1
00:00:00,000 --> 00:00:00,340

2
00:00:00,340 --> 00:00:01,960
>> LUIDSPREKER 1: Laten we nu op te lossen
dat laatste programma.

3
00:00:01,960 --> 00:00:04,920
En deze keer, laten we expliciet toewijzen
sommige geheugen waarin de

4
00:00:04,920 --> 00:00:06,550
ingang gebruiker worden opgeslagen.

5
00:00:06,550 --> 00:00:09,600
Om dit te doen, laten we het slijpen op die eerste
regel code waar wij verklaard s

6
00:00:09,600 --> 00:00:11,590
eerder aan een char ster.

7
00:00:11,590 --> 00:00:14,210
Deze keer laten we re-declare
het als volgt -

8
00:00:14,210 --> 00:00:19,380
char s beugel 16, bijvoorbeeld
haakje sluiten.

9
00:00:19,380 --> 00:00:23,690
>> Met andere woorden, we verklaren is geen
een adres van een karakter langer,

10
00:00:23,690 --> 00:00:26,610
maar eerder een reeks van 16 tekens.

11
00:00:26,610 --> 00:00:30,295
Op deze manier kan de gebruiker typt in maximaal 15
personages en nog steeds ruimte laten voor

12
00:00:30,295 --> 00:00:31,570
een null-terminator.

13
00:00:31,570 --> 00:00:35,870
Laten we overgaan tot sparen, Compile,
en Dit programma starten.

14
00:00:35,870 --> 00:00:40,770
Maak scanf2 dot slash scanf2.

15
00:00:40,770 --> 00:00:45,100
Laten we nu typ een string als hello,
en we bedankte voor de hello.

16
00:00:45,100 --> 00:00:46,440
>> Nu, er is nog steeds een probleem.

17
00:00:46,440 --> 00:00:50,140
Ik alleen getypt in hello, die alleen is
vijf tekens, plus 1 voor de null

18
00:00:50,140 --> 00:00:50,445
terminator.

19
00:00:50,445 --> 00:00:53,610
Het laat ons achter met slechts
behoefte aan zes bytes.

20
00:00:53,610 --> 00:00:56,740
>> Maar helaas, alleen wij
toegewezen 16 in totaal.

21
00:00:56,740 --> 00:01:01,305
Als de gebruiker daadwerkelijk soorten van 16
tekens, of 17, of enkele honderden

22
00:01:01,305 --> 00:01:04,410
personages, zijn we nog steeds niet van plan om
genoeg ruimte in het geheugen voor de

23
00:01:04,410 --> 00:01:05,400
ingang gebruiker.

24
00:01:05,400 --> 00:01:07,750
En in feite, dat maakt
krijgt input van de gebruiker, zodat

25
00:01:07,750 --> 00:01:08,940
moeilijk in het algemeen.

26
00:01:08,940 --> 00:01:12,270
En inderdaad, dit is waarom we geïmplementeerd
de string functie krijgen in de eerste

27
00:01:12,270 --> 00:01:13,900
plaats in de CS50 bibliotheek -

28
00:01:13,900 --> 00:01:16,900
om erachter te komen hoe die omgaan met
situaties waarin de gebruiker typt in

29
00:01:16,900 --> 00:01:19,710
meer tekens dan wij
aanvankelijk gedacht.

30
00:01:19,710 --> 00:01:21,750
>> Eerlijk gezegd, zonder dat het volledig
het herschrijven van dit programma,

31
00:01:21,750 --> 00:01:23,290
er is geen schone oplossing.

32
00:01:23,290 --> 00:01:26,970
Integendeel, wat we zouden moeten doen is
een karakter van de gebruiker een voor een

33
00:01:26,970 --> 00:01:28,860
tijd, opnieuw en opnieuw.

34
00:01:28,860 --> 00:01:32,510
En op elk punt als we ons realiseren dat we
geheugen heeft, zouden we moeten op

35
00:01:32,510 --> 00:01:36,450
dat punt terug te gaan in en herverdelen
wat meer geheugen, kopieert de gebruiker

36
00:01:36,450 --> 00:01:39,400
vorige input van onze eerste brok
geheugengebieden aan de nieuwe,

37
00:01:39,400 --> 00:01:40,810
groter deel van het geheugen.

38
00:01:40,810 --> 00:01:44,610
En dan weer herhalen dat proces en
totdat de gebruiker wordt gedaan verstrekken

39
00:01:44,610 --> 00:01:45,860
diens ingang.

40
00:01:45,860 --> 00:01:48,246