1
00:00:06,650 --> 00:00:09,390
[Powered by Google Translate] JOE McCormick: Jadi sekarang kita akan bercakap tentang pembolehubah.

2
00:00:09,390 --> 00:00:13,270
Pembolehubah dalam sains komputer adalah satu cara untuk menyimpan nilai.

3
00:00:13,270 --> 00:00:14,980
Sekarang, apa dan bagaimana kami menyimpan bahawa

4
00:00:14,980 --> 00:00:16,210
nilai tidak terlalu penting.

5
00:00:16,210 --> 00:00:19,780
Kita boleh mempunyai nilai yang adalah perkataan, yang boleh

6
00:00:19,780 --> 00:00:21,170
disimpan sebagai rentetan.

7
00:00:21,170 --> 00:00:23,160
Atau kita boleh mempunyai sesuatu yang bersifat,

8
00:00:23,160 --> 00:00:24,110
seperti huruf.

9
00:00:24,110 --> 00:00:26,420
Dan yang akan disimpan sebagai char.

10
00:00:26,420 --> 00:00:29,660
Kita boleh mempunyai nombor, seperti satu atau 12, yang akan

11
00:00:29,660 --> 00:00:32,310
disimpan sebagai integer atau int.

12
00:00:32,310 --> 00:00:35,940
Kemudian, kita mempunyai perkara-perkara yang berbeza seperti apungan, yang boleh menyimpan

13
00:00:35,940 --> 00:00:41,700
perkara seperti 1,01 atau 111,13.

14
00:00:41,700 --> 00:00:43,530
Nilai-nilai ini sentiasa dipanggil tdk.

15
00:00:43,530 --> 00:00:46,490
Yang bermaksud bahawa jika kita disimpan nombor satu dalam integer di

16
00:00:46,490 --> 00:00:49,490
atas program kemudian, kita boleh menukar nombor itu kepada

17
00:00:49,490 --> 00:00:51,460
menjadi tiga atau tujuh.

18
00:00:51,460 --> 00:00:53,890
Sekarang, pembolehubah tempatan adalah apa yang anda biasanya akan menemui,

19
00:00:53,890 --> 00:00:55,250
apabila melaksanakan fungsi.

20
00:00:55,250 --> 00:00:57,260
Jadi katakan anda dalam fungsi utama anda.

21
00:00:57,260 --> 00:00:59,910
Dan anda mahu untuk mewujudkan num ubah yang dipanggil.

22
00:00:59,910 --> 00:01:01,240
Dan kita akan menyimpan integer di dalamnya.

23
00:01:01,240 --> 00:01:04,680
Jadi, kita boleh mengatakan sesuatu seperti int num = 3.

24
00:01:04,680 --> 00:01:05,319
Sekarang, ada anda pergi.

25
00:01:05,319 --> 00:01:06,830
Anda mempunyai pembolehubah tempatan.

26
00:01:06,830 --> 00:01:09,670
Sekarang, pembolehubah ini boleh diubah kemudian di utama

27
00:01:09,670 --> 00:01:13,700
fungsi, dengan mengatakan sesuatu seperti num = 6 atau num = 7.

28
00:01:13,700 --> 00:01:15,940
Tetapi pembolehubah anda terperangkap dalam

29
00:01:15,940 --> 00:01:18,320
skop fungsi itu.

30
00:01:18,320 --> 00:01:21,690
Dan skop biasanya bermula dengan pendakap kerinting di

31
00:01:21,690 --> 00:01:23,990
awal utama dan berakhir dengan pendakap kerinting bahawa

32
00:01:23,990 --> 00:01:26,230
menutup fungsi utama.

33
00:01:26,230 --> 00:01:29,610
Dan ini pembolehubah tempatan kini terperangkap dalam skop ini.

34
00:01:29,610 --> 00:01:32,200
Jadi ia tidak lagi boleh diakses dalam fungsi lain,

35
00:01:32,200 --> 00:01:33,950
luar fungsi utama.

