1
00:00:06,650 --> 00:00:09,390
[Powered by Google Translate] JOE MCCORMICK: Τώρα θα πάμε να μιλήσουμε για τις μεταβλητές.

2
00:00:09,390 --> 00:00:13,270
Μεταβλητές στην επιστήμη των υπολογιστών είναι ένας τρόπος για να αποθηκεύσετε μια τιμή.

3
00:00:13,270 --> 00:00:14,980
Τώρα, το τι και το πώς αποθηκεύουμε ότι

4
00:00:14,980 --> 00:00:16,210
αξία δεν είναι πάρα πολύ σημαντικό.

5
00:00:16,210 --> 00:00:19,780
Μπορούμε να έχουμε μια τιμή που είναι μια λέξη, που θα μπορούσε να

6
00:00:19,780 --> 00:00:21,170
να αποθηκευτεί ως ένα string.

7
00:00:21,170 --> 00:00:23,160
Ή θα μπορούσαμε να έχουμε κάτι που είναι ένας χαρακτήρας,

8
00:00:23,160 --> 00:00:24,110
όπως το γράμμα a.

9
00:00:24,110 --> 00:00:26,420
Και αυτό θα πρέπει να αποθηκεύονται ως char.

10
00:00:26,420 --> 00:00:29,660
Θα μπορούσαμε να έχουμε έναν αριθμό, όπως ένα ή 12, αυτό θα ήταν

11
00:00:29,660 --> 00:00:32,310
αποθηκεύονται ως έναν ακέραιο ή έναν int.

12
00:00:32,310 --> 00:00:35,940
Στη συνέχεια, έχουμε διαφορετικά πράγματα, όπως ένα άρμα, το οποίο μπορεί να αποθηκεύσει

13
00:00:35,940 --> 00:00:41,700
πράγματα όπως 1,01 ή 111,13.

14
00:00:41,700 --> 00:00:43,530
Αυτές οι τιμές είναι πάντα ονομάζεται ευμετάβλητος.

15
00:00:43,530 --> 00:00:46,490
Αυτό σημαίνει ότι αν έχουμε αποθηκευμένο το νούμερο ένα σε έναν ακέραιο αριθμό σε

16
00:00:46,490 --> 00:00:49,490
η κορυφή ενός προγράμματος αργότερα, θα μπορούσε να αλλάξει τον αριθμό αυτό με

17
00:00:49,490 --> 00:00:51,460
είναι τρεις ή επτά.

18
00:00:51,460 --> 00:00:53,890
Τώρα, μια τοπική μεταβλητή είναι αυτό που θα συναντήσετε συνήθως,

19
00:00:53,890 --> 00:00:55,250
κατά την εκτέλεση μιας λειτουργίας.

20
00:00:55,250 --> 00:00:57,260
Ας πούμε ότι είστε στην κύρια λειτουργία σας.

21
00:00:57,260 --> 00:00:59,910
Και θέλετε να δημιουργήσετε μια μεταβλητή που ονομάζεται num.

22
00:00:59,910 --> 00:01:01,240
Και εμείς θα αποθηκεύσει έναν ακέραιο αριθμό σε αυτό.

23
00:01:01,240 --> 00:01:04,680
Έτσι, θα μπορούσαμε να πούμε κάτι σαν int num = 3.

24
00:01:04,680 --> 00:01:05,319
Τώρα, θα πάμε εκεί.

25
00:01:05,319 --> 00:01:06,830
Έχετε μια τοπική μεταβλητή.

26
00:01:06,830 --> 00:01:09,670
Τώρα, αυτή η μεταβλητή μπορεί να αλλάξει στη συνέχεια στην κύρια

27
00:01:09,670 --> 00:01:13,700
λειτουργία, λέγοντας κάτι σαν num = 6 ή num = 7.

28
00:01:13,700 --> 00:01:15,940
Αλλά μεταβλητή σας έχει κολλήσει εντός της

29
00:01:15,940 --> 00:01:18,320
το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω λειτουργία.

30
00:01:18,320 --> 00:01:21,690
Και το πεδίο εφαρμογής ξεκινά συνήθως με τα σγουρά στήριγμα σε ο

31
00:01:21,690 --> 00:01:23,990
αρχίζοντας από τις κύριες και τελειώνει με το άγκιστρο ότι

32
00:01:23,990 --> 00:01:26,230
κλείνει την κύρια λειτουργία.

33
00:01:26,230 --> 00:01:29,610
Και αυτή η τοπική μεταβλητή είναι πλέον κολλήσει σε αυτό το πεδίο.

