1
00:00:00,000 --> 00:00:09,572

2
00:00:09,572 --> 00:00:12,030
ROB Bowden: Ola, eu son Rob Bowden,
e imos falar sobre quiz0.

3
00:00:12,030 --> 00:00:13,280

4
00:00:13,280 --> 00:00:14,545
>> Entón, primeira pregunta.

5
00:00:14,545 --> 00:00:17,750
Esta é a pregunta que
necesitas para codificar o número

6
00:00:17,750 --> 00:00:21,270
127 nos bulbos binarios.

7
00:00:21,270 --> 00:00:23,550
Se quixese, podería
facer a conversión regular

8
00:00:23,550 --> 00:00:25,950
de bi-- ou, de decimal a binario.

9
00:00:25,950 --> 00:00:28,300
Pero iso probablemente vai
para ter unha morea de tempo.

10
00:00:28,300 --> 00:00:31,750
Quero dicir, pode descubrir que,
OK, un está alí, 2 está aí,

11
00:00:31,750 --> 00:00:33,650
4 está aí, 8 está aí.

12
00:00:33,650 --> 00:00:39,280
Xeito máis doado, é de 128 127 menos un.

13
00:00:39,280 --> 00:00:42,013
Esta lámpada máis á esquerda é o 128 bits.

14
00:00:42,013 --> 00:00:43,490

15
00:00:43,490 --> 00:00:47,860
Así, 127 é realmente só todo
das outras lámpadas,

16
00:00:47,860 --> 00:00:51,420
xa que é o máis á esquerda
lámpada menos 1.

17
00:00:51,420 --> 00:00:52,800
Isto é todo para esta pregunta.

18
00:00:52,800 --> 00:00:54,060
>> Pregunta dun.

19
00:00:54,060 --> 00:00:56,710
Así, con 3 bits que poida
representan 8 valores distintos.

20
00:00:56,710 --> 00:01:01,000
Por que, entón, é de 7 a maior non-negativo
enteiro decimal pode representar?

21
00:01:01,000 --> 00:01:04,050
Ben, se só podemos
representan 8 valores distintos,

22
00:01:04,050 --> 00:01:07,430
entón o que nós imos ser
representando é de 0 a 7.

23
00:01:07,430 --> 00:01:08,745
0 leva-se un dos valores.

24
00:01:08,745 --> 00:01:09,980

25
00:01:09,980 --> 00:01:11,190
>> Pregunta dous.

26
00:01:11,190 --> 00:01:14,610
Con n bits, cantas distinta
valores que poden representar?

27
00:01:14,610 --> 00:01:19,080
Así, con n bits, ten 2
os valores posibles para cada bit.

28
00:01:19,080 --> 00:01:22,300
Polo tanto, temos dous valores posibles para
o primeiro bit, dous valores posibles

29
00:01:22,300 --> 00:01:24,450
para a segunda, 2
posible para o terceiro.

30
00:01:24,450 --> 00:01:28,730
E de xeito que é 2 veces 2 veces 2, e
en definitiva, a resposta é de 2 a n.

31
00:01:28,730 --> 00:01:30,010

32
00:01:30,010 --> 00:01:31,100
>> Pregunta tres.

33
00:01:31,100 --> 00:01:33,450
Que é 0x50 en binario?

34
00:01:33,450 --> 00:01:39,490
Entón lembre de que ten un hexadecimal moi
conversión simple de binario.

35
00:01:39,490 --> 00:01:43,180
Entón aquí, nós só necesitamos mirar para
a 5 e a 0 de forma independente.

36
00:01:43,180 --> 00:01:45,110
Entón, cal é 5 en binario?

37
00:01:45,110 --> 00:01:48,400
0101, que é o 1 bit eo bit 4.

38
00:01:48,400 --> 00:01:49,900
Cal é 0 en binario?

39
00:01:49,900 --> 00:01:50,520
Non complicado.

40
00:01:50,520 --> 00:01:52,180
0000.

41
00:01:52,180 --> 00:01:54,970
Entón, só tes que poñer-los xuntos, e
que é o número total de binario.

42
00:01:54,970 --> 00:01:57,640
01.010.000.

43
00:01:57,640 --> 00:02:00,439
E se quixese podería
despegar que máis á esquerda cero.

44
00:02:00,439 --> 00:02:01,105
É irrelevante.

45
00:02:01,105 --> 00:02:02,920

46
00:02:02,920 --> 00:02:05,733
>> Entón, en alternativa,
o que é 0x50 en decimal?

47
00:02:05,733 --> 00:02:08,649
Se quixese, ten could-- se está
máis cómodo co binario,

48
00:02:08,649 --> 00:02:11,340
podería tomar esta resposta binaria
e convertelo en decimal.

49
00:02:11,340 --> 00:02:13,870
Ou podemos só recordar
que hexadecimal.

50
00:02:13,870 --> 00:02:21,140
Así que 0 é o 0 º lugar, e
a 5 é, no 16 para o primeiro lugar.

51
00:02:21,140 --> 00:02:25,990
Entón, aquí temos 5 veces 16 a
en primeiro lugar, ademais de 16 0 veces para a cero,

52
00:02:25,990 --> 00:02:27,520
é 80.

53
00:02:27,520 --> 00:02:29,710
E se mirou para o
título para a pregunta,

54
00:02:29,710 --> 00:02:32,920
era CS 80, que era unha especie de
Consello para a resposta a este problema.

55
00:02:32,920 --> 00:02:34,460

56
00:02:34,460 --> 00:02:35,420
>> Pregunta cinco.

57
00:02:35,420 --> 00:02:40,320
Temos este guión cero, o que é
repetindo 4 veces manteiga de cacahuete marmelada.

58
00:02:40,320 --> 00:02:42,800
Así como nós agora o código que en C?

59
00:02:42,800 --> 00:02:47,730
Ben, temos aqui-- a parte en negra
é a única parte que tiña de aplicar.

60
00:02:47,730 --> 00:02:51,950
Polo tanto, temos un 4 loop que é looping 4
veces, -ing printf Peanut Butter Jelly,

61
00:02:51,950 --> 00:02:53,910
coa nova liña que o problema pide.

62
00:02:53,910 --> 00:02:55,250

63
00:02:55,250 --> 00:02:57,490
>> Pregunta seis, outro problema do risco.