36
00:01:33,950 --> 00:01:36,230
Dan sekali fungsi utama selesai pelaksanaan dan

37
00:01:36,230 --> 00:01:40,460
pulangan, ini num tempatan ubah dipanggil hilang.

38
00:01:40,460 --> 00:01:42,760
Jadi Berbeza dengan pembolehubah tempatan, kita mempunyai sesuatu

39
00:01:42,760 --> 00:01:43,970
dipanggil pembolehubah global.

40
00:01:43,970 --> 00:01:46,890
Sekarang, pembolehubah global diisytiharkan di atas

41
00:01:46,890 --> 00:01:49,860
program dan boleh diakses di mana-mana dalam program ini.

42
00:01:49,860 --> 00:01:51,805
Jadi katakan anda mengisytiharkan pembolehubah global di bahagian atas

43
00:01:51,805 --> 00:01:53,200
program, dipanggil ujian.

44
00:01:53,200 --> 00:01:54,990
Sekarang, pembolehubah ini boleh diakses

45
00:01:54,990 --> 00:01:56,000
mana-mana sahaja dalam program ini.

46
00:01:56,000 --> 00:01:58,230
Anda boleh mengakses dalam fungsi utama atau fungsi

47
00:01:58,230 --> 00:01:59,300
bawah yang.

48
00:01:59,300 --> 00:02:02,210
Tetapi jika anda pernah cuba untuk mencipta pembolehubah tempatan di salah satu daripada

49
00:02:02,210 --> 00:02:04,170
fungsi-fungsi ini, dengan nama yang sama seperti

50
00:02:04,170 --> 00:02:05,880
ujian, ada konflik.

51
00:02:05,880 --> 00:02:07,720
Kerana anda tidak tahu pembolehubah yang anda mahu gunakan.

52
00:02:07,720 --> 00:02:09,039
Adakah anda ingin untuk menggunakan ujian global,

53
00:02:09,039 --> 00:02:10,910
diisytiharkan pada program atas?

54
00:02:10,910 --> 00:02:12,495
Atau adakah anda mahu menggunakan ujian tempatan pembolehubah yang

55
00:02:12,495 --> 00:02:14,920
anda cuba untuk mewujudkan dalam fungsi ini?

56
00:02:14,920 --> 00:02:16,700
Sekarang, ini adalah salah satu sebab mengapa kita tidak mahu

57
00:02:16,700 --> 00:02:18,960
hanya menggunakan pembolehubah global bebas.

58
00:02:18,960 --> 00:02:21,570
Ada sesuatu yang dipanggil cluttering ruang nama.

59
00:02:21,570 --> 00:02:23,940
Malah jika anda tidak bermaksud untuk, anda secara tidak sengaja boleh mewujudkan

60
00:02:23,940 --> 00:02:26,270
pembolehubah tempatan, kemudian di dalam program ini, dengan yang sama

61
00:02:26,270 --> 00:02:28,140
nama sebagai pembolehubah global.

62
00:02:28,140 --> 00:02:30,130
Dan ini tidak menimbulkan masalah besar apabila anda bekerja di

63
00:02:30,130 --> 00:02:33,120
kecil 10, 20, 30-line program.

64
00:02:33,120 --> 00:02:35,520
Sebaik sahaja anda mempunyai sehingga beribu-ribu baris kod, anda tidak akan

65
00:02:35,520 --> 00:02:38,740
ingat dengan tepat apa yang anda telah disimpan bagi pemboleh ubah global.

66
00:02:38,740 --> 00:02:41,000
Jadi, satu perkara yang perlu dipertimbangkan, apabila menggunakan tempatan dan global

67
00:02:41,000 --> 00:02:43,570
pembolehubah adalah untuk berfikir tentang skop mereka.

68
00:02:43,570 --> 00:02:47,270
Kini, skop merujuk kepada mana pembolehubah ini boleh digunakan dalam

69
00:02:47,270 --> 00:02:48,500
program.

