1
00:00:00,000 --> 00:00:02,000
[Powered by Google Translate] [خط فرمان آرگومان ها]

2
00:00:02,000 --> 00:00:04,000
[کریستوفر بارتولومیو - دانشگاه هاروارد

3
00:00:04,000 --> 00:00:07,000
[- CS50.TV این CS50]

4
00:00:07,000 --> 00:00:11,000
یکی از ویژگی های مفید برای یک برنامه این است که به پذیرش ورودی کاربر است.

5
00:00:11,000 --> 00:00:15,000
تا کنون، ما بعضی از توابع در کتابخانه CS50 بررسی

6
00:00:15,000 --> 00:00:18,000
به پذیرش ورودی کاربر، مانند "رشته"

7
00:00:18,000 --> 00:00:23,000
که باعث به کاربر، در حالی که برنامه در حال اجرا است، برای یک رشته است.

8
00:00:23,000 --> 00:00:28,000
>> با این حال، مواردی وجود دارد که در آن شما می خواهید برای ورودی برنامه های خود را ارائه

9
00:00:28,000 --> 00:00:30,000
قبل از آن است که در واقع در حال اجرا است.

10
00:00:30,000 --> 00:00:34,000
به این ترتیب، شما لازم نیست که اطلاعات اضافی را به کاربر خود را بپرسید

11
00:00:34,000 --> 00:00:38,000
در حالی که اجرای یک کار ساده است.

12
00:00:38,000 --> 00:00:42,000
برای مثال، فشار متوسط ​​و یا دستور حرکت در UNIX است.

13
00:00:42,000 --> 00:00:49,000
این دستور به کاربر اجازه می دهد که برای انتقال یک فایل از یک موقعیت به موقعیت دیگر است.

14
00:00:49,000 --> 00:00:55,000
با توجه به صفحات کتابچه راهنمای کاربر، MV قبول دو استدلال خط فرمان:

15
00:00:55,000 --> 00:01:00,000
فایل است که در حال نقل مکان کرد و به محل فایل است که به نقل مکان کرد.

16
00:01:00,000 --> 00:01:06,000
بنابراین در این مثال یک فرمان با دو آرگومان است.

17
00:01:06,000 --> 00:01:14,000
پس چگونه ما به برنامه های ما C برای استفاده از این خط فرمان استدلال؟

18
00:01:14,000 --> 00:01:20,000
>> خوب، آن را معلوم می کند که اصلی، که ما آن را در تمام برنامه های C استفاده می کنید، یک راز است.

19
00:01:20,000 --> 00:01:26,000
صفحه اصلی دو پارامتر: argc و argv را می پذیرد.

20
00:01:26,000 --> 00:01:28,000
بیایید بیش از این شرایط.

21
00:01:28,000 --> 00:01:33,000
>> اولین پارامتر argc، که مخفف تعداد بحث،

22
00:01:33,000 --> 00:01:36,000
دارای یک نوع داده از نوع عدد صحیح است.

23
00:01:36,000 --> 00:01:42,000
پارامتر argc شامل تعدادی از استدلال، از جمله فرمان است.

24
00:01:42,000 --> 00:01:47,000
در فرمان حرکت ما، هر چند که ما تنها دو آرگومان نمایش داده می شود،

25
00:01:47,000 --> 00:01:50,000
مقدار argc خواهد بود 3.

26
00:01:50,000 --> 00:01:56,000
پارامتر دوم، ی argv که مخفف بردار استدلال،

27
00:01:56,000 --> 00:02:01,000
آرایه ای از اشاره گر کاراکتر که اشاره به رشته است.

28
00:02:01,000 --> 00:02:06,000
>> این به این معنی است که هر عنصر در argv، با شروع از صفر،

29
00:02:06,000 --> 00:02:09,000
شامل فرمان و استدلال.

30
00:02:09,000 --> 00:02:16,000
به عنوان مثال، ی argv [0]، که من به عنوان ی argv صفر مراجعه کنید.

31
00:02:16,000 --> 00:02:20,000
همیشه از دستور است که در حال اجرا باشد -

32
00:02:20,000 --> 00:02:22,000
در این مورد، میلی ولت بود.

33
00:02:22,000 --> 00:02:28,000
ی argv [1] اولین آرگومان، file.txt باشد،

34
00:02:28,000 --> 00:02:37,000
ی argv [2] آرگومان دوم باشد، ~ / cs50 /.

35
00:02:37,000 --> 00:02:42,000
آخرین آرگومان و argv همیشه تهی باشد.

36
00:02:42,000 --> 00:02:46,000
بنابراین اجرای این استدلال خط فرمان.

37
00:02:46,000 --> 00:02:53,000
در تمرین قبلی، قرار گرفته است خالی باشد، به این معنی که هیچ چیز، به عنوان پارامتر اصلی.

38
00:02:53,000 --> 00:02:57,000
با این حال، به منظور برای ما به استفاده از استدلال های خط فرمان،

39
00:02:57,000 --> 00:03:12,000
ما نیاز به حذف باطل و مکان در داخل اصلی argc هوشمند، کاراکتر * argv [].

40
00:03:12,000 --> 00:03:17,000
در حال حاضر، برای دسترسی به کل این عنصر از ی argv هستند که استدلال خود را،

41
00:03:17,000 --> 00:03:21,000
شما به سادگی می توانید، تکرار یا حلقه، از طریق مجموعه ای شبیه به این.