64
00:02:57,490 --> 00:03:00,210
Vemos que estamos en un loop para sempre.

65
00:03:00,210 --> 00:03:05,000
Estamos dicindo que a variable i
e logo, incrementando i por un.

66
00:03:05,000 --> 00:03:09,580
Agora queremos facelo en C. Hai
múltiples formas que poderiamos ter feito isto.

67
00:03:09,580 --> 00:03:12,840
Aquí pasou para codificar o
para sempre como un lazo while (true).

68
00:03:12,840 --> 00:03:16,600
Así, declaramos a variable i, só
como tivemos i variable no scratch.

69
00:03:16,600 --> 00:03:21,950
Declare a variable i, e para sempre
while (true), nós dicimos que a variable i.

70
00:03:21,950 --> 00:03:25,260
Entón printf% i-- ou podería usar% d.

71
00:03:25,260 --> 00:03:27,985
Dicimos que variable e
entón incrementa-lo, i ++.

72
00:03:27,985 --> 00:03:29,560

73
00:03:29,560 --> 00:03:30,830
>> Pregunta sete.

74
00:03:30,830 --> 00:03:35,560
Agora, queremos facer algo moi semellante
Mario punto c do problema definido.

75
00:03:35,560 --> 00:03:39,110
Queremos imprimir estas hashtags,
queremos imprimir un cinco

76
00:03:39,110 --> 00:03:40,700
por tres rectángulo destes hashes.

77
00:03:40,700 --> 00:03:41,770

78
00:03:41,770 --> 00:03:43,162
Entón, como é que imos facer isto?

79
00:03:43,162 --> 00:03:45,370
Ben, nós dámoslle un todo
chea de código, e só

80
00:03:45,370 --> 00:03:47,560
ten que cubrir a función de reixa de impresión.

81
00:03:47,560 --> 00:03:49,540
>> Entón, o que PrintGrid parece?

82
00:03:49,540 --> 00:03:51,480
Ben, vostede é pasado o
anchura e altura.

83
00:03:51,480 --> 00:03:53,520
Polo tanto, temos un exterior 4
loop, que é looping

84
00:03:53,520 --> 00:03:57,650
ao longo de todas as liñas do presente
reixa que queremos imprimir.

85
00:03:57,650 --> 00:04:01,250
Entón temos a 4 circuíto inter-nested,
esa é a impresión sobre cada columna.

86
00:04:01,250 --> 00:04:06,210
Así, para cada liña, nós imprimir para
cada columna, un único hash.

87
00:04:06,210 --> 00:04:10,045
Entón, ao final da liña que imprime un
soa liña nova para ir á seguinte liña.

88
00:04:10,045 --> 00:04:11,420
E iso por toda a rede.

89
00:04:11,420 --> 00:04:12,810

90
00:04:12,810 --> 00:04:13,675
>> Pregunta oito.

91
00:04:13,675 --> 00:04:17,170
Unha función como PrintGrid dise
ter un efecto colateral, pero non un retorno

92
00:04:17,170 --> 00:04:17,670
valor.

93
00:04:17,670 --> 00:04:19,209
Explique a distinción.

94
00:04:19,209 --> 00:04:23,080
Entón, iso depende de ti lembrar
o que é un efecto colateral é.

95
00:04:23,080 --> 00:04:25,180
Ben, un retorno value--
sabemos PrintGrid non

96
00:04:25,180 --> 00:04:28,180
ten valor de retorno, xa que
aquí se di baleiro.

97
00:04:28,180 --> 00:04:31,150
Entón, todo o que volve void
realmente non retorna nada.

98
00:04:31,150 --> 00:04:32,200

99
00:04:32,200 --> 00:04:33,620
Entón, cal é o efecto colateral?

100
00:04:33,620 --> 00:04:36,620
Ben, un efecto colateral é
algo que tipo de persistir

101
00:04:36,620 --> 00:04:39,500
despois do remate da función
que non era só retornou,

102
00:04:39,500 --> 00:04:41,340
e non foi só a partir dos insumos.

103
00:04:41,340 --> 00:04:44,970
>> Así, por exemplo, podemos
cambiar unha variable global.

104
00:04:44,970 --> 00:04:46,590
Iso sería un efecto colateral.

105
00:04:46,590 --> 00:04:49,000
Neste caso particular, unha
efectos secundarios moi importante

106
00:04:49,000 --> 00:04:51,070
está imprimindo en pantalla.

107
00:04:51,070 --> 00:04:53,110
Así que é un efecto colateral
PrintGrid que ten.

108
00:04:53,110 --> 00:04:54,980
Nós imprimir estas cousas para a pantalla.

109
00:04:54,980 --> 00:04:56,370
E pode pensar
que como efectos secundarios,

110
00:04:56,370 --> 00:04:58,690
xa que é algo que
persiste tras esa función remata.

111
00:04:58,690 --> 00:05:01,481
Isto é algo fóra do alcance
desta función que, en definitiva

112
00:05:01,481 --> 00:05:03,380
está a ser alterado, o
contido da pantalla.

113
00:05:03,380 --> 00:05:05,200

114
00:05:05,200 --> 00:05:05,839
>> Pregunta nove.

115
00:05:05,839 --> 00:05:07,880
Considero o programa a continuación,
para que os números de liña

116
00:05:07,880 --> 00:05:09,740
foron engadidos para
a causa da discusión.

117
00:05:09,740 --> 00:05:13,480
Polo tanto, neste programa estamos só
chamando GetString, almacenando-o

118
00:05:13,480 --> 00:05:16,220
Nesta variable s, e despois
imprimir esta variable s.

119
00:05:16,220 --> 00:05:16,720
Está ben.

120
00:05:16,720 --> 00:05:19,090
Así, explicar por que unha liña está presente.

121
00:05:19,090 --> 00:05:20,920
#include CS50 punto h.

122
00:05:20,920 --> 00:05:23,820
Por que necesitamos de #include CS50 dot h?

123
00:05:23,820 --> 00:05:26,180
Ben, nós estamos chamando a
Función GetString,

124
00:05:26,180 --> 00:05:28,840
e GetString defínese
na biblioteca CS50.

125
00:05:28,840 --> 00:05:31,600
Entón, se non tivésemos
#include CS50 punto h,

126
00:05:31,600 --> 00:05:35,760
teriamos que declaración implícita
do erro da función GetString

127
00:05:35,760 --> 00:05:36,840
do compilador.