70
00:02:48,500 --> 00:02:51,080
Jadi pembolehubah global mempunyai apa yang dipanggil skop global,

71
00:02:51,080 --> 00:02:53,820
bermakna bahawa ia boleh digunakan di mana-mana dalam program ini.

72
00:02:53,820 --> 00:02:56,860
Sebaik sahaja anda memulakan pembolehubah yang, ia boleh digunakan dalam

73
00:02:56,860 --> 00:03:00,530
apa-apa fungsi, sama ada ia menjadi fungsi utama atau

74
00:03:00,530 --> 00:03:03,780
fungsi 10 fungsi turun, dipanggil foo10.

75
00:03:03,780 --> 00:03:05,160
Ia tidak kira di mana anda menggunakannya.

76
00:03:05,160 --> 00:03:07,490
Tetapi pembolehubah tempatan mempunyai skop yang khusus.

77
00:03:07,490 --> 00:03:09,800
Dan skop pembolehubah tempatan itu ditentukan oleh

78
00:03:09,800 --> 00:03:11,030
di mana ia dimulakan.

79
00:03:11,030 --> 00:03:13,680
Kini, skop biasanya ditentukan oleh pembukaan

80
00:03:13,680 --> 00:03:16,540
bersedia fungsi bahawa pembolehubah diisytiharkan dalam, sehingga

81
00:03:16,540 --> 00:03:18,300
bersedia tutup fungsi itu.

82
00:03:18,300 --> 00:03:19,730
Jadi katakan anda dalam fungsi utama.

83
00:03:19,730 --> 00:03:21,410
Dan anda mewujudkan pemboleh ubah.

84
00:03:21,410 --> 00:03:23,110
Tetapi sekarang, dalam fungsi utama ini, kita panggil lain

85
00:03:23,110 --> 00:03:24,640
berfungsi foo.

86
00:03:24,640 --> 00:03:27,070
Dalam foo fungsi, kita tidak boleh memanggil pembolehubah kita hanya

87
00:03:27,070 --> 00:03:29,940
diwujudkan dalam fungsi utama kerana ia bukan dalam skop.

88
00:03:29,940 --> 00:03:33,410
Pembolehubah adalah hanya dalam skop dalam fungsi utama.

89
00:03:33,410 --> 00:03:36,540
Jadi kita boleh menggunakan lagi, dalam fungsi utama, tetapi

90
00:03:36,540 --> 00:03:40,650
bukan dalam fungsi yang dipanggil dari fungsi utama.

91
00:03:40,650 --> 00:03:43,390
Jadi seperti timbunan dan longgokan itu, pembolehubah global

92
00:03:43,390 --> 00:03:45,580
disimpan di dalam bahagian tertentu ingatan.

93
00:03:45,580 --> 00:03:47,665
Sekarang, ini sebahagian daripada memori bergantung kepada sistem yang

94
00:03:47,665 --> 00:03:48,490
anda gunakan.

95
00:03:48,490 --> 00:03:50,840
Pembolehubah global mempunyai dua tempat yang berasingan yang mereka

96
00:03:50,840 --> 00:03:54,570
disimpan, satu untuk pembolehubah dimulakan global, seperti jika

97
00:03:54,570 --> 00:03:58,130
anda telah mengisytiharkan ujian int = 5, di atas program anda.

98
00:03:58,130 --> 00:04:01,010
Dan kawasan lain adalah bagi pemboleh ubah unitialized global,

99
00:04:01,010 --> 00:04:03,190
jika anda hanya berkata, ujian int, di bahagian atas program anda dan

100
00:04:03,190 --> 00:04:05,040
telah pergi untuk menetapkan pembolehubah ujian

101
00:04:05,040 --> 00:04:07,626
kemudian di dalam program ini.

