1 00:00:00,000 --> 00:00:05,300 2 00:00:05,300 --> 00:00:07,300 DOUG LLOYD: Όπως μπορείτε να ξεκινήσετε σε συνεργασία με τις λειτουργίες, 3 00:00:07,300 --> 00:00:09,966 Ένα άλλο πράγμα που πρόκειται να γίνει πραγματικά σημαντικό να γίνει κατανοητό, 4 00:00:09,966 --> 00:00:12,380 η οποία είναι η έννοια των μεταβλητών πεδίου. 5 00:00:12,380 --> 00:00:14,490 Έτσι, το πεδίο εφαρμογής είναι χαρακτηριστικό μιας μεταβλητής 6 00:00:14,490 --> 00:00:18,860 αυτό προσδιορίζει από το οποίο λειτουργεί ότι οι μεταβλητές μπορούν να έχουν πρόσβαση. 7 00:00:18,860 --> 00:00:24,595 >> Υπάρχουν δύο κύρια πεδία εφαρμογής σε C, τοπικές μεταβλητές και καθολικές μεταβλητές. 8 00:00:24,595 --> 00:00:27,830 Τώρα, οι τοπικές μεταβλητές μπορούν μόνο να έχει πρόσβαση στις αρμοδιότητες 9 00:00:27,830 --> 00:00:29,045 στην οποία από όπου και αν δημιουργούνται. 10 00:00:29,045 --> 00:00:32,170 Δεν μπορεί να προσεγγιστεί από κάθε άλλη λειτουργία που υπάρχει στο πρόγραμμά σας, 11 00:00:32,170 --> 00:00:34,184 μόνο η λειτουργία σε τον οποίο δημιουργήθηκε. 12 00:00:34,184 --> 00:00:36,350 Παγκόσμια μεταβλητές, σχετικά με το άλλη πλευρά, μπορεί να προσεγγιστεί 13 00:00:36,350 --> 00:00:37,719 με οποιαδήποτε λειτουργία στο πρόγραμμα. 14 00:00:37,719 --> 00:00:40,260 Και ο λόγος γι 'αυτό είναι επειδή δεν δημιουργήθηκε μέσα 15 00:00:40,260 --> 00:00:41,441 από οποιαδήποτε συγκεκριμένη λειτουργία. 16 00:00:41,441 --> 00:00:43,690 Τους δηλώνουμε εκτός της όλες οι λειτουργίες, οι οποίες 17 00:00:43,690 --> 00:00:48,940 σημαίνει ότι κάθε λειτουργία ξέρει πού είναι και μπορούν να έχουν πρόσβαση και να χειριστούν αυτό. 18 00:00:48,940 --> 00:00:52,010 >> Μέχρι στιγμής, κατά τη διάρκεια που έχετε αρκετά πολύ Ασχολούμενος αποκλειστικά 19 00:00:52,010 --> 00:00:54,280 με τις τοπικές μεταβλητές. 20 00:00:54,280 --> 00:00:58,320 Εδώ είναι ένα παράδειγμα ενός πολύ, πολύ απλή κύρια λειτουργία και μια πολύ απλή 21 00:00:58,320 --> 00:01:00,680 πρόσθετη λειτουργία που έχουμε γράψει. 22 00:01:00,680 --> 00:01:03,180 Στην περίπτωση αυτή, Χ, το οποίο Έχω πράσινο χρώμα μόνο 23 00:01:03,180 --> 00:01:07,400 να αναδείξει τον τόπο ή τους το πεδίο εφαρμογής αυτής της μεταβλητής, 24 00:01:07,400 --> 00:01:09,240 είναι τοπικά στη συνάρτηση τριπλή. 25 00:01:09,240 --> 00:01:12,300 κύριος δεν μπορεί να αναφέρεται σε χ καθόλου. 26 00:01:12,300 --> 00:01:14,259 Δεν ξέρω τι είναι. 27 00:01:14,259 --> 00:01:17,050 Καμία άλλη λειτουργία, στην πραγματικότητα, εάν είχε πρόσθετες λειτουργίες εδώ, 28 00:01:17,050 --> 00:01:19,360 θα μπορούσε να αναφέρεται στο x. 29 00:01:19,360 --> 00:01:23,520 >> Ομοίως, αποτελέσματα τα οποία έχω χρώματος μπλε, είναι μόνο τοπικά στο κύριο. 