42
00:03:21,000 --> 00:03:27,000
بنابراین، در داخل بدنه اصلی، ما در حال رفتن به پیش بروید و نوع حلقه for:

43
00:03:27,000 --> 00:03:37,000
برای (اعضای هیات من = 0؛ من argc، من + +).

44
00:03:37,000 --> 00:03:41,000
>> ما می توانم در یک بریس فرفری در اینجا لازم نیست از آنجا که ما در حال اجرای یک خط از کد

45
00:03:41,000 --> 00:03:44,000
در داخل بدن از این حلقه است.

46
00:03:44,000 --> 00:03:47,000
ما پیش خواهیم رفت و تب یک بار،

47
00:03:47,000 --> 00:03:57,000
پس از آن تایپ کنید printf ("ی argv [٪ d] را، برای نشان دادن یک مقدار عدد صحیح،

48
00:03:57,000 --> 00:04:06,000
٪ S است، برای رشته، کاراکتر خط جدید است.

49
00:04:06,000 --> 00:04:12,000
پس ما شما را به printf من برای تکرار حلقه

50
00:04:12,000 --> 00:04:18,000
و ی argv [من] برای نمایش رشته ای از آرگومان خط فرمان.

51
00:04:18,000 --> 00:04:25,000
هنگامی که ما آن را اجرا با دو آرگومان، ما استدلال که در ترمینال نمایش داده شده را ببینید.

52
00:04:34,000 --> 00:04:38,000
پیشتر گفتیم که ی argv به آرایه ای از اشاره گرها کاراکتر برگزار.

53
00:04:38,000 --> 00:04:45,000
>> بنابراین، اگر این مورد است، چگونه ما پس از آن شخصیت های منحصر به فرد در هر استدلال دسترسی داشته باشید؟

54
00:04:45,000 --> 00:04:51,000
برای مثال، اگر من می خواستم برای یک شخصیت خاص در استدلال اول نگاه کنید؟

55
00:04:51,000 --> 00:04:55,000
خب، پاسخ این است که ما نیاز به درخواست یک حلقه تو در تو

56
00:04:55,000 --> 00:04:59,000
که پس از آن را از طریق هر یک از عناصر در رشته استدلال تکرار.

57
00:04:59,000 --> 00:05:02,000
این است که چگونه شما آن را انجام دهد.

58
00:05:02,000 --> 00:05:10,000
>> اول، ما قصد داریم به ایجاد یک کپی از example2.c.

59
00:05:10,000 --> 00:05:13,000
سپس، در داخل اولین حلقه for،

60
00:05:13,000 --> 00:05:15,000
ما قصد داریم برای اضافه کردن اضافی برای حلقه.

61
00:05:15,000 --> 00:05:28,000
بنابراین برای (اعضای هیات J = 0، n = strlen (ی argv [])

62
00:05:28,000 --> 00:05:32,000
که پس از آن به ما می دهد در طول بحث فعلی،

63
00:05:32,000 --> 00:05:39,000
J <N، J + +)

64
00:05:39,000 --> 00:05:43,000
ما قصد داریم تا در آن چاپ محل سکونت هر یک از شخصیت

65
00:05:43,000 --> 00:05:47,000
در داخل از بحث فعلی با استفاده از printf.

66
00:05:47,000 --> 00:05:57,000
بنابراین، printf ("ی argv [٪ d] را، به نمایندگی از شاخص از بحث فعلی،

67
00:05:57,000 --> 00:06:05,000
سپس [٪ D] یک بار دیگر، برای نشان دادن شخصیت کنونی از بحث فعلی،

68
00:06:05,000 --> 00:06:13,000
: c٪، برای شخصیت فعلی در بحث است.

69
00:06:13,000 --> 00:06:20,000
در نهایت، ما شما را به printf با شاخص حلقه بیرونی، من،

70
00:06:20,000 --> 00:06:22,000
سپس شاخص از حلقه درونی است.

71
00:06:22,000 --> 00:06:28,000
>> و استدلال ما را به printf کاراکتر واقعی از استدلال ارائه شده است

72
00:06:28,000 --> 00:06:31,000
در خط فرمان.

73
00:06:31,000 --> 00:06:37,000
در حال حاضر، چون من با استفاده از رشته های تابع strlen برای به دست آوردن طول یک رشته،

74
00:06:37,000 --> 00:06:43,000
من هم باید کتابخانه string.h به بالا شامل ما اضافه کنید.

75
00:06:43,000 --> 00:06:50,000
بنابراین، برای انجام این کار، ما رو به بالا، و فقط تحت stdio.h، ما قصد داریم به انجام

76
00:06:50,000 --> 00:06:57,000
# شامل <string.h>.

77
00:06:57,000 --> 00:07:02,000
>> بنابراین، اجازه دهید را کامپایل و اجرا کنید و از آن استدلال واقعی.

78
00:07:09,000 --> 00:07:18,000
>> و همانطور که ما مشاهده می کنید، ما در حال حاضر محل دقیق هر یک از کاراکتر های فردی در استدلال است.

79
00:07:18,000 --> 00:07:23,000
به طوری که در آن است. من کریستوفر بارتولومیو، این است CS50.

80
00:07:23,000 --> 00:07:26,000
[CS50.TV]