128
00:05:36,840 --> 00:05:40,110
Entón, necesitamos incluír o library--
necesitamos incluír o arquivo de cabeceira,

129
00:05:40,110 --> 00:05:42,870
ou o compilador non vai
recoñecer que hai GetString.

130
00:05:42,870 --> 00:05:44,380

131
00:05:44,380 --> 00:05:46,140
>> Explique por que a liña dous está presente.

132
00:05:46,140 --> 00:05:47,890
Así estándar dot h io.

133
00:05:47,890 --> 00:05:50,430
É exactamente o mesmo
como o problema anterior,

134
00:05:50,430 --> 00:05:53,310
excepto no canto de xestionar
GetString, estamos falando printf.

135
00:05:53,310 --> 00:05:56,654
Entón, se nós non dixemos que necesitamos
para incluír estándar io punto h,

136
00:05:56,654 --> 00:05:58,820
entón non sería capaz
para utilizar a función printf,

137
00:05:58,820 --> 00:06:00,653
xa que o compilador
non saber sobre el.

138
00:06:00,653 --> 00:06:01,750

139
00:06:01,750 --> 00:06:05,260
>> Para entendermos que o que é o significado
de anular en liña de catro?

140
00:06:05,260 --> 00:06:08,010
Polo tanto, temos aquí int main (void).

141
00:06:08,010 --> 00:06:10,600
Isto é só dicindo que nós
non están a recibir calquera liña de comandos

142
00:06:10,600 --> 00:06:12,280
argumentos para inicio.

143
00:06:12,280 --> 00:06:17,390
Lembre que poderiamos dicir int
principais soportes int argc argv corda.

144
00:06:17,390 --> 00:06:20,400
Entón aquí só dicir baleiro de dicir que
están ignorando os argumentos de liña de ordes.

145
00:06:20,400 --> 00:06:21,840

146
00:06:21,840 --> 00:06:25,225
>> Explique, no que se refire á memoria, exactamente
o que GetString en liña seis retorno.

147
00:06:25,225 --> 00:06:27,040

148
00:06:27,040 --> 00:06:31,640
GetString está retornando dun bloque de
memoria, unha matriz de caracteres.

149
00:06:31,640 --> 00:06:34,870
É realmente de volver
punteiro para o primeiro carácter.

150
00:06:34,870 --> 00:06:37,170
Lembre que unha cadea é unha estrela de char.

151
00:06:37,170 --> 00:06:41,360
Así, s é un punteiro para o primeiro
personaxe en calquera que sexa a secuencia é

152
00:06:41,360 --> 00:06:43,510
que o usuario inseriu no teclado.

153
00:06:43,510 --> 00:06:47,070
E que a memoria pasa a ser malloced,
para que a memoria está no heap.

154
00:06:47,070 --> 00:06:49,080

155
00:06:49,080 --> 00:06:50,450
>> Pregunta 13.

156
00:06:50,450 --> 00:06:51,960
Considero o programa a continuación.

157
00:06:51,960 --> 00:06:55,579
Entón, todo isto programa está facendo
é printf-ing 1 dividido por 10.

158
00:06:55,579 --> 00:06:57,370
Entón, cando compilado e
executado, este programa

159
00:06:57,370 --> 00:07:01,170
saídas 0.0, a pesar de
1 dividido por 10 é de 0,1.

160
00:07:01,170 --> 00:07:02,970
Entón por que é 0.0?

161
00:07:02,970 --> 00:07:05,510
Ben, iso é porque
da división enteira.

162
00:07:05,510 --> 00:07:08,580
Así, é un número enteiro de 1, 10 é un número enteiro.

163
00:07:08,580 --> 00:07:11,980
Entón, 1 dividido por 10, todo
é tratado como números enteiros,

164
00:07:11,980 --> 00:07:16,380
e no C, cando facemos a división enteira,
nós truncar calquera punto decimal.

165
00:07:16,380 --> 00:07:19,590
Entón, 1 dividido por 10 é
0, e entón nós estamos intentando

166
00:07:19,590 --> 00:07:24,410
para imprimir que, como unha boia, de xeito
cero, impreso como un float é de 0,0.

167
00:07:24,410 --> 00:07:27,400
E é por iso que temos 0,0.

168
00:07:27,400 --> 00:07:28,940
>> Considero o programa a continuación.

169
00:07:28,940 --> 00:07:31,280
Agora estamos imprimindo 0.1.

170
00:07:31,280 --> 00:07:34,280
Polo tanto, non hai división de enteiros,
estamos só a impresión de 0,1,

171
00:07:34,280 --> 00:07:37,100
pero estamos de imprimir lo
28 casas decimais.

172
00:07:37,100 --> 00:07:41,810
E temos esa 0,1000, un grupo enteiro
de ceros, 5 5 5, bla bla bla.

173
00:07:41,810 --> 00:07:45,495
Polo tanto, a cuestión aquí é por iso que o fai
imprimir que, no canto de exactamente 0.1?

174
00:07:45,495 --> 00:07:46,620

175
00:07:46,620 --> 00:07:49,640
>> Así, a razón é aquí agora
punto flotante imprecisión.

176
00:07:49,640 --> 00:07:53,410
Lembre que un float é de só 32 bits.

177
00:07:53,410 --> 00:07:57,540
Por iso, só pode representar un número finito
de valores de punto flotante cos 32

178
00:07:57,540 --> 00:07:58,560
Bits.

179
00:07:58,560 --> 00:08:01,760
Así, hai, en última instancia infinitamente
moitos valores de punto flotante,

180
00:08:01,760 --> 00:08:04,940
e hai infinitamente moitos flotante
valores puntuais en entre 0 e 1,

181
00:08:04,940 --> 00:08:07,860
e estamos obviamente poder
representan aínda máis valores que iso.

182
00:08:07,860 --> 00:08:13,230
Entón temos que facer sacrificios para
poder representar a maioría dos valores.

183
00:08:13,230 --> 00:08:16,960
>> Así, un valor como 0,1, aparentemente
non é seguro que exactamente.

184
00:08:16,960 --> 00:08:22,500
Entón, en vez de representar 0,1 nós facemos o
mellor que podemos representar este 0.100000 5 5

185
00:08:22,500 --> 00:08:23,260
5.