34
00:01:29,610 --> 00:01:32,200
Έτσι δεν μπορεί πλέον να έχει πρόσβαση σε μια άλλη λειτουργία,

35
00:01:32,200 --> 00:01:33,950
έξω από την κύρια λειτουργία.

36
00:01:33,950 --> 00:01:36,230
Και μόλις η κύρια λειτουργία τελειώνει την εκτέλεσή του και

37
00:01:36,230 --> 00:01:40,460
επιστρέφει, αυτή η τοπική μεταβλητή με το όνομα num έχει φύγει.

38
00:01:40,460 --> 00:01:42,760
Έτσι, σε αντίθεση με τις τοπικές μεταβλητές, έχουμε κάτι

39
00:01:42,760 --> 00:01:43,970
ονομάζονται καθολικές μεταβλητές.

40
00:01:43,970 --> 00:01:46,890
Τώρα, μια παγκόσμια μεταβλητή έχει δηλωθεί στην κορυφή της

41
00:01:46,890 --> 00:01:49,860
προγράμματος και μπορεί να προσπελαστεί οπουδήποτε στο πρόγραμμα.

42
00:01:49,860 --> 00:01:51,805
Ας πούμε ότι έχετε δηλώσει μια global μεταβλητή στην κορυφή

43
00:01:51,805 --> 00:01:53,200
πρόγραμμα, που ονομάζεται δοκιμασία.

44
00:01:53,200 --> 00:01:54,990
Τώρα, αυτή η μεταβλητή θα μπορούσε να προσεγγιστεί

45
00:01:54,990 --> 00:01:56,000
οπουδήποτε στο πρόγραμμα.

46
00:01:56,000 --> 00:01:58,230
Μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση στην κύρια λειτουργία ή μια συνάρτηση

47
00:01:58,230 --> 00:01:59,300
κάτω από αυτό.

48
00:01:59,300 --> 00:02:02,210
Αλλά αν ποτέ προσπαθήσει να δημιουργήσει μια τοπική μεταβλητή σε μία από τις

49
00:02:02,210 --> 00:02:04,170
αυτές οι λειτουργίες, με το ίδιο όνομα όπως

50
00:02:04,170 --> 00:02:05,880
δοκιμή, υπάρχει μια σύγκρουση.

51
00:02:05,880 --> 00:02:07,720
Επειδή δεν ξέρετε ποια μεταβλητή που θέλετε να χρησιμοποιήσετε.

52
00:02:07,720 --> 00:02:09,039
Θέλετε να χρησιμοποιήσετε την παγκόσμια δοκιμή,

53
00:02:09,039 --> 00:02:10,910
δήλωσε στην κορυφή του προγράμματος;

54
00:02:10,910 --> 00:02:12,495
Ή μήπως θέλετε να χρησιμοποιήσετε την τοπική μεταβλητή δοκιμή που

55
00:02:12,495 --> 00:02:14,920
προσπαθείτε να δημιουργήσετε μέσα σε αυτή τη λειτουργία;

56
00:02:14,920 --> 00:02:16,700
Τώρα, αυτό είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν θέλουμε να

57
00:02:16,700 --> 00:02:18,960
απλά χρησιμοποιήστε καθολικές μεταβλητές ελεύθερα.

58
00:02:18,960 --> 00:02:21,570
Υπάρχει κάτι που λέγεται χαλάτε το χώρο ονόματος.

59
00:02:21,570 --> 00:02:23,940
Ακόμα κι αν δεν σημαίνει να, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα λάθος

60
00:02:23,940 --> 00:02:26,270
τοπική μεταβλητή, αργότερα στο πρόγραμμα, με την ίδια

61
00:02:26,270 --> 00:02:28,140
όνομα, καθώς η παγκόσμια μεταβλητή.

62
00:02:28,140 --> 00:02:30,130
Και αυτό δεν δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα, όταν εργάζεστε σε

63
00:02:30,130 --> 00:02:33,120
μικρό 10, 20, 30-line προγράμματα.

64
00:02:33,120 --> 00:02:35,520
Μόλις έχετε έως και χιλιάδες γραμμές κώδικα, δεν θα

65
00:02:35,520 --> 00:02:38,740
θυμάμαι ακριβώς τι έχετε αποθηκεύσει για την παγκόσμια μεταβλητή.

66
00:02:38,740 --> 00:02:41,000
Έτσι, ένα πράγμα για να εξετάσει, όταν χρησιμοποιεί το τοπικό και παγκόσμιο

67
00:02:41,000 --> 00:02:43,570
μεταβλητές είναι να σκεφτούμε το πεδίο εφαρμογής τους.