30 00:01:23,520 --> 00:01:26,980 Μόνο κύριος ξέρει τι η μεταβλητή result. 31 00:01:26,980 --> 00:01:30,010 τριπλό δεν μπορούν να το χρησιμοποιήσουν. 32 00:01:30,010 --> 00:01:32,580 >> Τώρα, όπως ανέφερα, δεν υπάρχουν καθολικές μεταβλητές. 33 00:01:32,580 --> 00:01:35,575 Αν διαπιστώσει ότι το μεταβλητό έξω από κάθε λειτουργία, 34 00:01:35,575 --> 00:01:38,290 όλες τις λειτουργίες της πρόγραμμα μπορεί να αναφέρεται σε αυτό. 35 00:01:38,290 --> 00:01:44,010 Έτσι, σε αυτή την περίπτωση έχω τονίζεται στην πράσινο παγκόσμια δήλωση μεταβλητών. 36 00:01:44,010 --> 00:01:45,830 Στην περίπτωση αυτή, ο μεταβλητής που δηλώνεται 37 00:01:45,830 --> 00:01:48,720 ονομάζεται παγκόσμια, ακριβώς για να είναι εξαιρετικά σαφής σχετικά με αυτό. 38 00:01:48,720 --> 00:01:49,720 Είναι τύπου float. 39 00:01:49,720 --> 00:01:52,940 Και εγώ το ορίσετε την τιμή 0,5050. 40 00:01:52,940 --> 00:01:58,080 >> Θα παρατηρήσετε ότι στην κύρια και στην τρίκλινα, είμαι σε θέση να αναφερθώ σε παγκόσμιο επίπεδο. 41 00:01:58,080 --> 00:02:03,480 Και στην πραγματικότητα, αν πάω μέσα από το πρόγραμμα όπως αναφέρεται, κύρια πρώτες προσκλήσεις τρίκλινα, 42 00:02:03,480 --> 00:02:10,440 τριπλή παγκόσμια πολλαπλασιάζει επί 3, η οποία καθορίζει την τιμή του στο 1.5-κάτι, 43 00:02:10,440 --> 00:02:16,080 1,51 ή κάτι τέτοιο, και τότε κύρια εκτυπώνει επίσης την τιμή 44 00:02:16,080 --> 00:02:16,620 της παγκόσμιας. 45 00:02:16,620 --> 00:02:24,424 Έτσι, κύρια δε θα εκτυπώσετε το 0,5050, θα εκτυπώσετε παγκόσμια φορές 3, 1.51. 46 00:02:24,424 --> 00:02:27,340 Έτσι, έχετε να είναι προσεκτικοί όταν εργάζεστε με καθολικές μεταβλητές. 47 00:02:27,340 --> 00:02:30,260 Ενώ είναι πολύ ευέλικτη να είναι σε θέση να περάσει τις πληροφορίες 48 00:02:30,260 --> 00:02:32,650 γύρω έτσι ώστε κάθε λειτουργία μπορεί να το χρησιμοποιήσει, 49 00:02:32,650 --> 00:02:34,580 μπορεί επίσης να έχουν κάποια επικίνδυνες συνέπειες 50 00:02:34,580 --> 00:02:38,770 αν οι αλλαγές μία λειτουργία η τιμή μιας μεταβλητής 51 00:02:38,770 --> 00:02:42,360 πριν Σας περιμένουμε για να μπορεί να αλλάξει. 52 00:02:42,360 --> 00:02:44,200 >> Γιατί αυτή η διάκριση έχει σημασία; 53 00:02:44,200 --> 00:02:48,070 Γιατί μας νοιάζει αν ορισμένες μεταβλητές είναι τοπικές και άλλες είναι παγκόσμιο; 54 00:02:48,070 --> 00:02:53,880 Λοιπόν, ως επί το πλείστον, οι τοπικές μεταβλητές σε C είναι ό, τι λέγεται πέρασε με βάση την αξία 55 00:02:53,880 --> 00:02:56,087 όταν κάνουμε μια κλήση συνάρτησης. 56 00:02:56,087 --> 00:02:56,920 Τι σημαίνει αυτό? 57 00:02:56,920 --> 00:03:00,880 >> Λοιπόν, όταν μια μεταβλητή περνά με βάση την αξία, τον καλούμενο, η οποία 58 00:03:00,880 --> 00:03:04,350 είναι ένας άλλος τρόπος για να πούμε την λειτουργία που λαμβάνει η μεταβλητή που 59 00:03:04,350 --> 00:03:08,465 παίρνει πέρασε σαν είσοδο, στην πραγματικότητα δεν λαμβάνει αυτή την ίδια μεταβλητή. 