186
00:08:23,260 --> 00:08:26,306
E iso é moi preto, pero
para unha serie de aplicacións

187
00:08:26,306 --> 00:08:28,430
ten que preocuparse
punto flotante imprecisión,

188
00:08:28,430 --> 00:08:30,930
porque simplemente non pode representar
todos os puntos flotantes exactamente.

189
00:08:30,930 --> 00:08:32,500

190
00:08:32,500 --> 00:08:33,380
>> Pregunta 15.

191
00:08:33,380 --> 00:08:34,679
Considero o código de abaixo.

192
00:08:34,679 --> 00:08:36,630
Estamos só a impresión 1 máis 1.

193
00:08:36,630 --> 00:08:38,289
Polo tanto, non hai ningún truco aquí.

194
00:08:38,289 --> 00:08:41,780
1 máis 1 avalía a 2, e
entón nós estamos imprimindo iso.

195
00:08:41,780 --> 00:08:42,789
Isto só imprime 2.

196
00:08:42,789 --> 00:08:43,850

197
00:08:43,850 --> 00:08:44,700
>> Pregunta 16.

198
00:08:44,700 --> 00:08:49,450
Agora estamos imprimindo o carácter
1 máis o carácter 1.

199
00:08:49,450 --> 00:08:52,110
Entón, por que iso non fai
imprimir o mesmo?

200
00:08:52,110 --> 00:08:57,680
Ben, o personaxe 1 máis o carácter
1, o personaxe ten un valor ASCII 49.

201
00:08:57,680 --> 00:09:04,840
Entón, iso realmente está dicindo 49 máis 49, e
en definitiva, que vai imprimir 98.

202
00:09:04,840 --> 00:09:06,130
Polo tanto, este non imprime 2.

203
00:09:06,130 --> 00:09:08,070

204
00:09:08,070 --> 00:09:09,271
>> Pregunta 17.

205
00:09:09,271 --> 00:09:11,520
Completar a implantación
de impar baixo de tal xeito

206
00:09:11,520 --> 00:09:14,615
que a función devolve true se
n é estraño e falso se n é par.

207
00:09:14,615 --> 00:09:16,710

208
00:09:16,710 --> 00:09:19,330
Esta é unha gran propósito
ao operador mod.

209
00:09:19,330 --> 00:09:24,530
Entón, tomamos noso argumento n,
se n mod 2 é igual a 1, así

210
00:09:24,530 --> 00:09:28,030
é dicir que n dividido
por 2 tiña un resto.

211
00:09:28,030 --> 00:09:33,270
Se n dividido por 2 tiña un remanente, que
significa que n é impar, entón volvemos verdade.

212
00:09:33,270 --> 00:09:34,910
Outra cousa que volver falso.

213
00:09:34,910 --> 00:09:39,070
Tamén podería ter feito n mod 2 é igual a
cero, voltar falso, senón retornar certo.

214
00:09:39,070 --> 00:09:41,600

215
00:09:41,600 --> 00:09:43,640
>> Considere a función recursiva continuación.

216
00:09:43,640 --> 00:09:46,920
Así, se n é inferior ou
igual a 1, de regreso 1,

217
00:09:46,920 --> 00:09:50,430
else return n veces f de n menos un.

218
00:09:50,430 --> 00:09:52,556
Entón, cal é esa función?

219
00:09:52,556 --> 00:09:54,305
Ben, este é só o
función factorial.

220
00:09:54,305 --> 00:09:55,410

221
00:09:55,410 --> 00:09:57,405
Isto está moi ben representado
como n factorial.

222
00:09:57,405 --> 00:09:58,720

223
00:09:58,720 --> 00:10:02,310
>> Así cuestión 19 agora, queremos
asumir esta función recursiva.

224
00:10:02,310 --> 00:10:04,530
Queremos facelo interactivo.

225
00:10:04,530 --> 00:10:05,874
Entón, como imos facelo?

226
00:10:05,874 --> 00:10:07,790
Ben para o persoal
solución, e de novo hai

227
00:10:07,790 --> 00:10:11,090
varias formas que podería facer
que, comezamos con este producto int

228
00:10:11,090 --> 00:10:11,812
é igual a 1.

229
00:10:11,812 --> 00:10:13,520
E ao longo deste
loop for, imos

230
00:10:13,520 --> 00:10:17,590
multiplicarse produto para finalmente
acabar co factorial completo.

231
00:10:17,590 --> 00:10:21,870
Así, para int i é igual a 2, i é
inferior ou igual a n, i ++.

232
00:10:21,870 --> 00:10:24,130
>> Podes estar se pregunta por que eu é igual a 2.

233
00:10:24,130 --> 00:10:28,380
Ben, lembre que aquí temos que
facer que o noso caso base é correcto.

234
00:10:28,380 --> 00:10:32,180
Así, se n é menor ou igual
1, nós estamos só retornando unha.

235
00:10:32,180 --> 00:10:34,830
Entón, aquí, comezan a i é igual a 2.

236
00:10:34,830 --> 00:10:39,090
Ben, se eu fose un, entón as-- ou
se n fose 1, entón o loop

237
00:10:39,090 --> 00:10:40,600
non sería executado en todo.

238
00:10:40,600 --> 00:10:43,190
E así teriamos só
produto de retorno, que é 1.

239
00:10:43,190 --> 00:10:45,920
Do mesmo xeito, se n fose
nada menos que 1--

240
00:10:45,920 --> 00:10:49,290
se fose 0, 1 negativo, whatever--
aínda estariamos volvendo 1,

241
00:10:49,290 --> 00:10:52,260
que é o que o
versión recursiva está facendo.

242
00:10:52,260 --> 00:10:54,660
>> Agora, se n é maior
que 1, entón nós imos

243
00:10:54,660 --> 00:10:56,550
facer polo menos un
iteración deste circuíto.

244
00:10:56,550 --> 00:11:00,630
Entón, digamos que n é 5, entón nós estamos
fará veces de produtos é igual a 2.

245
00:11:00,630 --> 00:11:02,165
Polo tanto, agora o produto é 2.

246
00:11:02,165 --> 00:11:04,040
Agora nós imos facer
é igual a 3 veces produtos.

247
00:11:04,040 --> 00:11:04,690
Agora é 6.

