1
00:00:07,010 --> 00:00:09,640
[Powered by Google Translate] Οι συναρτήσεις είναι τμήματα του κώδικα που χρησιμοποιείται στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προγράμματος

2
00:00:09,640 --> 00:00:11,430
για να εκτελέσει μια συγκεκριμένη εργασία.

3
00:00:11,430 --> 00:00:15,060
Είναι επίσης γνωστή ως διαδικασίες, υπορουτίνες και υποπρογράμματα,

4
00:00:15,060 --> 00:00:18,320
δεδομένου ότι είναι πραγματικά ακριβώς μίνι προγράμματα στο πλαίσιο των προγραμμάτων.

5
00:00:18,320 --> 00:00:20,340
Ακόμα κι αν μπορεί να μην έχετε παρατηρήσει,

6
00:00:20,340 --> 00:00:24,090
που σίγουρα έχουν ήδη χρησιμοποιούμενες λειτουργίες, αν έχετε προγραμματίσει σε C.

7
00:00:24,090 --> 00:00:26,770
Όταν γράφετε πράγματα στην οθόνη με τη χρήση printf,

8
00:00:26,770 --> 00:00:29,380
που χρησιμοποιείτε στην πραγματικότητα μια λειτουργία που ονομάζεται printf.

9
00:00:29,380 --> 00:00:33,760
Ομοίως, GetInt και GetString είναι λειτουργίες που παρέχει CS50 για εσάς.

10
00:00:33,760 --> 00:00:37,750
Ως προγραμματιστές, χρησιμοποιούμε λειτουργίες για πολλούς λόγους.

11
00:00:37,750 --> 00:00:41,240
>> Έχοντας λειτουργίες για να εκτελέσετε συνηθισμένες εργασίες, όπως γράφει στην οθόνη

12
00:00:41,240 --> 00:00:44,480
και προτρέπει το χρήστη για την είσοδο μας σώζει χρόνο κατά τον προγραμματισμό.

13
00:00:44,480 --> 00:00:47,510
Δεν είναι απαραίτητο να γράψουν κώδικα για να κάνει τα ίδια πράγματα

14
00:00:47,510 --> 00:00:49,520
δεδομένου ότι είστε ήδη κάνει για μας.

15
00:00:49,520 --> 00:00:54,580
Δεν είναι καν απαραίτητο για εμάς να καταλάβουμε πώς ακριβώς λειτουργούν αυτές οι λειτουργίες εσωτερικά.

16
00:00:54,580 --> 00:00:58,880
Αντ 'αυτού, εμείς απλά πρέπει να γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιούν ή να καλέσετε στα προγράμματά μας.

17
00:00:58,880 --> 00:01:02,040
Είναι επίσης χρήσιμο να γράψετε λειτουργίες σε μεγαλύτερα προγράμματα

18
00:01:02,040 --> 00:01:04,330
ακόμα και αν δεν είστε προγραμματίζετε στην κατοχή άλλοι τα χρησιμοποιούν,

19
00:01:04,330 --> 00:01:06,830
ακριβώς για να διαιρέσει το μεγαλύτερο έργο στο χέρι.

20
00:01:06,830 --> 00:01:11,910
Με αυτό τον τρόπο, μπορείτε να καθορίσετε τη διάρθρωση κωδικό σας πολύ όπως και εσείς θα δώσει δομή σε ένα δοκίμιο,

21
00:01:11,910 --> 00:01:15,180
και με πολύ μεγάλα έργα που επιτρέπουν σε πολλά άτομα

22
00:01:15,180 --> 00:01:16,730
να εργάζονται σε διαφορετικά μέρη ταυτόχρονα

23
00:01:16,730 --> 00:01:20,480
δεδομένου ότι είναι σαφές όπου η εργασία ενός ατόμου τελειώνει και αρχίζει η άλλη.

24
00:01:20,480 --> 00:01:26,530
>> Λειτουργίες συνήθως λειτουργούν σε 1 ή περισσότερες εισόδους, που είναι γνωστή ως επιχειρήματα ή τις παραμέτρους,

25
00:01:26,530 --> 00:01:30,520
μετατροπή των εισροών σε μια τιμή εξόδου που στη συνέχεια επέστρεψε.

26
00:01:30,520 --> 00:01:34,950
Ωστόσο, είναι επίσης δυνατό να έχουν λειτουργίες που δεν χρησιμοποιούν κανένα επιχείρημα εισόδου

27
00:01:34,950 --> 00:01:36,400
και δεν επιστρέφουν μια έξοδο.

28
00:01:36,400 --> 00:01:38,790
Εντάξει, αρκετά με την αφράτη πράγματα.

