000
Kami akan mencetak lokasi setiap aksara

65
00:05:43,000 --> 00:05:47,000
dalam hujah semasa dengan menggunakan printf.

66
00:05:47,000 --> 00:05:57,000
Jadi, printf ("argv [% d], untuk mewakili indeks hujah semasa,

67
00:05:57,000 --> 00:06:05,000
maka [% d] sekali lagi, untuk mewakili watak semasa hujah semasa,

68
00:06:05,000 --> 00:06:13,000
: c%, untuk watak semasa dalam hujah.

69
00:06:13,000 --> 00:06:20,000
Akhir sekali, kami menyediakan printf dengan indeks gelung luar, i,

70
00:06:20,000 --> 00:06:22,000
maka indeks bagi gelung dalaman.

71
00:06:22,000 --> 00:06:28,000
>> Dan hujah terakhir kami untuk printf adalah watak sebenar dari hujah disediakan

72
00:06:28,000 --> 00:06:31,000
pada baris arahan.

73
00:06:31,000 --> 00:06:37,000
Sekarang, kerana saya menggunakan fungsi tali strlen untuk mendapatkan panjang rentetan,

74
00:06:37,000 --> 00:06:43,000
Saya juga mesti menambah perpustakaan string.h ke atas termasuk kami.

75
00:06:43,000 --> 00:06:50,000
Jadi, untuk berbuat demikian, kita akan pergi ke atas, dan hanya di bawah stdio.h, kita akan lakukan

76
00:06:50,000 --> 00:06:57,000
# Include <string.h>.

77
00:06:57,000 --> 00:07:02,000
>> Jadi, mari kita menyusun dan menjalankan dan memberikan ia satu hujah yang sebenar.

78
00:07:09,000 --> 00:07:18,000
>> Dan, seperti yang kita boleh lihat, kita kini mempunyai lokasi sebenar char setiap individu dalam hujah.

79
00:07:18,000 --> 00:07:23,000
Jadi itulah ia. Saya Christopher Bartholomew; ini adalah CS50.

80
00:07:23,000 --> 00:07:26,000
[CS50.TV]