248
00:11:04,690 --> 00:11:07,500
Produto veces é igual a 4, agora é 24.

249
00:11:07,500 --> 00:11:10,420
Produto é igual a 5 veces, agora é de 120.

250
00:11:10,420 --> 00:11:16,730
Entón, en definitiva, estamos volvendo
120, que é correctamente 5 factorial.

251
00:11:16,730 --> 00:11:17,510
>> Pregunta 20.

252
00:11:17,510 --> 00:11:22,480
Este é aquel en que ten que cubrir
nesta táboa con calquera algoritmo,

253
00:11:22,480 --> 00:11:25,735
algo que xa vimos, que
encaixa nestes prazo algorítmica

254
00:11:25,735 --> 00:11:28,060
veces estes tempos de execución asintótica.

255
00:11:28,060 --> 00:11:33,270
Entón, o que é un algoritmo que
omega é de 1, pero gran O de n?

256
00:11:33,270 --> 00:11:35,970
Polo tanto, non podería ser infinitamente
moitas respostas aquí.

257
00:11:35,970 --> 00:11:39,790
O que vimos, probablemente, máis
frecuentemente é só busca lineal.

258
00:11:39,790 --> 00:11:42,050
>> Así, no mellor dos casos
escenario, o elemento que estamos

259
00:11:42,050 --> 00:11:44,050
buscando está no
inicio da lista

260
00:11:44,050 --> 00:11:47,400
e así en omega de 1 pasos,
o primeiro que comprobar,

261
00:11:47,400 --> 00:11:49,740
nós só retornar inmediatamente
que atopamos o elemento.

262
00:11:49,740 --> 00:11:52,189
No peor dos casos,
o produto é, ao final,

263
00:11:52,189 --> 00:11:53,730
ou o elemento non está na lista de todo.

264
00:11:53,730 --> 00:11:56,700
Entón, temos que buscar
toda a lista, todo n

265
00:11:56,700 --> 00:11:58,480
elementos, e é por iso que é o de n.

266
00:11:58,480 --> 00:11:59,670

267
00:11:59,670 --> 00:12:04,880
>> Polo tanto, agora é algo que é á vez
omega de log n n, e gran O de n log n.

268
00:12:04,880 --> 00:12:08,650
Ben, a cousa máis relevante
nós vimos aquí é merge sort.

269
00:12:08,650 --> 00:12:12,950
Entón, merge sort, lembre,
é, en definitiva teta

270
00:12:12,950 --> 00:12:16,920
de n log n, onde teta defínese
se ambos omega e gran O son os mesmos.

271
00:12:16,920 --> 00:12:17,580
Ambos n log n.

272
00:12:17,580 --> 00:12:18,690

273
00:12:18,690 --> 00:12:21,970
>> Que é algo que é omega
de n, e O de n ao cadrado?

274
00:12:21,970 --> 00:12:23,990
Ben, unha vez máis hai
varias respostas posibles.

275
00:12:23,990 --> 00:12:26,440
Aquí pasar a dicir bubble sort.

276
00:12:26,440 --> 00:12:28,840
Ordenación por inserción tamén funcionaría aquí.

277
00:12:28,840 --> 00:12:31,400
Lembre que bubble sort
ten que optimización, onde,

278
00:12:31,400 --> 00:12:34,630
se vostede é capaz de obter
toda a lista

279
00:12:34,630 --> 00:12:37,402
sen necesidade de facer
calquera swaps, entón, ben,

280
00:12:37,402 --> 00:12:40,110
podemos volver inmediatamente que
a lista foi clasificada para comezar.

281
00:12:40,110 --> 00:12:43,185
Así, no mellor dos casos,
é só omega de n.

282
00:12:43,185 --> 00:12:45,960
Se non é só un ben
lista para comezar con ordenados,

283
00:12:45,960 --> 00:12:48,270
entón temos O de n ao cadrado swaps.

284
00:12:48,270 --> 00:12:49,330

285
00:12:49,330 --> 00:12:55,610
E, finalmente, temos a selección especie
para n ao cadrado, ambos omega e gran O.

286
00:12:55,610 --> 00:12:56,850
>> Pregunta 21.

287
00:12:56,850 --> 00:12:58,870
O que hai de integer overflow?

288
00:12:58,870 --> 00:13:02,160
Ben de novo, semellante á anterior,
temos só un número finito de anacos

289
00:13:02,160 --> 00:13:04,255
para representar un número enteiro,
Entón, talvez 32 bits.

290
00:13:04,255 --> 00:13:06,300

291
00:13:06,300 --> 00:13:09,180
Imos dicir que temos un completo asinado.

292
00:13:09,180 --> 00:13:12,800
Logo, en definitiva, a maior
número positivo que pode representar

293
00:13:12,800 --> 00:13:15,910
é de 2 a 31 menos 1.

294
00:13:15,910 --> 00:13:19,370
Entón o que ocorre se intentamos
entón incrementar ese número enteiro?

295
00:13:19,370 --> 00:13:25,320
Ben, nós estamos indo a ir de 2 a 31
menos 1, todo o camiño para negativa 2

296
00:13:25,320 --> 00:13:26,490
a 31.

297
00:13:26,490 --> 00:13:29,470
Polo tanto, este é integer overflow
cando manter o incremento,

298
00:13:29,470 --> 00:13:32,330
e, finalmente, non se pode
máis alto e el só

299
00:13:32,330 --> 00:13:34,520
implica toda a maneira para tras
en torno a un valor negativo.

300
00:13:34,520 --> 00:13:35,850

301
00:13:35,850 --> 00:13:37,779
>> Que tal un buffer overflow?

302
00:13:37,779 --> 00:13:39,820
Así, un tapón de overflow--
lembre que é un buffer.

303
00:13:39,820 --> 00:13:41,000
É só unha peza de memoria.

304
00:13:41,000 --> 00:13:43,350
Algo así como unha matriz é un buffer.

305
00:13:43,350 --> 00:13:46,120
Entón, un buffer overflow é cando
intenta acceder á memoria

306
00:13:46,120 --> 00:13:47,880
ademais do final do array.

307
00:13:47,880 --> 00:13:50,410
Entón, se ten un
matriz de tamaño 5 e

308
00:13:50,410 --> 00:13:53,700
tentar acceder ao soporte de matriz
5 ou 6 soporte ou apoio 7,

309
00:13:53,700 --> 00:13:56,610
ou algo alén do
final, ou mesmo nada

310
00:13:56,610 --> 00:14:00,790
soporte de matriz below-- negativo 1--
todos estes son estourido de buffer.

