1
00:00:00,000 --> 00:00:00,620

2
00:00:00,620 --> 00:00:03,140
>> DAVID J. Malan: Imos escribir un programa
que solicita ao usuario a unha cadea e

3
00:00:03,140 --> 00:00:07,210
logo proceder a imprimir esta cadea
carácter dun personaxe por liña.

4
00:00:07,210 --> 00:00:10,570
Agora, no pasado, tería feito
probablemente coa notación de corchetes,

5
00:00:10,570 --> 00:00:13,680
tratar eficazmente unha cadea
é un array de caracteres.

6
00:00:13,680 --> 00:00:17,200
>> Pero esta vez, imos tratar en vez
unha corda para que realmente é, un

7
00:00:17,200 --> 00:00:18,770
punteiro ou un enderezo.

8
00:00:18,770 --> 00:00:22,420
En concreto, a dirección dun
personaxe, en realidade o enderezo do

9
00:00:22,420 --> 00:00:25,740
primeiro carácter nunha secuencia de
personaxes que coñecemos colectivamente

10
00:00:25,740 --> 00:00:26,860
como unha cadea.

11
00:00:26,860 --> 00:00:30,740
>> Imos primeiro declarar unha cadea para
o que realmente é, char *.

12
00:00:30,740 --> 00:00:31,770
E nós imos chamalo s.

13
00:00:31,770 --> 00:00:34,670
E, a continuación, atribuílo la a devolución
valor da secuencia de get.

14
00:00:34,670 --> 00:00:36,380
>> Imos seguinte facer algunha comprobación de erros.

15
00:00:36,380 --> 00:00:42,920
Se s é nulo, imos devolver inmediatamente
para que non accidentalmente

16
00:00:42,920 --> 00:00:45,630
desreferenciava que punteiro nulo.

17
00:00:45,630 --> 00:00:49,750
>> A continuación, imos interactuar sobre o
carácteres de s como segue.

18
00:00:49,750 --> 00:00:52,390
Para int, i recibe 0.

19
00:00:52,390 --> 00:00:55,890
n é igual á lonxitude da corda de s.

20
00:00:55,890 --> 00:00:58,050
Faino mentres eu sexa menor que n.

21
00:00:58,050 --> 00:01:00,690
E en cada iteración, incrementar i.

22
00:01:00,690 --> 00:01:02,710
>> E o que queremos
facer en cada iteración?

23
00:01:02,710 --> 00:01:06,180
Imos agora imprimir en cada iteración
un único carácter

24
00:01:06,180 --> 00:01:07,910
seguido por unha nova liña.

25
00:01:07,910 --> 00:01:10,010
Ben, o personaxe facer
queremos imprimir?

26
00:01:10,010 --> 00:01:16,850
Propoño que ir ao enderezo
que é igual á suma de s máis eu.

27
00:01:16,850 --> 00:01:18,390
>> Agora, por que esta expresión?

28
00:01:18,390 --> 00:01:22,130
Ben, lembre que almacenado en s é o
enderezo do primeiro carácter

29
00:01:22,130 --> 00:01:23,490
na nosa cadea, s.

30
00:01:23,490 --> 00:01:27,470
Mentres tanto, eu está a ser incrementado o
cada iteración de xeito que comeza en 0,

31
00:01:27,470 --> 00:01:29,590
logo vai a 1, a continuación, vai a 2.

32
00:01:29,590 --> 00:01:33,870
>> Polo tanto, noutras palabras, é máis eu efectivamente
representa o enderezo de

33
00:01:33,870 --> 00:01:35,990
o carácter i-th en s.

34
00:01:35,990 --> 00:01:40,830
Entón, se imos ao enderezo por medio de
o operador *, estaremos indo ao

35
00:01:40,830 --> 00:01:42,650
i-ésimo carácter dunha cadea.

36
00:01:42,650 --> 00:01:45,700
E ese é o valor que será
substituído polo noso espazo reservado,

37
00:01:45,700 --> 00:01:46,840
por cento C.

38
00:01:46,840 --> 00:01:47,840
>> Imos confirmar tanto.

39
00:01:47,840 --> 00:01:51,720
Imos gardar, compilar e
executar este programa.

40
00:01:51,720 --> 00:01:55,990
Fai punteiros, punteiros barra de puntos.

41
00:01:55,990 --> 00:01:58,780
E agora eu vou darlle un
cadea como Olá

42
00:01:58,780 --> 00:01:59,600
Intro.

43
00:01:59,600 --> 00:02:03,770
>> E, de feito, eu vexo H-E-L-L-O, con
Cada carácter na súa propia liña.

44
00:02:03,770 --> 00:02:05,410