29
00:01:38,790 --> 00:01:41,790
Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικές πραγματικές συναρτήσεις σε C.

30
00:01:41,790 --> 00:01:45,570
>> Εδώ έχουμε μια λειτουργία που ονομάζεται πλατεία που, είτε το πιστεύετε είτε όχι,

31
00:01:45,570 --> 00:01:47,570
υπολογίζει το τετράγωνο της εισόδου.

32
00:01:47,570 --> 00:01:49,490
Ας αναλύσουμε τη σύνταξη του.

33
00:01:49,490 --> 00:01:51,860
Η πρώτη λέξη που βλέπετε στην λειτουργία, int,

34
00:01:51,860 --> 00:01:57,460
καθορίζει τον τύπο επιστροφής της συνάρτησης? δηλαδή, ο τύπος C της εξόδου της συνάρτησης.

35
00:01:57,460 --> 00:02:00,370
Αυτή η λειτουργία θα εμφανίσει μια τιμή τύπου int με.

36
00:02:00,370 --> 00:02:04,100
Η επόμενη λέξη που βλέπετε είναι το όνομα της συνάρτησης, τετράγωνο σε αυτή την περίπτωση.

37
00:02:04,100 --> 00:02:07,390
Ονοματοδοσία λειτουργεί σωστά είναι ιδιαίτερα σημαντική

38
00:02:07,390 --> 00:02:11,260
δεδομένου ότι είναι ίσως η πιο ορατή τεκμηρίωση του τι κάνει η λειτουργία.

39
00:02:11,260 --> 00:02:14,880
Θα μπορούσε να είναι δροσερό για να αναφέρουμε αυτή τη λειτουργία shazam ή Booyah,

40
00:02:14,880 --> 00:02:18,340
αλλά ότι δεν θα μας πείτε κάτι σχετικά με το τι κάνει η λειτουργία.

41
00:02:18,340 --> 00:02:23,470
>> Μετά το όνομα της συνάρτησης έρχονται οι εισροές στη λειτουργία, τα επιχειρήματα.

42
00:02:23,470 --> 00:02:26,380
Αυτά αναφέρονται μέσα σε ένα σύνολο παρενθέσεων

43
00:02:26,380 --> 00:02:30,160
τόσο με τον τύπο τους και ένα όνομα που θα χρησιμοποιηθεί για τους εντός του σώματος της συνάρτησης.

44
00:02:30,160 --> 00:02:34,030
Πλατεία διαρκεί μόλις 1 επιχείρημα, το int στην πλατεία,

45
00:02:34,030 --> 00:02:36,160
το οποίο έχω αποφασίσει να δώσει το όνομα x.

46
00:02:36,160 --> 00:02:40,760
Αυτό τελειώνει τη δήλωση λειτουργία ή πρωτότυπο.

47
00:02:40,760 --> 00:02:43,320
Οι αγκύλες το υπόλοιπο της συνάρτησης

48
00:02:43,320 --> 00:02:45,870
υποδηλώνουν την αρχή και το τέλος του σώματος λειτουργίας,

49
00:02:45,870 --> 00:02:48,320
ο ορισμός της συνάρτησης.

50
00:02:48,320 --> 00:02:50,300
Πλατεία είναι μια αρκετά απλή λειτουργία.

51
00:02:50,300 --> 00:02:54,100
Είναι πήρε μόνο 1 γραμμή, αφού το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να πολλαπλασιάσει x από μόνη της.

52
00:02:54,100 --> 00:02:59,250
Η επιστροφή λέξη προσδιορίζει την τιμή εξόδου και ενεργοποιεί το τέλος της λειτουργίας.

53
00:02:59,250 --> 00:03:03,430
Για να χρησιμοποιήσετε την πλατεία λειτουργία, θα πρέπει να παρέχουν τις κατάλληλες εισόδους

54
00:03:03,430 --> 00:03:05,310
και να συλλάβει τότε η έξοδος.

55
00:03:05,310 --> 00:03:08,140
Εδώ, μπορείτε να δείτε μερικούς τρόπους για να γίνει αυτό.

56
00:03:08,140 --> 00:03:13,600
Μπορούμε να περάσει σε μια πρώτη int, όπως 6, ή μπορούμε να περάσουμε σε μια μεταβλητή σαν ένα.

57
00:03:13,600 --> 00:03:15,700
Σημειώστε ότι κάθε φορά που λέμε πλατεία,

58
00:03:15,700 --> 00:03:18,330
έχουμε συλλάβει την έξοδο σε μια μεταβλητή και στη συνέχεια να εκτυπώσετε.

59
00:03:18,330 --> 00:03:22,690
Ωστόσο, δεν έχουμε να αποθηκεύσετε την τιμή που επιστρέφει σε μια μεταβλητή και στη συνέχεια να εκτυπώσετε.

