1
00:00:00,000 --> 00:00:00,340

2
00:00:00,340 --> 00:00:01,960
>> COLUMNA 1: Imos agora corrixir
este último programa.

3
00:00:01,960 --> 00:00:04,920
E esta vez, imos reservar explicitamente
algunha memoria en que o

4
00:00:04,920 --> 00:00:06,550
entrada do usuario será almacenado.

5
00:00:06,550 --> 00:00:09,600
Para iso, imos mellorar en que o primeiro
liña de código na que declarou s

6
00:00:09,600 --> 00:00:11,590
anteriormente para ser unha estrela de char.

7
00:00:11,590 --> 00:00:14,210
Esta vez, imos re-declarar
lo do seguinte xeito -

8
00:00:14,210 --> 00:00:19,380
carácter s soporte de 16, por exemplo,
preto soporte.

9
00:00:19,380 --> 00:00:23,690
>> Noutras palabras, imos declarar sa non
máis ser un enderezo dun personaxe,

10
00:00:23,690 --> 00:00:26,610
senón un conxunto de 16 carácteres.

11
00:00:26,610 --> 00:00:30,295
Deste xeito, o usuario pode introducir ata 15
caracteres e aínda deixar espazo para

12
00:00:30,295 --> 00:00:31,570
un terminador nulo.

13
00:00:31,570 --> 00:00:35,870
Imos continuar a gardar, compilar
e executar este programa.

14
00:00:35,870 --> 00:00:40,770
Facer barra scanf2 punto scanf2.

15
00:00:40,770 --> 00:00:45,100
Imos agora escribir unha cadea como Ola,
e estamos agradeceu o Olá

16
00:00:45,100 --> 00:00:46,440
>> Agora, aínda hai un problema.

17
00:00:46,440 --> 00:00:50,140
Eu só escriba Ola, o que só é
cinco personaxes, máis 1 ao nulo

18
00:00:50,140 --> 00:00:50,445
Terminator.

19
00:00:50,445 --> 00:00:53,610
Iso nos deixa con só
unha necesidade de seis bytes.

20
00:00:53,610 --> 00:00:56,740
>> Pero, desgraciadamente, só
alocados 16 en total.

21
00:00:56,740 --> 00:01:01,305
Polo tanto, se o usuario realmente tipo en 16
caracteres, ou 17, ou varios centos

22
00:01:01,305 --> 00:01:04,410
caracteres, aínda non vai
ten espazo suficiente na memoria ao

23
00:01:04,410 --> 00:01:05,400
de entrada do usuario.

24
00:01:05,400 --> 00:01:07,750
E, de feito, iso é o que fai
obter a entrada do usuario de forma

25
00:01:07,750 --> 00:01:08,940
dificultade en xeral.

26
00:01:08,940 --> 00:01:12,270
E, de feito, é por iso que nós Implementar
a función cadea get no primeiro

27
00:01:12,270 --> 00:01:13,900
lugar na biblioteca CS50 -

28
00:01:13,900 --> 00:01:16,900
para descubrir como xestionar os
situacións en que o usuario escribe

29
00:01:16,900 --> 00:01:19,710
máis caracteres que nós
inicialmente previsto.

30
00:01:19,710 --> 00:01:21,750
>> Francamente, sen totalmente
reescribir este programa,

31
00:01:21,750 --> 00:01:23,290
non hai solución limpa.

32
00:01:23,290 --> 00:01:26,970
Pola contra, o que temos que facer é obter
un personaxe do usuario, un de cada

33
00:01:26,970 --> 00:01:28,860
tempo, unha e outra vez.

34
00:01:28,860 --> 00:01:32,510
E en cada momento, se entendemos que estamos
sen memoria, teriamos que a

35
00:01:32,510 --> 00:01:36,450
Nese punto volver e realocar
algo máis de memoria, por favor copie o usuario do

36
00:01:36,450 --> 00:01:39,400
entrada anterior do noso primeiro anaco
de memoria para a nova,

37
00:01:39,400 --> 00:01:40,810
maior bloque de memoria.

38
00:01:40,810 --> 00:01:44,610
E, a continuación, repetir o proceso de novo e
novo ata que o usuario está feito introducindo

39
00:01:44,610 --> 00:01:45,860
súa entrada.

40
00:01:45,860 --> 00:01:48,246