68
00:02:43,570 --> 00:02:47,270
Τώρα, το πεδίο αναφέρεται στο όπου αυτές οι μεταβλητές μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε

69
00:02:47,270 --> 00:02:48,500
το πρόγραμμα.

70
00:02:48,500 --> 00:02:51,080
Έτσι, μια καθολική μεταβλητή έχει αυτό που ονομάζεται παγκόσμια εμβέλεια,

71
00:02:51,080 --> 00:02:53,820
έννοια ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί οπουδήποτε στο πρόγραμμα.

72
00:02:53,820 --> 00:02:56,860
Μόλις αρχικοποιήσετε ότι αυτή η μεταβλητή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε

73
00:02:56,860 --> 00:03:00,530
κάθε λειτουργία, είτε αυτή είναι η κύρια λειτουργία ή ένα

74
00:03:00,530 --> 00:03:03,780
λειτουργία 10 λειτουργίες κάτω, που ονομάζεται foo10.

75
00:03:03,780 --> 00:03:05,160
Δεν έχει σημασία, όπου μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε.

76
00:03:05,160 --> 00:03:07,490
Αλλά μια τοπική μεταβλητή έχει συγκεκριμένο πεδίο εφαρμογής.

77
00:03:07,490 --> 00:03:09,800
Και το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω τοπικής μεταβλητής καθορίζεται από

78
00:03:09,800 --> 00:03:11,030
όπου αρχικοποιείται.

79
00:03:11,030 --> 00:03:13,680
Τώρα, το πεδίο προσδιορίζεται τυπικά από το άνοιγμα

80
00:03:13,680 --> 00:03:16,540
στήριγμα της λειτουργίας ότι η μεταβλητή έχει δηλωθεί στην, μέχρι

81
00:03:16,540 --> 00:03:18,300
το κλείσιμο στήριγμα αυτής της λειτουργίας.

82
00:03:18,300 --> 00:03:19,730
Ας πούμε ότι είστε στην κύρια λειτουργία.

83
00:03:19,730 --> 00:03:21,410
Και μπορείτε να δημιουργήσετε μια μεταβλητή.

84
00:03:21,410 --> 00:03:23,110
Αλλά τώρα, σε αυτή την κύρια λειτουργία, καλούμε άλλη

85
00:03:23,110 --> 00:03:24,640
λειτουργούν foo.

86
00:03:24,640 --> 00:03:27,070
Σε συνάρτηση foo, δεν μπορούμε να καλέσετε τη μεταβλητή που μόλις

87
00:03:27,070 --> 00:03:29,940
δημιουργήθηκε στην κύρια λειτουργία, επειδή δεν είναι σε έκταση.

88
00:03:29,940 --> 00:03:33,410
Αυτή η μεταβλητή είναι μόνο στο πεδίο εφαρμογής κατά την κύρια λειτουργία.

89
00:03:33,410 --> 00:03:36,540
Έτσι, θα μπορούσαμε να το χρησιμοποιήσει περαιτέρω, στο πλαίσιο της κύριας λειτουργίας, αλλά

90
00:03:36,540 --> 00:03:40,650
όχι μέσα σε μια συνάρτηση που καλείται από την κύρια λειτουργία.

91
00:03:40,650 --> 00:03:43,390
Έτσι, όπως της στοίβας και του σωρού, είναι καθολικές μεταβλητές

92
00:03:43,390 --> 00:03:45,580
αποθηκεύονται σε ένα ορισμένο μέρος της μνήμης.

93
00:03:45,580 --> 00:03:47,665
Τώρα, αυτό το μέρος της μνήμης εξαρτάται από το σύστημα που

94
00:03:47,665 --> 00:03:48,490
που χρησιμοποιείτε.

95
00:03:48,490 --> 00:03:50,840
Οι καθολικές μεταβλητές έχουν δύο διαφορετικά σημεία ότι είναι

96
00:03:50,840 --> 00:03:54,570
αποθηκεύονται, μία για καθολικές μεταβλητές αρχικοποιηθούν, όπως εάν

97
00:03:54,570 --> 00:03:58,130
είχατε δηλώσει int δοκιμή = 5, στο πάνω μέρος του προγράμματός σας.

98
00:03:58,130 --> 00:04:01,010
Και ο άλλος τομέας είναι για unitialized global μεταβλητές,

99
00:04:01,010 --> 00:04:03,190
αν απλά είπε, int δοκιμή, στην κορυφή του προγράμματός σας και

100
00:04:03,190 --> 00:04:05,040
επρόκειτο να ρυθμίσετε τις μεταβλητές ελέγχου

101
00:04:05,040 --> 00:04:07,626
αργότερα στο πρόγραμμα.