60 00:03:08,465 --> 00:03:12,490 Λαμβάνει τη δική του αντίγραφό της να εργαστεί με. 61 00:03:12,490 --> 00:03:14,350 Αυτή είναι μια πραγματικά σημαντική διάκριση. 62 00:03:14,350 --> 00:03:18,250 Είμαστε μόλις είδα πριν από ένα δευτερόλεπτο ότι με τις παγκόσμιες μεταβλητές, 63 00:03:18,250 --> 00:03:23,240 αν χειραγωγήσουν την παγκόσμια μεταβλητή σε μία λειτουργία, η επίδραση 64 00:03:23,240 --> 00:03:26,390 ότι μια λειτουργία μεταφέρει μέσω της σε κάθε άλλη λειτουργία. 65 00:03:26,390 --> 00:03:28,920 >> Αλλά με τις τοπικές μεταβλητές, αυτό δεν είναι αλήθεια. 66 00:03:28,920 --> 00:03:32,060 Κάθε λειτουργία όταν δέχεται ως είσοδο μεταβλητές 67 00:03:32,060 --> 00:03:36,367 λαμβάνουν αντίγραφα αυτών των μεταβλητών, όχι οι ίδιοι μεταβλητές. 68 00:03:36,367 --> 00:03:37,825 Έτσι ποια είναι η παρενέργεια του ότι; 69 00:03:37,825 --> 00:03:40,450 Αυτό σημαίνει ότι η μεταβλητή σε ο καλών, η λειτουργία που 70 00:03:40,450 --> 00:03:45,600 είναι να καταστεί η κλήση της συνάρτησης, είναι αμετάβλητο εκτός αν το παρακάμψετε. 71 00:03:45,600 --> 00:03:50,420 >> Για παράδειγμα, σε αυτόν τον κώδικα foo δεν έχει αλλάξει καθόλου. 72 00:03:50,420 --> 00:03:55,450 Int foo ισούται με 4, καλέστε το τριπλό παπο, στο εσωτερικό του τριπλού, 73 00:03:55,450 --> 00:03:58,850 θα περίμενε κανείς ότι θα foo να πολλαπλασιασθεί με το 3 και επέστρεψε, 74 00:03:58,850 --> 00:04:01,450 αλλά δεν υπάρχει στην πραγματικότητα καμία επίδραση. 75 00:04:01,450 --> 00:04:03,460 >> Εδώ όμως, μια πολύ λεπτή διαφορά. 76 00:04:03,460 --> 00:04:06,520 Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα που θέλουμε. 77 00:04:06,520 --> 00:04:07,730 Βλέπετε γιατί; 78 00:04:07,730 --> 00:04:11,500 Είμαστε επιτακτικούς foo στον κύριο αυτό το διάστημα. 79 00:04:11,500 --> 00:04:16,899 >> Έτσι int foo ισούται με 4, foo ισούται τριπλό foo, όταν κάνουμε αυτή την έκκληση, 80 00:04:16,899 --> 00:04:21,680 τριπλό αποκτά το δικό του αντίγραφο παπο, το δικό του αντίγραφο της 4. 81 00:04:21,680 --> 00:04:27,340 Λέει επιστρέψουν 4 φορές 3, ή οτιδήποτε μεταβλητή παίρνει πέρασε στην εποχή 3. 82 00:04:27,340 --> 00:04:32,109 Και τότε θα αναθέσει την επιστροφή αξία της τριπλής να foo και πάλι. 83 00:04:32,109 --> 00:04:33,650 Έτσι, αυτό πραγματικά θα αντικαταστήσει foo. 84 00:04:33,650 --> 00:04:35,816 Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό με τοπική μεταβλητή. 85 00:04:35,816 --> 00:04:38,120 Έτσι τώρα, αν προσθέσουμε άλλο γραμμή κώδικα εδώ 86 00:04:38,120 --> 00:04:40,870 κατά το τέλος της κύριας να εκτυπώσετε την αξία του foo, 87 00:04:40,870 --> 00:04:45,030 θα ήταν στην πραγματικότητα εκτυπώσετε 12. 