311
00:14:00,790 --> 00:14:02,810
Está tocando memoria en malos camiños.

312
00:14:02,810 --> 00:14:04,090

313
00:14:04,090 --> 00:14:04,730
>> Pregunta 23.

314
00:14:04,730 --> 00:14:05,760

315
00:14:05,760 --> 00:14:09,100
Entón, nun presente que precisa
para aplicar strlen.

316
00:14:09,100 --> 00:14:11,630
E nós lles dicimos que pode
asumir s non será nulo,

317
00:14:11,630 --> 00:14:13,790
así que non ten que
facer calquera comprobación para nulo.

318
00:14:13,790 --> 00:14:16,190
E hai moitas maneiras
podería ter feito isto.

319
00:14:16,190 --> 00:14:18,440
Aquí só tomar o simple.

320
00:14:18,440 --> 00:14:21,780
Comezamos cun contador, n. n é
contar cantos caracteres existen.

321
00:14:21,780 --> 00:14:25,560
Entón, imos comezar con 0, e entón nós
iterado sobre a lista enteira.

322
00:14:25,560 --> 00:14:29,092
>> S é igual a 0 soporte da
carácter terminador nulo?

323
00:14:29,092 --> 00:14:31,425
Lembre que estamos a buscar
o carácter terminador nulo

324
00:14:31,425 --> 00:14:33,360
para determinar canto tempo a nosa cadea é.

325
00:14:33,360 --> 00:14:35,890
Isto vai acabar
calquera secuencia correspondente.

326
00:14:35,890 --> 00:14:39,400
Entón é s soporte 0 igual
ao terminador nulo?

327
00:14:39,400 --> 00:14:42,850
Se non é, entón imos
mirar s franxa 1, s 2 soporte.

328
00:14:42,850 --> 00:14:45,050
Seguimos ata que
atopar o terminador nulo.

329
00:14:45,050 --> 00:14:48,580
Xa que atopamos, entón n contén
a lonxitude total da cadea,

330
00:14:48,580 --> 00:14:49,942
e podemos voltar só iso.

331
00:14:49,942 --> 00:14:51,180

332
00:14:51,180 --> 00:14:51,865
>> Pregunta 24.

333
00:14:51,865 --> 00:14:53,010

334
00:14:53,010 --> 00:14:56,050
Polo tanto, este é aquel en que
Ten que facer o trade off.

335
00:14:56,050 --> 00:14:59,810
Entón, unha cousa é boa nun
xeito, pero de que xeito é malo?

336
00:14:59,810 --> 00:15:02,980
Entón, aquí, merge sort tende a
ser máis rápido bubble sort.

337
00:15:02,980 --> 00:15:06,530
Dito isso-- ben, non
varias respostas aquí.

338
00:15:06,530 --> 00:15:12,930
Pero o principal é que bubble sort
é omega de n para unha lista ordenada.

339
00:15:12,930 --> 00:15:14,950
>> Lembre que a táboa que acabamos de ver antes.

340
00:15:14,950 --> 00:15:17,600
Entón burbulla clasifica omega de
n, o mellor escenario

341
00:15:17,600 --> 00:15:20,010
é que é capaz de ir un pouco máis
lista xa, determinar

342
00:15:20,010 --> 00:15:22,270
hey iso xa é
clasificadas e retorno.

343
00:15:22,270 --> 00:15:25,960
Merge sort, non importa o que
fai, é omega de log n n.

344
00:15:25,960 --> 00:15:29,200
Así, por lista ordenada, burbulla
tipo será máis rápido.

345
00:15:29,200 --> 00:15:30,870

346
00:15:30,870 --> 00:15:32,430
>> Agora que sobre listas ligadas?

347
00:15:32,430 --> 00:15:36,070
Así, unha lista ligada pode medrar e encoller
para caber tantos elementos como sexa necesario.

348
00:15:36,070 --> 00:15:38,489
Dito así que--
normalmente a comparación directa

349
00:15:38,489 --> 00:15:40,280
será un conectado
lista con un array.

350
00:15:40,280 --> 00:15:41,600

351
00:15:41,600 --> 00:15:44,050
Así, aínda que as matrices poden
facilmente aumentar e diminuír

352
00:15:44,050 --> 00:15:47,130
para caber tantos elementos
que corresponda, unha lista ligada

353
00:15:47,130 --> 00:15:49,600
en comparación con un un array--
matriz ten acceso aleatorio.

354
00:15:49,600 --> 00:15:52,960
Podemos índice en calquera
nomeadamente elemento da matriz.

355
00:15:52,960 --> 00:15:56,430
>> Así, para unha lista ligada, non podemos
só tes que ir ata o quinto elemento,

356
00:15:56,430 --> 00:16:00,260
temos que percorrer desde o inicio
ata chegar ao quinto elemento.

357
00:16:00,260 --> 00:16:03,990
E iso vai impedir de
facer algo como busca binaria.

358
00:16:03,990 --> 00:16:08,150
Falando de busca binaria, busca binaria
tende a ser máis rápido que a procura lineal.

359
00:16:08,150 --> 00:16:11,120
Dito que--
así, unha cousa posible

360
00:16:11,120 --> 00:16:13,380
é que non pode facer binario
buscar en listas ligadas,

361
00:16:13,380 --> 00:16:14,730
só se pode facelo en arrays.

362
00:16:14,730 --> 00:16:18,030
Pero, probablemente, máis importante aínda,
non pode facer busca binaria

363
00:16:18,030 --> 00:16:20,690
nunha matriz que non está clasificada.

364
00:16:20,690 --> 00:16:23,990
Upfront pode ter para clasificar
a matriz, e só entón pode

365
00:16:23,990 --> 00:16:25,370
fai a procura binaria.

366
00:16:25,370 --> 00:16:27,660
Polo tanto, se a súa cousa non é
ordenada, para comezar,

367
00:16:27,660 --> 00:16:29,250
logo busca lineal pode ser máis rápido.

368
00:16:29,250 --> 00:16:30,620

369
00:16:30,620 --> 00:16:31,740
>> Pregunta 27.