102
00:04:07,626 --> 00:04:10,140
Έτσι, τώρα είμαι πρόκειται να μιλήσω για κάτι που ονομάζεται # define,

103
00:04:10,140 --> 00:04:13,380
η οποία είναι ένας τρόπος για να δώσει ένα συμβολικό όνομα σε μία σταθερή.

104
00:04:13,380 --> 00:04:17,420
Και εδώ έχουμε ένα παράδειγμα ενός προγράμματος C που υπολογίζει

105
00:04:17,420 --> 00:04:19,470
το εμβαδόν ενός κύκλου.

106
00:04:19,470 --> 00:04:21,690
Και στην κορυφή του προγράμματος θα κάνουμε κάτι που λέει

107
00:04:21,690 --> 00:04:25,830
# Define pi 3,14159.

108
00:04:25,830 --> 00:04:29,330
# Define δεν δημιουργεί τεχνικά μια global μεταβλητή.

109
00:04:29,330 --> 00:04:31,590
Αντίθετα, λέει προεπεξεργαστή του μεταγλωττιστή να

110
00:04:31,590 --> 00:04:34,350
βρείτε και να αντικαταστήσετε όλες τις εμφανίσεις του με pi

111
00:04:34,350 --> 00:04:37,540
3,14159 πριν από τη σύνταξη.

112
00:04:37,540 --> 00:04:39,830
Παρ 'όλα αυτά, γίνεται μια χρήσιμη τεχνική για την κήρυξη

113
00:04:39,830 --> 00:04:41,510
σταθερές, για χρήση σε όλο το πρόγραμμα.

114
00:04:41,510 --> 00:04:44,540
Τώρα, κοιτάζοντας τη λειτουργία περιοχή, παίρνει σε μια float

115
00:04:44,540 --> 00:04:48,150
rad και απλά επιστρέφει το εμβαδόν ενός κύκλου με εκείνη

116
00:04:48,150 --> 00:04:52,920
ακτίνα ή pi r τετράγωνο, ή pi φορές rad rad φορές.

117
00:04:52,920 --> 00:04:56,040
Και αυτό είναι όπου το # define παίζει σημαντικό ρόλο.

118
00:04:56,040 --> 00:04:59,270
Επειδή ο compiler θα αντικαταστήσει ουσιαστικά ότι η pi

119
00:04:59,270 --> 00:05:02,780
σύμβολο με τον αριθμό 3,14159.

120
00:05:02,780 --> 00:05:05,560
Και έτσι δεν έχουμε να γράψετε ότι ξανά και ξανά.

121
00:05:05,560 --> 00:05:08,900
Και αργότερα, αν αποφασίσετε να χρησιμοποιήσετε μια πιο ψηφία του π, ας

122
00:05:08,900 --> 00:05:12,800
3.1415926 λένε, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε μόνο ότι στην κορυφή του

123
00:05:12,800 --> 00:05:14,330
πρόγραμμα και δεν θα πρέπει να το αλλάξει,

124
00:05:14,330 --> 00:05:16,160
αργότερα στο πρόγραμμα.

125
00:05:16,160 --> 00:05:18,240
Αυτή είναι μια καλή χρήση της # define.

126
00:05:18,240 --> 00:05:20,520
Δεν θέλετε να αποθηκεύσετε pi ως καθολική μεταβλητή, διότι

127
00:05:20,520 --> 00:05:21,780
θα μπορούσε να αλλάξει αργότερα στο πρόγραμμα.

128
00:05:21,780 --> 00:05:23,430
Και ξέρουμε pi δεν αλλάζει.

129
00:05:23,430 --> 00:05:25,650
Είναι μια συνεχής.

130
00:05:25,650 --> 00:05:28,120
Έτσι, αυτό αναδιπλώνεται μέχρι το θέμα μας από την παγκόσμια μεταβλητές.

131
00:05:28,120 --> 00:05:29,930
Έτσι, σήμερα μιλήσαμε για τη διαφορά μεταξύ των τοπικών και

132
00:05:29,930 --> 00:05:32,490
καθολικές μεταβλητές? πότε να τα χρησιμοποιήσετε, ανάλογα με τους

133
00:05:32,490 --> 00:05:36,660
πεδίο? και γιατί όχι να χρησιμοποιήσει την παγκόσμια μεταβλητές κατά βούληση

134
00:05:36,660 --> 00:05:39,360
λόγω δημιουργούμε σύγχυση του χώρου του ονόματος.

135
00:05:39,360 --> 00:05:40,270
Είμαι Joe McCormick.

136
00:05:40,270 --> 00:05:42,290
Και αυτό είναι CS50.