1
00:00:00,000 --> 00:00:09,410

2
00:00:09,410 --> 00:00:11,002
>> ZAMYLA CHAN: Imos divertirse con 15.

3
00:00:11,002 --> 00:00:13,960
15 é o primeiro xogo que
comeza a aplicar.

4
00:00:13,960 --> 00:00:15,350
E é interactivo.

5
00:00:15,350 --> 00:00:16,079
Agora, non se preocupe.

6
00:00:16,079 --> 00:00:18,490
Non ten que escribir o
todo mesmo.

7
00:00:18,490 --> 00:00:19,650
>> Comprobe o código de distribución.

8
00:00:19,650 --> 00:00:23,560
Porque unha morea de a estrutura do xogo
xa está configurado para ti.

9
00:00:23,560 --> 00:00:27,820
El acepta e analiza unha liña de comandos
argumento do usuario e crea unha

10
00:00:27,820 --> 00:00:30,900
placa con base nesa entrada.

11
00:00:30,900 --> 00:00:35,240
>> El comprobar se o xogo está gañado, e sae
xa que o usuario do gañou o xogo.

12
00:00:35,240 --> 00:00:38,010
E para gañar o xogo, el está
entrada do usuario e

13
00:00:38,010 --> 00:00:40,260
chama a función de movemento.

14
00:00:40,260 --> 00:00:44,270
Entón, nós imos estar aplicando catro
funcións para o xogo de 15 -

15
00:00:44,270 --> 00:00:47,780
init, deseñar, mover, e gañou.

16
00:00:47,780 --> 00:00:50,000
>> En primeiro lugar, imos resolver o init.

17
00:00:50,000 --> 00:00:54,820
No init, para arrincar, representamos
a tarxeta en un array de enteiros 2D.

18
00:00:54,820 --> 00:01:00,840
E esta é unha variable global chamada
tarxeta con dimensións máxima e máximo, o

19
00:01:00,840 --> 00:01:03,550
dimensións máximas do consello.

20
00:01:03,550 --> 00:01:06,970
Agora, a dimensión real do consello
é dada polo usuario, representada en

21
00:01:06,970 --> 00:01:10,300
o número enteiro d, o que podería
ser menor que o máximo.

22
00:01:10,300 --> 00:01:13,030
Pero en C, non se pode cambiar o tamaño arrays.

23
00:01:13,030 --> 00:01:16,400
Entón, está preso con que
dimensión máxima.

24
00:01:16,400 --> 00:01:19,510
>> O seu traballo en init é cubrir
os valores do consello

25
00:01:19,510 --> 00:01:21,540
cos valores de corrección.

26
00:01:21,540 --> 00:01:23,600
Agora vimos matrices 1D.

27
00:01:23,600 --> 00:01:26,570
Pero como matrices 2D funciona?

28
00:01:26,570 --> 00:01:29,820
Hai un índice da liña,
0 índice, como sempre, e

29
00:01:29,820 --> 00:01:31,770
entón tamén da columna.

30
00:01:31,770 --> 00:01:35,790
>> E vai encher a súa reixa en en
descendente valores, así como este.

31
00:01:35,790 --> 00:01:41,330
Reixa 0, 0, liña 0, columna 0, é 8.

32
00:01:41,330 --> 00:01:42,930
Reixa 0, 1 e 7.

33
00:01:42,930 --> 00:01:48,160
É dicir, para un exemplo onde
d, pouco d, é 3.

34
00:01:48,160 --> 00:01:52,630
Agora, o consello en 15 tamén conterá
un azulexo branco, se xa xogou

35
00:01:52,630 --> 00:01:53,940
co xogo físico.

36
00:01:53,940 --> 00:01:56,350
>> Pero consello é un array de enteiros.

37
00:01:56,350 --> 00:01:58,880
Así, todos os valores deben ser enteiros.

38
00:01:58,880 --> 00:02:06,580
Polo tanto, cómpre a vostede decide un enteiro
valor para representar un azulexo branco.

39
00:02:06,580 --> 00:02:10,250
>> Para arrincar a súa tarxeta, pode utilizar
estruturas de loop para conter a

40
00:02:10,250 --> 00:02:16,100
estado inicial da placa, onde bordo
i, j representa o elemento en

41
00:02:16,100 --> 00:02:19,050
i fila e columna j.

42
00:02:19,050 --> 00:02:20,710
Comezan en orde descendente.

43
00:02:20,710 --> 00:02:24,200
E lembre que, se o número de pezas
é estraño, entón vai

44
00:02:24,200 --> 00:02:29,260
ten que cambiar o lugar
de 2 e de 1.

45
00:02:29,260 --> 00:02:31,420
Polo tanto, temos o noso consello inicializar.

46
00:02:31,420 --> 00:02:32,683