102
00:04:07,626 --> 00:04:10,140
Jadi sekarang saya akan bercakap tentang sesuatu yang dipanggil # menentukan,

103
00:04:10,140 --> 00:04:13,380
yang merupakan satu cara untuk memberi nama simbolik kepada pemalar.

104
00:04:13,380 --> 00:04:17,420
Dan di sini kita mempunyai contoh program C yang mengira

105
00:04:17,420 --> 00:04:19,470
kawasan bulatan.

106
00:04:19,470 --> 00:04:21,690
Dan di atas program kami akan melakukan sesuatu yang mengatakan

107
00:04:21,690 --> 00:04:25,830
# Define pi 3,14159.

108
00:04:25,830 --> 00:04:29,330
# Menentukan tidak teknikal mencipta pembolehubah global.

109
00:04:29,330 --> 00:04:31,590
Sebaliknya, ia memberitahu prapemproses pengumpul

110
00:04:31,590 --> 00:04:34,350
mencari dan menggantikan semua keadaan pi dengan

111
00:04:34,350 --> 00:04:37,540
3,14159 sebelum menyusun.

112
00:04:37,540 --> 00:04:39,830
Walau bagaimanapun, ia menjadi satu teknik yang berguna untuk mengisytiharkan

113
00:04:39,830 --> 00:04:41,510
pemalar, untuk kegunaan sepanjang program.

114
00:04:41,510 --> 00:04:44,540
Sekarang, melihat fungsi kawasan, ia mengambil masa dalam apungan

115
00:04:44,540 --> 00:04:48,150
rad dan hanya mengembalikan kawasan bulatan dengan

116
00:04:48,150 --> 00:04:52,920
jejari atau pi r kuasa dua, atau kali pi rad kali rad.

117
00:04:52,920 --> 00:04:56,040
Dan ini adalah di mana # define memainkan peranan penting.

118
00:04:56,040 --> 00:04:59,270
Kerana pengkompil pada dasarnya akan menggantikan yang pi

119
00:04:59,270 --> 00:05:02,780
simbol dengan bilangan 3,14159.

120
00:05:02,780 --> 00:05:05,560
Dan supaya kita tidak perlu untuk menulis yang berulang-ulang kali.

121
00:05:05,560 --> 00:05:08,900
Dan kemudian, jika kita memutuskan untuk menggunakan digit lebih pi, mari kita

122
00:05:08,900 --> 00:05:12,800
mengatakan 3.1415926, kita hanya boleh menambah bahawa ke atas

123
00:05:12,800 --> 00:05:14,330
program dan tidak akan mempunyai untuk menukar,

124
00:05:14,330 --> 00:05:16,160
kemudian di dalam program ini.

125
00:05:16,160 --> 00:05:18,240
Ini adalah penggunaan yang baik # define.

126
00:05:18,240 --> 00:05:20,520
Kita tidak mahu untuk menyimpan pi sebagai pembolehubah global kerana ia

127
00:05:20,520 --> 00:05:21,780
boleh mengubah kemudian dalam program ini.

128
00:05:21,780 --> 00:05:23,430
Dan kita tahu pi tidak berubah.

129
00:05:23,430 --> 00:05:25,650
Ia adalah pemalar.

130
00:05:25,650 --> 00:05:28,120
Jadi ini wrap up topik kami pembolehubah global.

131
00:05:28,120 --> 00:05:29,930
Jadi hari ini kita bercakap tentang perbezaan antara tempatan dan

132
00:05:29,930 --> 00:05:32,490
pembolehubah global; apabila menggunakan mereka, bergantung kepada mereka

133
00:05:32,490 --> 00:05:36,660
skop dan mengapa tidak menggunakan pembolehubah global pada akan

134
00:05:36,660 --> 00:05:39,360
kerana cluttering ruang nama.

135
00:05:39,360 --> 00:05:40,270
Saya Joe McCormick.

136
00:05:40,270 --> 00:05:42,290
Dan ini adalah CS50.