60
00:03:22,690 --> 00:03:27,090
Θα μπορούσαμε να το στείλετε άμεσα μόνο να printf, όπως κάνουμε όταν έχουμε τετράγωνο 10,

61
00:03:27,090 --> 00:03:30,580
αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε πρόσβαση στην επιστρεφόμενη τιμή της 10 τετραγωνικών

62
00:03:30,580 --> 00:03:32,230
αλλού στο κώδικα.

63
00:03:32,230 --> 00:03:34,890
Ας ρίξουμε μια ματιά σε ένα άλλο απλό παράδειγμα.

64
00:03:34,890 --> 00:03:38,750
>> Αυτή τη φορά, θα συνοψίσω 2 επιπλέει μαζί έτσι ώστε να μπορούμε να δούμε τι λειτουργία μοιάζει

65
00:03:38,750 --> 00:03:41,220
όταν έχεις 2 εισόδους και όχι μόνο 1.

66
00:03:41,220 --> 00:03:43,950
Όπως μπορείτε να δείτε, δεν είναι πολύ διαφορετική.

67
00:03:43,950 --> 00:03:47,330
Το μόνο που κάνουμε είναι να προσθέσετε στο 2ο επιχείρημα, ένα άρμα που ονομάζεται β,

68
00:03:47,330 --> 00:03:51,820
στη λίστα επιχείρημα χρησιμοποιώντας ένα κόμμα για να το διαχωρίσει από το πρώτο επιχείρημα, ένα επιπλέουν.

69
00:03:51,820 --> 00:03:55,550
Έτσι, πλατεία μας και τις λειτουργίες ποσό είναι αρκετά εύκολο να καταλάβει

70
00:03:55,550 --> 00:03:58,930
επειδή είναι ισοδύναμες με τις λειτουργίες που έχετε δει ποτέ πριν στην κατηγορία μαθηματικά.

71
00:03:58,930 --> 00:04:01,610
Τώρα, ας ρίξουμε μια ματιά σε μια λειτουργία που είναι ελαφρώς διαφορετική.

72
00:04:01,610 --> 00:04:04,620
Αντί να επιστρέψει μια τιμή, να τροποποιεί ένα κράτος.

73
00:04:04,620 --> 00:04:07,260
Αυτό είναι γνωστό ως έχον μια παρενέργεια.

74
00:04:07,260 --> 00:04:10,750
Σε αυτό το πρόγραμμα, η λειτουργία printf_fudd_style

75
00:04:10,750 --> 00:04:13,410
έχει ένα είδος επιστροφής που δεν έχουμε ξαναδεί, άκυρη.

76
00:04:13,410 --> 00:04:16,730
>> Void χρησιμοποιείται για να πούμε ότι μια συνάρτηση δεν επιστρέφει τίποτα.

77
00:04:16,730 --> 00:04:19,410
Δεν υπάρχουν μεταβλητές του κενού τύπου,

78
00:04:19,410 --> 00:04:22,760
οπότε αν προσπαθήσετε να επιστρέψετε κάτι από μια συνάρτηση, όπως printf_fudd_style,

79
00:04:22,760 --> 00:04:24,290
ο compiler θα φωνάζω σε σας.

80
00:04:24,290 --> 00:04:29,390
Μέσα printf_fudd_style, βλέπουμε ότι ενώ η λειτουργία εξακολουθεί να εκτελεί μια εργασία,

81
00:04:29,390 --> 00:04:31,890
δηλαδή, η αλλαγή όλων των Rs για Ws,

82
00:04:31,890 --> 00:04:36,380
το σημείο της λειτουργία είναι να τροποποιήσετε τη συμβολοσειρά και στη συνέχεια να εκτυπώσετε στην οθόνη,

83
00:04:36,380 --> 00:04:39,400
την αλλαγή της κατάστασης του προγράμματος αντί να επιστρέψει ένα αποτέλεσμα.

84
00:04:39,400 --> 00:04:43,700
Χρησιμοποιώντας αυτή τη λειτουργία μοιάζει πολύ με τη χρήση πλατεία μας και τις λειτουργίες ποσό,

85
00:04:43,700 --> 00:04:46,950
εκτός από μας δεν αποθηκεύει το αποτέλεσμα σε μια μεταβλητή ή να περάσει μακριά σε μια άλλη λειτουργία

86
00:04:46,950 --> 00:04:49,520
δεδομένου ότι δεν υπάρχει αποτέλεσμα να μιλάμε.