88 00:04:45,030 --> 00:04:48,600 >> Μεταβλητό πεδίο είναι γενικά δεν είναι πάρα πολύ από ένα πρόβλημα 89 00:04:48,600 --> 00:04:51,190 εάν ονομάσετε όλους σας μεταβλητές διαφορετικά πράγματα. 90 00:04:51,190 --> 00:04:54,920 Αλλά μπορεί να πάρει το είδος των δυσάρεστων αν το ίδιο όνομα μεταβλητής 91 00:04:54,920 --> 00:04:58,820 εμφανίζεται σε πολλαπλές λειτουργίες, η οποία θα συμβούν πολλά. 92 00:04:58,820 --> 00:05:02,130 Αν ποτέ δεν λειτουργούν σε το πραγματικό κόσμο, όπου 93 00:05:02,130 --> 00:05:06,080 εργάζεστε σε συλλογική τα προγράμματα και οι άνθρωποι σε διαφορετικές ομάδες 94 00:05:06,080 --> 00:05:11,000 εργάζονται μαζί για να γράψετε το ίδιο πρόγραμμα ή το ίδιο σύνολο των προγραμμάτων, 95 00:05:11,000 --> 00:05:13,900 θα χρησιμοποιήσουν ξανά συχνά μεταβλητή ονόματα, ιδιαίτερα συνηθισμένες 96 00:05:13,900 --> 00:05:18,020 όπως x, y, i, j, και ούτω καθεξής. 97 00:05:18,020 --> 00:05:20,370 >> Αλλά όταν οι μεταβλητές έχουν το ίδιο όνομα, θέματα πεδίο εφαρμογής 98 00:05:20,370 --> 00:05:23,080 μπορεί να πάρει λίγο δυσκολότερο να αναλύσει. 99 00:05:23,080 --> 00:05:26,790 Για παράδειγμα, το ξέρεις τι θα εκτυπωθεί 100 00:05:26,790 --> 00:05:30,190 στο τέλος του αυτό το συγκεκριμένο πρόγραμμα; 101 00:05:30,190 --> 00:05:31,280 Πάρτε ένα λεπτό. 102 00:05:31,280 --> 00:05:33,382 Παύση το βίντεο και διαβάστε μέσω αυτού του προγράμματος. 103 00:05:33,382 --> 00:05:35,590 Μπορείτε να δείτε στην κορυφή εμείς έχουν μια δήλωση λειτουργία 104 00:05:35,590 --> 00:05:37,350 για μια λειτουργία που ονομάζεται προσαύξηση. 105 00:05:37,350 --> 00:05:40,800 Αυτή η λειτουργία λαμβάνει μια ενιαία παράμετρος, ένας ακέραιος αριθμός που ονομάζουμε x. 106 00:05:40,800 --> 00:05:42,610 Και εξάγει έναν ακέραιο. 107 00:05:42,610 --> 00:05:44,820 Αυτός είναι ο τύπος επιστροφής στην αρχή. 108 00:05:44,820 --> 00:05:48,140 >> Στη συνέχεια, έχουμε κύρια, ένα ζευγάρι των γραμμών του κώδικα σε κύρια, η τελευταία εκ των οποίων 109 00:05:48,140 --> 00:05:49,250 είναι μια εντολή print. 110 00:05:49,250 --> 00:05:51,140 Και να θυμάστε, αυτό είναι το ζήτημα εδώ. 111 00:05:51,140 --> 00:05:54,240 Τι είναι στην πραγματικότητα πρόκειται να είναι εκτυπώνεται στο τέλος αυτής της λειτουργίας; 112 00:05:54,240 --> 00:05:58,110 Και τότε θα έχουμε πράγματι η ορισμό της προσαύξησης παρακάτω. 113 00:05:58,110 --> 00:06:01,760 >> Έτσι, πάρτε ένα λεπτό, μέσα από το βήμα ο κώδικας, εντοπίζουν τα πράγματα έξω. 114 00:06:01,760 --> 00:06:08,100 Ξέρετε τι θα εκτυπωθεί το τέλος του συγκεκριμένου προγράμματος; 115 00:06:08,100 --> 00:06:08,600 >> Εντάξει. 