370
00:16:31,740 --> 00:16:34,770
Por iso, considero o programa a continuación,
que será o próximo foto.

371
00:16:34,770 --> 00:16:37,790
E este é o único onde estamos
Vai querer declarar explicitamente

372
00:16:37,790 --> 00:16:39,980
os valores para varias variables.

373
00:16:39,980 --> 00:16:41,990
Entón, imos ollar para iso.

374
00:16:41,990 --> 00:16:43,160
>> Entón liña un.

375
00:16:43,160 --> 00:16:45,457
Temos int x é igual a 1.

376
00:16:45,457 --> 00:16:47,040
Esa é a única cousa que pasou.

377
00:16:47,040 --> 00:16:50,440
Así, na liña dun vemos na nosa
táboa, que y, a, b, e son todos tmp

378
00:16:50,440 --> 00:16:51,540
apaguei.

379
00:16:51,540 --> 00:16:52,280
Entón, o que é x?

380
00:16:52,280 --> 00:16:53,860
Ben, nós só configure-lo igual a 1.

381
00:16:53,860 --> 00:16:55,020

382
00:16:55,020 --> 00:16:58,770
E despois a liña dous, ben,
vemos que y defínese como 2,

383
00:16:58,770 --> 00:17:00,550
e a táboa xa está
cuberto para nós.

384
00:17:00,550 --> 00:17:03,040
Así, x é 1 e y é 2.

385
00:17:03,040 --> 00:17:05,890
>> Agora, a liña de tres, estamos agora
dentro da función de intercambio.

386
00:17:05,890 --> 00:17:07,560
O que nós pasamos para intercambiar?

387
00:17:07,560 --> 00:17:11,609
Pasamos comercial x para
un e comercial y de b.

388
00:17:11,609 --> 00:17:15,160
Onde o problema anteriormente
afirmou que a dirección de x

389
00:17:15,160 --> 00:17:17,520
é 0x10, e a dirección de y é 0x14.

390
00:17:17,520 --> 00:17:18,970

391
00:17:18,970 --> 00:17:21,909
Así, a e b son iguais aos
0x10 e 0x14, respectivamente.

392
00:17:21,909 --> 00:17:23,670

393
00:17:23,670 --> 00:17:26,250
>> Agora a liña de tres, que son xe y?

394
00:17:26,250 --> 00:17:28,554
Ben, nada cambiou
preto de x e y neste punto.

395
00:17:28,554 --> 00:17:30,470
Aínda que sexan
dentro dun marco de pila principal,

396
00:17:30,470 --> 00:17:32,469
eles aínda teñen o mesmo
valores que facían antes.

397
00:17:32,469 --> 00:17:34,030
Non modificou ningunha memoria.

398
00:17:34,030 --> 00:17:35,710
Así, x é 1, y é 2.

399
00:17:35,710 --> 00:17:36,550

400
00:17:36,550 --> 00:17:37,050
Todo correcto.

401
00:17:37,050 --> 00:17:40,300
Entón, agora nós dixemos int tmp igual para protagonizar un.

402
00:17:40,300 --> 00:17:44,410
Así, na liña de catro, todo
é o mesmo, excepto para tmp.

403
00:17:44,410 --> 00:17:47,130
Non cambiamos os valores
de calquera cousa, excepto para tmp.

404
00:17:47,130 --> 00:17:49,230
Estamos creando tmp igual para protagonizar un.

405
00:17:49,230 --> 00:17:50,620
¿Que é unha estrela?

406
00:17:50,620 --> 00:17:56,240
Ben, algúns puntos de x, Entón protagonizar un
vai x igual, o que é un.

407
00:17:56,240 --> 00:18:00,080
Entón, todo se copia
abaixo, e tmp defínese como 1.

408
00:18:00,080 --> 00:18:01,110
>> Agora, a seguinte liña.

409
00:18:01,110 --> 00:18:03,380
Estrela un é igual a estrela b.

410
00:18:03,380 --> 00:18:10,000
Entón por liña five-- ben de novo, todo
é o mesmo, só que quere unha estrela é.

411
00:18:10,000 --> 00:18:10,830
¿Que é unha estrela?

412
00:18:10,830 --> 00:18:13,720
Ben, nós só dixemos estrela é un x.

413
00:18:13,720 --> 00:18:16,400
Entón, nós estamos cambiando x a igual estrela b.

414
00:18:16,400 --> 00:18:18,960
¿Que é a estrela b? y. b apunta y.

415
00:18:18,960 --> 00:18:21,030
Así estrela b é y.

416
00:18:21,030 --> 00:18:25,140
Entón, nós estamos definindo x igual a y,
e todo o resto é o mesmo.

417
00:18:25,140 --> 00:18:29,130
Así, podemos ver na seguinte liña que x é agora
2, eo resto son só copiados abaixo.

418
00:18:29,130 --> 00:18:31,120
>> Agora, na seguinte liña, estrela b é igual tmp.

419
00:18:31,120 --> 00:18:34,740
Ben, nós só dixemos estrela b é y,
por iso, estamos definindo y igual a tmp.

420
00:18:34,740 --> 00:18:37,450
Todo o resto é o mesmo,
polo tanto, todo é copiado para abaixo.

421
00:18:37,450 --> 00:18:42,050
Estamos definindo y igual a tmp, que é
un, e todo o resto é o mesmo.

422
00:18:42,050 --> 00:18:43,210
>> Agora, por fin, a liña sete.

423
00:18:43,210 --> 00:18:44,700
Estamos de volta na función principal.

424
00:18:44,700 --> 00:18:46,350
Estamos detrás de intercambio está rematado.

425
00:18:46,350 --> 00:18:48,972
Perdemos a, b, e
tmp, pero en definitiva,

426
00:18:48,972 --> 00:18:51,180
non modificar os valores
de nada neste momento,

427
00:18:51,180 --> 00:18:52,800
nós só copiar x e y abaixo.

428
00:18:52,800 --> 00:18:56,490
E vemos que x e y son
1 e 2 agora, en vez de 1 e 2.

429
00:18:56,490 --> 00:18:58,160
O intercambio ten executado correctamente.

430
00:18:58,160 --> 00:18:59,500

431
00:18:59,500 --> 00:19:00,105
>> Pregunta 28.