87
00:04:49,520 --> 00:04:53,180
Έτσι, όταν θα καταρτίζουν και να τρέξει το πρόγραμμα μας Elmer Φαντ,

88
00:04:53,180 --> 00:04:56,970
θα δείτε ότι "Μπορείτε αθεόφοβος κουνέλι!" μεταμορφώνεται δικαίωμα να

89
00:04:56,970 --> 00:04:58,730
"Θα wascally wabbit!"

90
00:04:58,730 --> 00:05:02,250
>> Τέλος, υπάρχει 1 ακόμα αξίζει να συζητηθεί η λειτουργία

91
00:05:02,250 --> 00:05:06,810
δεδομένου ότι έχετε ήδη το χρησιμοποιεί σε κάθε πρόγραμμα C που έχετε γράψει ποτέ, κύριος.

92
00:05:06,810 --> 00:05:09,450
Κύρια λειτουργία του είναι ένα πολύ όπως και κάθε άλλο.

93
00:05:09,450 --> 00:05:13,580
Είναι πήρε ένα είδος επιστροφής, ένα όνομα, μια λίστα των επιχειρημάτων, και ένα σώμα.

94
00:05:13,580 --> 00:05:16,110
Ο τύπος επιστροφή του κύριου είναι πάντα int,

95
00:05:16,110 --> 00:05:19,120
int και αυτό χρησιμοποιείται για την επικοινωνία του καθεστώτος του προγράμματος, όταν αυτό τελειώνει.

96
00:05:19,120 --> 00:05:23,360
>> Μήπως να τρέξει με επιτυχία, ή δεν θα τελειώσει νωρίς λόγω ενός λάθους;

97
00:05:23,360 --> 00:05:26,390
Επιστρέφοντας στο μηδέν υποδηλώνει μια επιτυχημένη πορεία,

98
00:05:26,390 --> 00:05:29,510
και επιστρέφοντας κάθε μη-μηδενική τιμή υποδεικνύει κάποιο σφάλμα.

99
00:05:29,510 --> 00:05:31,950
Ανάλογα με το είδος του προγράμματος που γράφεις,

100
00:05:31,950 --> 00:05:34,960
επιστροφή διαφορετικούς κωδικούς για διαφορετικά λάθη μπορεί να είναι χρήσιμη

101
00:05:34,960 --> 00:05:37,210
για τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν το πρόγραμμα σας αργότερα.

102
00:05:37,210 --> 00:05:40,220
Δικτύου επιχειρήματα είναι λίγο πιο περίπλοκη.

103
00:05:40,220 --> 00:05:42,150
>> Ο κατάλογος των argument της μπορεί να είναι είτε άδειο,

104
00:05:42,150 --> 00:05:45,330
οποία δείχνουν γράφοντας κενό ανάμεσα στις παρενθέσεις,

105
00:05:45,330 --> 00:05:50,220
ή ο κατάλογος μπορεί να έχουν 2 επιχειρήματα: ένα int και μια σειρά από char * s.

106
00:05:50,220 --> 00:05:52,820
Αυτά χρησιμοποιούνται όταν το πρόγραμμά σας προτίθεται να χρησιμοποιήσει

107
00:05:52,820 --> 00:05:56,490
επιχειρήματα που πέρασε στη γραμμή εντολών όταν το πρόγραμμα γίνεται επίκληση.

108
00:05:56,490 --> 00:05:59,690
Το όρισμα είναι συνήθως ονομάζεται argc,

109
00:05:59,690 --> 00:06:03,300
και είναι ίσο με το μήκος της συστοιχίας char *, γνωστή ως argv.

110
00:06:03,300 --> 00:06:07,080
Argv περιέχει τα επιχειρήματα της γραμμής εντολών περάσει στο πρόγραμμα.

111
00:06:07,080 --> 00:06:11,440
Σε μια άλλη μικρή, θα μιλήσουμε για το πώς να χρησιμοποιούν αυτές τις μεταβλητές με περισσότερες λεπτομέρειες.

112
00:06:11,440 --> 00:06:15,220
Προς το παρόν, μπορείτε να αισθανθείτε ελεύθεροι να δηλώνουν κύριο ή τον άλλο τρόπο.

113
00:06:15,220 --> 00:06:19,410
Εγώ συνήθως επιλέγουν να γράψουν τη συντομότερη διαδρομή, χωρίς επιχειρήματα, όταν αυτό είναι δυνατόν.

114
00:06:19,410 --> 00:06:22,230
>> Τώρα που ξέρετε πώς να γράψει λειτουργίες,

115
00:06:22,230 --> 00:06:25,030
είστε καλά στο δρόμο σας για την ανάπτυξη μεγαλύτερα, πιο πολύπλοκα προγράμματα.

116
00:06:25,030 --> 00:06:29,740
Το όνομά μου είναι Nate Hardison. Αυτό είναι CS50.