116 00:06:08,600 --> 00:06:11,433 Ας ελπίσουμε ότι, έχετε πάρει μερικά δευτερόλεπτα να προσπαθήσουμε και να αναλύσει αυτό το ένα έξω. 117 00:06:11,433 --> 00:06:13,370 Ας το κάνουμε μαζί. 118 00:06:13,370 --> 00:06:16,022 >> Έτσι έχω περάσει από αύξηση του δήλωση στην κορυφή εκεί. 119 00:06:16,022 --> 00:06:17,230 Ήταν το είδος του μια απόσπαση της προσοχής. 120 00:06:17,230 --> 00:06:18,570 Δεν είναι δική μεταβλητή της. 121 00:06:18,570 --> 00:06:19,879 Δεν έχει δική του πεδίου εφαρμογής της. 122 00:06:19,879 --> 00:06:21,920 Είναι απλά μια λειτουργία δήλωση, τόσο για λόγους 123 00:06:21,920 --> 00:06:24,330 προσπαθεί να αναλύσει τι είναι συμβαίνει σε αυτό το πρόγραμμα, 124 00:06:24,330 --> 00:06:26,660 θα μπορούσαμε απλώς να το αποφύγει. 125 00:06:26,660 --> 00:06:29,560 >> Τώρα έχουμε στην περίπτωση αυτή, ο λόγο αυτό είναι δύσκολο πρόβλημα 126 00:06:29,560 --> 00:06:34,030 είναι επειδή έχουμε τοπικές μεταβλητές στο τόσο η κύρια όσο και η αύξηση, καθένα από τα οποία 127 00:06:34,030 --> 00:06:35,090 Είναι ονομάζεται x. 128 00:06:35,090 --> 00:06:39,830 Και φυσικά η ουσία αυτού του ζητήματος είναι προσπαθώντας να κατευνάσω το οποίο παίρνει αλλάξει x 129 00:06:39,830 --> 00:06:41,890 και πώς να αλλάξει. 130 00:06:41,890 --> 00:06:46,900 Έτσι έχω χρωματιστά κάθε περίπτωση του x που είναι τοπικές στο κύριο κόκκινο. 131 00:06:46,900 --> 00:06:52,040 Και έχω χρωματιστά κάθε περίπτωση x ότι είναι τοπικές για να αυξήσετε το μπλε. 132 00:06:52,040 --> 00:06:55,220 >> Ανακοίνωση στην εν λόγω τρίτη γραμμή των κύριων, y ισούται με προσαύξηση 133 00:06:55,220 --> 00:07:00,800 x, ότι η αύξηση δεν είναι πέρασε κύριο του x, ή το κόκκινο Χ. 134 00:07:00,800 --> 00:07:03,320 Είναι να πάρει περάσει ένα αντίγραφό του. 135 00:07:03,320 --> 00:07:06,987 Και αυτό είναι μόνο πρόκειται να συνεργαστεί με ότι αντίγραφό της, το γαλάζιο x. 136 00:07:06,987 --> 00:07:08,820 Εάν είστε μαθηματικά κλίση, ίσως 137 00:07:08,820 --> 00:07:14,230 Οι αντί σκεφτεί αυτό ως x υπο m για τις κύριες και επιμέρους x i για αύξηση. 138 00:07:14,230 --> 00:07:15,700 Αλλά είναι η ίδια ιδέα. 139 00:07:15,700 --> 00:07:18,999 x υπο m, ή το κόκκινο Χ στην προηγούμενη διαφάνεια, 140 00:07:18,999 --> 00:07:21,790 είναι οι μεταβλητές που είναι local-- είναι η περίπτωση του x μάλλον ότι 141 00:07:21,790 --> 00:07:26,900 είναι τοπική στο κύριο, και υπο χ ι, ή το μπλε μεταβλητές στην προηγούμενη διαφάνεια, 142 00:07:26,900 --> 00:07:30,760 είναι οι περιπτώσεις του X που είναι τοπικά για να αυξήσετε. 143 00:07:30,760 --> 00:07:36,220 >> Έτσι, θα ήταν σε θέση να καταλάβω τι Η λειτουργία αυτή εκτυπώνονται στο τέλος; 144 00:07:36,220 --> 00:07:39,420 Είμαι ο Νταγκ Lloyd, και αυτό είναι CS50. 145 00:07:39,420 --> 00:07:41,542