432
00:19:00,105 --> 00:19:01,226

433
00:19:01,226 --> 00:19:03,100
Supoña que atopa
as mensaxes de erro

434
00:19:03,100 --> 00:19:06,790
a continuación, durante o horario de expediente
o próximo ano, como CA ou TF.

435
00:19:06,790 --> 00:19:08,930
Aconsellar como corrixir cada un destes erros.

436
00:19:08,930 --> 00:19:11,160
Referencia, de xeito indefinido para GetString.

437
00:19:11,160 --> 00:19:12,540
Por que se pode ver iso?

438
00:19:12,540 --> 00:19:15,380
Ben, se un alumno está a usar
GetString no seu código,

439
00:19:15,380 --> 00:19:20,310
eles correctamente hash incluído CS50
dot h para incluír a biblioteca CS50.

440
00:19:20,310 --> 00:19:22,380
>> Ben, o que eles fan
Debe corrixir este erro?

441
00:19:22,380 --> 00:19:26,810
Precisan facer unha lcs50 trazo no
liña de comandos cando se está compilando.

442
00:19:26,810 --> 00:19:29,501
Entón, se eles non pasan
clang lcs50 trazo, son

443
00:19:29,501 --> 00:19:32,000
non terá o real
código que aplica GetString.

444
00:19:32,000 --> 00:19:33,190

445
00:19:33,190 --> 00:19:34,170
>> Pregunta 29.

446
00:19:34,170 --> 00:19:36,190
Implicitamente declarando
función da biblioteca strlen.

447
00:19:36,190 --> 00:19:37,550

448
00:19:37,550 --> 00:19:40,360
Ben, iso agora, eles non teñen
feito o hash correcto incluír.

449
00:19:40,360 --> 00:19:41,440

450
00:19:41,440 --> 00:19:45,410
Neste caso particular, o ficheiro de cabeceira
precisan incluír é string punto h,

451
00:19:45,410 --> 00:19:48,710
e incluíndo secuencia punto h, agora
o student-- agora o compilador

452
00:19:48,710 --> 00:19:51,750
ten acceso ao
declaracións de strlen,

453
00:19:51,750 --> 00:19:54,120
e el sabe que o seu código
Está a utilizar strlen correctamente.

454
00:19:54,120 --> 00:19:55,380

455
00:19:55,380 --> 00:19:56,580
>> Pregunta 30.

456
00:19:56,580 --> 00:20:00,240
Máis conversións por cento
que argumentos de datos.

457
00:20:00,240 --> 00:20:01,540
Entón, o que é iso?

458
00:20:01,540 --> 00:20:06,470
Bo lembrar que estes cento
signs-- como son relevantes para printf.

459
00:20:06,470 --> 00:20:08,890
Así, en printf podemos percent--
podemos imprimir algo

460
00:20:08,890 --> 00:20:11,380
como por cento i barra invertida n.

461
00:20:11,380 --> 00:20:15,310
Ou podemos imprimir como i por cento,
espazo, i por cento, espazo, i por cento.

462
00:20:15,310 --> 00:20:18,950
Así, para cada un destes
sinais de porcentaxe, necesitamos

463
00:20:18,950 --> 00:20:21,560
pasar unha variable ao final do printf.

464
00:20:21,560 --> 00:20:26,980
>> Entón, se nós dicimos paren printf cento
i barra invertida paren n próximos,

465
00:20:26,980 --> 00:20:30,270
ben, dicimos que estamos
vai imprimir un número enteiro,

466
00:20:30,270 --> 00:20:33,970
pero entón non pasar printf
un número enteiro de realmente imprimir.

467
00:20:33,970 --> 00:20:37,182
Entón aquí máis por cento
conversións que argumentos datos?

468
00:20:37,182 --> 00:20:39,390
Isto é dicir que temos
unha morea de porcentaxes,

469
00:20:39,390 --> 00:20:42,445
e non temos variables suficientes
para realmente cubrir estes porcentuais.

470
00:20:42,445 --> 00:20:44,850

471
00:20:44,850 --> 00:20:50,010
>> E, a continuación, en definitiva, á pregunta 31,
definitivamente perdeu 40 bytes nun bloques.

472
00:20:50,010 --> 00:20:52,350
Polo tanto, este é un erro Valgrind.

473
00:20:52,350 --> 00:20:54,720
Isto quere dicir que
nalgún lugar no seu código,

474
00:20:54,720 --> 00:20:59,010
ten unha asignación que é de 40
bytes grande para que malloced 40 bytes,

475
00:20:59,010 --> 00:21:00,515
e nunca liberou-o.

476
00:21:00,515 --> 00:21:02,480

477
00:21:02,480 --> 00:21:05,140
O máis probable é que só precisa
atopar algún escape de memoria,

478
00:21:05,140 --> 00:21:07,650
e descubrir que precisa
liberar este bloque de memoria.

479
00:21:07,650 --> 00:21:08,780

480
00:21:08,780 --> 00:21:11,910
>> E pregunta 32,
write válido de tamaño 4.

481
00:21:11,910 --> 00:21:13,250
De novo este é un erro Valgrind.

482
00:21:13,250 --> 00:21:15,440
Isto non ten que ver
con perdas de memoria agora.

483
00:21:15,440 --> 00:21:20,750
É dicir, a maioría likely-- quero dicir, é
algún tipo de dereitos de memoria incorrectos.

484
00:21:20,750 --> 00:21:23,270
E probablemente iso é algún
tipo de buffer overflow.

485
00:21:23,270 --> 00:21:26,560
Onde ten unha matriz, quizais
unha matriz de enteiros, e imos

486
00:21:26,560 --> 00:21:30,115
din que é de tamaño 5, e
tentar tocar soporte matriz 5.

487
00:21:30,115 --> 00:21:34,150
Entón, se tentar escribir para que
valor, que non é unha peza de memoria

488
00:21:34,150 --> 00:21:37,440
que realmente ten acceso e
así que está indo para obter ese erro,

489
00:21:37,440 --> 00:21:39,272
dicindo gravación válido de tamaño 4.

490
00:21:39,272 --> 00:21:42,480
Valgrind vai recoñecer que é
intentando tocar de memoria de forma inadecuada.

491
00:21:42,480 --> 00:21:43,980
>> E iso por quiz0.

492
00:21:43,980 --> 00:21:47,065
Estou Rob Bowden, e este é CS50.

493
00:21:47,065 --> 00:21:51,104